Δημοσίευσηαπό Νίκος » Σάβ Απρ 04, 2020 7:51 pm
Οι αμαρτίες μετά από ειλικρινή εξομολόγηση "αφίενται" (Ιωάν. κ' 23), δηλαδή τις αφήνει ο Θεός να σβηστούν από τη μνήμη Του και δε θα μας ζητηθεί ευθύνη γι αυτές κατά την ώρα της κρίσεως.
Αυτό όμως δε σημαίνει, ότι σβήνονται και από τη δική μας μνήμη. Γι αυτό ο εχθρός του ανθρώπου μπορεί να τις χρησιμοποιήσει για να μας πειράξει ξανά. Προσοχή, λοιπόν, σε "ενοχές" και "τύψεις" για πράξεις που έχουμε ήδη εξομολογηθεί. Καλά θα ήταν να σβηστούν και από τη δική μας μνήμη. Να κρατήσουμε μόνο την εμπειρία της ήττας, για να μην τις επαναλάβουμε.
Επίσης, είναι ευλογία του Θεού, αν στην παρούσα ζωή μπορέσουμε να ξεπληρώσουμε κάποιες απ' αυτές, με πνευματικό βέβαια τρόπο. Παράδειγμα: ο Απόστολος Πέτρος αρνήθηκε τρεις φορές το Χριστό έξω από το σπίτι του Άννα (Ιωαν. ιη' 16-27) και ο Χριστός μετά την Ανάσταση Του τον ρώτησε τρεις φορές αν Τον αγαπά (Ιωαν. κα' 14-17).
Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.