Οι επιστολές στις επτά εκκλησίες

[meletitirio]

Πάρα πολύ συζήτηση έχει γίνει κατά καιρούς σχετικά με τις επτά επιστολές που αποστέλονται στις επτά εκκλησίες από τον ίδιο τον Κύριο δια χειρός Ιωάννη. Πάρα πολλές απόψεις και ερμηνείες έχουν εκφραστεί αν και συνολικά τα συγκεκριμένα κεφάλαια είναι από τα πιο παραμελημένα συγκριτικά με τα υπόλοιπα της Αποκάλυψης. Επικρατεί μια εντύπωση ότι τα κεφάλαια αυτά είναι γενικής αναφοράς και εισαγωγικά στο θέματα που θα ακολουθούν. Αυτή η εντύπωση όπως θα δούμε είναι απόλυτα λανθασμένη, και όχι μόνο δεν είναι γενικής αναφοράς οι επιστολές αλλά είναι κάτι παραπάνω από ειδικές, και αποτελούν εκτός των άλλων και βασικότατο κομμάτι από το χρονοδιάγραμμα για την εσχατολογική εκπλήρωση των υπολοίπων κεφαλαίων.

Η ερμηνείες που έχουν προκριθεί εώς τώρα σχετικά με τις επιστολές στις εκκλησίες, είναι δύο και έχουν σημαντική τεκμηρίωση.

Η σημαντικότερη από τις δύο, ανάγεται στη λεγόμενη "ιστορική θεώρηση" της Αποκάλυψης, η οποία υποστηρίζει ότι η εκπλήρωση των προφητειών ξεκινάει από την ανάληψη του Κυρίου, και συνεχίζεται μέχρι το τέλος. Με βάση αυτή τη θεώρηση, η εκκλησία της Εφέσσου είναι η αποστολική εκκλησία των πρώτων ετών, μέχρι περίπου το 100μΧ, η Σμύρνη είναι η εκκλησία των διωγμών της Ρώμης, κλπ. Μια εικόνα αυτού του διαγάμματος αυτού μπορείτε να βρείτε εδώ

Αυτή η θεώρηση μας βρίσκει να ζούμε στις ημέρες της εκκλησίας της Λαοδίκειας με όλα τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά. Δύσκολα μπορεί κανείς να καταρρίψει αυτήν την ερμηνεία, μιας και πράγματι υπάρχουν σημαντικότατα στοιχεία που τεκμηριώνουν τη θέση. Όπως όμως έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν, πάμπολες (σχεδόν όλες) οι προφητείες για το τέλος περνάνε από το στάδιο της διπλής εκπλήρωσης. Η μία εκπλήρωση όντως μπορεί να αναχθεί στο πλαίσιο της ιστορικής θεώρησης, σε διαστήματα εκατοντάδων ετών και με ευρύτερες ερμηνείες κοινωνικών δρώμενων (Ισλάμ, Ρωμαικαθολισμός, κλπ), αλλά η δεύτερη και αμεσότερη και κύρια εκπλήρωση λαμβάνει χώρα μέσα στα έσχατα χρόνια, σε σύντομο χρονικό διάστημα και με πιο συγκεκριμένους αποσυμβολισμούς.

Πράγματι λοιπόν, η ιστορική ερμηνεία των επτά επιστολών είναι μια απόλυτα τεκμηριωμένη ερμηνεία, στο πλαίσιο όμως που αναφέραμε. Αξίζει να συζητηθεί και η γενικότερη ιστορική θεώρηση των υπολοίπων σημείων της Αποκάλυψης (σφραγίδες, σάλπιγγες κλπ) μιας και είναι πολύ ενδιαφέρουσα και χρήσιμη και συνδέεται άμεσα με τις επιστολές. Δεν είναι όμως το ζουμί. Το ζουμί βγαίνει όταν εκκινήσουν τα έσχατα χρόνια, ο καιρός των ωδινών. Εκεί μέσα θα λάβει χώρα η συγκλονιστική εκπλήρωση των Αποκαλυπτικών δρόμενων.

Η δεύτερη ερμηνεία σχετικά με τις επιστολές, η οποία φυσικά και να ισχύει 100% ΔΕΝ αναιρεί σε καμία περίπτωση την πρώτη ερμηνεία, είναι ότι οι επτά εκκλησίες αντιπροσωπεύουν επτά διαφορετικά είδη πιστών -εκκλησιών -- στάσης προς το Θεό. Εξ ορισμού οι επιστολές απευθύνονται σε πιστούς και όχι σε απίστους, αλλά δεν έχουν όλοι οι πιστοί την ίδια στάση προς το Θεό. Έτσι μπορούμε εύκολα να βρούμε εκκλησίες οι οποίες ταυτίζονται με τα χαρακτηριστικά της Εφέσσου, μέχρι και της Λαοδίκειας. Κάθε τέτοια σύναξη μπορεί να εντοπίσει σε ποια εκκλησία αντιστοιχεί, να δει τα θετικά και τα αρνητικά και να ακούσει τα λόγια του Κυρίου που την αφορούν πιο συγκεκριμένα. Υπάρχουν λοιπόν ταυτόχρονα μέσα στους αιώνες όλα τα είδη εκκλησιών, και εύκολα μπορούμε να βρούμε εκκλησίες που ομοιάζουν με την Έφεσσο (για παράδειγμα ακόμα και το παρόν φόρουμ ή το Ορθοδοξία θα μπορούσαν κάλλιστα να ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία), υπάρχουν διωκόμενοι πιστοί πχ στην Κίνα που θα ανήκαν εύκολα στη Σμύρνη, όπως υπάρχουν γύρω μας και πολλοί Λαοδίκειοι, βολεμένοι με τον πλούτο και χλιαροί, μέχρι και Θυάτειρες. Όλα τα είδη μπορούν να εντοπιστούν γύρω μας.
Και με αυτή την θεώρηση έχουμε πολλά να μάθουμε από τις επιστολές, όπως και το τί περιμένει ο Κύριος από τον καθένα από εμάς με απόλυτη εξειδίκευση. Οι αναφορές στους Εφεσσίους για το ότι μισούν τους Νικολαίτες, νομίζω μας ταιριάζουν απόλυτα. Όπως επίσης μας ταιριάζει το ότι την αγάπη μας την πρώτη αφήκαμε. Πόσες και πόσες συζητήσεις μεταξύ μας δεν αναφέρονται στο ότι συχνά (εώς συνέχεια) έχουμε κρυώσει. Από την άλλη, η ερμηνεία αυτή δεν δομείται ούτε με βάση κάποιο χρονοδιάγραμμα ούτε με κάποια αλληλουχία, οπότε είναι και η λιγότερο αποτελεσματική στην προσπάθεια μελέτης των προφητικών δρόμενων σε μορφή εξέλιξης των πραγμάτων.

Τα πολλαπλά επίπεδα της προφητείας γίνονται σιγά σιγά έκδηλα και φανερώνουν ξανά το μεγαλείο του προφητικού Λόγου. Η εσχατολογική ερμηνεία που απομένει να μελετήσουμε, είναι και η πιο συγκλονιστική αλλά και η πιο ουσιαστική με το δεδομένο ότι ζούμε στα έσχατα χρόνια.

[meletitirio]

Η εσχατολογική ερμηνεία που απομένει πλέον, στηρίζεται στη γενικότερη θεώρηση της λεγόμενης "μελλοντικής" ερμηνείας της Αποκάλυψης. Η θεώρηση αυτή, σε αντίθεση με την ιστορική, υποστηρίζει ότι τα γεγονότα της Αποκάλυψης εκλπηρώνονται αποκλειστικά μέσα στα έσχατα χρόνια, σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η έναρξη της εκπλήρωσης των προφητειών σηματοδοτείται από το άνοιγμα της πρώτης σφραγίδας. Μιας και τα γεγονότα αυτά περιλαμβάνονται στο βιβλίο που ουδείς δύναται να ανοίξει, η εξέλιξη των γεγονότων δεν μπορεί να λάβει χώρα αν το βιβλίο δεν αρχίσει να ανοίγει. Ουσιαστικά, η εκκίνηση των έσχατων ετών σηματοδοτείται από το άνοιγμα της πρώτης σφραγίδας. Με λίγα λόγια, όταν ανοίξει η πρώτη σφραγίδα, ξεκινάμε.

Με αυτή τη θεώρηση, όλο το κεντρικό χρονοδιάγραμμα της Αποκάλυψης οριοθετείται από την πρώτη και την έβδομη σφραγίδα. Όλα λαμβάνουν χώρα μέσα σε αυτή την περίοδο. Για να είμαστε ακόμα πιο συγκεκριμένοι, η έκτη σφραγίδα κλείνει με τη φράση "ήρθε η μέρα της οργής Αυτού" και ουσιαστικά καθορίζει σχεδόν απόλυτα το τέλος. Αν η ώρα της οργής αναλύεται ακόμα περισσότερο στο κεφάλαιο 19 με την Δευτέρα Παρουσία, τότε ουσιαστικά το βασικό χρονοδιάγραμμα ανοίγει με την πρώτη σφραγίδα, και φτάνει δίπλα στο τέλος με το άνοιγμα της έκτης. Με αυτή τη θεώρηση, ΟΛΑ όσα περιγράφονται στην Αποκάλυψη, όλες οι προφητείες των έσχατων ετών, που φτάνουν μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία, λαμβάνουν χώρα ανάμεσα στις πρώτες έξι σφραγίδες.

Αφού λοιπόν το βασικό χρονοδιάγραμμα, ορίζεται από τις σφραγίδες, θα πρέπει και οι περίοδοι που ορίζονται από τις επιστολές να συμπεριλαμβάνονται και να ακολουθούν αυτό το χρονοδιάγραμμα. Ακόμα καλύτερα να το συμπληρώνουν.

Κατά συνέπεια, αν το ρολόι αρχίζει να μετράει από το άνοιγμα της πρώτης σφραγίδας, αυτό σημαίνει αυτόματα ότι η εκκλησία που θα βρεθεί στην είσοδο του καιρού των ωδινών είναι η Έφεσσος.

1 τω αγγελω της εν εφεσω εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο κρατων τους επτα αστερας εν τη δεξια αυτου ο περιπατων εν μεσω των επτα λυχνιων των χρυσων
2 οιδα τα εργα σου και τον κοπον και την υπομονην σου και οτι ου δυνη βαστασαι κακους και επειρασας τους λεγοντας εαυτους αποστολους και ουκ εισιν και ευρες αυτους ψευδεις
3 και υπομονην εχεις και εβαστασας δια το ονομα μου και ου κεκοπιακες
4 αλλα εχω κατα σου οτι την αγαπην σου την πρωτην αφηκες
5 μνημονευε ουν ποθεν πεπτωκας και μετανοησον και τα πρωτα εργα ποιησον ει δε μη ερχομαι σοι και κινησω την λυχνιαν σου εκ του τοπου αυτης εαν μη μετανοησης
6 αλλα τουτο εχεις οτι μισεις τα εργα των νικολαιτων α καγω μισω

Αν θεωρούσαμε ότι η σφραγίδα η πρώτη άνοιγε σήμερα, τι θα μπορούσαμε να παρατηρήσουμε για την τωρινή κατάσταση της εκκλησίας? Το βασικότερο χαρακτηριστικό είναι η προσπάθεια να αντισταθεί στην επίθεση από κακούς και από ψευτοαποστόλους. Μια προσπάθεια που χαρακτηρίζεται από διάκριση, η οποία εξ ορισμού απαιτεί μελέτη και δοκιμή των νέων διδασκαλιών με βάση τη Θεία διδασκαλία. Επιπλέον, η λέξη έφεση, αντικατοπτρίζει αρκετά αυτό που παρατηρούμε παγκοσμίως, μια δηλαδή αυξανόμενη προσπάθεια από πολλούς και να μελετήσουν, και να καταλάβουν και να ψάξουν. Μια έφεση δηλαδή στο Θείο Λόγο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα δικά μας φόρα, όπου το τελευταίο δάστημα χαρακτηρίζονται από μια συνεχή ανάγκη για αναζήτηση και διάκριση του σκάρτου από το γνήσιο. Αυτή η διάθεση υπάρχει πράγματι γύρω μας, και πολλοί άνρθωποι ψάχνονται για να Τον γνωρίσουν καλύτερα. Και το όνομά Του κρατούνε, και με υπομονή και ακούραστα συνεχίζουν. Αλλά και τα έργα των Νικολαιτών, αυτών που προσπαθούν να νικήσουν το λαό κοιμιζοντάς τον και κάνοντάς τον να τους ακολουθεί τυφλά, μισούν. Με λίγα λόγια, η περίοδος της Εφέσσου, την ώρα που η πρώτη σφραγίδα ανοίγει, βρίσκει πολλούς σε εγρήγορση, αλλά κάπως η πρώτη αγάπη τους έχει ξεθυμάνει.

Η επόμενη περίδος που ακολουθεί την έφεσσο, είναι αυτή της Σμύρνης.

8 και τω αγγελω της εν σμυρνη εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο πρωτος και ο εσχατος ος εγενετο νεκρος και εζησεν
9 οιδα σου την θλιψιν και την πτωχειαν αλλα πλουσιος ει και την βλασφημιαν εκ των λεγοντων ιουδαιους ειναι εαυτους και ουκ εισιν αλλα συναγωγη του σατανα
10 μηδεν φοβου α μελλεις πασχειν ιδου μελλει βαλλειν ο διαβολος εξ υμων εις φυλακην ινα πειρασθητε και εξετε θλιψιν ημερων δεκα γινου πιστος αχρι θανατου και δωσω σοι τον στεφανον της ζωης
11 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις ο νικων ου μη αδικηθη εκ του θανατου του δευτερου

Το σμύρνο έχει κάποια πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Εκτός του ότι είναι παρα πολύ πικρό, είναι και ένα υλικό που σχετίζεται άμεσα με το θάνατο. Η περίοδος λοιπόν που ακολουθεί την έφεσσο, από τη στιγμή που η λυχνία κινείται, είναι μια περίοδος πίκρας και θανάτου. Χαρακτηριστικό της ο διωγμός, η θλίψη και η φτώχεια.

Μπαίνοντας λοιπόν στα έσχατα χρόνια, μετά από μια περίοδο ελεύθερης αναζήτησης και αποτελεσματικής άμυνας, αρχίζει ο διωγμός και η πίκρα του θανάτου. Η εκκλησία περνάει από δύσκολη φάση και οι ζωές απειλούνται. Χρήζει προσοχής η τελευταία φράση. "ο νικων ου μη αδικηθη εκ του θανατου του δευτερου". Άμεση συσχέτιση με την πρώτη ανάσταση. Εϊναι τυχαίο ότι εδώ έχουμε μάρτυρες?

Αμέσως μετα την περίοδο της Σμύρνης, τα πράγματα δείχνουν να αλλάζουν κάπως. Με τα σημερινά δεδομένα, η περίοδος της Σμύρνης θα ταίριαζε απόλυτα με την περίοδο του παγκοσμίου πολέμου και την πείνα με τις αρρώστιες που τον χαρακτηρίζουν. Όπως επίσης και από μια παθολογική απέχθεια για τον οποιοδήποτε κρατάει ακλόνητος την πίστη του. Αυτοί οι χριστιανοί σύντομα θα βαφτιστούν τρομοκράτες, και θα υποστούν όλα όσα προβλέπουν οι αντιτρομοκρατικοί νόμοι. Ειδικά δε αν σκεφτούμε ότι το "χριστιανικό" μένος θα είναι κύριο συστατικό του πολέμου όπως προωθείται από τη Δύση, δεν είναι καθόλου δύσκολο να σκεφτούμε το πως όποιος μιλάει για Χριστό σαν τον μόνο Αληθινό δρόμο, θα βαφτίζεται φανατικός, φονταμενταλιστής, και άρα τρομοκράτης και επικίνδυνος.

Θεωρώντας ότι μετά την περίοδο του πολέμου αυτού ο κόσμος θα είναι έτοιμος να περάσει στη Νέα Εποχή, είναι λογικό να επικρατεί μια διαφορετική κατάσταση. Και έτσι περνάμε στη περίοδο της Περγάμου.

12 και τω αγγελω της εν περγαμω εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο εχων την ρομφαιαν την διστομον την οξειαν
13 οιδα που κατοικεις οπου ο θρονος του σατανα και κρατεις το ονομα μου και ουκ ηρνησω την πιστιν μου και εν ταις ημεραις αντιπας ο μαρτυς μου ο πιστος μου ος απεκτανθη παρ υμιν οπου ο σατανας κατοικει
14 αλλ εχω κατα σου ολιγα οτι εχεις εκει κρατουντας την διδαχην βαλααμ ος εδιδασκεν τω βαλακ βαλειν σκανδαλον ενωπιον των υιων ισραηλ φαγειν ειδωλοθυτα και πορνευσαι
15 ουτως εχεις και συ κρατουντας την διδαχην [των] νικολαιτων ομοιως
16 μετανοησον ουν ει δε μη ερχομαι σοι ταχυ και πολεμησω μετ αυτων εν τη ρομφαια του στοματος μου

Πέργαμος σημαίνει μικτός γάμος. Και για πρώτη φορά ο Κύριος κάνει διαχωρισμό ανάμεσα στα μέλη της εκκλησίας. Το κύριο μέρος κρατάει το όνομά Του και την πίστη από την περίοδο της Σμύρνης. Αλλά τώρα εμφανίζονται κάποιοι οι οποίοι κρατούν τη διδαχή Βαλαάμ. Η διδαχή Βαλαάμ είναι ο παγανισμός όπως μπορούμε να δούμε στην ΠΔ, και προσπαθούν να σκανδαλίσουν και τους υπόλοιπους να τους ακολουθήσουν. Επίσης η διδαχή των Νικολαιτών επιστρέφει με επιτυχία. Αρχίζουν πια οι προτροπές για μετάνοια, καθώς μέλη της εκκλησίας έχουν πια στραφεί αλλού.
Σημαντικό σημείο η αναφορά στο θρόνο του Σατανά. Προσοχή, δεν αναφέρει τον ίδιο το Σατανά, αλλά το θρόνο του. Είναι η περίοδος που μετά τον μεγάλο πόλεμο η Νέα Εποχή εγκαινιάζει τις υποδομές της. Ο θρόνος του Σατανά είναι έτοιμος, και ο παγανισμός έχει κυριαρχήσει στον κόσμο, φτάνοντας ακόμα και μέσα στην εκκλησία. Όλα μπαίνουν στη θέση τους για την υποδοχή του γνωστού μας ζεύγους.

18 και τω αγγελω της εν θυατειροις εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο υιος του θεου ο εχων τους οφθαλμους αυτου ως φλογα πυρος και οι ποδες αυτου ομοιοι χαλκολιβανω
19 οιδα σου τα εργα και την αγαπην και την πιστιν και την διακονιαν και την υπομονην σου και τα εργα σου τα εσχατα πλειονα των πρωτων
20 αλλα εχω κατα σου οτι αφεις την γυναικα ιεζαβελ η λεγουσα εαυτην προφητιν και διδασκει και πλανα τους εμους δουλους πορνευσαι και φαγειν ειδωλοθυτα
21 και εδωκα αυτη χρονον ινα μετανοηση και ου θελει μετανοησαι εκ της πορνειας αυτης
22 ιδου βαλλω αυτην εις κλινην και τους μοιχευοντας μετ αυτης εις θλιψιν μεγαλην εαν μη μετανοησωσιν εκ των εργων αυτης
23 και τα τεκνα αυτης αποκτενω εν θανατω και γνωσονται πασαι αι εκκλησιαι οτι εγω ειμι ο ερευνων νεφρους και καρδιας και δωσω υμιν εκαστω κατα τα εργα υμων
24 υμιν δε λεγω τοις λοιποις τοις εν θυατειροις οσοι ουκ εχουσιν την διδαχην ταυτην οιτινες ουκ εγνωσαν τα βαθεα του σατανα ως λεγουσιν ου βαλλω εφ υμας αλλο βαρος
25 πλην ο εχετε κρατησατε αχρι[ς] ου αν ηξω
26 και ο νικων και ο τηρων αχρι τελους τα εργα μου δωσω αυτω εξουσιαν επι των εθνων
27 και ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηρα ως τα σκευη τα κεραμικα συντριβεται
28 ως καγω ειληφα παρα του πατρος μου και δωσω αυτω τον αστερα τον πρωινον
29 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις


Όσοι έχουν μείνει καθαροί μπαίνοντας στην περίοδο της Θυάτειρας (από το θύω-θυσιάζω, και ηχητικά πολύ κοντά στο θυγάτηρ), διαχωρίζονται πλέον ξεκάθαρα από τους υπολοίπους που μέχρι την πέργαμο βρίσκονταν στα πρόθυρα του μικτού γάμου. Η εκκλησία σα σύνολο έχει αντισταθεί ήδη σε πολλά, αλλά τώρα πια έχει εμφανιστεί ένας άλλος εχθρός. Η γυναίκα Ιεζάβελ, γνωστή από την περίοδο του προφήτη Ηλία. Η ηγέτιδα των ψευδοπροφητών του Βάαλ, που σήκωσαν κεφάλι και κυριάρχησαν στο λαό τότε. Εδώ πλέον έχουμε μια κατάσταση που έχουν εμφανιστεί οι ψευδοπροφήτες που ετοιμάζουν την έλευση του αντιχρίστου. Η ηγέτιδά τους του τότε, αντικαθίσταται από τον ηγέτη του τώρα, τον ψευδοπροφήτη που πλανά ανοιχτά τους δούλους Του. Ο ερευνών νεφρούς και καρδίας κάνει πια έναν οριστικό διαχωρισμό. Αυτοί που παρασύρονταν πιο πριν προς τον παγανισμό, τώρα πλέον έχουν φτάσει να γνωρίζουν τα "βαθέα του σατανά", και είναι απόλυτα λογικό μιας και ο ψευδοπροφήτης έχει πλέον καταφέρει να επικρατήσει η εωσφορική διδασκαλία και η Νέα Εποχή βρίσκεται κοντά στην υποδοχή του μεσσία της, αντιχρίστου. Όσοι δεν γνώρισαν τα βαθέα του σατανά, ξεχωρίζονται και το μόνο πλέον φορτίο τους είναι να κρατήσουν αυτό που έχουν. Η πρώτη αναφορά στο "μέχρι να έρθω" δείχνει ότι τα πράγματα πλέον πλησιάζουν στην έλευσή Του. Οι λοιποί, μπαίνουν πια σε περίοδο πολύ άσχημη. Μετά το κάλεσμα για μετάνοια στην πέργαμο, τώρα πια δεν υπάρχει περιθώριο για άλλα λόγια. Η αναφορά είναι ξεκάθαρη. Αν δεν μετανοήσουν και μετά από τις πληγές που θα τους βρούν, θα έρθει επάνω τους "μεγάλη θλίψη". Άλλο ένα χαρακτηριστικό σημείο για το που βρισκόμαστε χρονικά! Ο διαχωρισμός πια της αληθινής Του εκκλησίας από αυτούς που θα ακολουθήσουν το θηρίο είναι πολύ κοντά.

Και το δεύτερο κεφάλαιο κλείνει κάπου εδώ.


1 και τω αγγελω της εν σαρδεσιν εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο εχων τα επτα πνευματα του θεου και τους επτα αστερας οιδα σου τα εργα οτι ονομα εχεις οτι ζης και νεκρος ει
2 γινου γρηγορων και στηρισον τα λοιπα α εμελλον αποθανειν ου γαρ ευρηκα σου τα εργα πεπληρωμενα ενωπιον του θεου μου
3 μνημονευε ουν πως ειληφας και ηκουσας και τηρει και μετανοησον εαν ουν μη γρηγορησης ηξω ως κλεπτης και ου μη γνως ποιαν ωραν ηξω επι σε
4 αλλα εχεις ολιγα ονοματα εν σαρδεσιν α ουκ εμολυναν τα ιματια αυτων και περιπατησουσιν μετ εμου εν λευκοις οτι αξιοι εισιν

Εδώ πλέον βρισκόμαστε στο τελευταίο στάδιο του χωρισμού. Η εκκλησία συνολικά είναι νεκρή, όσοι ήταν να κρατήσουν την πίστη έχουν σχεδόν φύγει. Ο κόσμος είναι ήδη έτοιμος να δεχτεί τον αντίχριστο και η εκκλησία μόνο κατόνομα υπάρχει ακόμα. Το μόνο που έμεινε είναι κάποια "ολίγα" ονόματα, οι τελευταίοι που μένει να διαχωριστούν για να ολοκληρωθεί ο τελικός διαχωρισμός. Με την έλευση του αντιχρίστου δύο κομμάτια θα έχουν απομείνει. Η αληθινή Του εκκλησία, η οποία θα μπει στην περίοδο της Φιλαδέλφειας, και ο κόσμος μαζί με τα κατάλοιπα της 'εκκλησίας' που θα μπουν στην λαοδίκεια. Την Δίκη του λαού. Κάπου εδώ πλέον λαμβάνει χώρα η αποκάλυψη του υιού της απωλείας. Η ψευτοεκκλησία Του, η πλανεμένη εκκλησία που ζει μόνο κατόνομα, νομίζει ότι έρχεται ο μεσσίας της. Και καταλήγει να είναι τυφλή στη δίκη των λαών. Έτσι την βρίσκουμε στην τελική της περίοδο.

14 και τω αγγελω της εν λαοδικεια εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο αμην ο μαρτυς ο πιστος και αληθινος η αρχη της κτισεως του θεου
15 οιδα σου τα εργα οτι ουτε ψυχρος ει ουτε ζεστος οφελον ψυχρος ης η ζεστος
16 ουτως οτι χλιαρος ει και ουτε ζεστος ουτε ψυχρος μελλω σε εμεσαι εκ του στοματος μου
17 οτι λεγεις οτι πλουσιος ειμι και πεπλουτηκα και ουδεν χρειαν εχω και ουκ οιδας οτι συ ει ο ταλαιπωρος και ελεεινος και πτωχος και τυφλος και γυμνος
18 συμβουλευω σοι αγορασαι παρ εμου χρυσιον πεπυρωμενον εκ πυρος ινα πλουτησης και ιματια λευκα ινα περιβαλη και μη φανερωθη η αισχυνη της γυμνοτητος σου και κολλ[ο]υριον εγχρισαι τους οφθαλμους σου ινα βλεπης
19 εγω οσους εαν φιλω ελεγχω και παιδευω ζηλευε ουν και μετανοησον
20 ιδου εστηκα επι την θυραν και κρουω εαν τις ακουση της φωνης μου και ανοιξη την θυραν [και] εισελευσομαι προς αυτον και δειπνησω μετ αυτου και αυτος μετ εμου
21 ο νικων δωσω αυτω καθισαι μετ εμου εν τω θρονω μου ως καγω ενικησα και εκαθισα μετα του πατρος μου εν τω θρονω αυτου
22 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις

Ούτε ζεστός ούτε ψυχρός. Χλιαρός και χαλαρός. Γιατί? Γιατί νομίζει ότι "ουδεν χρειαν εχω". Γιατί το νομίζει αυτό? Γιατί πιστεύει ότι έφτασε η έλευση του μεσσία, και θα περάσει ζάχαρη. Ενώ στην πραγματικότητα είναι όλοι τους τυφλοί, ελεεινοί και γυμνοί. Ετοιμάζονται να προσκυνήσουν τον αντίχριστο, να τον υποδεχτούν και να δεχτούν το χάραγμα. Η φράση "αν κάποιος ακούσει", δείχνει έμμεσα ότι κανείς δε θα ακούσει. Τα τυφλωμένα μάτια, που άλλα βλέπουν και άλλα γίνονται, δύσκολα θα ανοίξουν. Σαν τελευταία κίνηση, θα γίνουν εμετός από Αυτόν και θα απομείνουν έρμαιο στον λέοντα και τη φωτιά. Μπας και κάποιος ξυπνήσει. Μιας και όταν μπει το χάραγμα, θα είναι πλεόν πολύ αργά.

Άφησα τελευταία την Φιλαδέλφεια, μιας και η περίοδος αυτή σχεδόν συμπίπτει, κινείται παράλληλα με τη Λαοδίκεια. Η ευλογημένη αυτή περίοδος που η αληθινή Του εκκλησία θα έχει διαχωριστεί, έτοιμη να αντισταθεί στις επιθέσεις του θηρίου και του δράκοντα.

7 και τω αγγελω της εν φιλαδελφεια εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο αγιος ο αληθινος ο εχων την κλειν δαυιδ ο ανοιγων και ουδεις κλεισει και κλειων και ουδεις ανοιγει
8 οιδα σου τα εργα ιδου δεδωκα ενωπιον σου θυραν ηνεωγμενην ην ουδεις δυναται κλεισαι αυτην οτι μικραν εχεις δυναμιν και ετηρησας μου τον λογον και ουκ ηρνησω το ονομα μου
9 ιδου διδω εκ της συναγωγης του σατανα των λεγοντων εαυτους ιουδαιους ειναι και ουκ εισιν αλλα ψευδονται ιδου ποιησω αυτους ινα ηξουσιν και προσκυνησουσιν ενωπιον των ποδων σου και γνωσιν οτι εγω ηγαπησα σε
10 οτι ετηρησας τον λογον της υπομονης μου καγω σε τηρησω εκ της ωρας του πειρασμου της μελλουσης ερχεσθαι επι της οικουμενης ολης πειρασαι τους κατοικουντας επι της γης
11 ερχομαι ταχυ κρατει ο εχεις ινα μηδεις λαβη τον στεφανον σου
12 ο νικων ποιησω αυτον στυλον εν τω ναω του θεου μου και εξω ου μη εξελθη ετι και γραψω επ αυτον το ονομα του θεου μου και το ονομα της πολεως του θεου μου της καινης ιερουσαλημ η καταβαινουσα εκ του ουρανου απο του θεου μου και το ονομα μου το καινον

Και εγώ θα σε τηρήσω εκ της ώρας του πειρασμού. Η οργή είναι πια πολύ κοντά. Θύρα ανεωγμένη έχει ανοίξει στον ουρανό, για την εκκλησία που θα ομοιάσει τον Ισραήλ στην έρημο. Μαζί τους πιθανότατα θα φτάσουν και τελευταίοι το υπόλοιπο του φυσικού Ισραήλ, που μέχρι τότε αποτελούν το χειρότερο διώκτη. Αφού θα έχει ολοκληρωθεί ο καιρός των εθνών, θα είναι η ώρα του φυσικού Ισραήλ να ξυπνήσει. Και όλοι μαζί πια θα περάσουν από την κοιλάδα της σκιάς του θανάτου, μέσα στις φτερούγες του αετού του μεγάλου. Για να καταλήξουν στην Νέα Ιερουσαλήμ στεφανωμένοι από τον ίδιο το Θεό.

Συνεπώς, συνολικά οι επιστολές, υπό την εσχατολογική θεώρηση, περιγράφουν αναλυτικά τα στάδια που θα περάσει η εκκλησία Του, από τη στιγμή που ανοίγει η πρώτη σφραγίδα μέχρι το χάραγμα, μέχρι να καθαριστεί και να ετοιμαστεί 100% για την τελική δοκιμασία. Μας δείχνουν αναλυτικά τα στάδια που θα περάσει ο κόσμος από πλευράς πνευματικής, την έλευση της πλάνης, τον τρόπο που κυριαρχεί, τη νέκρωση των κατ όνομα και το καθάρισμα των αληθινών, το ξεκαθάρισμα των κλητών από τους εκλεκτούς, μέχρι το σημείο χωρίς επιστροφή.

Η σύνδεση των χρονικών αυτών περιόδων κυρίως με τα λεγόμενα του Κυρίου στη μικρή αποκάλυψη, είναι συγκλονιστική, αν και όχι τόσο προφανής με πρώτη ματιά. Αξίζει για πολλούς λόγους να την μελετήσουμε.