Δημοσίευσηαπό ΠΟΠΗ » Τρί Οκτ 16, 2012 11:02 am
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 29
Προσφορές υπέρ του Ναού. Δοξολογία του Δαβίδ προς το Θεό.
Θάνατος του Δαβίδ.
Προσφορές υπέρ του Ναού
Α Παραλ. 29,1 Καὶ εἶπε Δαυὶδ ὁ βασιλεὺς πάσῃ τῇ ἐκκλησίᾳ· Σαλωμὼν ὁ υἱός μου, εἰς ὃν ᾑρέτικεν ἐν αὐτῷ Κύριος, νέος καὶ ἁπαλός, καὶ τὸ ἔργον μέγα, ὅτι οὐκ ἀνθρώπῳ, ἀλλ᾿ ἢ Κυρίῳ Θεῷ.
Α Παραλ. 29,1 Ο βασιλεύς Δαυίδ είπε προς όλην την συγκέντρωσιν του ισραηλιτικού λαού· “ο υιός μου ο Σολομών, τον οποίον ο Κυριος εξέλεξεν αυτόν μόνον μεταξύ όλων των υιών μου, είναι νέος και άπειρος. Το δε έργον της ανοικοδομήσεως του ναού είναι μέγα και δύσκολον. Διότι ο οίκος αυτός δεν προορίζεται δι' άνθρωπον, αλλά θα είναι αφιερωμένος στον Κυριον και Θεόν ημών.
Α Παραλ. 29,2 κατὰ πᾶσαν τὴν δύναμιν ἡτοίμακα εἰς οἶκον Θεοῦ μου χρυσίον, ἀργύριον, χαλκόν, σίδηρον, ξύλα, λίθους σοόμ, καὶ πληρώσεως λίθους πολυτελεῖς καὶ ποικίλους καὶ πάντα λίθον τίμιον καὶ Πάριον πολύν.
Α Παραλ. 29,2 Εγώ με όλην μου την δύναμιν έχω ετοιμάσει δια τον ναόν του Θεού μου χρυσόν, άργυρον, χαλκόν, σίδηρον, ξύλα, ονυχίτας λίθους, λίθους κοινούς δια την συμπλήρωσιν, λίθους πολυτίμους ποικίλων χρωμάτων και κάθε άλλον πολύτιμον λίθον, όπως επίσης και πολύ λευκόν μάρμαρον (εκ της νήσου Παρου).
Α Παραλ. 29,3 καὶ ἔτι ἐν τῷ εὐδοκῆσαί με ἐν οἴκῳ Θεοῦ μου ἔστι μοι ὃ περιπεποίημαι χρυσίον καὶ ἀργύριον, καὶ ἰδοὺ δέδωκα εἰς οἶκον Θεοῦ μου εἰς ὕψος, ἐκτὸς ὧν ἡτοίμακα εἰς τὸν οἶκον τῶν ἁγίων,
Α Παραλ. 29,3 Υπάρχει εις εμέ, ως ιδιωτική μου περιουσία, χρυσός και άργυρος, τα οποία εν τη μεγάλη μου επιθυμία και αφοσιώσει δια τον οίκον του Κυρίου προσφέρω δια την μεγαλοπρέπειαν του ναού του Θεού μου, έκτος βέβαια εκείνων, τα οποία έχω ετοιμάσει δια τον ναόν του Κυρίου.
Α Παραλ. 29,4 τρισχίλια τάλαντα χρυσίου τοῦ ἐκ Σουφὶρ καὶ ἑπτακισχίλια τάλαντα ἀργυρίου δοκίμου ἐξαλειφῆναι ἐν αὐτοῖς τοὺς τοίχους τοῦ ἱεροῦ,
Α Παραλ. 29,4 Διδω τρεις χιλιάδας χρυσά τάλαντα από το χρυσίον Σουφίρ, επτά χιλιάδας αργυρά τάλαντα από εκλεκτόν καθαρόν άργυρον δια την επένδυσιν των εσωτερικών τοίχων του ιερού.
Α Παραλ. 29,5 εἰς τὸ χρυσίον τῷ χρυσίῳ καὶ εἰς τὸ ἀργύριον τῷ ἀργυρίῳ, καὶ εἰς πᾶν ἔργον διὰ χειρὸς τῶν τεχνιτῶν. καὶ τίς ὁ προθυμούμενος πληρῶσαι τὰς χεῖρας αὐτοῦ σήμερον Κυρίῳ;
Α Παραλ. 29,5 Διδω τον χρυσόν δια τα εκ χρυσού αντικείμενα. Διδω τον άργυρον, δια να κατασκευασθούν όλα τα εξ αργύρου αντικείμενα και όλα τα έργα, τα οποία θα κατασκευάσουν χέρια τεχνιτών. Ποιός λοιπόν, από σας θα προθυμοποιηθή να ανοίξη το χέρι του και να προσφέρη σήμερον δια τον ναόν του Κυρίου;”
Α Παραλ. 29,6 καὶ προεθυμήθησαν ἄρχοντες πατριῶν καὶ οἱ ἄρχοντες τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ οἱ χιλίαρχοι καὶ οἱ ἑκατόνταρχοι, καὶ οἱ προστάται τῶν ἔργων καὶ οἱ οἰκοδόμοι τοῦ βασιλέως
Α Παραλ. 29,6 Επροθυμοποίηθησαν οι αρχηγοί των πατριαρχικών οικογενειών, οι άρχοντες των φυλών, οι χιλίαρχοι, οι εκατόνταρχοι, οι επιστάται των έργων και οι οικοδόμοι του βασιλέως.
Α Παραλ. 29,7 καὶ ἔδωκαν εἰς τὰ ἔργα τοῦ οἴκου Κυρίου χρυσίου τάλαντα πεντακισχίλια καὶ χρυσοῦς μυρίους καὶ ἀργυρίου ταλάντων δέκα χιλιάδας καὶ χαλκοῦ τάλαντα μύρια ὀκτακισχίλια καὶ σιδήρου ταλάντων χιλιάδας ἑκατόν.
Α Παραλ. 29,7 Προσέφεραν προθύμως δια τα έργα του ναού του Κυρίου πέντε χιλιάδας χρυσά τάλαντα, δέκα χιλιάδας χρυσά νομίσματα, δέκα χιλιάδας αργυρά τάλαντα, δεκακτώ χιλιάδας τάλαντα χαλκού και εκατόν χιλιάδας τάλαντα σιδήρου.
Α Παραλ. 29,8 καὶ οἷς εὑρέθη παρ᾿ αὐτοῖς λίθος, ἔδωκαν εἰς τὰς ἀποθήκας οἴκου Κυρίου διὰ χειρὸς Ἰεϊὴλ τοῦ Γεδσωνί.
Α Παραλ. 29,8 Εκείνοι, οι οποίοι ε*χον υπό την κατοχήν των πολυτίμους λίθους, έδωκαν αυτούς δια το θησαυροφυλάκιον του ναού του Κυρίου, το οποίον ευρίσκετο υπό την εποπτείαν του Ιεϊήλ του Γεθσωνίτου.
Α Παραλ. 29,9 καὶ εὐφράνθη ὁ λαὸς ὑπὲρ τοῦ προθυμηθῆναι, ὅτι ἐν καρδίᾳ πλήρει προεθυμήθησαν τῷ Κυρίῳ, καὶ Δαυὶδ ὁ βασιλεὺς εὐφράνθη μεγάλως.
Α Παραλ. 29,9 Ο λαός ηυφράνθη δια την ολοπρόθυμον αυτήν προσφοράν, διότι με όλην των την καρδίαν τα αφιέρωσαν στον Κυριον. Και ο βασιλεύς Δαυίδ ηυφράνθη επίσης πάρα πολύ.
Δοξολογία του Δαβίδ προς το Θεό
Α Παραλ. 29,10 καὶ εὐλόγησεν ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ τὸν Κύριον ἐνώπιον τῆς ἐκκλησίας λέγων· εὐλογητὸς εἶ, Κύριε ὁ Θεὸς Ἰσραήλ, ὁ πατὴρ ἡμῶν ἀπὸ τοῦ αἰῶνος καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος.
Α Παραλ. 29,10 Τοτε δε ο βασιλεύς Δαυίδ εδόξασε τον Θεόν ενώπιον όλης της συγκεντρώσεως λέγων· “δοξασμένος είσαι, Κυριε, ο Θεός του ισραηλιτικού λαού, ο πατήρ ημών από αιώνων έως αιώνας των αιώνων.
Α Παραλ. 29,11 σοί, Κύριε, ἡ μεγαλωσύνη καὶ ἡ δύναμις καὶ τὸ καύχημα καὶ ἡ νίκη καὶ ἡ ἰσχύς, ὅτι σὺ πάντων τῶν ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς δεσπόζεις, ἀπὸ προσώπου σου ταράσσεται πᾶς βασιλεὺς καὶ ἔθνος.
Α Παραλ. 29,11 Εις σέ, Κυριε, υπάρχει πάντοτε η μεγαλωσύνη, η δύναμις, η δόξα, η νίκη, η ισχύς, διότι συ είσαι ο απόλυτος Κυριος όλων όσα υπάρχουν στον ουρανόν και εις την γην. Ενώπιόν σου τρέμει και συγκλονίζεται κάθε βασιλεύς και έθνος.
Α Παραλ. 29,12 παρὰ σοῦ ὁ πλοῦτος καὶ ἡ δόξα, σὺ πάντων ἄρχεις, Κύριε, ὁ ἄρχων πάσης ἀρχῆς, καὶ ἐν χειρί σου ἰσχὺς καὶ δυναστεία, καὶ ἐν χειρί σου, παντοκράτωρ, μεγαλῦναι καὶ κατισχῦσαι τὰ πάντα.
Α Παραλ. 29,12 Από σε προέρχεται ο πλούτος και η δόξα. Συ, Κυριε, είσαι ο άρχων των πάντων, ο άρχων των αρχόντων και εις τα χέρια σου, Κυριε παντοκράτωρ, υπάρχει η ισχύς και η δύναμις, και εις τα χέρια σου εναπόκειται να κάμης τα πάντα μεγάλα και ισχυρά.
Α Παραλ. 29,13 καὶ νῦν, Κύριε, ἐξομολογούμεθά σοι καὶ αἰνοῦμεν τὸ ὄνομα τῆς καυχήσεώς σου.
Α Παραλ. 29,13 Και τώρα, Κυριε, δοξολογούμεν και υμνολογούμεν το πανένδοξον όνομά σου.
Α Παραλ. 29,14 καὶ τίς εἰμι ἐγὼ καὶ τίς ὁ λαός μου, ὅτι ἰσχύσαμεν προθυμηθῆναί σοι κατὰ ταῦτα; ὅτι σὰ τὰ πάντα, καὶ ἐκ τῶν σῶν δεδώκαμέν σοι.
Α Παραλ. 29,14 Ποιός δε είμαι εγώ και ποιός είναι ο λαός μου, που ηξιώθημεν να προσφέρωμεν προθύμως τας δωρεάς αυτάς; Ιδικά σου είναι τα πάντα, και από τα ιδικά σου προσφέρομεν εις σε τα δώρα μας.
Α Παραλ. 29,15 ὅτι πάροικοί ἐσμεν ἐναντίον σου καὶ παροικοῦντες ὡς πάντες οἱ πατέρες ἡμῶν· ὡς σκιὰ αἱ ἡμέραι ἡμῶν ἐπὶ γῆς, καὶ οὐκ ἔστιν ὑπομονή.
Α Παραλ. 29,15 Ημείς είμεθα παρεπίδημοι ενώπιόν σου και παρεπίδημοι επάνω εις την γην, όπως ήσαν και όλοι οι πατέρες μας. Σαν σκια φεύγουν αι ημέραι μας εις την γην και δεν υπάρχει μονιμότης επάνω εις αυτήν.
Α Παραλ. 29,16 Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, πρὸς πᾶν τὸ πλῆθος τοῦτο, ὃ ἡτοίμακα οἰκοδομηθῆναι οἶκον τῷ ὀνόματι τῷ ἁγίῳ σου, ἐκ χειρός σού ἐστι, καὶ σοὶ τὰ πάντα.
Α Παραλ. 29,16 Κυριε ο Θεός ημών, όλαι αυταί αι πλούσιαι προσφοραί, τας οποίας εγώ έχω ετοιμάσει δια να οικοδομηθή ο ναός προς τιμήν του αγίου σου Ονόματος, προέρχονται από τα χέρια σου και εις σε ανήκουν όλα.
Α Παραλ. 29,17 καὶ ἔγνων, Κύριε, ὅτι σὺ εἶ ὁ ἐτάζων καρδίας καὶ δικαιοσύνην ἀγαπᾶς· ἐν ἁπλότητι καρδίας προεθυμήθην ταῦτα πάντα, καὶ νῦν τὸν λαόν σου τὸν εὑρεθέντα ὧδε εἶδον ἐν εὐφροσύνῃ προθυμηθέντα σοι.
Α Παραλ. 29,17 Εγώ, Κυριε, εγνώρισα και κατενόησα ότι συ είσαι εκείνος, που εξετάζεις τας καρδίας των ανθρώπων και αγαπάς την δικαιοσύνην. Εγώ με απλότητα καρδίας επροθυμοποιήθην να προσφέρω όλα αυτά δια το έργον σου. Αλλά είδα και τον λαόν σου, ο οποίος τώρα ευρίσκεται εδώ συγκεντρωμένος, με μεγάλην προθυμίαν και ευφροσύνην να προσφέρη εις σε τα δώρα του.
Α Παραλ. 29,18 Κύριε ὁ Θεὸς Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰσραήλ, τῶν πατέρων ἡμῶν, φύλαξον ταῦτα ἐν διανοίᾳ καρδίας λαοῦ σου εἰς τὸν αἰῶνα καὶ κατεύθυνον τὰς καρδίας αὐτῶν πρός σε.
Α Παραλ. 29,18 Κυριε, ο Θεός του Αβραάμ και του Ισαάκ και του Ιακώβ, των προπατόρων ημών, διατήρησε στον αιώνα τα ευσεβή αυτά αισθήματα εις τας καρδίας του λαού σου και κατεύθυνε τας καρδίας αυτών προς σέ.
Α Παραλ. 29,19 καὶ Σαλωμὼν τῷ υἱῷ μου δὸς καρδίαν ἀγαθὴν ποιεῖν τὰς ἐντολάς σου καὶ τὰ μαρτύριά σου καὶ τὰ προστάγματά σου καὶ τοῦ ἐπὶ τέλους ἀγαγεῖν τὴν κατασκευὴν τοῦ οἴκου σου.
Α Παραλ. 29,19 Και στον Σολομώντα, τον υιόν μου, δώσε αγαθήν καρδίαν, δια να τηρή τας εντολάς σου, τα μαρτύριά σου και τα προστάγματά σου και να φέρη έτσι εις πέρας την κατασκευήν του ναού σου”.
Α Παραλ. 29,20 καὶ εἶπε Δαυὶδ πάσῃ τῇ ἐκκλησίᾳ· εὐλογήσατε Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν· καὶ εὐλόγησε πᾶσα ἡ ἐκκλησία Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων αὐτῶν, καὶ κάμψαντες τὰ γόνατα προσεκύνησαν τῷ Κυρίῳ, καὶ τῷ βασιλεῖ.
Α Παραλ. 29,20 Απηυθύνθη τότε ο Δαυίδ και είπε προς όλην την συγκέντρωσιν των Ισραηλιτών· “δοξολογήσατε τον Κυριον μας και Θεόν μας”. Ολόκληρος η συγκέντρωσις ευλόγησε Κυριον τον Θεόν των πατέρων των και κλίναντες τα γόνατά των προσεκύνησαν τον Κυριον και τον βασιλέα.
Α Παραλ. 29,21 καὶ ἔθυσε Δαυὶδ τῷ Κυρίῳ θυσίας καὶ ἀνήνεγκεν ὁλοκαυτώματα τῷ Θεῷ τῇ ἐπαύριον τῆς πρώτης ἡμέρας μόσχους χιλίους, κριοὺς χιλίους, ἄρνας χιλίους καὶ τὰς σπονδὰς αὐτῶν καὶ θυσίας εἰς πλῆθος παντὶ τῷ Ἰσραήλ.
Α Παραλ. 29,21 Την επομένην της ημέρας αυτής προσέφερεν ο Δαυίδ θυσίας στον Κυριον. Προσέφερεν ως ολοκαυτώματα χιλίους μόσχους, χιλίους κριούς, χιλίους αμνούς, σπονδάς οίνου και πολυαρίθμους άλλας θυσίας δι' όλον τον ισραηλιτικόν λαόν.
Α Παραλ. 29,22 καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον ἐναντίον τοῦ Κυρίου ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ μετὰ χαρᾶς καὶ ἐβασίλευσαν ἐκ δευτέρου τὸν Σαλωμὼν υἱὸν Δαυὶδ καὶ ἔχρισαν αὐτὸν τῷ Κυρίῳ εἰς βασιλέα καὶ Σαδὼκ εἰς ἱερωσύνην.
Α Παραλ. 29,22 Οι δε Ισραηλίται έφαγον και έπιον ενώπιον του Κυρίου κατά την ημέραν εκείνην με μεγάλην χαράν. Τοτε δια δευτέραν φοράν ανεκήρυξαν τον Σολομώντα, τον υιόν του Δαυίδ, ως βασιλέα και έχρισαν αυτόν ως βασιλέα εις δόξαν του Κυρίου. Εχρισαν δε και τον Σαδώκ ως αρχιερέα.
Α Παραλ. 29,23 καὶ ἐκάθισε Σαλωμὼν ἐπὶ θρόνου Δαυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ εὐδοκήθη, καὶ ὑπήκουσαν αὐτοῦ πᾶς Ἰσραήλ·
Α Παραλ. 29,23 Εκάθισεν ο Σολομών στον θρόνον του πατρός του του Δαυίδ και ευδοκίμησεν ως βασιλεύς. Ολοι δε οι Ισραηλίται υπήκουσαν εις αυτόν.
Α Παραλ. 29,24 οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ δυνάσται καὶ πάντες υἱοὶ Δαυὶδ τοῦ βασιλέως τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ὑπετάγησαν αὐτῷ.
Α Παραλ. 29,24 Υπήκουσαν όλοι οι αρχηγοί, όλοι οι επ' εξουσίαις, όλοι οι άλλοι υιοί του βασιλέως Δαυίδ του πατρός του.
Α Παραλ. 29,25 καὶ ἐμεγάλυνε Κύριος τὸν Σαλωμὼν ἐπάνωθεν παντὸς Ἰσραὴλ καὶ ἔδωκεν αὐτῷ δόξαν βασιλέως, ὃ οὐκ ἐγένετο ἐπὶ παντὸς βασιλέως ἔμπροσθεν αὐτοῦ.
Α Παραλ. 29,25 Ο Κυριος ανέδειξε μέγαν και ένδοξον τον Σολομώντα άρχοντα εις όλον τον ισραηλιτικόν λαόν και έδωκεν εις αυτόν τέτοιαν βασιλικήν δόξαν, ομοία της οποίας δεν υπήρχε προ αυτού εις κανένα βασιλέα.
Θάνατος του Δαβίδ
Α Παραλ. 29,26 καὶ Δαυὶδ υἱὸς Ἰεσσαὶ ἐβασίλευσεν ἐπὶ Ἰσραὴλ
Α Παραλ. 29,26 Ο Δαυίδ, ο υιός του Ιεσσαί, εβασίλευσεν επί του ισραηλιτικού λαού
Α Παραλ. 29,27 ἔτη τεσσαράκοντα, ἐν Χεβρὼν ἔτη ἑπτὰ καὶ ἐν Ἱερουσαλὴμ ἔτη τριακοντατρία.
Α Παραλ. 29,27 τεσσαράκοντα έτη· επτά έτη εις την Χεβρών και τριάκοντα τρία έτη εις την Ιερουσαλήμ.
Α Παραλ. 29,28 καὶ ἐτελεύτησεν ἐν γήρᾳ καλῷ, πλήρης ἡμερῶν, πλούτῳ καὶ δόξῃ, καὶ ἐβασίλευσε Σαλωμὼν υἱὸς αὐτοῦ ἀντ᾿ αὐτοῦ.
Α Παραλ. 29,28 Απέθανε δε εις ένα ευτυχισμένον γήρας πλήρης ημερών, γεμάτος πλούτη και δόξαν. Αντί δε αυτού έγινε βασιλεύς ο Σολομών, ο υιός του.
Α Παραλ. 29,29 οἱ δὲ λοιποὶ λόγοι τοῦ βασιλέως Δαυίδ, οἱ πρότεροι καὶ οἱ ὕστεροι, γεγραμμένοι εἰσὶν ἐν λόγοις Σαμουὴλ τοῦ βλέποντος καὶ ἐπὶ λόγων Νάθαν τοῦ προφήτου καὶ ἐπὶ λόγων Γὰδ τοῦ βλέποντος
Α Παραλ. 29,29 Ολα τα άλλα έργα του βασιλέως Δαυίδ, προηγούμενα και επόμενα, είναι γραμμένα στο βιβλίον του Σαμουήλ του προφήτου, στο βιβλίον Ναθαν του προφήτου και στο βιβλίον Γαδ του προφήτου.
Α Παραλ. 29,30 περὶ πάσης τῆς βασιλείας αὐτοῦ καὶ τῆς δυναστείας αὐτοῦ, καὶ οἱ καιροί, οἳ ἐγένοντο ἐπ᾿ αὐτῷ, καὶ ἐπὶ τὸν Ἰσραὴλ καὶ ἐπὶ πάσας βασιλείας τῆς γῆς.
Α Παραλ. 29,30 Εκεί είναι γραμμένα τα περί όλης της βασιλείας του Δαυίδ, περί των κατορθωμάτων του, όπως επίσης και περί των διαφόρων περιστάσεων και συνθηκών, υπό τας οποίας έζητεν αυτός και ο ισραηλιτικός λαός και όλαι αι βασιλείαι των άλλων χωρών, με τας οποίας ήλθεν εις κάποιον σχέσιν ο Δαυίδ.
Μην ταράζεσθε και μην ανησυχείτε διότι αυτός που γνωρίζει όσα υποφέρετε
και είναι σε θέση να τα εμποδίσει είναι φανερό ότι δεν τα εμποδίζει, επειδή προνοεί και ενδιαφέρεται για σας.