"Μάρθα Μάρθα, μεριμνάς καί τυρβάζη περί πολλά"

Ανάλυση και συζητήσεις των βιβλίων της Καινής Διαθήκης

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: "Μάρθα Μάρθα, μεριμνάς καί τυρβάζεις περί πολλά"

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Οκτ 01, 2012 6:16 pm

Παναγιώτη αδελφέ μου έχεις δίκιο :oops:


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Anastasios68
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 3831
Εγγραφή: Πέμ Ιούλ 26, 2012 10:31 am
Τοποθεσία: Πεύκη
Επικοινωνία:

Re: "Μάρθα Μάρθα, μεριμνάς καί τυρβάζη περί πολλά"

Δημοσίευσηαπό Anastasios68 » Τρί Οκτ 02, 2012 9:14 am

Παναγιώτη τα έγραψες πολύ όμορφα :-)


«ὃς δ' ἂν εἲπῃ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ, ῥακά, ἒνοχος ἒσται τῷ συνεδρίῳ»
Κατά Ματθαῖον, Κεφ. 5, 22

Panagiotis
Δημοσιεύσεις: 7
Εγγραφή: Παρ Αύγ 03, 2012 6:55 pm

Re: "Μάρθα Μάρθα, μεριμνάς καί τυρβάζη περί πολλά"

Δημοσίευσηαπό Panagiotis » Τρί Οκτ 02, 2012 8:15 pm

Αδελφέ Αναστάσιε,

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!

Και εμένα μου άρεσε πολύ κάτι που έγραψες παραπάνω. Ότι η αγάπη μας για τον Χριστό, μας φέρνει σε αυτό το forum, να διαβάζουμε και να γράφουμε γι' Αυτόν.

Παναγιώτης



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Χρόνος. Το πιο πολύτιμο δώρο του Θεού στον άνθρωπο.

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Τρί Αύγ 27, 2013 12:08 pm

Ο Χρόνος παίρνει αξία μόνο μέσα από την προοπτική της αιωνιότητας.
Τρίτη, 27 Αύγουστος 2013 - Με Παρρησία

Εικόνα

Αρχιμ. Αθανασίου Ηγουμένου Ι. Μονής Τροοδιτίσσης

Όπως ένας μεγάλος ποταμός που τρέχει και κυλά, έτσι και ο χρόνος ανεπαίσθητα και χωρίς καλά καλά να το καταλάβωμεν, φεύγει από μπροστά μας, διατρέχει τον κύκλον του και έρχεται πάλιν εις το ίδιον σημείον διά να επαναλάβη την ιδίαν τροχιάν όπως και προηγουμένως. Και συνεχώς με τον ερχομόν του νέου έτους αρχίζει ο πόλεμος των ευχών, να δίνωμεν και να παίρνωμεν και με ανανεωμένας ελπίδας, ελπίζομεν και περιμένομεν καλυτέρας ημέρας προσδοκώντες πάντοτε την χαράν και την ευτυχίαν να επισκεφθή και το δικό μας σπίτι και την δικήν μας οικογένειαν.

Ο χρόνος, αυτό το πολύτιμον στοιχείον που μας χαρίζει ο Θεός, είναι το μόνον πράγμα που αδικείται από τον άνθρωπον και που δεν χρησιμοποιήται σωστά και ωφέλιμα. Ο Κύριος μάς δίδει παράτασιν εις την ζωήν μας και μας δίδει ξανά την ευκαιρίαν να καλυτερεύσωμεν τον εαυτόν μας και να τον πλησιάσωμεν όσον το δυνατόν περισσότερον. Θέλει ο Κύριος να γίνωμεν κοινωνοί της δόξης του και των αγαθών του. Μας πιστώνει συνεχώς με τον χρόνον και μας καλεί εις μετάνοιαν και ενίοτε μας παιδεύει, μας παιδαγωγεί και μας ενισχύει εις το να καθαρίσωμεν τον εαυτόν μας και να γίνωμεν δεκτικοί της χάριτος και των δωρεών Του. Είναι απαραίτητος προϋπόθεσις η καθαρότης της ψυχής μας διά να μετάσχωμεν της δόξης και των αγαθών της Βασιλείας Του.

Ο Θεός έπλασεν τον άνθρωπον κατά την ιδικήν Του εικόνα και του έδωσε την δύναμιν και τον φωτισμόν και την ικανότητα να φθάση εις την αφθαρσίαν και την θέωσιν, αλλά η κακή χρήσις της ελευθερίας του και η απόφασίς του να ζήση ανεξάρτητος και μακριά από την εντολήν του Θεού, τον οδήγησαν εις την φθοράν και εις τον θάνατον.

Από τότε ο άνθρωπος ευρισκόμενος μέσα εις αυτήν την κατάστασιν της φθοράς και του θανάτου δίδει την μάχην της επιβιώσεως. Μάχεται ενάντια εις τον χρόνον και προσπαθεί να τον ξεπεράση, να τον νικήση. Η επιθυμία του είναι μία. Η θέλησις για να ζήση. Μόνον που τις περισσότερες φορές δεν αγωνίζεται σωστά, δεν εκμεταλλεύεται σωστά τις ευκαιρίες που του δίνονται μέσα εις τον χρόνο, διότι δεν έχει συνειδητοποιήσει την αξίαν που έχει ο χρόνος εις την ζωήν του.

Ο χρόνος, όπως ήδη είπαμε, είναι δημιούργημα του Θεού, είναι ευλογία Του, μέσα εις τον όποιον μπορούμεν να καταπολεμήσωμεν τα πάθη μας, να νικήσωμεν τον κακόν εαυτόν μας και να αποκτήσωμεν την χάριν του Θεού, ώστε να μπορέσωμεν να περάσωμε μέσα από τον χρόνον εις την αιωνιότητα. Γι' αυτό και ο Απ. Παύλος μας καλεί, τον λίγον χρόνον που έχουμε εδώ εις την γην, να τον εξαγοράσωμεν, δηλ. να τον εκμεταλλευτούμεν σωστά, ώστε να καλλιεργηθούμεν πνευματικά και να ενωθούμε με τον Θεόν: «εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, ότι αι ημέραι πονηραί εισι» (Εφεσ. ε', 16).

Οι ημέρες εις τας οποίας ζούμε, ένεκα του επικρατούντος κακού είναι γεμάτες από σκάνδαλα και πειρασμούς και ως εκ τούτου, οι μεν ευκαιρίες, διά να πράξωμεν το καλόν και την αρετήν, παρουσιάζονται ενώπιόν μας όλο και σπανιώτερον, αντιθέτως οι αφορμές διά να διαπράξωμεν το κακόν και την αμαρτίαν είναι πολυπληθέστερες. Ειδικότερα με την παρουσίαν της φθοροποιού τηλεοράσεως και άλλων εντύπων και μέσων εις τα σπίτια μας. Το κακόν όλο και πληθαίνει. Γι' αυτόν τον λόγον και οι ημέρες που ζούμε γίνονται όλο και πονηρότερες.

Η σύνεσίς μας και η σοφία μας θα φανή εάν επωφελούμεθα πνευματικώς κάθε ευκαιρίαν και με πάσαν, θα έλεγα, σπουδήν και φροντίδα την αρπάζαμεν ώστε να καθαρίζωμεν τον εαυτόν μας από τα πάθη και να τον ασφαλίζωμεν από την αμαρτίαν. Μόνον έτσι μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι, ανά πάσαν στιγμήν θα μπορούμεν να παρουσιαστώμεν ενώπιον του φοβερού κριτηρίου του Κυρίου μας και να έχωμεν καλήν απολογίαν. Ας ενθυμηθούμεν και την προτροπήν του προφητάνακτος Δαυίδ, ο οποίος μας παραγγέλει εις τον 2ον Ψαλμόν: «Δράξαστε παιδείαν μη πότε οργισθή Κύριος και απολείσθε εξ οδού δικαίας» (Ψαλ. β', 12). Να σπεύσωμεν με όλην μας την δύναμιν να εγκολπωθώμεν και να κρατήσωμεν στερεάν την σύνεσιν και φρόνησιν, την οποίαν μας χάρισε ο Θεός, μήπως οργισθή εναντίον μας και καταντήσωμεν εις όλεθρον και αιώνιον καταδίκην, η οποία επιφυλάσ¬σεται εις τους απομακρυνομένους από την ευθείαν οδόν της αρετής.

Επομένως ο χρόνος μας είναι ό,τι πολυτιμότερον έχομεν διά να σωθώμεν. Δι' αυτό και ο Απ. των Εθνών Παύλος μας παρακινεί, «μη συγκοινωνείται τοις έργοις τοις ακάρποις του σκότους» (Έφεσ. ε', 11). Τα έργα του σκότους και της αμαρτίας δεν φέρνουν κανένα απολύτως καρπόν πνευματικόν και ωφέλιμον. Αντιθέτως σκοτίζουν την ψυχήν του ανθρώπου και την απομακρύνουν από τον Θεόν.

Ο Χριστιανός διά να αποφύγη μίαν τέτοιαν θλιβεράν και καταστροφικήν κατάστασιν πρέπει να εξετάζη σε κάθε περίπτωσιν ποιο είναι το θέλημα του Θεού και να συμμορφώνεται προς αυτό. Η τήρησις των εντολών του Θεού είναι η ασφαλιστική δικλίς διότι μας οδηγεί πλησίον του Χριστού, ο οποίος ως πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, γεμίζει και τον δικόν μας χρόνον και ζωήν με την παρουσίαν Του. Εξάλλου εις την λατρείαν μας παρακαλούμε συνεχώς τον Χριστόν να μας χαρίση τον υπόλοιπον χρόνον της ζωής μας να τον διέλθωμεν εν μετάνοια και ειρήνη, δηλ. να ζήσωμεν μακριά από την αμαρτίαν και ενωμένοι μαζί Του.

Πράγματι, η μετάνοια μας οδηγή εις την διόρθωσιν, μας ανασταίνει από την νέκραν της αμαρτίας και μας φωτίζει με τον θείον φωτισμόν του Χριστού. Διά να είναι όμως ο υπόλοιπος χρόνος της ζωής μας, χρόνος μετανοίας και ειρήνης, χρειάζεται να τον αγιάζωμεν και να τον μεταμορφώνωμεν διά της χάριτος του Θεού. Ήδη ο χρόνος που ζούμεν ως Χριστιανοί μέσα εις την Εκκλησίαν είναι εξαγιασμένος από τα γεγονότα της Θείας Οικονομίας, τα οποία λαμβάνουν χώραν καθημερινά, δηλ. της Γεννήσεως, της Βαπτίσεως, της Μεταμορφώσεως, του Πάθους, της Αναστάσεως, της Αναλήψεως του Κυρίου, καθώς και της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος κατά την ημέραν της Πεντηκοστής.

Έτσι, τον χρόνον μας τον εξαγιάζομεν, εκτός από την καθαρότητα της ψυχής μας και με την συμμετοχήν μας εις τας καθημερινός ακολουθίας της Εκκλησίας, αφού δι' αυτών ζούμεν τα πιο πάνω γεγονότα και κάθε ώραν και στιγμήν της ημέρας γίνεται στιγμή δοξολογίας προς τον Θεόν. Αυτό γίνεται με το Μεσονυκτικόν, τον Όρθρον, τας Ώρας, τον Εσπερινόν, το Απόδειπνον. Κυρίως, όμως, αυτό επιτυγχάνεται με την συμμετοχήν μας εις την Θείαν Λειτουργίαν, η οποία σύμφωνα με τους Πατέρας της Εκκλησίας μας, είναι η βίωσις της ζωής του μέλλοντος αιώνος, πρόγευσις της αιωνίου ζωής.

Πάντως, πρέπει να καταλάβωμεν ότι ο χρόνος της ζωής μας είναι σωτηριώδης και έτσι πρέπει να τον θεωρούμεν. Είναι χρόνος που μπορεί να μας εξασφάλιση την ευλογημένην αιωνιότητα, ενώ η κατασπατάλησίς του να μας οδηγήση εις την αιώνιον καταδίκην.

Κατά συνέπειαν, οι σπουδές των παιδιών μας, το επάγγελμα, η οικογενειακή ζωή, η ψυχαγωγία, η ελεύθερή μας ώρα κλπ. πρέπει να τοποθετούνται μέσα εις αυτά τα πλαίσια. Να εμπνέωνται από τον νόμον του Θεού και να θέτουν ως στόχον την αιωνιότητα. Σ' αυτό θα μας βοηθήση, εάν ο χρόνος μας, εκτός από τας διαφόρους ενασχολήσεις, γεμίζει από την προσευχήν και την μυστηριακήν ζωήν, ώστε να ελκύωμεν μέσα μας την χάριν και την ευλογίαν του Θεού.

Αντίθετα θα χάνωμεν τον χρόνο μας άσκοπα. Θα τρέχωμεν αδήλως. Και κάθε απώλεια του χρόνου σημαίνει την αιώνιον καταδίκην μας, δηλ. την απώλειαν της βασιλείας του Θεού. Εάν όντως επιθυμούμεν να διέλθωμεν το νέον έτος ευτυχισμένα και καλά, όπως ευχόμαστε και διά των συνεχών ευχών που δίνουμε και παίρνουμε, θα πρέπη να ζήσωμεν μέσα στα πλαίσια της εκκλησιαστικής ζωής εν ειρήνη και μετάνοια, διά να έχωμεν μέσα εις την προσωπικήν αλλά και οικογενειακήν ζωήν μας την χάριν και την ευλογίαν του εν Τριάδι Θεού μας. Αμήν.

Πηγή: ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: "Μάρθα Μάρθα, μεριμνάς καί τυρβάζη περί πολλά"

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Τρί Οκτ 24, 2017 12:32 pm

Μην δίνεις σημασία!
Δημοσίευση: 19 Οκτ. 17

Εικόνα

του Καθηγουμένου της Μονής Εσφιγμένου, αρχ. Βαρθολομαίου

Υπάρχει ένα φάρμακο, το οποίο βοηθά την ψυχική και την σωματική υγεία του ανθρώπου. Το φάρμακο αυτό λέγεται «μην δίνεις σημασία»!

Στο άκουσμα αυτό πολλοί ίσως αναρωτηθούν: «Μα πώς είναι δυνατόν να μείνω αδιάφορος για ό,τι συμβαίνει γύρω μου; Να μην δίνω σημασία;» Μα είναι τόσο απλό αυτό το «φάρμακο» στην χρήση του!

Σημασία, δηλαδή το να αφιερώνουμε αρκετό χρόνο, δίνουμε στα προβλήματα που μπορούμε να αντιμετωπίσουμε και που σίγουρα μπορούμε να τους δώσουμε λύσεις. Υπάρχουν προβλήματα, όμως, που δεν μπορούμε εμείς οι ίδιοι να δώσουμε λύσεις. Όσο και να επιμένουμε δεν λύνονται, αλλά αυξάνουν και διογκώνονται, επηρεάζοντας την ψυχολογία μας και τον τρόπο ζωής μας. Το άγχος τότε μας καταλαμβάνει.

Εδώ χρειάζεται η ψυχική δύναμη να αντισταθούμε στην συνήθεια τής εγωιστικής εμμονής μας. Το «φάρμακο» αυτό είναι το μόνο που δρα απευθείας στην ψυχολογία μας, μας ηρεμεί, μας βοηθά να ανασάνουμε πάλι, καταπολεμά το άγχος... Όλα αυτά ενεργούν θετικά κατ' επέκταση και στην σωματική υγεία!

Μοναδική προϋπόθεση για να δράσει αποτελεσματικά το «φάρμακο» είναι η πίστη μας στον Θεό. Εκεί μόνο αν εναποθέτουμε όλα τα θέματα και ζητήματα που μας απασχολούν, τότε θα βρίσκουμε και θα βλέπουμε τις λύσεις που αναζητούμε. Μην δίνουμε σημασία, αδελφοί μου, σε κάθε τι που βλέπουμε. Στον μόνο που πρέπει να δίνουμε μονίμως σημασία, μετά τον Θεό, είναι ο εαυτός μας! Όχι εγωιστικά, αλλά διακρίνοντας το συμφέρον του, το πραγματικό, και να αγωνιζόμαστε γι' αυτό.

Χρειαζόμαστε αρκετές «δόσεις» από το συγκεκριμένο φάρμακο για να καταφέρουμε να συνέλθουμε. Η ζωή μας έγινε πολύπλοκη και αδυνατούμε να λειτουργήσουμε έτσι, γιατί ο άνθρωπος έχει πλασθεί από τον Δημιουργό του να ζει και να κινείται απλά! Λειτουργούμε, δηλαδή, αντίθετα από την φύση μας. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε όλοι είναι ότι δεν χρειάζεται να τα καταλαβαίνουμε όλα!

Φάρμακο λοιπόν το «μην δίνεις σημασία»! Ας ξεπερνάμε τις λεπτομέρειες! Οι λεπτομέρειες δεν μας αφήνουν να προχωρήσουμε και μένουμε στάσιμοι. Σκοπός μας η σωτηρία, η στασιμότητα την εμποδίζει. Αν θέλουμε να δούμε «φως στο βάθος» πρέπει να σηκωθούμε και να περπατήσουμε! Έτσι απλά!

Πηγή: ΑΜΗΝ


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: "Μάρθα Μάρθα, μεριμνάς καί τυρβάζη περί πολλά"

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Οκτ 30, 2017 2:52 pm

«Eνός έστι χρεία»
Newsroom 30-10-2017

Εικόνα

Αυτή η παραγγελία του Χριστού μας ισχύει για όλους μας, ώστε η μέριμνα των βιοτικών αναγκών, να είναι εν μέτρω», όσον χρειάζεται για την εξυπηρέτησί μας. Το δε «ενός έστι χρεία» κατά την χριστιανικήν διδασκαλίαν, είναι αυτό που έχει αξία, διότι είναι η μέριμνα, πώς να αρέσουμε του Θεού, η μέριμνα για την σωτηρία της αθάνατης ψυχής μας.

Η Μάρθα μεριμνούσε υλικά, πώς να ευχαριστήση τον Κύριο. Η δε Μαρία πιο σοφή, πιο συνετή σκέφθηκε ότι είναι ευκαιρία να ακούση τα θεία λόγιας; «Έως πότε θα έχουμε τον Κύριον επί της γης;» Έτσι κάθισε κοντά Του και ο Κύριος είπε, ότι δεν θα της αφαιρεθή αυτή η ευλογία, δηλαδή το να έχη τόση προσοχή στα θεία λόγια και να ευφραίνεται στην θεωρία τόσον του Χριστού, όσον και της διδασκαλίας Του.

Και εμείς έχουμε την μέριμνα των αναγκαίων, που είναι αναπόφευκτη στη ζωή μας και δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς την φροντίδα των υλικών πραγμάτων, διότι είμεθα τόσον υλικοί, όσον και πνευματικοί. Το σώμα έχει ανάγκην της τροφής, του ενδύματος κ.λ.π. Όμως πάνω απ’ όλα η ψυχή μας η αθάνατος έχει ανάγκην της σωτηρίας, του «ενός έστι χρεία>.

Η μέριμνα η απόλυτη, η αποκλειστική μέριμνά μας πρέπει να είναι πώς θα καθαρίσουμε την ψυχή μας, πώς να την οικειώσουμε μετά του θεού, πώς να την προσαρμόσουμε στο θέλημα του Θεού και να μην κολασθούμε. Η σωτηρία της ψυχής μας δεν είναι παιχνίδι! Δεν μπορούμε να παίζουμε με την αθάνατη ζωή, διότι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι είμεθα προσωρινοί, είμεθα ξένοι, είμεθα παρεπίδημοι? απλώς φιλοξενούμεθα επάνω στη γη, και κάποια μέρα ο καθένας μας θα χαιρετίση αυτήν την φιλοξενία και θα απέλθη εις τα ίδια.

Και τα ίδια είναι να επιστρέψη η ψυχή «όθεν εξήλθεν». «Και ενεφύσησεν –λέγει η Γραφή- εις τους μυκτήρας του νεκρού σώματος του Αδάμ και έγινεν ο Αδάμ εις ψυχήν ζώσαν» ( Γεν. 2,7 ) . Η ζώσα ύπαρξις του ανθρώπου ,η ψυχή είναι το δημιούργημα του θεού δια του εμφυσήματός Του, δια της ενεργείας Του και θα επιστρέψη εκεί, «όθεν εξήλθεν».

Γι’ αυτό , όταν δεν έχουμε θείαν παρηγορίαν, νοιώθουμε κενό μέσα στην ψυχή μας, γιατί η ψυχή δεν επαναπαύεται με τίποτα, αφού όλα τα υλικά πράγματα είναι ξένα προς την φύσι της. Όταν όμως η ψυχή του ανθρώπου οικιωθή μετά του Θεού δια της προσευχής και της εναρέτου ζωής, τότε ευφραίνεται, τότε νιώθει σιγουριά, τότε αισθάνεται τον Θεό μέσα της.

Η υπόθεσις της αιωνίου ζωής δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται τόσον επιπόλαια, διότι εάν μετά από λίγες στιγμές φύγουμε από την ζωή, θα βρεθούμε οριστικά και θετικά μπροστά στην αιωνιότητα. Είναι παιχνίδι να αντιμετωπίσουμε τον φοβερό θάνατο; Να αντιμετωπίσουμε τους δαίμονες; Να αντιμετωπίσουμε ολοφάνερα και κατάματα το ποινικό μας, που κάθε άνθρωπος έχει έναντι του θεού και να δούμε απαριθμούνται όλα τα αμαρτήματά μας με πάσαν λεπτομέρειαν; Κι ότι έχουμε αυτήν την αμαρτωλότητα, που καν δεν την γνωρίζουμε πόση είναι; Είναι παιχνίδι να αντιμετωπίσουμε την άνοδόν μας προς τον Κριτή, να αντιμετωπίσουμε τα τελώνια; Πώς θα δούμε τον Κύριο κατάματα; Έχουμε το θάρρος; Η συνείσησίς μας μας ενθαρρύνει; Μας δίνει το κουράγιο και την πληροφορία; Όχι. Ο πρώτος είμαι εγώ που δεν την έχω!

Δεν θα μπορούμε να κοιτάξουμε τον Κύριο κατάματα. Θα κατεβάσουμε τα μάτια μας από εντροπή, διότι δεν κάναμε το θέλημα του θεού. Τον χιτώνα τον λευκόν ,που πήραμε εις το Άγιον Βάπτισμα, τον λερώσαμε. Άραγε όμως τον ξεπλύναμε με τα δάκρυα, χύσαμε δάκρυα μετανοίας, αλλάξαμε ζωή, ζήσαμε με καθαρότητα; Μηδαμώς. Εκεί που λέμε ότι κάτι κάνουμε, εκεί πάλι πέφτουμε στον βούρκο!

Θα πρέπει με όλη την δύναμι της ψυχής μας να τα βάλουμε κάτω και να σκεφθούμε: «Τι γίνεται τώρα; Ποιό είναι το θέμα της σωτηρίας; Τί είναι η ψυχή μου; Η ψυχή μου είναι αθάνατη και μπορεί να φύγω μέσα σε στιγμές. Και μετά τι γίνεται; Μετά ακολουθεί η κρίσις. Και μετά την κρίσι, ποια θα είναι η απόφασις του θεού; Ή στο φως ή στο σκότος. Ή μετά του Θεού αιωνίως ή μετά του διαβόλου αιωνίως. Ή στον Παράδεισο ή στην κόλασι μέσα σε λεπτά!»…

… Γι’ αυτό πρέπει να μεριμνήσουμε για την ψυχή μας, για το «ενός έστι χρεία». Να μεριμνάμε συνέχεια πώς θα καθαρίσουμε την καρδιά μας , πώς θα καθαρίσουμε τον νου, θα καθαρίσουμε το σώμα, θα απαλλάξουμε την συνείδησί μας από τα δεσμά τα αόρατα της αμαρτίας. Και τότε, Χάριτι Θεού, θα πετύχουμε το «ενός έστι χρεία» και τότε πράγματι δια του θανάτου θα περάσουμε στον Ουρανό…

Από το βιβλίο «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΦΙΛΟΘΕΪΤΟΥ – Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ» (ΟΜΙΛΙΑΙ) ΤΟΜΟΣ Α΄

Πηγή: ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Άμα θέλεις, αγιάζεις και στη ρουτίνα

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Δεκ 10, 2018 9:54 am

Άμα θέλεις, αγιάζεις και στη ρουτίνα
09-12-2018

Εικόνα

του Αγ. Θεοφάνους του Εγκλείστου

Με ό,τι κι αν ασχολείστε, κάντε το εγκάρδια, προσεκτικά, συστηματικά, χωρίς βιασύνη..
Σας αναθέτουν κάποια εργασία; Δεχθείτε την όπως αν σας την είχε αναθέσει ο ίδιος ο Θεός και εκτελέστε την, σαν έργο δικό Του.

Έτσι η σκέψη σας θα είναι κοντά στο Θεό. Αγωνιστείτε γι’ αυτό, κι Εκείνος θα σας βοηθήσει. Οι βιοτικές μέριμνες σας πνίγουν τόσο, ώστε δεν ευκαιρείτε ούτε να προσευχηθείτε. Του εχθρού κατόρθωμα είναι τούτο. Το σπίτι, τα ενδύματα, η τροφή και πολλά άλλα πράγματα είναι απαραίτητα για την καλή διαβίωση του ανθρώπου. Χρειάζεται λοιπόν, να φροντίζουμε για την απόκτησή τους. Αυτό δεν είναι εφάμαρτο. Έτσι θέλησε ο Θεός να ρυθμίσει τη ζωή μας.

Ο πανούργος διάβολος, όμως, καθώς πασχίζει ακατάπαυστα να μεταποιεί καθετί καλό σε κακό, διαστρέφει την εύλογη, μετρημένη και υγιή φροντίδα σε άλογη, συνεχή και αγχώδη μέριμνα, που σκοτίζει το νου και στενοχωρεί την καρδιά. Αυτή η κατάσταση καταντά, ούτε λίγο ούτε πολύ, σε ψυχική ασθένεια, στη θεραπεία της οποίας στοχεύουν οι νουθεσίες του Κυρίου για την εμπιστοσύνη στη Θεία Πρόνοια: « Μη μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ή τί πίωμεν ή τί περιβαλώμεθα; … οίδε γάρ ο πατήρ υμών ο ουράνιος ότι χρήζετε τούτων απάντων … μη ουν μεριμνήσητε εις την αύριον η γαρ αύριον μεριμνήσει τα εαυτής ». ( Ματθ. 6, 31-34 )

Αυτό δεν σημαίνει να μην κάνουμε τίποτε, αλλά, φροντίζοντας για ό, τι είναι αναγκαίο, να μη φορτωνόμαστε με περιττές μέριμνες, που συνεπάγονται κόπο σωματικό και ψυχικό. Το εφάμαρτο στοιχείο της πολυμεριμνίας είναι τούτο, ότι επιδιώκει εγωιστικά την αυτάρκεια. Όλα θέλει να τα κάνει μόνη της, όλα θέλει να τα κατορθώσει χωρίς το Θεό.

Στηρίζοντας κάθε ελπίδα στον εαυτό της, στις ικανότητές της και στα όποια υλικά μέσα διαθέτει, αγνοεί ή και περιφρονεί τη Θεία Πρόνοια. Ως κύριο σκοπό της ζωής έχει την απόκτηση εγκόσμιων αγαθών. Και την ίδια την επίγεια ζωή τη θεωρεί ως αυτοσκοπό. Για τη μελλοντική και αιώνια ζωή αδιαφορεί. Βλέπετε, τί θεομάχο πνεύμα βρίσκεται μέσα στην πολυμεριμνία! Παλέψτε, λοιπόν, μ’ αυτό το κακό! Αντισταθείτε στον εχθρό, όπως αν σας παρακινούσε να διαπράξετε φόνο!

«Πώς ν’ αγωνιστώ; » θα με ρωτήσετε. Αρχίστε και θα μάθετε…
Αρχίστε πρώτα – πρώτα από την προσευχή. Απαλλάξτε την από κάθε βιοτική
μέριμνα. Το ίδιο να κάνετε στη συνέχεια και μ’ όλες τις άλλες πράξεις και ασχολίες σας.

Ο τρόπος είναι απλός: Την ώρα της προσευχής, μόλις εμφανίζεται στο νου σας κάποιος λογισμός, να τον διώχνετε χωρίς καθυστέρηση. Κι αν πάλι έρχεται, πάλι να τον διώχνετε. Έτσι να κάνετε συνέχεια και ακούραστα. Μην επιτρέπετε στις μέριμνες να σταθούν ούτε για μια στιγμή στο νου σας, όταν προσεύχεστε. Αυτός είναι ο αγώνας! Και θα δείτε καρπούς. Φτάνει να επιμείνετε.

Ποια είναι τα μάταια έργα;
Θέλατε να ετοιμαστείτε για τη Θεία Κοινωνία, αλλά δεν τα καταφέρατε ν’ αποφύγετε τους περισπασμούς. Πολλοί είναι εκείνοι, λέτε, που έρχονται και ζητούν να τους εξυπηρετήσετε. Η εξυπηρέτηση των συνανθρώπων, πάντως, δεν είναι έργο μάταιο. Είναι έργο Θεού. Μόνο να το κάνετε πάντα για την αγάπη Εκείνου και του πλησίον, για τίποτ’ άλλο. Τα βάρη της οικογένειας πέφτουν κι αυτά στους ώμους σας. Όμως, ούτε οι οικογενειακές υποθέσεις είναι μάταια έργα, φτάνει ν’ ασχολείστε μ’ αυτές ευσυνείδητα, δίχως να παραβαίνετε τον θείο νόμο.

Μάταια έργα είναι εκείνα που αποσκοπούν στην ικανοποίηση των παθών, τα εφάμαρτα, καθώς επίσης τα άχρηστα και ανώφελα. Ξεχωρίστε, λοιπόν, στη ζωή σας, τις μάταιες από τις μη μάταιες ενασχολήσεις. Οι δεύτερες πάντα μπορούν να γίνονται σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Κάτι περισσότερο: Μπορούν να γίνονται για τη δόξα του Θεού.

Απαλλαγή απ’ όλα τα γήινα. Είναι δυνατή;
Η απαλλαγή απ’ όλα τα πράγματα και όλες τις εξαρτήσεις του κόσμου τούτου, η απαλλαγή δηλαδή από καθετί γήινο, είναι πρακτικά αδύνατη σε τούτη τη ζωή, τουλάχιστο για τους περισσότερους ανθρώπους. Αποτελεί κατόρθωμα μόνο των μοναχών, και μάλιστα των ερημιτών. Όλοι, όμως, είναι δυνατόν, όπως φαίνεται από την επί του Όρους ομιλία του Κυρίου, ν’ απαλλάξουν τη καρδιά τους από την εμπαθή προσκόλληση στα γήινα. Εσείς, λοιπόν, έχετε πλούτο. Αν δεν στηρίζετε τις ελπίδες σας σ’ αυτόν, αν είστε έτοιμος να τον στερηθείτε αγόγγυστα όποτε θελήσει ο Κύριος, αν αδιάκοπα και πρόθυμα βοηθάτε όσους έχουν ανάγκη, βρίσκεστε στο σωστό δρόμο.

Προσαρμογή στις συνθήκες της ζωής
Ως προς τη ροή των πραγμάτων στη ζωή μας, ας το πάρουμε απόφαση ότι δεν είναι στο χέρι μας να την αλλάξουμε. Ας έχουμε, λοιπόν, τη σοφία της προσαρμογής στις όποιες συνθήκες παραχωρεί ο Θεός. Μόνο έτσι θα είμαστε ειρηνικοί σε κάθε περίσταση.

Τώρα, λοιπόν, που αντιμετωπίζετε ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα, δεν έχετε παρά να κάνετε πρώτα-πρώτα υπομονή. Χωρίς υπομονή δεν μπορούμε να ζήσουμε. Δεν υπήρξε ποτέ άνθρωπος σε τούτο τον κόσμο που να μην υπέμεινε κάτι. Να το θυμάστε πάντα και να το επαναλαμβάνετε μέσα σας!

Και όσοι φαίνονται τρισευτυχισμένοι, ακόμα κι αυτοί υπομένουν, καμιά φορά μάλιστα βάρη δυσβάσταχτα. Γιατί, λοιπόν, να μην υπομένω κι εγώ; Παράλληλα ψάξτε να βρείτε κάποιες απασχολήσεις, που θα σας προξενούν ψυχική ανάπαυση και ικανοποίηση. « Με τί ν’ ασχοληθώ; », θα με ρωτήσετε. Με οτιδήποτε, φτάνει να έχετε πάντα δουλειά. Και όταν δεν έχετε δουλειά, να διαβάζετε καλά βιβλία. Ν’ αγαπήσετε, επίσης, τη φύση. Σε κάθε εποχή, η φύση έχει τις ομορφιές της. Να τις βρίσκετε και να τις απολαμβάνετε. Σ’ αυτό κρύβεται ξεχωριστή σοφία. Θέλετε να είστε σοφή; Κάντε το!

Θα μπορούσατε ακόμα να γίνετε ένας « καλός άγγελος » για όλο το χωριό: Όπου υπάρχει φτώχεια, αρρώστια, συμφορά, εκεί να τρέχετε πρόθυμα, βοηθώντας όσο και όπως μπορείτε τους συνανθρώπους σας. Αυτή η απασχόληση δίνει στη ψυχή μεγάλη παρηγοριά. Έκτος κι αν είμαστε εγωιστές.. Αν είμαστε τέτοιοι, τότε μην περιμένουμε ποτέ ευτυχία, έστω κι αν αποκτήσουμε όλο το χρυσάφι του κόσμου. Τον εγωισμό, αυτόν τον κακοποιό, πρέπει να τον θανατώσουμε.

Κι αν δεν τον θανατώσετε εσείς, μόνοι σας, τότε θα το κάνει ο Κύριος, στέλνοντας το ένα χτύπημα μετά το άλλο. Και θα το κάνει όχι από σκληρότητα, μα από αγάπη. Γιατί θέλει να μπείτε στη Βασιλεία των Ουρανών, όπου μόνο οι ταπεινοί χωράνε.

Πηγή: ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.


Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 6 και 0 επισκέπτες