"τότε δύο έσονται εν τώ αγρώ, ο είς παραλαμβάνεται και ο είς αφίεται" (Ματθ. κδ' 40)

Ανάλυση και συζητήσεις των βιβλίων της Καινής Διαθήκης

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
Εκατερινη
Δημοσιεύσεις: 24
Εγγραφή: Κυρ Σεπ 17, 2017 4:42 pm

"τότε δύο έσονται εν τώ αγρώ, ο είς παραλαμβάνεται και ο είς αφίεται" (Ματθ. κδ' 40)

Δημοσίευσηαπό Εκατερινη » Κυρ Σεπ 17, 2017 10:44 pm

Τι είναι η αρπαγή της Εκκλησίας που ισχυρίζονται οι προτεστάντες;

Στην Αγία γραφή λέει ο ένας παραλαμβανετε και ο άλλος αφήνετε. ΤΙ εννοεί υπάρχει η λεγόμενη αρπαγή;



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: "τότε δύο έσονται εν τώ αγρώ, ο είς παραλαμβάνεται και ο είς αφίεται" (Ματθ. κδ' 40)

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Σεπ 18, 2017 12:55 pm

"1 Καί εξελθών ο Ιησούς επορεύετο από τού ιερού· και προσήλθον οι μαθηταί αυτού επιδείξαι αυτώ τας οικοδομάς τού ιερού. 2 ο δε Ιησούς είπεν αυτοίς· Ου βλέπετε ταύτα πάντα; αμήν λέγω υμίν, ου μη αφεθή ώδε λίθος επί λίθον ός ου καταλυθήσεται. 3 Καθημένου δε αυτού επί τού όρους των ελαιών προσήλθον αυτώ οι μαθηταί κατ' ιδίαν λέγοντες· Ειπέ ημίν πότε ταύτα έσται, και τι το σημείον της σής παρουσίας και της συντελείας τού αιώνος; 4 και αποκριθείς ο Ιησούς είπεν αυτοίς· Βλέπετε μη τις υμάς πλανήση. 5 πολλοί γάρ ελεύσονται επί τώ ονόματί μου λέγοντες, εγώ ειμι ο Χριστός, και πολλούς πλανήσουσι. 6 μελλήσετε δε ακούειν πολέμους και ακοάς πολέμων· οράτε, μη θροείσθε· δεί γάρ πάντα γενέσθαι, αλλ' ούπω εστί το τέλος. 7 εγερθήσεται γάρ έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν, και έσονται λιμοί και σεισμοί κατά τόπους· 8 πάντα δε ταύτα αρχή ωδίνων. 9 τότε παραδώσουσιν υμάς εις θλίψιν και αποκτενούσιν υμάς, και έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων των εθνών διά το όνομά μου. 10 και τότε σκανδαλισθήσονται πολλοί και αλλήλους παραδώσουσι και μισήσουσιν αλλήλους. 11 και πολλοί ψευδοπροφήται εγερθήσονται και πλανήσουσι πολλούς, 12 και διά το πληθυνθήναι την ανομίαν ψυγήσεται η αγάπη των πολλών. 13 ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται. 14 και κηρυχθήσεται τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τή οικουμένη εις μαρτύριον πάσιν τοίς έθνεσι, και τότε ήξει το τέλος. 15 Όταν ούν ίδητε το βδέλυγμα της ερημώσεως το ρηθέν διά Δανιήλ τού προφήτου εστώς εν τόπω αγίω - ο αναγινώσκων νοείτω - 16 τότε οι εν τή Ιουδαία φευγέτωσαν επί τα όρη, 17 ο επί τού δώματος μη καταβαινέτω άραι τα εκ της οικίας αυτού, 18 και ο εν τώ αγρώ μη επιστρεψάτω οπίσω άραι τα ιμάτια αυτού. 19 ουαί δε ταίς εν γαστρί εχούσαις και ταίς θηλαζούσαις εν εκείναις ταίς ημέραις. 20 προσεύχεσθε δε ίνα μη γένηται η φυγή υμών χειμώνος μηδέ σαββάτω. 21 έσται γάρ τότε θλίψις μεγάλη, οία ου γέγονεν απ' αρχής κόσμου έως τού νύν ουδ' ου μη γένηται. 22 και ει μη εκολοβώθησαν αι ημέραι εκείναι, ουκ αν εσώθη πάσα σάρξ· διά δε τους εκλεκτούς κολοβωθήσονται αι ημέραι εκείναι. 23 τότε εάν τις υμίν είπη, ιδού ώδε ο Χριστός ή ώδε, μη πιστεύσητε· 24 εγερθήσονται γάρ ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και δώσουσι σημεία μεγάλα και τέρατα, ώστε πλανήσαι, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς. 25 ιδού προείρηκα υμίν. 26 εάν ούν είπωσιν υμίν, ιδού εν τή ερήμω εστί, μη εξέλθητε, ιδού εν τοίς ταμείοις, μη πιστεύσητε· 27 ώσπερ γάρ η αστραπή εξέρχεται από ανατολών και φαίνεται έως δυσμών, ούτως έσται και η παρουσία τού υιού τού ανθρώπου· 28 όπου γάρ εάν ή το πτώμα, εκεί συναχθήσονται οι αετοί. 29 Ευθέως δε μετά την θλίψιν των ημερών εκείνων ο ήλιος σκοτισθήσεται και η σελήνη ου δώσει το φέγγος αυτής, και οι αστέρες πεσούνται από τού ουρανού, και αι δυνάμεις των ουρανών σαλευθήσονται. 30 και τότε φανήσεται το σημείον τού υιού τού ανθρώπου εν τώ ουρανώ, και τότε κόψονται πάσαι αι φυλαί της γής και όψονται τον υιόν τού ανθρώπου ερχόμενον επί των νεφελών τού ουρανού μετά δυνάμεως και δόξης πολλής. 31 και αποστελεί τους αγγέλους αυτού μετά σάλπιγγος φωνής μεγάλης, και επισυνάξουσι τους εκλεκτούς αυτού εκ των τεσσάρων ανέμων απ' άκρων ουρανών έως άκρων αυτών. 32 Από δε της συκής μάθετε την παραβολήν. όταν ήδη ο κλάδος αυτής γένηται απαλός και τα φύλλα εκφύη, γινώσκετε ότι εγγύς το θέρος· 33 ούτω και υμείς όταν ίδητε ταύτα πάντα, γινώσκετε ότι εγγύς εστιν επί θύραις. 34 αμήν λέγω υμίν, ου μη παρέλθη η γενεά αύτη έως αν πάντα ταύτα γένηται. 35 ο ουρανός και η γη παρελεύσονται, οι δε λόγοι μου ου μη παρέλθωσι. 36 Περί δε της ημέρας εκείνης και ώρας ουδείς οίδεν, ουδέ οι άγγελοι των ουρανών, ει μη ο πατήρ μου μόνος. 37 ώσπερ δε αι ημέραι τού Νώε, ούτως έσται και η παρουσία τού υιού τού ανθρώπου. 38 ώσπερ γάρ ήσαν εν ταίς ημέραις ταίς πρό τού κατακλυσμού τρώγοντες και πίνοντες, γαμούντες και εκγαμίζοντες, άχρι ής ημέρας εισήλθε Νώε εις την κιβωτόν, 39 και ουκ έγνωσαν έως ήλθεν ο κατακλυσμός και ήρεν άπαντας, ούτως έσται και η παρουσία τού υιού τού ανθρώπου. 40 τότε δύο έσονται εν τώ αγρώ, ο είς παραλαμβάνεται και ο είς αφίεται· 41 δύο αλήθουσαι εν τώ μυλώνι, μία παραλαμβάνεται και μία αφίεται. 42 γρηγορείτε ούν, ότι ουκ οίδατε ποία ώρα ο Κύριος υμών έρχεται. 43 Εκείνο δε γινώσκετε ότι ει ήδει ο οικοδεσπότης ποία φυλακή ο κλέπτης έρχεται, εγρηγόρησεν αν και ουκ αν είασε διορυγήναι την οικίαν αυτού. 44 διά τούτο και υμείς γίνεσθε έτοιμοι, ότι ή ώρα ου δοκείτε ο υιός τού ανθρώπου έρχεται. 45 Τίς άρα εστίν ο πιστός δούλος και φρόνιμος, ον κατέστησεν ο κύριος αυτού επί της θεραπείας αυτού τού διδόναι αυτοίς την τροφήν εν καιρώ; 46 μακάριος ο δούλος εκείνος ον ελθών ο κύριος αυτού ευρήσει ποιούντα ούτως. 47 αμήν λέγω υμίν ότι επί πάσι τοίς υπάρχουσιν αυτού καταστήσει αυτόν. 48 εάν δε είπη ο κακός δούλος εκείνος εν τή καρδία αυτού, χρονίζει ο κύριός μου ελθείν, 49 και άρξηται τύπτειν τους συνδούλους αυτού, εσθίη δε και πίνη μετά των μεθυόντων, 50 ήξει ο κύριος τού δούλου εκείνου εν ημέρα ή ου προσδοκά και εν ώρα ή ου γινώσκει, 51 και διχοτομήσει αυτόν, και το μέρος αυτού μετά των υποκριτών θήσει· εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων." (Ματθ, κεφ. 24)

Το κεφάλαιο 24 του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου αποτελεί στο σύνολό του μια διπλή προφητεία του Χριστού προς τους μαθητές του για δύο γεγονότα:

1) Την καταστροφή των Ιεροσολύμων το 70 μΧ από τους Ρωμαίους και
2) Τη 2α Παρουσία και την τελική κρίση

Τα δυο γεγονότα αυτά παρουσιάζονται ταυτόχρονα, ώστε η ερμηνεία τους να είναι κατανοητή μόνο στους πιστούς και όχι από τον καθένα (ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω).

Το χωρίο που αναφέρεις, σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο (Άπαντα κεφ. 7 τμημα 2), αναφέρεται στον αιφνιδιασμό των ζώντων από τη 2α Παρουσία. Δηλαδή, ο Χριστός θέλοντας να συστήσει επαγρύπνηση στους μαθητές του, για να μην παρασύρονται από τις μέριμνες και τις ηδονές αυτού του κόσμου, τους τόνισε πόσο ξαφνικά θα έρθει η 2α Παρουσία και η τελική κρίση και ότι όσοι εκείνη τη στιγμή βρεθούν έτοιμοι θα σωθούν (φρόνιμες παρθένες) και όσοι ευρεθούν ανέτοιμοι θα χαθούν (μωρές παρθένες). Η προτροπή αυτή ενισχύεται στο αμέσως επόμενο κεφάλαιο από την Παραβολή των 10 παρθένων.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Εκατερινη
Δημοσιεύσεις: 24
Εγγραφή: Κυρ Σεπ 17, 2017 4:42 pm

Re: "τότε δύο έσονται εν τώ αγρώ, ο είς παραλαμβάνεται και ο είς αφίεται" (Ματθ. κδ' 40)

Δημοσίευσηαπό Εκατερινη » Δευτ Σεπ 18, 2017 9:50 pm

Στο κατα Λουκαν ευαγγέλιο λέει ομως για να εκφυγεται παντα ταυτα τα μελουση να έρθουν δεν εχω αυτην την στιγμή το εδαφιο. Μήπως υπάρχει τρόπος να εκφυγει ο χριστιανός τον αντιχριστο;



Άβαταρ μέλους
Εκατερινη
Δημοσιεύσεις: 24
Εγγραφή: Κυρ Σεπ 17, 2017 4:42 pm

Re: "τότε δύο έσονται εν τώ αγρώ, ο είς παραλαμβάνεται και ο είς αφίεται" (Ματθ. κδ' 40)

Δημοσίευσηαπό Εκατερινη » Δευτ Σεπ 18, 2017 9:52 pm

Το λαδι στης μωρες παρθενες που ειχε αδειασει συμβολίζει την έλλειψη του Αγίου Πνευματος η κατι αλλο;



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: "τότε δύο έσονται εν τώ αγρώ, ο είς παραλαμβάνεται και ο είς αφίεται" (Ματθ. κδ' 40)

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Τρί Σεπ 19, 2017 8:49 am

Την έλλειψη ετοιμότητας συμβολίζει.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.


Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 3 και 0 επισκέπτες