"Μή δώτε το άγιον τοίς κυσίν" (Ματθ. ζ' 6)

Ανάλυση και συζητήσεις των βιβλίων της Καινής Διαθήκης

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

"Μή δώτε το άγιον τοίς κυσίν" (Ματθ. ζ' 6)

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Τετ Μαρ 07, 2018 12:52 pm

"Μή δώτε το άγιον τοίς κυσίν" (Ματθ. ζ' 6)
7 Μαρτίου 2018

Εικόνα

Ξαφνικά ο περιορισμένος στην πρεσβεία του Ισημερινού του Λονδίνου Τζούλιαν Ασάνζ (ιδρυτής του wikileaks) ανάρτησε στα Ελληνικά στο προσωπικό του twitter τον στίχο του Κατά Ματθαίον Ευαγγελίου:

"6 Μή δώτε το άγιον τοίς κυσίν, μηδέ βάλητε τους μαργαρίτας υμών έμπροσθεν των χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αυτούς εν τοίς ποσίν αυτών και στραφέντες ρήξωσιν υμάς." (Ματθ. ζ' 6)

Υποθέτω, ότι ο Ασάνζ λέγοντας "άγιον" και "μαργαρίτες" αναφέρεται στις πληροφορίες, που έδωσε το wikileaks για σκάνδαλα των κατά τόπους φορέων εξουσίας, τις οποίες πήραν και αξιοποίησαν πολλοί, αλλά τον ίδιο αντί να τον ευχαριστήσουν που τους άνοιξε τα μάτια, τον καταδιώκουν.

Όμως ο Χριστός, όταν έδωσε αυτή την προτροπή ανάμεσα στο "Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε" και το "Αιτείτε, και δοθήσεται υμίν", τι ακριβώς εννοούσε; Εκ πρώτης όψεως ο στίχος αυτός δε φαίνεται εννοιολογικά να έχει σχέση με τον προηγούμενο και τον επόμενο.

Έψαξα να βρω κάποια ανάλυση αυτού του στίχου, αλλά δεν βρήκα, γι αυτό πραγματικά θα ήθελα τη βοήθεια του πατέρα Άβελ.

Δυο σκέψεις θα πω μόνο. Κανένα χωρίο του Ευαγγελίου δεν είναι άσκοπο ή ξεκάρφωτο. Όλα εντάσσονται στη Θεία παιδαγωγία, τα λόγια και τα γεγονότα.

1. Υπάρχουν άλλα χωρία του Ευαγγελίου που αναφέρονται τα σκυλιά;

"22 και ιδού γυνή Χαναναία από των ορίων εκείνων εξελθούσα εκραύγασεν αυτώ λέγουσα· Ελέησόν με, Κύριε, υιέ Δαυίδ· η θυγάτηρ μου κακώς δαιμονίζεται. 23 ο δε ουκ απεκρίθη αυτή λόγον. και προσελθόντες οι μαθηταί αυτού ηρώτουν αυτόν λέγοντες· Απόλυσον αυτήν, ότι κράζει όπισθεν ημών. 24 ο δε αποκριθείς είπεν· Ουκ απεστάλην ει μη εις τα πρόβατα τα απολωλότα οίκου Ισραήλ. 25 η δε ελθούσα προσεκύνησεν αυτώ λέγουσα· Κύριε, βοήθει μοι. 26 ο δε αποκριθείς είπεν· Ουκ έστι καλόν λαβείν τον άρτον των τέκνων και βαλείν τοίς κυναρίοις." (Ματθ. ιε' 22-26) (Βλ. όμοιο Μαρκ. ζ' 25-27)

Ο Κύριος εδώ αναφέρεται στο μήνυμα του Ευαγγελίου και λέγει, ότι ήρθε (πρώτα) να διδάξει τα χαμένα πρόβατα του Ισραήλ και αυτό έκανε μέχρι τη Σταύρωση Του, για να μην έχουν δικαιολογία για όσα έπραξαν εναντίον του. Μετά την Ανάσταση Του όμως είπε: "πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη" (Ματθ. κη' 19)

2. Μια δεύτερη σκέψη είναι να συνδυαστεί το χωρίο αυτό με την παραβολή των κακών γεωργών:

33 Άλλην παραβολήν ακούσατε. άνθρωπος τις ήν οικοδεσπότης, όστις εφύτευσεν αμπελώνα και φραγμόν αυτώ περιέθηκε και ώρυξεν εν αυτώ ληνόν και ωκοδόμησεν πύργον, και εξέδοτο αυτόν γεωργοίς, και απεδήμησεν. 34 ότε δε ήγγισεν ο καιρός των καρπών, απέστειλε τους δούλους αυτού προς τους γεωργούς λαβείν τους καρπούς αυτού. 35 και λαβόντες οι γεωργοί τους δούλους αυτού ον μέν έδειραν, ον δε απέκτειναν, ον δε ελιθοβόλησαν. 36 πάλιν απέστειλεν άλλους δούλους πλείονας των πρώτων, και εποίησαν αυτοίς ωσαύτως. 37 ύστερον δε απέστειλε προς αυτούς τον υιόν αυτού λέγων· εντραπήσονται τον υιόν μου. 38 οι δε γεωργοί ιδόντες τον υιόν είπον εν εαυτοίς· ούτός εστιν ο κληρονόμος· δεύτε αποκτείνωμεν αυτόν και κατάσχωμεν την κληρονομίαν αυτού. 39 και λαβόντες αυτόν εξέβαλον έξω τού αμπελώνος και απέκτειναν. 40 όταν ούν έλθη ο κύριος τού αμπελώνος, τι ποιήσει τοίς γεωργοίς εκείνοις; 41 λέγουσιν αυτώ· Κακούς κακώς απολέσει αυτούς, και τον αμπελώνα εκδώσεται άλλοις γεωργοίς, οίτινες αποδώσουσιν αυτώ τους καρπούς εν τοίς καιροίς αυτών." (Ματθ. κ' 33-41)

Και εδώ ο Χριστός αναφέρεται στη Διαθήκη του Θεού για τη σωτηρία των ανθρώπων, Ανέθεσε την αξιοποίηση της Παλαιάς Διαθήκης στο γένος των Εβραίων, που όμως όχι μόνο δεν έφτασαν οι ίδιοι στη σωτηρία, αλλά και όσους προφήτες τους έστειλε ο Θεός για να τους προειδοποιήσει τους σκότωσαν με αποκορύφωμα τη Σταύρωση του ίδιου του Υιού του Θεού.

Έχω, επομένως την εντύπωση, ότι το χωρίο που μελετούμε αναφέρεται στα άγια και τα πολύτιμα της πίστης μας, που στα χέρια των εχθρών της, μπορούν να γίνουν όπλα εναντίον των πιστών.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Α.Γ.
Δημοσιεύσεις: 824
Εγγραφή: Παρ Φεβ 12, 2016 11:46 pm

Re: "Μή δώτε το άγιον τοίς κυσίν" (Ματθ. ζ' 6)

Δημοσίευσηαπό Α.Γ. » Πέμ Μαρ 08, 2018 2:57 pm

Γεια σας αδελφοί μου εν Χριστώ!

«Μη δώτε το άγιον τοις κυσί μηδέ βάλητε τους μαργαρίτας υμών έμπροσθεν των χοίρων» (Ματθ. 7, 6).

Τα λόγια αυτά είναι από την επί του Όρους Ομιλία του Χριστού.

Με βάση την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων τα λόγια αυτα σημαίνουν να μην πετάμε τις αλήθειες τις Πίστεως σε οποιονδήποτε.

Επίσης με βάση την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων σημαίνουν να μην δίνουμε τη Θεία Κοινωνία και τα αλλα Αγια Μυστήρια της Εκκλησίας σε αλλόθρησκους και αιρετικούς.

Και τέλος με βάση πάλι την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων σημαίνουν ότι δεν πρέπει να δίνουμε τη Θεία Κοινωνία σε Ορθοδοξους που δεν έχουν εξομολογηθεί και δεν έχουν την άδεια από τον Πνευματικό τους για να κοινωνήσουν, γιατί θα βλαπτούν.

Α´ Κορ. 11, 27-30: "Ὥστε ὃς ἂν ἐσθίῃ τὸν ἄρτον τοῦτον ἢ πίνῃ τὸ ποτήριον τοῦ Κυρίου ἀναξίως, ἔνοχος ἔσται τοῦ σώματος καὶ αἵματος τοῦ Κυρίου. Δοκιμαζέτω δὲ ἄνθρωπος ἑαυτόν, καὶ οὕτως ἐκ τοῦ ἄρτου ἐσθιέτω καὶ ἐκ τοῦ ποτηρίου πινέτω· ὁ γὰρ ἐσθίων καὶ πίνων ἀναξίως κρῖμα ἑαυτῷ ἐσθίει καὶ πίνει, μὴ διακρίνων τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου. διὰ τοῦτο ἐν ὑμῖν πολλοὶ ἀσθενεῖς καὶ ἄῤῥωστοι καὶ κοιμῶνται ἱκανοί".

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

Α Κορ. 11, 27-30: "Ωστε όποιος τρώγει τον άρτον αυτόν και πίνει το ποτήριον του Κυρίου αναξίως, θα είναι ένοχος και υπόδικος δια βαρείαν ασέβειαν και ύβριν εναντίον του σώματος και του αίματος του Κυρίου. Ας εξετάζη δε κάθε άνθρωπος τον εαυτόν του με πολλήν προσοχήν, και έτσι προετοιμασμένος ας τρώγη από τον καθαγιασμένον άρτον και από το καθαγιασμένον ποτήριον. Διότι εκείνος ο οποίος τρώγει και πίνει αναξίως τα πάντιμα αυτά δώρα τρώγει και πίνει κρίμα και καταδίκην δια τον εαυτόν του, επειδή δεν κάνει καμμίαν διάκρισιν του σώματος και του αίματος του Κυρίου από τας συνήθεις, και κοινάς τροφάς του σώματος. Ακριβώς δε, διότι αναξίως κοινωνείτε από τα τίμια δώρα, υπάρχουν μεταξύ σας πολλοί ασθενείς και πολύ βαρειά άρρωστοι· αρκετοί δε και πεθαίνουν.


Ακόμη να προστέσω ότι τα λόγια αυτά του Κυρίου τα λέμε όταν κάποιος προσφέρει κάτι, ιδίως με πνευματικό ή ηθικό περιεχόμενο, σε ανθρώπους που δε θέλουν ή δεν μπορούν να το εκτιμήσουν και να το νιώσουν.

Εικόνα

Παρακάτω παραθέτω τι λένε ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο Αγ. Αθανάσιος, ο Άγιος Βασίλειος ο Μέγας και ο σύγχρονος Άγιος μας ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης:

Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας: «Τοῖς ἔχουσι πόθον ἀκούειν λάλει τὰ συμφέροντα, ἐὰν δὲ ἀκούῃ καὶ μὴ ποιῇ, μηδὲν λάλει. Λέγει γὰρ ὁ Κύριος· “μὴ δῶτε τὰ ἅγια τοῖς κυσὶ μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ἔμπροσθεν τῶν χοίρων”. Κύνας γὰρ καὶ χοίρους ἀποκαλεῖ ὁ Θεὸς τοὺς ἐν ἀτίμῳ βίῳ διάγοντας· μαργαρῖται γὰρ τίμιοί εἰσιν οἱ τοῦ Θεοῦ λόγοι τοῖς ἀξίοις μόνοις διδόμενοι» (Μ. Ἀθανασίου, Περὶ παρθενίας).

Άγιος Ἀθανάσιος ο Μέγας: «…ὁ Κύριος παρήγγειλε “μὴ δῶτε τὰ ἅγια τοῖς κυσὶ μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ἔμπροσθεν τῶν χοίρων”. Οὐ χρὴ γὰρ τὰ μυστήρια ἀμυήτοις τραγῳδεῖν, ἵνα μὴ Ἕλληνες μὲν ἀγνοοῦντες γελῶσι, κατηχούμενοι δὲ περίεργοι γενόμενοι σκανδαλίζωνται. ἀλλὰ καὶ ὅμως ποῖον ἢ ποῦ ἢ παρὰ τίσι κατέαγεν ποτήριον;…» (Μ. Ἀθανασίου, Ἀπολογητικὸς δεύτερος).

Άγιος Βασίλειος ο Μέγας: «Ἄξιον σεαυτὸν ποίησον τῶν ἱερῶν κανόνων· μὴ συλλειτούργει οὓς ὁ κανὼν ἀπωθεῖται. Ὅρα οὖν τίνι παρέστηκας, πῶς ἱερουργεῖς καὶ τίσι μεταδίδως. Ὅρα μὴ ἐπιλάθῃ τῆς δεσποτικῆς ἐντολῆς καὶ τῆς τῶν ἁγίων ἀποστόλων· “Mὴ δῶτε γάρ, φησί, τὰ ἅγια τοῖς κυσί, καὶ τοὺς μαργαρίτας μὴ βάλητε ἔμπροσθεν τῶν χοίρων”· …μὴ παραδῶς τὸν Υἰὸν τοῦ Θεοῦ εἰς χεῖρας ἀναξίων… Βλέπε τοὺς βουλομένους λαμβάνειν δωρεὰν ἐν τοῖς οἴκοις πῶς δίδως… Τοῖς δὲ τῆς θείας μεταλήψεως ἀξίοις μεταδίδου δωρεάν, ὡς καὶ αὐτὸς ἔλαβες· οἷς οἱ θεῖοι κανόνες οὐκ ἐπιτρέπουσι μὴ μεταδώσης» (Μ. Βασιλείου, Παραγγελία πρὸς ἱερεῖς).

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: «…ἴδωμεν δὲ καὶ τὰ ἑξῆς. “Mὴ δῶτε γάρ, φησί, τὰ ἅγια τοῖς κυσί, μηδὲ ρίψητε τοὺς μαργαρίτας ἔμπροσθεν τῶν χοίρων”. Ὁ μὲν οὖν Χριστὸς καὶ ἐν προστάγματος τάξει τὴν ἐντολὴν δέδωκεν· ἡμεῖς δὲ ὑπὸ κενοδοξίας καὶ φιλοτιμίας ἀλόγου καὶ τοῦτο τὸ πρόσταγμα ἀνετρέψαμεν, ἀνθρώπους φθόρους καὶ ἀπίστους καὶ μυρίων γέμοντας κακῶν ἁπλῶς καὶ ἀνεξετάστως εἰς τὴν τῶν μυστηρίων παραδεχομένοις κοινωνίαν, καὶ πρὶν ἢ τῆς οἰκείας γνώμης δοῦναι βάσανον ἀκριβῆ, πάντα τὸν περὶ δογμάτων αὐτοῖς ἐκκαλύπτοντες λόγον, καὶ τὰ προπύλαια οὔπω δυνηθέντας ἰδεῖν ἀθρόως εἰς τὰ ἄδυτα ἄγοντες… Καὶ οὐκ ἐπὶ τῶν ἄλλων μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐφ’ ἡμῶν αὐτῶν τὴν φρικωδεστάτην ταύτην παραβλέπομεν ἐντολήν, ἡνίκα ἂν τῶν ἀθανάτων μυστηρίων δέοι μετασχεῖν, μετὰ τῆς ἐγκειμένης ἡμῖν ἀκαθαρσίας τε καὶ ἀναισχυντίας τοῦτο ποιοῦντες πολλάκις» (Χρυσοστόμου Ἰωάννου, Πρὸς Δημήτριον Μονάζοντα, Περὶ Κατανύξεως).

Εικόνα

Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης: «Μη Δώτε Τό Άγιον Τοις Κυσί»(Ματθ. 7, 6)

Ή ευλάβεια συγκινεί τον Θεό


Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης:

- Οταν ό κόσμος σάς δίνη ρούχα άπό άρρωστους νά βάλετε πάνω στά άγια Λείψανα, γιά νά άγιασθούν, νά προσέχετε νά είναι μόνο φανελίτσες, όχι άλλα έσώρουχα. Δεν κάνει· είναι άνευλάβεια. Ό ήλιος φυσικά δεν μολύνεται, ούτε ό Θεός μολύνεται· εμείς δαιμονιζόμαστε με τήν άνευλάβεια.

Παλιά οι άνθρωποι, οταν αρρώσταιναν, έπαιρναν λαδάκι άπό το κανδήλι τους, αλείφονταν και γίνονταν καλά.

Τώρα το κανδήλι το έχουν τυπικά, μόνο γιά νά φωτίζη, καί τό λάδι, όταν πλένουν το κανδήλι, το ρίχνουν στον νεροχύτη. Κάποτε πήγα σε ενα σπίτι καί είδα τήν νοικοκυρά νά πλένη τό κανδήλι της στον νεροχύτη. «Ποϋ πάνε τά νερά;», τήν ρώτησα. «Στην αποχέτευση», μοϋ λέει. «Μά καλά, τής λέω, άπό τό ενα μέρος παίρνεις λαδάκι άπό τό κανδήλι καί σταυρώνεις τό παιδί σου, όταν είναι άρρωστο, καί άπό τό άλλο όλο τό λάδι τής κούπας πάει στην αποχέτευση;

Πώς τό δικαιολογείς αυτό; Πώς νά ερθη ή ευλογία τοϋ Θεοϋ στο σπίτι σου;». Στά σημερινά σπίτια ενα ιερό πράγμα, π.χ. τό χαρτάκι πού τύλιξες τό αντίδωρο, δεν έχεις ποϋ νά τό ρίξης.

Θυμάμαι, στο σπίτι μας ακόμη καί τά νερά πού πλέναμε τά πιάτα δεν πήγαιναν στην αποχέτευση· πήγαιναν άλλου, γιατί καί τά ψίχουλα είναι ιερά, άφοϋ κάνουμε προσευχή πριν καί μετά τό φαγητό.

Ολα αυτά έχουν λείψει σήμερα, γι' αυτό έλειψε καί ή θεία Χάρις καί δαιμονίζονται οι άνθρωποι.

Όσο μπορούμε, νά προσέχουμε σέ όλα. ...

Μετά τήν Θεία Κοινωνία ή τό αντίδωρο ή τό Εύχέλαιο, καλό είναι νά σκουπίζουμε τά χέρια μας με λίγο βαμβάκι βρεγμένο μέ οινόπνευμα καί νά καίμε τό βαμβάκι. Οταν σκουπίζουμε τό Ιερό, όσα μαζεύουμε νά τά ρίχνουμε στην θάλασσα ή νά τά καίμε σέ έναν καθαρό τόπο, γιατί μπορεί νά έπεσε αντίδωρο ή μαργαρίτης.
Φυσικά, άν πέση κάτω ένας μαργαρίτης, ό Χριστός δεν θά καθήση νά πατηθή, άλλα φεύγει ή Χάρις άπό εμάς. Στό εξωτερικό, στους Ναούς δεν έχουν ούτε χωνευτήρια.

Τά νερά τής Προσκομιδής πάνε μέ τά όμβρια. «Μας απαγορεύουν, λένε, να έχουμε χωνευτήρια, επειδή δημιουργούνται μικρόβια».

Όλοι οι άνθρωποι έχουν γεμίσει σωματικά καί πνευματικά μικρόβια καί, αν στάξη λίγο μύρο στο κεφάλι, σου λένε «θά δημιουργηθούν μικρόβια»! Πώς νά έρθη ή ευλογία του Θεοΰ;

Ό δαιμονισμός στον κόσμο από εδώ ξεκινάει. Ευτυχώς υπάρχουν μερικές ευλαβείς γυναίκες, νέες και ηλικιωμένες, καί έτσι στηρίζεται ό κόσμος.

- Γέροντα, μιά κυρία ζήτησε νά της αγιογραφήσουμε μιά εικόνα του Αγίου Αρσενίου, γιά νά τήν βάλη στο σαλόνι της.

- Έκεϊ θά έχη μόνον εικόνες; Δέν θά έχη καί άλλα κάδρα, φωτογραφίες κ.λπ.; Ύστερα δέν θά καπνίζουν έκεϊ μέσα; Ας τήν έχη καλύτερα σέ ένα άλλο δωμάτιο μέ τίς άλλες εικόνες σέ ένα εικονοστάσι καί έκεϊ νά προσεύχεται.

Σέ ένα σπίτι πού πήγα μιά φορά τό εικονοστάσι το είχαν βάλει κάτω άπό τήν σκάλα, ένώ είχαν ένα σωρό χώρους.

Σέ ένα άλλο πάλι ή νοικοκυρά είχε κάνει τό εικονοστάσι της μπροστά άπό τήν σωλήνα της αποχετεύσεως. «Καλά, πώς σκέφθηκες καί έβαλες τό εικονοστάσι σου σ' αυτήν τήν θέση;», τήν ρώτησα. «Έδώ μέ αναπαύει», μοΰ λέει. Καί δέν ήταν νά πής ανατολικό τό μέρος, άλλα βορεινό!

Πώς νά έρθη ή Χάρις μετά; «Οστις έχει, δοθήσεται αυτω, λέει ή Αγία Γραφή, καί περισσευθήσεται· οστις δε ουκ έχει, καί ο έχει άρθήσεται άπ' αύτοϋ»(Ματθ. 13, 12).

Έμεις νομίζουμε ότι έχουμε, καί μάς αφαιρείται καί αυτό πού έχουμε.

Σιγά-σιγά χάνεται ή ευλάβεια, γι' αυτό καί συμβαίνουν αυτά τά κακά πού βλέπουμε.
Μπορεί ακόμη καί νά δαιμονισθεί κανείς, αν δέν προσέξη.

Ηταν μιά γυναίκα - ό Θεός νά τήν συγχώρεση, πέθανε τώρα - πού δαιμονίσθηκε, γιατί έχυσε τον αγιασμό στον νεροχύτη. Είχε λίγο αγιασμό σέ ένα μπουκαλάκι. «Ά, λέει, μπαγιάτικος είναι ό αγιασμός, ας τόν πετάξω, γιατί χρειάζομαι και το μπουκαλάκι». Έχυσε τόν αγιασμό, ξέπλυνε κιόλας το μπουκαλάκι, επειδή είχε μείνει λίγος βασιλικός μέσα. Ύστερα δαιμονίσθηκε. Έφυγε ή Χάρις, γιατί δεν μπορεί να παραμείνη ή Χάρις σε ανευλαβή άνθρωπο.

- Αν, Γέροντα, από λάθος χύση κάποιος τόν αγιασμό;

- Αν είχε βάλει ό ϊδιος τό μπουκάλι με τόν αγιασμό λ.χ. μέσα σέ ενα ντουλάπι και μετά από καιρό δεν πρόσεξε ότι είναι αγιασμός και τόν έχυσε, έχει μισή αμαρτία. Αν τό έβαλε άλλος και αυτός δεν ήξερε οτι είναι αγιασμός, δεν φταίει αυτός.

Οταν ό άνθρωπος δεν εύλαβήται τα Άγια, πώς νά τον πλησίαση ή θεία Χάρις; Ή Χάρις θα πάη σ' αυτούς πού τήν τιμούν. «Μή δωτε τό άγιον τοις κυσί», λέει ή Γραφή. Άν δεν ύπάρχη ή πνευματική ευαισθησία, δεν γίνεται προκοπή.

Ενας στο Αγιον Όρος έβγαλε τά στασίδια από έναν Ναό και τά πήρε στον δικό του. Άλλος έβγαλε τις πλάκες από τήν οροφή τοϋ Ιερού ενός άλλου Ναού και τις πήρε, γιά νά στρώση τήν βεράντα του. Έβρεξε, μπήκαν νερά στο Ιερό και έτρεχαν πάνω στην Αγία Τράπεζα.

Πήγα μια φορά μέσα, τί νά δώ! Ήταν εγκαινιασμένος ό Ναός και στο κέντρο τής Αγίας Τραπέζης υπήρχε άγιο Λείψανο, ένας σπόνδυλος. Τόν πήρα, τόν έπλυνα στο χωνευτήρι.

«Τί κάνατε εκεί; τους είπα μετά. Ό Ναός είναι εγκαινιασμένος!

Βγάλατε τις πλάκες άπό τήν σκεπή και όλα τά νερά τρέχουν πάνω στην Αγία Τράπεζα!». Πήγαν μετά μέ έναν μάστορα και τά σύμμασαν λίγο.

'Αλλού έβγαλαν τά σανίδια άπό τό Ιερό, γιά νά κάνουν μουράγιο. Σηκώθηκε φουρτούνα, πήρε και τά σανίδια και τά τσιμέντα. Και δεν καταλαβαίνουν πόση άνευλάβεια έχουν όλα αυτά!

Θυμάμαι, εκεί στην Κόνιτσα ήταν ένας παππούς πού κυνηγούσε τά παιδιά, γιατί έξυναν τόν τοίχο τής Εκκλησίας· τό θεωρούσε άνευλάβεια. Και τώρα πού φθάσαμε!

Από το Βιβλίο: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΛΟΓΟΙ Β΄, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ, ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ», ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Πηγή: Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: "Μή δώτε το άγιον τοίς κυσίν" (Ματθ. ζ' 6)

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Παρ Μαρ 09, 2018 11:12 am

Ευχαριστούμε πολύ πάτερ Άβελ για τις απαντήσεις. Την ευλογία σας.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Α.Γ.
Δημοσιεύσεις: 824
Εγγραφή: Παρ Φεβ 12, 2016 11:46 pm

Re: "Μή δώτε το άγιον τοίς κυσίν" (Ματθ. ζ' 6)

Δημοσίευσηαπό Α.Γ. » Παρ Μαρ 09, 2018 11:14 am

Τις ευλογίες του Κυρίου! Να είστε όλοι καλά αγαπητοί αδελφοί μου! :) :) :)




Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 7 και 0 επισκέπτες