"ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών"

[Νίκος]

Αρκεί μόνο να συγχωρούμε;

Ο Χριστός στην Κυριακή προσευχή δε χρησιμοποιεί το ρήμα "συγχωρούμε" αλλά "αφίεμεν". Επομένως, όσα μας κάνουν οι άλλοι δεν πρέπει απλά να τα συγχωρούμε, αλλά να τα ξεχνούμε σα να μην έγιναν ποτέ. Μάλιστα οι ¶γιοι φτάνουν στο σημείο να παρακαλούν το Θεό να τα ξεχάσει κι Εκείνος και να μην τιμωρήσει το φταίχτη.

Όμως εμείς είμαστε άνθρωποι με πάθη και αδυναμίες. Κι ίσως δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε μια τέτοια τέλεια συμπεριφορά, οπότε ακολουθούμε τα παρακάτω βήματα:

1. Δεν ανταποδίδουμε το κακό με κακό.
2. Δεν χαρακτηρίζουμε τον φταίχτη σύμφωνα με την πράξη του (κατάκριση) και προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε τη συμπεριφορά του μέσα στην καρδιά μας.
3. Συγχωρούμε και ξεχνούμε.
4. Προσευχόμαστε γι αυτόν που μας έβλαψε.
5. Προσπαθούμε να βρούμε αφορμή να τον ευεργετήσουμε.

Τα δυο πρώτα βήματα είναι απολύτως απαραίτητα για τους Χριστιανούς. Η παράβασή τους είναι αμαρτία και πρέπει να ζητήσουμε συγχώρεση από το Θεό γι αυτά. Τ' άλλα τρία εξαρτώνται από την πνευματική μας κατάσταση. Αξίζει όμως να τα παλέψουμε, γιατί μόνο τότε θα νοιώσουμε αληθινά ελεύθεροι και παιδιά του Θεού.

Το τι θα κάνει ο άλλος εξαρτάται απ' αυτόν, αλλά και από τη δική μας στάση απέναντί του. Αν στο δικό του κακό ανταποδώσουμε καλό, πολλές φορές συγκλονίζεται και μετανοεί. Και μη νομίσετε ότι αυτό είναι θεωρία. Υπάρχουν πολλές σχετικές ιστορίες στην Παράδοση της Εκκλησίας μας, αλλά το έχω ζήσει και προσωπικά.