"τον λόγον κατέχουσι και καρποφορούσιν εν υπομονή"

[Νίκος]

Μόνο η υπομονετική προσπάθεια καρποφορεί

Το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα λέει:

«5 Εξήλθεν ο σπείρων τού σπείραι τον σπόρον αυτού. και εν τώ σπείρειν αυτόν ό μέν έπεσε παρά την οδόν, και κατεπατήθη, και τα πετεινά τού ουρανού κατέφαγεν αυτό· 6 και έτερον έπεσεν επί την πέτραν, και φυέν εξηράνθη διά το μη έχειν ικμάδα· 7 και έτερον έπεσεν εν μέσω των ακανθών, και συμφυείσαι αι άκανθαι απέπνιξαν αυτό. 8 και έτερον έπεσεν εις την γήν την αγαθήν, και φυέν εποίησε καρπόν εκατονταπλασίονα. ταύτα λέγων εφώνει· Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω. 9 Επηρώτων δε αυτόν οι μαθηταί αυτού λέγοντες· Τίς είη η παραβολή αύτη;. 10 ο δε είπεν· Υμίν δέδοται γνώναι τα μυστήρια της βασιλείας τού Θεού, τοίς δε λοιποίς εν παραβολαίς, ίνα βλέποντες μη βλέπωσι και ακούοντες μη συνιώσιν. 11 Έστι δε αύτη η παραβολή· ο σπόρος εστίν ο λόγος τού Θεού· 12 οι δε παρά την οδόν εισιν οι ακούσαντες, είτα έρχεται ο διάβολος και αίρει τον λόγον από της καρδίας αυτών, ίνα μη πιστεύσαντες σωθώσιν. 13 οι δε επί της πέτρας οί όταν ακούσωσι, μετά χαράς δέχονται τον λόγον, και ούτοι ρίζαν ουκ έχουσιν, οί προς καιρόν πιστεύουσι και εν καιρώ πειρασμού αφίστανται. 14 το δε εις τας ακάνθας πεσόν, ούτοί εισιν οι ακούσαντες, και υπό μεριμνών και πλούτου και ηδονών τού βίου πορευόμενοι συμπνίγονται και ου τελεσφορούσι. 15 το δε εν τή καλή γη, ούτοί εισιν οίτινες εν καρδία καλή και αγαθή ακούσαντες τον λόγον κατέχουσι και καρποφορούσιν εν υπομονή.» (Ματθ. 8, 5-15)

«5 Βγήκε ο σπορέας για να σπείρει τον σπόρο του. Ενώ έσπερνε, άλλο έπεσε στο δρόμο και καταπατήθηκε και τα πουλιά του ουρανού το έφαγαν όλο, 6 κι άλλο έπεσε πάνω σε πέτρα και φύτρωσε, αλλά γρήγορα ξεράθηκε επειδή δεν είχε τροφή και νερό, 7 κι άλλο έπεσε ανάμεσα στ' αγκάθια και τ' αγκάθια που μεγάλωσαν μαζί του το έπνιξαν. 8 άλλο όμως έπεσε στην εύφορη γη και φύτρωσε κι έκανε καρπό εκατονταπλάσιο. Αφού τα είπε αυτά φώναξε: Όποιος έχει αυτιά για ν' ακούει ας ακούσει. 9 Τον ρώτησαν τότε η μαθητές του: Τι σημαίνει αυτή η παραβολή. 10 Τότε Εκείνος τους είπε: Σε σας έχει δοθεί να γνωρίσετε το νόημα των Μυστηρίων της Βασιλείας του Θεού, ενώ για τους υπόλοιπους μιλώ με παραβολές, ώστε ενώ βλέπουν να μην σχηματίζουν εικόνα κι ενώ ακούν να μην καταλαβαίνουν. 11 Τούτη είναι η εξήγηση της παραβολής αυτής: Ο σπόρος είναι ο λόγος του Θεού. 12 Σαν το δρόμο είναι εκείνοι που άκουσαν κι ύστερα ήρθε ο διάβολος και πήρε τα λόγια απ' τις καρδιές τους, ώστε να μην πιστέψουν και σωθούν. 13 Σαν την πέτρα είναι εκείνοι που όταν ακούσουν, δέχονται τον λόγο με χαρά, αλλά αυτοί δεν έχουν ρίζα κι ενώ για λίγο καιρό πιστεύουν, όταν έλθει ο καιρός του πειρασμού απομακρύνονται. 14 Κι αυτό που έπεσε στ' αγκάθια, είναι σαν αυτούς που ενώ άκουσαν, επειδή ζουν μέσα στην προσπάθεια ν' αποκτήσουν περισσότερο πλούτο και τις ηδονές αυτής της ζωής καταπνίγεται η πίστη μέσα τους και δεν φέρνει καρπό. 15 Αυτό που έπεσε στην καλή γη, είναι αυτοί που άκουσαν τον λόγο και τον φύτεψαν μέσα στην καλή και αγαθή καρδιά τους, (τον καλλιεργούν) με υπομονή και φέρνουν καρπό.»

Ο Χριστός χωρίζει στην παραβολή αυτή τους ανθρώπους σε ομάδες, ανάλογα με την επίδραση που έχει στην καρδιά τους ο λόγος του Θεού, για να μπορέσουν να κατανοήσουν οι μαθητές του τη συμπεριφορά των ανθρώπων ανάλογα με την πνευματική τους διάθεση και κατάσταση. Όμως στην πραγματικότητα για μας, που ζούμε μέσα στον κόσμο, ισχύουν κατά καιρούς, ανάλογα με την προαίρεση μας και την προσπάθειά μας, όλες οι περιπτώσεις που ανέφερε ο Χριστός. Και τις επιθέσεις του διαβόλου δεχόμαστε, που απειλούν να σβήσουν την πίστη μας, και πρέπει να τις αποκρούσουμε. Και δυσκολευόμαστε να θρέψουμε την πίστη μας με την προσευχή, την τακτική μας συμμετοχή στα Μυστήρια της Εκκλησίας και την πνευματική μελέτη, ώστε να κάνει ρίζες και να μεγαλώσει. Και οι καθημερινές μέριμνες κι οι ηδονές αυτής της ζωής απειλούν να πνίξουν την αδύνατη πίστη μας.

Ας παρακαλέσουμε επομένως το Θεό να μας βοηθήσει, ν' απομακρύνει τα εμπόδια απ' την καρδιά μας και να την κάνει εύφορο έδαφος, για ν' αναπτυχθεί ο σπόρος του Λόγου Του και να φέρει καρπό. Όμως η προσευχή μας πρέπει να συνοδεύεται κι απ' την αντίστοιχη προσπάθεια. Μόνο η συνεχής και υπομονετική προσπάθεια, με τα μέσα που μας δίνει η Εκκλησία μας, μπορεί να φέρει πνευματικό καρπό.