Η θεοπνευστία της Αγίας Γραφής

Ανάλυση και συζητήσεις των βιβλίων της Καινής Διαθήκης

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Η θεοπνευστία της Αγίας Γραφής

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Παρ Φεβ 07, 2020 4:18 pm

Ξεκινάω αυτό το θέμα, επειδή υποσχέθηκα στον Πατέρα Άβελ να συζητήσουμε αναλυτικά, τι σημαίνει στην Ορθόδοξη Εκκλησία η θεοπνευστία της Αγίας Γραφής. Σημαίνει ακρίβεια από κάθε πλευρά ή σημαίνει θεολογική ακρίβεια;

Ξεκινάω από ένα σχετικά απλό κείμενο από το Υπουργείο Παιδείας.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Η θεοπνευστία της Αγίας Γραφής

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Παρ Φεβ 07, 2020 4:20 pm

Η ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

Εικόνα

Από τη μελέτη της Αγίας Γραφής καταλαβαίνουμε ότι περιέχει θείες αλήθειες και όχι ανθρώπινες επινοήσεις. Πολλές φορές στην Παλαιά Διαθήκη βρίσκουμε τις εκφράσεις "τάδε λέγει Κύριος" ή "λόγος Κυρίου", πού φανερώνουν ότι οι ιεροί συγγραφείς είχαν συνείδηση ότι δεν διδάσκουν δικές τους ιδέες, αλλά το θέλημα του Θεού που αποκαλύφτηκε σ' αυτούς. Τα βιβλία της Αγίας Γραφής γράφτηκαν σε διάστημα 1300 ετών από διάφορους συγγραφείς, πού έζησαν σε διαφορετικό ιστορικό, πολιτιστικό, γεωγραφικό και πολιτικό πλαίσιο. Ακόμα και η γλώσσα που χρησιμοποίησαν δεν ήταν η ίδια. Άλλοι έγραψαν στην εβραϊκή, άλλοι στην αραμαϊκή και άλλοι στην ελληνιστική κοινή (απλοποιημένη αρχαία ελληνική) γλώσσα. Παρά τις σημαντικές αυτές διαφορές, δε διαπιστώνεται καμιά αντίθεση ή διαφορά διδασκαλίας μέσα σ' όλη την Αγία Γραφή.

Οι ιεροί συγγραφείς φωτίστηκαν από το Θεό και έγραψαν χωρίς λάθη τη θεία αποκάλυψη. Ο Θεός μεταχειρίστηκε σαν όργανα Του τους ιερούς συγγραφείς, αλλά τους άφησε ελεύθερα να εκφραστούν, ανάλογα με τη μόρφωσή τους και ανάλογα με τη μόρφωση και τις ανάγκες των αναγνωστών τους. Αυτός ό φωτισμός του Θεού (θεοπνευστία) είναι η εγγύηση ότι οι ιεροί συγγραφείς μας παρέδωσαν αλάθητα το λόγο του Θεού, άρα και η Αγία Γραφή είναι αλάθητη. Αυτό το μαρτυρεί ο Απόστολος Παύλος όταν γράφει: "Κάθε Γραφή (δηλ. κάθε βιβλίο της Αγίας Γραφής) είναι θεόπνευστη και ωφέλιμη για να διδάσκει, για να ελέγχει τις πλάνες, για να διορθώνει αυτούς πού αμαρτάνουν, για να παιδαγωγεί στην αρετή" (Β' Τιμ. 3,16). Και ο Απόστολος Πέτρος μας διδάσκει: "Στο παρελθόν, δεν προφήτεψαν ποτέ άνθρωποι από τη δική τους θέληση, αλλά προφήτεψαν άγιοι άνθρωποι αφοσιωμένοι στο Θεό, που φωτίζονταν από το Άγιο Πνεύμα" (Β' Πετρ. 1,21).

Το γεγονός της φανέρωσης και αποκάλυψης του Θεού συγκλόνισε τους ανθρώπους μιας ορισμένης εποχής και περιοχής, τους Ισραηλίτες. Η μοναδική αυτή εμπειρία δεν έπρεπε να ξεχαστεί. Με τρόπο απλό και κατανοητό, σοφοί άνθρωποι την κατέγραψαν στη γλώσσα του λαού και της εποχής τους. Χρησιμοποίησαν εικόνες από την καθημερινή ζωή, συμβολικές και ανθρωπομορφικές εκφράσεις. Έτσι όταν λέμε ότι η Αγία Γραφή είναι βιβλίο θεόπνευστο, εννοούμε ότι, οι συγγραφείς της Αγίας Γραφής δεν κατέγραψαν δικές τους ιδέες ή σκέψεις, αλλά όσα ο Θεός φανέρωσε. Ότι γράφουν είναι γεμάτο από το Πνεύμα του Θεού. Γι' αυτό λέμε πως η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστη.

Ακόμη ο Θεός φανέρωσε (αποκάλυψε) αλήθειες που μόνοι τους οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να καταλάβουν. Για παράδειγμα ότι ο Θεός είναι ένας και τριαδικός, ποιο είναι το καλό και το κακό, με ποιον τρόπο ο άνθρωπος σχετίζεται με το Θεό, ποιος είναι ο προορισμός του ανθρώπου και του κόσμου κλπ. Όλα αυτά είναι θεόπνευστες αλήθειες που ο Θεός τις φανέρωνε σταδιακά στα γεγονότα της ιστορίας του ισραηλιτικού λαού και της Εκκλησίας αργότερα.

Πηγή: http://users.sch.gr/aiasgr/Biblos/Agia_ ... radosh.htm


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Η θεοπνευστία της Αγίας Γραφής

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Παρ Φεβ 07, 2020 4:29 pm

Η Θεοπνευστία τής Αγίας Γραφής
02.02.2017

Εικόνα

του π. Ιωάννη Ρωμανίδη+ (Από τις παραδόσεις του στο ΕΚΠΑ)

Ο Απόστολος Παύλος στον μαθητή του Τιμόθεο γράφει: «πάσα γραφή θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς παιδείαν την εν δικαιοσύνη» (Β΄ Τιμόθεον Γ’, 16).

Γύρω από το θέμα της θεοπνευστίας της Αγίας Γραφής ελέχθησαν και εγράφησαν πολλά, τα περισσότερα δε δημιούργησαν ιδιαίτερα προβλήματα στην Δύση. Δηλαδή, το ερώτημα είναι: η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστη, επειδή είναι λόγος περί της αποκαλύψεως ή θεόπνευστες είναι και οι λέξεις και οι επί μέρους επιστημονικές και ιστορικές γνώσεις; Πώς νοείται η θεοπνευστία;

Κατ’ αρχάς, όπως έχει παρατηρηθή προηγουμένως, θεόπνευστοι είναι οι Άγιοι που βρίσκονται σε κατάσταση φωτισμού και Θεώσεως και γράφουν θεοπνεύστως σε θέματα που σχετίζονται με την αποκάλυψη του Θεού, την ενσάρκωση, την φανέρωση της δόξης του Θεού, την Εκκλησία και την εμπειρία της δόξης του Θεού στην Εκκλησία.

«Ερωτώ: Θεόπνευστα είναι μόνο τα συγγράμματα της Αγίας Γραφής ή θεόπνευστα είναι και τα συγγράμματα και των θεοπνεύστων της ιστορίας; Διότι η μεγαλύτερη δόση θεοπνευστίας, που είδε ποτέ η ιστορία είναι η εμπειρία της Πεντηκοστής. Η Πεντηκοστή είναι η υψίστη μορφή Θεώσεως, ύψιστη μορφή θεοπνευστίας που υπήρξε ποτέ στην ιστορία. Είναι η υψίστη μορφή, που υπάρχει μέχρι σήμερα».

Έπειτα, μέσα στην Αγία Γραφή υπάρχουν εμπειρίες θεοπνευστίας, αλλά περιγράφεται και η ζωή μη θεουμένων ανθρώπων.

«Η θεοπνευστία συνίσταται στο ότι στην Αγία Γραφή περιγράφονται εμπειρίες θεουμένων ανθρώπων, οι οποίες γίνονται κατανοητές από θεουμένους ανθρώπους. Αλλά η Αγία Γραφή δεν περιγράφει μόνο την ζωή θεουμένων ανθρώπων. Περιγράφει και τις εμπειρίες καταραμένων ανθρώπων, παλιανθρώπων κ.ο.κ. Έτσι, υπάρχουν πολλά πράγματα στην Αγία Γραφή.

Η Αγία Γραφή δεν είναι θεόπνευστη, με την έννοια ότι την έχει γράψει ο Θεός. Δεν υπάρχει τέτοια θεοπνευστία, όπως πιστεύουν οι Μουσουλμάνοι για το Κοράνιο και οι Φράγκοι για την Αγία Γραφή στην Δύση. Δεν υπάρχει τέτοια θεοπνευστία. Δηλαδή, η κατά γράμμα θεοπνευστία ποτέ δεν έγινε αποδεκτή από κανέναν Ορθόδοξο όσο συντηρητικός και αν ήταν. Δεν υπάρχει τέτοια θεοπνευστία σε μας.

Φοιτητής: Σχετικά με τον συγγραφέα των ιστορικών βιβλίων. Τι είδους θεοπνευστία ήταν;

Απάντηση: Σε ορισμένα δεν ξέρουμε ποιος τα έγραψε. Μπορεί να ήταν ιστορικά ντοκουμέντα που εφυλάσσοντο στον Ναό των Εβραίων, τα οποία μετά κάποιος τα συνέταξε. Δεν υπάρχει αυτό το θέμα της θεοπνευστίας. Η ίδια η περιγραφή θέλει θεοπνευστία σε αυτήν την περίπτωση, περιγράφεται η θεοπνευστία ενός συγκεκριμένου ανθρώπου. Και αυτά τα ντοκουμέντα, κυρίως, έχουν συγκεντρωθή στην Παλαιά Διαθήκη.

Αν πάρουμε τους ψαλμούς, οι ίδιοι οι ψαλμοί είναι θεόπνευστοι και εγράφησαν από θεόπνευστους ανθρώπους. Φαίνεται σαφώς από αυτά, διότι αυτά ξέρουμε χρησιμοποιούνται στην νοερά προσευχή. Και το ίδιο το Πνεύμα το Άγιο προσεύχεται μέσα στον άνθρωπο με αυτούς τους ψαλμούς, όταν βρίσκεται σε κατάσταση προσευχής. Και έτσι ξέρουμε ότι οι ψαλμοί είναι έτσι.

Άλλα βιβλία, όπως είναι των Μακκαβαίων και τέτοια, περί πολέμων, περί ανεξαρτησίας και όλα αυτά τα πράγματα, αυτά τα βιβλία εμείς τα λέγουμε αναγινωσκόμενα, ωφέλιμα, είναι ένα μέρος της ιστορίας από θεοπνεύστους ανθρώπους, γιατί οι Μακκαβαίοι είναι Άγιοι της Εκκλησίας. Και ο αγώνας των Μακκαβαίων ήταν άγιος αγώνας».

Το κριτήριο με το οποίο η Εκκλησία κατήρτισε τον λεγόμενο κανόνα της Αγίας Γραφής δεν ήταν η θεοπνευστία, αλλά η αντιμετώπιση των αιρετικών, η καθοδήγηση των πιστών και η θεραπεία του ανθρώπου.

«Όταν η αρχαία Εκκλησία δεν συμπεριλαμβάνη κάποιο βιβλίο μέσα στην Αγία Γραφή, δεν σημαίνει ότι δεν το θεωρεί θεόπνευστο. Μπορεί να είναι θεόπνευστο και να μη συμπεριληφθή, διότι το κριτήριο δεν ήταν η θεοπνευστία».

Έπειτα, η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστη, όχι μόνον γιατί εγράφη από θεοπνεύστους, αλλά και γιατί διαβάζεται από θεοπνεύστους. Ένα επιστημονικό βιβλίο έχει αξία, όταν διαβάζεται από επιστήμονες.

«Στον διάλογο (με τις άλλες ομολογίες) αρχίζουν και βλέπουν ότι η Αγία Γραφή δεν είναι θεόπνευστη, αλλά και είναι θεόπνευστη, όπως ένα βιβλίο περί αστρονομίας είναι αστρόπνευστο, αλλά αν δεν το διαβάζη ο αστρονόμος δεν είναι αστρόπνευστο, διότι διαβάζει εκείνος ο οποίος βλέπει τα άστρα. Ένα βιβλίο χειρουργικής είναι χειρουργικόπνευστο, αλλά, στα χέρια ενός κομπογιαννίτη, είναι ένα βιβλίο θανάτου, ενώ στα χέρια ενός χειρουργού είναι χειρουργικόπνευστο.

Έτσι και η Αγία Γραφή. Στα χέρια ενός θεόπνευστου, ο οποίος έχει κατάσταση φωτισμού ή Θεώσεως είναι θεόπνευστη, στα χέρια όμως ενός κομπογιαννίτη θεολόγου δεν είναι τίποτα η Αγία Γραφή. Κάθεται εκεί με την φαντασία του, και προσπαθεί να φαντασθή τι λέγει η Αγία Γραφή. Διαβάζει ότι ο Μωυσής είδε στην καιομένη βάτο τον Άγγελο, τον Άγγελο του Κυρίου, που του είπε εγώ ειμί ο ων, εγώ ειμί ο Θεός Αβραάμ, ο Θεός Ισαάκ κλπ. Και λέει: Ε, αυτά είναι μυθιστορήματα, και το περνάει έτσι και δεν δίδει καμιά σημασία. Αν δούμε, όμως, στις εικόνες έχουμε ο Ων, αυτό σημαίνει ότι είναι ο Χριστός εκείνος ο οποίος ενεφανίσθη στον Μωυσή και σε όλους τους Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης».

Έτσι, η Αγία Γραφή γίνεται θεόπνευστο βιβλίο γι’ αυτούς που έχουν την ίδια εμπειρία με τους Προφήτες και Αποστόλους και είναι Θεούμενοι.

Έπειτα η θεοπνευστία της Αγίας Γραφής δεν συνδέεται με το αλάθητο από πλευράς επιστήμης. Η Αγία Γραφή δεν είναι ένα επιστημονικό βιβλίο που έχει σκοπό να κάνη επιστήμη. Άλλωστε, υπάρχει διαφορά μεταξύ Ακτίστου αληθείας και κτιστής. Στην πατερική διδασκαλία γίνεται λόγος για την διπλή αλήθεια, κτιστή και άκτιστη. Δηλαδή, άλλο είναι η θεολογική εμπειρική αλήθεια και άλλο είναι η επιστημονική αλήθεια. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει μία και ενιαία αλήθεια.

«Αυτό μου ενθυμίζει την διαμάχη που έγινε μεταξύ Βαρλαάμ του Καλαβρού και του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και, νομίζω, από εκεί πρέπει να ξεκινήση κανείς.

Δηλαδή, είπα κάτι για τον Γρηγόριο τον Νύσσης, ο οποίος έχει κάτι πολύ ωραίο, γουστόζικο. Όταν συζητάη ένα ορισμένο θέμα, το πόσο η ψυχή είναι ενωμένη με το σώμα, μερικοί επικαλούνται την Αγία Γραφή για να διδάξουν αυτά τα πράγματα, αλλά έμενα, λέει, δεν με ενδιαφέρει τι διδάσκει η Αγία Γραφή, με ενδιαφέρει η αλήθεια. Το λέει ο Γρηγόριος ο Νύσσης αυτό το πράγμα.

Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς εναντίον του Βαρλαάμ έχει μια θέση πάρα πολύ σπουδαία. Διότι ο Βαρλαάμ ισχυρίζεται ότι η αλήθεια είναι μία και ενιαία και αυτήν την αλήθεια μπορούμε να την γνωρίσουμε ή από την Αγία Γραφή ή από την φιλοσοφία ή από τις θετικές επιστήμες, διότι ζη, την εποχή που έχει αρχίσει κάτι στις θετικές επιστήμες, ο Βαρλαάμ.

Λοιπόν, και εναντίον του Βαρλαάμ ο Παλαμάς έχει ορισμένες συγκεκριμένες θέσεις ότι μεταξύ Ακτίστου και κτιστού ουδεμία ομοιότης υπάρχει. Επομένως, δεν μπορεί κανείς να συγχέη τις αλήθειες τις κτιστές με τις αλήθειες τις άκτιστες. Δεν είναι το ίδιο πράγμα. Άλλες είναι κτιστές αλήθειες, άλλες άκτιστες αλήθειες. Και, εφ’ όσον δεν υπάρχει καμία ομοιότητα, δεν μπορεί η κτιστή αλήθεια να είναι ο τρόπος με τον οποίον γνωρίζουμε την άκτιστη».

Αυτό σημαίνει ότι η Αγία Γραφή δεν είναι πηγή επιστημονικών γνώσεων. Οι θεόπνευστοι συγγραφείς χρησιμοποιούν τις επιστημονικές γνώσεις της εποχής τους, χωρίς να κάνουν επιστήμη. Άλλος είναι ο σκοπός τους.

«Κατά τον 14° αιώνα έγινε μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα διαμάχη μεταξύ Αγίου Γρηγορίου Παλαμά και του Βαρλαάμ του Καλαβρού. Ο Βαρλαάμ υπεστήριξε τότε ότι η Αγία Γραφή είναι πηγή επιστημονικών γνώσεων και ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς τον κορόιδευε, διότι του επεσήμανε ότι υπάρχουν δύο αλήθειες. Υπάρχει η κτιστή αλήθεια και η άκτιστη. Η Αγία Γραφή δεν είναι πηγή γνώσεων της κτιστής αλήθειας, αλλά της Ακτίστου, δηλαδή της αποκαλύψεως της Ακτίστου δόξης του Θεού και δεν είναι εγχειρίδιο ούτε ιατρικής ούτε κάποιας άλλης επιστήμης. Είναι ένα βιβλίο το οποίο γράφηκε μέσα στα πλαίσια των γνώσεων της εποχής που γράφηκε.

Εκεί που η Αγία Γραφή είναι αλάθητη και οδηγός στην ζωή των ανθρώπων είναι στα θέματα περί καθάρσεως, φωτισμού και Θεώσεως, που η θέωση είναι το θεμέλιο των γνώσεων του Θεού που είχαν οι Προφήτες, οι Απόστολοι και οι Άγιοι της Εκκλησίας».

Η κοσμολογία της Αγίας Γραφής είναι ειλημμένη από τις γνώσεις της εποχής εκείνης. Δηλαδή, μέσα στην Αγία Γραφή, περιλαμβάνονται γεγονότα που δεν αποτελούν μέρος της πίστεως. Ακόμη, η Αγία Γραφή δεν κάνει επιστήμη.

«Τα παλιά χρόνια δεν ήταν θέμα αποδοχής της Αγίας Γραφής από πλευράς επιστήμης και ιστορίας, διότι, αν αποδεχθής την Αγία Γραφή στα θέματα αυτά, μπορείς σήμερα να πάθης μεγάλη καταστροφή. Μέσα στην Αγία Γραφή υπάρχουν πράγματα τα οποία δεν αποτελούν μέρος της πίστεως. Να πούμε ότι υπάρχει ένας εκβιασμός μιας κοπέλας στην Παλαιά Διαθήκη και αυτό είναι θέμα πίστεως; Τι σχέση έχει αυτό με το δόγμα, με την θέωση, τον φωτισμό; Αυτό είναι αμαρτία, είναι κάτι παράνομο. Αυτό το κομμάτι είναι θεόπνευστο;

Μετά υπάρχει κοσμολογία της Παλαιάς Διαθήκης. Όταν η Παλαιά Διαθήκη μιλάη για το στερέωμα, αυτή είναι Βαβυλωνιακή κοσμολογία. Εκείνα τα χρόνια οι λαοί της Μέσης Ανατολής βλέπανε ότι ανοίγουν ένα πηγάδι, βρίσκουν νερό κάτω, βλέπουν ότι από τον ουρανό πέφτει βροχή και γίνονται κατακλυσμοί πολλές φορές. Και, αν διάβασης τους ψαλμούς προσεκτικά, θα δης ότι υπάρχουν αποθήκες επάνω στον ουρανό και ανοίγεις την πόρτα σαν το ντουζ δηλαδή και πέφτει νερό. Οπότε, φαντάσθηκαν την δημιουργία ότι στην αρχή υπήρχε ο Θεός, εδημιούργησε το στερέωμα και υπήρχε η γη εν μέσω των υδάτων κλπ. Και μετά ανήρτησε το στερέωμα, ώστε να βαστάση τα νερά από πάνω και έχουμε την γη να βαστάη κάτω το νερό και εμείς είμαστε στην μέση και ζούμε μεταξύ των υδάτων. Αυτή είναι η κοσμολογία της Παλαιάς Διαθήκης. Τι σχέση έχει αυτό με την πραγματικότητα; Οπότε, αν πούμε ότι η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστη κατά γράμμα, αυτό είναι πλέον βλακεία. Όποιοι τα προωθούσαν αυτά τα παλιά χρόνια, κάτι μεγάλοι της «απολογητικής», είναι σκέτη βλακεία».

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε παράδειγμα και από την αστρονομία, στο θέμα του χρόνου της δημιουργίας.

«Το πιο μακρινό άστρο που έχει αποκαλυφθή μέχρι στιγμής από άρθρο που έχω διαβάσει, δεν ξέρω από τότε μέχρι σήμερα τι έχει γίνει- είναι δέκα δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Ένα έτος φωτός είναι έξι τρισεκατομμύρια μίλια και είναι το διάστημα που παίρνει το φωτόνιο να ταξιδέψη ένα χρόνο.

Λοιπόν, τώρα που έχουμε αυτές τις αντιλήψεις περί χρόνου, αυτά τα πράγματα που λέγαν οι Εβραίοι, ας πούμε, πέντε χιλιάδες εξήντα χρόνια από κτίσεως κόσμου είναι σαχλαμάρες. Διότι, αν πάρουμε την Παλαιά Διαθήκη, ο κόσμος, ολόκληρο το σύμπαν, είναι περίπου έξι χιλιάδων ετών.

Οπότε, φαίνεται σαφώς ότι η χρονολογία που δίδει η Αγία Γραφή δεν ανταποκρίνεται με την πραγματικότητα κλπ. Και κάθονται ακόμα απολογητές και προσπαθούν να πουν ότι η Αγία Γραφή τα περιγράφει όλα κατά τρόπο θαυμάσιο, χωρίς κανένα λάθος κ.ο.κ.».

Επίσης, οι θεόπνευστοι Άγιοι χρησιμοποιούν τα ιστορικά γεγονότα της εποχής τους, αλλά δεν είναι θεόπνευστοι ιστορικοί.

«Εάν βρούμε τις εξωβιβλικές πηγές μαρτυρίας που ο Απόστολος Λουκάς έκανε ένα λάθος μισό χρόνο στην ημερομηνία, που δεν είπε σωστά κάποιον βασιλιά ή κάτι τέτοιο, τι σημασία έχει; Διότι ο σκοπός του δεν θα ήταν να εξιστόρηση με ακρίβεια την ιστορία του κόσμου. Ήθελε να μιλήση για το έργο του Αγίου Πνεύματος μεταξύ των Αποστόλων και των πιστών. Αυτός ήταν ο σκοπός του. Όπως ένας χειρουργός μπορεί να αναφέρεται σε ορισμένα ιστορικά γεγονότα μέσα στο βιβλίο του, αλλά αν κάνη κανένα λάθος μέσα στα βιβλία του για ιστορικά θέματα, τι σημασία έχει; Δεν μας αφορά αυτό το πράγμα.

Εγώ τουλάχιστον έτσι αντιμετωπίζω όλο το θέμα της προσπάθειας ορισμένων ανοήτων ανθρώπων να μετατρέψουν την Αγία Γραφή σε ένα επιστημονικό εγχειρίδιο του 20ού αιώνος. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Αυτά είναι βλακείες, ούτε να ασχολήται κανείς με το θέμα αυτό».

Τέτοια λάθη έγιναν από τους δυτικούς Χριστιανούς.

«Μέχρι την καλλιέργεια της μοντέρνας επιστήμης, την Αγία Γραφή την δεχόντουσαν σαν ένα βιβλίο γνώσεων, όχι μόνον θρησκευτικών-θεολογικών, αλλά και επιστημονικών.

Οπότε, οι αντιλήψεις περί κόσμου και κοσμολογίας, βασίζονταν στην Αγία Γραφή, επειδή πίστευαν ότι η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστη, υπό την έννοια ότι ο Θεός υπαγόρευσε το κείμενο το ίδιο. Οπότε, αφού ο Θεός έγραψε την Αγία Γραφή, οι θεόπνευστοι έγραψαν την Αγία Γραφή κατ’ έμπνευση του Θεού, συνεπώς ό,τι γράφει η Αγία Γραφή είναι αλήθεια, τελείωσε το θέμα».

Πηγή: ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Η θεοπνευστία της Αγίας Γραφής

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Παρ Φεβ 07, 2020 5:06 pm

Είναι η Αγία Γραφή αλάθητη;
10-10-2013 γράφει ο Ν.Μ.

Εικόνα

Είναι λάθος να συγχέεται η Θεοπνευστία της Αγίας Γραφής, με το "αλάθητο". Η Αγία Γραφή είναι αλάθητη ΜΟΝΟ σε θέματα σωτηρίας, και ΜΟΝΟ ερμηνευόμενη από την Εκκλησία, η οποία είναι και αυτή που έγραψε την Αγία Γραφή.

Οι περισσότεροι Προτεστάντες, συγχέουν τη Θεοπνευστία με το "αλάθητο". Ως συνέπεια αυτής της σύγχυσης, όχι μόνο παρερμηνεύουν την Αγία Γραφή, (εφόσον είναι ξεκομμένοι από την Εκκλησία), αλλά αυτές τις παρερμηνείες τους, προσπαθούν να τις αναγάγουν σε επιστημονικά αξιώματα, που δήθεν γράφτηκαν αλαθήτως από την Αγία Γραφή.

Ας δούμε πόσο λάθος είναι αυτή η άποψη, ότι δηλαδή η Αγία Γραφή είναι αλάθητη:

1. Η αλλοίωση των μεταφράσεων

Η Αγία Γραφή γράφτηκε σε δύο γλώσσες: Στην Ελληνική και στην Εβραϊκή. Κάθε γλώσσα, έχει τη δική της ιδιαίτερη έννοια για την κάθε λέξη, ιδιαίτερα για τις λέξεις με αφηρημένη έννοια. Εφόσον λοιπόν δεν γνωρίζουν όλοι Εβραϊκά και Ελληνικά, είναι λογικό να μεταφράζεται η Αγία Γραφή σε διάφορες γλώσσες. Όμως αυτές οι μεταφράσεις, ΠΑΝΤΑ αποτυγχάνουν να αποδώσουν το ακριβές νόημα των φράσεων και του σκεπτικού της πρωτότυπης γλώσσας. Όχι μόνο λόγω διαφορετικού εννοιολογικού "φορτίου" της κάθε λέξης σε κάθε γλώσσα, αλλά και λόγω των ιδιωματισμών της κάθε γλώσσας.

Αυτό σημαίνει, ότι η Αγία Γραφή, θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι παραμένει όπως γράφτηκε, μόνο στη γλώσσα που γράφτηκε. Σημαίνει επίσης, ότι μόνο όποιος ξέρει Εβραϊκά και Ελληνικά, μπορεί να κατανοήσει το νόημα των λέξεων και των φράσεων, στην ακριβή πρωταρχική σημασία τους. Μάλιστα, ακόμα και ο Έλληνας, δεν κατανοεί Εβραϊκά, και ο Εβραίος δεν κατανοεί Ελληνικά. Κανείς λοιπόν δεν μπορεί να κατανοήσει ΟΛΟΚΛΗΡΗ την Αγία Γραφή ακριβώς όπως γράφτηκε, οποιαδήποτε γλώσσα κι αν γνωρίζει. Εκτός αν γνωρίζει τα Εβραϊκά και τα Ελληνικά ως μητρική του γλώσσα. Πόσοι τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν στον κόσμο;

2. Η αλλοίωση του χρόνου

Ακόμα και τότε όμως, υπάρχει και άλλο πρόβλημα. Τόσο στην Παλαιά, όσο και στην Καινή Διαθήκη, έχουν γίνει προσθήκες και αφαιρέσεις ή μετατροπές, σε διάφορα σημεία της. Βεβαίως είναι μετατροπές μικρής δογματικής σημασίας, εφόσον ξεκαθαρίζονατι από άλλα σημεία, όμως δεν παύουν να είναι ΔΙΑΦΟΡΕΣ. Και δυστυχώς δεν έχουμε τα πρωτότυπα, για να γνωρίζουμε όλες, και ακριβώς τις διαφορές αυτές.

Και την κατάσταση δυσκολεύει ακόμα περισσότερο, το ότι από τη συγγραφή της Αγίας Γραφής ως σήμερα, πέρασαν ΧΙΛΙΕΤΙΕΣ. Οι άνθρωποι τότε, είχαν διαφορετική αντίληψη για πολλά πράγματα. Και είχαν διαφορετική αντίληψη για την ακριβή έννοια της κάθε λέξης. Ακόμα, γράφτηκαν αυτά σε μια γλώσσα που σήμερα δεν χρησιμοποιείται πλέον. Και αυτό σημαίνει, ότι ακόμα και στα Εβραϊκά και τα Ελληνικά, ακόμα και αν κάποιος τα γνωρίζει ως μητρική του γλώσσα, δεν είναι δυνατόν να κατανοεί τις λέξεις με την ίδια ευκολία και έννοια που τις κατανοούσαν οι άνθρωποι της εποχής που τα έγραψαν! Και αν αυτό συμβαίνει στην Καινή Διαθήκη, που γράφτηκε "μόνο" 2000 χρόνια πριν, πόσο μάλλον στην Παλαιά, που άρχισε να γράφεται πριν από 3500 χρόνια!

3. Η αλλοίωση της μνήμης και της κατανόησης

Υπάρχει ένα παιδικό παιχνίδι, το "χαλασμένο τηλέφωνο". Λέει ένα παιδί σε ένα άλλο μια φράση ή μια ιστορία, και το ένα παιδί, τη λέει στο επόμενο, ανάλογα με το τι θυμόταν, και το το κατάλαβε. Όταν φθάνει στο τελευταίο παιδί η φράση ή η ιστορία, έχει υποστεί δραματικές αλλαγές, συχνά είναι εντελώς άσχετη με την αρχική!

Σκεφθείτε λοιπόν, ότι ο συγγραφέας ενός κειμένου της Αγίας Γραφής, συχνά μας γράφει αυτό που θυμόταν, ή αυτό που κατάλαβε από μια ομιλία, ή μια ιστορία. Μερικοί ακόμα, όπως ο Ευαγγελιστής Λουκάς, δεν ήταν καν αυτόπτες μάρτυρες των όσων έγραψαν, αλλά μας μεταφέρουν όσα "διερεύνησαν" από τους αυτόπτες, όπως ο Λουκάς παραδέχεται στην αρχή του βιβλίου του (Λουκάς 1/α: 2). Εκεί λέει: "καθώς παρέδοσαν ημίν οι απ’ αρχής αυτόπται και υπηρέται γενόμενοι του λόγου". Έχουμε λοιπόν για παράδειγμα τον Χριστό που μίλησε, αυτόν που τον άκουσε και κατάλαβε όσα κατάλαβε, τον Λουκά, στον οποίο μεταφέρθηκαν αυτά τα λόγια, και τον τρόπο που τα κατάλαβε ο Λουκάς. Στη συνέχεια, έχουμε τον Λουκά να τα καταγράφει, και εμάς με τη σειρά μας, να τα διαβάζουμε, και να τα κατανοούμε με τους δικούς μας περιορισμούς και τις δικές μας προκαταλήψεις και αντιλήψεις. Πολύ δε περισσότερο, όταν αυτά καταγράφηκαν, πολλά χρόνια μετά από τον καιρό που ειπώθηκαν, και μεσολάβησε το "σφουγγάρι" της μνήμης!

Είναι προφανές από τα παραπάνω, ότι δεν είναι δυνατόν, αυτά που κατανοεί ο καθένας μας σε κάθε σημείο, να είναι αυτά ακριβώς που ακούστηκαν πράγματι από τον Χριστό! Για παράδειγμα, ο Λουκάς αναφέρει μια φράση του Χριστού από την "επί του όρους ομιλία", ως εξής: "μακάριοι οι πτωχοί, ότι υμετέρα εστίν η βασιλεία του Θεού" (Λουκάς 6/ς: 20). Αντιθέτως ο Ματθαίος την αναφέρει ως εξής: "μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστιν η βασιλεία των ουρανών" (Ματθαίος 5/ε: 3). Όπως μπορεί ο καθένας να αντιληφθεί, άλλο είναι "οι πτωχοί", και άλλο "οι πτωχοί το πνεύματι". Και έστω και αν ισχύουν και οι δύο αυτές φράσεις για τη Χριστιανική πίστη, δεν είπε ο Χριστός και τα δύο. Ένα από τα δύο είπε. Τι ακριβώς είπε; Είναι σαφές ότι τα λόγια του, μεταφέρθηκαν διαφορετικά, από τον έναν εκ των δύο Ευαγγελιστών! Γιατί εδώ, μεσολάβησε η προσωπική κατανόηση του μεταφέροντος τον λόγο του Χριστού, και η μνήμη του.

4. Λάθη στην Αγία Γραφή

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, ότι δεν είναι δυνατόν να ισχυρίζεται κάποιος, ότι "θεοπνευστία" σημαίνει "αλάθητο". "Η δύναμις του Κυρίου, εν ασθενεία τελειούται" (Β΄ Κορινθίους 12/ιβ: 9). Ο Θεός εκπληρώνει το σκοπό του, μέσα από την ανθρώπινη αδυναμία και τα λάθη. Και τότε είναι φανερό, ότι δεν είναι κανένας άνθρωπος ο αλάθητος οδηγός και φωστήρας, αλλά ΜΟΝΟ ο Θεός είναι Αυτός που μπορεί να οδηγήσει ασφαλώς την Εκκλησία Του.

Η Αγία Γραφή δεν είναι "υπαγορευμένο κείμενο". Οι συγγραφείς της, δεν είχαν τη συναίσθηση, ότι αυτό που έγραφαν θα ενσωματωθεί στην Αγία Γραφή. Έγραφαν περί της Αποκάλυψης του Θεού σε αυτούς. Δεν τους υπαγόρευσε ο Θεός την Αγία Γραφή, υπό τύπον προϊσταμένου και γραμματέως, όπως έχουν την εντύπωση πολλοί Προτεστάντες. Κατέγραψαν κάποια πράγματα ωφέλιμα, (είτε κατ' εντολήν του Θεού, είτε από μόνοι τους), στα οποία υπήρχε και Θεία Αποκάλυψη. Και αυτή η Θεία Αποκάλυψη που ΠΕΡΙΕΙΧΑΝ, τα έκανε να συγκαταριθμηθούν από την Εκκλησία ως "Θεόπνευστα". Δεν ήταν ολόκληρα "Θεία Αποκάλυψη". Αλλά ΠΕΡΙΕΙΧΑΝ Θεία Αποκάλυψη. Αυτό σημαίνει, ότι δεν είναι σωστό να θεωρούμε κάθε τους λέξη ως "αλάθητη". Αλλά μόνο εντός της παράδοσης της Εκκλησίας είναι δυνατόν να γίνει η ορθή κατανόηση του κειμένου.

Αν ο σκοπός του Θεού ήταν να είναι η Αγία Γραφή αλάθητη, ΘΑ ΕΙΧΕ ΑΠΟΤΥΧΕΙ! Γιατί έχοντας υπ' όψιν όλα τα παραπάνω προβλήματα που αναφέραμε, ΚΑΝΕΙΣ δεν είναι δυνατόν να τη διαβάσει, και να ισχυρισθεί ότι διαβάζει και αντιλαμβάνεται το ακριβές νόημα που είχε υπ' όψιν του ο συγγραφέας του κάθε βιβλίου της. Έστω και αν γνώριζε Ελληνικά η Εβραϊκά! Το ακριβές νόημα της Θείας Αποκάλυψης, δεν είναι δουλειά της Αγίας Γραφής, αλλά ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ συνολικά και διαχρονικά.

Αλλά η Αγία Γραφή, ως Θεόπνευστο σύγγραμμα, είναι γραμμένο με τη Θεία Πρόνοια. Και ΤΙΠΟΤΑ εκεί μέσα, δεν είναι τυχαίο. Ο Θεός δια της Εκκλησίας Του, φρόντισε να γραφεί και να μαζευτεί, οτιδήποτε χρειαζόταν για το σκοπό της Αγίας Γραφής.

Αυτό σημαίνει, ότι έχουν το σκοπό τους εκεί, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΘΗ!

Το σκοπό θα μπορούσε να εξυπηρετεί ένα ολοφάνερο λάθος στην Αγία Γραφή; Μα φυσικά θα ήταν ο καλύτερος τρόπος, για να μας δείξει ο Θεός, ότι η Προτεσταντική άποψη της "αλάθητης" Αγίας Γραφής είναι λάθος! Ότι έτσι ο πιστός, δεν είναι δικαιολογημένος να "κολλάει" στην αιρετική Προτεσταντική άποψη: "Μόνο η αλάθητη Γραφή", αλλά πρέπει να ζητήσει βοήθεια κατανόησης από "τον στύλο και εδραίωμα της αληθείας, την Εκκλησία"! (Α΄ Τιμόθεον 3/γ: 15).

Ας δούμε λοιπόν ένα ολοφάνερο λάθος, για να πιστοποιήσουμε αυτό ακριβώς: Ότι η Αγία Γραφή, από μόνη της, αν ερμηνεύεται ξέχωρα από την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας, δεν διαφέρει από οποιοδήποτε άλλο βιβλίο, και περιέχει λάθη:

Γράφει ο Ματθαίος στο 27/κζ: 9: "Τότε επληρώθη το ρηθέν δια Ιερεμίου του προφήτου λέγοντος: Και έλαβον τα τριάκοντα αργύρια, την τιμήν του τετιμημένου ον ετιμήσαντο από υιών Ισραήλ"

Λοιπόν, ψάξτε όσο θέλετε τον Ιερεμία. Αυτό το εδάφιο δεν θα το βρείτε! Και ας γράφει ο Ματθαίος ότι το λέει ο Ιερεμίας. Πού είναι αυτό το εδάφιο; Βρίσκεται στον προφήτη Ζαχαρία! Γράφει ο Ζαχαρίας:

"και ερώ προς αυτούς: Ει καλόν ενώπιον υμών εστι, δότε στήσαντες τον μισθόν μου ή απείπασθε· και έστησαν τον μισθόν μου τριάκοντα αργυρούς" (Ζαχαρίας 11/ια: 12).

Είναι προφανές εδώ, ότι ο Ματθαίος έγραψε από μνήμης την προφητεία, και έκανε λάθος! Νόμιζε ότι την είχε διαβάσει στον Ιερεμία, αλλά την είχε διαβάσει στον Ζαχαρία! Συνεπώς, αυτά που έγραφε, δεν του τα υπαγόρευε ο Θεός. Δικά του ήταν! Δεν είναι δυνατόν ο Θεός να του υπαγόρευσε λάθος πληροφορία. Λέτε ο Θεός να μην ήξερε ποιος έγραψε την προφητεία στην πραγματικότητα; Όμως ο Θεός τον άφησε να κάνει αυτό το λάθος, για να είναι αυτό το λάθος σήμερα, ατράνταχτη απόδειξη, απέναντι στην αιρετική Προτεσταντική άποψη της αλάθητης Αγίας Γραφής!

5. Συμπέρασμα

Από τα παραπάνω, εξάγεται το ασφαλές συμπέρασμα, ότι το να απορρίπτει σήμερα κάποιος μια επιστημονική απόδειξη, επειδή νομίζει ότι διαβάζει κάτι διαφορετικό στην Αγία Γραφή, δεν είναι σωστό και Χριστιανικό. Η Αγία Γραφή δεν γράφτηκε για να μας δείξει επιστημονικά επιτεύγματα. Γράφτηκε για να μας πληροφορήσει για το σχέδιο σωτηρίας μας, του Θεού εν Ιησού Χριστώ. Αν ήθελε ο Θεός να μας δώσει επιστημονικές πληροφορίες, βεβαίως θα μας έδινε μια εγκυκλοπαίδεια, και όχι την Αγία Γραφή.

Βεβαίως περιέχει και επιστημονικές πληροφορίες, στο βαθμό που κάτι είναι Θεία Αποκάλυψη. Αλλά όπως ήδη είπαμε, δεν είναι ΟΛΑ εκεί μέσα Θεία Αποκάλυψη. Το ίδιο συμβαίνει για κάθε πληροφορία της Αγίας Γραφής. ΤΑ ΠΑΝΤΑ στην Αγία Γραφή, πρέπει να κατανοούνται μέσα από το πνεύμα της Εκκλησίας, η οποία είναι η μόνη που μπορεί να δώσει τη σωστή διάσταση των γραμμένων, μια και η Αγία Γραφή είναι δικό της προϊόν. Διαφορετικά ο καθένας ερμηνεύει αυθαίρετα τα γραμμένα, με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες Προτεσταντικές αιρέσεις στον κόσμο, που ΟΛΕΣ τους λένε ότι κατανοούν σωστά την Αγία Γραφή, αλλά ΟΛΕΣ τους, διαφέρουν η μία από τις άλλες.

Το φυσικό περιβάλλον της Αγίας Γραφής είναι η Εκκλησία. Και μόνο εν τη Εκκλησία, και με την εμπειρία των Αγίων της Εκκλησίας, η Αγία Γραφή αποβαίνει αλάθητος οδηγός ΣΩΤΗΡΙΑΣ.

Πηγή: ΟΟΔΕ


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Α.Γ.
Δημοσιεύσεις: 824
Εγγραφή: Παρ Φεβ 12, 2016 11:46 pm

Η Μετάφραση των Εβδομήκοντα (Παλαιά Διαθήκη) είναι θεόπνευστη; - Απαντάει ο Αρχιμ. Ιωάννης Κωστώφ, Θεολόγος και Φυσικός

Δημοσίευσηαπό Α.Γ. » Παρ Φεβ 07, 2020 6:54 pm

Εικόνα

Η Μετάφραση των Εβδομήκοντα (Παλαιά Διαθήκη) είναι θεόπνευστη;

Αρχιμ. Ιωάννης Κωστώφ, Θεολόγος και Φυσικός:

Σύμφωνα με την Πίστη της Εκκλησίας η Μετάφραση των Εβδομήκοντα είναι θεόπνευστη. Θεωρείται από την Εκκλησία πρωτότυπο και όχι μετάφραση. Έτσι την δέχονται όλοι οι Πατέρες. Και ο Χριστός και οι Απόστολοι στην Καίνη Διαθήκη παραπέμπουν στην Μετάφραση των Εβδομήκοντα. Τα μαύρα γράμματα στην Καινή Διαθήκη του Τρεμπέλα είναι χωρία από την Παλαιά Διαθήκη από την Μετάφραση των Εβδομήκοντα.


Πηγή:

God and Science - Orthodoxy / Θεός και Επιστήμη - Ορθοδοξία



Α.Γ.
Δημοσιεύσεις: 824
Εγγραφή: Παρ Φεβ 12, 2016 11:46 pm

Re: Η θεοπνευστία της Αγίας Γραφής

Δημοσίευσηαπό Α.Γ. » Παρ Φεβ 07, 2020 7:07 pm

Νίκος έγραψε:Ξεκινάω αυτό το θέμα, επειδή υποσχέθηκα στον Πατέρα Άβελ να συζητήσουμε αναλυτικά, τι σημαίνει στη Ορθόδοξη Εκκλησία η θεοπνευστία της Αγίας Γραφής. Σημαίνει ακρίβεια από κάθε πλευρά ή σημαίνει θεολογική ακρίβεια;

Ξεκινάω από ένα σχετικά απλό κείμενο από το Υπουργείο Παιδείας.


Θεοπνευστία της Αγίας Γραφής σημαίνει ότι ο Ίδιος ο Θεός φώτισε τους Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης και τους Αποστόλους της Καινής Διαθήκης ΤΙ να γράψουν.

Και ο Θεός ο αλάθητος ΔΕΝ κάνει ΠΟΤΕ λάθη.

Αυτή είναι η διδασκαλία της Αγίας Γραφής και των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας.

Η Αγία Γραφή δεν έχει ούτε ένα λάθος.

Για του λόγου το αληθές ας δούμε τι λέει ο Χριστός και οι Απόστολοι:

ΜΑΤΘΑΙΟΥ 5, 17-19:
17 Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας· οὐκ ἦλθον καταλῦσαι, ἀλλὰ πληρῶσαι.
18 Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται.
19 Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.


Β´ ΤΙΜΟΘΕΟΥ 3, 15-16:
"15 καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενά σε σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
16 Πᾶσα γραφὴ θεόπνευστος καὶ ὠφέλιμος πρὸς διδασκαλίαν, πρὸς ἔλεγχον, πρὸς ἐπανόρθωσιν, πρὸς παιδείαν τὴν ἐν δικαιοσύνῃ".


Ποιόν θα ακούσουμε; Τόν Χριστό και όσους Θεολόγους λένε ότι η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστη και αλάνθαστη ή τους Θεολόγους εκείνους που λένε ότι η Αγία Γραφή έχει λάθη (σφάλματα) και δεν είναι θεόπνευστη;

Με αγάπη Χριστού και σεβασμό προς όλους,
π. Άβελ Γκιουζέλης



Α.Γ.
Δημοσιεύσεις: 824
Εγγραφή: Παρ Φεβ 12, 2016 11:46 pm

2 άρθρα που αποδεικνύουν το αλάθητο της Βίβλου ακόμη και στον τομέα της επιστήμης

Δημοσίευσηαπό Α.Γ. » Σάβ Φεβ 08, 2020 8:53 am

Εικόνα

2 άρθρα που είχα βάλει προ ημερών στο φόρουμ και αποδεικνύουν το αλάθητο της Βίβλου ακόμη και στον τομέα της επιστήμης:

Η Βίβλος προηγείται των επιστημονικών ανακαλύψεων - Dr. Hugh Ross, Αστροφυσικός, Καναδάς

Η Βίβλος και η Επιστήμη συμφωνούν

Με αγάπη Χριστού και σεβασμό προς όλους,
π. Άβελ Γκιουζέλης



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Η θεοπνευστία της Αγίας Γραφής

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Σάβ Φεβ 08, 2020 3:17 pm

Abel Gkiouzelis έγραψε:Θεοπνευστία της Αγίας Γραφής σημαίνει ότι ο Ίδιος ο Θεός φώτισε τους Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης και τους Αποστόλους της Καινής Διαθήκης ΤΙ να γράψουν.

Και ο Θεός ο αλάθητος ΔΕΝ κάνει ΠΟΤΕ λάθη.

Αυτή είναι η διδασκαλία της Αγίας Γραφής και των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας.

Η Αγία Γραφή δεν έχει ούτε ένα λάθος.


Ο Θεός είναι αλάθητος. Αυτό διδάσκει η πίστη μας. Οι άνθρωποι όμως κάνουν λάθη, ηθελημένα ή αθέλητα, κατά τα την προαίρεσή τους και την αντίληψη τους.

Ο Θεός καθοδήγησε τους ανθρώπους συγγραφείς των βιβλίων της Αγίας Γραφής να μην κάνουν λάθη στην Αποκάλυψη της Θείας Αλήθειας, ώστε η Αγία Γραφή να οδηγεί όσους τη διαβάζουν με πίστη και τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος, προς τη σωτηρία τους. Όμως ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο ελεύθερο κι έτσι δεν υπαγόρευσε στους ανθρώπους συγγραφείς τα κείμενα της Αγίας Γραφής, αλλά τους άφησε να τα γράψουν κατά τη γνώση τους και την αντίληψή τους για τα γεγονότα. Έτσι είναι φανερή στον αναγνώστη η διαφορά ανάμεσα στον τρόπο γραφής των τεσσάρων Ευαγγελίων της Καινής Διαθήκης. Και οι 4 Ευαγγελιστές παρουσιάζουν τα ιδία γεγονότα (γι αυτό τους φέρνω σαν παράδειγμα) με την προσωπική τους ιεράρχηση ως προς τη σπουδαιότητα και τη σειρά και το δικό τους προσωπικό ύφος. Όμως και τα 4 Ευαγγελία δεν έχουν ούτε ένα λάθος στη Θεία Αποκάλυψη. Αν δεν ήταν έτσι γραμμένα δε θα υπήρχε λόγος να διαβάζουμε και τα 4, αλλά θα διαβάζαμε μόνο το ένα, αφού θα έγραφαν ακριβώς τα ίδια.

Κανείς δεν αμφιβάλλει για τη θεοπνευστία των 4 Ευαγγελίων ούτε για τη αξία και των 4 παρά τις διαφορές τους.

Το πιο σημαντικό όμως απ' όλα για ένα πιστό, είναι να έχει συναίσθηση της ιερότητας και της αδυναμίας του να κατανοήσει τη Θεία Αποκάλυψη της Αγίας Γραφής χωρίς τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος. Επομένως έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία η "θεοπνευστία" του αναγνώστη ακόμη και από τη θεοπνευστία του κειμένου, αλλιώς καταλήγουμε στο κατάντημα των Προτεσταντών, όπου ο καθένας δίνει τη δική του ερμηνεία στην Αγία Γραφή και πορεύεται κατά τους λογισμούς του.

Αυτό δε σημαίνει, ότι όλοι οι πιστοί δεν πρέπει να διαβάζουν την Αγία Γραφή, αλλά ότι πρέπει να το κάνουν στα πλαίσια του πνευματικού τους αγώνα και όχι σαν θεολογικό ή φιλοσοφικό βιβλίο, σαν πηγή Θείας έμπνευσης. Με αυτό τον τρόπο το Άγιο Πνεύμα δίνει σε κάθε ανάγνωση στον καθένα αυτό που έχει ανάγκη, που μπορεί να μην είναι κάθε φορά το ίδιο. Όμως κάθε φορά που έχουν κάποια απορία σε σχέση με τις έννοιες του κειμένου, το σωστό είναι να καταφεύγουν στον Πνευματικό τους και στους Πατέρες της Εκκλησίας, παλιότερους και νεότερους (αν έχουν το πνευματικό επίπεδο να το κάνουν).

Η Αγία Γραφή είναι μία και θεόπνευστη, οι ερμηνείες πολλές, μερικές θεόπνευστες, αλλά οι περισσότερες λαθεμένες, η άποψη της Εκκλησίας είναι μία, αυτή που προέρχεται από την Ιερά Παράδοση.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Η θεοπνευστία της Αγίας Γραφής

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Σάβ Φεβ 08, 2020 4:05 pm

Ανθρωπομορφισμός στην Αγία Γραφή

Εικόνα

Του Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας

Πριν λίγες μέρες σας μίλησα για την οργή, ένα πάθος που όλοι μας έχουμε. Υπάρχουν αρκετοί χριστιανοί που σκέφτονται και λένε το εξής «Δεν είναι τόσο μεγάλο πάθος η οργή, αφού ο ίδιος ο Θεός οργίζεται». Πράγματι υπάρχουν στην Αγία Γραφή αρκετά χωρία όπου γίνεται λόγος για την οργή και τον θυμό του Θεού. Στον έκτο ψαλμό διαβάζουμε, «Κύριε, μη τω θυμώ σου ελέγξεις με, μηδέ τη οργή σου παίδευσης με» (Ψα. 6, 2). Όπως βλέπετε αυτός ο ψαλμός του Δαβίδ πραγματικά μιλάει για την οργή και τον θυμό του Θεού. Άραγε έχουν δίκαιο αυτοί που δικαιολογούν το πάθος τους, λέγοντας ότι και ο Θεός οργίζεται;

Όχι, καθόλου δεν έχουν δίκαιο, δεν κατανοούν κάτι που εμείς πρέπει να το ξέρουμε πολύ καλά. Όχι μόνο σ' αυτό τον ψαλμό του Δαβίδ, αλλά και σε πολλά άλλα σημεία υπάρχουν στην Αγία Γραφή οι ανθρωπομορφικές παραστάσεις. Η Αγία Γραφή λέει ότι ο Θεός έχει το κεφάλι, τα αυτιά, τα μάτια, τα χέρια, τα πόδια και τους μυς. Ότι κινείται, κοιμάται και ξυπνάει, κάθεται και περπατάει. Όλα αυτά όμως δεν πρέπει να τα καταλαβαίνουμε κυριολεκτικά, αλλά να βλέπουμε την συγκατάβαση του Θεού προς την δική μας ανθρώπινη αδυναμία.

«Πνεύμα ο Θεός» (Ιω. 4, 24). Ο Θεός είναι απερίγραπτος, ακατανόητος, μπροστά του τρέμουν οι άγγελοι και οι αρχάγγελοι. Δεν έχει, βέβαια, ο Θεός την μορφή άνθρωπου. Δεν έχει ούτε τα πόδια, ούτε τα χέρια, διότι αυτά είναι τα μέλη του ανθρωπίνου σώματος και ο Θεός είναι Πνεύμα. Τότε γιατί η Άγια Γραφή έτσι τον περιγράφει;

Διότι προσαρμόζεται στην αδυναμία της ανθρώπινης διάνοιας. Επειδή οι δυνατότες του νου μας είναι πολύ περιορισμένες και ο νους μας είναι πολύ στενός, γι' αυτό μπορούμε να σκεφτόμαστε μόνο ανθρωπομορφικά. Δεν μπορεί η σκέψη μας να είναι εντελώς ελεύθερη από τις ανθρωπομορφικές παραστάσεις. Πώς μπορούμε να φανταστούμε τον Θεό, το Άγιο Πνεύμα, Παντοδύναμο και Παντογνώστη; Γι' αυτό ακριβώς το λόγο και περιγράφεται ο Θεός στην Αγία Γραφή ανθρωπομορφικά.

Όμως σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να καταλαβαίνουμε τις περιγραφές αυτές κυριολεκτικά. Όταν διαβάζουμε στην Αγία Γραφή ότι ο Θεός έχει μάτια και αυτιά, ότι βλέπει και ακούει δεν πρέπει να έχουμε στο νου μας δικά μας ανθρώπινα μάτια και αυτιά, αλλά να καταλαβαίνουμε ότι έτσι εκφράζεται η πανταχού παρουσία του Θεού και η παγγνωσία του.

Όταν ακούμε για τα αυτιά και τα μάτια του Θεού πρέπει να καταλαβαίνουμε ότι γι' Αυτόν δεν υπάρχει τίποτα κρυφό, ότι χωρίς να έχει μάτια και αυτιά τα βλέπει και τα ακούει όλα βλέπει την καρδιά του κάθε ανθρώπου και ακούει κάθε λέξη και κάθε σκέψη μας.

Όταν διαβάζουμε για τα χέρια και τα πόδια του δεν πρέπει να σκεφτόμαστε πως ο Θεός έχει χέρια και πόδια. Αλλά να το καταλαβαίνουμε συμβολικά ότι δηλαδή ο Θεός δεν παύει ποτέ να ενεργεί. «Ο πατήρ μου έως άρτι εργάζεται, καγώ εργάζομαι» (Ιω. 5, 17).

Το έργο αυτό του Θεού η Αγία Γραφή το δηλώνει συμβολικά με τη λέξη «χέρια» διότι σύμφωνα με τη δική μας ανθρώπινη αντίληψη όλα όσα γίνονται γίνονται με τα χέρια. Όταν ακούμε για τα πόδια του Θεού δεν πρέπει να σκεφτόμαστε πως ο Θεός περπατάει όπως περπατάμε εμείς οι άνθρωποι και πηγαίνει από το ένα μέρος στο άλλο. Ο Θεός είναι Πνεύμα και είναι πανταχού παρών. Δεν έχει ανάγκη να πηγαίνει από το ένα μέρος στο άλλο γιατί βρίσκεται παντού. Γι' αυτό δεν χρειάζεται πόδια.

Τα πόδια, λοιπόν, του Θεού δηλώνουν την πανταχού παρουσία του. Πρέπει να ξέρουμε ότι Αυτός βρίσκεται πάντα και παντού σε κάθε τόπο, σε όλο το σύμπαν. Ότι προνοεί για όλα και φροντίζει για την δημιουργία του. Την Θεία Πρόνοια και την Θεία Οικονομία πρέπει να φέρνουμε στο νου μας κάθε φορά όταν ακούμε για τα χέρια και τα πόδια του Θεού.

Όταν διαβάζουμε για τον βραχίονα του Θεού πρέπει να καταλαβαίνουμε ότι η λέξη αυτή δηλώνει την δύναμη του Θεού. Όπως και για έναν άνθρωπο που έχει δυνατά χέρια εμείς λέμε ότι είναι δυνατός. Αυτό λοιπόν να το θυμόμαστε πάντα και να μην υποκύπτουμε στον πειρασμό να βλέπουμε τον Θεό ανθρωπομορφικά. Ο Θεός είναι μέγας, ακατανόητος και απερίγραπτος. Είναι αείδιος, παντογνώστης, παντοδύναμος, πανάγαθος και δίκαιος!

Να το θυμόμαστε λοιπόν και έτσι να Τον βλέπουμε. Και τότε κανείς δεν θα μπορέσει να πει ότι έχει δικαίωμα να οργίζεται επειδή και ο ίδιος ο Θεός οργίζεται. Να το θυμόμαστε και να αλλάξουμε τις ανθρωπομορφικές μας ιδέες περί Θεού, διότι έτσι βλέπουν τον Θεό οι ειδωλολάτρες, οι όποιοι προσκυνούν τα είδωλα είτε με τη μορφή ανθρώπου, είτε των διαφόρων ζώων και τεράτων, όπως το βλέπουμε ακόμα και σήμερα στους ναούς των ινδουιστών.

Να μην ξεχνάμε, λοιπόν, ότι ο Θεός μας είναι άπειρος και ακατανόητος, ότι είναι Πνεύμα....


ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΙΜΑΙΑΣ
ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΕΣ - ΤΟΜΟΣ Β'
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Η θεοπνευστία της Αγίας Γραφής

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Σάβ Φεβ 08, 2020 4:17 pm

Γιατί και πώς πρέπει να διαβάζουμε την Αγία Γραφή

Εικόνα

του αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς (22 Δεκεμβρίου 1929)

Η Αγία Γραφή είναι κατά κάποιον τρόπο η βιογραφία του Θεού στον κόσμο αυτό. Και μάλιστα από την Αγία Γραφή η Καινή Διαθήκη είναι η βιογραφία του σαρκωθέντος Θεού σ' αυτόν τον κόσμο. Μέσα σ' αυτήν περιγράφεται πώς ο Θεός, για να δείξει τον Εαυτό Του στους ανθρώπους, έστειλε τον Θεό Λόγο, ο οποίος σαρκώθηκε και έγινε άνθρωπος, και σαν άνθρωπος είπε στους ανθρώπους όλα όσα ο Θεός έχει, όλα όσα ο Θεός επιθυμεί για τον κόσμο αυτόν και για τους ανθρώπους που ζουν σ' αυτόν. Αποκάλυψε ο Θεός Λόγος το σχέδιο του Θεού προς τον κόσμο. Ο Θεός Λόγος με τη βοήθεια του λόγου, έδειξε τον Θεό στους ανθρώπους, όσο είναι δυνατό ο ανθρώπινος λόγος να περιλάβει τον Απερίληπτο Θεό. Ό,τι είναι απαραίτητο στον κόσμο αυτό και στους ανθρώπους που ζουν σ' αυτόν, ο Κύριος το έδωσε μέσα στην Αγία Γραφή. Μέσα σ' Αυτήν έδωσε τις απαντήσεις για όλα τα ερωτήματα. Δεν υπάρχουν ερωτήματα που να βασανίζουν την ανθρώπινη ψυχή και για τα οποία να μην έχει δοθεί μέσα στην Αγία Γραφή είτε άμεση είτε έμμεση απάντηση. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να επινοήσουν περισσότερα ερωτήματα απ' όσες απαντήσεις υπάρχουν μέσα στην Αγία Γραφή. Το ότι δεν βρίσκεις στην Αγία Γραφή απάντηση σε κάποιο σου ερώτημα, σημαίνει ή ότι έθεσες ασήμαντο ερώτημα ή ότι δεν μπόρεσες να διαβάσεις την Αγία Γραφή και να πάρεις την τελική απάντηση.

Στην Αγία Γραφή ο Θεός έδειξε:

- Τί είναι ο κόσμος, από πού προέρχεται, για ποιο λόγο υπάρχει, προς τα πού πορεύεται, πού θα καταλήξει.

- Τί είναι ο άνθρωπος, από πού έρχεται, που πηγαίνει, ποια είναι η ουσία του, για ποιο λόγο υπάρχει, πώς θα τελειωθεί.

- Τί είναι τα ζώα, τί είναι τα φυτά, για ποιο λόγο υπάρχουν, τί εξυπηρετεί η ύπαρξή τους, τί προσφέρουν.

- Τί είναι το καλό, από πού προέρχεται, πού οδηγεί, για ποιο λόγο υπάρχει, πώς αποκτάται.

- Τί είναι το κακό, από πού προέρχεται, πώς υπάρχει, για ποιό λόγο υπάρχει, πώς θα τελειώσει.

- Τί είναι δίκαιοι και τί αμαρτωλοί, πώς από έναν αμαρτωλό βγαίνει δίκαιος και πώς ένας επηρμένος δίκαιος μπορεί να καταντήσει αμαρτωλός. πώς ο άνθρωπος υπηρετεί τον Θεό και πώς τον διάβολο. ολόκληρος ο δρόμος από το αγαθό ως το κακό, από τον Θεό ως τον διάβολο.

- Όλα, από την αρχή ως το τέλος, ολόκληρος ο δρόμος του ανθρώπου από την σάρκα ως το Θεό, από τη σύλληψή του μέχρι την εκ νεκρών ανάστασή του.

- Τί είναι η ιστορία του κόσμου, η ιστορία του ουρανού και της γης, τί είναι η ιστορία της ανθρωπότητος, ποιος ο δρόμος τους, ο σκοπός και η τελείωσή τους.

Γενικά, ο Θεός στην Αγία Γραφή είπε όσα χρειάζονταν να πει στους ανθρώπους. Στην Αγία Γραφή βρίσκεται η βιογραφία του κάθε ανθρώπου, του καθενός μας ανεξαιρέτως. Σ' αυτήν ο καθένας μας μπορεί να βρει ολόκληρο τον εαυτό του να παρουσιάζεται και να περιγράφεται λεπτομερώς: όλες οι αρετές σου και τα ελαττώματα που έχεις και δεν έχεις. Θα βρεις τους δρόμους μέσω των οποίων η ψυχή σου και η ψυχή κάθε ανθρώπου, βαδίζει από την αμαρτία στην τελειότητα και ολόκληρο το δρόμο από τον άνθρωπο ως το Θεό και από τον άνθρωπο ως το διάβολο. Στην Αγία Γραφή θα βρεις τρόπους πώς ν' απελευθερωθείς από την αμαρτία, θα βρεις με μια λέξη, όλη την ιστορία της αμαρτίας και της αμαρτωλότητος, και όλη την ιστορία της αρετής και των δικαίων.

Είσαι θλιμμένος; στην Αγία Γραφή θα βρεις παρηγοριά. Είσαι λυπημένος; την χαρά. είσαι θυμώδης; την γαλήνη. είσαι εμπαθής; την σωφροσύνη. είσαι άφρων; την σοφία. είσαι κακός; την καλωσύνη. είσαι εγκληματίας; το έλεος και την δικαιοσύνη. είσαι μισάνθρωπος; την αγάπη. Σ' αυτήν θα βρεις φάρμακο για όλες σου τις ατέλειες και τα ελαττώματα, και τροφή για όλες σου τις αρετές και τις ασκήσεις. Είσαι αγαθός; Η Αγία Γραφή θα σε μάθει να γίνεις αγαθώτερος και αγαθώτατος. Είσαι ευαίσθητος; αυτή θα σε μάθει την αγγελική τρυφερότητα. είσαι έξυπνος; αυτή θα σε μάθει την σοφία. αγαπάς την ομορφιά και την ωραιότητα του τρόπου και του λόγου; Δεν υπάρχει ωραιότερος και συγκινητικώτερος από τον λόγο που υπάρχει στο βιβλίο του Ιώβ, και του Σολομώντος, και του Δαβίδ, και του Ιωάννου του Θεολόγου, και του Αποστόλου Παύλου... Εδώ η μουσική, η αγγελική μουσική της αιώνιας αλήθειας του Θεού, ντύθηκε με ανθρώπινες λέξεις.

Όσο περισσότερο ο άνθρωπος διαβάζει και μελετά την Αγία Γραφή, τόσο περισσότερο βρίσκει αιτίες όλο και πιο πολύ να την μελετά ασταμάτητα. Αυτή είναι, κατά τους λόγους του Αγίου Χρυσοστόμου, σαν την εύοσμο ρίζα, που όσο περισσότερο τρίβεται, τόσο περισσότερο ευωδιάζει.

Όσο βασικό είναι το γιατί πρέπει να διαβάζει κανείς την Αγία Γραφή, το ίδιο επίσης βασικό είναι το:

Πώς πρέπει να διαβάζει κανείς την Αγ. Γραφή

Οι άγιοι Πατέρες, με επικεφαλής τον Άγιο Χρυσόστομο, είναι οι καλύτεροι καθηγητές σ' αυτό. Ο Άγιος Χρυσόστομος, μπορούμε να πούμε, έγραψε το Πέμπτο Ευαγγέλιο. Οι άγιοι Πατέρες συνιστούν σοβαρή προετοιμασία για την ανάγνωση και την μελέτη της Αγίας Γραφής. Και η προετοιμασία έγκειται σε τί; Κατ' αρχήν στην προσευχή. Προσευχήσου στον Κύριο να φωτίσει τον νου σου, ώστε να κατανοήσεις τους λόγους της Αγίας Γραφής, και να χαριτώσει την καρδιά σου να αισθανθείς την αλήθεια των λόγων αυτών και την ζωή. Συνειδητοποίησε ότι αυτά είναι τα λόγια του Θεού, που Αυτός ο Ίδιος απευθύνει σε σένα. Η προσευχή, σε σχέση με τις άλλες ευαγγελικές αρετές, είναι η καταλληλότερη για να καταστήσει ικανό τον άνθρωπο να κατανοήσει την Αγία Γραφή.

Και πώς πρέπει να διαβάζεται η Αγ. Γραφή

Με προσευχή, φόβο και σεβασμό, γιατί σε κάθε λέξη υπάρχει και από μια σταγόνα αιώνιας αλήθειας, και όλες οι λέξεις αποτελούν απέραντο ωκεανό της Αιώνιας Αλήθειας. Η Αγία Γραφή δεν είναι βιβλίο, αλλά ζωή. Γιατί οι λέξεις της «πνεύμα και ζωή εστιν» (Ιωάν. 6, 63), γι' αυτό μπορούν να γίνουν καταληπτές εάν τις κάνουμε ψυχή της ψυχής μας και ζωή της ζωής μας. Αυτό είναι βιβλίο που διαβάζεται με ζωή, με έργο. Πρώτα αξίζει να ζήσει κανείς και μετά να καταλάβει... Δούλεψε για να καταλάβεις. Αυτό είναι βασικός κανόνας της ορθοδόξου ερμηνευτικής....

Ξέρετε πότε ο άνθρωπος είναι σοφός μπροστά στα μάτια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού; Όταν ακούει τους λόγους και τους εκτελεί. Η αρχή της σοφίας είναι η υπακοή στον λόγον του Θεού (Ματθ. 7, 24). Κάθε λόγος του Σωτήρος έχει την ισχύ και την δύναμη να θεραπεύσει και τις φυσικές και τις ψυχικές ασθένειες. «Ειπέ λόγω, και ιαθήσεται ο παις μου» (Ματθ. 8, 8). Ο Σωτήρ «είπε λόγω» και θεραπεύθηκε ο δούλος του εκατοντάρχου. Όπως τότε, έτσι και τώρα, ο Κύριος αδιάκοπα επαναλαμβάνει τους λόγους Του και σε σένα και σε μένα και σ' όλους μας. Μόνο πρέπει να σταθούμε, να εμβαθύνουμε σ' αυτούς και να τους δεχθούμε με την πίστη του εκατοντάρχου. Και το θαύμα θα γίνει και σε μας. Και θα θεραπευθεί η ψυχή μας όπως ακριβώς θεραπεύθηκε ο δούλος του εκατοντάρ­χου. Γιατί στο Ευαγγέλιο είναι γραμμένο και το ακόλουθο: «προσήνεγκαν αυτώ δαιμονιζομένους πολλούς και εξέβαλε τα πνεύματα λόγω, και πάντας τους κα­κώς έχοντας εθεράπευσεν» (Ματθ. 8, 16).

Αυτό κάνει και σήμερα, γιατί ο Κύριος «Ιησούς Χριστός χθες και σήμερον ο Αυτός, και εις τους αιώνας» (Εβρ. 13, 8). Στην μέλλουσα Κρίση θα κριθούν εκείνοι που δεν υπάκουσαν στο λόγο του Θεού. Και θα είναι ανεκτότερη η γη των Σοδόμων και της Γομόρρας απ' ό,τι η ημέρα της κρίσεως γι' αυτούς (Ματθ. 10, 14-15). Πρόσεξε! Στην τελική κρίση θα σου ζητηθεί λόγος, για το τί έκανες με τους λόγους του Θεού, για το αν τους υπάκουσες και υιοθέτησες, αν χαιρόσουν ή ντρεπόσουν γι' αυτούς. Αν ντρεπόσουν γι' αυτούς, και ο Θεός θα ντραπεί για σένα «όταν έλθη εν τη δόξη του Πατρός Αυτού μετά των αγγέλων των αγίων» (Μάρκ. 8, 38). Λίγες είναι οι λέξεις των ανθρώπων που δεν είναι έρημες και κενές, γι' αυτό και είναι λίγες εκείνες για τις οποίες δεν θα κριθούμε (Ματθ. 12, 36). Για ν' αποφύγει αυτό ο άνθρωπος πρέπει να μελετήσει και να μάθει τα λόγια του Θεού από την Αγία Γραφή, να τα οικειοποιηθεί. Γιατί γι' αυτόν το λόγο ο Θεός τα ανακοίνωσε στους ανθρώπους, για να τα κάνουν κτήμα τους και μέσω αυτών να κάνουν δική τους και την ίδια την Αλήθεια του Θεού.

Σε κάθε λόγο του Σωτήρος υπάρχει περισσότερη αιωνιότητα και αφθαρσία, απ' ό,τι σ' ολόκληρο τον ουρανό και σ' ολόκληρη την γη με ολόκληρη την ιστορία τους. Γι' αυτό ο Κύριος είπε: «ο ουρανός και η γη παρελεύσονται, οι δε λόγοι μου ου μη παρέλθωσιν» (Ματθ. 24, 35). Αυτό σημαίνει ότι στους λόγους του Σωτήρος υπάρχει ο Θεός και κάθε τι θεϊκό, γι' αυτό δεν θα παρέλθουν. Ο άνθρωπος που τους οικειοποιείται γίνεται πιο άφθαρτος από τον ουρανό και την γη, γιατί μέσα σ' αυτούς υπάρχει μία δύναμη που κάνει τον άνθρωπο αθάνατο και αιώνιο....

Στους λόγους του Θεού υπάρχει κάποιος χυμός αθανασίας, ο οποίος με την ανάγνωση των λόγων Του πέφτει σταγόνα - σταγόνα στην ψυχή του ανθρώπου και την ζωογονεί από το θάνατο και τη φθορά. Αυτό αποκαλύπτει ο Σωτήρ όταν λέει: «Αμήν, αμήν λέγω υμίν, ότι ο τον λόγον μου ακούων και πιστεύων τω πέμψαντί με έχει ζωήν αιώνιον... και μεταβέβηκε εκ του θανάτου εις την ζωήν» (Ιωάν. 5, 24). Τούτο σημαίνει ότι με την ανάγνωση, και την εκμάθηση των λόγων του Θεού διδάσκεσαι την αθανασία και την αιωνιότητα, διδάσκεσαι την αθάνατη και αιώνια ζωή. Αν πιστεύεις σ' αυτούς τους λόγους μ' όλη σου την πίστη, έμαθες ήδη τί είναι αιώνια ζωή και πέρασες από τον θάνατο στη ζωή. Γι' αυτό ο Σωτήρ επιμένει αποφασιστικά: «Αμήν, αμήν λέγω υμίν, εάν τις τον εμόν λόγον τηρήση, θάνατον ου μη θεωρήση εις τον αιώνα» (Ιω­άν. 8, 51).

Κάθε λόγος του Χριστού είναι γεμάτος Θεό, γι' αυτό όταν εισέρχεται στην ψυχή του ανθρώπου, την καθαρίζει από κάθε ρύπο. Από κάθε του λόγο βγαίνει δύναμη, η οποία καθαρίζει από την αμαρτία....

Κάθε λόγος του Σωτήρος είναι γεμάτος Αλήθεια και όταν εισέλθει στην ψυχή την αγιάζει σ' όλη την αιωνιότητα....

Σε κάθε λόγο του Σωτήρος υπάρχουν πολλές υπερφυσικές αλήθειες και ευλογίες. Και αυτό είναι που χαριτώνει την ψυχή του ανθρώπου, όταν ο λόγος του Χριστού την επισκεφτεί... Σαν ζώσα χαροποιός δύναμη, ο λόγος του Θεού ενεργεί θαυματουργικά και ζωοδοτικά, όταν ο άνθρωπος τον ακούει και τον δέχεται με πίστη (Α' Θεσ. 2, 13). Όλα έχουν σπιλωθεί από την αμαρτία, αλλά και όλα καθαρίζονται με τον λόγο του Θεού και την προσευχή, τα πάντα, κάθε δημιούργημα του Θεού από τον άνθρωπο ως το σκουλήκι (Α' Τιμ. 4, 6). Με την Αλήθεια που φέρει μέσα του, με την Δύναμη που έχει μέσα του, ο λόγος του Θεού είναι «τομώτερος υπέρ πάσαν μάχαιραν δίστομον και διικνούμενος άχρι μερισμού ψυχής τε και πνεύματος, αρμών τε και μυελών, και κριτικός ενθυμήσεων και εννοιών καρδίας» (Εβρ. 4, 12)....

Όλοι οι λόγοι, που είπε ο Θεός στους ανθρώπους, προέρχονται από τον Αιώνιο Λόγο, που είναι Λόγος ζωής και παρέχει Αιώνια ζωή. Ζώντας με τον Λόγο αυτό ο άνθρωπος αναγεννάται από το θάνατο στη ζωή. Γεμίζοντας τον εαυτό του με την αιώνια ζωή, ο άνθρωπος γίνεται νικητής του θανάτου και κοινωνός θείας φύσεως (Β' Πέτρ. 1, 4) και η μακαριότητά του δεν θα έχει τέλος.

Σ' όλα αυτά το βασικό, το βασικώτερο, είναι η πίστη και το αίσθημα αγάπης προς τον Κύριο Ιησού Χριστό. Γιατί με την θαλπωρή αυτού του αισθήματος ανοίγεται το μυστήριο κάθε λόγου του Θεού, όπως με την θαλπωρή των ακτίνων του ήλιου ανοίγει ο κάλυκας του εύοσμου λουλουδιού. Αμήν.

"Για να γνωρίσουμε την ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ το θεόσδοτο βιβλίο της σωτηρίας μας"
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»


Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.


Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 4 και 0 επισκέπτες

cron