Το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας

Τα 7 Μυστήρια της Εκκλησίας μας, η χρησιμότητα τους, η απόδειξη της Θείας προέλευσής τους μέσα από την Αγία Γραφή.

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
dionisis
Δημοσιεύσεις: 51
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:23 pm

Δημοσίευσηαπό dionisis » Τρί Αύγ 07, 2012 4:24 pm

Συμφωνώ με τον Θανάση και τον Στρατή... Ο ιερέας έπρεπε να πεί «και των συγγενών αυτών».

Όσον αφορά της νηστείες το Σάββατο τρώμε λάδι πλην του μεγάλου Σαββάτου.. Ξέρουμε ότι για να κοινωνήσει κάποιος πρέπει να νηστέψει 3 μέρες.. Αν κοινωνήσει Κυριακή τότε η Τετάρτη είναι ημέρα νηστίσιμη οπότε, Τετάρτη-Παρακευή έχουμε 3 μέρες και το Σάββατο νηστεύεις τα πάντα εκτός το λάδι.. Οι μοναχοί νηστεύουν και την Δευτέρα..

Τώρα όσον αφορά τους ιερείς που καταλύουν την Κυριακή την Θεία Κοινωνία, αν γνωρίζω καλά, νομίζω ότι από κάποια στιγμή το απόγευμα του Σαββάτου και μετά δεν τρώνε τίποτα.

Σωστές οι ανησυχίες σου Ντίνα..



Άβαταρ μέλους
stratis
Δημοσιεύσεις: 434
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:12 pm

Δημοσίευσηαπό stratis » Τρί Αύγ 07, 2012 4:25 pm

Μια φίλη που συζήτησα το θέμα μου θύμισε ότι είμαστε ακόμη σε αναστάσιμη περίοδο η οποία λήγει μεθαύριο και ότι ο ιερέας μπορεί να φάει. Οπότε αν επιβεβαιωθεί λύνεται και η απορία γιατί όντως φαντάζει παράξενο το παραπάνω δίχως τη συγκεκριμένη επεξήγηση.



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Τρί Αύγ 07, 2012 4:26 pm

Ο Πνευματικός μου λέει ότι όταν νηστεύει κάποιος όλο το χρόνο, τότε δεν είναι απαραίτητο να νηστέψει για να κοινωνήσει. Απλά την προηγούμενη το βράδυ δεν τρώει κρέας. Το ίδιο μου είπαν και στην Ι.Μ. Κωνσταμονίτου όταν ζήτησα να κοινωνήσω. Ο Πνευματικός της Μονής, αφού πήρα την ευλογία του, έδωσε εντολή στον τραπεζοκόμο να μου σερβίρει τη μακαρονάδα χωρίς τυρί, αλλά με λάδι. Αυτά γενικά, αλλά ειδικά για τον καθένα ισχύει ότι πει ο Πνευματικός του.

Αδέλφια η προετοιμασία για τη Θεία Κοινωνία δεν επικεντρώνεται στη νηστεία, αλλά στην πνευματική προεργασία που πρέπει να κάνει ο Χριστιανός για να δεχτεί τον Κύριο μέσα του.

Πάντως εγώ προτιμώ, όποτε μπορώ, να κοινωνώ Σάββατο, γιατί προηγείται η Παρασκευή που είναι ούτως ή άλλως νηστεία, κι έχει λιγότερο κόσμο στο ναό. Στις μεγάλες ενορίες έχει Θεία Λειτουργία σχεδόν όλα τα Σάββατα. Επίσης μ´αρέσει πολύ να κοινωνώ στις αγρυπνίες.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Τρί Αύγ 07, 2012 4:27 pm

Θα προτιμουσα για ολα αυτα πριν κοινωνησω, να εξομολογηθω στον πνευματικο μου τον οποιο και εμπιστευομαι για την σωτηρια της ψυχης μου, και να αφησω αυτον να κρινει αν ειμαι σε θεση να κοινωνησω.
Μου εχει τυχει αρκετες φορες να με στελνει να κοινωνησω και ας μη νοιωθω καθαρος και να μην εχω νηστεψει αρκετα, για να παρω δυναμη στον αγωνα μου, και αλλες φορες παλι, να με κρινει αυστηροτερα και να μου λεει οτι πρεπει να περιμενω και να προσπαθησω περισσοτερο στον αγωνα μου.
Νοιωθω οτι το υψος του πηχυ δεν ειναι παντα το ιδιο και εξαρταται μεχρι που εχω φτασει. Οσο προχωραω τα πραγματα γινονται δυσκολοτερα και οταν γυρναω πισω αυτος κρινει μετρωντας τις ψυχικες μου δυναμεις αν θα πρεπει να μου το επιτρεψει.
Σε καθε περιπτωση ομως δεν κρινω εγω τον εαυτο μου λεγοντας οτι εχω νηστεψει Παρασκευη ή Τεταρτη αρα ειμαι ενταξει και παω να κοινωνησω.



Άβαταρ μέλους
stratis
Δημοσιεύσεις: 434
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:12 pm

Δημοσίευσηαπό stratis » Τρί Αύγ 07, 2012 4:28 pm

Νομίζω ότι στην ουσία όλοι συμφωνούμε. Πράγματι το να νηστέψω αλλά να θάψω το Θανάση, δεν έχει νόημα.

Θα σας πω κάτι που είχα κατά νου και με απασχολούσε ως θέμα. Εντελώς συμπτωματικά ( ; ) βλέπω έναν ενορίτη μου στο μετρό και μου έθιξε το θέμα που με απασχολούσε όπως το έθεσε μια γερόντισσα στο Μαραθώνα σε κάποιους πελάτες του.

Έλεγα, αν π.χ. κανείς πορνεύει, χαρτοπαίζει και κάνει γενικώς άσχημα πράγματα αλλά πηγαίνω και κοινωνώ κάθε Κυριακή, ωφελείται άραγε; Κοινωνά αναξίως όπως φαντάζει λογικό; Από την άλλη η Θεία Κοινωνία είναι και κατά πολλούς Πατέρες ένα είδος φαρμάκου που μας χορηγείται με κάθε Θεία Ευχαριστία και το φάρμακο ως συνήθως μετά από Α διάστημα αρχίζει να δρα και να θεραπεύει. Αν π.χ. λοιπόν ένας τέτοιος άνθρωπος κοινωνά και ξαφνικά μετά από καιρό βλέπεις ότι αρχίζει και αλλάζει και σιγά σιγά κόβει το ένα, κόβει το άλλο, εξομολογείται και αλλάζει ζωή, τελικά πριν κοινωνούσε αναξίως ή ο Χριστός τον βοήθησε και μετανόησε; Μήπως κρίνεται εκ του αποτελέσματος, δηλ αυτός που κοινωνά ενώ κάνει ότι κάνει αλλά εν τέλει αλλάζει αντί να κριθεί δικαιώνεται ενώ αυτός που παρόλο που κοινωνά παραμένει ίδιος και φεύγει όπως ήταν, τελικά κοινωνούσε ανάξια; Μήπως το αποτέλεσμα κρίνει;

Κι επανέρχομαι. Βλέπω λοιπόν το γνωστό μου το επόμενο πρωί στο μετρό και μου ανοίγει αυτός το θέμα. Η γερόντισσα λοιπόν συνιστά σε όλους να κοινωνούν ότι κι αν κάνουν. Ο Χριστός είναι ο Χριστός λέει, και όλοι τον δικαιούνται. Και το βασικότερο στο οποίο και στηρίζει τη θέση αυτή, είναι αυτό που είπα πιο πριν, υπσοτηρίζει η γερόντισσα ότι η Θεία Κοινωνία, δηλ ο Χριστός, θα κάνει και σε αυτόν που για εμάς κοινωνά αναξίως το θαύμα του και σιγά σιγά από μόνος του θα διορθωθεί και θα ισιώσει.

Αυτά βέβαια προβληματίστηκα να τα γράψω μη τυχόν και κάποιος που ελέγχεται από τη συνείδησή του για κάτι που κάνει, τα διαβάσει και βρει πάτημα και πει ότι δεν πειράζει, ας κάνω ότι κάνω και όλα θα γίνουν από μόνα τους.



Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Τρί Αύγ 07, 2012 4:29 pm

Από την άλλη η Θεία Κοινωνία είναι και κατά πολλούς Πατέρες ένα είδος φαρμάκου που μας χορηγείται με κάθε Θεία Ευχαριστία και το φάρμακο ως συνήθως μετά από Α διάστημα αρχίζει να δρα και να θεραπεύει.


Σωστο παραδειγμα Στρατη.
Ας πουμε οτι εγω ειμαι αλκολικος και αυτο με κανει ευεξαπτο και τσακωνομαι με την γυναικα μου και δερνω τα παιδια μου.
Θα παρω ενα φαρμακο που περνουν καποιοι αλλοι για να γιατρευτουν, ή θα παω στον γιατρο εφοσον εχω συνηδειτοποιησει οτι εχω προβλημα;
Αν ακολουθησω αυτο που κανουν οι αλλοι αυτο θα με σκοτωσει.
Γιατι εγω εκεινη την ωρα δεν βλεπω δεν ξερω.

Η γερόντισσα λοιπόν συνιστά σε όλους να κοινωνούν ότι κι αν κάνουν. Ο Χριστός είναι ο Χριστός λέει, και όλοι τον δικαιούνται. Και το βασικότερο στο οποίο και στηρίζει τη θέση αυτή, είναι αυτό που είπα πιο πριν, υπσοτηρίζει η γερόντισσα ότι η Θεία Κοινωνία, δηλ ο Χριστός, θα κάνει και σε αυτόν που για εμάς κοινωνά αναξίως το θαύμα του και σιγά σιγά από μόνος του θα διορθωθεί και θα ισιώσει.


Η γεροντισσα απο την πλευρα της (και ισως ετσι πρεπει να κανει για να σωθει), βλεπει ολους τους ανθρωπους καλυτερους απο αυτη και γι' αυτο λεει οτι μπορουν να κοινωνησουν.
Ο γιατρος της ψυχης μας ομως που μας γνωριζει πιστευω οτι ειναι ο μονος αρμοδιος.


Ο Χριστός είναι ο Χριστός λέει και όλοι τον δικαιούνται

Σιγουρα ολοι τον δικαιουνται.
Οσοι ομως δεν τον αξιζουν καιγονται και οσοι τον αξιζουν φωτιζονται.



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Τρί Αύγ 07, 2012 4:30 pm

Έχει δίκιο ο Θανάσης. Η Θεία Κοινωνία είναι "πυρ και φλέγει τους αναξίους". Θα μου πείτε ποιος είναι άξιος. Κανείς, αλλ' αν έχει την ευλογία του Πνευματικού του και προετοιμαστεί σύμφωνα με τις οδηγίες του, γίνεται κατά Χάριν άξιος, δεν κατακρίνεται, και απολαμβάνει τα ωφέλη της Θείας Χάριτος για όσο καιρό μπορέσει να κρατήσει τον Κύριο μέσα στην καρδιά του.

Το ποιος θα κοινωνήσει και ποιος όχι, επομένως, όπως λέει κι ο Θανάσης το κρίνει ο Πνευματικός κατά τη διάκρισή του. Μπορεί να επιτρέψει τη Θεία Κοινωνία μετά από ένα θανάσιμο αμάρτημα για να στηρίξει τον Χριστιανό να μη χαθεί απ´τις επιθέσεις των πειρασμών, ή να μην επιτρέψει τη Θεία Κοινωνία σε κάποιον άλλον ο οποίος παρ´ότι δεν έχει πέσει σε κάποιο σοβαρό παράπτωμα, εμφανίζει σημάδια ακηδίας. Ο Πνευματικός αποφασίζει σ´αυτές τις περιπτώσεις κι όχι ο πιστός μόνος του. Ο πιστός πρέπει να έχει το νου του και να παρακολουθεί τον εαυτό του, όταν έχει ευλογία να κοινωνά πιο συχνά απ´ότι εξομολογείται (ας πούμε κάθε δύο ή τρεις βδομάδες). Τότε σε περίπτωση αμφιβολίας μπορεί να επικοινωνήσει και τηλεφωνικά με τον Πνευματικό του.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
dionisis
Δημοσιεύσεις: 51
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:23 pm

Δημοσίευσηαπό dionisis » Τρί Αύγ 07, 2012 4:31 pm

Εγώ θα έλεγα να κοινωνά και κάθε εβδομάδα..



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Τρί Αύγ 07, 2012 4:33 pm

Διονύση, αν το επιτρέπει η πνευματική του κατάσταση και μπορεί, είναι ευχής έργον, αλλά για μας τους παντρεμένους είναι πολύ δύσκολο.

Το κάθε δυο ή τρεις βδομάδες έχει νόημα, επειδή η πρώτοι Χριστιανοί πίστευαν ότι, όποιος δε μετέχει της Θείας Μετάληψης περισσότερο από 3 Κυριακές, αυτός έχει κατ´ουσίαν διαχωρίσει τον εαυτό του από την Εκκλησία (εννοούσαν μόνος του, κι όχι με εντολή του Πνευματικού του.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
dionisis
Δημοσιεύσεις: 51
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:23 pm

Δημοσίευσηαπό dionisis » Τρί Αύγ 07, 2012 4:34 pm

[QUOTE=Νίκος,May 15 2007, 12:42 PM] Διονύση, αν το επιτρέπει η πνευματική του κατάσταση και μπορεί, είναι ευχής έργον, αλλά για μας τους παντρεμένους είναι πολύ δύσκολο.

[/QUOTE]
+1 :D Να που συμφωνούμε σε κάτι..




Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 5 και 0 επισκέπτες