Το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας

Τα 7 Μυστήρια της Εκκλησίας μας, η χρησιμότητα τους, η απόδειξη της Θείας προέλευσής τους μέσα από την Αγία Γραφή.

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
stratis
Δημοσιεύσεις: 434
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:12 pm

Δημοσίευσηαπό stratis » Τρί Αύγ 07, 2012 5:08 pm

Όμορφη η απάντηση σε ένα γενικότερο πλαίσιο με το οποίο και συμφωνώ απόλυτα αλλά το ερώτημά μου παραμένει αναπάντητο όσον αφορά τη θέση της Εκκλησίας. Ξέρει κανείς από που έχει βγει αυτό; Ότι δηλαδή όλοι -ακόμη και αυτοί που δεν εξομολογούνται- μπορούν να κοινωνήσουν; Ισχύει κάτι τέτοιο ή το έβγαλε κάποιος κάποτε και διαδόθηκε;

Άλλωστε το βράδυ της Αναστάσεως ο Ιερέας καλεί νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες, όχι προετοιμασμένους και απροετοίμαστους.


Τους καλεί να χαρούν όχι να κοινωνήσουν όμως. Άλλωστε ο κατηχητικός λόγος είναι μετά τη Θεία Κοινωνία.



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Τρί Αύγ 07, 2012 5:09 pm

Δυστυχώς είναι πολλοί αυτοί που κοινωνούν κάθε Πάσχα, χωρίς καμιά προετοιμασία, αλλά και κάποιες άλλες φορές το Χρόνο, όπως της Παναγίας, τα Χριστούγεννα, στην ονομαστική τους εορτή και στα μνημόσυνα των οικείων τους.

Καμιά παράδοση της Εκκλησίας δεν υποστηρίζει τέτοια συμπεριφορά. Αντίθετα ο Απόστολος Παύλος χαρακτηρίζει τη Θεία Κοινωνία "πυρ φλέγον τους αναξίους".

Θα τολμούσαμε ποτέ να δεχτούμε ένα κοσμικό άρχοντα σ' ένα ακατάστατο και βρώμικο σπίτι; Τότε πως υποδεχόμαστε το Βασιλέα των Όλων σε μια ρυπαρή και ακατάστατη καρδιά;

Ο Απόστολος Παύλος μάλιστα λέει ότι "εξ αιτίας του ότι κάποιοι από σας κοινωνούν αναξίως, αρρωσταίνουν και πολλοί απ' αυτούς πεθαίνουν". Αυτό πιστεύω ότι δεν το λέει ως απειλή, αλλά για να δείξει πόσο σοβαρό λάθος είναι να κοινωνεί ο Χριστιανός απροετοίμαστος.

Μετά απ' όλα αυτά νομίζεις ότι μπορεί να υπάρχει παράδοση, που ν' αναιρεί τα παραπάνω λόγια του Αποστόλου;


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
stratis
Δημοσιεύσεις: 434
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:12 pm

Δημοσίευσηαπό stratis » Τρί Αύγ 07, 2012 5:11 pm

Έγω όταν το άκουσα παραξενεύτηκα. Και πάλι όμως αυτό έχει ακουστεί για τη συγκεκριμένη Θεία Λειτουργία. Όχι για όλο τον υπόλοιπο χρόνο.

Η λογική απάντηση είναι όχι αλλά θα ήθελα να το επιβεβαιώσω από έγκυρη πηγή. Άλλωστε και από όσους προσπαθούν για πνευματική ζωή κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν ακόμη κι αυτοί εν τέλει ζωοποιούνται ή κατακρίνονται όταν κοινωνούν λόγω των καθημερινών αμαρτημάτων. Μόνο ο Θεός γνωρίζει.

Αυτό που σκεπτόμουν είναι πως στην Αγία Γραφή δεν υπάρχει σύνδεση της Θείας Κοινωνίας με την εξομολόγηση αν θυμάμαι καλά, όπως υπάρχει με την άφεση ή μη των αμαρτημάτων όταν κάποιος εξομολογείται ή όχι.

Ξέρουμε πότε ξεκάθαρα η Εκκλησία διέκρινε ότι πρέπει ο πιστός να προσέρχεται τακτικά στο μυστήριο της μετανοίας για να μπορεί να κοινωνά;



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Τρί Αύγ 07, 2012 5:12 pm

Δεν υπάρχει ούτε και σήμερα σύνδεση της συμμετοχής στη Θεία Κοινωνία με την εξομολόγηση, αλλά με την ευλογία του Πνευματικού μας.

Δεν είναι απαραίτητο να εξομολογούμαστε κάθε φορά πριν κοινωνήσουμε, με την προϋπόθεση ότι εξομολογούμαστε τακτικά και ο Πνευματικός μας μας έχει δώσει την άδεια να κοινωνούμε ακόμη πιο συχνά (μπορεί και κάθε βδομάδα ή και πιο συχνά για τους μοναχούς) και ότι έχουμε τη διάκριση να μπορούμε να καταλάβουμε αν μεσολάβησε από την τελευταία εξομολόγηση κάποια πράξη μας, που μας εμποδίζει να προσέλθουμε στη Θεία Κοινωνία.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Κωνσταντίνα
Δημοσιεύσεις: 181
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:26 pm
Τοποθεσία: Στο παραμύθι μου

Δημοσίευσηαπό Κωνσταντίνα » Τρί Αύγ 07, 2012 5:13 pm

Στρατής,Apr 27 2009, 03:16 PM έγραψε:Ήθελα να ρωτήσω κάτι που άκουσα πριν λίγες ημέρες και μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Όντως κάποιος που δεν εξομολογείται μπορεί να κοινωνήσει το βράδυ της Αναστάσεως;

Πιστεύω πως απλά παρερμηνεύονται τα λόγια του ιερέα, και αυτοί που δεν έχουν καμία σχέση με εξομολόγηση και (γενικότερα) τη Θεία Κοινωνία, δικαιολογούν τον εαυτό τους μέσα από αυτή τη φράση. Κάποιοι δυστυχώς κοινωνούν τις μεγάλες γιορτές "για το καλό" εντελώς απροετοίμαστοι. Μέσα σε τέτοια πλαίσια πιστεύω έχει ερμηνευτεί η συγκεκριμένη φράση. Κανένας Άγιος ή Πατέρας της Εκκλησίας δεν έχει πει κάτι τέτοιο. Το αντίθετο μάλιστα, λένε ότι η Θεία Κοινωνία είναι φωτιά που καίει αν δεν προσερχόμαστε σωστά και με μετάνοια....

Αμφιβάλλω αν ξέρουμε σε τι πιστεύουμε οι περισσότεροι. Ζητάμε να μας "ξαματιάσουν" και αυτό πιστεύουμε ότι το εγκρίνει η εκκλησία, αφού λένε πιστεύει στο "μάτι". Ασχολούμαστε με ζώδια και χίλια δυο άλλα πράγματα που καμία σχέση με την ορθοδοξία δεν έχουν. Οπότε δεν είναι δύσκολο αν ακούσουμε κάτι να το ερμηνεύσουμε κατά το δοκούν....


Το χαμόγελο είναι το φως του προσώπου μας που δείχνει πώς η καρδιά μας είναι μέσα.

Άβαταρ μέλους
stratis
Δημοσιεύσεις: 434
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:12 pm

Δημοσίευσηαπό stratis » Τρί Αύγ 07, 2012 5:14 pm

Βλέπετε όμως ο διάβολος σπέρνει τέτοιες διδασκαλίες ανάμεσα στα πρόβατα. Για να:

1. να οδηγήσει στην ατονία τον πνευματικό μας αγώνα. Αν μπορώ να κοινωνήσω τότε δίχως να προσέρχομαι στο μυστήριο της μετανοίας, γιατί να μην το κάνω; Κι αν ισχύει τότε ίσως να ισχύει κι άλλες φορές.

2. για να παρηγορούμαστε για όσους δικούς μας δεν εξομολογούνται και να λέμε ευτυχώς υπάρχει παραθυράκι και για αυτούς.



Άβαταρ μέλους
stratis
Δημοσιεύσεις: 434
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:12 pm

Δημοσίευσηαπό stratis » Τρί Αύγ 07, 2012 5:14 pm

Νομίζω ότι πρέπει να πάρουμε θέση ξεκάθαρη απέναντι σε κάτι δαιμονικής προέλευσης φόβους (και καλά) που ακούμε στις τηλεοράσεις αλλά και γενικότερα σχετικά με το θέμα της γρίπης και της Θείας Κοινωνίας.

Έλεος και ντροπή θεομπαίχτες! Πραγματικά. Κατεβάζετε το Θεό στο επίπεδο ενός αντισώματος. Τον παρουσιάζετε πιο αδύναμο κι από ένα ιό! Ποιον; Τον Παντοδύναμο! Τον Παντοκράτορα! Ο Θεός όμως ου μυκτηρίζεται. Αιώνες κοινωνούμε τα άχραντα μυστήρια υγιείς, λεπροί, χωλοί κτλ και θαύματα επιτελούνται καθημερινά με ιάσεις ασθενών αλλά με μεγαλύτερο θαύμα όλων αυτό, ότι ποτέ κανείς δεν έπαθε τίποτε.



Άβαταρ μέλους
Γεώργιος
Δημοσιεύσεις: 52
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:15 pm

Δημοσίευσηαπό Γεώργιος » Τρί Αύγ 07, 2012 5:15 pm

Στρατής,Jul 27 2009, 08:14 PM έγραψε: Νομίζω ότι πρέπει να πάρουμε θέση ξεκάθαρη απέναντι σε κάτι δαιμονικής προέλευσης φόβους (και καλά) που ακούμε στις τηλεοράσεις αλλά και γενικότερα σχετικά με το θέμα της γρίπης και της Θείας Κοινωνίας.

Στρατή, είναι ζήτημα πίστης. Εμείς θα πρέπει να ζητάμε από το Θεό να μας ενισχύει στη πίστη, όπως επίσης να ζητάμε να ενισχύονται όλοι όσοι έχουν ελάχιστη πίστη. Να κάνει χάρη ο Κύριος να τον γνωρίσουν και να τον πιστέψουν όλοι, και αυτοί που δε πιστεύουν καθόλου. Σε αυτό, κάνουμε και 'μεις το μέρος που μας δίνει ο Θεός.

Όποιος φοβάται και εμπιστεύεται το Θεό, δεν έχει να φοβάται τίποτα άλλο.

Ψαλμ.23
Ο Κύριος είναι ο ποιμήν μου· δεν θέλω στερηθή ουδενός.
2 Εις βοσκάς χλοεράς με ανέπαυσεν· εις ύδατα αναπαύσεως με ωδήγησεν.
3 Ηνώρθωσε την ψυχήν μου· με ώδήγησε διά τρίβων δικαιοσύνης ένεκεν του ονόματος αυτού.
4 Και εν κοιλάδι σκιάς θανάτου εάν περιπατήσω, δεν θέλω φοβηθή κακόν· διότι συ είσαι μετ' εμού· η ράβδος σου και η βακτηρία σου, αύται με παρηγορούσιν.
5 Ητοίμασας έμπροσθέν μου τράπεζαν απέναντι των εχθρών μου· ήλειψας εν ελαίω την κεφαλήν μου· το ποτήριόν μου υπερχειλίζει.
6 Βεβαίως χάρις και έλεος θέλουσι με ακολουθεί πάσας τας ημέρας της ζωής μου· και θέλω κατοικεί εν τω οίκω του Κυρίου εις μακρότητα ημερών.



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Τρί Αύγ 07, 2012 5:17 pm

"26 Εσθιόντων δε αυτών λαβών ο Ιησούς τον άρτον και ευλογήσας έκλασε και εδίδου τοίς μαθηταίς και είπε· Λάβετε φάγετε· τούτό εστι το σώμά μου· 27 και λαβών το ποτήριον και ευχαριστήσας έδωκεν αυτοίς λέγων· Πίετε εξ αυτού πάντες· 28 τούτο γάρ εστι το αίμά μου το της καινής διαθήκης το περί πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών. (Ματθ. 26, 26-28 ).

Όποιος κοινωνεί, κοινωνεί Σώμα και Αίμα Χριστού, Ουράνια τροφή, και όχι ψωμί και κρασί, επίγεια τροφή. Επομένως η Ουράνια τροφή δεν μπορεί να περιέχει ή να μεταδίδει αρρώστιες, επειδή στον Ουρανό ή ασθένεια και ο θάνατος δεν υπάρχουν. Όποιος κοινωνεί εν πίστη και μετανοία, όχι μόνο δεν κινδυνεύει από τίποτε, αλλά λαμβάνει και τη Δύναμη της Θείας Χάριτος για ν' αντιμετωπίσει τις όποιες δοκιμασίες του τύχουν και να κερδίσει τη Βασιλεία των Ουρανών, δηλαδή την αιώνια κοινωνία με το Σωτήρα Χριστό.

Όποιος δεν κοινωνεί εν πίστη και μετανοία ή δεν κοινωνεί καθόλου είναι ήδη νεκρός: "Αμήν αμήν λέγω υμίν, εάν μη φάγητε την σάρκα τού υιού τού ανθρώπου και πίητε αυτού το αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς. 54 ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα έχει ζωήν αιώνιον, και εγώ αναστήσω αυτόν εν τή εσχάτη ημέρα. (Ιωαν. 6, 53-54)" Επομένως ούτε αυτοί κινδυνεύουν από την αρρώστια, αφού δεν μπορεί να τους προξενήσει μεγαλύτερο κακό απ' ότι έχουν κάνει ήδη οι ίδιοι στον εαυτό τους.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Achilleas
Δημοσιεύσεις: 2082
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 7:09 pm

Δημοσίευσηαπό Achilleas » Τρί Αύγ 07, 2012 5:18 pm

Ἡ θεία Εὐχαριστία εἶναι τὸ Μυστήριο τοῦ μεγάλου καὶ Μυστικοῦ Δείπνου, ποὺ ἵδρυσε καὶ τέλεσε πρῶτος ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς στὸ ὑπερῶο τῆς Ἱερουσαλὴμ τὸ βράδυ τῆς Πέμπτης, πρὶν ἀπὸ τὴν ἔναρξη τοῦ ἑβραϊκοῦ Πάσχα (Παρασκευή). Αὐτὸ τὸ Μυστήριο παρέδωσε ὁ Κύριος στὴν Ἐκκλησία Του γιὰ νὰ τελεσιουργεῖται σὲ κάθε θεία Λειτουργία.

Ὡς Μυστήριο ἡ θεία Εὐχαριστία ἔχει τὴν ἔννοια ὅτι κάτω ἀπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ ἄρτου καὶ τοῦ οἴνου, τὰ ὁποῖα ἁγιάζονται μὲ τὴν ἐπίκληση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὑπάρχουν πραγματικὰ τὸ ἄχραντο Σῶμα καὶ τὸ τίμιο Αἷμα τοῦ Χριστοῦ μας. Εἶναι τὸ Σῶμα ποὺ γεννήθηκε, πέθανε στὸ Σταυρό, ἀναστήθηκε ἀπὸ τὸν τάφο καὶ θεωμένο ἀναλήφθηκε ἐν δόξῃ στοὺς οὐρανούς, ὅπου κάθεται «ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρὸς».

Ἡ θεία Εὐχαριστία, ὅμως, εἶναι ταυτόχρονα καὶ θυσία. Εἶναι πραγματική, ἀληθινή, ἀναίμακτη θυσία. Εἶναι ἡ σταυρικὴ θυσία τοῦ Κυρίου στὸ Γολγοθᾶ, ἡ ὁποία ἐπαναλαμβάνεται σὲ κάθε Λειτουργικὴ σύναξή μας «ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς καὶ σωτηρίας».

Ἡ θεία Εὐχαριστία εἶναι Μυστήριο κατεξοχὴν θεοποιητικό. Εἶναι τὸ Μυστήριο τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Ἐνῶ στὰ ἄλλα Μυστήρια παρέχεται ἡ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος γιὰ τὸν ἁγιασμὸ τῶν πιστῶν, στὴ θεία Εὐχαριστία παρέχεται ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός, τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα Του, τὰ ὁποῖα μεταλαμβάνοντας οἱ πιστοὶ ἑνώνονται μὲ τὸ Χριστὸ καὶ μεταξύ τους σὲ μιὰ κοινωνία βαθιὰ χριστολογικὴ καὶ ἀνθρωπολογική. Γι᾿ αὐτὸ ἡ θεία Εὐχαριστία εἶναι τὸ κατεξοχὴν Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας.

* * *
Ἡ Μετάληψη εἶναι ἡ τελευταία, ἡ πιὸ σημαντική, ἡ πιὸ οὐσιαστικὴ πράξη συμμετοχῆς τῶν πιστῶν στὸ Μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας. Τότε ὁλοκληρώνεται τὸ Μυστήριο, ὅταν μεταλαμβάνουμε τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ, δηλαδὴ ὅταν μετέχουμε τῆς θεότητας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Προκειμένου ὅμως νὰ προσέλθουμε στὴ θεία Μετάληψη ἀπαραίτητη εἶναι καὶ ἡ σχετικὴ προετοιμασία, ποὺ πρέπει νὰ εἶναι ἀνάλογη μὲ τὴν ἱερότητα τοῦ Μυστηρίου τῆς θείας Εὐχαριστίας. Ὁ πιστὸς πρέπει νὰ ἔχει σαφὴ αἴσθηση τῆς ἱερότητας τῆς θείας Μεταλήψεως. Νὰ πιστεύει ἀπόλυτα ὅτι πρόκειται περὶ τροφῆς μυστηριακῆς, ὅτι κάτω ἀπὸ τὸν ἄρτο καὶ τὸν οἶνο λαμβάνει μέσα του ὁλόκληρο τὸ Χριστό· ὅτι γίνεται χριστοφόρος καὶ θεοφόρος. καὶ γιαυτὸ δὲν πρέπει νὰ προσέρχεται στὴ θεία Μετάληψη ἐπιπόλαια καὶ μηχανικά, ἀπὸ ἁπλὴ συνήθεια, ἀλλὰ νὰ εἶναι ὅσο γίνεται «καθαρὸς» γιὰ νὰ δεχτεῖ μέσα του τὸν Καθαρὸ (τὸ Χριστὸ). Ἡ κατάσταση αὐτὴ ἀφορᾶ στὴν κάθαρση τοῦ ἐσωτερικοῦ κόσμου τοῦ ἀνθρώπου, τὸν «κρυπτὸν τῆς καρδίας ἄνθρωπον», τὴν κάθαρση δηλαδὴ τῆς σκέψης, τῆς ἐπιθυμίας καὶ τῆς βουλήσεως, ἡ ὁποία ἐπιτυγχάνεται μὲ τὸν συνεχὴ ἀγώνα κατὰ τῆς ἁμαρτίας κάτω ἀπὸ τὴν καθοδήγηση τοῦ πνευματικοῦ πατέρα.

* * *
Ἡ ὅλη προετοιμασία γιὰ τὴ θεία Κοινωνία ὁλοκληρώνεται μὲ τὴν Ἀκολουθία τῆς θείας Μεταλήψεως, ἡ ὁποία ἀποτελεῖται ἀπὸ τρία μέρη· τὸν Κανόνα, ποὺ διαβάζεται τὴν παραμονὴ τῆς ἡμέρας κατὰ τὴν ὁποία θὰ κοινωνήσει ὁ πιστός· τὴν κυρίως Ἀκολουθία, μὲ τὶς εὐχές, ποὺ διαβάζεται τὸ πρωί, προτοῦ μεταβοῦμε στὴν ἐκκλησία γιὰ τὴ θεία Λειτουργία· καὶ ἀπὸ τὶς μικρὲς εὐχὲς ποὺ λέγει ὁ λειτουργὸς ἀμέσως πρὸ τῆς θείας Μεταλήψεως.

Κάθε φορά, λοιπόν, ποὺ πρόκειται νὰ μεταλάβουμε τὰ ἄχραντα Μυστήρια, μὲ εὐλάβεια μεγάλη καὶ πόθο ἱερό, μὲ συναίσθηση τῆς ἀνθρώπινης ἀδυναμίας μας ἀλλὰ καὶ ἐλπίδα στὸ ἔλεος καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μας, ἀπὸ τὸ βράδυ νὰ διαβάζουμε μὲ προσοχὴ καὶ κατάνυξη πολλὴ τὴν Ἀκολουθία τῆς θείας Μεταλήψεως, γιὰ ν᾿ ἀκολουθήσει τὴν ἑπομένη ἡ συμμετοχή μας στὴ Λειτουργικὴ σύναξη καὶ τὴ θεία Μετάληψη τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ μας, «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον».


Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην.


Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 4 και 0 επισκέπτες