Το Μυστήριο της Εξομολογήσεως

Τα 7 Μυστήρια της Εκκλησίας μας, η χρησιμότητα τους, η απόδειξη της Θείας προέλευσής τους μέσα από την Αγία Γραφή.

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
Μαρίνα
Δημοσιεύσεις: 380
Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 1:46 pm

Re: Το Μυστήριο της Εξομολογήσεως

Δημοσίευσηαπό Μαρίνα » Κυρ Αύγ 19, 2012 11:57 am

stratis έγραψε:Δεν είναι σύμπτωση το γεγονός πως όταν προσέρχεται κάποιος για εξομολόγηση και κυρίως την πρώτη φορά, ο διάβολος του βγάζει διάφορα προσκόμματα για να μη συμβεί αυτό. Π.χ. δεύτερες σκέψεις, αμφιβολίες για τον ιερέα και τους παπάδες γενικά, ότι μπορεί να πάει την άλλη εβδομάδα, ντροπή και άλλα παρόμοια.

Προσοχή όμως: Μην πης, άνθρωπε, οτι αμαρτάνω τώρα και κατόπιν θα εξομολογηθώ για να συγχωρηθώ. Αυτό είναι πονηρία και ο Θεός δεν την ανέχεται " ΑΝ Θεληματικός αμαρτανομεν, μετά που πήραμεν την επίγνωση της αλήθειας, ουκέτι περι αμαρτιών απολείπεται θυσία" (Εβρ. 10, 26)


Αυτό είναι πολύ σημαντικό ζήτημα και δυστυχώς μολονότι είναι αυτονόητο πολλοί την πατάνε νομίζοντας ότι έτσι δε θα τους απαγγελθεί κατηγορία την ώρα της Κρίσης είτε μετά θάνατον είτε κατά τη 2α Παρουσία, το μόνο όμως που πετυχαίνουν είναι να κοροϊδεύουν τον εαυτό του.


Παιδιά καλημέρα σε όλους. Καλύτερα καλησπέρα σε όλους.
Είμαι νέο μέλος στο φορουμ σας και είναι η δευτερη φορά που το επισκεπτομαι μετά απο πολύ καιρό, χάρην του Νικού που τον ευχαριστώ. Θα μου πάρει λίγο χρόνο να το δω και να το διαβάσω πριν διατυπώσω και εγώ τις Πνευματικές μου ανησυχείες, φόβους, απόψεις, σκέψεις, τα οποία όλα αυτά τα βιώνω τον τελευταίο καιρό σε υπερθετικό βαθμό (πιθανόν έχω να καλύψω όλα τα χρόνια μου τα 29 στα 30 πλέον κοσμικής και αμαρτωλής ζωής μου) λόγω του ότι δικαιολογημένα με την ανθρώπινη έννοια της δικαιολογίας οι γύρω μου (φίλοι, οικογένεια συνάδελφοι) ακούγοντάς τες θα με χλευαζαν, κορόιδευαν, θα με περιθοριωποιούσαν.

Έριξα μια ματιά αστραπιαία στα γενικα περι του φορουμ και έπεινα είπα να αρχισω την περιηγηση του. Σχωράτε με γιατι μάλλον είμαι "νήπιο" Πνευματικά και αυτό γιατι δεν εχω πολύ καιρό που ήμουν κοσμικός άνθρωπος και ξαφνικά ανακάλυψα τον Θεό. Πιθανον οι περισσότεροι να είστε Ιερείς, ψάλτες, να έχετε Πνευματικούς, να είστε άνθρωποι της Εκκλησίας και ενεργά μέλη Αυτής. Δεν ήμουν άθεη, αλλοίμονο, είμαι έργο Του πως θα μπορούσα άλλωστε να το πω αυτό? Απλά δεν είχα καμία μα καμία σχέση με την Εκκλησία όχι μόνο ως έννοια αλλά και ως "χώρο" (ναι δίκιο έχετε ντρέπομαι πολυ αυτή την στιγμή που τα γράφω αυτά που δεν πίστευα ότι υπάρχουν μα θαρρώ πως θα ντραπώ πολύ περισσότερο αν δεν τα γράψω, η υπεκφυγή δεν είναι απο το αγαπημένου μου προσον, έχω άλλα πολλά να μου προσάψετε :( ).

Σαββατο 28 Αυγούστου δεν θα ξεχάσω την ημέρα και το γεγονός που χάρην σε αυτό ίσως σώσω την ψυχή μου (και να δεν την σώσω σίγουρα κάποια τελώνεια θα περάσω όταν ο Θεούς αποφασισει να με πάρει κοντά του). Χάρην σε αυτή την μάρα έχω γίνει καλύτερος άνθρωπος χωρίς αυτό να σας κάνει να βαζετε λογισμό πως κρίνω τον εαυτό μου. Όντως έχω γίνει λιγότερο κακός άνθρωπος (μην γίνω καλός και δεν μου αρέσει :lol: ) αλλά έχω κάνει τις περισσότερες αμαρτίες. Αν με ρωτούσε κάποιος πριν τι είναι ΛΟΓΙΣΜΟΣ, θα του στην καλύτερη περίπτωση "η σκέψη" ή για τον υπολογιστή το λεγόμενο σε όλους μας "ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ". (μην φοβάστε δεν είμαι ξανθιά αλλά έχω μάλλον προδιάθεση εκ γεννησιμιού μου).

Απο εκείνη τη μέρα θέλω να προσεγγίσω Πνευματικό, να Εξομολογηθώ, να Κοινωνήσω σωστά και όπως αρμόζει απο τα Πατερικά Βιβλία και απο τον Θεό.

Διαβάζοντας αυτά που πόσταρε ο Στρατής, είναι σαν να με φωτογράφισε. Από εκείνη την μέρα θέλω να πάω να εξομολογηθώ. Κ όμως δεν πάω. Έχω βρει κάποιον Ιερέα που έχω παρατηρήσει φορεί το Επιγονάτιο αλλά όσες φορές και αν πάω να τον προσεγγίσω, θα τον δω και θα αρχίσω να κλαίω, θα κάμω μεταβολή, θα πω αστο για άλλη μέρα, το άλλο Σάββατο συνήθως λέγω, σκέφτομαι μικρά τα Γιάννενα τι να του πω? και πως να του τα πω? που στην Εκκλησία? αφού μπαινοβγαίνει κόσμος. πως αρχίζεις? Παπά μου αμάρτησα? Έκανα εκείνο, το άλλο το παραάλλο? Πως τα κάμνεις όλλα αυτά όταν νιώθεις φόβο. Είμαι στα πρώτα μου 30-αντα και συμπεριφέρομαι πιο ανώρημα και από τα ανήψια μου που το μεγαλύτερο είναι 3 χρονών. Μου είναι λίγο δύσκολο να παραδεχτώ όχι να πιστεψω ότι όλα αυτά είναι δουλειά του :twisted: . πιθανον το πιστεύω αλλά αδυνατώ ή αρνούμαι να το πιστεψω, γιατι θαρρώ πως ο Θεος και ο Αι Γιώργης δεν θα άφηναν να γίνει κάτι τέτοιο.

Όταν ήθελα ένα άνθρωπο ανεξάρτητα άντρας ή γυναίκα αν ήθελα να είναι φίλος μου και όλοι γνωρίζετε τι εστί φιλία και φίλος, ήξερα τι να πω, πως να σταθώ πως να συμπεριφερθώ. Όταν ένιωθα έλξη ερωτική για έναν άντρα επίσης. Αυτό που λένε φλερτ νομίζω επάξια μου ανήκει το τίτλος του προφέσορα. Αυτό με την Εκκλησία, το Θεό, το να προσεγγίσω τον Ιερέα είναι πολύ ανώτερο και πολύ διαφορετικό και δεν μπορώ να καταλάβω πως έιναι αυτό το ....στόμεν καλώς.... (και αν γράφεται έτσι, σχωράτε με για τα ορθογραφικά μου). Αλλά πιστεψτε με έχω καταλάβει και πολύ καλά μάλιστα πως είναι το ...στόμεν με τα φόβου...

Δυστυχώς δεν πρόλαβα να διαβάσω άλλα ποσταρίσματα παιδιά απο το φορουμ σας γιατι πρόλαβε το ποστ του Στρατή να με κάνει να θέλω να φύγω τώρα απο την δουλειά μου και να πάω να Εξομολογηθώ. Έχω την εντύπωση και να κλείσω με αυτο (συνηθως στην αρχή που έιναι η γνωριμία μας είμαι αλαλη αλλά με ενθουσίασε τόσο το ποστ του Στρατή που μου είναι αδύνατον να διαγράψω κάτι γιατι δεν είναι κοπι πειστ ειναι η ροή των σκεψεων μου), ότι παιρνάω απο διάφορα στάδια και μάλλον είμαι στο προτελευταίο. Πρώτα πρέπει να είναι τα ερωτήματα που γεννιούνται, έπειτα ο φόβος γαιτι είναι ΄τετοια η μοναξιά η Πνευματική που τα ερωτήματα αυτά δεν βρίσκουν ούτε χωρο έκφρασεις και συζήτησεις αλλά ούτε απαντήσεις αφού δεν υπάρχει Πνευματικός, και τέλος η απόγνωση. εγώ μάλλον είμαι στο φόβο και παρακαλάω τον Αι Γιώργη να δώση η Χάρη Του να με βοηθήσει έτσι ώστε στην άπόγνωση και στο ...δεν πάει άλλο θα πάω θα τον προσεγγίσω και ας νομίζει ότι θέλει....να πάω να Εξομολογηθώ.

Μπράβο σας για το site. Συνεχίστε κ ευχομαι ο Θεός βοηθός.
σχωράτε με για το μέγεθος του ποστρίσματος.
καλό απόγευμα σε όλους σας.


Τον πανεύφημον Μάρτυν Χριστού Γεώργιον, Ιωαννίνων το κλέος και πολιούχον στερρόν, άσμασιν εγκωμίων άνευφημήσωμεν ότι ένήθλησε λαμπρώς, και κατήνεγκεν έχθρόν, του Πνεύματος τη δυνάμει και νυν άπαύστως πρεσβεύει, υπέρ των ψυχών ημών.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6867
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Το Μυστήριο της Εξομολογήσεως

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Κυρ Αύγ 19, 2012 11:58 am

Καλωσόρισες Μαρίνα. Χαίρομαι που είσαι κοντά μας. Νομίζω ότι θα βρεις πολλές ενδιαφέρουσες δημοσιεύσεις στις διάφορες κατηγορίες του forum. Όμως μέσα στις άμεσες προτεραιότητές σου, όπως λες κι εσύ, είναι να βρεις ένα καλό Πνευματικό.

Πράγματι η πρώτη εξομολόγηση (ή η πρώτη μετά από πολύ καιρό) είναι μια συγκλονιστική εμπειρία, αρκεί η μετάνοια να είναι αληθινή. Όταν νοιώσεις δηλαδή την ανάγκη να πετάξεις από μέσα σου όλα αυτά που σου βαραίνουν την ψυχή και σ' εμποδίζουν να πλησιάσεις στο Χριστό.

Καλά είναι την πρώτη αυτή εξομολόγηση να την κάνεις σ' ένα καλό Πνευματικό για να σε βοηθήσει να ξεκινήσεις σωστά την πνευματική σου πορεία. Μπορείς να ψάξεις για Πνευματικό ρωτώντας τους φίλους σου, που έχουν μακρόχρονη πνευματική πορεία και αγώνες. Παρ' όλα αυτά μην αναβάλεις την πρώτη σου Εξομολόγηση. Αν δυσκολεύεσαι να βρεις Πνευματικό, πήγαινε στη ενορία σου και ρώτα ποιος ιερέας εξομολογεί και βγάλε από πάνω σου το βάρος των αμαρτιών. Όλα τ' άλλα θα είναι ευκολότερα ύστερα.

Δε θά 'ναι πολύ όμορφα να γιορτάσεις αυτά τα Χριστούγεννα έχοντας πάρει με τη Θεία Κοινωνία το Χριστό μέσα σου;


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Μαρίνα
Δημοσιεύσεις: 380
Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 1:46 pm

Re: Το Μυστήριο της Εξομολογήσεως

Δημοσίευσηαπό Μαρίνα » Κυρ Αύγ 19, 2012 11:58 am

Νίκο δυστυχώς κανείς απο την οικογένεια μου δεν έχει Πνευματικό, μην ρωτάς για Εξομολόγο. Την ξέρεις την απάντηση μου. Κανεις απο φίλους, συναδέλφους δεν έχει Πνευματικό. Μόνο μια κοπέλα που είμασταν μαζί στο Μεταπτυχιακό θυμάμαι είχε κάποια προβλήματα με την σχέση της σημαντικά και κάποτε μου εκμηστηρέυτηκε ότι μίλησε με τον Πνευματικό της επί του θέματος και της συνέστησε πως να "κοινηθεί". Ουδείς των συγγενών μου δεν έχει Πνευματικό.


Τον πανεύφημον Μάρτυν Χριστού Γεώργιον, Ιωαννίνων το κλέος και πολιούχον στερρόν, άσμασιν εγκωμίων άνευφημήσωμεν ότι ένήθλησε λαμπρώς, και κατήνεγκεν έχθρόν, του Πνεύματος τη δυνάμει και νυν άπαύστως πρεσβεύει, υπέρ των ψυχών ημών.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6867
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Το Μυστήριο της Εξομολογήσεως

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Κυρ Αύγ 19, 2012 11:59 am

Οπότε πήγαινε προς το παρόν στην Ενορία σου.

Έχεις πάει ποτέ στην Ι.Μ. Παναγίας Μολυβδοσκεπάστου κοντά στην Κόνιτσα; Όταν είχα πάει εκεί πριν από 3 χρόνια οι Πατέρες τις Μονής μου φάνηκαν ιδιαίτερα ευλαβείς και φιλόξενοι. Ίσως αξίζει τον κόπο να πας μια βόλτα ως εκεί.

Λίγο πιο μακρυά, στην Ι.Μ. Μεταμορφώσεως Δρυόβουνου Κοζάνης είναι ο Πνευματικός μου. Απέχει από τα Γιάννενα περίπου μιάμιση ώρα (είναι στο δρόμο από Εγνατία προς Καστοριά κοντά στη Νεάπολη). Σου τον συνιστώ ανεπιφύλακτα. Αν θέλεις πιο πολλές λεπτομέρειες για τη διαδρομή μπορώ να σου δώσω.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Μαρίνα
Δημοσιεύσεις: 380
Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 1:46 pm

Re: Το Μυστήριο της Εξομολογήσεως

Δημοσίευσηαπό Μαρίνα » Κυρ Αύγ 19, 2012 12:00 pm

Νίκο δεν το σκέφτηκα για την Μονή στην Κόνιτσα. Σε ευχαριστώ.


Τον πανεύφημον Μάρτυν Χριστού Γεώργιον, Ιωαννίνων το κλέος και πολιούχον στερρόν, άσμασιν εγκωμίων άνευφημήσωμεν ότι ένήθλησε λαμπρώς, και κατήνεγκεν έχθρόν, του Πνεύματος τη δυνάμει και νυν άπαύστως πρεσβεύει, υπέρ των ψυχών ημών.

Άβαταρ μέλους
Anastasios68
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 3833
Εγγραφή: Πέμ Ιούλ 26, 2012 10:31 am
Τοποθεσία: Πεύκη
Επικοινωνία:

Re: Το Μυστήριο της Εξομολογήσεως

Δημοσίευσηαπό Anastasios68 » Κυρ Αύγ 19, 2012 12:02 pm

Καλή μου αδελφή Μαρίνα, καλωσόρισες το φόρουμ που με τόση αγάπη και υπευθυνότητα ξεκίνησε αλλά και συντηρεί ο αγαπητός αδελφός Νίκος.
Διάβασα με προσοχή τα γραφόμενά σου. Θα μου επιτρέψεις να σου φανερώσω κάποια δικά μου "μυστικά" που ίσως σε βοηθήσουν. Έχω πνευματικό και εξομολόγο, τον οποίο γνωρίζω από παιδί. Πριν μόλις λίγο άκουσα πάλι κάποιους στη γειτονιά να τον κακολογούν. Άνθρωποι που δεν τον γνωρίζουν καθόλου και δυστυχώς είναι έτοιμοι να παρεξηγήσουν κάθε κίνηση ενός γέροντα που κινείται ερδώ και αρκετό καιρό με τη βοήθεια μπαστουνιού. Για μένα είναι δεύτερος πατέρας και αφού πλέον δεν βρίσκεται στη γη κανένας από τους δύο γονείς μου, είναι και πρώτος πατέρας. Σου ομολογώ ότι δεν εξομολογούμαι συχνά, τόσο συχνά όσο πρέπει. Αυτόν τον άνθρωπο που τον ξέρω από τότε που "διαγκωνιζόμουν" με τα υπόλοιπα παιδιά του κατηχητικού για το ποιος θα κρατήσει τα εξαπτέρυγα, τον άνθρωπο που ήταν παρόν όλα αυτά τα χρόνια σε χαρές και λύπες, σκέφτομαι κάθε φορά πως θα πάω να του πω τις πάμπολλες αμαρτίες μου. Γνωρίζει πράγματα και καταστάσεις, γνωρίζει εμένα καλά, πως να του πω τούτο ή εκείνο; Κάθε φορά όμως που περνάω το κατώφλι του εξομολογητηρίου, έστω κι αν η εξομολόγηση κρατάει λίγο, νοιώθω ότι βιώνω ένα θαύμα. Το θαύμα του άξιου ιερέα της Ορθοδόξου Εκκλησίας που γίνεται η πύλη προς τα Άνω. Και κάθε φορά που φεύγω έχω μέσα μου τη Χαρά.
Με κάθε σεβασμό θα στο πω, πήγαινε χωρίς δισταγμό και ακολούθησε τη συμβουλή του αδελφού Νίκου. Πήγαινε στην Ενορία σου και είμαι σίγουρος πως εκεί θα βρεις αυτό που ζητάς.


«ὃς δ' ἂν εἲπῃ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ, ῥακά, ἒνοχος ἒσται τῷ συνεδρίῳ»
Κατά Ματθαῖον, Κεφ. 5, 22

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6867
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Το Μυστήριο της Εξομολογήσεως

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Κυρ Αύγ 19, 2012 12:03 pm

Anastasios68 έγραψε:Καλή μου αδελφή Μαρίνα, καλωσόρισες το φόρουμ που με τόση αγάπη και υπευθυνότητα ξεκίνησε αλλά και συντηρεί ο αγαπητός αδελφός Νίκος.


Να μην αδικούμε τον αρχικό δημιουργό του forum, το Στρατή. Εγώ απλά το μετέφερα στη νέα του θέση και πήρα μερικές πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη του. Η αρχική ιδέα ανήκει στο Στρατή.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Anastasios68
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 3833
Εγγραφή: Πέμ Ιούλ 26, 2012 10:31 am
Τοποθεσία: Πεύκη
Επικοινωνία:

Re: Το Μυστήριο της Εξομολογήσεως

Δημοσίευσηαπό Anastasios68 » Κυρ Αύγ 19, 2012 12:03 pm

Νίκος έγραψε:Να μην αδικούμε τον αρχικό δημιουργό του forum, το Στρατή. Εγώ απλά το μετέφερα στη νέα του θέση και πήρα μερικές πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη του. Η αρχική ιδέα ανήκει στο Στρατή.

Σωστά. Ζητώ συγγνώμη για την παράλειψη.


«ὃς δ' ἂν εἲπῃ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ, ῥακά, ἒνοχος ἒσται τῷ συνεδρίῳ»
Κατά Ματθαῖον, Κεφ. 5, 22

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6867
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Το Μυστήριο της Εξομολογήσεως

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Κυρ Αύγ 19, 2012 12:05 pm

Χρειάζεται πνευματικός οδηγός στην πνευματική ζωή

Εικόνα

Σήμερα το πιο απαραίτητο είναι να βρουν οι άνθρωποι έναν πνευματικό , να εξομολογούνται, να του έχουν εμπιστοσύνη και να τον συμβουλεύωνται. Αν έχουν πνευματικό και βάλουν ένα πρόγραμμα με προσευχή και λίγη μελέτη, εκκλησιάζωνται , κοινωνούν , τότε δεν έχουν τίποτε να φοβηθούν σ’ αυτήν την ζωή.

Η ψυχή πρέπει να παρακολουθήται από τον πνευματικό, για να μη λαθέψη τον δρόμο της. Μπορεί να βοηθάη στον αγώνα λ.χ. και η πνευματική μελέτη, αλλά, αν κανείς δεν έχη πνευματικό οδηγό, μπορή να δίνη δικές του ερμηνείες σ’ αυτά που διαβάζει, και να πλανηθή.

Βλέπεις, και όταν κάποιος πάη κάπου με το αυτοκίνητό του και δεν γνωρίζη καλά τον δρόμο, μπορεί να συμβουλεύεται τον χάρτη, αλλά σταματάει κιόλας και ρωτάει, για να μην πάρη λάθος δρόμο. Ξεκινάει, ας υποθέσουμε ,από την Αθήνα να πάη στην Φλώρινα. Έχει χάρτη και τον παρακολουθεί, αλλά ρωτάει και σε κανένα περίπτερο αν πηγαίνη καλά, αν ο δρόμος είναι καλός, γιατί σε καμμιά διασταύρωση υπάρχει κίνδυνος να πάρη άλλο δρόμο και να βρεθή στην Καβάλα ή σε κάποιον γκρεμό να κινδυνέψη να σκοτωθή. Φυσικά, μπορεί κάποιος να ρωτήση, αλλά να μην πάρη τον δρόμο που θα του πουν, και να βρεθή τελικά αλλού, ή να μην προσέξη τα επικίνδυνα σημεία , και να πάθη κακό. Όποιος όμως του δείξη τον δρόμο και συγχρόνως του πη: «Πρόσεξε ,στο τάδε σημείο έχει μια επικίνδυνη στροφή, εκεί έχει έναν γκρεμό…», εκείνος θα έχη τον μισθό του. Το ίδιο, θέλω να πω, πρέπει να γίνεται και στην πνευματική ζωή. Είναι απαραίτητο ο πιστός να έχη πνευματικό οδηγό που θα τον καθοδηγή με τις συμβουλές του και θα τον βοηθάη δια του μυστηρίου της εξομολογήσεως. Έτσι μόνον μπορεί να ζήσει ορθόδοξη πνευματική ζωή και να είναι σίγουρος ότι βρίσκεται στον σωστό δρόμο.

Τον πνευματικό οδηγό φυσικά κανείς θα τον διαλέξη. Δεν θα εμπιστευθή στον οποιονδήποτε την ψυχή του. Όπως για την υγεία του σώματος ψάχνει να βρη καλό γιατρό, έτσι και για την υγεία της ψυχής του θα ψάξη να βρη κάποιον καλό πνευματικό και θα πηγαίνη σ’ αυτόν , τον γιατρό της ψυχής ,τακτικά.

Από το βιβλίο «Πνευματικός αγώνας »
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Γ’

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Μαρίνα
Δημοσιεύσεις: 380
Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 1:46 pm

Re: Το Μυστήριο της Εξομολογήσεως

Δημοσίευσηαπό Μαρίνα » Κυρ Αύγ 19, 2012 12:05 pm

Αναστάσιε πολύ χαίρομαι που με καλωσορισες, να σαι καλα σε εχυαριστώ.

Λύπαμαι που το λέω αλλά στην θέση αυτών των δύσμοιρων υπήρξα και εγώ. όχι με τον Ιερέα αν θες, τον απλό, αλλά όσο με όσα άκουγα για μερικούς "εκ των άνω", ιεραρχικά "εκ των άνων". Νομίζω ότι έγιναν αρκετά για να με προκαλέσουν να σκανδαλιστώ. και δεν είμαι άνθρωπος που περιμένω πως και πως το λάθος σου για να στο χτυπήσω για να δείξω ότι είμαι σωστή, αντιθέτα επειδή είμαι και εγώ άνθρωπος κάνω άθοι έτσι και οι Ιερεις και όλοι μας. Αλλά υπήρξα στην θέση αυτωνων των ανθρώπων. Είναι δύσκολο όταν γίνονται τραγικά και θλιβερά για την Εκκλησία πράγματα να μείνεις αμετοχος και να μην σου ρθει λογισμός. Το τελευταίο καιρό είμαι στην φάση που απλά θλίβομαι και ζητώ ο Θεός να τους συγχωρέσει. δεν κρίνω. δεν σχολιάζω, δεν με σκανδαλίζει πλέον. ελπίζω να μπορέσω να τα καταφέρω.

Νομίζω είναι ένα απο τα πρώτα "πράγματα" που θα πρέπει να πω στον Πνευματικό.

Νίκο πολλες φορές αυτό μου προκαλεί φόβο, αυτό που διάβασα εννοώ με τον Γέροντα Παισιο. Πως είναι δυνατόν ο Θεός το ξέρει μόνο. Ευχομαι να αλλάξει στο μέλλον. στο άμεσο.


Τον πανεύφημον Μάρτυν Χριστού Γεώργιον, Ιωαννίνων το κλέος και πολιούχον στερρόν, άσμασιν εγκωμίων άνευφημήσωμεν ότι ένήθλησε λαμπρώς, και κατήνεγκεν έχθρόν, του Πνεύματος τη δυνάμει και νυν άπαύστως πρεσβεύει, υπέρ των ψυχών ημών.


Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 6 και 0 επισκέπτες

cron