Δημοσίευσηαπό aposal » Παρ Νοέμ 02, 2018 10:10 am
Οι άνθρωποι θέλουμε ένα Θεό να μας μοιάζει. Να θυμώνει, να στραβώνει με τα λάθη μας, κυρίως των άλλων, και να τους εκδικείται. Έτσι δεν χρειάζεται να μεταμορφώσουμε την ζωή μας, μας μοιάζει τόσο που τον κατέχουμε. Είναι κατ’ εικόνα δική μας. Τον Άλλον, εκείνον τον Θεό πατέρα που μας αποκάλυψε ο Χριστός ε, μεταξύ μας τώρα, δεν τον πολυχωνεύουμε, γιατί αγαπάει, συγχωρεί, δίνει ευκαιρίες και κυρίως δεν τιμωρεί τους εχθρούς μας. Παρα είναι φωτεινός για το σκοτάδι μας. Αγαπάει πολύ για τις δικές μας αντοχές.
π. Χαρ. Λίβυος Παπαδοπουλος
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανώμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων (απόσπασμα από τη Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου).