Να χαίρεσαι με την χαρά των άλλων. Μην προσπαθείς να κτίσεις την δική σου χαρά πάνω στην δυστυχία ή την αποτυχία των άλλων.
Όταν η ευτυχία μας εξαρτάται από το πόσο έχουμε νικήσει τους άλλους, από το πόσο έχουμε ξεπεράσει τους άλλους, τότε είναι μια ευτυχία εμπαθής, μίζερη, δαιμονική.
Ο άνθρωπος καλείται να ευτυχήσει αναπαύοντας τον άλλον άνθρωπο, αγαπώντας και συγχωρώντας τον άλλον.
Μια μεγάλη πνευματική μας νίκη είναι να πάψουμε να βλέπουμε τους άλλους ανταγωνιστικά, φθονερά και πονηρά.
Δεν χρειάζεται να πάρεις τα πρωτεία του άλλου για να ευτυχήσεις. Δεν χρειάζεται να πληγώσεις τον άλλον για να αισθανθείς ανώτερος και καλύτερός του.
Αυτό που χρειάζεται για να ευτυχήσουμε είναι να πάψουμε να βλέπουμε τους άλλους ως εχθρούς.
Συνήθως βλέπουμε τους άλλους ανταγωνιστικά διότι δεν έχουμε ειρηνεύσει εσωτερικά.
Το καλύτερο λοιπόν είναι να τα βρούμε με τον εαυτό μας, να αποδεχτούμε την ζωή μας, να πάρουμε ίσως και κάποιες αποφάσεις για εμάς προσωπικά. Έτσι σιγά σιγά θα ειρηνεύσουμε, και θα αφήσουμε και τους άλλους στην ησυχία τους. Μεγάλη φιλανθρωπία είναι να αφήνεις τον άλλον στην ησυχία του...
Υπάρχει πολύ ευτυχία για όλους, δεν χρειάζεται να την κλέψουμε από κάποιον...
Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος