ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ.

[Αναστάσιος]

«Όταν ζητάτε κάτι από τον Κύριο στην προσευχή σας, να βάζετε στο τέλος: "… εάν είναι προς όφελος της ψυχής μου".
Γιατί, αυτό δείχνει ταπείνωση και παραχώρηση στο θείο θέλημα. Ό,τι ζητήσεις από τον Κύριο με την καρδιά σου, θα στο δώσει. Και να Τον δοξάζεις πάντοτε».
Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης

[aposal]

«Αρχή της ψυχικής καταστροφής είναι το να έχει κανείς αφύλακτο το στόμα του».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος

[Anastasios68]

«Ο Χριστός σε ανταμοίβει· για τη ζωή που έχασε δεν ζητάει τη ζωή μας· για το αίμα που έχυσε δεν ζητάει το αίμα μας· ζητάει για την αγάπη που έδειξε την αγάπη μας».
Ηλίας Μηνιάτης

[Αναστάσιος]

«Σᾶς συνιστῶ νὰ ἔχετε σὲ ὅλα διάκριση καὶ φρόνηση. Ν’ ἀποφεύγετε τὰ ἄκρα. Οἱ αὐστηρότητες συμβαδίζουν μὲ τὰ μέτρα τῆς ἀρετῆς. Αὐτὸς ποὺ δὲν ἔχει μεγάλες ἀρετὲς καὶ συναγωνίζεται μὲ τοὺς τέλειους, θέλοντας νὰ ζεῖ μὲ αὐστηρότητα, ὅπως οἱ ἅγιοι ἀσκητές, αὐτὸς κινδυνεύει νὰ ὑπερηφανευθεῖ καὶ νὰ πέσει.
Γί’ αὐτὸ νὰ πορεύεσθε μὲ διάκριση καὶ νὰ μὴν ἐξαντλεῖτε τὸ σῶμα μὲ ὑπέρμετρους κόπους. Νὰ θυμᾶστε πὼς ἡ ἄσκηση τοῦ σώματος ἁπλῶς βοηθάει τὴν ψυχὴ νὰ φτάσει στὴν τελειότητα, ἡ τελειότητα κατορθώνεται κυρίως μὲ τὸν ἀγώνα τῆς ψυχῆς. Μὴν τεντώνετε περισσότερο ἀπὸ τὸ μέτρο τὴ χορδή. Νὰ ξέρετε ὅτι ὁ Θεὸς δὲν ἐκβιάζεται στὶς δωρεές Του. Δίνει, ὅταν Αὐτὸς θέλει. Ὅ,τι παίρνουμε, τὸ παίρνουμε δωρεὰν ἀπὸ τὸ θεῖο ἔλεος. Μὴ ζητᾶτε νὰ φτάσετε ψηλὰ μὲ μεγάλες ἀσκήσεις χωρὶς νὰ ἔχετε ἀρετές, γιατί κινδυνεύετε νὰ πέσετε σὲ πλάνη γιὰ τὴν ἔπαρση καὶ τὴν τόλμη σας. Ὅποιος ἐπιζητεῖ θεία χαρίσματα καὶ ὑψηλὲς θεωρίες, ἐνῷ εἶναι ἀκόμα φορτωμένος μὲ πάθη, αὐτός, σὰν ἀνόητος καὶ ὑπερήφανος, πλανιέται.
Πρῶτα ἄπ’ ὅλα ὀφείλει ν’ ἀγωνιστεῖ γιὰ τὴν κάθαρσή του. Ἡ θεία χάρη στέλνει τὰ χαρίσματα σὰν ἀμοιβὴ σ’ ὅσους ἔχουν καθαριστεῖ ἀπὸ τὰ πάθη. Τοὺς ἐπισκέπτεται χωρὶς θόρυβο καὶ σὲ ὤρα ποὺ δὲν γνωρίζουν».
Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης

[aposal]

«Η αμαρτία, πραγματικά, είναι τύραννος φοβερός».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος

[Anastasios68]

«Το λιτό φαγητό είναι τροφή και ηδονή και υγεία, ενώ η κατάχρηση είναι καταστροφή και αηδία και αρρώστια».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

[Αναστάσιος]

«Εκείνος που θέλει να σωθεί πρέπει, ακόμη και με τη βία, να ωθεί τον εαυτό του προς το καλό και ας μη θέλει η καρδιά. Γιατί λέει ο αψευδής Κύριος: "Η βασιλεία των ουρανών βιάζεται και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν" και πάλι: "Αγωνίζεσθε εισελθείν δια της στενής πύλης". Πρέπει λοιπόν, και χωρίς να θέλουμε, να ωθούμε τον εαυτό μας στην αρετή. Δηλαδή στην αγάπη, ενώ δεν έχουμε αγάπη, στην πραότητα, ενώ αυτή μας λείπει, στο να έχουμε συμπαθή και φιλάνθρωπη καρδιά, να ανεχόμαστε τις προσβολές και τον παραμερισμό και να εγκαρτερούμε, ενώ ακόμη δεν έχουμε αυτή τη συνήθεια, στην προσευχή, αν και δεν έχουμε ακόμη πνευματική προσευχή. Αν ο Θεός δεί ότι αγωνιζόμαστε έτσι και ωθούμε με την βία τον εαυτό μας πρός το καλό, έστω κι αν η καρδιά μας αντιστέκεται, τότε θα μας γεμίσει με όλους τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος».
Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος

[aposal]

«Κανένα όφελος δεν έχει κανείς, όταν διδάσκει τους άλλους και δεν διδάσκει προηγουμένως τον εαυτό του».
Άγ. Ιω. Χρυσόστομος

[Anastasios68]

«Όταν υγιαίνει η ψυχή και είναι σιμά στο Θεό και κάνει εκείνα που ορίζει ο Θεός, τότε ακολουθεί και υγιαίνει και το σώμα και προκόπτει σε κάθε καλό».
Όσιος Ευγένιος ο Αιτωλός (1597 - 5/8/1682)

[Αναστάσιος]

«Θανάσιμη αμαρτία είναι εκείνη για την οποίαν ο άν­θρωπος μένει αμετανόητος. Κανένας δεν είναι τόσο αγαθός και σπλαχνικός όσον ο Θεός. Τον αμετανόητο όμως ούτε ο Θεός τον συγχωρεί».
Αββάς Μάρκος