Σκόρπια Πνευματικά Διαμάντια από το Διαδίκτυο

Πνευματικά θέματα της Ορθόδοξης πίστης μας - Spiritual subjects of our Orthodox faith.

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Δεν τιμωρεί ο Θεός. Ορισμένα πράγματα τα αφήνει να συμβούν

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Τετ Ιούλ 25, 2018 8:46 am

Δεν τιμωρεί ο Θεός. Ορισμένα πράγματα τα αφήνει να συμβούν
24 Ιουλίου 2018

Εικόνα

γράφει ο π. Παντελεήμων Κρούσκος (Κάλυμνος)

Δεν τιμωρεί ο Θεός. Καμιά φορά δεν πρόκειται καν για παιδαγωγία. Ορισμένα πράγματα τα αφήνει να συμβούν. Μη ζητάτε το διότι. Μείνατε στο γιατί. Στην ερώτηση είναι η θεραπεία. Βασανιστείτε στην ερώτηση. Ο Θεός δεν δίνει απαντήσεις. Όταν βασανίσεις την ερώτηση μέσα σου θα αρχίσει να τα καταλαβαίνεις ολα σιγα σιγα. Μυαλό μας φύτεψε,συνείδηση,καρδία,λόγο. Ειναι υπεραρκετά.

Δεν είναι ωρα τώρα για τέτοια, αλλά επειδή πληθαινουν οι κουβεντες περί τιμωρίας, θυμηθειτε τι είπε ο Χριστός στους μαθητές Του: Νομίζετε ότι αυτοί που έσφαξε ο Πιλατος ή αυτους που τους καταπλακωσε η οικοδομη στο Σιλωάμ, ήταν πιο αμαρτωλοί από εσάς; Όχι! Αλλά αν δεν μετανοήσετε τα ίδια θα παθετε, ετσι ομοια θα χαθείτε. Ποιά είναι τα ίδια; Ο αιφνίδιος θάνατος! Το απροετοίμαστο της φυγής μας απο αυτόν τον κόσμο.

Γραφει ο αγ.Λουκας Κριμαιας: "Να μη νομίζουμε ότι οι άλλοι είναι πιο αμαρτωλοί από μας. Πρέπει αντίθετα να σκεφτόμαστε πως είμαστε πιο αμαρτωλοί απ' όλους.

Όταν βλέπετε κάποιον συνάνθρωπο σας να δυστυχεί να μην τον περιγελάτε και να μην χαίρεστε, επειδή αυτόν τιμώρησε ο Κύριος και όχι εσάς. Αντίθετα, με φόβο βάλτε τον εξής λογισμό: είμαι πιο αμαρτωλός απ' αυτόν, τότε γιατί αυτόν και όχι έμενα πλήγωσε ο Θεός; Και να μετανοείτε, όταν βλέπετε τη συμφορά του πλησίον σας, διότι λέει ο Κύριος: εάν μη μετανοήσητε, πάντες ομοίως απολείσθε. Ο χρόνος της ζωής μας είναι πολύ περιορισμένος και δεν γνωρίζουμε πόσες μέρες μάς έμειναν ακόμα. Ο θάνατος βρίσκεται επί θύρας, ανά πάσα στιγμή η αξίνα που θα κόψει το δένδρο της ζωής μας μπορεί να ενεργοποιηθεί."

Αχ!Αυτή η πραγματικότητα, πόσο συνετους, ταπεινούς και φρόνιμους πρέπει να μας κάνει! Πόσο; Ας αποφεύγουμε τις μεγαλοστομίες. Είναι τόσο άτοπο, παράλογο, έξω από την φυση μας! Ας εκτιμήσουμε ποιοτικα, πνευματικά τον χρονο που εχουμε.

Ο Θεός να φυλάει ολα τα παιδιά Του! Ζωντανα και απελθόντα.

Ας ξημερώσει μια πιο φωτεινή μερα για ολους μας.

Πηγή: panteleimonkrouskos:facebook


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: ΣΟΒΑΡΗ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Παρ Ιούλ 27, 2018 10:09 am

ΚΥΡΙΕ, ΕΙΣΑΙ ΑΔΥΣΩΠΗΤΟΣ!... (άγιος Σιλουανός)
26 Ιουλίου 2018

Εικόνα

γράφει ο π. Ανδρέας Κονάνος

Τούτες τις μέρες στέγνωσα.
Μαράθηκε η διάθεσή μου.
Ξεράθηκε η ψυχή μου.
Μαύρισαν τα μάτια μου.
Στέρεψε η πίστη μου.
Κλονίστηκε η καρδιά μου.
Βούλωσε το στόμα μου.
Έπαψαν τα λόγια μου.
Δεν γένναγα ούτε κήρυγμα,
ούτε λόγο
ούτε τίποτα…
Μούγκα.
Άνοιγα το στόμα μου,
και πάλι το ‘κλεινα.
Δεν είχα σάλιο να μιλήσω.
Ήθελα μόνο κάπου να φτύσω.
Να βγάλω το δηλητήριο από μέσα μου.
Τα ‘βαλα με το Θεό.
Τον ρωτούσα
πώς μπορεί και ¨κοιμάται¨
αυτές τις μέρες,
και τι όνειρα βλέπει,
αν έχει εφιάλτες κι Αυτός,
όπως εμείς.

Κλασσικά,
απάντηση δεν πήρα.
Το ‘χω μάθει χρόνια τώρα
το σύστημά Του.
Σιωπή.
Και πάλι σιωπή.
Είναι που ‘χω και τον Εσταυρωμένο
στο δωμάτιό μου,
και όταν Του μιλάω με παράπονο,
στο τέλος καταλήγω να παραμιλάω
δικαιολογώντας Τον κάπως έτσι:
¨τι να πεις κι Εσύ έτσι που ‘σαι πάνω στο Σταυρό!...
Ένα χάλι Σε καταντήσαμε κι Εσένα.
Τι φταις, πονάς κι Εσύ μαζί μας. ¨

Και σήμερα,
άρχισα να σκέφτομαι
πως πρέπει να προχωρήσω.
Να σταθώ πάλι στα πόδια μου.
Να πω στην ψυχή μου, ¨προχώρα¨.
Να καταλάβω ότι η κατάρρευση
δεν είναι βοήθεια σε κανέναν.
Και πως το πένθος κι ο θρήνος,
λυτρώνουν, ανακουφίζουν,
μα δεν είναι για πάντα,
για μια ζωή.

Γιατί αν το κρατήσεις
για πάντα
τούτο το μαύρο πανί
που τύλιξες το είναι σου,
θα αρρωστήσεις.

Κι είπα να χαμογελάσω σ’ ένα παιδάκι
που είδα στην πλατεία το πρωί
με τη μάνα του,
να το ταΐζει.
Έστω, ρε παιδί μου,
ένα μικρό χαμόγελο,
κι ας είναι και σφιγμένο.
Και πήρα κι ένα παγωτό,
να δροσίσω έστω τα χείλη,
ένα ξεγέλασμα πεντάλεπτου!
Κοίταξα τον ουρανό στο Χαλάνδρι,
γεμάτο σύννεφα.
Αύριο είναι και η κηδεία του παπα Σπύρου,
που με καλούσε κάθε χρόνο για ομιλία
στον άγιο Νικόλαο.
Πάει κι αυτός.
Τον έβγαλαν κι αυτόν νεκρό
απ’ τη θάλασσα,
στη Ραφήνα.
Πήγα πάλι να μαυρίσω.
Έφαγα άλλη μια κουταλιά παγωτό.
Στη μνήμη του.

Πρέπει να ζήσουμε.
Να προχωρήσουμε.
Να αλλάξουμε ό, τι αλλάζει.
Να δεχτούμε ό, τι έγινε.
Να παλέψουμε.
Για το καλύτερο που μας αξίζει.

Ίσως το παρακάτω βιντεάκι, που έκανα παλιότερα,
έχει και σήμερα κάτι να πει στην πεσμένη σου διάθεση,
και τις απροσδιόριστες ενοχές
και το γενικό κουβάρι της ψυχής σου.



Πηγή: p.Andreas Konanos : facebook


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

ΕΙΣΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΟΜΜΑΤΑΚΙ ΣΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΑΖΛ

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Τρί Ιούλ 31, 2018 8:33 am

ΕΙΣΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΟΜΜΑΤΑΚΙ ΣΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΑΖΛ
30 Ιουλίου 2018

Εικόνα

γράφει ο π. Ανδρέας Κονάνος

Κάνε κάτι!
Εσύ, εγώ, εμείς!
Ο καθένας, την ευθύνη του.
Ο καθένας τον δικό του κήπο,
τη δική του ψυχή.
Μόνο αυτό μου ανήκει.
Είμαι ένα μικρό κομματάκι
απ' το παγκόσμιο παζλ.
Αν βρω τη θέση μου,
και σταθώ σωστά,
συμβάλλω στη γενική ομορφιά και ισορροπία
αυτού του πλανήτη.
Να βρω τη θέση μου.
Και να μεγαλουργήσω,
όσο μικρό κι αν είναι αυτό που θα κάνω.
Αλλά να το κάνω καλά.
Να το χαρώ, να το ζήσω, να το γλεντήσω.
Κι αυτό, αρκεί!

Αλλιώς,
δεν αλλάζει ο κόσμος.
Η πιο μεγάλη μου συνεισφορά:
η ευτυχία και ολοκλήρωσή μου.
Βρες τι θες, και ζήσε το!
Στο γάμο, στη δουλειά, στη ζωή σου, παντού.

Καλή συνέχεια του καλοκαιριού!
Με δάκρυα και χαμόγελα μαζί.
Κι ελπίδα!!
Ζούμε!! Ξυπνήσαμε και σήμερα!!
Συνεχίζουμε!

Πηγή: p.Andreas Konanos : facebook


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Ο Αντίοχος και οι Μακκαβαίοι

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Πέμ Αύγ 02, 2018 10:26 am

Ο Αντίοχος και οι Μακκαβαίοι
1 Αυγούστου 2018

Εικόνα

γράφει ο π. Παντελεήμων Κρούσκος (Κάλυμνος)

Μόλις αυτοδιαγράφτηκα από μια ομάδα που υποστήριζε ότι "δεν χρειαζόμαστε Μακκαβαίους σήμερα, αλλά έναν Αντίοχο". Να σας θυμίσω ότι ο Αντίοχος ήταν ένα αποκαλυπτικό τέρας, ο οποίος πίεζε τους Ιουδαίους να απαρνηθούν την πίστη των πατέρων τους, τα ήθη και τα έθιμα τους και μεθόδευσε την εξόντωση πολλών Εβραίων,οι οποίοι δεν υπέκυψαν στις αξιώσεις του. Σκότωσε με μαρτυρικό τρόπο τα επτά παιδιά από την γενιά των Μακκαβαίων, τα οποία εορτάζει η Εκκλησία μας σήμερα.

Δεν με νοιάζει αν αυτός ήταν Έλληνας και οι άλλοι Εβραίοι. Αυτός ήταν ο τύραννος και οι άλλοι οι μάρτυρες της πίστης και της φυλής τους, αλλά κυρίως της πίστης. Όποιος θέλει να λέγεται συνειδητός και ευαισθητοποιημένος Έλληνας, ας ψάξει τις αληθινές αντιστοιχίες σ' αυτή την ιστορία και ας αφήσει τους ξενόφερτους εμετικούς αντισημιτισμούς, οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με το ελληνικό ήθος και την παράδοση μας.

Ο Έλληνας δεν είναι ο Αντίοχος, είναι ο Αλέξανδρος, ο Κομνηνός, ο Έλληνας του 21. Ευγενείς μορφές με οικουμενικές διαστάσεις και ιθαγενείς αξίες αξεπέραστες. Δεν είναι το γερμανόφερτο μοντέλο του υπερπρογόνου που τρέχει στο αίμα του Ιχώρ και έχει δίκιο σε ό,τι κάνει και αμνηστία στα εγκλήματα του.

Πόσες φορές το γένος μας βρέθηκε στην θέση των Μακκαβαίων και κάποιος τύραννος θέλησε να τον βλάψει σε θρησκεία, γένος και εθνισμό; Πως μπορούν κάποιοι να ταυτίζονται με τον αιμοχαρή Αντίοχο λες και είναι οι θεοί και κύριοι της μοίρας των ανθρώπων;

Ψευδής και κίβδηλος εθνικισμός φερμένος από διαφωτισμούς και σάπιες ιδεολογικές ζυμώσεις της Φραγκίας. Το γένος των Ελλήνων απέκτησε σοφία, αξία και αγιασμένη ιστορία μέσα από το αίμα και τα κόκαλα των αγωνιστών και των μαρτύρων και όχι των τυράννων του!

Ναι με τους Μακκαβαίους ταυτιζόμαστε και η Ελλάδα είναι: "η Μάνα τους,που θρηνεί για τα παθήματα των παιδιών της". Ζούμε με τη Μεγάλη Παρασκευή και το Πάσχα ως εθνικές μας εορτές και όχι με την ανάμνηση "ηρωικών πογκρόμ" και την τιμή βασανιστών και διωκτών και σηκώνουμε μπόι απέναντι σε κάθε Αντίοχο ώσπου να σκορπίσει το μελτέμι της Παναγιάς μας και να καθαρίσει τον τόπο "απ όλων των λογιώ της Τουρκιάς και της γηραιάς Ευρώπης τα απομειναρια".

Πηγή: panteleimonkrouskos:facebook


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΡΕ ΠΑΤΕΡ, ΜΕ ΤΙΣ ΜΠΥΡΕΣ ΣΟΥ!

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Αύγ 06, 2018 9:05 am

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΡΕ ΠΑΤΕΡ, ΜΕ ΤΙΣ ΜΠΥΡΕΣ ΣΟΥ!
5 Αυγούστου 2018

Εικόνα

γράφει ο π. Ανδρέας Κονάνος

Λέμε πολλά για τον άλλο,
ενώ ξέρουμε τόσο λίγα.
Πολλή κρίση και κατάκριση.

Αν σε κρίνουν και σε αδικούν,
αυτή είναι άλλη μια λύση:
πούλα τρέλα!
Βρες τα με το Θεό κυρίως.
Με τους ανθρώπους; Με όσους μπορείς!
Πού να τα βρεις με όλους!!
Άλλοι λένε έτσι για σένα, άλλοι αλλιώς.
Τι ισχύει;
Τίνος η γνώμη είναι σωστή για σένα;
Αν σε κρίνουν 10 άνθρωποι,
ο καθένας θα πει το δικό του.
Θα σε βγάλουν από άγιο,
ως το χειρότερο αλήτη.
Τι είσαι όμως;
Εσύ το ξέρεις! Ο Θεός το ξέρει.
Αρκεί.

Ειδικά στις κλειστές κοινωνίες.
Σε χωριά.
Εκεί, όλα σχολιάζονται,
τα πάντα περνούν από μικροσκόπιο,
κουτσομπολιό,
και βγαίνουν συμπεράσματα
διάφορα!
Συνήθως άδικα.
Μα, εσύ, μη τρελαίνεσαι!!

υγ. Το γάλα που πίνω στο βίντεο είναι σόγιας,
δηλ. νηστίσιμο.



Πηγή: p.Andreas Konanos : facebook


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Σήμερα χρειαζόμαστε μεταμόρφωση

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Τρί Αύγ 07, 2018 8:58 am

Σήμερα χρειαζόμαστε μεταμόρφωση
6 Αυγούστου 2018

Εικόνα

γράφει ο π. Δημήτριος ΜΤ

Σήμερα χρειαζόμαστε μεταμόιρφωση. Η Μεταμόρφψση του Ιησού Χριστού, που εορτάζουμε σήμερα, είναι γεγονός.

Το θέμα είναι, εμείς πότε επιτέλους θα μεταμορφωθούμε σε ανθρώπους με συναισθήματα και αγάπη.

Κάθε μέρα διαβάζουμε τα νέα και μια ευχάριστη είδηση δε βλέπουμε. Δολοφονίες, αυτοκτονίες, θανατηφόρα ατυχήματα, ληστείες με φόνους, βιασμοί, εκβιασμοί και ό,τι άλλο απελπιστικό μορεί να υπάρχει.

ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΗ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ;
ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΗ ΘΑ ΜΑΣ ΑΝΕΧΕΤΑΙ Ο ΘΕΟΣ;
ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΗ ΘΑ ΥΠΟΜΕΝΕΙ;

Νομίζουμε, ότι κοντεύουμε προς το τέλος μας. Έχουμε ξεπεράσει και τα Σόδομα και τα Γόμορα. Έχουμε κοντέψει και ίσως έχουμε ξεπεράσει τις χειρότερες μορφές της ιστορίας μας, αλλά μυαλό δε βάζουμε.

Ας προσευχόμαστε να μας μεταμορφώσει και να μας φωτίσει ο Θεός έστω και τώρα.
Να ζητάμε το Έλεος Του και να ελπίζουμε στο Θεό και πουθενά αλλού.

Πηγή: πατηρ Δημητριος ΜΤ : facebook


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Αυτή είναι η σωστή αρχή στην πνευματική ζωή

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Πέμ Αύγ 09, 2018 12:52 pm

Αυτή είναι η σωστή αρχή στην πνευματική ζωή!
9 Αυγούστου 2018

Εικόνα

γράφει ο Πρεσβύτερος Εμμανουήλ Εμμ. Γεωργιακάκης

Για μια σωστή αρχή στην πνευματική ζωή…να μην κατηγορείς ποτέ κανένα…να μήν κοροιδεύεις…να μην οργίζεσε… να μην περιφρονείς… μην λες ο μεν ζει ενάρετα η ο τάδε άσωτα διότι αυτό ακριβώς είναι το μη κρίνετε… όλους να τους βλέπεις το ίδιο και με την ίδια διάθεση με την ίδια σκέψη και με απλή καρδιά… μην ανοίγεις το αυτί σου σε εκείνον που κατακρίνει ούτε πολύ περισσότερο να ευχαριστείσε και να συμφωνείς με όσα λέει…να κρατάς το στόμα σου κλειστό στα λόγια τα πολλά και πρόθυμο στην προσευχή…βάζε τον εαυτό σου κάτω απ’ όλους και τότε θα ζεις συντροφιά με τον Χριστό…αγωνίζου να μην φανταζεσε με τον νου σου ότι έφτασες σε μέτρα των αγίων και να θεωρείς την προσευχή σου σαν του χειρότερου αμαρτωλού…ποτέ μην ξεθαρεύεις για τα καλά σου έργα γιατί δεν ξέρεις αν είναι αρεστά στον Θεό…αν βλέπεις τον συνάνθρωπό σου να σφάλει να τα βάζεις με τον εαυτό σου…ο ταπεινός στην καρδιά γίνετε δοχείο του αγίου Πνεύματος…

Ο ταπεινολόγος κι ο κακομοίρης στην εξωτερική και εσωτερική εμφάνιση δήθεν σωσμένος και αναπαυμένος στις δάφνες των αρετών του δήθεν ή πραγματικών γίνετε δοχείο του δικού του οινοπνεύματος….

Πηγή: ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Η αγάπη δεν ερμηνεύεται, βιώνεται

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Παρ Αύγ 10, 2018 8:39 am

Η αγάπη δεν ερμηνεύεται, βιώνεται
10 Αυγούστου 2018

Εικόνα

γράφει ο Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος ηγούμενος της Ι.Μ.Εσφιγμένου

-Γέροντα, πολλές φορές νιώθω στην εξομολόγηση ότι δεν με καταλαβαίνεις σε κάποια θέματα, που σου λέω.

-Παιδάκι μου, μην βασανίζεις το μυαλό σου με το αν σε καταλαβαίνω ή όχι. Πίστευε στον Θεό. Αφέσου ελεύθερα. Αυτό λέγεται εμπιστοσύνη, δηλαδή αγάπη. Εμπιστοσύνη στον πνευματικό σημαίνει εμπιστοσύνη στον Θεό. Η εξομολόγηση στηρίζεται στην αγάπη. Αγάπη στον πνευματικό, αγάπη στον πάσχοντα άνθρωπο, αγάπη στον Θεό.

Αφέσου στην χάρη του Θεού και Αυτός θα συμπληρώσει τα κενά. Δεν χρειάζεται να τα καταλαβαίνουμε όλα. Στην αγάπη όλα εννοούνται. Δεν υπάρχει «καταλαβαίνω», αλλά μόνο «αγαπώ», τόσο απλά. Αυτή η αγάπη όλα τα ερμηνεύει, τα εξηγεί, τα συμπληρώνει, τα καλύπτει, τα μεγαλώνει, τα ομορφαίνει, τα φωτίζει.

Η αγάπη δεν ερμηνεύεται, αλλά βιώνεται! Κάθε προσπάθεια ερμηνείας της είναι χάσιμο χρόνου και κίνδυνος να χαθούμε σε δύσβατα μονοπάτια. Η έλλειψη αγάπης δημιουργεί την ανάγκη ερμηνείας, ώστε να καλυφθεί πίσω από τα λόγια και τις κουβέντες.

Αφέσου, λοιπόν, ελεύθερα στον Θεό και δείξ’ του την αγάπη σου χωρίς λόγια κι ερμηνείες. Αγάπη είναι ο Θεός και ο Θεός είναι ανερμήνευτος!

Έτσι απλά!

Πηγή: ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

ΜΗ ΝΗΣΤΕΨΕΙΣ ΠΟΤΕ ΣΟΥ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Αύγ 13, 2018 8:45 am

ΜΗ ΝΗΣΤΕΨΕΙΣ ΠΟΤΕ ΣΟΥ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
12 Αυγούστου 2018

Εικόνα

γράφει ο π. Ανδρέας Κονάνος

Αν σε δω αυτές τις μέρες
της νηστείας να νηστεύεις,
θα χαρώ πολύ.
Και μάλιστα
αν το κάνεις με ταπείνωση
κι αγάπη.
Αγάπη προς το Θεό,
την Παναγία,
και τους ανθρώπους.

Κι αν όμως σε δω
στο σούπερ μάρκετ να ψωνίζεις
ζαμπόν,
να ξέρεις δεν θα σκανδαλιστώ.
Θα σκεφτώ ότι το αγοράζεις
για να κάνεις τοστ
του παιδιού σου που είναι μικρό
και αντιδρά.
Κι αν αγοράσεις τυρί,
θα καταλάβω ότι έχεις
αυστηρή εντολή γιατρού
να τρως γαλακτοκομικά.
Κι αν πάρεις μοσχάρι,
θα πω,
μάλλον σου λείπει σίδηρος
κι έχεις αναιμία.
Κι αν δω το καρότσι σου
γεμάτο μπύρες,
θα πω, χαίρονται οι άνθρωποι
και περνάνε καλά.
Κι αν περνώντας
απ’ τη γειτονιά σου
μυρίσω να ψήνεις μπριζόλες,
θα σκεφτώ ότι εσύ μπορεί να τρως κρέας,
μα δεν κατακρίνεις άλλους
– όπως κάνω συχνά εγώ-
που είναι το χειρότερο.

Και γενικά,
όλες αυτές τις μέρες,
θα προσπαθώ να βάζω φως
και καλοσύνη,
εκεί που το άρρωστο μυαλό μου
θέλει να βάλει δηλητήριο,
κακία και κατάκριση.

Και το μεγάλο ερώτημα
που θα κάνω στην ψυχή μου,
ξανά και ξανά
είναι ένα:
γιατί ασχολείσαι
με τη ζωή των άλλων,
κι όχι με τη δική σου,
ρε φίλε;!!!

Πηγή: p.Andreas Konanos : facebook


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Περιμένει ο Θεός

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Τρί Αύγ 14, 2018 8:25 am

Περιμένει ο Θεός
14 Αυγούστου

Εικόνα



Μέσα στην ευτυχία μας, στην καθημερινότητά μας ξεχνούμε τον Θεό.
Όταν όλα μας πάνε καλά ξεχνούμε τις ευεργεσίες Του.

Ακόμα και αυτήν την ευτυχία που έχουμε, ξεχνούμε ότι σ'Αυτόν την οφείλουμε.
Τον θυμόμαστε ίσως σε κάποιες δύσκολες στιγμές.
Τότε ίσως γονατίσουμε.
-------------------
Πολλές φορές όμως γονατίζουμε και πάλι για να Τον κατηγορήσουμε.
Τον κατηγορούμε ότι μας ξέχασε, ότι δεν ενδιαφέρεται για μας.
Τον θυμόμαστε για να Τον κατακρίνουμε.
Τί φοβερό!
--------------------
Και αφού Τον κατηγορήσουμε συνεχίζουμε την προσευχή μας, όχι για Τον γνωρίσουμε, όχι για να συναναστραφούμε μαζί Του, όχι για να καταλάβουμε, όχι για να φωτιστούμε, αλλά μόνο για να πάρουμε αυτό το "κάτι" απ' Αυτόν.
Αυτό το "κάτι" που θεωρούμε ότι μας είναι απαραίτητο.
Αυτό το "κάτι" για το οποίο Τον κατηγορούμε ότι μας το στέρησε!
Τον αναζητούμε μόνο για να Τον χρησιμοποιήσουμε.
Τον θυμόμαστε δυστυχώς μόνο για να μας εκπληρώσει τα αιτήματά μας, για να Τον ελέγξουμε για την αδικία που υποστήκαμε από Αυτό, τον Απαθή και Πανάγαθο Θεό μας.
Και μετά, πάλι Τον ξεχνούμε.
Τον αφήνουμε στο πέλαγος της λήθης μας.
Παίρνουμε αυτό το "κάτι", λέμε ένα στεγνό "ευχαριστώ" και Τον παρατάμε· ή δεν το παίρνουμε και τότε Τον αναθεματίζουμε και Τον ξεγράφουμε μιας και καλή από την ζωή μας.
Δεν αντιλαμβανόμαστε τι κάνουμε.
Δεν καταλαβαίνουμε το λάθος μας.
Δεν συνειδητοποιούμε με Ποιον έχουμε να κάνουμε.
-----------------------
Κι όμως Εκείνος περιμένει.
Περιμένει να συνέλθουμε.
Περιμένει λοιπόν ο Θεός να δει τουλάχιστον μία πρόθεση απο μέρους μας.
Λίγο φιλότιμο...
Στέκει ατάραχος και προσμένει.
Μας προσμένει, όχι γιατί μας έχει ανάγκη, αλλά γιατί μας αγαπά.
Είναι αυτό που λέγει ο γέροντας Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης: "Όταν κάποιος με παρατηρεί με πολλή αγάπη αλλά εγώ κοιτάζω αλλού και δεν έχω καμία κοινωνία μαζί του, αυτός δεν μπορεί να με κάνει μέτοχο της αγάπης του.
Μπορεί μόνο να περιμένει με το χέρι υψωμένο, ώστε, μόλις του ρίξω το βλέμμα μου, αμέσως εκείνος να με προσκαλέσει και να έχω κοινωνία μαζί του.
Αλλά πόσες φορές μπορούμε εμείς οι άνθρωποι να το υπομείνουμε αυτό;
Το Πνεύμα το Άγιο όμως το κάνει· παραμένει σε αυτή την θέση ίσως και σε όλη την ζωή μας, περιμένοντας κάποτε να ελκύσει τα όμματα της καρδιάς μας".

ΠΗΓΗ: briefingnews


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.


Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 9 και 0 επισκέπτες

cron