Επίκαιρα πνευματικά μηνύματα από τον π. Ανδρέα Κονάνο

Πνευματικά θέματα της Ορθόδοξης πίστης μας - Spiritual subjects of our Orthodox faith.

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
Toula
Δημοσιεύσεις: 1962
Εγγραφή: Τρί Ιούλ 31, 2012 3:32 pm
Τοποθεσία: Παναγιώτα, Αμπελόκηποι

Re: Σκόρπια Πνευματικά Διαμάντια από το Διαδίκτυο

Δημοσίευσηαπό Toula » Παρ Νοέμ 08, 2013 8:31 am

ΑΓΓΕΛΟΙ

Εικόνα

από τον π. Ανδρέα Κονάνο

Μέρες δύσκολες για Αγγέλους.
Χρονιές σκληρές για Αγγελούδια.
Εποχές σκοτεινές για Αγγελοφάνειες.

Δεκαετία, λένε, των συσσιτίων, της πείνας και της φτώχειας.
Για να σε νιώσω Άγγελέ μου,
θέλω χορταστικό να' ναι τ' άγγιγμά σου φέτος.
Ζητώ να νιώσω το στομάχι μου γεμάτο
μετά το πέρασμά σου.

Ή να με πάρουν αύριο τηλέφωνο
και να μου πουν ότι δεν έσκισαν
πάλι την αίτησή μου.
Δουλειά.
Μπορείς να δώσεις και σε μένα μια δουλειά
στη γη ετούτη;
Για να κοιτάξω ευγνώμων τα Ουράνια,
και να πιστέψω πιο θερμά!

Ή, αν τα θαύματα αυτά είναι τεράστια,
και δεν τ' αξίζω τέτοιος που 'μαι,
μπορείς τουλάχιστο τη θλίψη να μου πάρεις
που με τυλίγει από παντού ολημερίς;
Μπορείς να δείξεις και σε μένα το φτωχό
κάτι απ' το χαμόγελό σου;
Λίγη χαρά,
που σίγουρα σου περισσεύει,
στείλε κι εντός μου.
Άγγελε.

Πάντως,
βαρέθηκα να ακούω
απλώς να μου μιλούν για σένα.
Λόγια, κηρύγματα και ομιλίες.
Θέλω φέτος στη γιορτή σου, Άγγελέ μου,
κάτι πιο χειροπιαστό.

Δεν έχω θράσος, μη με δεις έτσι.
Ούτε με ασέβεια προκαλώ.
Σε προσκαλώ.

Δεν απαιτώ. Επαιτώ.
Σαν τα παιδιά των φαναριών,
μ' ελάχιστο το φως εντός μου,
παρακαλώ:

Άγιε Άγγελε,
ο εφεστώς της αθλίας μου ψυχής
και ταλαιπώρου μου ζωής.
Μη εγκαταλείπης με.

Πηγή: Andreas Konanos : facebook



Άβαταρ μέλους
Toula
Δημοσιεύσεις: 1962
Εγγραφή: Τρί Ιούλ 31, 2012 3:32 pm
Τοποθεσία: Παναγιώτα, Αμπελόκηποι

Re: Σκόρπια Πνευματικά Διαμάντια από το Διαδίκτυο

Δημοσίευσηαπό Toula » Δευτ Νοέμ 11, 2013 9:13 am

ΝΕΚΤΑΡ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Εικόνα

από τον π. Ανδρέα Κονάνο

Τώρα που ζω, τώρα που ζεις,
ΤΩΡΑ ν’ αγαπηθούμε.

Μετά, θα είναι αργά.

ΤΩΡΑ να πω λόγια ζεστά.
Να σε κοιτάξω φιλικά,
και να σε εκτιμήσω.
Έμπρακτα:
Με λόγια, άγγιγμα, αγκαλιά,
λεφτά ή ό, τι άλλο.

Μια ενθάρρυνση παρηγοριάς
να δώσω στην ψυχή σου.
Και να παινέψω ειλικρινά
την τόση ομορφιά σου.

Στην προκοπή σου να χαρώ,
στον πόνο σου να κλάψω.
Να ‘ χω το θάρρος να σου πω
πως σε θαυμάζω κι όλας!

Μου το ‘πε σήμερα όλα αυτά
της Αίγινας ο Άγιος.

Όσο ζούσε,
πίκρα και δηλητήριο.
Μετά, λιβανωτά.

Συκοφαντίες φοβερές
άκουσε στη ζωή του.
Αδίστακτα του φέρθηκαν
οι Φαρισαίοι τού τότε.
Ράσο φορώντας καθαρό
και χρυσαφένια μίτρα…

Πόνεσε, έκλαψε πικρά,
τον πότισαν κακίες.
Τώρα ναούς του χτίζουνε
σ’ όλες τις πολιτείες.

Στο ταπεινό του Εικόνισμα
τον είδα να μου γνέφει
και να μου λέει ταπεινά
αυτό να σου μηνύσω:

¨Ποτέ παιδιά μην κάνετε,
ό, τι κάναν σε μένα.
Αγάπη πάντα να έχετε,
πείτε καμιά συγγνώμη.

Και το παιδί σου μην αργείς
φιλιά να το χορτάσεις.

Κι αν έχεις άντρα δύσκολο,
μη του μιλάς σαν ξένη.
Η αγάπη είναι το μυστικό
γαλήνη εντός σου αν θέλεις.

Το νέκταρ της καρδίας σου,
φρόντισε να τρυγήσεις.
Αλλιώς θα ζήσεις άσκοπα
τα χρόνια σου θα χάνεις…

Όλα αυτά τα μυστικά
θ’ ανθίσουν στην καρδιά σου
αν τα ζητάς στην προσευχή
ο Κύριος να στα δώσει.

Θα του μιλήσω όμως κι εγώ.
Για εσέ θα μεσιτεύσω.
Όταν με βλέπει χαίρεται,
μου κάνει το χατίρι.

Διότι με λεν Νεκτάριο!...
Και το ‘χω αποδείξει,
πως της καρδιάς μου οι βυθοί
νέκταρος είναι βρύση... ¨

Πηγή: Andreas Konanos : facebook



Άβαταρ μέλους
Toula
Δημοσιεύσεις: 1962
Εγγραφή: Τρί Ιούλ 31, 2012 3:32 pm
Τοποθεσία: Παναγιώτα, Αμπελόκηποι

Re: Σκόρπια Πνευματικά Διαμάντια από το Διαδίκτυο

Δημοσίευσηαπό Toula » Δευτ Νοέμ 11, 2013 9:14 am

ΕΙΣ ΙΑΣΙΝ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΟΣ

Εικόνα

από τον π. Ανδρέα Κονάνο

Την ώρα που ξαπλώνεις για να κοιμηθείς,
θυμίσου να σε παίρνει ο ύπνος
μ' αισθήματα ευγνωμοσύνης.

Αν κοιμηθείς σκεπτόμενος δυσάρεστα και λυπηρά
αν σε μιζέρεια και σε σκέψεις γκρίνιας έρθει η ύπνος να σε πάρει,
γέμισες δηλητήρια το κορμί σου
όλη νύχτα.

Ενώ αν πεις
¨σ' ευχαριστώ Θεέ μου που αναπνέω,
που ήρθαν δυο φίλοι σπίτι να με δουν,
που έφαγα αυτό το νόστιμο σουβλάκι
κι αυτό το τέλειο παγωτό,
που είδα τα μάτια του καλού παιδιού μου
κι άκουσα το τραγούδι π' αγαπώ,
που φίλησα τα χείλη της καλής μου,
και έδωσα ένα κέρμα στο φτωχό...

Μα όχι μόνο να τα πεις,
μα να τα νιώσεις κι όλας τούτα δω τα λόγια.
Να αισθανθείς να βγαίνει από τα σπλάχνα σου κάτι γλυκό.
Κάτι σαν παιδικό σιρόπι,
που ρίχνει ευθύς τον πυρετό.

Τότε να δεις τι ομορφιά η καρδιά θα νιώσει
και πόσο θα γλυκάνει το μυαλό,
και πώς ο ύπνος γρήγορα θα έρθει
να σου χαρίσει χορτασμό.

Θα κοιμηθείς ίσως τρεις ώρες,
μα θα 'ναι ο ύπνος σου βαθύς
ντυμένος την ευγνωμοσύνη
σαν να εκοιμήθης δεκατρείς.

Τέτοιοι ανθρώποι - εγώ νομίζω -
θα ζήσουνε χρόνια πολλά,
γιατί η γκρίνια μάς γερνάει
κι ασπρίζει όλων τα μαλλιά.

Γι' αυτό, κι εσύ όταν ξαπλώνεις
προσπάθησε να θυμηθείς
τα τόσα δώρα που βιώνεις
και πάψε να μεμψιμοιρείς...

Για προσκεφάλι σου να έχεις
τη λέξη αυτή : ευχαριστώ!
Κι αν η ζωή σου σε πληγώνει
εσύ, ξανά : ευχαριστώ!

Μοιάζει τρελό, κουφό, παράλογο,
να λέω για όλα ευχαριστώ.
Μα όσες φορές το δοκιμάζω
πιάνει!

Και, να!
είμαι εδώ, κι ακόμα ζω.

Πηγή: Andreas Konanos : facebook



Άβαταρ μέλους
Toula
Δημοσιεύσεις: 1962
Εγγραφή: Τρί Ιούλ 31, 2012 3:32 pm
Τοποθεσία: Παναγιώτα, Αμπελόκηποι

Re: Σκόρπια Πνευματικά Διαμάντια από το Διαδίκτυο

Δημοσίευσηαπό Toula » Δευτ Νοέμ 11, 2013 9:16 am

ΜΟΙΡΑΣΜΑ ΠΛΟΥΤΟΥ

Εικόνα

από τον π. Ανδρέα Κονάνο

Για πες ωραία βιβλία που διάβασες,
και που αξίζει να διαβάσουνε και άλλοι.
Διήγηματα, μυθιστορήματα, ιστορικά,
επιστημονικά, ποιητικά κλπ.
Τα θεολογικά τα ξέρω, μην μπεις στον κόπο.
Πιστεύω να το ξέρεις: Είμαι θεολόγος ήδη.
Πες μου το άγνωστό μου, μίλα μου για το δικό σου κόσμο.

Κι άμα οι κόσμοι μας συμπίπτουν,
άσε να μιλήσουν οι όποιοι άλλοι
που 'χουν κάτι καινούργιο να μας πούνε.
Ησύχασε εσύ.

Και μίλα εσύ.

Για να πλουτίσει η γνώση μας,
να ανθίσει κι άλλο η καρδιά μας.
Και να αιχμαλωτίσουμε
κι άλλα ¨νοήματα εις την υπακοήν του Χριστού¨.

Μη φοβάσαι το ξένο.
Ο δικός μας ο Ξένος
έχει κάνει όλα τα ¨ξένα¨, δικά Του.
Ο δικός μου ο Ξένος,
ρίχνει πάντα το φως Του,
σ' ό, τι ωραίο.
Δεν αντέχει τους τάφους, την κλεισούρα,
ούτε τον περιορισμό.

Οι καπαδόκες άγιοι,
Χρυσόστομος, Βασίλειος, Γρηγόριος,
μα κι άλλοι,
το τόλμησαν κι αυτό:
άνοιξαν τα φτερά τους
και πέταξαν σ' όλης της γνώσης τα λιβάδια.
Όπου ανθίζανε λουλούδια.
Χωρίς μικροψυχία, ανασφάλειες,
μιζέρια και φανατισμό.

Άρα, ξεκίνα γράφοντας κι εσύ αυτό το απλό:
¨έχω διαβάσει αυτό το βιβλίο,
που με δυο λόγια λέει αυτό.
Αξίζει να το διαβάσεις κι εσύ αν θέλεις.¨

Κι έτσι, θα γίνουμε όλοι - δωρεάν - πιο πλούσιοι.
Συμφέρει.

Πηγή: Andreas Konanos : facebook



Άβαταρ μέλους
Toula
Δημοσιεύσεις: 1962
Εγγραφή: Τρί Ιούλ 31, 2012 3:32 pm
Τοποθεσία: Παναγιώτα, Αμπελόκηποι

Re: Σκόρπια Πνευματικά Διαμάντια από το Διαδίκτυο

Δημοσίευσηαπό Toula » Τρί Νοέμ 19, 2013 8:37 pm

ΦΩΣ

Εικόνα

από τον π. Ανδρέα Κονάνο

Αν γύρω σου πηχτό σκοτάδι και χαμός,
αν είσαι μες στο μάτι του κυκλώνα,
και νιώθεις ότι χάνεσαι
ή σ’ έχει πιάσει πανικός,
εκείνες τις στιγμές
να λες διαρκώς αυτό:
Φως Χριστού φαίνει πάσι.

Είναι απίθανα τα λόγια αυτά.
Σκέψου:
Δεν είναι ικεσία, ούτε εκλιπαρούν.
Ούτε και προσδοκούν το θαύμα.

Μα, ήδη το βλέπουν.

Δεν είναι προσευχή συνηθισμένη,
ως ευχή.
Ούτε καημός,
ως κάτι που έρχεται.

Δεν λέει ¨θα φέξει του Χριστού το Φως κάποια στιγμή¨.
Μα, ήδη ¨φαίνει¨. Τώρα!
Ήδη λάμπει.
Κι ας γίνεται γύρω σου χαμός.
Στο κέντρο, στον πυρήνα, ένα Φως.
Ο Χριστός.
Και μάλιστα Φωταγωγικός.

Φως Χριστού φαίνει πάσι.
Πρόκειται για παραδοχή,
για αναγνώριση κι ομολογία.

Αυτό που νιώθει η ψυχή για δευτερόλεπτα
όταν ο νους πετύχει
να κάνει focus πιο ψηλά.

Προσπέρνα σκέψεις,
και φωνές και γεγονότα.
Αισθήσεις και αισθήματα,
βιώματα και χρώματα.

Κι όταν διασχίσεις τους ανέμους,
μα κι όλα τα λεπτά τού νου νοήματα,
κι όταν μπορέσεις για λιγάκι άφωνος να μείνεις,
-σιωπηλός, ασχημάτιστος, ανοιχτός, καθαρός, δεκτικός-
τότε θα δεις αυτό:
Φως Χριστού, φαίνει πάσι.

Όλοι κι όλα τυλιγμένα μες στο Φως.
Ήδη.
Και χτες. Και τώρα. Και πάντα.

Για σκέψου.
Στο κέντρο του καυγά, υπάρχει ένα Φως.
Στα μαγαζιά ψωνίζεις, και είσαι μέσα στο Φως.
Στην κίνηση των δρόμων, κι εκεί υπάρχει Φως.
Στο κέντρο κάθε κρίσης, ο Πλούσιος, Αυτός.

Μα και στις Φιλιππίνες ετούτο τον καιρό..

Αδυνατώ πολύ να το πιστέψω,
δεν έχω μάτια να το δω.
Μα έτσι μάλλον πρέπει να ‘ναι.
Κι εκεί.
Και παντού.
Και πάντα.
Φως Χριστού φαίνει πάσι.

Πηγή: Andreas Konanos : facebook



Άβαταρ μέλους
Toula
Δημοσιεύσεις: 1962
Εγγραφή: Τρί Ιούλ 31, 2012 3:32 pm
Τοποθεσία: Παναγιώτα, Αμπελόκηποι

Re: Σκόρπια Πνευματικά Διαμάντια από το Διαδίκτυο

Δημοσίευσηαπό Toula » Τρί Νοέμ 19, 2013 8:39 pm

ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΘΑΝΑΤΟΥ

Εικόνα

από τον π. Ανδρέα Κονάνο

Με πήρες ξαφνικά τηλέφωνο προχτές.
Και μου 'πες πως είμαι ο καλύτερος:
ο καλύτερος πνευματικός,
φίλος κι άνθρωπος.

Πήρα χαρά που σ' άκουγα τόσο ευτυχισμένο,
μα αγνοούσα τι έγινε
κι άλλαξε η ζωή σου.

Άστραφτες όμως τόσο
σα να κρατούσες αγκαλιά
μύρια πασχαλινά κεριά αναμμένα.

Όλα τα έβλεπες αλλιώς.
Τα μαύρα ράσα μου, λευκά.
Τα λίγα μου μαλλιά, πολλά.
Τα απλά μου λόγια, θεϊκά.

Τα τετρακόσια ευρώ που παίρνεις στη δουλειά σου
πλούτος αμύθητος.
Οι στάλες τις βροχής,
πριν καν προλάβουν να σ' αγγίξουν,
στέγνωναν.
Έκαιγε τόσο η καρδιά σου.

Κρίση για σένα δεν υπήρχε.
Η Ελλάδα έγινε ξανά Παράδεισος.
Κι η φτωχογειτονιά σου
αρχοντική σαν άλλη Εκάλη.

Σταμάτησα τα λόγια σου
που σαν πουλιά γέμιζαν τον αέρα,
να σε ρωτήσω αυτό το απλό:
τι σου συνέβη; τι έπαθες;
τι άλλαξε κι άλλαξαν όλα;

Και μου απάντησες μόνο μια λέξη :
ερωτεύτηκα!
βρήκα τον άνθρωπό μου!

Κατάλαβα.

Χωρίς επιχειρήματα,
ούτε αναλύσεις κι εξηγήσεις άλλες.
Έτσι απλά μου 'πες το μυστικό σου.

Και λύθηκε μεμιάς η απορία μου
για το μυστήριο της χαράς σου.

Πηγή: Andreas Konanos : facebook



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Σκόρπια Πνευματικά Διαμάντια από το Διαδίκτυο

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Πέμ Νοέμ 21, 2013 6:04 pm

ΝΟΗΜΑ

Εικόνα

από τον π. Ανδρέα Κονάνο

Όταν έχεις να κάνεις κάτι,
και το κάνεις με νόημα, ζεις δυναμικά.
Κι όταν δεν έχεις να κάνεις κάτι,
και κάθεσαι όλη μέρα στον καναπέ και την τηλεόραση,
μα έχεις δώσει νόημα και σ’ αυτή σου την απραξία,
πάλι όμορφα είναι.

Την ομορφιά, τελικά,
τη δίνει το νόημα.
Ένα ¨γιατί¨ που σε τρέφει
και λειτουργεί ως κίνητρο και καύσιμο ζωής.

Έχω δει αργόσχολους με νόημα ζωής.
Εργαζόμενους μαραζωμένους.
Άνεργους ψαγμένους.
Μοναχούς απογοητευμένους.
Χριστιανούς εκστασιασμένους.
Άτεκνους, πολύτεκνους.
Και πολύτεκνους, μα όχι ζηλευτούς.
Ιερείς μπερδεμένους. Κι άλλους, αγιασμένους.
Κι απλούς πιστούς φωτισμένους.

Όπου υπήρχε δυσλειτουργικότητα,
(και σε μένα, δηλαδή),
πάντα διέκρινα ως πρόβλημα
μια έλλειψη ζωογόνου νοήματος.
Ή, έστω,
κάποιου νοήματος, σκοπού και βάθους.

Εύχομαι να ξέρουμε κατά πού πέφτει η Ιθάκη,
η όποια Ιθάκη του καθενός.

Που, για μας, είν’ ο Χριστός.

Μα θέλω να σέβομαι του καθενός:
το όνειρο, την προσδοκία,
το νόημα...

Ό, τι τον κρατά στη ζωή τέλος πάντων.

Πηγή: Andreas Konanos : facebook


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Toula
Δημοσιεύσεις: 1962
Εγγραφή: Τρί Ιούλ 31, 2012 3:32 pm
Τοποθεσία: Παναγιώτα, Αμπελόκηποι

Re: Σκόρπια Πνευματικά Διαμάντια από το Διαδίκτυο

Δημοσίευσηαπό Toula » Παρ Νοέμ 22, 2013 9:55 am

ΕΊΣΟΔΟΣ, ΕΞΟΔΟΣ

Εικόνα

από τον π. Ανδρέα Κονάνο

Η σημερινή γιορτή των Εισοδίων της Παναγίας,
μου θυμίζει την ομορφιά κι αξία του σώματός μου.

Ο καθαρώτατος ναός του Σωτήρος!
Το σώμα της Παναγίας μας.
Μα και το δικό μου σώμα μπορεί να γίνει ναός του Σωτήρος.
Και το δικό σου, κι όλων μας.
Αυτή είναι η κλίση του κορμιού μας.

Το σώμα αυτό,
που το γεμίζω τοξίνες, θλίψεις,
πίκρες, ενοχές.
Ξέρω, θα βιαστείς να πεις ¨και αμαρτίες¨.
Πιστεύω όμως τελικά ότι
πιο πολλές είναι οι ενοχές μας,
παρά οι αμαρτίες μας.

Απ' τα χρόνια που εξομολογώ (γύρω στα 15),
συναντώ περισσότερο ενοχικά άτομα,
παρά αμαρτωλά.
Πιο βαθύς ο πνιγμός, το κουβάρι,
ο μπερδεμένος ψυχισμός, ο ενοχικός εθισμός,
παρά το αμάρτημα το ίδιο.
Αυτό λέει η πείρα μου, ζώντας μέσα στο ράσο. Μέσα.

Άτομα που κοινωνούν, εξομολογούνται, λαμβάνουν άφεση απ' το Θεό,
κι όμως,
δεν βλέπω ακόμα τη χαρά ν' ανθίζει
ούτε στο κορμί τους, ούτε στην ψυχή τους.

Η Παναγία μας, είχε χαρά!
Πάλι θα βιαστείς να πεις, ¨μα αυτή ήταν αλλιώς¨!!
Ε, αυτό ρωτώ κι εγώ:
εμείς, πότε θα γίνουμε αλλιώς;..

Μετά θάνατον;;;;

Και να φανταστείς, και πέρυσι γιορτάσαμε Εισόδια,
και πάλι λέγαμε τα ίδια.
Και πάλι μείναμε στην κλάψα των αμαρτιών μας.
Και φέτος, το ίδιο.
Και του χρόνου το ίδιο.

Κάτι σαν τους πολιτικούς καταντήσαμε.
Είμαστε όλο με το ¨να¨ και με το ¨θα¨.
¨Να¨γίνουμε κάποτε σαν την Παναγία.
¨Θα¨ γίνουμε κάποτε αλλιώς.

Κάτι δεν πάει καλά...
Τελικά, πιστεύουμε σ' αυτά που λέμε;...
Ισχύουν αυτά που λέμε;
Ζούμε αυτά που λέμε;
Εννοώ, με αποδείξεις.

Πηγή: Andreas Konanos : facebook



Άβαταρ μέλους
Toula
Δημοσιεύσεις: 1962
Εγγραφή: Τρί Ιούλ 31, 2012 3:32 pm
Τοποθεσία: Παναγιώτα, Αμπελόκηποι

Re: Σκόρπια Πνευματικά Διαμάντια από το Διαδίκτυο

Δημοσίευσηαπό Toula » Κυρ Νοέμ 24, 2013 2:47 pm

ΑΝΤΕΧΕΙΣ;

Εικόνα

από τον π. Ανδρέα Κονάνο

Μου 'πε ένας φίλος μου προ καιρού, ότι με τον παλιό του εαυτό,
δηλ τον εαυτό που είχε πριν δέκα χρόνια,
δεν θα άντεχε να πιει ούτε καφέ!

- Άλλαξα σε πολλά! απόψεις, ιδέες, θέσεις, στυλ, νοοτροπία.
Είμαι ένας άλλος άνθρωπος πλέον, πάτερ.
Επιεικής, συμπαθής, άνετος, χωρίς τα παλιά κωλλύματα.
Και δεν το μετανιώνω.

Θυμήθηκα ότι κάτι παρόμοιο έλεγε ο π. Πορφύριος για τον εαυτό του. Ότι όταν ήταν νέος ήταν πολύ αυστηρός και απόλυτος
με τους ανθρώπους.
Μετά, μαλάκωσε.
Είδε αλλιώς το Θεό, τους ανθρώπους, τα πάντα.

Και ζήλεψα την αλλαγή.

Το μπουμπούκι, δεν πρέπει να φοβηθεί να γίνει λουλούδι.
Αυτός είναι ο σκοπός του.
Μα για να γίνει αυτό,
είναι ανάγκη να ξεντυθεί το φλοιό του μπουμπουκιού
που του περιορίζει το ¨άνοιγμα¨.

Οι αλλαγές.
Σε μένα, σε σένα, στους άλλους.
Τις αντέχεις;Σε φοβίζουν;
Τις θέλεις;
Μπορείς να πιεις καφέ με τον παλιό σου εαυτό;

Πηγή: Andreas Konanos : facebook



Άβαταρ μέλους
Toula
Δημοσιεύσεις: 1962
Εγγραφή: Τρί Ιούλ 31, 2012 3:32 pm
Τοποθεσία: Παναγιώτα, Αμπελόκηποι

Re: Επίκαιρα πνευματικά μηνύματα από τον π. Ανδρέα Κονάνο

Δημοσίευσηαπό Toula » Τρί Νοέμ 26, 2013 11:30 am

ΚΙΝΕΖΙΚΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Εικόνα

από τον π. Ανδρέα Κονάνο

Ει το φέρον σε φέρει,
φέρε και φέρου.
Ει δ' αγανακτείς,
και σαυτόν λυπείς,
και το φέρον σε φέρει!..

Δε θυμάμαι ποιος το έγραψε,
μα θα κάνω μια απλή μετάφραση:

Αν η κατάσταση που περνάς σε κάνει να δυσκολεύεσαι,
κάνε υπομονή, άντεξέ το,
κι αφέσου να σε πάει εκεί που είναι να πας..
Προχώρα αφημένος, ρέοντας στα γεγονότα της ζωής.
Διότι, αν αγανακτείς κι αντιστέκεσαι,
το μόνο που πετυχαίνεις είναι να πονάς,
να λυπάσαι,
ενώ η δύσκολη κατάσταση συνεχίζει να σε θλίβει,
χωρίς ν' αλλάζει κάτι.

....................................................................

Δεν λέμε να μην παλεύουμε και να αφηνόμαστε παθητικά.
Μα η αντίστασή μας να μην έχει ως αφετηρία τον πανικο,
τα νεύρα και την αντίδραση,
μα μια πρόδρομη αποδοχή αυτών που συμβαίνουν.

Αφού, άλλωστε, ό, τι συμβαίνει
είναι αυτό που επιτρέπει ή θέλει ο Θεός.

Άρα, πρώτα συμφιλιωνόμαστε μ' αυτό που συμβαίνει,
και μετά - ήρεμοι! - πάμε για κάτι καινούργιο
και για αλλαγές στη ζωή!..

Δηλαδή, ¨φέρε και φέρου¨!...

Πηγή: Andreas Konanos : facebook




Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 5 και 0 επισκέπτες