Επίκαιρα πνευματικά μηνύματα από τον π. Ανδρέα Κονάνο

[Toula]

ΠΕΡΑΣΑΝ ΠΕΡΙΠΟΥ 10 ΧΡΟΝΙΑ..

Πρώτη φορά πήγα στην Αμερική, στο Σικάγο, το 2007.
Χάρη σ' αυτή την παρέα, των ομογενών αδελφών μας,
και των ¨Ελληνικών Παλμών¨!

https://www.facebook.com/Hellenic-Heart ... 7407237808…/…

Η πρόσκληση τότε, έγινε με αφορμή την εκπομπή ¨Αθέατα Περάσματα¨, την οποία άκουγαν κι εκεί ιντερνετικά.
Τους ευχαριστώ, και θυμάμαι πάντα με ευγνωμοσύνη όλη τη φροντίδα που έδειξαν, τη φιλοξενία τους, τις ξεναγήσεις τους, την εμπιστοσύνη τους.
Όλοι τους, υπέροχοι άνθρωποι.
Γνωρίζοντάς τους, και επισκεπτόμενος την Αμερική, άνοιξαν δρόμοι χαράς και ήρθαν πολλές ευλογίες του Θεού και δώρα στη ζωή μου.

Παρακάτω - σήμερα το ανακάλυψα- μεταφράζονται
κάποια αποσπάσματα ομιλιών μας, στα αγγλικά,
για όσους δεν γνωρίζουν ή δεν καταλαβαίνουν καλά τα ελληνικά.
Ίσως αφορούν κάποιους.
-------------------------------------------------
ΟΜΙΛΙΑ: Κυριακή, 11/12, στις 6 μ.μ.
στο πνευματικό κέντρο του αγίου Θωμά στο Γουδί,
(οδός Αγίας Λαύρας 37 και Κλεοβούλης 21,
δίπλα στην πλατεία του αγίου Θωμά).
Θέμα: Η χαρά του Χριστού, και η θλίψη του πιστού...

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΑΚΑ

Ο πατέρας του σπιτιού ήταν πολύ ¨της εκκλησίας¨
Με κάλεσε σπίτι του, να φάμε. Πήγα.
Είχαν φοβερά ορεκτικά.
Μετά ήρθε ένας απίστευτος μουσακάς. Και τέλειες σαλάτες.
Όταν πέρασε λίγη ώρα, είπε ο πατέρας με ύφος σοβαρό, να σταματήσουν όλοι τώρα να τρώνε, για να ακούσουνε τον ¨πάτερ¨, που θα μιλήσει ¨πνευματικά¨.
Τα παιδιά σώπασαν βαριεστημένα, οι άλλοι απόρεσαν γιατί αυτή η διακοπή, τα μωρά ήθελαν νερό και έπαιζαν.
Εγώ κοίταζα το επόμενο κομάτι που είχα σκοπό να φάω πριν κρυώσει.

Ο ευσεβής κύριος περίμενε να πω κάτι βαθυστόχαστο και πήρε την ανάλογη πνευματική στάση.

Σκέφτηκα να μιλήσω για τις ατέλειωτες ώρες που αυτή η μάνα χτες βράδυ τηγάνιζε κολοκυθάκια, μελιτζάνες και πατάτες, και τσιγάρισε τον κιμά. Έκανε και την κρεμώδη βουτυράτη μπεσαμέλ, προσέχοντας να μη σβολιάσει. Κι έβαλε επάνω πεκορίνο, αν κατάλαβα καλά.
Θαύμασα την όρεξη της γυναίκας. Το κέφι της.
Την επαίνεσα που έκανε αυτό το φαγητό.
Ευχαρίστησα τον κύριο που με κάλεσε σπίτι του, και την αγάπη της οικοδέσποινας για όλους μας και για μένα, που κουράστηκε τόσο.

¨Βλέπεις μονάχα ένα κομάτι μουσακά στο πιάτο σου,
κι όμως κρύβει τόσα πολλά¨, είπα ενθουσιασμένος στο τέλος, και σταμάτησα.

Αυτό ήταν το κήρυγμά μου. Τέλος. That’s it!

Κι είπε ο πατέρας του σπιτιού, ξανά, επιμένοντας: Καλός ο μουσακάς, μα θα μας πείτε και κάτι πνευματικό τώρα, πάτερ;..
Ναι, απάντησα. Θα ήθελα άλλο ένα κομάτι! Μοσχοβολάει τόσο!
Ας φάμε!

Μαράζωσε ο άνθρωπος. Δεν ξέρω αν με καλέσει πάλι για φαγητό.
Με το δίκιο του.
Τον απογοήτευσα στην πνευματική του δίψα.

Μόνο η γυναίκα του αργά εκείνο το βράδυ, μου έστειλε ένα μήνυμα, με λίγες λέξεις: Ευχαριστώ που εκτιμήσατε τον κόπο μου. Σπάνια γίνεται αυτό στο σπίτι. Σήμερα κοιμάμαι πολύ ευτυχισμένη που άκουσα ένα ευχαριστώ.

ΥΓ: Μην παίρνουμε αέρα, έτσι; Η νηστεία δεν τελείωσε!
-----------------------------------------------------------
ΟΜΙΛΙΑ: Κυριακή, 11/12, στις 6 μ.μ.
στο πνευματικό κέντρο του αγίου Θωμά στο Γουδί,
(οδός Αγίας Λαύρας 37 και Κλεοβούλης 21,
δίπλα στην πλατεία του αγίου Θωμά).
Θέμα: Η χαρά του Χριστού, και η θλίψη του πιστού...

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΟΙ ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΙ
Περπάταγα
σ’ ένα σκιερό στενάκι.
Στρίβοντας
έπεσε πάνω μου
μια ακτίνα απ’ τον Ήλιο
που έλαμπε
πίσω απ’ τα σύννεφα.

Κι ένιωσα
σα να μου λέει
ο Θεός,
¨είμαι εδώ!
Κάτι δικό Μου,
σ’ ακουμπάει¨.

Κάπου λέει
στην αγία Γραφή ότι
¨εν Αυτώ ζώμεν
και κινούμεθα και εσμέν¨.

Μέσα Του πλέουμε,
τυλιγμένοι στο Φως,
την Αγάπη
και το Έλεός Του.

Ωραία πράγματα.
Όταν τα νιώθεις.
Όταν
δεν τα νιώθεις,
παντού μαυρίλα.
Ακόμα κι αν σε βάλουνε
πρώτο τραπέζι πίστα,
στον Παράδεισο.

(Πάντως,
το φως του Αττικού ουρανού,
είναι δώρο μεγάλο!!)
--------------------------------------------
ΟΜΙΛΙΑ: σήμερα, Κυριακή, 11/12, στις 6 μ.μ.
στο πνευματικό κέντρο του αγίου Θωμά στο Γουδί,
(οδός Αγίας Λαύρας 37 και Κλεοβούλης 21,
δίπλα στην πλατεία του αγίου Θωμά).
Θέμα: Η χαρά του Χριστού, και η θλίψη του πιστού...

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

Σε βλέπω συνοδοιπόρο, μαζί θα αγωνιστούμε!
Ορθόδοξη Αλήθεια

► http://readpoint.com/orthodoksialithia
Από τον π.
Ανδρέα Κονάνο

Πού είναι αυτή η πραγματικότητα που έφερε ο Χριστός; Δύο χιλιάδες χρόνια πέρασαν και ακόμα το μήνυμά Του δεν το έχουμε ζήσει. Και μην είσαι έτοιμος να κατηγορήσεις τον κόσμο, λέγοντας ότι δεν το έχει ζήσει ο κόσμος. Δεν το έχουμε ζήσει ούτε καν εμείς! Εμείς οι χριστιανοί.

Απόδειξη: δεν είμαστε ευτυχισμένοι. Είσαι χαρούμενος; Είσαι χαρούμενος που είσαι άνθρωπος του Θεού; Βλέπεις τη ζωή κάπως αλλιώς; Ετσι όπως είπε ο Χριστός; Κατάλαβες πως ό,τι γίνεται στη ζωή σου έχει ένα νόημα για την ψυχή σου; Νιώθεις ότι καθετί έχει έναν σκοπό; Σταμάτησες να κατακρίνεις τον Θεό; Δεν Τον έχεις κατακρίνει, σίγουρα, άμεσα. Αλλά Τον κατακρίνεις έμμεσα και πλαγίως. Ξυπνάς το πρωί και κοιτάς τον καιρό και λες: «Τι παλιόκαιρος κι αυτός σήμερα...» Τον Θεό κατακρίνεις. Γιατί ποιος έχει κάνει τον καιρό σήμερα να βρέχει, να χιονίζει, να έχει ζέστη, να 'χει καύσωνα; Ποιος δίνει την εντολή ώστε τα φυσικά φαινόμενα να είναι αυτά που είναι; Ο ίδιος ο Δημιουργός.

Λες, ας πούμε, «τι οικογένεια είναι αυτή που έχω εγώ! Πώς είναι έτσι τα παιδιά μου! Πώς είναι έτσι ο άντρας μου! Ποια είναι αυτή η γυναίκα που διάλεξα! Γιατί να 'ναι έτσι το επάγγελμά μου!». Ολα αυτά ξέρεις τι είναι; Μια κριτική στον Θεό. Είναι σαν να λες στον Θεό: «Θεέ μου, δεν ξέρεις τι κάνεις! Δεν ήξερες Εσύ που μου 'δωσες αυτό το παιδί, εγώ ξέρω καλύτερα από Σένα. Θεέ μου, δεν ξέρεις τι κάνεις, δεν ξέρεις πώς μας κυβερνάς»!

Εχεις μάθει να 'σαι ευχαριστημένος, αναπαυμένος, ικανοποιημένος; Τότε είσαι άνθρωπος του Χριστού! Καταλαβαίνεις τον αδελφό σου και τις ανάγκες του; Πιάνεις τις ανάγκες του άλλου; Εχεις αυτή την ευαισθησία να καταλάβεις ότι ο άντρας σου αυτή τη στιγμή θέλει λίγη στοργή; Το 'χεις καταλάβει; Εχεις καταλάβει ότι θέλει λίγη καλοσύνη; Εσύ όμως έχεις χρόνια να του δείξεις στοργή. Εχει μήνες να πάρει ένα σου χάδι. Το 'χεις καταλάβει αυτό; Κατά τα άλλα όμως λες ότι είσαι του Χριστού! Και λες ότι πήγες και λειτουργία, πήγες και αγρυπνία, πήγες και λιτανείες και είδες και θαύματα. Αυτό όμως δεν θα είναι θαύμα; Οταν σε δει να δείχνεις καλοσύνη!

Μια γυναίκα έχασε τον άντρα της. Την άφησε αυτός κι έφυγε. Και πήγε με μια άλλη. Και τον ρώτησα: «Τι βρήκες, επιτέλους, σ' αυτή την καινούργια γυναίκα που πήγες;» Και μου απάντησε: «Κάτι πολύ απλό, πάτερ. Οταν γυρίζω απ' τη δουλειά, αυτή η νέα πλέον γυναίκα βάζει μια λεκάνη με ζεστό νερό, μια πλαστική λεκάνη, ζεστό νερό, λίγο αλάτι, και μου βάζει τα πόδια μέσα, να ξεκουραστώ που γυρίζω απ' τη δουλειά μου. Αυτό μου 'χει κερδίσει την καρδιά. Δεν ψάχνω μεγάλα πράγματα και συνταρακτικά. Ηθελα κάτι πολύ μικρό, που να δείχνει όμως μια ευαισθησία, ότι ο άλλος σε καταλαβαίνει».

Ηρθε ο Χριστός στη Γη για να μας καταλάβει. Ηρθε ο Χριστός στη Γη για να μας χαρίσει αυτή τη μεγάλη κατανόηση. Τη σημασία της λέξης «συμπόνια». Αυτό που λέει στη θεία λειτουργία «διά των οικτιρμών του μονογενούς Σου υιού, μεθ' ου ευλογητός ει». Τους οικτιρμούς. Οικτιρμός θα πει αυτό: πληγωμένο στήθος. Καρδιά που αγαπά. Που συμπάσχει με τον άλλον. Που καταλαβαίνει τον άλλον. Που νιώθει ότι εγώ κι εσύ είμαστε ένα, δεν είμαστε ξεχωριστοί. Δεν είμαστε χώρια. Δεν σε βλέπω σαν αντίπαλο ή σαν απειλή. Σε βλέπω συνοδοιπόρο. Μαζί πάμε στη ζωή. Μαζί θα ζήσουμε. Μαζί θ' αγωνιστούμε.

[Toula]

ΑΡΚΕΙ ΜΙΑ ΛΕΚΑΝΗ ΜΕ ΖΕΣΤΟ ΝΕΡΟ,
ΛΙΓΟ ΧΟΝΤΡΟ ΑΛΑΤΙ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ...

Χριστιανοί μουτρωμένοι, παράξενοι,
με γκρίνια, παράπονα,
μάχες, κόντρες, κακίες.
Χωρίς χαμόγελο,
χάνουμε την αγάπη κι ενότητά μας.
Όλα αυτά, μετά Χριστόν!

Μπορείς να κερδίσεις τον άνθρωπό σου
με απλές κινήσεις.

Ο αββάς Δωρόθεος λέει ότι και μ' ένα βλέμμα
μπορούμε να αναστήσουμε
ή να καταρρακώσουμε τον αδερφό μας.

Κάτι όμορφο που θα πεις,
μια βλακεία που θα αποφύγεις να ξεστομίσεις,
κάτι αδιάκριτο που δεν θα ρωτήσεις (έχεις περάσει τα πενήντα, ε;),
ένα δώρο που θα κάνεις,
λίγη τρέλα που θα πουλήσεις,
μια πληγή που δεν θα ξύσεις (ακόμα δεν κάνατε παιδάκι;!..),
ένα τηλεφώνημα, ένα μήνυμα,
ένα ταχυδρομικό περιστέρι,
ένα πετραδάκι στο τζάμι,
κάτι τέλος πάντων για να κρατήσεις την αγάπη.
Του Χριστού και των ανθρώπων...

Στην Ορθόδοξη Αλήθεια, απόσπασμα απ' το βιβλίο Στο Βάθος Κήπος.
Ευχαριστώ πολύ όσους μου λένε ότι το κάνουν δώρο
στις γιορτές που έρχονται.
Μπορείς να το βρεις σε όλα τα βιβλιοπωλεία,
ή το παραγγέλνεις διαδικτυακά, και το φέρνουν στο χώρο σου.

Και χρόνια πολλά σε όσες και όσους γιορτάζουν.
Του αγίου Σπυρίδωνα σήμερα!!

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

ΕΣΥ ΘΑ ΠΕΤΥΧΕΙΣ, ΟΠΟΙΟ ΔΡΟΜΟ ΚΙ ΑΝ ΠΑΡΕΙΣ!

Ένας φίλος μου πριν χρόνια
ρώτησε έναν πνευματικό και σοφό γέροντα,
να του πει ¨πώς τον κόβει¨.
Πώς με βλέπετε, πάτερ;
Είμαι για γάμο εγώ,
ή θα προκόψω πιο πολύ αν γίνω μοναχός;
Κι ο γέροντας απάντησε κάτι πολύ ευφυές και διακριτικό,
που φανέρωνε του φίλου μου την ισορροπία,
και του γέροντα τη φώτιση:
Παιδί μου, εσύ, όπως σε ξέρω τόσα χρόνια,
έχεις κάτι πολύ βασικό,
που θα σε κάνει να πετύχεις
όποιο δρόμο κι αν διαλέξεις.
Ξέρεις ποιο είναι αυτό;
Είσαι στρωτός χαρακτήρας!
Νορμάλ τύπος!
Ωραίος άνθρωπος, ευχάριστος.
Δεν είσαι παράξενος ή γκρινιάρης,
μίζερος, σπαστικός, ενοχλητικός.

Οπότε,
το ποιον δρόμο θα πάρεις,
θα το αποφασίσεις εσύ μόνος σου,
διότι δική σου είναι η ζωή!
Είμαι όμως σίγουρος,
πως όποιο δρόμο κι αν πάρεις,
θα πετύχεις!

Αν δεν είσαι στρωτός κι έχεις παραξενιές,
τότε, και στο πιο ασκητικό και άγιο μοναστήρι να πας,
θα τους τρελάνεις όλους.
Αν είσαι δύσκολος,
ακόμα και στον Παράδεισο να σε βάλουν,
θα κολαστείς και θα τον χάσεις.
Και την πιο ωραία γυναίκα να πάρεις,
πάλι πρόβλημα θα βγάλεις!!

Τελικά ο φίλος μου παντρεύτηκε.
Κι όλα πάνε ωραία και καλά,
χάρη στα στρωτά τους τα μυαλά.
Τα δικά του και της γυναίκας του!
Και χαίρονται ακόμα και τώρα, τον καιρό της κρίσης,
διότι είναι ερωτευμένοι και χαρούμενοι,
και τρώνε διαρκώς αγάπη.

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

ΑΓΑΠΗ ΣΕΒΑΣΤΙΚΗ

Άσε
τον άνθρωπό σου
ήσυχο
απ’ την όποια
τρέλα
και καταπίεσή σου.

Άσ’ τον
να ανασάνει
ελεύθερα.
Και να πάρει
μέσα του
αέρα.
Όσο χωράει
στα δικά του
πνευμόνια.

Να βρει
το δικό του
βηματισμό¨.

---------------------------------------
Χρόνια πολλά, Ελευθερία, Λευτέρη!!

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ

¨Πάτερ, κάνω τον καλό, τον χριστιανό, τον ευλαβή, στους ξένους.
Στους δικούς μου όμως είμαι ένας σκέτος σατράπης, που δε σηκώνει δεύτερη κουβέντα.
Στη γυναίκα μου σκορπάω απειλές, και στα παιδιά χαστούκια.
Στη δουλειά, όλοι νομίζουν ότι είμαι ωραίος, αφού κάθε χρόνο πάω άγιο Όρος και τους δείχνω φωτογραφίες με γέροντες και μοναστήρια.
Όσοι με ξέρουν όμως, με αποφεύγουν και με φοβούνται.

Γενικώς, πάτερ, κοροϊδεύω και ζω ένα ψέμα.
Δεν έχω καμία σχέση με το Χριστό¨.
..................................................................................
Θαυμάζω τους ανθρώπους αυτούς που μιλάνε έτσι.
Διότι ο τρόπος τους, φανερώνει ότι μπήκε φως στην ψυχή τους.
Αν δεν είχε μπει φως, δεν θα έβλεπαν όλο αυτό το σκοτάδι.

Αγώνας!..

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

ΤΙ ΜΕΝΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ;..

Τι ωραία
που είναι η αγάπη.

Τελικά,
τι άλλο αξίζει
σ’ αυτό τον κόσμο.

Κοίταξα την εικόνα
του Χριστού
ψιθυρίζοντας
αυτά τα λόγια,
κι έφυγε απ’ τα χείλη Του
ένα περιστέρι
κι έκανε κύκλους στο δωμάτιο,
κι ήρθε και μπήκε
στην καρδιά μου.

Και τη ζέστανε.

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

Η ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΓΥΜΝΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ

Μεγάλο πράγμα να μπορείς να είσαι διάφανος,
ανοιχτός,
αληθινός κι ειλικρινής σε κάποιον άνθρωπο.
Και ειδικά στον πνευματικό σου οδηγό,
τον πνευματικό σου πατέρα.
Στον οποίο θα πεις την αλήθεια του είναι σου,
χωρίς φόβο και αναστολές,
αλλά με απλότητα και ταπεινό θάρρος.

Άλλωστε, το μυστήριο έγκειται σ' αυτό ακριβώς:
Δεν μιλάς σ' αυτόν, τον άνθρωπο, μα στον αοράτως Παρόντα Χριστό.
Σ' Αυτό το Χριστό, στον Οποίο, εννοείται, μπορείς και άλλες ώρες να μιλάς, και να λες ό, τι θες, και να εξομολογείσαι και μόνος.
Μα στο μυστήριο της εκκλησιαστικής εξομολόγησης, λαμβάνεις με τρόπο αισθητό, οπτικό, ακουστικό και χειροπιαστό, την άφεση.

Προσεύχεται για σένα ο ιερέας,
και διοχετεύεται στην δεκτική ψυχή σου η θεία Χάρη της Άφεσης.
Ακούς και αισθάνεσαι εμπειρικά ότι συγχωρείσαι.
Σε αγγίζει ένα πετραχήλι στο κεφάλι,
που είναι η αγκαλιά και το ¨τύλιγμα¨ του Χριστού.

Φιλάς το χέρι του ιερέα, και πίσω απ' αυτόν,
φιλάς το Χέρι του ίδιου του Χριστού.
Και προχωράς τη ζωή σου με ελπίδα,
κάνοντας νέα αρχή!

Ωραία πράγματα όλα αυτά! Όταν λειτουργούν με τρόπο ωραίο.
Διότι, δυστυχώς, όπως όλα τα μεγάλα και ωραία, έτσι κι αυτό,
μπορεί να λειτουργήσει ¨εις ανάστασιν ψυχής¨,
μα μπορεί να γίνει και αφορμή μπερδέματος,
ταραχής, ψυχικού ευνουχισμού,
περαιτέρω ενοχών, ψυχικής κακοποίησης κλπ κλπ.

Όχι επειδή το Μυστήριο δεν έχει δύναμη,
μα επειδή εμείς γινόμαστε μερικές φορές ¨μυστήριοι¨
και δεν κάνουμε στην άκρη να δράσει ο Θεός και η αγάπη Του,
μα βάζουμε στη μέση την προσωπική μας παθογένεια
και τα άπειρα δικά μας προβλήματα,
που κακοποιούν,
αντί να λυτρώνουν..

Ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακας συμβουλεύει:
Πρόσεξε, μήπως αντί να γνωρίσεις έμπειρο καπετάνιο
που θα σε μάθει να κολυμπάς και θα σε πάει στο λιμάνι,
πέσεις σε άπειρο ναύτη,
που αντί να σε βοηθήσει,
σε ρίξει σε ύφαλο
και πάθεις ζημιά.
---------------------------------------
ΟΜΙΛΙΑ
Τρίτη, 20 /12, στον άγιο Διονύσιο της οδού Σκουφά, στις 6 μ.μ.
Θέμα: Χριστούγεννα: Κατάθλιψη ή Χαρά;..

π. Ανδρέας Κονάνος
fb