Επίκαιρα πνευματικά μηνύματα από τον π. Ανδρέα Κονάνο

[Toula]

ΜΕ 5 ΚΟΥΤΑΛΙΕΣ ΖΑΧΑΡΗ!...

Κύριε,
Σε παρακαλώ
εντός τριών ημερών,
δείξε μου
ένα σημάδι
της αγάπης Σου,
και να το νιώσω!

Και μια λεπτομέρεια,
Κύριε.
Εξαιρούνται:
σεισμοί, έμφραγμα,
εγκεφαλικό,
ατύχημα,
αρρώστιες
αποτυχία σε εξετάσεις
κι άλλα τέτοια.

Μιλάω
για αγάπη,
Κύριέ μου.
Όπως την εννοούμε
εμείς
οι απλοί θνητοί.
Κάτι σε πιο στοργικό,
ζεστό,
φιλικό,
τρυφερό.
Δυσκολεύομαι να διαβάζω
τον καρκίνο και τα βάσανα
ως ¨επίσκεψή¨ Σου,
σαν τους μεγάλους άγιους.
Μα τόσο μπορώ,
τόσο αντέχω,
κι έτσι στο λέω.

Θέλω να νιώσω
την αγάπη Σου,
σαν το γάλα που πίνω:
με 5 κουταλιές
ζάχαρη!

Εύχομαι να με ακούσεις.
Σε τρεις μέρες!
Αμήν.

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΑΛΙΕΣ, ΓΝΩΣΤΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ..

Ήταν, λέει,
ο Τελώνης
και ο Φαρισαίος.

Τα υπόλοιπα τα ξέρεις.

Το θέμα
είναι
τι γίνεται
στην πράξη....

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

ΔΥΣΚΟΛΕΥΕΤΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΣΑΣ

Κάποιες φορές
ο άνθρωπός σου
δεν ξέρει τι ακριβώς ζητάς,
διότι δεν μιλάς
ξεκάθαρα.

Λες φύγε,
χωρίς να το εννοείς.
Μιλάς σκληρά,
για να μη καταλάβει
πόσο ευάλωτη ψυχή έχεις.

Βγάζεις αδιαφορία,
ενώ κρυφά κλαις.

Γελάς με ύφος ευτυχίας,
από αμηχανία.

Άλλα θες.
Άλλα λες.
Άλλα κάνεις.

Φιλική συμβουλή:
Αν θες να σωθεί
αυτή η σχέση,
"πάρτο αλλιώς".

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

Καλή εβδομάδα!!

Βάλε τη φωτεινή σου στολή,
και ζήσε με χαρά!
Κι όπως μεγαλώνει η μέρα,
έτσι να μεγαλώνει
η ελπίδα σου.

Κι όπως γλυκαίνει ο καιρός,
έτσι να χαίρεσαι
του Χριστού το Φως.
Στο σπίτι σου,
στην ψυχή σου,
στη δουλειά σου,
στη μοναξιά σου.

Όλα περνούν!
Και μας αφήνουν τον πλούτο τους.
Ακόμα κι οι στάχτες
βγάζουν ευωδία,
αν μέσα σου κρατάς λιβάνι - μύρο.

Διάβασε παρακάτω το απόσπασμα απ' το βιβλίο μας
Στο Βάθος Κήπος,
στην εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια.

Το βιβλίο, υπάρχει στα βιβλιοπωλεία.
Για ηλεκτρονική παραγγελία, εδώ:
http://www.stamoulis.gr/

Αξίζει πραγματικά να γίνεις ωραίος άνθρωπος

Ορθόδοξη Αλήθεια
► http://readpoint.com/orthodoksialithia
Από τον P. Andreas Konanos

Ο άνθρωπος που έχει δοκιμαστεί κι έχει ψηθεί κι έχει παλέψει συμπονά όλον τον κόσμο. Αποκτώ πλέον τη «μεγάλη κατανόηση» του κόσμου. Τώρα θα καταλαβαίνω τον κόσμο και τους ανθρώπους. Θα μπορώ να μπω στη θέση τους. Γιατί τώρα πλέον δεν είμαι άνθρωπος επιφανειακός, μα κάποιος που γνωρίζει το βάθος των πραγμάτων. Και υπάρχει μια συνεχής πρόοδος σ’ αυτό. Και όλο και περισσότερο καταλαβαίνω τους άλλους και τα κίνητρά τους.
Και τότε πραγματικά γίνομαι ένας άγιος άνθρωπος. Ολη αυτή η πορεία γίνεται σιγά σιγά, χωρίς να το καταλάβω. Γίνεται με τον τρόπο που λέει ο Χριστός μας: απαρατήρητα. «Ουκ έρχεται η Βασιλεία του Θεού μετά παρατηρήσεως». Δηλαδή, αυτή η νέα κατάσταση δεν θα φαίνεται απότομα, αλλά θα διεισδύει στην ψυχή μου σταδιακά και ήρεμα, και θα βλέπω τον κόσμο με τελείως διαφορετική οπτική. Αξίζει να το δοκιμάσεις.

Αξίζει να γίνεις ένας ωραίος άνθρωπος. Διότι τελικά όλα, αγαπητέ μου φίλε και αγαπητή μου φίλη, όλα ξεκινούν απ’ το μυαλό, απ’ τον νου, απ’ τη διάνοια του ανθρώπου. Οχι απ’ τον εγκέφαλο που λύνει μαθηματικά. Αυτός είναι ο εγκέφαλος. Ο νους είναι κάτι άλλο. Είναι αυτός που μπροστά στην κίνηση στον δρόμο σε κάνει και λες: «Τι θα γίνει, ρε παιδί μου; Γιατί ν’ αργώ; Αμάν πια αυτό το κράτος! Αμάν πια η κοινωνία! Δεν αλλάζει τίποτα σ’ αυτόν τον κόσμο». Αυτό είναι νους. Εγκέφαλος είναι αυτός που λύνει ασκήσεις Μαθηματικών, που κάνει πράξεις. Καταλαβαίνεις. Ενώ νους είναι το εργαλείο της ψυχής, που βλέπει κι ερμηνεύει τη ζωή. Που δίνει το χρώμα στο πώς σκέφτεσαι τα πράγματα. Κι όλο αυτό το σύστημα του νου μας είναι κάτι που μπορούμε να αλλάξουμε. Μπορούμε να το επηρεάσουμε, να το εκπαιδεύσουμε. Το πετυχαίνουμε κυρίως όταν βάζουμε τον νου μας δίπλα στον νου του Χριστού. «Ημείς νουν Χριστού έχομεν» λέει ο Απόστολος Παύλος. Εμείς έχουμε νου σαν τον Χριστό.

Σκεφτόμαστε όπως ο Χριστός. Βλέπουμε τη ζωή αλλιώς. Κι αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία. Μπορεί μια μέρα να βρέχει. Κι εγώ με τον νου μου απογοητεύομαι. Και λέω: «Τι μέρα είναι αυτή! Γιατί να είναι έτσι. Πω πω, είμαι κακόκεφος σαν τον καιρό». Εσύ, όμως, για τον ίδιο καιρό λες με τον δικό σου νου: «Σ’ ευχαριστώ, Χριστέ μου!» Κοίτα τώρα τι σκέφτεται ο δικός σου νους, κοίτα πώς μπορεί να προσεγγίσει ο δικός σου νους την ίδια πραγματικότητα. «Σ’ ευχαριστώ, Χριστέ μου, γιατί σήμερα Εσύ που κυβερνάς τα σύμπαντα και τους γαλαξίες αποφάσισες, Εσύ θέλησες, Εσύ έδωσες εντολή, Θεέ μου, Δημιουργέ μου, η αιώνια αγάπη, το Παν στον κόσμο, η Σοφία, ο όντως αληθινός Θεός, Εσύ έδωσες εντολή και σήμερα ο καιρός είναι συννεφιασμένος». Και αυτομάτως τι πέτυχες με τον τρόπο αυτόν; Πέτυχες να συνδέσεις αυτό το φαινόμενο της κακοκαιρίας με μια τέτοια αγαπητική διάθεση, με μια τέτοια ευαισθησία ψυχής, το συνδέεις μ’ Αυτόν που δημιούργησε το σύμπαν, τον κόσμο όλον. Μ’ αυτόν που είναι η Πηγή, που είναι η πηγή της Σοφίας και της Γνώσεως και ξέρει τι κάνει. Και αυτομάτως η κακοκαιρία χάνει από μέσα σου αυτή τη δυσάρεστη θέα και αντιμετώπιση. Χάνει αυτό το κλίμα το πικρό. Φεύγει η γκρίνια από την ψυχή σου πλέον.

Από το βιβλίο του π. Ανδρ. Κονάνου «Στο βάθος κήπος»

[Toula]

ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΤΟΥΣ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ...

Όταν κάποιος πεθάνει,
δεν κλαίμε
στην πραγματικότητα γι’ αυτόν.
Αυτός είναι
η αφορμή.

Για εμάς κλαίμε.

Γιατί με το χωρισμό αυτό,
εμείς πονέσαμε πολύ.

Διότι έμεινα μόνος.
Διότι μου λείπει.
Διότι είχα όνειρα
που τώρα ακυρώνονται.

Σχέδια
που αναγκαστικά
ναυαγούν.

Προσκολλήσεις
που τώρα απότομα
σαν έμπλαστρα στην πλάτη
με κόπο ξεκολλούν
και φέρνουν στης ψυχής το σώμα
οδύνη αφόρητη.

Άλλωστε οι φράσεις είναι δηλωτικές
και μαρτυρούν
το αληθινό που γίνεται
πίσω απ’ τα δάκρυα:
Τι θα κάνω τώρα εγώ χωρίς εσένα!
Δεν με λυπήθηκες καθόλου εμένα!
Γιατί μου το ‘κανες αυτό!
Γιατί μ’ αφήνεις μοναχό!
Γύρνα, σε θέλω!
Δεν μπορώ!

Γι’ αυτό
κι όσοι
απ’ την απέναντι όχθη
πάλι ήρθαν
σ’ ονείρατα και οράματα
και μίλησαν,
είπαν
να τους αφήσουμε ήσυχους,
και πως εκεί περνούν καλύτερα
από εδώ,
και όλα ωραία.

Και βασικά,
μόνο προσευχές
κι αγάπη ζήτησαν,
και ελεημοσύνη.

Όλα τ’ άλλα,
του Νάρκισσου,
του Εγώ μου,
παιχνίδια και τερτίπια
πάλι είναι.
----------------------------------------
ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΜΝΟ: Κυριακή απόγευμα.
Πληροφορίες προσεχώς.

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ:ΩΡΑΙΟ ΟΝΟΜΑ

Ο άγιος Χαράλαμπος,
να διώχνει
κι αυτή τη θλίψη
της κατάθλιψης
που βασανίζει
καμπόσους
κι από... μας.
Χρόνια πολλά
σ’ όσους κι όσες γιορτάζουν.
--------------------------------------------
ΟΜΙΛΙΕΣ
ΚΑΛΥΜΝΟΣ: Κυριακή, 12/2, στον Καθεδρικό ναό Παναγίας Κεχαριτωμένης, στη Χώρα.
Στις 6 το απόγευμα.
Θέμα: Η ελπίδα του πιστού.
ΚΟΡΩΠΙ: Δευτέρα, 13/2, στην αγία Παρασκευή Κορωπίου.
Θέμα: Η χαρά του πιστού.
Ώρα, σύντομα.

π. Ανδρέας Κονάνος

[Toula]

ΜΕ ΑΓΓΛΙΚΟΥΣ ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ

Με αγγλικούς υπότιτλους,
απ τους Ελληνικούς Παλμούς του Σικάγο!
Ευχαριστώ τους φίλους μου εκεί,
για τον κόπο της μετάφρασης,
την αγάπη και τιμή,
και την ευγένεια των αισθημάτων.

Πάντα όταν θυμάμαι τις επισκέψεις μου στην κοινότητά τους,
η καρδιά μου γεμίζει νοσταλγία και χαρά,
δυνατές αναμνήσεις, κι ευγνωμοσύνη!
-----------------------------
ΟΜΙΛΙΕΣ
ΚΑΛΥΜΝΟΣ: Κυριακή, 12/2, στον Καθεδρικό ναό Παναγίας Κεχαριτωμένης, στη Χώρα.
Στις 6 το απόγευμα.
Θέμα: Η ελπίδα του πιστού.
ΚΟΡΩΠΙ: Δευτέρα, 13/2, στην αγία Παρασκευή Κορωπίου.
Θέμα: Η χαρά του πιστού.
Στις 6 μ.μ.

BLESSING IN DISGUISE.... Atheata Perasmata (Invisible Ways) into daily struggles.... with father Andrea Konanos

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

ΑΚΥΡΩΣΗ ΟΜΙΛΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΜΝΟ,
ΛΟΓΩ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟΥ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΚΑΙ ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗΣ ΑΥΡΙΟ.

Ήμουν με το εισιτήριο στο χέρι στο αεροδρόμιο, όταν το έμαθα!..
Είναι αυτό που λέμε, ¨Όπως τα φέρνει ο Θεός¨.
Άλλη φορά!

Καλή Κυριακή!

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

ΤΟ ΓΙΑΤΡΙΚΟ ΤΗΣ ΖΗΛΕΙΑΣ

Γύρισε ο Άσωτος,
ζήλεψε ο πρεσβύτερος,
συννέφιασε
η χαρά.

Πάντα κάπως έτσι γίνεται...

Πώς θεραπεύεται
η ζήλεια;
Ο Πατέρας,
μας δείχνει τη μέθοδο:
Περισσότερη αγάπη,
να κλείσει η πληγή.
Ενότητα,
να φύγουν οι φοβίες,
να μη σε νιώθει απειλή.
Αληθινή γνώση
της προσωπικής σου
αξιοσύνης.

Και πάλι αγάπη...
-------------------------------------
ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΚΟΡΩΠΙ:
Δευτέρα, 13/2, στην αγία Παρασκευή Κορωπίου.
Θέμα: Η χαρά του πιστού.
Στις 6 μ.μ.

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΚΟΡΩΠΙ:
Δευτέρα, στην αγία Παρασκευή Κορωπίου, στις 6.

Καλή εβδομάδα!

Η ομορφιά δεν χάθηκε απ' τον κόσμο μας ακόμα!
Υπάρχει ο πόνος, η θλίψη, η δυσκολία. Ναι.
Μα υπάρχει και η αγάπη,
η ζεστασιά, ο έρωτας.

Εσύ, αυτά να κοιτάς,
αυτά να ποθείς,
αυτά να ζεις.

Κι όπου μπολοκάρεις,
να λες ¨Φως Χριστού, φαίνει πάσι¨,
και να προχωράς
χωρίς καμία στάση.
--------------------------------------------------
Διάβασε παρακάτω το απόσπασμα
απ' το βιβλίο, Στο Βάθος Κήπος,
στην Εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια.

Συμφέρει να βλέπεις με αισιοδοξία τη ζωή!
Ορθόδοξη Αλήθεια
► http://readpoint.com/orthodoksialithia

Από τον P. Andreas Konanos

Oπως λέει ο πατήρ Παΐσιος, αν κάνω «καλούς λογισμούς» μέσα μου και βλέπω τα πράγματα μέσα απ' τα μάτια του Θεού, τότε η ζωή δεν θα με λυγίζει. Αντίθετα, θα με κάνει ώριμο, όμορφο, ταπεινό, με καλοσύνη, με συμπόνια για όλο τον κόσμο.

Φεύγουν όλα αυτά, γιατί ο νους σου πρόλαβε και συνέδεσε το γεγονός αυτό με την πηγή, που 'ναι ο Θεός. Το πώς αισθάνεσαι εξαρτάται από το πώς σκέφτεσαι. Και η σκέψη εξαρτάται απ' το πώς αποφασίζεις εσύ να σκεφτείς. Θα πεις: «Δηλαδή, άμα κάνει κρύο και βρέχει, δεν θα κρυώνω; Είναι θέμα σκέψης;» Οχι. Αυτά τα πράγματα είναι φυσικά και αντικειμενικά, και δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε, κι επηρεάζουν όλους μας με τον ίδιο τρόπο.

Οταν κάνει κρύο, σίγουρα κρυώνει το σώμα σου. Τα φυσικά φαινόμενα μας επηρεάζουν θέλουμε δε θέλουμε. Οταν κάνει πολλή ζέστη, ζεσταίνεται το σώμα σου. Δεν μπορεί να πει κανείς: «Εγώ τώρα δεν ζεσταίνομαι, επειδή ο νους μου θέλει να μη ζεσταίνομαι». Ζεσταίνεσαι, ναι. Αυτό είναι το σωματικό κομμάτι της υποθέσεως.
Σωματικά δεχόμαστε όλοι τα ίδια ερεθίσματα. Αλλά ψυχικά αντιδρά καθένας με τον δικό του τρόπο, που 'ναι τελείως διαφορετικός.
Δηλαδή μπορεί να βγούμε και να κάτσουμε τέσσερις άνθρωποι στη βροχή. Η βροχή πέφτει πάνω σ' όλους μας. Ο ένας μπορεί να νευριάζει επειδή χαλάνε τα ωραία του μαλλιά.

Η γυναίκα εκνευρίζεται επειδή φεύγουν τα χρώματα του μακιγιάζ απ' το πρόσωπό της και παραμορφώνεται. Ο άλλος σηκώνει το πρόσωπό του στον ουρανό και απολαμβάνει τις σταγόνες, και χαίρεται. Ενώ ο τέταρτος της παρέας νιώθει κάτι διαφορετικό. Η βροχή είναι μία για όλους. Ολοι δέχονται τη βροχή. Καθένας όμως την ερμηνεύει μέσα του με διαφορετικό τρόπο. Αυτό τον διαφορετικό τρόπο είναι που μας χαρίζει ο Χριστός. Μας βοηθά να ερμηνεύουμε τα πράγματα έτσι, που να μη λυγίζουμε, να μην απελπιζόμαστε, να μη βουλιάζουμε. Οπότε όλα θα πάνε καλά. «Σιγά μην πάνε. Είσαι σίγουρος ότι θα πάνε καλά; Είσαι σίγουρος;»

«Εγώ είμαι σίγουρος γιατί εμπιστεύομαι τον Θεό. Αλλά ακόμα και αν και οι δύο δεν είμαστε σίγουροι και είμαστε και οι δύο αβέβαιοι, ποια αβεβαιότητα είναι η πιο συμφέρουσα για τη ζωή μας; Ακόμα και αβέβαιη να 'ναι η πίστη μου, σε συμφέρει να βλέπεις με ελπίδα τη ζωή». «Μα είναι ψεύτικη αυτή η ελπίδα σου». «Γιατί, η δική σου απαισιοδοξία είναι αληθινή; Λες την ελπίδα μου ανεδαφική και ουτοπία. Ωραία. Η δική μου στάση, λες, είναι ουτοπία. Η δική σου απελπισία, δηλαδή, δεν είναι ουτοπία; Τι είναι; Πραγματικότητα; Δεν λάμπει σήμερα ο ήλιος; Και αν όχι στο σπίτι σου απέξω, σίγουρα ο ήλιος αυτή τη στιγμή φωτίζει τόσα μέρη. Θες να πιστέψω, δηλαδή, ότι δεν υπάρχει χαρά στη ζωή; Δεν ανθίζουν αυτή τη στιγμή λουλούδια στο κόσμο; Δεν υπάρχουν σήμερα ζευγάρια που γνωρίστηκαν και αγαπήθηκαν κι είπαν για πρώτη φορά τη λέξη “σ' αγαπώ”; Δεν υπάρχουν σήμερα μάνες που γέννησαν μωράκια και ήρθαν στο κόσμο νέες υπάρξεις; Δεν υπάρχει ομορφιά στη ζωή; Υπάρχει. Το ξέρω ότι υπάρχει και η κακία. Υπάρχει και ο πόνος. Υπάρχει και η θλίψη. Υπάρχουν κι αυτά. Το θέμα είναι πού θέλεις να εστιάσεις εσύ. Πού θέλεις να επικεντρωθείς. Πού θέλεις να στρέψεις τους προβολείς της ψυχής σου. Τι θες να δεις;»

Από το βιβλίο του π. Ανδρ. Κονάνου «Στο βάθος κήπος»