Επίκαιρα πνευματικά μηνύματα από τον π. Ανδρέα Κονάνο

[Toula]

ΑΛΛΟ ΡΟΛΟΣ, ΑΛΛΟ ΖΩΗ!

Στη δουλειά σου
να είσαι σοβαρός,
μα στη ζωή ¨τρελός¨!
(Ωνάσης)
------------------------
Διότι η δουλειά είναι ¨ρόλος¨.
Ενώ η ζωή
είναι απρόβλεπτη,
έκπληξη,
έκσταση,
αυθορμητισμός
έκρηξη.

Πρακτικά:
τραγούδα, χόρεψε,
γέλα στο παιδί σου,
παίξε,
ξέσφιξε τη γραβάτα,
τσαλακώσου λίγο απ' τον πολύ καθωσπρεπισμό.
Και, βασικά, ζήσε!

Ζήσε σου λέω,
ψυχή μου!!
--------------------------------------
ΟΜΙΛΙΑ
Τρίτη, 20 /12, στον άγιο Διονύσιο της οδού Σκουφά, στις 6 μ.μ.
Θέμα: Χριστούγεννα: Κατάθλιψη ή Χαρά;..

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

ΠΛΑΤΙΑ ΚΑΡΔΙΑ, ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ

Χριστούγεννα,
μεταξύ άλλων, θα πει,
άνοιγμα καρδιάς,
που χωρά μέσα τους πάντες.
Δικαιολογεί τους πάντες.
Συγχωρεί.
Βγάζει επιείκεια και καλοσύνη.
Γίνεται σαν την αγάπη του Χριστού.
Χριστός θα πει Φως,
Αγάπη,
Έλεος.

Εύχομαι να μιλάς με όλους.
Έστω τους συγγενείς σου!
Μιλάμε για τον πατέρα, τη μητέρα,
τα αδέρφια και το σόι σου!..

Από το βιβλίο μας, Στο Βάθος Κήπος,
στην εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια.
-----------------------------------
ΟΜΙΛΙΑ
Σήμερα, Τρίτη, 20 /12, στον άγιο Διονύσιο της οδού Σκουφά, στις 6 μ.μ.
Θέμα: Χριστούγεννα: Κατάθλιψη ή Χαρά;..

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

Ορθόδοξη Αλήθεια
18 Δεκεμβρίου στις 7:00 μ.μ. ·
Ο Χριστός γεννήθηκε και έκλαψε για όλους
Ορθόδοξη Αλήθεια
► http://readpoint.com/orthodoksialithia

Από τον π.
Ανδρέα Κονάνο

Π ού είναι όλα αυτά τα ωραία που έφερε ο Χριστός στη Γη; Οταν ο Κύριος προσευχήθηκε στο Ορος των Ελαιών, θα θυμάσαι τι προσευχή έκανε! Χριστούγεννα - δεν το ξεχνώ! Ούτε μπερδεύτηκα- κι όμως εγώ σε πήγα στο Ορος των Ελαιών. Αλλά αυτός ο νεογέννητος Χριστός κάποτε μεγάλωσε και πήγε και στο Ορος των Ελαιών και προσευχήθηκε. Και προσευχήθηκε υπέρ του σύμπαντος κόσμου.

Δεν προσευχήθηκε μόνο για τους Εβραίους, τους Ισραηλίτες. Προσευχήθηκε για όλη τη Γη. Εκλαψε για όλη τη Γη!
Αγάπησε αυτούς που είχαν γεννηθεί, που ήταν τότε γεννημένοι και που θα γεννηθούν ως το τέλος του κόσμου. Το κάνεις; Μπορείς να το κάνεις αυτό; Να αγαπήσεις όλους, να συγχωρήσεις όλους, ν’ απλώσει η καρδιά σου, το μυαλό σου.

Θα πει κανείς: Μα, αυτά που λες δεν γίνονται. Δεν μπορούμε ν’ αγαπήσουμε τους ξένους. Δεν μπορούμε ν’ αγαπάμε τους Τούρκους, δεν μπορούμε ν’ αγαπάμε τους Εβραίους, δεν μπορούμε ν’ αγαπάμε τους Αμερικάνους, δεν μπορούμε ν’ αγαπάμε τους Ιταλούς, τους Γερμανούς. Γιατί δεν μπορούμε; Τι είπε ο Χριστός; Μήπως είπε ότι «έρχομαι ανάμεσά σας να σας μάθω ν’ αγαπάτε επιλεκτικά»;

Αλλο η πολιτική. Εκεί μπορεί να πρέπει να κρατήσουμε κάποιες άλλες ισορροπίες και κάποια άλλα όρια. Αλλά η καρδιά μας θα έχει κι αυτή όρια; Η προσευχή μας θα έχει όρια; Το αγκάλιασμα που θα κάνουμε στον κόσμο, αυτή η αγκαλιά θα έχει όρια; Ο Κύριος άνοιξε τα χέρια Του στον σταυρό κι αγκάλιασε όλα τα σημεία της γης και του ουρανού κι άπλωσε την αγάπη Του παντού. Εσύ μπορείς ν’ αγκαλιάσεις όλον τον κόσμο; Μπορείς να μπεις μέσα στο λεωφορείο και να δεις απέναντι να κάθονται ξένοι, έγχρωμοι, διάφορες φυλές της Γης και μέσα σου, παρ’ όλη τη δυσκολία και τη δυσφορία που νιώθεις, να καταλάβεις ότι κι αυτό το πλάσμα που δε σ’ αρέσει, που σου φαίνεται παράξενο, που σου μυρίζει, που λες διάφορα γι' αυτόν, να καταλάβεις ότι κι αυτό το πλάσμα ο ίδιος Θεός το έπλασε; Ο Θεός που έπλασε κι εσένα. Αυτός ο Θεός που γεννήθηκε στη Βηθλεέμ κι ήρθε για ν’ αγαπήσει και ν’ αγκαλιάσει όλη την ανθρωπότητα. Το καταλαβαίνεις αυτό;

Μπορείς ν’ αγαπήσεις αυτόν που είναι στη φυλακή; Μπορείς να καταλάβεις ότι αυτά τα εγκλήματα που έκανε ένας φυλακισμένος θα μπορούσες κι εσύ να τα κάνεις, αν είχες βρεθεί στην ίδια κατάσταση; Καταλαβαίνεις ότι αυτός ο άνθρωπος δεν το ‘κανε από κακία μεγαλύτερη απ’ τη δική σου, αλλά επειδή έτσι ήρθαν τα πράγματα στη ζωή του, έτσι μεγάλωσε, έτσι έμαθε να ζητά το δίκιο του.

Μπορεί αυτός ο άνθρωπος, που σκότωσε και τώρα είναι στη φυλακή, να ‘χε έναν πατέρα που τον σκότωνε στο ξύλο, όταν ήταν μικρό παιδί, και μετά αυτός έμπλεξε, ταλαιπωρήθηκε, έμαθε να κλέβει, να ασωτεύει, να σκοτώνει.

Δεν δικαιολογώ το αμάρτημά του. Μα, καθρεφτίζομαι στον Χριστό. Και λέω, Θεέ μου, μπόρεσα ποτέ να προσευχηθώ γι’ αυτούς τους ανθρώπους; Μπόρεσα ποτέ να πάρω πάνω μου το δικό τους λάθος, το δικό τους αμάρτημα, το δικό τους φρικτό έγκλημα και να πω «Κύριέ μου, συγχώρεσέ τους. Σ’ ευχαριστώ που με προστατεύεις και με προφυλάσσεις από τέτοια εγκλήματα. Αλλά μήπως κι εγώ δεν έχω κάνει εγκλήματα ψυχικής φύσεως»;

\

[Toula]

ΑΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ, ΠΑΡΕ ΕΝΑ ΚΑΝΙΣ!

- Πάτερ, νιώθω τόσο μακρινό κι άπιαστο το Θεό. Πολύ θεωρητική όλη αυτή η υπόθεση. Δυσκολεύομαι να του μιλήσω, να προσευχηθώ, να κάνω όλα αυτά που μου λέτε. Ψυχοπλακώνομαι και δεν χαίρομαι την πίστη μου.
- Καλά. Δεν είναι κι εύκολο να νιώσεις το Θεό. Άλλωστε είναι αόρατος. Και η ουσία του παντελώς άπιαστη. Κι εμείς που τα λέμε, λόγια λέμε. Απ’ τα λόγια μέχρι την εμπειρία, όμως, υπάρχει πάντα απόσταση.
- Και τι να κάνω; Πώς να ξεκινήσω;
- Κοίτα, θα σου πω κάτι που και μένα μου είπαν παλιότερα. Ξεκίνα όπως μπορείς, απλά. Χωρίς σφίξιμο και πίεση. Αυτά, φέρνουν αντίδραση. Το θέμα είναι να ανοιχτείς. Να αγαπήσεις. Να δοθείς. Να σπάσει το τσόφλι της ψυχής, να μπει φως, να ζεσταθείς. Αγάπα κάτι. Φρόντισε κάτι. Έστω ένα λουλούδι, ένα γλαστράκι. Έστω ένα ζωάκι! Σου φαίνεται ίσως άσχετο και ξεκάρφωτο αυτό που λέω. Θα πεις, τι σχέση έχει ο Θεός με το λουλούδι ή με το σκύλο ή τη γάτα; Το θέμα δεν είναι ο σκύλος και η γάτα, έτσι απλά. Το μυστικό είναι ότι αυτά τα πλάσματα, κάνουν την καρδιά σου ¨αγαπησιάρικη¨. Κάνουν την ψυχή σου φροντιστική. Φέρνουν μέσα σου ένα άνοιγμα. Μια αλλαγή.
- Δηλαδή;
- Δηλαδή, βγαίνεις απ’ το εγώ σου το άρρωστο και ψεύτικο, και μπαίνεις στο χώρο της αγάπης. Χαϊδεύεις, ταΐζεις, καθαρίζεις, πας βόλτα. Δίνεσαι. Στην καρδιά σου άνοιξε μια χαραμάδα, μπήκε λίγη γλύκα στην ξινίλα της ζωής σου.
- Μα η χαραμάδα αυτή, δεν είναι εκκλησιαστικού τύπου.
- Ναι, πράγματι, δεν έχει αυτή την επιγραφή. Μα τελικά,υπάρχει κάτι που δεν είναι του Θεού; Τα πλάσματα αυτά, δεν είναι του Θεού;.. Είναι σατανικό να φροντίζεις ένα ζωάκι; Δεν νομίζω! Αντιθέτως, έχω δει πατέρες σε μοναστήρια και κελλιά, να αγαπούν πολύ τα ζώα. Σε βίους αγίων βλέπεις αγίους να ταΐζουν πουλιά, να φροντίζουν ελάφια, αρκούδες, άλογα. Να τους μιλούν με τόση ζεστασιά και τρυφερότητα, λες κι είναι φίλοι τους, με μυαλό! Ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ, δεν λέει στο βίο του ότι τάιζε μια αρκούδα;.. Ο άγιος Πορφύριος είχε έναν μεγάλο πολύχρωμο παπαγάλο που μιλούσε! Αυτοί βέβαια, συνήθως, πρώτα αγάπαγαν το Θεό, και μετά η αγάπη αυτή ξεχύλιζε και στα ζώα. Εσύ όμως, επειδή μου είπες ότι δυσκολεύεσαι να νιώσεις αμέσως το Θεό, θα το πας ανάποδα! Θα ξεκινήσεις απ’ το σεβασμό και την φροντίδα της κτίσης. Κι αυτό θα σε βοηθήσει να νιώσεις μετά και τη θεία αγάπη και Παρουσία.
- Δηλαδή, μου λέτε, να πάρω ένα σκυλάκι;
- Ναι, πάρε αν θες! Καλό θα σου κάνει!
- Μα τα σιχαίνομαι.
- Είδες; Με το καλημέρα, βγήκαν απ’ την ψυχή σου οι δικές σου δυσκολίες κι ανασφάλειες. Ο χαρακτήρας σου. Σιχαίνεσαι, νιώθεις τόσο αποκομμένος, ξεχωριστός, δύσκολος. Αν δεν μπορείς να αγγίζεις τον κόσμο, πώς θα αγγίξεις Αυτόν που έκανε όλα αυτά; Αν σιχαίνεσαι την κτίση, πώς θα πας στον Κτίστη; Αν θεωρείς τον εαυτό σου τόσο καθαρό κι αμόλυντο, πώς να προσεγγίσεις την χωματένια υπόσταση του όποιου ανθρώπου, ώστε να δεις μέσα σ’ αυτή την άδηλη δόξα του Θεού.
- Οκ, ίσως πάρω κάτι. Μα προτιμώ γάτα.
- Το θέμα δεν είναι να πάρεις γάτα ή σκύλο. Μα να πετύχεις αυτό που σου λέω τόση ώρα. Να επιτρέψεις στην καρδιά σου να αγαπήσει και να ανθίσει. Να μαλακώσει. Να δώσει, να δοθεί. Για να σου δοθεί κι εσένα κάτι...
---------------------------------------------------------
Αν έχεις σκύλο ή γάτα ή άλλο ζώο σπίτι σου, δείξε μας καμία φωτογραφία αν θες!
Βρήκα κι αυτό το ιατρικό κειμενάκι, που συμφωνεί με όσα λέμε παραπάνω.
Ψυχικά ασθενείς, βοηθιούνται απ’ τη φροντίδα ζώων.
http://www.iatronet.gr/…/i-agapi-anef-orwn-twn-zwwn-voitha-…

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

ΦΕΤΟΣ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Χριστέ μου,
άδειασε την καρδιά μου
από ιδέες, εικόνες,
χρώματα, σχήματα.
Για να νιώσω κάτι
από εκείνον
τον καθαρό ουρανό
της Γέννησής Σου
στον οποίο έλαμψε
το Άστρο Σου.

Να ‘μαι άδειος
από νοήματα και σκέψεις,
για να αισθανθώ
της θείας αγάπης
τις επισκέψεις.

Δεν θέλω να πιέσω
τον εαυτό μου,
μα να τον αφήσω
μπροστά σου
κενό.
Λευκό, διαθέσιμο, δεκτικό.
Ώστε να μου δώσεις Εσύ,
αν θέλεις,
ό, τι θέλεις,
όσο θέλεις.

Βασικά,
να νιώσω την Παρουσία Σου.
Την άγια Πνοή σου,
που θα διώξει τα σύννεφα
της μελαγχολίας.
Το απλό βλέμμα Σου,
που θα καθαρίσει
τους λογισμούς μου
εναντίον Σου.
Οι πόλεμοι,
οι καταστροφές,
οι κακίες,
η τρομοκρατία
με κάνουν να κλονίζομαι.

Το ιαματικό χαμόγελό σου,
θέλω να μου πάρει
κάθε θλίψη.
Το άγγιγμα των παιδικών Σου
δακτύλων,
να με οπλίζει ελπίδα
και να μου δίνει τη δίψα
της αναζήτησής Σου.

Χριστέ μου,
καλώς ήρθες
και φέτος!!
-----------------------------------------------------
Χρόνια πολλά σε όλους και όλες!
Χρόνια πολλά!!
Χρόνια αγάπης.
Χρόνια με Φως!!
Χριστού!
---------------------------------------------
ΒΡΑΔΙΝΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ: ό, τι είχαμε πει, ισχύει.
Καλή αντάμωση.

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

ΛΑΜΠΕΡΕΣ ΝΥΧΤΕΣ

Ήταν πολύ όμορφα
στη Λειτουργία των Χριστουγέννων.
Γαλήνη, ζεστασιά,
αγάπη, προσευχή.
Ο Θεός ανάμεσα σε ¨θεούς¨,
τα φωτισμένα πλάσματά Του.
Αν και σκοτάδι,
όλοι κι όλα έλαμπαν.

Μια ευτυχία
απ' το πουθενά.

Το απόλυτο σκοτάδι
στο ναό
και το άνέσπερο φως
στο μυαλό.

Μια ειρήνη,
παρόλη τη γενική ταραχή.

Ένας πλούτος,
παρόλη τη φτώχεια.

Νιώθοντας το Χριστό
και την αγάπη Του,
αλλάζουν όλα
μέσα σου.

Δεν ήταν λίγοι αυτοί που μου είπαν,
¨πέρασαν τρεις ώρες, σαν να 'ταν μισή ώρα!!¨
Κύλησε νεράκι ο χρόνος του Χριστού!

Χρόνια πολλά!!!
Χαμογέλα.
Όλα θα περάσουν τα θλιβερά.

Κάτι καλό θα βγει.
Άλλωστε, εσύ, δεν είναι λίγες οι φορές,
που έχεις ζήσει και χειρότερα!
Και τα κατάφερες!
Και ζεις!

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

ΣΑΝ ΤΡΙΛΙΖΑ!..

Στη Χριστουγεννιάτικη Λειτουργία.
Στο ιερό, χάραζα το πρόσφορο που θα προσκόμιζα. Δηλαδή, το πρόσφορο που θα γινόταν το άγιο Σώμα του Χριστού, ο άγιος Άρτος.
Ήταν δίπλα μου ένα παιδάκι δημοτικού και με κοίταζε.
- Ωραία το κόβεις! μου λέει. Σαν τρίλιζα!
- Τι;
- Λέω, το κάνεις σαν τρίλιζα το σχήμα.

Χαμογέλασα με τον παιδικό συνειρμό.
Ο μικρός ενθουσιάστηκε, που του θύμησα κάτι που αγαπούσε.
Συνέχισε να μου μιλά για την αγαπημένη του τρίλιζα.
Κι εγώ, ενώ έλεγα τις αρχαίες προσευχές και τα λόγια της Προθέσεως, απαντούσα και στις απορίες του μικρού.

- Πότε έπαιξες τρίλιζα εσύ, τελευταία φορά; μου λέει.
- Έχω καιρό, του λέω. Εσύ;
- Α, εγώ έπαιξα και σήμερα.
- Και νίκησες;
- Πάντα νικάω! Σήμερα νίκησα και το μπαμπά και τη μαμά. Μου αρέσει πολύ η τρίλιζα. Και μου αρέσει που το κόβεις κι εσύ το ψωμάκι έτσι.

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

ΟΛΑ ΜΕΤΡΟΥΝ

Στη θεία Λειτουργία, στην αγρυπνία,
μα και σε κάθε ακολουθία της Εκκλησίας μας,
όλα μετρούν.
Ο πιστός λαός, ο κληρικός, η ατμόσφαιρα του ναού,
το λιβάνι, η ψαλμωδία,
η τάξη και η ευπρέπεια του χώρου.

Νιώθω ευγνώμων στο Θεό,
διότι όλα αυτά τα χρόνια,
στις ακολουθίες και λειτουργίες μας
ψάλλουν άνθρωποι πιστοί, με γνώση, με ευλάβεια.
Με σεμνότητα και αρχοντιά.
Με ταπείνωση και μεράκι και χαρά.
Γι' αυτό κι ο λειτουργικός χρόνος κυλά ξεκούραστα,
και λειτουργεί αναγωγικά.
Δηλαδή, μας ανεβάζει.

Μπορεί να γίνονται μικρά λάθη από όλους μας στα τεχνικά
κάποιες στιγμές.
Μα προσπαθούμε να μη λαθεύουμε
στο βασικό στόχο μας,
που είναι η προσέγγιση του Θεού.
Να πάρουμε - όπως έλεγε ο άγιος Πορφύριος -
τους χυμούς όλων αυτών των λέξεων,
των μελωδημάτων, των ακουσμάτων,
των προσευχών.

Προσπαθούμε (σεβόμενοι) να μη μένουμε στον τύπο,
μα να ανεβαίνουμε διαρκώς
ιερές αναβάσεις.
Απόδειξη ότι όλα αυτά δεν αποτελούν απλές θεωρίες,
είναι η λάμψη του προσώπου και των ματιών όλων
στο τέλος της θ. Λειτουργίας,
η ειρήνη των λογισμών,
η δύναμη της ψυχής σε κάθε επερχόμενη θλίψη.
Το χαμόγελο που περιγελά τον όποιο θάνατο...

Ευχαριστούμε πολύ τον ιεροψάλτη κ. Δημήτριο Κατσικλή
που φέτος τα Χριστούγεννα προσευχήθηκε κι έψαλλε μαζί μας, λαμπρύνοντας θεοπρεπώς
την υπέροχη ακολουθία της Γέννησης του Χριστού μας.
Και του χρόνου!

Άκου παρακάτω ένα απόσπασμα
απ' τη φετινή αγρυπνία των Χριστουγέννων.

https://www.youtube.com/watch?v=UHi6AdB ... e=youtu.be

Χρόνια πολλά στο Στέφανο και τη Στεφανία
και όλους μας και πάλι!!

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ

Μοναχικά άτομα,
που έχουν θάψει παιδιά,
συζύγους,
σκυλιά, γατιά,
και τώρα ζουν μια μοναξιά
ατέλειωτη,
με το ξεθωρισμένο τηλεκοντρόλ
στο χέρι τους
μόνιμα,
ψάχνοντας ποιο κουμπί
να πατήσουν
για να ‘ρθει ο άγγελος
της χαράς
στο μικρό τους
σαλονάκι.

Βοήθα τα,
Κύριε.
Εσύ,
ο μεγάλης Βουλής
Άγγελος.

(Ήρθε μια τέτοια κυρία μετά από μια ομιλία μου
κάπου στην Ελλάδα,
και με κοίταξε με τα γαλάζια δακρυσμένα μάτια της.
¨Μαζί σου κοιμάμαι¨, μου είπε. ¨Με τις ομιλίες σου.
Δεν έχω κανέναν¨.)

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

ΣΑ ΝΑ ΠΗΓΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ...
Μεγάλη επιτυχία
να κάνεις παρέα μισή ώρα με κάποιον,
και να μην κατακρίνεις,
να μη κουτσομπολέψεις,
να μη θάψεις απόντες ή και παρόντες,
να μη βγάλεις δηλητήριο,
κακία, πικρία κλπ.

Ακόμα κι αν ο άλλος, σαν άνθρωπος,
σου δίνει πατήματα και αφορμές,
εσύ
να μη μπεις
σ’ αυτό το παιχνίδι.

Όσες φορές
το μπορώ,
νιώθω σα να ‘χω πάει
στο πιο άγιο προσκύνημα
του κόσμου.

π. Ανδρέας Κονάνος
fb