Re: Επίκαιρα πνευματικά μηνύματα από τον π. Ανδρέα Κονάνο
Δημοσιεύτηκε: Τετ Δεκ 25, 2013 3:46 pm
από Toula
ΕΝΑ ΜΩΡΟ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΜΑΣ
Την εποχή της κρίσης της μεγάλης, γεννιέται πάλι ο Χριστός μας.
Ο μόνος που έρχεται όχι για να προσθέσει Κρίση στην ήδη τρομαγμένη μας καρδιά. Μα για να αλείψει λάδι και κρασί την κάθε πονεμένη μας πληγή.
Και για να δώσει άφεση. Σε όλους. Για όλα. Δωρεάν.
Έρχεται κι είναι Παρών ο Συγχωρών Θεός. Ο Παρηγορών και Στηρίζων.
Όλοι μάς ζητούν διαρκώς λεφτά.
Χρέη, έξοδα, οικονομία, σβηστά φώτα και μαραμένες ελπίδες.
Κι εν μέσω αυτού του χάους, ο Χριστός. Ως Μωρό αθώο κι άκακο.
Για να χαμογελάσουμε λιγάκι στο αντίκρυσμα των παιδικών ματιών Του.
Άλλωστε, τα μωρά δεν μαλλώνουν, δεν τιμωρούν, δεν ζητούν ούτε απαιτούν. Μόνο σκορπούν χαρά διαρκώς.
Πόσο μάλλον αυτό το Μωρό. Της Παρθένου.
Που όταν για πρώτη φορά άνοιξε τα χειλάκια Του και μίλησε δεν είπε ¨μαμά¨ ή ¨μπαμπά¨ αλλά, Σ ΑΓΑΠΩ.
Κι είπε η Παρθένος πάλι: Μυστήριον ξένον τούτο το Παιδί...
(Εν τω μεταξύ, τελειώσαμε την αγρυπνία μας, και στον Αντ1 μού κρατά παρέα η Άλκηστις με τη Ρεμπούτσικα. Η έμπνευση οφείλεται σ' αυτές και τα βιολιά τους.)
π. Ανδρέας Κονάνος Πηγή : facebook
Re: Επίκαιρα πνευματικά μηνύματα από τον π. Ανδρέα Κονάνο
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Δεκ 26, 2013 9:28 am
από Toula
Χριστός ετέχθη!
Χρόνια σου πολλά! Ευχαριστώ για τις πολλές ευχές.
Κι εγώ, με τη φτωχή μου προσευχή, παρακαλώ το Θεό να τυλίξει όλους τους φίλους, κι Εσένα, με το Φως της χτεσινής βραδινής Λειτουργίας που ακόμα ψάχνει τόπο και καρδιές να κατασκηνώσει, καθότι άπειρο, αιώνιο κι ανεξάντλητο.
Κι αγγίζει όχι μόνο τους παρόντες, μα κι όσους λείπουν. Κι όχι μόνο ζώντες, μα κι αυτούς που ζουν πέρα απ' τα άστρα αυτού του Ουρανού.
Κι αν κάτι σε στεναχωρεί, εντάξει, δεν είσαι και ο μόνος. Έτσι είναι η ζωή, ακόμα και τα Χριστούγεννα, ακόμα και το Πάσχα.
Πάντα μια σκιά θα τονίζει τη διαφορά και θα θυμίζει το χώμα που κουβαλάμε...
π. Ανδρέας Κονάνος Πηγή : facebook
Re: Επίκαιρα πνευματικά μηνύματα από τον π. Ανδρέα Κονάνο
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Δεκ 26, 2013 7:58 pm
από Toula
ΡΙΓΟΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ
Η ομορφιά του ανθρώπινου πνεύματος, που μεγαλουργεί ακόμα και με ταπεινή άμμο.
Δες όμως ότι πολλοί βλέποντας τις κινήσεις της κοπέλας αυτής, δακρύζουν και κλαίνε. Αυθόρμητα.
Γιατί;
Διότι μπροστά στην ομορφιά, έρχεσαι σ’ επαφή με κάτι πολύ βαθύ, κι αρχετυπικά δικό σου. Απ’ το οποίο η ¨πολιτισμένη¨ ζωή σε απομάκρυνε.
Κι όταν δεις αυτό το πυρηνικά δικό σου, η ύπαρξή σου αναριγά, πλουτίζει σα να ξαναγεννιέται, και θες να κλάψεις.
Κάθε γέννα, φέρνει κλάμα. Χωρίς κανόνες, εντολές κλπ.
Το ρίγος.
Μπροστά στο μυστήριο, την ομορφιά, το Θεό.
Μεγάλωσα μαθαίνοντας τη λέξη πρέπει, καθήκον, υποχρέωση.
Δεν είναι καθήκον ούτε υποχρέωσή μας.
Είναι η φυσική αντίδραση της ψυχής όταν έρθει σ’ επαφή με την αλήθεια, μ’ όποια μορφή αυτή φανερωθεί.
Η χαρά των Χριστουγέννων. Όχι επειδή πρέπει.
π. Ανδρέας Κονάνος Πηγή : facebook
Re: Επίκαιρα πνευματικά μηνύματα από τον π. Ανδρέα Κονάνο
Δημοσιεύτηκε: Σάβ Δεκ 28, 2013 8:49 am
από Toula
ΝΕΟΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ
Πάντως, στο facebook παίζει μεγάλη θεολογική παραγωγή!
Το διαπιστώνω απλά περιδιαβαίνοντας τα προφίλ διαφόρων φίλων και συγκινούμαι κι απογειώνομαι εκστατικά καθήμενος στον καναπέ μου.
Η θεολογία ίσως του μέλλοντος να μη γράφεται μόνο σε συνέδρια, γραφεία κι ομιλίες. Μα κι από φράσεις και ατάκες ταπεινές, γραμμένες σε άπταιστα ελληνικά ή greeklish ή όπως θες. Χωρίς ωραιολογίες.
Αλήθειες θεϊκές, σα ¨θρόμβοι αίματος¨ από ψυχές γνήσιες. Νεανικές.
Που νιώθουν να αγγίζουν το Θεό όχι ως ασφάλεια - τύπου ¨αραλίκι¨ - μα ως αγώνισμα και πάλαισμα με αβέβαιη τη νίκη.
Ρίσκο. Γοητεία.
Αυτό θα πει Θεός: Ζωή, δίψα, κυνηγητό, ερώτημα, πάλη, αμφιβολία.
Κι ιδρώτας που μυρίζει ¨άνθος ερήμου¨.
Τ' άλλα, θυμίζουν κάπως νεκροταφείο. Τάξη πολλή και ησυχία. Νεκρολίβανο και νεκρολούλουδα.
Μα απουσία από Ουσία, Μετουσία, Συνουσία.
Και πώς θα γεννηθούν οι νέοι καρποί του αγίου Πνεύματος έτσι;
Με τόση στείρωση, συντήρηση κι αποστείρωση, κάνουμε το Γονιμοποιούν Πνεύμα, Εραστή που δεν βρίσκει Νύμφη.
Μεγάλο κρίμα κι άδικο.
Ευτυχώς υπάρχουν οι νέοι, και το άγιο Πνεύμα μέσα τους κοχλάζει.
υ.γ. Οι του νεκροταφείου, βέβαια, βλέπουν αλλιώς τα πράγματα, έχοντας θέα τα.. ραδίκια.
π. Ανδρέας Κονάνος Πηγή : facebook
Re: Επίκαιρα πνευματικά μηνύματα από τον π. Ανδρέα Κονάνο
Δημοσιεύτηκε: Σάβ Δεκ 28, 2013 8:54 am
από Toula
ΔΕ ΒΑΡΙΕΣΑΙ!!
Κάνε κάτι. Βάλε ένα στόχο. Γέμισε τη ζωή σου όνειρα κι ελπίδες.
Έχε ένα κίνητρο να ζεις και να παλεύεις.
Αλλιώς, έρχεται το μαράζωμα και η μελαγχολία. Βάλε μια τάξη στα πράγματά σου, πέτα τα πολλά χαρτιά σου. Και τ' άλλα, τα άχρηστά σου.
Διάβασε ένα βιβλίο, δες μια ωραία ταινία. Πάρε τηλέφωνο ή ανέβασε μια φωτογραφία.
Ταξινόμησε πράγματα που είναι χρόνια μες στην ακαταστασία. Ρούχα, κουτιά, cd και ταινίες.
Βάλε ένα πρόγραμμα. Διάβασε για την εξεταστική!! Μπες σε μια τάξη εξωτερική. Για να γίνει και μέσα σου μια αλλαγή. Αυτά τα δυο πάνε μαζί.
Τα λέω όλα αυτά κοιτώντας το χαοτικό σαλόνι μου, τον ακατάστατο καναπέ μου, το χαλί το γεμάτο χαρτιά περιτυλίγματος, σακούλες κι ανοιγμένα δώρα, κι άπειρα πράγματα πεταμένα πέρα δόθε!
Κατάσταση κοσμογονίας!..
Σε τέτοιες στιγμές πανικού ένας φίλος μου αγιορείτης παππούς ιερομόναχος, μου έλεγε: ¨Δε βαριέσαι! Μόλις φάγαμε!!¨
π. Ανδρέας Κονάνος Πηγή : facebook
Re: Επίκαιρα πνευματικά μηνύματα από τον π. Ανδρέα Κονάνο
Δημοσιεύτηκε: Κυρ Δεκ 29, 2013 11:15 am
από Toula
ΠΑΡΑΔΙΝΟΜΑΙ
Γιατί αυτό κι όχι το άλλο; Γιατί εδώ κι όχι αλλού; Γιατί παντρεύτηκες αυτόν κι όχι τον άλλο;
Γιατί είμαι 1,83 κι όχι 1,70; Γιατί τώρα γράφω και δεν σιωπώ; Πώς και σήμερα είμαι ήρεμος, ενώ προχτές είχα ανεξήγητα ένα βάρος;
Γιατί να φάω γλυκοπατάτα σήμερα, ενώ μπορούσα τυρόπιτα και κρέας; Τι θα γινόταν αν έμενα Άγκυρα ή Ισραήλ ή Κίνα ή Κούβα;
Πώς θα μιλούσα αν είχα μάνα δήμαρχο, πατέρα ένα ραλίστα;
Γιατί εγώ να ζω ως σήμερα, και τόσοι άλλοι φύγαν;
Πώς θα 'μουν αν γεννιόμουν πιο παλιά, τον περασμένο αιώνα, ας πούμε;
Τι θα 'νιωθα αν έμενα σ' ένα νησί, είχα καράβι κι έριχνα τα δίχτυα;
Γιατί χτυπάει τώρα το τηλέφωνο και δεν καλούν αφού τελειώσω; Γιατί σήμερα κι όχι χτες; Γιατί όχι αύριο;
Γιατί είπα τότε ¨ναι¨, κι αρνήθηκα αλλού κι είπα ¨όχι¨;
Γιατί μιλάς μαζί μου κι είσαι φίλος μου, ενώ άλλοι ούτε καν με ξέρουν;
Άπειρες οι συνιστώσες της ζωής, χιλιάδες οι παράμετροι και βάλε.
Συνδυασμοί, τυχαιότητες, σκοπιμότητες, συγκυρίες και επιλογές.
Αποτυχίες που γίνονται επιτυχίες.
Στέφανα γάμου που γίνονται αγκάθια.
Κρεβάτια ηδονής που γίνονται χαράδρες και σε γκρεμοτσακίζουν με ουρλιαχτά παρόμοιας ακοής, μα άλλης βιοτής. (Βογκάς για άλλους λόγους τώρα).
Σε έδιωξαν απ' τη δουλειά και γνώρισες στη στάση του μετρό τον άντρα της ζωής σου! Η απώλεια που γίνεται ευτυχία τρελή.