Πως ορίζεται η πίστη;

[stratis]

Πώς ορίζεται η Πίστη;

Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων.

Και εις έναν Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον Μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων. Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο. Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και διά την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα.Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς. Και ανελθόντα εις τους Ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, Ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος.

Και εις το Πνεύμα το ’γιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν , το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν διά των Προφητών.

Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν. Ομολογώ εν Βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών. Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών. Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος.

Αμήν.

[ΦΩΣ]

Τελικά αυτό το θέμα γίνεται πεδίο πνευματικής ανάπτυξης για όλους όσους προσπαθούμε να μετάσχουμε.


QUOTE
Πχ βλέπουμε ο Χριστός να πατάσει ή να εκδιώκει τον πυρετό της πεθεράς του Πέτρου σαν να ήταν κάποιο ον



Που το βλέπουμε βρε αδερφέ αυτό;

Η. 14 Καί ελθών ο Ιησούς εις την οικίαν Πέτρου είδεν την πενθεράν αυτού βεβλημένην και πυρέσσουσαν· 15 και ήψατο της χειρός αυτής, και αφήκεν αυτήν ο πυρετός·

Αυτό που γράφεις Στρατή είναι από το κατά Ματθαίον. Στο κατά Λουκάν Δ 38-39 θα μπορούσες να δεις αν είχες Καινή Διαθήκη με παραπομπές και αφιέρωνες ένα λεπτό περίπου ότι λέει:

"38.Αναστάς δε εκ της συναγωγής εισήλθεν εις την οικίαν Σίμωνος. Πενθερά δε Σίμωνος ην συνεχομένη πυρετώ μεγάλω και ηρώτησαν αυτόν περί αυτής.

39. και επιστάς επάνω αυτής επετίμησε τω πυρετώ και αφήκε αυτήν. παραχρήμα δε αναστάσα διηκόνει αυτοίς."

Νομίζω ότι δε χωρεί αμφιβολία στο ότι το "επετίμησε" χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές ως όρος από τους ευαγγελιστές όταν αναφέρονταν σε περιπτώσεις που ο Χριστός επέπληττε ή εξεδίωκε μέσω του λόγου του δαιμόνια. Σε αφήνω να βρεις όλες αυτές τις περιπτώσεις γιατί ο χρόνος δεν το επιτρέπει να τις αναφέρω λεπτομερώς. Αν δεν τις βρεις ή δεν έχεις την πρόθεση να αφιερώσεις λίγα λεπτά από το χρόνο σου ,θα σου τις αναφέρω λεπτομερώς.

Μα ένας φτωχός κι αγράμματος άνθρωπος πού, πώς θα ερευνήσει; Πώς π.χ. θα διαβάσει την Γραφή και την Πατρολογία; Κι αν στερείται βάσεων τότε πώς έστω και μέσω συζητήσεων θα ερευνήσει;

Τι ερεύνησε ο Ενώχ Στρατή και ευαρέστησε το Θεό όπως λέει ο απ. Παύλος; Πάντως όχι την Αγία Γραφή αφού δεν υπηρχε τότε! Η φύση είναι το μεγάλο βιβλίο του Θεού και η Αγία Γραφή το μικρό. Αν κανείς δεν έχει το μικρό , μπορεί να ερυενήσει το μαγάλο και μάσω αυτού να αναχθεί στη θεογνωσία όπως λένε οι άγιοι Βασίλειος, Χρυσόστομος, και Μάξιμος ομολογητής , για να αναφέρω μερικούς μόνο.

Ο Θεός βρίσκεται παντού ακόμη και σε κάθε φύλο χορταριού. Οπότε δε χρει΄'αζεται απαραιτήτως να μελετήσει κανείς Πατρολογία και Αγία Γραφή.

Πες μου που στις Βασιλείες φαίνεται ότι ο Δαυίδ ερευνούσε όταν ήταν βοσκός

.

Α Βασιλειών ΙΣΤ 12

" Και είπεν Κύριος προς Σαμουήλ ανάστα και χρίσον τω Δαυίδ ότι ούτος εστίν αγαθός..."
Ο Σαούλ αναζητά κάποιον που να ξέρει να ψέλνει σωστά, να τον ανακουφίζει από το πονηρό πνεύμα που τον έπνιγε που του είχε στείλει ο Θεός
και του λένε:

Στίχος 18
" Και απεκρίθη εκ των παιδαρίων αυτού και είπεν:ιδού εώρακα υιόν τω Ιεσσαί Βηθλεεμίτην και αυτόν ειδότα ψαλμόν και ο ανήρ συνετός και πολεμιστής και σοφός λόγω και ο ανήρ αγαθός τω είδει και Κύριος μετ΄αυτού"

Όπως είπα και πιο πάνω δεν εννοώ την βιβλιογραφική έρευνα ώς τη μόνη έρευνα που οδηγεί στην αληθινή πίστη , αλλά εδώ ο Δαυίδ φαίνεται καθαρά ότι και σοφός στο λόγο ήτανε, δηλαδη εύστροφος, και γνώριζε πως να ψάλλει σωστά. Αν δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για το Θεό δε θα είχε μάθει ποτέ να ψέλνει σωστά ούτε θα τον ευχαριστούσε αυτό. Ο Σαούλ δεν αναζητούσε οποιονδήποτε ψαλμωδό αλλά κάποιον που να ψέλνει ΣΩΣΤΑ.

Ό Θεός όταν τον επέλεξε δεν τον επέλεξε όμως λόγω οποιασδήποτε εξωτερικής γνώσης αλλά λόγω αγαθότητας, που φαίνεται εσωτερικά "ο Θεός όψεται εις καρδίαν " λέει στο στίχο 7. Αλλά και ο ίδιος το λέει στο Ψαλμό ΚΑ (ΚΒ στο μασοριτικό) στίχος 10-11
"Επί σε επερίφην εκ μήτρας , εκ κοιλίας μητρός μου Θεός μου ει συ. ΚΑι ο ψαλμος ΚΣΤ έχει τίτλο "του Δαυίδ προ του χρισθήναι" και αποδεικνύει ότι και ρπιν επίσημα χρισθή από το Σαμουήλ μεταξύ των αδερφών του ως νέος, είχε την αναζήτηση του Θεού και έγραφε ψαλμούς.Και στον Κβ στίχος 3
"εξαπόστειλον το φως σου και την αλήθειάν σου , αυτά με οδήγησαν και ήγαγόν εις όρος άγιόν σου και εις τα σκηνώμτά σου....προς το Θεόν τον ευφραίνοντα την νεότητά μου" και τέλος διάβασε τον ψαλμό ΝΒ που λέει ακριβώς ότι ειπα και εγώ πιο πάνω.

Θα παρακαλούσα λόγω του περιορισμένου χρόνου που έχω να μη μου ζητάτε πράγματα που μπορείτε να βρείτε μόνοι σας παιδιά. Είναι χάσιμο χρόνου να τα αντιγράφω και με κουράζει πολύ γιατί δε λέω κάτι τυχαία και επειδή έτσι μου ήρθε.
Θα το κάνω μόνο αν αφήσω ασάφειες. Δε θα το ξανακάνω αν λέω με σαφήνεια ένα περιστατικό ή χωρίο που μπορεί να βρει κανείς μόνος του.



καλή σας μέρα.

[Μηνάς]

Πώς ορίζεται η Πίστη;

Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων.

Και εις έναν Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον Μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων. Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο. Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και διά την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα.Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς. Και ανελθόντα εις τους Ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, Ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος.

Και εις το Πνεύμα το ’γιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν , το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν διά των Προφητών.

Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν. Ομολογώ εν Βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών. Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών. Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος.

Αμήν.

ΑΜΗΝ!

Και να ερευνήσει όμως κάποιος ΤΙ ρε συ στρατή από όλα αυτά? Να ερευνήσεις εσύ και εγώ τί?

Το πως ο Θεός εποίησε ουρανό και γη?
Το πως γεννήθηκε ο Υιός ο μονογενής προ πάντων των αιώνων?
Πως εγένετο δι Αυτού τα πάντα και πως είναι ομοούσιος τω πατρί?
Το πως και το γιατί κετάβηκε εκ των ουρανών και ενσαρκώθηκε?
Το πως αναστήθηκε?
Το πως εκπορεύεται το Άγιο Πνεύμα?

ΤΙΠΟΤΑ από όλα αυτά δεν πρόκειται να συν-νήσουμε επειδή ερευνούμε και διεργαζόμαστε διανοητικά. ΤΙΠΟΤΑ!! Πρέπει απλά να τα πιστέψουμε. Και μετά το Άγιο Πνεύμα είναι αυτό που θα μας οδηγήσει σε κάθε αλήθεια. Μετά αναλαμβάνει ο Θεός.

Για το να πιστέψω ή για το αν πιστέψω λοιπόν εγώ το ότι δεν θα εγκαταλείψει Αυτός την ψυχή μου στον Άδη, είτε το να ερευνήσω είτε το διεργαστώ, λίγη διαφορά μπορεί να κάνει. Το πιστεύω απλά επειδή το είπε Αυτός. Τα υπόλοιπα είναι ανάγκες και απαιτήσεις της ανθρώπινης φύσης που θέλει όλα να τα καταλάβει και όλα να τα γνωρίζει. Δεν λέω ότι ο Θεός δεν θέλει όλα να μας τα αποκαλύψει και να μας τα εξηγήσει. Και αν τα ερευνήσουμε ακόμα και σαν συνέπεια αυτής της ανθρώπινης ανάγκης, πάλι θα ευοδώσει. Αλλά το αν εξαρτάται η ισχυροποίηση της πίστης μας από την έρευνα και κατανόηση των μυστηρίων του Θεού, χλωμό το βλέπω. Η πίστη πρέπει πρώτα να είναι εκεί να για αποκαλυφθούν αυτά.

Το να ζητούμε από το Θεό λοιπόν συνεχώς και αδιαλείπτως, επιβάλλεται. Και Αυτός θα μας αποκαλυφθεί. Το να Τον ερευνούμε και να προσπαθούμε να Τον κατανοήσουμε με τις ανθρώπινές μας ικανότητες, ειδκά γιατί νομίζουμε ότι έτσι θα ισχυροποιηθεί η πίστη μας μικρό αποτέλεσμα μπορεί να έχει από μόνο του. Χίλιες φορές περισσότερο θα λάβει αυτός που με πλήρη πίστη προσεύχεται συνεχώς ζητώντας από το Θεό να τον κάνει να καταλάβει, παρά αυτός που θα ανοίξει μια στοίβα βιβλία, ολόκληρες βιβλιοθήκες, και μετά ώρες ατελείωτες θα κάθεται σε μια καρέκλα διεργαζόμενος διανοητικά αυτά που διάβασε για να καταλάβει.
Άλλωστε πχ ο Δανιήλ, με το που έβλεπε κάποιο Θείο όραμα, κάποια Θεία αποκάλυψη, δεν έτρεχε μετά στις βιβλιοθήκες του παλατιού για να ερευνήσει τα νοήματα, να εξηγήσει τα σύμβολα και να κάνει λογικές υποθέσεις, ούτε καθόταν μετά με τις ώρες σκεπτόμενος και αναλογιζόμενος το τι σήμαινε αυτό που είδε και πως σχετιζόταν με αυτάα που ερεύνησε. Στα γόνατα έπεφτε, ώρες ατελείωτες, με δάκρυα στα μάτια και παρακαλούσε με προσευχές, ζητούσε ταπεινά από το Θεό να τον κάνει να κατανοήσει. Και ο Θεός έστελνε τον άγγελό Του με την εντολή "κάνε αυτόν τον άνθρωπο να κατανοήσει".

Το ότι οι άνθρωποι γενικά, αλλά και οι πιστοί Του ειδικά υποφέρουν από σημαντική έλλειψη γνώσης των του Θεού, είναι γεγονός και η Γραφή το κάνει ξεκάθαρο. Αλλά το ότι η επίτευξη αυτής της γνώσης των του Θεού έρχεται σαν αποτέλεσμα ανθρώπινης έρευνας και διανοητικής διεργασίας, ξανά χλωμό το βλέπω. Το δε να ερευνά κανείς και να διεργάζεται τον νού του με σκοπό/κίνητρο να ισχυροποιήσει την όποια πίστη του, δεν είναι απλά χλωμό, αλλά μάλλον πεθαμένο. Το "για πιο λόγο κάνουμε αυτά που κάνουμε", ποιά τα κίνητρα της κάθε μας ενέργειας και ποιές οι επιθυμίες που τις ορίζουν, είναι ίσως ένα από τα κρισιμότερα ερωτήματα που κάθε άνθρωπος πρέπει να κάνει στην καρδιά του. "Γιατί καρδιά μου το επιθυμείς αυτό"? Γιατί?

just my 0.02$

[stratis]

Μήνα εγώ δεν είπα ότι χρειάζεται έρευνα και σοφία, δεν είναι δικοί μου ισχυρισμοί. Δε μου αρέσουν γενικά οι φιλοσοφίες.

Απλώς έδωσα την απάντηση στο ερώτημα πώς ορίζεται η πίστη.

Ισχυρισμοί οι οποίοι μετά έπεσαν στο κενό και μετετράπησαν σε κάτι πιο ελαφρύ.

Αυτό που γράφεις Στρατή είναι από το κατά Ματθαίον. Στο κατά Λουκάν Δ 38-39 θα μπορούσες να δεις αν είχες Καινή Διαθήκη με παραπομπές και αφιέρωνες ένα λεπτό περίπου ότι λέει

Που ξέρεις ότι δεν έχω Κ.Δ. και πώς αφιερώνω το χρόνο μου; Στο ίδιο σπίτι μένουμε και δεν το έχω καταλάβει ούτε αυτό. Δήλαδη τίθεται θέμα αξιοπιστίας των Ευαγγελίων; Ποιο είναι πιο αξιόπιστο;

Είναι τουλάχιστον αστείο να θεωρούμε τον πυρετό που είχε μια γυναίκα δαιμόνιο, όταν ο Κύριος είχε να κάνει με δαιμονισμένους η Γραφή δίδει τις απαραίτητες πληροφοριές.

[Νέστορας]

Ως topic starter, επιθυμω να σας ευχαριστήσω όλους για τη συμμετοχή σας στο εν λόγω θέμα και να πω ότι από μέρους μου καλύφθηκα.

Σας ευχαριστώ ειλικρινά όλους.

[stratis]

Πάντως η πίστη σήμερα ορίζεται πολύ διαφορετικά από τους ανθρώπους, κόβεται και ράβεται στα μέτρα του καθενός. Και εν τέλει ένας που πιστεύει κάπου όπως αυτός θέλει -καταλαβαίνετε τι εννοώ- τελικά πιστεύει;

[Μηνάς]

Ως topic starter, επιθυμω να σας ευχαριστήσω όλους για τη συμμετοχή σας στο εν λόγω θέμα και να πω ότι από μέρους μου καλύφθηκα.

Σας ευχαριστώ ειλικρινά όλους.

Είχα μπορώ να πω χρόνια να δω σε ένα οποιοδήποτε φόρουμ, μια συζήτηση να κλείνει κάπως έτσι. Με αυτόν δηλαδή που ξεκίνησε τη συζήτηση, να δηλώνει καλυμμένος. Πάντα τέτοια

[Χρυσούλα]

Επειδή έλειψα καιρό και τώρα είδα αυτό το θέμα, αν και έχει καλυφθεί θα ποστάρω κάτι που διάβασα και μου άρεσε ιδιαίτερα smile.gif

Το αντέγραψα από το blog http://nassoskappa.blackwhitemag.net/?p=259 και μου άρεσε.

Ένας άθεος καθηγητής της φιλοσοφίας συζητά με έναν φοιτητή του, για την σχέση μεταξύ επιστήμης και πίστης στον Θεό.

Καθηγητής: Λοιπόν, πιστεύεις στον Θεό;
Φοιτητής: Βεβαίως, κύριε.
Καθ.: Είναι καλός ο Θεός;
Φοιτ.: Φυσικά.
Καθ.: Είναι ο Θεός παντοδύναμος;
Φοιτ.: Ναι
Καθ.: Ο αδερφός μου πέθανε από καρκίνο παρότι παρακαλούσε τον Θεό να τον γιατρέψει και προσευχόταν σε Αυτόν. Οι περισσότεροι από εμάς θα προσπαθούσαν να βοηθήσουν αυτούς που έχουν την ανάγκη τους. Πού είναι η καλοσύνη του Θεού λοιπόν;
Φοιτ.: ..
Καθ.: Δεν μπορείς να απαντήσεις, έτσι δεν είναι; Ας ξαναρχίσουμε μικρέ μου. Είναι καλός ο Θεός;
Φοιτ.: Ναι.
Καθ.: Είναι καλός ο διάβολος;
Φοιτ.: Όχι.
Καθ.: Ποιος δημιούργησε τον διάβολο;
Φοιτ.: Ο… Θεός…
Καθ.: Σωστά. Πες μου παιδί μου, υπάρχει κακό σ’ αυτόν τον κόσμο;
Φοιτ.: Ναι.
Καθ.: Το κακό βρίσκεται παντού, έτσι δεν είναι; Και ο Θεός έπλασε τα πάντα, σωστά;
Φοιτ.: Ναι.
Καθ.: Άρα λοιπόν ποιος δημιούργησε το κακό;
Φοιτ.: …
Καθ.: Υπάρχουν αρρώστιες; Ανηθικότητα; Μίσος; Ασχήμια; Όλα αυτά τα τρομερά στοιχεία υπάρχουν σ’ αυτόν τον κόσμο, έτσι δεν είναι;
Φοιτ.: Μάλιστα.
Καθ.: Λοιπόν, ποιός τα δημιούργησε;
Φοιτ.: ..
Καθ.: Η επιστήμη λέει ότι χρησιμοποιείς τις 5 αισθήσεις σου για να αναγνωρίζεις το περιβάλλον γύρω σου και να προσαρμόζεσαι σε αυτό. Πες μου παιδί μου, έχεις δει ποτέ τον Θεό;
Φοιτ.: Όχι, κύριε.
Καθ.: Έχεις ποτέ αγγίξει το Θεό; Έχεις ποτέ γευτεί το Θεό, μυρίσει το Θεό σου; Και τέλος πάντων, έχεις ποτέ αντιληφθεί με κάποια από τις αισθήσεις σου το Θεό;
Φοιτ.: … Όχι, κύριε. Φοβάμαι πως όχι.
Καθ.: Και παρόλα αυτά πιστεύεις ακόμα σε Αυτόν;
Φοιτ.: Ναι.
Καθ.: Σύμφωνα με εμπειρικό, ελεγχόμενο και με δυνατότητα μελέτης των αποτελεσμάτων ενός φαινομένου πρωτόκολλο, η επιστήμη υποστηρίζει ότι ο Θεός σου δεν υπάρχει. Τι έχεις να απαντήσεις σε αυτό, παιδί μου;

Φοιτ.: Τίποτα. Εγώ έχω μόνο την πίστη μου.
Καθ.: Ναι, η πίστη. Και αυτό είναι το πρόβλημα της επιστήμης.

Φοιτ: Καθηγητά, υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε θερμότητα;
Καθ.: Ναι.
Φοιτ.: Και υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε κρύο;
Καθ.: Ναι.
Φοιτ.: Όχι, κύριε. Δεν υπάρχει. Μπορεί να έχεις μεγάλη θερμότητα, ακόμα περισσότερη θερμότητα, υπερθερμότητα, καύσωνα, λίγη θερμότητα ή καθόλου θερμότητα. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται κρύο. Μπορεί να χτυπήσουμε 458 βαθμούς υπό το μηδέν, που σημαίνει καθόλου θερμότητα, αλλά δεν μπορούμε να πάμε πιο κάτω από αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται «κρύο». «Κρύο» είναι μόνο μια λέξη, που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την απουσία θερμότητας. Δεν μπορούμε να μετρήσουμε το κρύο. Η θερμότητα είναι ενέργεια. Το κρύο δεν είναι το αντίθετο της θερμότητας, κύριε, είναι απλά η απουσία της.

Στην αίθουσα επικρατεί σιγή…

Φοιτ.: Σκεφτείτε το σκοτάδι, καθηγητά. Υπάρχει κάτι που να ονομάζουμε σκοτάδι;
Καθ.: Ναι, τι είναι η νύχτα αν δεν υπάρχει σκοτάδι;
Φοιτ.: Κάνετε και πάλι λάθος, κύριε καθηγητά. Το «σκοτάδι» είναι η απουσία κάποιου άλλου παράγοντα. Μπορεί να έχεις λιγοστό φως, κανονικό φως, λαμπερό φως, εκτυφλωτικό φως… Αλλά, όταν δεν έχεις φως, δεν έχεις τίποτα και αυτό το ονομάζουμε σκοτάδι, έτσι δεν είναι; Στην πραγματικότητα το σκοτάδι απλά δεν υπάρχει. Αν υπήρχε θα μπορούσες να κάνεις το σκοτάδι σκοτεινότερο.
Καθ.: Που θέλεις να καταλήξεις με όλα αυτά, νεαρέ;
Φοιτ.: Κύριε, ότι η φιλοσοφική σας σκέψη είναι ελαττωματική.
Καθ.: Ελαττωματική!; Μήπως μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί;
Φοιτ.: Καθηγητά, σκέφτεστε μέσα στα όρια της δυαδικότητας. Υποστηρίζετε ότι υπάρχει η ζωή και μετά υπάρχει και ο θάνατος, ένας καλός Θεός και ένας κακός Θεός. Βλέπετε την έννοια του Θεού σαν κάτι τελικό, κάτι που μπορεί να μετρηθεί. Κύριε, η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει ούτε κάτι τόσο απλό όπως την σκέψη. Χρησιμοποιεί την ηλεκτρική και μαγνητική ενέργεια, αλλά δεν έχει δει ποτέ, πόσο μάλλον να καταλάβει απόλυτα αυτήν την ενέργεια. Το να βλέπεις το θάνατο σαν το αντίθετο της ζωής είναι σαν να αγνοείς το γεγονός ότι ο θάνατος δεν μπορεί να υπάρξει αυτόνομος. Ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της ζωής: είναι απλά η απουσία της. Τώρα πείτε μου, καθηγητά. Διδάσκετε στους φοιτητές σας ότι εξελίχτηκαν από μια μαϊμού;
Καθ.: Εάν αναφέρεσαι στην φυσική εξελικτική πορεία, τότε ναι, και βέβαια.
Φοιτ.: Έχετε ποτέ παρακολουθήσει με τα μάτια σας την εξέλιξη;
Καθ.: ..
Φοιτ.: Εφόσον κανένας δεν παρακολούθησε ποτέ την διαδικασία εξέλιξης επιτόπου και κανένας δεν μπορεί να αποδείξει ότι αυτή η διαδικασία δεν σταματά ποτέ, τότε διδάσκεται την προσωπική σας άποψη επί του θέματος. Τότε μήπως δεν είστε επιστήμονας, αλλά απλά ένας κήρυκας;
Καθ.: ..
Φοιτ.: Υπάρχει κάποιος στην τάξη που να έχει δει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Που να έχει ακούσει ή νιώσει ή ακουμπήσει ή μυρίσει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Κανένας. Άρα σύμφωνα με τους κανόνες του εμπειρικού, ελεγχόμενου και με δυνατότητα προβολής πρωτόκολλου, η επιστήμη ισχυρίζεται ότι δεν έχετε εγκέφαλο, κύριε. Και αφού είναι έτσι τα πράγματα, τότε, με όλο τον σεβασμό, πώς μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτά που διδάσκετε, κύριε;
Καθ.: Μου φαίνεται ότι απλά θα πρέπει να στηριχτείς στην πίστη σου, παιδί μου.
Φοιτ.: Αυτό είναι, κύριε… Ο σύνδεσμος μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού είναι η ΠΙΣΤΗ. Αυτή είναι που κινεί τα πράγματα και τα κρατάει ζωντανά.

Αυτός ο νεαρός φοιτητής ήταν ο ALBERT EINSTEIN…

[Χρυσούλα]

Κάποιος μου είπε ότι ο Αινστάιν ήταν άθεος.
Τέλος πάντων, ας κρατήσουμε το ζουμί του ωραίου διαλόγου,και τα φλούδια στον σκουπιδοτενεκέ.

[Andreas]

<<Ου γάρ εισι δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το εμόν όνομα, εκεί ειμί εν μέσω αυτών>>. (Ματθ.18,20).