πνεῦμα ὁ Θεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν μας λέει ο Υίος Του ο Μονογενής και ορθώς αναφέρθηκε και ο Νίκος σε αυτό. Το πώς θα τον δοξασω, αποτελεί μεγαλύτερο μελημα για εμένα, ή τουλάχιστον αυτό θα έπρεπε. Προσωπικά, θεωρώ τη διατύπωση ενός τέτοιου ερωτήματος λανθασμένη και έχω την αίσθηση ότι η αναζήτηση μιας τέτοιας γνώσης ξεπερνάει κάποια όρια.
Joh 1:18 θεον ουδεις εωρακεν πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πατρος εκεινος εξηγησατο
Όσο για εμάς,
Joh 3:27 απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται ανθρωπος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
Έχει δίκιο λοιπόν ο Θανάσης όταν λέει:
Ενας Θεος που απαιτουμε να τον καταλαβαινουμε εξονυχιστικα με τις δυνατοτητες του λογικου μας μυαλου, κατανταει να μην ειναι τιποτε περισσοτερο απο ενα ειδωλο, σχηματοποιημενο κατα τη δικη μας εικονα ενας τετοιος Θεος οπωσδηποτε δεν ειναι ο αληθινος και ζωντανος Θεος της Βιβλου και της Εκκλησιας.
Η προσπάθεια αντίληψης και κατανόησης Του, νομίζω ότι αποτελεί φυσικό ανθρώπινο σφάλμα, καθώς έρχεται σε αντίθεση με την έννοια της Πίστης μας. Εμείς, μάλλον θα πρέπει να μείνουμε μακριά από τέτοιου είδους «πνευματικές αναζητήσεις»..
1Co 1:20 που σοφος που γραμματευς που συζητητης του αιωνος τουτου ουχι εμωρανεν ο θεος την σοφιαν του κοσμου τουτου
1Co 1:21 επειδη γαρ εν τη σοφια του θεου ουκ εγνω ο κοσμος δια της σοφιας τον θεον ευδοκησεν ο θεος δια της μωριας του κηρυγματος σωσαι τους πιστευοντας
10 Εις ημάς δε ο Θεός απεκάλυψεν αυτά διά του Πνεύματος αυτού• επειδή το Πνεύμα ερευνά τα πάντα και τα βάθη του Θεού.
11 Διότι τις των ανθρώπων γινώσκει τα του ανθρώπου, ειμή το πνεύμα του ανθρώπου το εν αυτώ; Ούτω και τα του Θεού ουδείς γινώσκει ειμή το Πνεύμα του Θεού.
12 Αλλ' ημείς δεν ελάβομεν το πνεύμα του κόσμου, αλλά το πνεύμα το εκ του Θεού, διά να γνωρίσωμεν τα υπό του Θεού χαρισθέντα εις ημάς.*
13 Τα οποία και λαλούμεν ουχί με διδακτούς λόγους ανθρωπίνης σοφίας, αλλά με διδακτούς του Πνεύματος του Αγίου, συγκρίνοντες τα πνευματικά προς τα πνευματικά.
14 Ο φυσικός όμως άνθρωπος δεν δέχεται τα του Πνεύματος του Θεού• διότι είναι μωρία εις αυτόν, και δεν δύναται να γνωρίση αυτά, διότι πνευματικώς ανακρίνονται.
*Προσοχή, για να γνωρίσουμε τα (υπό του Θεού) χαρισθέντα (εις ημάς) όχι τον Θεό.
Προσωπικά δεν έχω συναντήσει πουθενά στη Γραφή κάποιο χρέος μας να ερευνήσουμε και εν τέλει να σχηματοποιήσουμε–αντιληφθούμε την υπόσταση του Πατέρα μας. Πέραν αυτού, ο ανθρώπινος νους μου αδυνατεί να εντοπίσει κάποια χρησιμότητα επ’ αυτού. Και όταν λέω χρησιμότητα αναφέρομαι στην ενδυνάμωση της πίστης μας.
Συγχωρήστε με λοιπόν, που ο Φόβος Κυρίου που τρέφω, με αναγκάζει να ζητήσω το κλείσιμο αυτού του θέματος εδώ.