Δημοσίευσηαπό Athanasios » Δευτ Αύγ 20, 2012 7:27 pm
<<Να, μεσα στην αμαρτια συνεληφθηκα και μεσα στις ανομιες με κυοφορησε η μητερα μου>> (Ψαλμ.50,5)
<<Γιατι η αισθηση που ειναι αμεσως τελεια και ισχυρη, συναρπαζει το νου, που δεν εχει ακομα την ενεργεια και θεωρειται εν δυναμη ατελης και τον πειθει να τα θεωρη τετοια, και υποτασσει στον εαυτο της, εκεινον που εχει ορισθη να εξουσιαζη και ετσι το καλυτερο υποδουλωνεται στο χειροτερο. Ετσι και η κακια θεωρειται σπουδαιοτερη απο την αρετη>> (Θεοδωρος ο Ιεροσολυμων.)
<<Η αισθηση γεννιεται ταυτοχρονα με την πρωτη γεννηση, ενω ο νους αναμενει την ανοδο αναλογα με την ηλικια... Γι' αυτο το λογο ο νους δυσαναστευεται απο την αισθηση στην αρχη, οταν γεννιεται...Γι' αυτο και γινεται δυσκολα κατορθωτη η κατανοηση του οντως αγαθου, γιατι προκαταλαμβανομαστε απο τα αισθητα κριτηρια, καθοριζοντας οτι το καλο βρισκεται στην ευφροσυνη και την ηδονη. (Νυσσης)
Τα αίτια που ο νους υποδουλωθηκε συμφωνα με τα παραπανω ο νους στις αισθησεις είναι δυο. Το πρωτο και καθ’ εαυτο αιτιο είναι, ότι με την παραβαση του Αδαμ, το σωμα του, παιρνει ολη την υπαρξη και την συσταση του από την αισθητη, εμπαθη και παραλογη ηδονη. Ο λογος είναι ότι με την ηδονη συλλαμβανεται, με την ηδονη μεγαλωνει και τελειοποιειται μεσα στην κοιλια μεχερι να γεννηθει. Ο δευτερος είναι ότι και στους εννεα μηνες που είναι στην μητρα ο ανθρωπος, επειδη δεν εχει ολοκληρωθη η διακριση του λογικου, ο νους δεν μπορει να χρησιμοποιησει τα αισθητηρια του σωματος για να μεταχειρισθη την δικη του ενεργεια και να ασχοληθη με την νοητη ηδονη του. Αλλα μονο το σωμα τα μεταχειριζεται, όχι μονο για την αναγκαια τροφη του και διαβιωση, αλλα και για την εμπαθη ηδονη του. Και το χειροτερο ότι παρασυρει στην αισθητη αυτή ηδονη και τον νου σαν ατελη, και χωρις διακριση τον υποδουλωνει σε αυτην.
Ας δουμε για ποιο λογο αρχιζουμε να ριχνουμε ευθυνες στα παιδια μας για τις πραξεις τους σε σχεση με την ηλικια τους.
- Γιατι δεν αξιολογουμε τις πραξεις των νηπιων;
- Γιατι δικαιολογουμε τα παιδια;
- Γιατι ειμαστε επιεικεις με τους εφηβους;
- Και γιατι δεν ειμαστε ελαστικοι με τους σωφρονες ενηλικες;
Και αφου αρχιζουμε να συνηθιζουμε στην χρησιμοποιηση αυτων των αισθητηριων, ποσο δυσκολο ειναι για μας να καταλαβουμε οτι η πραγματι ηδονη ερχεται απο το νου.
Αφου τα ματια μας συνηθισουν στη θεα των ομορφων σωματων, στις γλυκες γευσεις, στους μελωδικους ηχους, στην ευχαριστη αισθηση των μυρωδικων και αφου συνηθισουμε την επαφη των μεταξωτων υφασματων ποιος θα μας πειση ευκολα οτι αυτο δεν ειναι η αληθινη και λογικη ηδονη;
Μετα λοιπον την παιδικη ηλικια και την ολοκληρωση της λογικης και αφου ο νους μαθει απο μονος του ή απο τους ιερους Πατερες οτι αλλη η αισθητη ηδονη και αλλη αυτη του νου, σαν λογικος και φιλοκαλος απο την φυσι του, δεν υποφερει να βλεπει τα αισθητηρια του σωματος αιχμαλωτα στις ηδονες τους και δεν υποφερει να αιχμαλωτιζεται και αυτος στις αισθησεις του.
Σε αυτο το επιπεδο δεν τον νοιαζει να γινεται απο βασιλιας δουλος ουτε υποτακτικος και ειναι ετοιμος να υποστει τετοια ζημια, η οποια στο τελος θα τον σωσει.