Θεοτοκονύμια - Ονόματα της Παναγίας

[ΜΑΝΩΛΗΣ]

Παναγία Θερμιανή Νίσυρος



Οι Πάλοι είναι ένα γραφικό ψαροχώρι, που θεωρείται το επίνειο του Εμπορειού και άρχισε να κατοικείται γύρω στα τέλη του 19ου αιώνα. Μερικές εκατοντάδες μέτρα ανατολικά από τους Πάλους, δίπλα ακριβώς στη θάλασσα, δεσπόζει με τον όγκο του ένα γιγαντιαίο οικοδόμημα. Το μέγεθός του μας ξενίζει για τα δεδομένα του νησιού, δεν προσβάλλει ωστόσο την αισθητική μας, γιατί είναι χτισμένο αριστοτεχνικά με πελεκητή πέτρα. Είναι το συγκρότημα των "Ιπποκράτειων Λουτρών", που για πρώτη φορά άρχισαν να ανεγείρονται το 1895 από τον Δρ. Πανταλέοντα Παντελίδη. Πάνω ακριβώς από το δρόμο, μερικές δεκάδες μέτρα νοτιότερα από τα λουτρά του Παντελίδη, σώζονται τα ερείπια των Ρωμαϊκών λουτρών. Εδώ, στη δεξιά μεριά του βράχου, βρίσκεται το μικρό εκκλησάκι της Παναγίας της Θερμιανής. Πάνω από την πόρτα της εισόδου του ναού βλέπουμε το έτος ανοικοδόμησης: 1871. Μέσα στο μικρό εκκλησάκι, διαστάσεων περίπου 4Χ2 μ. υπάρχει σε τοιχογραφία η "Πλατυτέρα". Το όνομα "Θερμιανή" το πήρε η εκκλησία από την πηγή θερμού νερού που βγαίνει σ" αυτή την τοποθεσία, ακριβώς αριστερά και πίσω από το εκκλησάκι.

[ΜΑΝΩΛΗΣ]

Παναγία Θημιανή Κρήτη



Σύμφωνα με την παράδοση η ονομασία της Μονής προέρχεται από μία εικόνα της Παναγίας που βρέθηκε κάτω από ένα θύμο (θυμάρι) και υπήρξε ιερός χώρος των Σφακιανών.

Το καθολικό της μονής είναι δίκλιτος ναός, αφιερωμένος στη Γέννηση της Θεοτόκου και την Αγία Τριάδα, με τοιχογραφίες από τα χρόνια της Ενετοκρατίας. Πολλοί παρομοιάζουν τη μονή ως την «Αγία Λαύρα της Κρήτης» αφού εδώ κηρύχτηκε η κρητική επανάσταση του 1821.

1Η Κρήτη επικύρωνε τις προηγούμενες αποφάσεις των Γλυκειών Νερών και του Λουτρού που όριζαν και πάλι επανάσταση. Την πρώτη μετά του Δασκαλογιάννη, την πρώτη μιας σειράς σηκωμών που θα κατέληγαν μετά 92 χρόνια στην Ένωση με την Ελλάδα.Η ένταση και η σκληρότητα του δεκαετούς αγώνα που ξεκίνησε από τη Θυμιανή έχει εντυπωσιάσει τους ιστορικούς, κι έχει τραγουδηθεί από το λαό μας με κάθε ευκαιρία. Από την επανάσταση του 21, τόσο στην Κρήτη, όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα, καθώς κι από όλες τις επαναστάσεις μέχρι την Ένωση, μπορούμε να βγάλουμε σημαντικά συμπεράσματα και κυρίως να πάρουμε κατευθύνσεις για το σήμερα.

Σήμερα που ο Τούρκος ξανάρχεται και απειλεί, που ο Ελληνισμός νοιώθει και πάλι διπλή την πίεση από την Ανατολή κι από τη Δύση. Γι’ αυτό θα θελα να συζητήσω μερικά μηνύματα που μας πέμπει η Θυμιανή.

Γι’ αυτόν τον λόγο, κάθε χρόνο, την τελευταία Κυριακή του Μαΐου πραγματοποιείται στη Θυμιανή Παναγία λειτουργία και τιμητική εκδήλωση.

«Σ’ εκκλησιδάκι ολάργυρο μολυβοσκεπασμένο

εκειά με βάλαν κι έμνωξα κόρη ξαθή για σένα

κι από τον όρκο το βαρύ και τον αγιασμένο

έγειραν τα κονίσματα και σβήσαν τα καντήλια

κι έραγισε κι η εκκλησιά»

[ΜΑΝΩΛΗΣ]

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΘΡΗΝΩΔΟΥΣΑ



Ο γέροντάς μας, ο π. Ιωάσαφ, έζησε εδώ στο Άγιο Όρος 64 χρόνια. Αγιογράφησε, να μη σας πω χιλιάδες, εκατοντάδες εικόνες. Μία από αυτές τις εικόνες θαυματούργησε και θαυματουργεί. Είναι η «Παναγία η Θρηνωδούσα», η οποία βρίσκεται στην Νέα Όλυνθο Χαλκιδικής.
Έκανε η Παναγία μας ένα θαύμα σ’ έναν πιστό εκεί –θεράπευσε το παιδί του που είχε καρκίνο-και ο πιστός έταξε, όταν αποκτήση λίγα χρήματα, να κτίση μία Εκκλησία προς τιμήν της Παναγίας μας. Όταν έκτισε την Εκκλησία, είχε απορία σε ποια θαυματουργό εικόνα της Παναγίας μας να αφιερώση την Εκκλησία.
Παρουσιάστηκε η Παναγία στον ύπνο του και του λέει: «Θα πας στο Άγιον Όρος στους αδελφούς Ιωσαφαίους και θα πης στον γερο-Ιωάσαφ να σου αγιογραφήση την “Παναγία την Θρηνωδούσα”». Λέει ο πιστός στην Παναγία: «Εγώ έχω γυρίσει τόσες Εκκλησίες, τόσα μοναστήρια, δεν έχω δει τέτοια εικόνα».
«Εσύ, λέει, θα πας να του πης, και εγώ θα του στείλω μήνυμα και ξέρει αυτός πως θα σου την αγιογραφήση».
Ήρθε αυτός ο πιστός με ευλογία της Μητροπόλεως, την επιτροπή της Εκκλησίας και τον ιερέα του χωριού του, και διηγήθηκε στον γέροντα αυτό το όνειρο που είδε. Έτσι ο γέροντας αγιογράφησε την Παναγία το 1972 και την έστειλε ευλογία εκεί στο χωριό.
Έχει κάνει πάμπολλα θαύματα αυτή η εικόνα του γέροντος Ιωάσαφ. Βρίσκεται στήν Νέα Όλυνθο Χαλκιδικής. Πανηγυρίζει 23 Αυγούστου με το Νέο, στα εννιάμερα της Παναγίας μας.

[ΜΑΝΩΛΗΣ]

Παναγία Θρηνωδούσα Τρίπολη



Μικρό χωριό ανάμεσα στους Αραχαμίτες και την Παλιοχούνη (στον δρόμο Τρίπολης - Μεγαλόπολης). Ξεχωρίζουμε την εκκλησία της Παναγίας της Θρηνωδούσας, με την θαυματουργή εικόνα της, στο Κεραστάρη, πάνω από το Δημοτικό Σχολείο του χωριού και απέναντι από την εκκλησία της Γεννέσεως της Θεοτόκου.

[ΜΑΝΩΛΗΣ]

Παναγια Θεοτόκου – Κρεμλίνο, Μόσχα



Η εικόνα της Παναγίας της Οδηγητρίας βρίσκεται στον Καθεδρικό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Κρεμλίνο-Μόσχα και είναι του 12ου αιώνα

Ο Καθεδρικός Ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου είναι ο αρχαιότερος των τριών καθεδρικών ναών που απαρτίζουν την Πλατεία των Καθεδρικών. Χτίστηκε μεταξύ 1475-1479 από τον Ιταλό αρχιτέκτονα Αριστοτέλη Φιοραβάντι. Πριν την μεταφορά της πρωτεύουσας στην Αγία Πετρούπολη, ήταν η προσωπική εκκλησία των Μεγάλων Δουκών και των Τσάρων. Έπειτα, παρέμεινε ως ο τόπος στέψης βασιλιάδων και αυτοκρατόρων. Ο ναός υπέστη πολλές καταστροφές από πυρκαγιές και εισβολές μεταξύ του 16ου και 19ου αιώνα, πάντα όμως διορθώνονταν. Σήμερα ο καθεδρικός ναός είναι ένα από τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα του Κρεμλίνου. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι τοιχογραφίες, το εικονοστάσιο, με εικόνες από τον 12ο αιώνα και ο «Θρόνος του Μονομάχου» που σκαλίστηκε περίτεχνα το 1551 για τον τσάρο Ιβάν Δ’. Στον καθεδρικό ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου βρίσκονται και οι τάφοι σχεδόν όλων των πατριαρχών μέχρι τις αρχές του 18ου αιώνα.

[ΜΑΝΩΛΗΣ]

Παναγία Ιεροσολυμίτισσα Ιεροσόλυμα



Σύναξη της Παναγίας της Ιεροσολυμίτισσας

Ημερομηνία εορτής: 15/08/2016 Σύναξη της Παναγίας της Ιεροσολυμίτισσας
Τύπος εορτής: Σταθερή.
Εορτάζει στις 15 Αυγούστου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Συναξη Της Παναγιας Της Ιεροσολυμιτισσας

Εἰρηναῖον, Ἱεροσολυμίτισσα,
Πατριάρχην σκέπε, βοᾷ Χαραλάμπης.

Βιογραφία
Η Θαυματουργή Αγία Εικόνα της Παναγίας της Ιεροσολυμίτισσας, έχει Αγιογραφηθεί τον 19ο αιώνα μ.Χ. θαυματουργικά. Φέρει χρονολογία 1870 μ.Χ. και έχει το εξής ιστορικό:

Υπήρχε τον καιρό εκείνο μία αγιογράφος Μοναχή ονόματι Τατιανή, της Ρωσικής Ιεράς Μονής της Μυροφόρου Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, που βρίσκεται στους πρόποδες του Όρους των Ελαιών, απέναντι της Ιερουσαλήμ. Ένα βράδυ, καθώς κοιμόταν, είδε σε όραμα ότι την επισκέφθηκε στο κελλί της μία άγνωστη μοναχή, η οποία της είπε: «Αδελφή Τατιανή, ήλθα να με ζωγραφίσεις». Η Τατιανή απάντησε: «Ευλόγησον, αδελφή, αλλά εγώ είμαι αγιογράφος και όχι ζωγράφος». Και η επισκέπτρια της λέγει: «Τότε να με αγιογραφήσεις».

Η Τατιανή εξεπλάγη με το θάρρος της ξένης και αποκρίθηκε: «Δεν έχω ξύλο (σανίδι), πού να σε ζωγραφίσω;». Τότε η επισκέπτρια μοναχή της δίδει ένα σανίδι αγιογραφήσεως και λέγει: «Ζωγράφισε!!!» Αλλά ενώ ζωγράφιζε η Τατιανή την άγνωστη μοναχή, είδε τα άμφιά της να γίνονται χρυσά, το πρόσωπό της να λάμπει πολύ, και την άκουσε να λέγει: «Ω μακαρία Τατιανή, μετά τον Απόστολο και Ευαγγελιστή Λουκά, θα με αγιογραφήσεις πάλι εσύ».

Η Τατιανή αντελήφθη ότι αγιογραφούσε την Παναγία! Ταράχθηκε και ξύπνησε. Αμέσως, έσπευσε στην Ηγουμένη και της διηγήθηκε το όραμα που είδε. Η Ηγουμένη δυσπίστησε και της είπε να πάει να κοιμηθεί και αύριο να αγιογραφήσει μία εικόνα της Παναγίας. Καθώς όμως επέστρεφε, είδε να βγαίνει από το κελλί της φως και αισθάνθηκε ευωδιά! Τότε ειδοποίησε την Ηγουμένη και μαζί εισήλθαν στο φωτεινό και ευωδιάζον κελλί, όπου είδαν εκπληκτικότερο Θαύμα. Η εικόνα του οράματος βρισκόταν μέσα στο κελλί πραγματική, Αχειροποίητη! Η Αγία αυτή εικόνα της Παναγίας!

Μετά από όλα αυτά, παρουσιάζεται πάλι η Παναγία στη μοναχή και λέγει: «Να με κατεβάσετε κάτω στο σπίτι μου, στη Γεθσημανή», πράγμα που έγινε.

Από τότε η Αχειροποίητη Αγία Εικόνα της Παναγίας «Η Ιεροσολυμίτισσα», βρίσκεται στο Ιερό Προσκύνημα του Θεομητορικού Μνήματος της Γεθσημανής, που αποτελεί τον κενό τάφο της Παναγίας μας (το ονομαζόμενο Κενοτάφιο), αφού ως γνωστόν το σώμα Της ανελήφθη στους Ουρανούς την τρίτη ημέρα από την Κοίμησή Της , και θαυματουργεί. Λέγεται μάλιστα πως και και τις τρεις φορές που πλημμύρισε ο Ιερός Ναός στη Γεθσημανή, η εικόνα ανέβηκε μόνη της από τον μαρμάρινο θρόνο που βρίσκεται και στάθηκε στο σύστημα εξαερισμού, χωρίς να στηρίζεται πουθενά! Τα θαύματά της είναι αναρίθμητα, όπου και αν πήγε.

Η Παναγία Ιεροσολυμίτισσα βρίσκεται στην ψυχή κάθε ευσεβούς Χριστιανού, στέκεται αγέρωχη και δυνατή, ώστε να αντιμετωπίζει κάθε αντιξοότητα με σθένος και βαθιά πίστη στην Υπεραγία Θεοτόκο. Η θαυματουργή εικόνα έχει ταξιδέψει σε αρκετά μέρη της Ελλάδος προς προσκύνηση, ενώ πιστό αντίγραφο αυτής βρίσκεται στην κωμόπολη Γενισέα της Ξάνθης.


Ἀπολυτίκιον
Ήχος α΄. Της ερήμου πολίτης.
Την σεπτήν σου εικόνα ως της δόξης σου σκήνωμα, Ιεροσολυμίτισσα Παρθένε, προσκυνούμεν Πανάχραντε. Εκ ταύτης γαρ πηγάζεις μυστικώς θαυμάτων ποταμούς τας δωρεάς· και αρδεύεις τας καρδίας και τας ψυχάς των πίστει κραυγαζόντων σοι· Δόξα τω Θείω Τόκω σου, Αγνή, δόξα τη παρθενία σου, δόξα τη προς ημάς σου ανεκφράστω προνοία, Άχραντε.

Μεγαλυνάριον
Δεῦτε ἀσπασώμεθα τήν μορφήν τῆς Ἀειπαρθένου, ποιηθεῖσαν ἄνεϋ χειρός, ἀληθῶς βροτείου ἐν Ἱεροσολύμοις καί ἔχουσαν τήν κλῆσιν αὐτῶν τήν πάνσεπτον.

Ἕτερον Μεγαλυνάριον
Χαίροις τῆς νεότητος ποδηγός, πρός τήν σωτηρίαν καί προστάτις καί ἀρωγός, Σοί τῶν προσφευγόντων ἐν πάσαις βίου ζάλαις, Γεθσημανῆς κοσμῆτορ, πάνσεπτε Δέσποινα.

Ἕτερον Μεγαλυνάριον
Τήν σεπτήν μορφήν Σου, ἥν τῶ φωτί περιηυγασμένην ἐν κελλίῳ Τατιανῆ τῶ αὐτῆς κατεῖδεν, ἐν πίστει προσκυνοῦμεν, Κυρία Θεοτόκε, ὡς ἀχειρότευκτον.

Ἕτερον Μεγαλυνάριον
Σήν προσωνυμοῦσαν, Μῆτερ Θεοῦ, Ἱεροσολύμοις προσκυνοῦντες πανευλαβῶς θαυμαστήν Εἰκόνα, λαμβάνομεν ἀφθόνως, τήν ἐξ αὐτῆς τοῖς πᾶσι χάριν ἐκβλύζουσαν.

Ἕτερον Μεγαλυνάριον
Δεῦτε ἀσπασώμεθα εὐλαβῶς, Σήν σεπτήν Εἰκόνα ἐν τῶ τάφῳ Γεθσημανῆ, Ἱεροσολύμων λαμπράν προσωνυμίαν τήν φέρουσαν, Παρθένε Θεογεννήτρια.

Ἕτερον Μεγαλυνάριον
Παρειμένον ἤγειρας θαυμαστῶς ἐν τῆ Βουλγαρίᾳ καί ἠνέωξας ὀφθαλμούς, ἐν αὐτῆ ἀρτίως τυφλῆς κατασπασθείσης Σόν ἔκτυπον, Παρθένε, τό ἀχειρότευκτον.

[ΜΑΝΩΛΗΣ]

ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΙΑΜΑΤΙΚΗ Λεμεσο



Ο ναός της Παναγίας της Ιαματικής οικοδομήθηκε το 1882 όπως μαρτυρεί η χρονολογική επιγραφή που βρίσκεται πάνω από τη δυτική είσοδο. Είναι μονόκλιτος ναός με οξυκόρυφη καμάρα. Για την οικοδόμηση του ναού εργάστηκε ολόκληρο το χωριό για αρκετά χρόνια. Οι πέτρες που χρησιμοποιήθηκαν για τη κατασκευή του ναού μεταφέρθηκαν από το χωριό Τόχνη. Τα εγκαίνια του ναού έγιναν από τον Μητροπολίτη Κιτίου Κύριλλο Α’ στις 22 Νοεμβρίου 1887. Λόγω του ότι ο ναός αυτός υπέστη ζημιές κατά το πέρασμα των χρόνων και αντιμετώπιζε στατικά προβλήματα επισκευάστηκε το 2003.
Η Παναγία η Ιαματική έκανε πολλά θαύματα και εξακολουθεί να κάνει σε όσους με πίστη επικαλούνται τη βοήθεια και μεσιτεία της στον Κύριο. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που επισκέπτονται καθημερινά το ναό της Παναγίας της Ιαματικής, για να την παρακαλέσουν να τους βοηθήσει και ιδιαίτερα κατά την ημέρα που γιορτάζει το Γενέθλιο της Θεοτόκου, στις 8 Σεπτεμβρίου, όπου πανηγυρίζει ο ναός .

Ο μικρός και συνάμα παλαιός ναός της Παναγίας της Ιαματικής βρίσκεται το ανατολικό άκρο του χωριού Αρακαπά. Ανήκει στον τύπο των ξυλόστεγων ναών που άρχισαν να κτίζονται στη οροσειρά του Τροόδους ,από τα τέλη του13ου αιώνα ,αρχές του 14ου .Ο Τύπος αυτός εξακολουθεί να χρησιμοποιείται και μετά το 16ο αιώνα .
Ο ναός της Παναγίας , που αποτελούσε το Καθολικό μικρού μοναστηριού πρέπει να οικοδομήθηκε στο χώρο αυτό πριν ακόμη κτιστεί το χωριό .Δυστυχώς δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες σχετικά με την ίδρυση της Μονής αυτής .
Ο ναός της Παναγίας ,ο οποίος υπέστη πολλές καταστροφές ,κατά το πέρασμα των χρόνων είναι τρίκλιτος με ξύλινη στέγη και με διαστάσεις 15 χ 9 περίπου μέτρα. Tα στοιχεία που σώζονται όμως από την πρώτη εκκλησία δεν είναι αρκετά , ώστε να γνωρίζουμε την αρχική της μορφή .
Ο ναός αυτός καταστράφηκε από σεισμό πριν τον 18ο αιώνα ,αφού η σημερινοί εξωτερικοί τοίχοι και η αψίδα του κτίστηκαν το 1727 όπως μας πληροφορεί σχετική επιγραφή .Αρχικά όλος ο ναός ήταν ιστορημένος με θαυμάσιες τοιχογραφίες που χρονολογούνται στο 15ο αιώνα .
Στο εσωτερικό του ναού διασώζεται το εντυπωσιακό χρυσοποίκιλτο ξυλόγλυπτο εικονοστάσι του 16ου αιώνα. Εξαιρετικές είναι και οι παλιές φορητές εικόνες του τέμπλου με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα.
Ο παλαιός ναός της Παναγίας της Ιαματικής αποτελεί το καύχημα των κατοίκων της όμορφης και γραφικής κοινότητας του Αρακαπά. Τα όσα διασώζονται μέχρι σήμερα στο ναό είναι εντυπωσιακά και αποτελούν πόλο έλξης για τους προσκυνητές πού φτάνουν στο χωριό για να παρακαλέσουν την Παναγία της Ιαματικής να τους βοηθήσει.

[ΜΑΝΩΛΗΣ]

Παναγία «Ιεσσαί»



Ονομάζεται η εικόνα «Ρίζα του Ιεσσαί», διότι η Παναγία μας προέρχεται εκ του Ιεσσαί κατά σάρκα. Ο Ιεσσαί δε ήτο πατέρας του Προφητάνακτος Δαυίδ.
Εικονίζεται εις αυτήν την εικόνα η Υπεραγία Θεοτόκος ένθρονος, ενώ εκατέρωθεν Αυτής υπάρχουν οι κλάδοι ενός δένδρου. Εις το κάτω μέρος της εικόνος βλέπουμε τον Ιεσσαί εξαπλωμένον, ως να είναι η ρίζα του δένδρου, του οποίου βλέπουμε τους κλάδους, δεξιά και αριστερά του θρόνου της Παναγίας.
Εις το πρώτο σκαλί του θρόνου, και προς το κεφάλι του Ιεσσαί αναγράφεται η λέξις «Ιεσσαί» (ανορθόγραφα). Προς την μεριά δε των ποδών του Ιεσσαί αναγράφεται η χρονολογία 1790.
Εις τους κλάδους του δένδρου, κάθονται οι προφήται οι οποίοι έχουν προφητεύσει εις την Παλαιάν Διαθήκην για την Παναγία μας.
Ο κάθε δε προφήτης κρατάει ταυτόχρονα α) ειλητάριον, το οποίον περιέχει την προφητεία, την οποίαν εξανήγγειλε και β) ένα μικρό ομοίωμα, το οποίον παρουσιάζει εποπτικά την προφητεία του.
Έτσι λόγου χάριν:
Επάνω αριστερά, όπως βλέπουμε την εικόνα, έχουμε τον Προφήτη Μωϋσήν να κρατά ειλητάριον, το όποιον αναφέρει την προφητεία του. Ό πρ. Μωϋσης ως γνωστόν εκ της Παλαιάς Διαθήκης είδε δραμα εις το Όρος Σινά την βάτο, η όποία κατεφλέγετο, ένώ δεν κατεκαίετο· το όραμα δε αύτό προετύπωνε την Ύπεραγία Θεοτόκο, και την κατά σάρκα γέννηση τοϋ Κυρίου μας Ίησοϋ Χριστοϋ.
Με το αριστερό του χέρι ό πρ. Μωϋσης κρατάει ενα μικρό ομοίωμα μιας βάτου καιομένης, και μη κατακαιομένης, σύμφωνα με την προφητεία.
Κάτωθεν του πρ. Μωϋσέως, ευρίσκεται ο προφήτης Ααρών, του οποίου -κατά την Παλαιά Διαθήκη- εβλάστησε η ράβδος του.
Δια τούτο και εικονίζεται ο πρ. Ααρών να κρατά ειλητάριον, το οποίον αναφέρει την προφητεία του, ταυτόχρονα δε κρατά και μία ράβδο η οποία εβλάστησε (κατά το περιεχόμενον της προφητείας του). Ούτω καθ” εξής και οι άλλοι προφήται.
Η εικόνα προέρχεται από την Καππαδοκία εκ του χωρίου Σούβερμεζ (Φλογητά). Ήλθε εις την Ελλάδα περί τα μέσα της δεκαετίας του 1920.

[ΜΑΝΩΛΗΣ]

Παναγία Καβουράδαινα Λέρος



Σύναξη της Παναγίας της Καβουράδαινας στην Λέρο

Ημερομηνία εορτής: 15/08/2016 Σύναξη της Παναγίας της Καβουράδαινας στην Λέρο
Τύπος εορτής: Σταθερή.
Εορτάζει στις 15 Αυγούστου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Συναξη Της Παναγιας Της Καβουραδαινας Στην Λερο
Βιογραφία
Η Παναγία Καβουράδαινα είναι ένα ακόμη γραφικό εκκλησάκι της Λέρου, πελεκημένο μέσα σε μια βραχώδη σχισμή, όπου σε οδηγούν αρκετά σκαλοπάτια. Κάποτε, ένας ψαράς που έψαχνε καβούρια, βρήκε εδώ μια εικόνα της Παναγίας. Μερικοί μάλιστα ισχυρίζονται ότι την βρήκε μαγκωμένη στις δαγκάνες ενός καβουριού. Ετσι πήρε τ΄όνομά του το εκκλησάκι.

[ΜΑΝΩΛΗΣ]

Παναγία Καθαριώτισσα Ιθάκη



Σύναξη της Παναγίας της Καθαριώτισσας στην Ιθάκη

Ημερομηνία εορτής: 08/09/2016 Σύναξη της Παναγίας της Καθαριώτισσας στην Ιθάκη
Τύπος εορτής: Σταθερή.
Εορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου εκάστου έτους.
Πολιούχος: Ιθάκη

Άγιοι που εορτάζουν: Συναξη Της Παναγιας Της Καθαριωτισσας Στην Ιθακη
Βιογραφία
Πεντακόσια πενήντα έξι μέτρα ψηλότερα απ’ τον κόλπο του Μώλου, στη νοτιοανατολική κορυφή του Νηρίτου, βρίσκεται το μοναστήρι των Καθαρών. Είναι χτισμένο εκεί από τα 1696 μ.Χ. Στο καθολικό της Μονής, το ναό της Παναγίας της Καθαριώτισσας, της προστάτιδας και πολιούχου τους, προστρέχουν με πίστη οι Θιακοί και ζητούν τη βοήθεια και την ευλογία Της.

«Καθαριώτισσά μου» λέει ο Θιακός, όπου γης, και ρίγη ιερής συγκίνησης περνούν το κορμί του. «Καθαριώτισσά μου», λέει και τα μάτια του βουρκώνουν. Πάντοτε οι Θιακοί προφέρουν με ιδιαίτερη ευλάβεια και δέος το όνομα της Καθαριώτισσας. Πιστεύουν και τιμούν την Παναγιά μας. Θιακοί πλοικτήτες έδωσαν στα καράβια τους το όνομά της: «Καθαριώτισσα», «Παναγία Καθαρά». Το όνειρο κάθε ξενιτεμένου Θιακού είναι να επιστρέψει στη γη που τον γέννησε, να αγναντέψει το ιερό βουνό της Καθαριώτισσας και ν’ ανεβεί στη Χάρη Της να πιθώσει στα πόδια του Θρόνου Της την ευχαριστία για την επιστροφή. Και τα χείλη των Θιακών που θαλασσοδέρνουν στα πελάγη και στους ωκεανούς και στην μπουνάτσα και στην φουρτούνα ικετευτικά προφέρουν το: «Καθαριώτισσά μου, βοήθα». Και οι μανάδες των ξενιτεμένων και θαλασσοδαρμένων στρέφουν δακρυσμένες τη ματιά τους προς το μοναστήρι Της. Αντικρύζουν το κάτασπρο καμπαναριό Της και ψιθυρίζουν λόγια προσευχής: «Παναγία μου Καθαριώτισσα, φύλαγέ τον».

Και στους γάμους επικαλούνται την Κυρία Θεοτόκο την Καθαριώτισσα για να ευλογηθεί και να στεριώσει το καινούριο αντρόγυνο με το παρακάτω τετράστιχο που τραγουδούν αργόσυρτα στο τραπέζι του γάμου:

«Ω Παναγιά απ’ τα Καθαρά
με το Μονογενή Σου
στ’ αντρόγυνο που γίνεται
να δώσεις την ευχή Σου».

Σύμφωνα με την παράδοση, κάποιοι βοσκοί, Ηπειρώτες από τα Γιάννενα, καταδιωγμένοι από τους Τουρκαλβανούς έφτασαν μέχρι το νησί της Ιθάκης μαζί με τα φτωχικά υπάρχοντά τους. έστησαν τις καλύβες τους στους πρόποδες της ψηλότερης κορυφής του βουνού Νήριτος, στη νότια πλευρά του, στην περιοχή Μαζός, τετρακόσια μέτρα απ’ το μέρος όπου σήμερα είναι χτισμένο το μοναστήρι.

Μεγάλη όμως η στενοχώρια τους όταν πρόσεξαν ότι έλειπε απ’ τα λιγοστά πράγματά τους μια θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, που είχαν στο σπιτικό τους.

Η θλίψη τους δεν κράτησε για πολύ. Κάποια νύχτα βλέπουν στην απέναντι πλαγιά ένα δυνατό φως. Κατάλαβαν ότι στο σημείο εκείνο κάτι συνέβαινε. Την επόμενη μέρα, παρ’ όλες τις έρευνες στο σημείο εκείνο δε βρήκαν τίποτε. Το φως όμως εξακολουθούσε να φαίνεται για αρκετές νύχτες. Σκέφτηκαν να κόψουν τα πουρνάρια, τις μάζες και όλους τους θάμνους και τα ξερόκλαδα εκεί τριγύρω για να ερευνήσουν καλύτερα. Στον σωρό μάλιστα των κομμένων θάμνων έβαλαν φωτιά. Έκπληκτοι είδαν μέσα στη φωτιά να λάμπει κάτι δυνατότερα απ’ τις φλόγες. Πόση χαρά και συγκίνηση όμως αισθάνθηκαν , όταν διέκριναν, αφού έσβησε η φωτιά, ανάμεσα στ’ αποκαΐδια μια εικόνα μαυρισμένη από τη φωτιά, χωρίς όμως να είναι καμένη! Σκούπισαν πρόχειρα την κάπνα και αναγνώρισαν όλοι τους την εικόνα του Γενεσίου της Θεοτόκου, που είχαν αφήσδει στην ήπειρο. Με δάκρυα στα μάτια όλοι ασπάστηκαν την ιερή εικόνα και την πήραν μαζί τους στις καλύβες τους.

Παραδόξως όμως είδαν ότι την άλλη μέρα η εικόνα έλειπε από τις καλύβες. Ψάχνοντας, τη βρήκαν στον τόπο που την είχαν πρωτοβρεί, πάνω στις στάχτες. Αυτό το αξιοθαύμαστο επαναλήφθηκε τρεις φορές. Αποφάσισαν έτσι να χτίσουν στο σημείο εκείνο μια εκκλησούλα, για να τοποθετήσουν μέσα την θαυματουργή εικόνα.

Μάλιστα ονόμασαν την εικονιζόμενη Παναγία, «Καθαριώτισσα», διότι βρέθηκε μέσα στα «κάθαρα», δηλαδή στα ξερόκλαδα και τους μικρούς θάμνους που κόβονται και καίγονται για να καθαρίσει ο τόπος.

Δύο φορές κατά το παρελθόν, συγκεκριμένα μετά από τους σεισμούς του 1928 και τον Μάρτιο του 1954 μετά από τους καταστρεπτικούς σεισμούς του 1953, μεταφέρθηκε η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Καθαριώτισσας από το μοναστήρι στην πρωτεύουσα του νησιού, το Βαθύ. Τη λιτανευτική πομπή ακολούθησε όλος ο κόσμος με τα πόδια, γεγονός που αποδεικνύει ότι ο λαός της Ιθάκης Αυτήν εμπιστεύεται και από Αυτήν παίρνει δύναμη και ελπίδα στις πιο δύσκολες στιγμές του. Άλλωστε αναρίθμητα είναι και τα θαύματα Της, όπως τα διηγούνται μέχρι σήμερα οι κάτοικοι του νησιού.


Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Ποίημα Χαραλάμπους Μπούσια
Τήν σεπτήν σου εἰκόνα προσκυνοῦντες λαμβάνομεν δύναμιν ψυχῶν καί σωμάτων, ὑπερύμνητε Δέσποινα, σεπτή Καθαριώτισσα· διό προστρέχοντες εἰς σέ μετά σπουδῆς ἀνυμνοῦμεν σέ προφρόνως καί τόν Υἱόν σου πόθῳ μεγαλύνομεν. Δόξα τοῖς μεγαλείοις σου, Ἁγνή· δόξα τῇ θείᾳ σκέπη σου· δόξα τῷ σέ ἀκέστορι ἡμῶν ἐν δείναις δείξαντι.

Μεγαλυνάριον
Δεῦτε εὐφημήσωμεν οἱ πιστοί, τήν θείαν εἰκόνα καί ἁγίαν τῶν Καθαρῶν· ἥτις ἐστίν ἡ δόξα, τό καύχημα τό μέγα καί τῶν Ἰθακησίων ἡ προστατεύουσα.