Ευχαριστώ τον Πέτρο που μου σύστησε αυτό το βιβλίο.
Το διαβάζω (αργά...) και η παρακάτω φράση περιγράφει ακριβώς αυτό που έπαθα πρόσφατα, όταν αποφάσισα να κάνω το ίδιο για ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας του πατέρα μου. Γενικώς με τρώει το άγχος.
Άρχισα να προσεύχομαι περισσότερο από τα τρίσβαθα της καρδιάς μου, και όλοι οι φόβοι μου διαλυθήκανε, γιατί έθεσα στον Θεό όλη μου την ελπίδα. Η ειρήνη του μυαλού μου επανήλθε και πάλι, καθώς επίσης και η ευδιαθεσία μου.
Καταλαβαίνω ότι για σας μάλλον είναι αυτονόητο όλο αυτό, αλλά για μένα είναι μεγάλη υπόθεση. Να εμπιστεύεσαι τον Θεό για τα δύσκολα, τόσο πολύ που ηρεμείς και δεν ανησυχείς...