Ανεξικακία και Μακροθυμία.

Κείμενα και συμβουλές των Πατέρων και Μητέρων της Εκκλησίας μας, παλαιότερων και νεώτερων.

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Ανεξικακία και Μακροθυμία.

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Κυρ Σεπ 09, 2012 1:41 pm

Ανεξικακία και Μακροθυμία

Εικόνα
Σφραγιδόλιθοι του Μανουήλ Κομνηνού που συμβόλιζαν την ανεξικακία

"39 εγώ δε λέγω υμίν μη αντιστήναι τώ πονηρώ· αλλ' όστις σε ραπίζει εις την δεξιάν σιαγόνα, στρέψον αυτώ και την άλλην· 40 και τώ θέλοντί σοι κριθήναι και τον χιτώνά σου λαβείν, άφες αυτώ και το ιμάτιον· 41 και όστις σε αγγαρεύσει μίλιον έν, ύπαγε μετ' αυτού δύο. 42 τώ αιτούντί σε δίδου, και τον θέλοντα από σού δανείσασθαι μη αποστραφής. 43 Ηκούσατε ότι ερρέθη, Αγαπήσεις τον πλησίον σου και μισήσεις τον εχθρόν σου. 44 εγώ δε λέγω υμίν, αγαπάτε τους εχθρούς υμών, ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς, καλώς ποιείτε τοίς μισούσιν υμάς και προσεύχεσθε υπέρ των επηρεαζόντων υμάς και διωκόντων υμάς, 45 όπως γένησθε υιοί τού πατρός υμών τού εν ουρανοίς, ότι τον ήλιον αυτού ανατέλλει επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους. 46 εάν γάρ αγαπήσητε τους αγαπώντας υμάς, τίνα μισθόν έχετε; ουχί και οι τελώναι το αυτό ποιούσι; 47 και εάν ασπάσησθε τους φίλους υμών μόνον, τι περισσόν ποιείτε; ουχί και οι τελώναι ούτω ποιούσιν; 48 Έσεσθε ούν υμείς τέλειοι, ως ο πατήρ υμών ο εν τοίς ουρανοίς τέλειός εστιν." (Ματθ. 5, 39-48 )

Άκουσα μερικούς ευλαβείς να λένε ότι δεν πρέπει να επιτρέπουμε στους τυχόντες ν’ αρπάζουν εκείνα πού έχουμε για τον εαυτό μας ή για ανακούφιση των φτωχών, για να μην γινόμαστε –μέ την ανεξικακία μας– αφορμή αμαρτίας σ’ εκείνους πού μάς αδικούν, και μάλιστα αν είναι χριστιανοί. Αυτό όμως δεν είναι τίποτε άλλο παρά το να θέλουμε τα πράγματά μας για τον εαυτό μας και μάλιστα με παράλογη πρόφαση.

Γιατί, εάν εγκαταλείψω την προσευχή και την προσοχή της καρδιάς μου και αρχίσω να φιλονεικώ μ’ εκείνους πού με αδικούν, σε λίγο θ’ αρχίσω να συχνάζω στα προαύλια των δικαστηρίων, και έτσι γίνεται φανερό ότι εκείνα πού διεκδικώ τα θεωρώ ανώτερα από την σωτηρία μου (γιά να μην πώ) και από αυτήν την σωτήρια εντολή του Κυρίου. Γιατί πώς θα ακολουθήσω την ευαγγελική προσταγή, πού διατάζει να μην ζητώ τα πράγματά μου από εκείνον πού μου τα αφαιρεί(Λουκ.6,30), αν δεν υπομείνω με χαρά, κατά τον Απόστολο, την διαρπαγή των υπαρχόντων μου(Εβρ.10,34);

Ακόμη και αν πάρει κανείς πίσω με δίκη όσα του άρπαξαν, δεν ελευθερώνει τον πλεονέκτη από την αμαρτία, επειδή τα φθαρτά δικαστήρια δεν περιορίζουν το άφθαρτο δικαστήριο του Θεού. Γιατί ο αίτιος κάποιου κακού πρέπει να ικανοποιήσει τους νόμους με τους οποίους δικάζεται και απολογείται. Ώστε είναι καλό να υπομένουμε την βία εκείνων πού μάς αδικούν και να προσευχόμαστε γι’ αυτούς, ώστε με την μετάνοια –καί όχι με την ανταπόδοση όσων μάς έπραξαν– ν’ απαλλαγούν από την κατηγορία της πλεονεξίας. Γιατί αυτό θέλει η δικαιοσύνη του Θεού, τον πλεονέκτη και όχι αυτό πού άρπαξε να ελευθερώσουμε από την αμαρτία με την μετάνοια.

Από την Φιλοκαλία – Άγιος Διάδοχος Φωτικής (Τα 100 πρακτικά κεφάλαια Κεφ. 64.)

Πηγή: vatopaidi.wordpress.com


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Η άλλη θεώρηση της αμαρτίας του άλλου

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Πέμ Μαρ 29, 2018 8:57 am

Η άλλη θεώρηση της αμαρτίας του άλλου
Newsroom 28-03-2018

Εικόνα

Ήταν ημέρες Μεγάλης Σαρακοστής, όταν ο Γέροντας είδε από μακρυά έναν κλέφτη, που παραβίαζε την πόρτα του κελιού του.

Ήταν ο ίδιος που τον είχε κλέψει και πέρυσι.

Μέριασε ο Γέροντας, και κρύφτηκε στην μάντρα, ώσπου ο κλέφτης να τελειώσει το έργο του.

Όταν τα διηγήθηκε στον υποτακτικό του, εκείνος οργισμένος τον ρώτησε:
-Γιατί γέροντα δεν με φώναζες να τον πιάσουμε; Ο ίδιος μας έκλεψε και πέρσι και μένει αμετανόητος!
«Πού ξέρεις παιδί μου; του απάντησε ο Γέροντας, » »ίσως φέτος μετανοήσει».
-«Κι αν το ξανακάνει;..» Ξέσπασε ο υποταχτικός.
«Ε, τότε πρέπει παιδί μου να τρέξω… για να του ανοίξω και να του τα δώσω εγώ, για να μην ξανακλέψει και κολάσει για τρίτη φορά την ψυχή του».

Έσκυψε ο υποταχτικός του φίλησε το χέρι, κι έφυγε πνιγμένος στα δάκρυα.

Από το Γεροντικό

Πηγή: ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Μάνος
Δημοσιεύσεις: 3027
Εγγραφή: Σάβ Δεκ 30, 2017 11:29 pm
Τοποθεσία: Ηράκλειο Κρήτης

Re: Ανεξικακία και Μακροθυμία.

Δημοσίευσηαπό Μάνος » Πέμ Μαρ 29, 2018 10:24 am

Το έχω ξαναδεί κάπου. Πολύ διδακτικό!


Ἀπὸ τῶν πολλῶν μου ἁμαρτιῶν, ἀσθενεῖ τὸ σῶμα, ἀσθενεῖ μου καὶ ἡ ψυχή· (Άξιον εστίν)


Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 4 και 0 επισκέπτες

cron