"Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας"

[gkou]

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ


…
3. Οι Άγιοι Πατέρες μας λένε ότι πρέπει να διατηρούμε την εσωτερική μας ειρήνη με κάθε κόστος και να είμαστε πάντοτε χαρούμενοι και ευδιάθετοι. Ο άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης λέει ότι «είμαστε σαν τον καιρό: τώρα λυσσομανά ο άνεμος, μαίνεται καταιγίδα, αστράφτει και βροντάει και βρέχει- αλλά μετά βγαίνει ο ήλιος και νιώθουμε καλά. Κατόπιν, έρχεται κι άλλη καταιγίδα, και ούτω καθεξής». Και παρακάτω λέει ότι όσο είμαστε εν σώματι, οι ατμοσφαιρικές συνθήκες μας επηρεάζουν πολύ. Όταν οι συνθήκες είναι καλές, όταν η ατμοσφαιρική πίεση δεν είναι τόσο ψηλή ή τόσο χαμηλή, και όταν ο καιρός είναι καλός, νιώθουμε κι εμείς καλά. Αλλά όταν ο ουρανός είναι γκρίζος και συννεφιασμένος , καταθλιβόμαστε. Πρέπει να μάθουμε να διατηρούμε την πνευματική μας ισορροπία, και, όταν ο καιρός είναι συννεφιασμένος και βροχερός, εμείς να είμαστε ειρηνικοί και χαρούμενοι.
Πρέπει να προσπαθούμε πάντοτε να είμαστε καλοδιάθετοι και χαρούμενοι, διότι τα πονηρά πνεύματα μας θέλουν διαρκώς στενοχωρημένους.
4. Πρέπει να πασχίσετε να έχετε ειρήνη στα σπιτικά σας. Η ειρήνη ξεκινά μέσα από τον καθένα μας. Όταν έχουμε μέσα μας ειρήνη, τη διαχέουμε τριγύρω μας στους άλλους. Μπορείτε και μόνοι σας να διαπιστώσετε ότι υπάρχουν πολύ λίγες ταπεινές και μειλίχιες ψυχές πάνω στη γη. Είναι όμως και αληθινά ευλογημένες! Δεν πρόκειται να παρεξηγηθούν αν τις προσβάλεις καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Με όποιο τρόπο κι αν τους φερθείς , είναι ήσυχες και ειρηνικές και θλίβονται πραγματικά για σένα, που περνάς τέτοιο πνευματικό βάσανο.
5. Παραβαίνουμε διαρκώς τον νόμο του Θεού. Γνωρίζουμε ότι οι κοσμικές αρχές τιμωρούν τις παραβάσεις του πολιτειακού Νόμου, και ότι η παράβαση του πολιτειακού Νόμου μπορεί να έχει ισόβιες συνέπειες στη ζωή κάποιου. Οι πνευματικές παραβάσεις έχουν επίσης συνέπειες , ακόμα μεγαλύτερες μάλιστα. Δεν μπορεί να υπάρχει ειρήνη στον κόσμο, παρεκτός κι αν υπάρχει εσωτερική ειρήνη στον καθένα από μας.
6. Όπως λέει ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ, αν θέλουμε να έχουμε μέσα μας ειρήνη και να σώσουμε την ψυχή μας, πρέπει να κοιτάμε συνέχεια τον εαυτό μας βαθιά και να ρωτάμε: «Πού βρίσκομαι;». ΄Όσο το κάνουμε αυτό θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στην τήρηση των αισθήσεών μας, ιδιαίτερα των οφθαλμών μας, έτσι ώστε να λειτουργούν προς το πνευματικό μας όφελος. Δωρεές της Χάριτος δίνονται μονάχα σε εκείνους που εργάζονται γι’ αυτές δια της διαρκούς περιφρούρησης των ψυχών τους.
7. Πώς θα ξέρουμε ότι ζούμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού ή όχι; Αν είστε θλιμμένοι για οποιονδήποτε λόγο, αυτό σημαίνει ότι δεν έχετε δοθεί στον Θεό , έστω κι αν εξωτερικά έτσι μπορεί να φαίνεται. Όποιος ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού δεν έχει σκοτούρες. Όταν χρειάζεται κάτι, απλά προσεύχεται γι’ αυτό. Αν δεν του δίδεται αυτό που ζητά , επιχαίρει σαν να του δόθηκε. Μια ψυχή που έχει δοθεί στον θεό δεν φοβάται τίποτα, ούτε καν τους ληστές, την αρρώστια ή τον θάνατο. Μια τέτοια ψυχή, μπροστά σε ό,τι κι αν συμβεί ,αναφωνεί: «Ήταν θέλημα Θεού».
8. Εδώ στη γη μας έχει δοθεί η ευκαιρία να κατανικήσουμε κάθε κακό με ειρήνη και ησυχία. Μπορούμε να έχουμε ειρήνη όταν ζούμε σε περιβάλλον ήσυχο και ειρηνικό, αλλά αυτού του είδους η ειρήνη δεν είναι σταθερή και μόνιμη∙ είναι η ειρήνη που κερδίζεται σε συνθήκες χαοτικές. Όταν μετακινείσαι από ήσυχα περιβάλλοντα σε χαοτικά, η διάθεσή σου αλλάζει ακαριαία και γίνεσαι ευερέθιστος – εντελώς αναπάντεχα σου επιτίθενται πονηροί λογισμοί και ο νους σου βουτάει στην κόλαση. Αυτό είναι το τέλος της ειρήνης μας. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Κύριος μας κατευθύνει μέσα από βάσανα και οδύνες: για να μπορούμε δι’ αυτών να αποκτήσουμε πραγματική ειρήνη. Άνευ Εκείνου δεν θα είχαμε τη δύναμη να ξεπεράσουμε αυτά τα πράγματα.
Υπάρχει το παράδειγμα της μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης, που υπέφερε για το όνομα του Χριστού, όταν ήταν πολύ νέα, 18 μόλις χρονών. Οι βασανιστές της την πέταξαν σε ένα μπουντρούμι τσακισμένη από τα βασανιστήρια στα οποία την είχαν υποβάλλει. Κι εκεί της εμφανίστηκε ο Κύριος. Όταν Τον ρώτησε «Κύριε, που ήσουν όλο αυτό τον καιρό;» Εκείνος απάντησε : «Ήμουν εδώ συνεχώς, στην καρδιά σου». «Μα πώς γίνεται, Κύριε;», είπε η μεγαλομάρτυς , «η καρδιά μου είναι ακάθαρτη και γεμάτη κακία και υπερηφάνεια». «Ναι», απάντησε ο Κύριος, «αλλά έχεις αφήσει εκεί χώρο και για Μένα. Αν δεν ήμουν μαζί σου, δεν θα μπορούσες να αντέξεις όλα αυτά τα βασανιστήρια. Θα σου δώσω τη δύναμη να αντέξεις μέχρι τέλους».
ΟΙ Άγιοι Πατέρες λένε, «Καταλαβαίνουμε ότι ο Θεός μας αγαπά, όταν μας οδηγεί σε πολλά βάσανα και οδύνες».
"Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν• ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν, εγώ δίδωμι υμίν. Μη ταρασσέσθω υμών η καρδία μηδέ δειλιάτω» ( Ιωάν. 14,27) , λέει ο Κύριος, που είναι ι οδός, η αλήθεια και η ζωή ( βλ. Ιωάν. 14, 6 ) .
9. Πρέπει να μάθετε να αγαπάτε τα μικρά πράγματα . Να προσπαθείτε πάντοτε να είστε λιτοί και απέριττοι σε όλα. Όταν η ψυχή είναι ώριμη, ο Θεός θα της δώσει ειρήνη. Ο Κύριος προσβλέπει σε ας και ευαρεστείται όταν λαχταράμε την ειρήνη Του. Μέχρι να έρθει η ώρα που η ψυχή θα είναι αρκούντως ώριμη ώστε να δεχτεί τον Κύριο, Εκείνος μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις θα της επιτρέπει να δει και να νιώσει την πανταχού παρουσία Του και το πλήρωμα Του σε καθετί . Αυτές είναι στιγμές απερίγραπτης χαράς. Αλλά κατόπιν τούτου, ο Κύριος αποκρύπτεται από μας και πάλι , προκειμένου να Τον ποθήσουμε και να Τον αναζητήσουμε με όλη μας την καρδιά…

Από το βιβλίο : «ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
Βίος και διδαχές του γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα
Εκδόσεις : «Εν πλω»

[gkou]

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ (συνέχεια)


10 . Το πνεύμα μας είναι θλιμμένο, τα πάντα είναι θλίψη και οδύνη. Το βλέπετε μόνοι σας, όταν είστε σε κατάσταση ειρήνης , όλα είναι καλά, αλλά εδώ σ’ αυτή τη ζωή τέτοια ειρήνη δεν διαρκεί για πολύ. Διαταράσσεται εύκολα. Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε σε επαφή με την πηγή της Ζωής, τον Θεό- πάντοτε, αδιάλειπτα. Αν διαταραχθεί η εσώτερή μας ειρήνη, πρέπει αμέσως να ζητήσουμε τη βοήθειά Του, όπως ακριβώς ένα παιδί, που αμέσως μόλις αποχωρίζεται τη μητέρα του , κλαίει και αρχίζει να τη ζητάει. Φοβάται όταν είναι μόνο του. Το ίδιο συμβαίνει και με την ψυχή μας: όταν βρίσκεται μόνη της, αποχωρισμένη από τον Κύριο, υποφέρει πολύ, αλλά όταν ενώνεται μαζί Του, όποια δυσκολία κι αν της τύχει, όλα είναι καλά. Η ψυχή υπερπηδά όλες τις δυσκολίες , διότι είναι πολύ ευχάριστο να είναι μαζί με τον Κύριο- νιώθει χαρά και ειρήνη. Η ψυχή γνωρίζει ότι πρέπει να περάσει δια πυρός και σιδήρου μέσα σ’ αυτό τον κόσμο, προκειμένου να υπερβεί τα μικρά πράγματα αυτού του κόσμου , που μας βασανίζουν. Αυτό που μας βασανίζει περισσότερο είναι οι λογισμοί μας. Οι λογισμοί μας οδηγούν σε κάθε λογής ενέργειες και μετά χάνουμε την ειρήνη μας και βασανιζόμαστε από τη συνείδησή μας. Αυτές οι σουβλιές της συνείδησης δεν είναι τίποτα άλλο από την κρίση του Θεού μέσα μας. Πρέπει λοιπόν να ειρηνεύσουμε με τον ουράνιο Πατέρα μας και να στραφούμε στο πρόσωπό Του εκ καρδίας, ζητώντας Του να μας συγχωρήσει και να μας δώσει κάτι από τη Χάρη και τη θεία δύναμή Του , προκειμένου να μπορούμε να μένουμε πάντα εν ειρήνη και χαρά, όπως οι άγγελοι και οι άγιοι. Αμήν.

11. Ο Θεός μας έχει επιδαψιλεύσει πολλές δωρεές, αλλά εμείς δεν ξέρουμε με ποιό τρόπο πρέπει να ζούμε, κι έτσι δημιουργούμε μέσα μας και τριγύρω μας τον Άδη. Ο επίσκοπος Νικόλαος ( Βελιμίροβιτς ) μας είπε κάποτε την ιστορία ενός ιερέα που ζητούσε συνεχώς να μεταφερθεί σε άλλη ενορία. Μετά από λίγο καιρό, ο επίσκοπος απάντησε με τα εξής λόγια: «Πάτερ, ευχαρίστως θα ικανοποιούσα την επιθυμία σου για μετάθεση, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα πήγαινες κι εσύ μαζί στη νέα σου ενορία» [ υπονοώντας ότι το πρόβλημα δεν ήταν η θέση, αλλά η εσωτερική κατάσταση του ιερέως].

12. Όταν ένα πρόσωπο υπό την επήρεια των πονηρών πνευμάτων , βασιλεύει μέσα του διαρκώς μια σφαλερή αίσθηση ειρήνης. Ο διάβολος δεν τον πειράζει με τίποτα. Έχουμε όλοι περιόδους ειρήνης και ησυχίας, αλλά έχουμε και περιόδους πολέμου. Ο Κύριος το επιτρέπει αυτό , προκειμένου να «τριφτούμε» στον πνευματικό πόλεμο και να μάθουμε πώς να υπερνικάμε το κακό. Πρέπει να περάσει αρκετός καιρός μέχρι να μάθουμε να κατακτούμε την ικανότητα να κατοικούμε ένα κουσούρι που έχει γίνει κομμάτι της προσωπικότητάς μας για χρόνια, παιδιόθεν. Γι’ αυτό είναι που χρειαζόμαστε έναν έμπειρο πνευματικό καθοδηγητή , που να έχει ο ίδιος περάσει μέσα από όλες αυτές τις φάσεις της πνευματικής ζωής. Ένας πνευματικός πατέρας ή οδηγός μπορεί να μας διδάξει πώς να υπερπηδάμε τέτοια αρνητικά χαρακτηριστικά και πώς να κερδίζουμε και να διατηρούμε την εσωτερική μας ειρήνη.
Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος λέει: «Διατήρησε την εσωτερική σου ειρήνη με κάθε τίμημα. Μην ανταλλάξεις την εσωτερική σου ειρήνη με τίποτα άλλο στον κόσμο. Ειρήνευσε με τον εαυτό σου, και ο ουρανός κι η γη θα ειρηνεύσουν μαζί σου».

13 . Πρέπει πάντοτε να επαγρυπνούμε. Η επαγρύπνηση και η διάκριση είναι ό,τι χρειαζόμαστε. Ο Κύριος είπε στον Ιησού του Ναυί: «Ό,τι κι αν κάνεις, να το έχεις συλλογιστεί καλά» ( πρβλ. Ιησ. 1,8 ) .
Αν βάλουμε τη διάκρισή μας να δουλέψει και διαπιστώσουμε ότι αυτό που ετοιμαζόμασταν τελικά να πούμε θα βλάψει τον άλλο άνθρωπο , έστω κι αν αρχικά πιστέψαμε ότι είναι για το καλό του, τότε είναι πολύ καλύτερα να παραμείνουμε σιωπηλοί. Τα πάντα πρέπει να γίνονται με διάκριση . Όταν χρησιμοποιεί κανείς τη διάκρισή του, συνάμα επαγρυπνεί. Η επαγρύπνηση είναι επίσης απαραίτητη και για την προσευχή. Η προσοχή μας πρέπει να προηγείται της προσευχής μας. Πρέπει να ξέρουμε τί ζητάμε στην προσευχή μας . Βλέπετε, όταν ζητάμε χάρη από κάποιον λέμε: «ξέρω ότι μπορείς να με βοηθήσεις, αν το πάρεις ζεστά». Αυτό σημαίνει ότι όταν ζητάμε βοήθεια, η προσοχή μας βρίσκεται στα λόγια που λέμε.
Αν έτσι έχουν τα πράγματα, όταν στρεφόμαστε προς κάποιον άνθρωπο για βοήθεια, πόσο πιο συγκεντρωμένη πρέπει να είναι δεν πρέπει να είναι τάχα η προσοχή μας , όταν προσευχόμαστε στον Κύριο, που είναι η ίδια η ζωή μας; Αλλά εμείς έχουμε βρει τρόπους να μικραίνουμε τον κανόνα της προσευχής μας, είτε τον παπαγαλίζουμε απέξω είτε τον διαβάζουμε από βιβλίο. Η καρδιά και τα αισθήματά μας δεν συμμετέχουν σε μια τέτοια προσευχή και ενίοτε μάλιστα δεν καταλαβαίνουμε καν τι διαβάζουμε.

14. Μπορούμε να πάμε όπου θέλουμε και να κάνουμε ό,τι θέλουμε ,αλλά αυτό δεν είναι ελευθερία. Η ελευθερία ανήκει στον Θεό. Ελευθερία είναι όταν ένας άνθρωπος είναι ελεύθερος από την τυραννία των λογισμών∙ όταν ζει εν ειρήνη- αυτό είναι ελευθερία. Ένας τέτοιος άνθρωπος προσεύχεται διαρκώς, περιμένει διαρκώς βοήθεια από τον Κύριο- ακούει τη συνείδησή του και βάζει τα δυνατά του. Πρέπει να προσευχόμαστε με όλο μας το είναι, να εργαζόμαστε με όλο μας το είναι, να κάνουμε τα πάντα με όλο μας το είναι. Πρέπει, επίσης να μην είμαστε σε πόλεμο με κανέναν και να μην παίρνουμε ποτέ κάποια προσβολή κατάκαρδα. Ας αφήνουμε τα πράγματα στη ροή τους. Σήμερα μας πρόσβαλε κάποιος – ποιός ξέρει ποιός θα μας προσβάλλει αύριο; Εμείς διαρκώς σκεφτόμαστε αυτές τις προσβολές, αλλά θα πρέπει απλώς να τις αφήνουμε να περνούν και να φεύγουν εν ειρήνη. Δεν πρέπει ποτέ να τις παίρνουμε κατάκαρδα. Όταν τις παίρνουμε κατάκαρδα, ο εχθρός θα ξαναπροσπαθήσει να το επαναλάβει. Αν όμως αφήσουμε την προσβολή να μας προσπεράσει και παραμείνουμε εν ειρήνη, τότε οι άνθρωποι θα παραιτηθούν από την προσπάθεια να μας προβάλλουν. Και οι άνθρωποι θα σας ρωτάνε: «Πώς γίνεται και είσαι πάντοτε ειρηνευμένος; Όλοι οι άλλοι είναι ευερέθιστοι και προσβάλλονται εύκολα, ενώ εσύ δεν φαίνεσαι να ενδιαφέρεσαι καθόλου για τούτη δω τη ζωή. Πώς έγινες έτσι; Πώς μπορείς και παραμένεις τόσο ήρεμος;». Έτσι λοιπόν μας προφυλάσσει ο Κύριος από το κακό.

Από το βιβλίο : «ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
Βίος και διδαχές του γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα
Εκδόσεις : «Εν πλω»

[gkou]

Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΒΙΟΥ

Ο Κύριός μας να χαρίζει σε όλους σας ειρήνη και χαρά! Διότι είναι αλήθεια ότι η ειρήνη και η χαρά είναι ο μεγαλύτερος πλούτος για ένα χριστιανό, τόσο σ’ αυτό τον κόσμο όσο και στον επόμενο. Όλοι τις λαχταράμε. Μπορούμε να έχουμε πολλά υλικά πράγματα, μπορούμε να έχουμε ό,τι θέλουμε, αλλά είναι όλα εις μάτην, αν δεν έχουμε ειρήνη. Και η ειρήνη προέρχεται από την Πηγή της Ειρήνης, από τον Κύριο. Όταν εμφανίστηκε στους μαθητές Του, κεκλεισμένων των θυρών δια τον φόβο των Ιουδαίων, το πρώτο πράγμα που τους είπε ήταν, «Ειρήνη υμίν» ( Ιωάν. 20, 19 ). Έτσι κι εγώ εύχομαι να μας σκεπάζει όλους η ειρήνη αι η χαρά του Κυρίου. Ο Κύριος θα μας ανταμείψει με την ειρήνη Του, αν αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε και στραφούμε προς την Απόλυτη Αγαθότητα. Απόλυτη Αγαθότητα είναι ο ίδιος ο Θεός. Και θέλει και τα παιδιά Του να έχουν αυτό το θείο ιδίωμα. Η τελειότητα της χριστιανικής ζωής συνίσταται στην απόλυτη ταπείνωση. Και η ταπείνωση είναι επίσης θειο ιδίωμα. Όπου βασιλεύει η ταπείνωση, είτε πρόκειται για μια οικογένεια είτε για μία ολόκληρη κοινωνία, εκεί ακτινοβολεί πάντοτε η θεία ειρήνη και χαρά.
Καθετί καλό ή κακό στη γη έχει τις ρίζες του στους λογισμούς μας. Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να αγωνιστούμε. Είμαστε μία μηχανή λογισμών που εκπορεύει λογισμούς , ακτινοβολεί λογισμούς δια των οποίων επηρεάζουμε τα πάντα: τους ανθρώπους, τα φυτά. Έχουν και τα φυτά επίσης νευρικό σύστημα. Περιμένουν από μας ειρήνη, παρηγοριά και αγάπη.
Η μετάνοια είναι μία αλλαγή βίου. Πρέπει κανείς να πάει σε έναν ιερέα και να εξομολογηθεί, ή να πάει σε κάποιο φίλο του ή συγγενή και να του μιλήσει για κάτι που ενδεχομένως διαταράσσει τη συνείδησή του και διασκορπίζει την εσωτερική του ειρήνη. Μετά την εξομολόγηση , ένας άνθρωπος νιώθει συνήθως ελαφρύτερος. Ο Θεός μας έχει δημιουργήσει κατά τέτοιον τρόπο που επηρεάζουμε όλοι ο ένας τον άλλο. Όταν ένας γείτονας ή ένας φίλος νιώθει να συμπάσχει με τα παθήματά μας, αμέσως κι εμείς αισθανόμαστε παρηγοριά και δύναμη. Ομοίως και η μετάνοια είναι μια αλλαγή βίου. Πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε, διότι η ζωή μας έχει δώσει πολλές κατραπακιές. Βλέπουμε ολόκληρο τον κόσμο- όχι μόνο το δικό μας έθνος- να υποφέρει εξ αυτού. Αν στραφούμε προς την Πηγή της Ζωής, τον Θεό, τότε Εκείνος θα μας δώσει τη δύναμη να ριζώσουμε σε καλούς λογισμούς, σε ήσυχους , ειρηνικούς και αγαθούς λογισμούς, γεμάτους αγάπη. Η ειλικρινής μας μετάνοια θα λάμψει, διότι οι αγαθοί λογισμοί, οι αγαθοί πόθοι και τα αισθήματα αγάπης ακτινοβολούν ειρήνη και δίνουν παρηγοριά σε κάθε ύπαρξη.
Καταλαβαίνετε τώρα με τί έχει να κάνει η μετάνοια. Μετάνοια είναι μια ολοκληρωτική στροφή της καρδιάς προς την απόλυτη αγαθότητα- και όχι μόνο της καρδιάς του αλλά και του νου του, των αισθημάτων του, του σώματός του και ολόκληρης της υπάρξεώς του. Μετάνοια είναι η άρρηκτη ενότητα αγάπης με τον Πατέρα και Δημιουργό μας. Κατά συνέπεια, πρέπει πάντοτε να προσευχόμαστε αδιάλειπτα και να ζητάμε συνεχώς από την Υπεραγία Θεοτόκο να μας δώσει την δύναμη να Τον αγαπάμε όπως τον αγαπά κι η ίδια, όπως Τον αγαπούν οι Άγιοι και οι άγγελοι. Κατ’ αυτό τον τρόπο θα είμαστε ευλογημένοι τόσο σ’ αυτή τη ζωή όσο και στην αιωνιότητα. Διότι ο Θεός είναι αγάπη, ειρήνη και χαρά, ικανή να πληρώσει κάθε πλάσμα που Τον λαχταρά εκ βάθους καρδίας.
Κι έτσι , είναι σαφές ότι αν θέλουμε το καλό το δικό μας και των γύρω μας , πρέπει να αλλάξουμε. Οι λογισμοί μας επηρεάζουν όχι μονάχα εμάς, αλλά ο,τιδήποτε άλλο μας περιτριγυρίζει. Γι’ αυτό και πρέπει να εκπέμπουμε μόνο καλούς, ήσυχους και αγαθούς λογισμούς. Ο Κύριος μας δίνει την εντολή να αγαπάμε τους εχθρούς μας, όχι μόνο για δικό τους καλό αλλά επίσης και για δικό μας. Διότι, όσο βαλτώνουμε στην ανάμνηση μιας προσβολής που μας έγινε από κάποιο φίλο, γείτονα ή συγγενή, δεν πρόκειται ποτέ να έχουμε ειρήνη ή ανάπαυση. Πρέπει να απελευθερωθούμε από τέτοιου είδους λογισμούς. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να συγχωρούμε με την καρδιά μας. Όλα πρέπει να συγχωρούνται. Η ειρήνη που νιώθουμε μετά φέρνει μια αίσθηση ευεξίας, χαράς και παραμυθίας όχι μόνο σε μας αλλά και σε όλους όσοι μας περιστοιχίζουν. Όλοι θα νιώσουν τον αντίκτυπο των λογισμών μας, αν οι λογισμοί μας είναι αγαθοί και ειρηνικοί. Και το αντίθετο επίσης ισχύει. ..
(συνεχίζεται)

Από το βιβλίο : «ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
Βίος και διδαχές του γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα
Εκδόσεις : «Εν πλω»

[gkou]

Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΒΙΟΥ (συνέχεια)


…Αν η κεφαλή μιας οικογένειας έχει οικονομικές σκοτούρες, φροντίδες και μέριμνες, δεν μπορούν να ειρηνεύσουν ούτε τα άλλα μέλη της οικογένειας∙ ούτε ακόμα και τα μικρά παιδιά, που δεν καταλαβαίνουν τα προβλήματα της ζωής. Δεν θα έχουν ειρήνη, ακριβώς επειδή ο πατέρας τους είναι φορτωμένος με μέριμνες. Επομένως, πρέπει όλοι μας και ιδιαίτερα όσοι έχουν οικογένεια και σπιτικό, να μάθουμε να εναποθέτουμε με εμπιστοσύνη τον εαυτό μας και τους γύρω μας και ολόκληρη τη ζωή μας στα πόδια του Θεού. Όταν πιστεύουμε πλήρως ότι ο Θεός θα μας βοηθήσει, αν στραφούμε σ’ Εκείνον εκ βάθους καρδίας, τότε θα μας παρηγορήσει. Ακόμα κι αν διαπράξουμε μια αμαρτία ενώπιον των γονιών μας ή τους παρακούσουμε σε κάποιο μείζον ζήτημα, εκείνοι θα μας ανοίξουν τις γονεϊκές καρδιές τους και θα μας συγχωρήσουν και θα μας βοηθήσουν, αν τους το ζητήσουμε σοβαρά.
Γι’ αυτό πρέπει κι εμείς να μάθουμε να συγχωρούμε εκ καρδίας.
Πολλοί άνθρωποι έρχονται σε μένα και μου λένε ότι βασανίζονται να διατηρήσουν την εσωτερική τους ειρήνη. Δεν μπορούμε να διατηρήσουμε την εσωτερική μας ειρήνη όσο η συνείδησή μας μας λέει κάτι. Πρέπει πρώτα να κατευνάσουμε τη συνείδησή μας. Ο Κύριος θα στρέψει το βλέμμα Του σε μας και θα μας φωτίσει με τη χάρη Του. Και θα μας χαρίσει κάτι από την αγαθότητά Του, διότι η αγαθότητα είναι μία θεία δύναμη που επενεργεί παντού, ειδικά σε όσους αναζητούν σοβαρά την Πηγή της Ζωής. Ο Κύριος, ακόμα και δια στόματος ενός προφήτη της Παλαιάς Διαθήκης, παραγγέλλει «Δός μοι υἱέ σὴν καρδίαν» ( Παροιμ. 23, 26 ) . Αυτή είναι η θεία ειρήνη που ο Θεός φυτεύει σαν σπόρο σε κάθε καρδιά και αυτό είναι το είδος της ειρήνης που παρέχει παραμυθία σε κάθε ψυχή.
Ο Κύριός μας είναι η μόνη παρηγοριά τόσο των αγγέλων όσο και των ανθρώπων- κάθε ψυχής που Τον λαχταρά. Εκείνος μόνο είναι αιώνιος. Μπορούμε να αναζητήσουμε παρηγοριά στους συνανθρώπους μας εδώ σ’ αυτή τη ζωή, αλλά αυτή η παρηγοριά είναι πολύ περιορισμένη, διότι τα κτιστά πλάσματα είναι περιορισμένα στον χρόνο και στον χώρο και δεν μπορούν να παράσχουν αιωνιότητα. Ο Κύριος μόνο φροντίζει κάθε ανάγκη της ψυχής μας. Μολονότι έχουμε πλαστεί ως περιορισμένες υπάρξεις, λαχταράμε την αιωνιότητα και κανείς δεν μπορεί να μας τη δώσει, ούτε καν οι κοντινότεροί μας συγγενείς και φίλοι. Γιατί; Διότι είμαστε όλοι περιορισμένες υπάρξεις, υπάρξεις που βρίσκονται διαρκώς σε εμπόλεμη κατάσταση στο πεδίο των λογισμών τους. Τα πεπτωκότα πνεύματα είναι πλήρη κακίας και φθόνου και μας πολεμούν αδιάκοπα. Ο Θεός παρακολουθεί αυτό τον πόλεμο, προκειμένου να δει αν θα Τον αναζητήσουμε, αν θα ποθήσουμε τη βοήθειά Του με την καρδιά μας. Περιμένει πάντοτε να μας βοηθήσει. Ωστόσο ,είναι λίγα εκείνα τα ζωντανά παραδείγματα στα οποία μπορούμε να στραφούμε σ’ αυτή τη ζωή. Ακούμε πολλά λόγια και βλέπουμε διάφορα παραδείγματα σχετικά με το πώς να ζήσουμε, πώς να συμπεριφερθούμε προς τους γείτονές μας και την οικογένειά μας, και πώς να τους διδάξουμε να αποκτήσουν ειρήνη και χαρά. Είναι αμφίβολο όμως αν θα τα εφαρμόσουμε όλα αυτά στη ζωή μας. Και είναι ολότελα διαφορετικό πράγμα να βλέπουμε ένα ζωντανό παράδειγμα , έναν άνθρωπο που είναι ήσυχος και ειρηνευμένος, γεμάτος αγάπη, που δεν ενοχλείται, στις περιπτώσεις εκείνες που ενοχλούμαστε εμείς. Που συγχωρεί τα πάντα και τα πάντα τον γεμίζουν χαρά. Όταν βλέπουμε ένα τέτοιο παράδειγμα , μένει μαζί μας και λαχταράμε κι εμείς να αποκτήσουμε αυτού του είδους την ειρήνη.
Η ζωή στη γη φανερώνεται στους λογισμούς μας. Με ο,τιδήποτε κι αν καταπιάνονται οι λογισμοί μας, αυτό αντικατοπτρίζει το είδος της ζωής που ζούμε . Αν οι λογισμοί μας είναι ήσυχοι και ειρηνικοί, αγαθοί και αγαπητικοί, υπάρχει ειρήνη για μας. Αν είναι αρνητικοί, υπάρχει ανησυχία και νευρικότητα. Είμαστε μικρά και αβοήθητα πλάσματα, και πρέπει αδιάκοπα να ζητάμε βοήθεια από τον ουράνιο Πατέρα μας για τα πάντα. Πρέπει να προσευχόμαστε σ’ Αυτόν να μας δίνει δύναμη, να μας δίνει τη Χάρη Του , τη θεία ενέργειά Του, που είναι παρούσα και επενεργεί παντού , ιδιαίτερα σ’ εκείνες τις ψυχές που έχουν επιλέξει να υπηρετούν τον Κύριο με ολόκληρη τη ζωή τους, τόσο εδώ στον κόσμο όσο και στην αιωνιότητα. Διότι ο Θεός είναι ειρήνη , είναι παρηγοριά και χαρά για όλους τους ανθρώπους. Γι’ αυτό σας εύχομαι ειρήνη και χαρά εν Κυρίω.
Τί παραπάνω θέλουμε από ειρήνη στην καρδιά και το μυαλό μας, ειρήνη προερχόμενη από τον Κύριο, εμείς που ζούμε στους σχιζοφρενικούς καιρούς της σύγχρονης εποχής; Μπορούμε να δούμε και να νιώσουμε αυτή την ειρήνη και την ταπείνωση και τη συστολή στους λευκασμένους αγίους γεροντάδες μας, που δεν επιτρέπουν ποτέ στους ανθρώπους να τους απευθύνονται σαν σε θεότητες ή είδωλα. Αυτή είναι η κεφαλαιώδης διαφορά μεταξύ των αγίων γερόντων των περασμένων αιώνων και των μοντέρνων , νεοεκκολαπτόμενων «χαρισματούχων».



Από το βιβλίο : «ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
Βίος και διδαχές του γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα
Εκδόσεις : «Εν πλω»

[gkou]

ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΛΟΓΙΩΝ
ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΘΑΔΔΑΙΟΥ

1. Ο Θεός μας ήρθε εδώ ανάμεσά μας για να μας επαναφέρει στην αυθεντική μας κατάσταση, την κατάσταση της δημιουργίας μας. Έκανε τα πάντα, ώστε ο άνθρωπος να μπορέσει να κατανοήσει το θέλημά Του. Θα μπορούσε να σώσει την ανθρωπότητα με διαφορετικό τρόπο , αλλά η πεπτωκυία ανθρωπότητα διετάραξε το εκλεπτυσμένο εργαλείο της ανθρώπινης νόησης και έγινε ανίκανη για το καλό. Υποτάχθηκε στην εξουσία των πονηρών πνευμάτων και παραδόθηκε εκουσίως σ’ αυτά.
2. Ο θεός δεν δημιούργησε το κακό. Το κακό προήλθε από τις πνευματικές εκείνες υπάρξεις που αποστράφηκαν την αγάπη του Θεού και τον ίδιο τον εαυτό τους , και έπαψαν να υπακούν στον Θεό, ακολουθώντας τη δική τους συλλογιστική. Αν μια πνευματική δύναμη δεν είναι ενωμένη με την πηγή της Ζωής, όσο κι αν παλεύει να κάνει ή να πει κάτι σωστό, όλα της τα έργα και τα λόγια είναι διαποτισμένα με τη δυσωδία του Άδη, διότι μόνο ο Θεός είναι η πηγή της ειρήνης, της χαράς , της αγάπης και της αγαθοσύνης.
3. Όλα τα κτιστά όντα είναι περιορισμένα και ό,τι είναι περιορισμένο δεν μπορεί να είναι τέλειο. Στα κτιστά όντα έχει δοθεί η δυνατότητα να πασχίζουν για την τελειότητα.
4. Ωστόσο, κάποια κτιστά όντα είναι πεπτωκότα όντα. Κάποιο άγγελοι απέτυχαν αρχικά να διατηρήσουν τη μεγαλοπρέπειά τους και κατόπιν, ως συνέπεια του φθόνου τους, έπεσαν και οι προπάτορές μας, ο Αδάμ και η Εύα. Αυτό το ίδιο χαρακτηριστικό , ο φθόνος, ρίζωσε και μέσα μας επίσης. Ο φθόνος δεν σταματά πουθενά και εναντιώνεται στο Θεό κατά πρόσωπο συνέχεια και παντού.
5. Πώς λειτουργεί ο φθόνος; Ο φθόνος είναι ένα πνεύμα του Άδη . Μάχεται αδιάκοπα τη δικαιοσύνη και τον Θεό. Ο Θεός είναι αγάπη και ο φθόνος δεν αντέχει να μας βλέπει να κάνουμε καλό στον πλησίον μας. Όταν ο Κύριος , που είναι αγάπη, θεράπευσε τη γερόντισσα εκείνη που ήταν συγκύπτουσα για πάνω από 18 χρόνια, το κακό έδειξε μεμιάς το πρόσωπό του και άρχισε αμέσως να επαναστατεί, διότι ο φθόνος δεν μπορεί να αντέξει να γίνεται καλό στον οποιονδήποτε ( βλ. Λουκ. 13, 11-17 ) . Ο φθόνος δεν σταματά ποτέ∙ το πνεύμα του Άδη φθονεί όλους τους ανθρώπους για πάντα.
6. Ένας από του θεοφόρους Πατέρες, ο άγιος Νείλος ο Μυροβλύτης (εμφανίστηκε στον μοναχό Θεοφάνη, που κατοικούσε στο σπήλαιο του αγίου Νείλου τον 18ο αιώνα) , μας έχει εξηγήσει πολλά από τα μυστήρια της Βασιλείας των Ουρανών. Είπε ότι ο φθόνος είναι η σφραγίδα του Αντιχρίστου στην καρδιά του ανθρώπου. Βλέπετε τώρα, τι τρομερό πράγμα είναι ο φθόνος; Όμως, αλίμονο, εμείς φθονούμε συχνά το γείτονά μας, ακόμα και τον πλησιέστερό μας συγγενή. Δεν φροντίζουμε ούτε καν να προσπαθήσουμε να γιατρέψουμε τον εαυτό μας από αυτή τη συμφορά, και να συνέλθουμε.
(συνεχίζεται)


Από το βιβλίο : «ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
Βίος και διδαχές του γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα
Εκδόσεις : «Εν πλω»

[Νίκος]

ΓΙΑ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΩΝ



Ερώτηση: Πάτερ, τι μπορείτε να μας πείτε για τις ψυχές των κεκοιμημένων;

Απάντηση: Δεν πρέπει να θρηνούμε για τους νεκρούς, αλλά να προσευχόμαστε φλογερά ώστε ο Θεός να αξιώσει τα αγαπημένα μας πρόσωπα, που έχουν «αναχωρήσει», να συγκατοικήσουν με τους αγγέλους. Αυτό είναι ότι θέλει Εκείνος από μας. Οι θρηνωδίες δεν μας βγάζουν πουθενά. Ο θρήνος ενδέχεται να αποβεί όχι μόνο βλαβερός για τη δική μας υγεία, αλλά και ενοχλητικός για την ειρήνη που έχει χαρίσει ο Κύριος στην ψυχή του αγαπημένου μας προσώπου.

Πρέπει να προσευχόμαστε για τους αγαπημένους μας. Δεν πρέπει να είμαστε θλιμμένοι και απελπισμένοι. Η εξεζητημένη θλίψη για τους αγαπημένους που έφυγαν από αυτό εδώ τον κόσμο, δεν είναι χριστιανική πράξη, αλλά πράξη που φανερώνει έλλειψη Θεού. Σ' αυτή τη ζωή προετοιμάζουμε τον εαυτό μας για την αιώνια ζωή. Πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για καθετί και να ευχαριστούμε τον Θεό που πήρε την ψυχή των αγαπημένων μας νεκρών κοντά Του.

Αν έφυγαν από τούτο τον κόσμο, χωρίς να έχουν μετανοήσει, πρέπει να προσευχόμαστε να τους συγχωρήσει ο Θεός τις αμαρτίες. Πρέπει να κάνουμε πράξεις ελέους στο όνομα τους και στη μνήμη τους, για την ειρήνη της ψυχής τους, και ο Θεός θα αποδεχθεί τέτοιες ενέργειες αγάπης.

Μόνο ο Κύριος μπορεί να ελευθερώσει μια ψυχή από τα δίχτυα των λογισμών που την παγίδευσαν σ' αυτή εδώ τη ζωή και που την κρατούν ακόμα δέσμια στην αιωνιότητα. Μόνο ο Θεός μπορεί να ελευθερώσει μια τέτοια ψυχή. Επομένως πρέπει να προσευχόμαστε για τους αγαπημένους μας κεκοιμημένους. Είναι το περισσότερο που μπορούμε να κάνουμε: να προσευχόμαστε να δώσει ο Θεός ανάπαυση στην ψυχή τους, και να δίνουμε τα βαφτιστικά τους ονόματα στους ιερείς και τους ιερομόναχους, που τελούν θεία Λειτουργία καθημερινά, για να τους μνημονεύουν και να προσεύχονται για την ψυχή τους.

Κάποιος πλησίασε κάποτε τον επίσκοπο Νικόλαο (Βελιμίροβιτς) και τον ρώτησε: «Θα σωθούν οι ψυχές των αμετανόητων αμαρτωλών;». Εκείνος απάντησε, «Ναι, αν βρεθεί κάποιος που να προσευχηθεί γι' αυτές. Είναι εξαιρετικά ευεργετικό αν γίνει σαρανταλείτουργο γι' αυτές και αν. μετά από αυτό. κάνει κανείς μια δωρεά στην Εκκλησία, ώστε να συνεχιστεί η μνημόνευση τους στη θεία Λειτουργία». Η Λειτουργία είναι, απ' όσο ξέρουμε, μια θυσία στον Γολγοθά. Αυτό σημαίνει ότι ο ίδιος ο Κύριος θυσιάζεται στη θεία λειτουργία. Όταν ο ιερέας εξάγει από το πρόσφορο τις μερίδες για τους τεθνεώτες και κεκοιμημένους. και αφού λάβει τη θεία Κοινωνία, λέει, «Άπόπλυνον. Κύριε, τα αμαρτήματα των ένθάδε μνημονευθέντων δούλων σου τω Αιματί σου τω άγίω».

Όπως βλέπετε, αυτή είναι η τελειότερη προσευχή και η μεγαλύτερη θυσία που μπορούμε να προσφέρουμε για τους αγαπημένους μας που έχουν αναχωρήσει για τον Θεό.

Από το βιβλίο : «ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
Βίος και διδαχές του γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα
Εκδόσεις : «Εν πλω»

Πηγή: ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ

[Φωτεινή]

O φιλάνθρωπος Θεός προίκισε με σωματικά χαρίσματα τόσο τα ζώα όσο και τους ανθρώπους. Στον άνθρωπο όμως πρόσφερε ένα πλεονέκτημα ψυχικό, το οποίο τον τοποθετεί στην κορωνίδα της δημιουργίας. Αυτό είναι η λογική, η σοφία, το μυαλό. Με τη λογική λέει ο Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο άνθρωπος κατάφερε να οικοδομήσει πόλεις, διέσχισε θάλασσες, ανακάλυψε τέχνες και επιστήμες, δάμασε τη φύση αλλά κυρίως γνώρισε και απέκτησε την αρετή και διδάχθηκε ουράνιες αλήθειες που οδηγούν στην βασιλεία του Θεού.

Η ευλογία της τόσο σπουδαίας για τον άνθρωπο λογικής, έχει και έναν αντίπαλο, έναν ύπουλο εχθρό ενάντια στην πνευματική ζωή του αγωνιζόμενου χριστιανού. Λογισμός = σκέψη, φαντασία, μοιάζει με σκουλήκι που τρώει το ξύλο και το σαπίζει εσωτερικά. Είναι μία αρρώστια της ψυχής. Όπως ο προδότης Εφιάλτης που έδειξε το δρόμο στους εχθρούς για να αιφνιδιάσουν τον Λεωνίδα στις Θερμοπύλες. Όπως η Κερκόπορτα από την οποία εισέβαλλαν οι πολιορκητές στην Πόλη.

Πορεία λογισμών προς την αμαρτία:

Ενώ μια αμαρτία φαίνεται κάτι το απλό, εντούτοις για να καταλήξει κάποιος σε αυτήν έχουν προηγηθεί 1.000 σκέψεις και σχέδια. Το μυαλό μετατράπηκε σε στρατηγείο και η αρχή ήταν έναν λογισμός… που οδήγησε στο φόνο, στη ληστεία, π. χ. για να φθάσει κάποιος για εγχείρηση στο νοσοκομείο, έχουν προηγηθεί στον οργανισμό πολλές μεταβολές. Π. χ. για να γεννήσει μία γυναίκα έχει προηγηθεί, η σύλληψη, η εγκυμοσύνη. Έτσι και οι λογισμοί περνούν από στάδια και εσωτερική διαδικασία, εκτός εάν εξαρχής τους αποτρέψουμε.

Προέλευση, αιτίες των λογισμών:

1η αιτία: Το προπατορικό αμάρτημα. Οι πρωτόπλαστοι στον Παράδεισο πριν από την πτώση σκέφτονταν μόνο τον Θεό, μέχρι τότε ο νους ήταν «ενοειδής», έπειτα όμως με τον λογισμό που τους έσπειρε ο εφευρέτης της αμαρτίας διάβολος, έγινε μέσα στο μυαλό τους ένας διάλογος, μία αμφισβήτηση που οδήγησε στην καταπάτηση της εντολής του Θεού.

2η αιτία: οι 5 αισθήσεις του σώματός μας, κυρίως η όραση και η ακοή, οι οποίες σήμερα βομβαρδίζονται από την ξέφρενη εξέλιξη της τεχνολογίας αλλά και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όπως internet - T.V. - Ραδιόφωνο – εφημερίδες.

3η αιτία: τα πάθη, η γαστριμαργία και η ακηδία, τα οποία θολώνουν τον νου, τον βαραίνουν και τον οδηγούν στις κακές σκέψεις, κυρίως σαρκικές. Π. χ. ένας μοναχός παρακάλεσε έναν φωτισμένο γέροντα να προσευχηθεί γιατί τον πολεμούσαν σαρκικοί λογισμοί. Ο αβάς έκανε παρακλήσεις στην Παναγία για τον αρχάριο μοναχό, ώσπου του εμφανίστηκε το δαιμόνιο και του είπε ότι ενώ δερνόταν από τις δεήσεις του και δεν ήθελε να πολεμά τον νέο, εκείνος με την πολυφαγία και την τεμπελιά τον καλούσε πίσω.

4η αιτία: ο διάβολος. Ο Αγ. Ιωάννης της Κλίμακος λέει: την ώρα που χτυπά η καμπάνα οι δαίμονες πολεμούν με λογισμούς, ψιθυρίζουν στον χριστιανό να κοιμηθεί λίγο ακόμη, να διαβαστεί ο όρθρος και μετά να πάει στην εκκλησία, το ίδιο επαναλαμβάνει στην 2η και στην 3η καμπάνα. Όταν είναι η ώρα της προσευχής, σου φέρνουν ύπνο και χασμουρητά ή πείνα, σου θυμίζουν λογαριασμούς, γραμμάτια και αφού τελειώνει η προσευχή εξαφανίζονται οι λογισμοί. Γνωρίζει ο διάβολος την ωφέλεια της προσευχής γι αυτό ρίχνει τα βέλη των λογισμών. Επίσης στις πιο ιερές στιγμές έρχονται άσεμνοι λογισμοί, ή αμφιβολία για το αν η Θ. Κ. είναι πράγματι Σώμα και Αίμα Χριστού.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Κολοβός λέει: όταν με πολεμούν οι λογισμοί κάνω ότι ο διαβάτης που βλέπει ξαφνικά στην ερημιά να τον κυνηγάει ένα θηρίο. Βρίσκει ένα δέντρο και σκαρφαλώνει επάνω για να σωθεί. Έτσι κι εγώ καταφεύγω με την προσευχή στο Θεό για να γλιτώσω από την επίθεση των πονηρών δαιμόνων.

Τα στάδια της αμαρτίας:

Α. Η ΠΡΟΣΒΟΛΗ: είναι η πρώτη σκέψη, ένας απλός λογισμός, το χτύπημα της πόρτας ( δεν είναι αμαρτία ). Είναι η αδύνατον ο άνθρωπος να μην δεχθεί προσβολή λογισμού. Ο Άγιος Εφραίμ ο Σύρος λέει όπως είναι φυσικό σε ένα κήπο να φυτρώνει μαζί με τα χρήσιμα φυτά και η αγριάδα, ή είναι αδύνατο τα βράχια στην παραλία να μην χτυπιούνται από τα κύματα, έτσι φυσικό είναι να δεχόμαστε τους λογισμούς. Ένας γέροντας παρομοιάζει τους λογισμούς με τα αεροπλάνα στα οποία δεν πρέπει να δίνουμε σημασία, δημιουργώντας μέσα μας αεροδρόμια προσγείωσης.

Β. Η ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΗ: (Είναι το άνοιγμα της πόρτας) δεχόμαστε τον λογισμό, συζητάμε μαζί του. Μοιάζει με τη μύγα που πάει στο κρέας και γεννά αυγά, σε λίγες μέρες το κρέας σκουληκιάζει, έτσι και ο κακός λογισμός κάνει ζημιά. Όπως μία μικρή τρυπούλα σε μία κονσέρβα επειδή παίρνει αέρα την βρωμίζει, έτσι η συγκατάθεση του κακού λογισμού αχρηστεύει τις αρετές.

Γ. Η ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ: Στην αμαρτία μετά το χτύπημα και το άνοιγμα της πόρτας των λογισμών καταλήγεις οριστικά στην αμαρτία. Ο διάβολός ονομάζεται μυρμήγκο- λέων παρουσιάζει στην αρχή με λογισμούς την αμαρτία απλή και στη συνέχεια αφού πέσουμε στην παγίδα την διογκώνει για να απελπιστούμε και να μην μετανοήσουμε.

Αποτελέσματα λογισμών:

Αφού αιχμαλωτιστεί ο άνθρωπος απελπίζεται και τότε προβάλουν οικογενειακά προβλήματα, στην εργασία δηλητηριάζονται οι σχέσεις, φουντώνει η ζήλεια, η οργή κ.α. οι λογισμοί οδηγούν σε ασθένειες ψυχικές, άγχος, αϋπνία.

Αντιμετώπιση λογισμών:

1.Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει: να μην τους εξωτερικεύουμε αλλά να τους πνίγουμε στη σιωπή. Και τα θηρία όταν πέσουν σε λάκκο αν βγουν έξω γίνονται αγριότερα αν μείνουν μέσα πεθαίνουν.
2.Όπως το φίδι όταν βγει από τη φωλιά του χάνεται, έτσι εξαφανίζονται μετά την εξομολόγηση οι λογισμοί. Π. χ. ένας μοναχός βασανιζόταν επί 14 έτη από λογισμούς, σε μία σύναξη γονάτισε μπροστά σε όλους τους αδελφούς και τους φανέρωσε ζητώντας την προσευχή των αδελφών, αμέσως οι λογισμοί χάθηκαν, έτσι σταμάτησε ο αόρατος πόλεμος.
3.Εξουθένωση, κόπος σώματος και ψυχής (όταν δεν δουλεύει ο άνθρωπος δουλεύει ο διάβολος).
4.Η αντίρρηση: στο 40ριον όρος ο Κύριος νίκησε τους 3 πειρασμούς-λογισμούς, με τους οποίους τόλμησε ο διάβολος να του επιτεθεί, με φιληδονία-φιλοδοξία-φιλαργυρία.
5.Η προσευχή: το ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ.

Οι λογισμοί μας πολεμούν ακόμα και στον ύπνο με τα όνειρα, φαντασίες, εναντίον συζύγου, νύφης, συναδέλφου, ακόμα και του πνευματικού μας. Ο Μέγας Αντώνιος λέει πως οι κακοί λογισμοί θα πάψουν τον πόλεμο εναντίον μας, μόνο όταν φύγουμε από αυτόν τον μάταιο κόσμο.

Ο Γέροντας Παΐσιος μας συμβουλεύει, να φτιάξουμε στο κεφάλι μας ένα εργοστάσιο καλών λογισμών.

Πηγή: http://paravouniotissa.gr