ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ

[ΦΩΤΗΣ]

161. ΑΓΙΟΣ Ο ΚΑΘΑΡΟΣ ΑΠΟ ΚΑΚΙΑ
Άγιος ονομάζεται ο καθαρός από κακία και αμαρτήματα. Γι' αυτό και μεγαλύτερο κατόρθωμα της ψυχής, που και στο Θεό αρέσει, είναι το να μην υπάρχει κακία στον άνθρωπο.

[ΦΩΤΗΣ]

162. ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Το όνομα καθορίζει ένα πράγμα μεταξύ πολλών. Άρα είναι ανόητο να νομίζει κανείς ότι ο Θεός, ενώ είναι ένας και μόνον, έχει άλλο όνομα. Γιατί το όνομα Θεός αυτό ακριβώς σημαίνει: Τον άναρχο που τα έφτιασε όλα για τον άνθρωπο.

[ΦΩΤΗΣ]

163. ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΘΕΟΣ
Εάν η συνείδησής σου σε ελέγχει για πράξεις πονηρές και τις παραδέχεσαι, τότε κόψε τες από την ψυχή σου, προσδοκώντας τις καλές πράξεις. Διότι ο Θεός είναι δίκαιος και φιλάνθρωπος.

[ΦΩΤΗΣ]

164. ΠΟΙΟΣ Ο ΑΧΩΡΙΣΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Γνωρίζει τον Θεό και γνωρίζεται από τον Θεό ο άνθρωπος που επιδιώκει με κάθε τρόπο να είναι αχώριστος από το Θεό. Αχώριστος του Θεού γίνεται ο άνθρωπος που μένει αγαθός παρά πάντα (τα εμπόδια) και κυριαρχεί σ' όλες τις ηδονές, όχι επειδή του χορηγήθηκαν λιγοστές, αλλά από θέληση και εγκράτεια δική του.

[ΦΩΤΗΣ]

165. ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΝΟΗΤΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ
Ευεργέτησε αυτόν που σε αδικεί και θάχης φίλο το Θεό. Σε κανένα μη διαβάλεις τον εχθρό σου. Εξάσκησε αγάπη, σωφροσύνη, υπομονή, εγκράτεια και τα όμοια. Γιατί αύτη (η εξάσκησης) είναι η γνώσης του Θεού και ακολούθησις του Θεού, μέσω ταπεινοφροσύνης και των ομοίων αρετών.
Αυτά δεν είναι έργα των τυχόντων, αλλά ψυχής νοητικής (που εννοεί την πνευματική της φύση).

[ΦΩΤΗΣ]

166. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ ΑΓΓΕΛΩΝ - ΑΝΘΡΏΠΩΝ - ΖΩΩΝ ΚΑΙ ΦΥΤΩΝ
Με αφορμή αυτούς που τολμούν να λέγουν ασεβώς ότι τα φυτά και τα λάχανα έχουν ψυχή, έγραψα το κεφάλαιο αυτό προς χάριν των απλών ανθρώπων, για να έχουν κάποια είδηση (σχετική).
- Τα φυτά έχουν μεν τη φυσική ζωή, αλλά ψυχή δεν έχουν.
- Ο άνθρωπος λέγεται λογικό ζώον, διότι έχει νουν (νόηση - σκέψη), (ο οποίος νους) καταλαβαίνει και μαθαίνει τέχνες και επιστήμες.
- Τα άλλα όμως ζώα της γης και του αέρος έχουν φωνή, γιατί έχουν πνεύμα (πνοή) και ψυχή (αισθητικό βίον).
- Και όλα μεν όσα μεγαλώνουν και μικραίνουν (γηράσκουν) είναι μεν ζώα (ζώντα όντα), γιατί ζουν και αυξάνονται, αλλά δεν έχουν όλα ψυχή.
- Εις τα ζώα (γενικώς τα ζώντα όντα), διακρίναμε τέσσαρα διάφορα (είδη) διότι:
- Όλα τα άλλα δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς ζωή (αφανίζονται μετά θάνατον). Κάθε όμως ψυχή, μολονότι ανθρώπινη, είναι αεικίνητη από έναν τόπο σ' άλλον τόπο.

[ΦΩΤΗΣ]

167. ΟΙ ΦΑΝΤΑΣ1ΕΣ ΤΩΝ ΗΔΟΝΩΝ
Όταν σου έλθουν φαντασίες κάποιας ηδονής, φυλάξου, μήπως αμέσως συναρπαγής απ' αυτήν. Και αφού κυριαρχήσεις λίγο τη φαντασία, θυμήσου το θάνατο και σκέψου πως είναι ανώτερη ηδονή, να έχεις συνειδητή επίγνωση πως νίκησες αυτή την πλάνη της ηδονής.

[ΦΩΤΗΣ]

168. ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ ΚΑΚΙΑ
Όπως στην κάθε γέννηση συνυπάρχει και το πάθος, διότι κάθε τι που γεννιέται στη ζωή αυτό και φθείρεται, έτσι και στο πάθος ενυπάρχει η κακία.
Μη λοιπόν πεις, ότι ο Θεός δεν μπορούσε να κόψη την κακία. Διότι αυτοί που τα λέγουν αυτά, τα λένε από αναισθησία και από μωρία.
Δεν υπήρχε πραγματικά ανάγκη να κόψη ο Θεός την ύλη, διότι αυτά είναι πάθη της ύλης (υλικά).
Ο Θεός όμως ξέκοψε την κακία από τους ανθρώπους για το συμφέρον τους και τους δώρισε νουν και επιστήμη και γνώση και διάκριση του καλού, ώστε, γνωρίζοντας την κακία και ότι βλαπτόμαστε απ' αυτήν, να την αποφεύγομε. Αλλά ο ανόητος άνθρωπος ακολουθεί την κακία και σεμνοπερηφανεύεται γι' αυτήν και μάχεται, σαν περιπλεγμένος σε δίχτυα, κυριευμένος εσωτερικά απ' αυτήν, χωρίς να μπορέσει ποτέ να ανυψωθεί διανοητικά, για να ιδεί και να γνωρίσει τον Θεό, ο οποίος όλα τα έκαμε προς σωτηρία και αποθέωση του ανθρώπου.

[ΦΩΤΗΣ]

169. ΠΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΤΟ ΑΓΑΘΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ
Τα θνητά (οι κακοί άνθρωποι) φθονούν τους εαυτούς τους γι` αυτό προγνωρίζουν αυτόν τον θάνατο. (Διότι) κάθε τι το αθάνατο είναι αγαθό και γι' αυτό το προσλαμβάνει η όσια (αγνή) ψυχή. Ενώ κάθε θνητό είναι κακό και γι' αυτό συνταιριάζει με την ανόητη και άθλια ψυχή.

[ΦΩΤΗΣ]

170. ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΣΟΥ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ
Όταν πηγαίνεις ευχαριστημένος να πέσεις στο κρεβάτι σου, αφού αναλογιστείς μέσα σου τις ευεργεσίες και την τόσο μεγάλη πρόνοια του Θεού, γεμίζεις από αγαθές έννοιες και χαίρεσαι περισσότερο.
Τότε ο ύπνος του σώματος γίνεται για σένα ξύπνημα της ψυχής και το κλείσιμο των ματιών σου γίνεται αληθινή δράση του Θεού και η σιωπή σου, κυοφορώντας μέσα σου το αγαθόν, αναπέμπει συνειδητά, από το βάθος της ψυχής και μ' όλη της τη δύναμη, δόξα προς το Θεό των όλων.
Διότι, όταν απουσιάζει η κακία από τον άνθρωπο, τότε, παραπάνω από κάθε πολυτελή θυσία, η ευχαριστία και μόνη αρέσει στο Θεό. Σ' Αυτόν πρέπει η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων.

Αμήν.