Η σημερινή νεολαία.

Η Ορθοδοξία απέναντι στις προκλήσεις της σημερινής εποχής.

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
Κατερίνα
Δημοσιεύσεις: 91
Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 3:44 pm

Re: Η σημερινή νεολαία.

Δημοσίευσηαπό Κατερίνα » Τετ Σεπ 05, 2012 7:52 pm

Αναστάσιε, όσο μπορείς να δείξεις ότι πιστεύεις στο Θεό, είναι καλό για τα παιδιά που διδάσκεις. Είναι σημαντικό να μιλάμε για το Θεό και Εκείνος αναλαμβάνει τα υπόλοιπα στις καρδιές όσων μας ακούν. Πάντως τα παιδιά επηρεάζονται από ανθρώπους που σέβονται και θεωρούν σωστούς, οπότε και το παραμικρό που θα πεις για το Θεό πιστεύω θα ''μείνει'' μέσα σε ένα παιδί ή νέο, ακόμα κι αν διαμαρτυρηθεί ή κάνει πως δεν το άκουσε. Κάποια στιγμή θα του έρθει στο μυαλό και ίσως το ψάξει περισσότερο.



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Η σημερινή νεολαία.

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Τετ Σεπ 05, 2012 7:52 pm

nickzark έγραψε:Αν δεν κάνω λάθος ένας απο τους παπαροκάδες τα παράτησε και έγινε κανονικός πολίτης


Δυστυχώς είναι αλήθεια, που δείχνει τον κίνδυνο στον οποίο εκτέθηκαν οι μοναχοί για να κάνουν αυτή την όχι και τόσο επιτυχημένη, όπως αποδείχθηκε πολύ σύντομα, προσπάθεια.

Έχω προσωπική άποψη για το θέμα και πολύ με στενοχωρεί και με σκανδαλίζει. Ο Θεός να τους καθοδηγεί και να τους φυλάγει από τις κακοτοπιές, αυτών των ριψοκίνδυνων "πειραμάτων".


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
nickzark
Δημοσιεύσεις: 969
Εγγραφή: Πέμ Αύγ 02, 2012 1:19 pm
Τοποθεσία: Νικόλαος, θεσσαλονίκη

Re: Η σημερινή νεολαία.

Δημοσίευσηαπό nickzark » Τετ Σεπ 05, 2012 7:53 pm

Νίκος έγραψε:
nickzark έγραψε:Αν δεν κάνω λάθος ένας απο τους παπαροκάδες τα παράτησε και έγινε κανονικός πολίτης


Δυστυχώς είναι αλήθεια, που δείχνει τον κίνδυνο στον οποίο εκτέθηκαν οι μοναχοί για να κάνουν αυτή την όχι και τόσο επιτυχημένη, όπως αποδείχθηκε πολύ σύντομα, προσπάθεια.

Έχω προσωπική άποψη για το θέμα και πολύ με στενοχωρεί και με σκανδαλίζει. Ο Θεός να τους καθοδηγεί και να τους φυλάγει από τις κακοτοπιές, αυτών των ριψοκίνδυνων "πειραμάτων".

Ωχ κρίμα είναι.Δεν ήξερα οτι έμπλεξαν οι άνθρωποι.Τι κάνουν τώρα αλήθεια?


«Νικηφόρου Ὁσίου, τοῦ λεπροῦ τὰ παλαίσματα,καὶ τὴν ἐν ἀσκήσει ἀνδρείαν, κατεπλάγησαν Ἄγγελοι ὡς ἄλλος γὰρ Ἰὼβ τὰ ἀλγεινά, ὑπέμεινε δοξάζων τὸν Θεόν.... »

Άβαταρ μέλους
Φοιτητής
Δημοσιεύσεις: 319
Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 1:35 pm
Τοποθεσία: Γιάννης

Re: Η σημερινή νεολαία.

Δημοσίευσηαπό Φοιτητής » Τετ Σεπ 05, 2012 7:53 pm

η νεολαία αμφισβητεί τις παραδόσεις γιατί δε θέλει να γίνεται έρμαιο όσων της λένε τι να πιστέψει, χωρίς καν να υπάρχουν αποδείξεις άμα υπάρχει ο Θεός που γνωρίζουμε από π. + ν. διαθήκες κλπ.. ο καθένας θα πρέπει να πιστεύει εκεί που θέλει για να παίρνει δύναμη ο ίδιος είτε αυτός που θα πιστέψει είναι ο "δικός μας" γνωστός Θεός, είτε κάποιος άλλος...


Αυτό το έγραψε 18χρονη σε ένα σχολικό φόρουμ σε θέμα σχετικά με την απάτη του "αγίου" φωτός.

Αυτός ήταν ο τίτλος του θέματος.
Αν κάποιος πονά να τα διαβάζει αυτά (και άλλα πολλά που καλύτερα να μην βάλω εδώ..) και έχει αγάπη και κατανόηση πάνω απ΄ όλα για αυτά τα παιδιά και πιστεύει ότι μπορεί να βοηθήσει και..και...και ..
Ας στείλει ένα μήνυμα να του δώσω κάποια λινκ να κάνει λίγο ιεραποστολή..
και πάλι όμως σας λέω..τα παιδιά θέλουν προσοχή και κατανόηση..(όχι ότι δεν καταλαβαίνετε απλά φοβάμαι ο ίδιος μήπως αντί να κάνω καλό κάνω κακό).



Άβαταρ μέλους
Μάνος
Δημοσιεύσεις: 3027
Εγγραφή: Σάβ Δεκ 30, 2017 11:29 pm
Τοποθεσία: Ηράκλειο Κρήτης

Re: Η σημερινή νεολαία.

Δημοσίευσηαπό Μάνος » Παρ Μαρ 30, 2018 1:34 pm

Συγκινήθηκα πολύ με αυτή τη μαρτυρία. Καθρεφτίζει πολλά προβλήματα που συναντά σήμερα η νεολαία και δυστυχώς δεν τα αντιλαμβάνεται καθόλου αν δεν υπάρξει κάποιος κορεσμός. Γιατί και εγώ έπαθα και έμαθα ή μάλλον παθαίνω και μαθαίνω(από τα πάθη μου :) ).


ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΠΟΥ ΣΩΘΗΚΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΟΥ...




Λέγομαι Χαρ..., είμαι 26 χρονών και είμαι φοιτητής στο Πολυτεχνείο Αθήνας. Παρακολουθώ τις απορίες και τις εμπειρίες που εκφράζουν οι νέοι στην σελίδα σας, σχετικά με το μείζον θέμα που καίει την σημερινή νεολαία, και δεν είναι άλλο από τις προγαμιαίες ερωτικές σχέσεις και την αυτοϊκανοποίηση.

Επειδή βλέπω ότι, με υπευθυνότητα και ενδιαφέρον απαντάτε στους νέους, χωρίς όμως να στρογγυλεύετε τα πράγματα και να χαϊδεύετε αυτιά, θα ήθελα να σας πω και εγώ την δική μου εμπειρία για να με συμβουλέψετε αλλά και να βοηθήσω συνανθρώπους μου που έχουν το ίδιο πρόβλημα. Δεν θεωρώ την ιστορία μου κάτι σημαντικό. Είμαι και εγώ μια σταγόνα μέσα στον ωκεανό της Αθήνας που πασχίζω να δω τα λάθη μου, να καταλάβω τι πρέπει να κάνω, για να είμαι ευτυχισμένος κοντά στον Θεό και λίγο να πάρω από το φως της Ορθοδοξίας μας.

Αν θέλετε όμως μπορείτε να δημοσιεύσετε το μήνυμα στην σελίδα σας προς όφελος άλλων νέων που έχουν παρόμοια θέματα με εμένα για να δουν από τα δικά μου λάθη.

Προέρχομαι από μια οικογένεια ίσως θα έλεγα χαρακτηριστικό παράδειγμα της νέας Eλληνικής αστικής οικογένειας της επαρχίας. Δίχως ιδιαίτερα οικογενειακά προβλήματα και με άνετο οικογενειακό περιβάλλον. Όμως ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι ήμασταν χλιαροί. Ίσως να πηγαίναμε μια φορά Εκκλησία την Κυριακή αλλά κυρίως για να ησυχάζουμε την συνείδησή μας ότι κάτι κάναμε, δεν προσπαθούσαμε να εφαρμόσουμε στην πράξη τα λόγια του Ευαγγελίου. Αυτά ήταν για λίγους, για τους παπάδες ή και για τους καλόγερους μόνο. Επίσης, ούτε εξομολόγηση ούτε τίποτα...

Τυπική συμμετοχή στα μυστήρια της Εκκλησίας μας. Ουσία όμως ελάχιστη, η μάλλον καθόλου. Έτσι έμαθα να σκέφτομαι από μικρό παιδί.
Ότι έπρεπε να εργαστώ σκληρά, να είμαι "in" δηλαδή μέσα σε όλα - οτιδήποτε και να είναι αυτά τα όλα- και να προοδεύσω στην ζωή μου. Να μπω σε παρέες, ότι και να ήταν αυτές οι παρέες, για να μην με πουν μαμούχαλο...

Δεν προόδευσα όμως.

Είμαι 9ο έτος στην σχολή, και ακόμη να τελειώσω. Και δεν πήγα καλά γιατί είχα λάθος νοοτροπία. Δεν ήμουν κοντά στον Χριστό, και έτσι έκανα λάθη στην ζωή μου.

Τώρα προσπαθώ να είμαι κοντά στην Ορθοδοξία και έτσι έχω ελπίδα και μέρα με την μέρα όλο και καλύτερα πάω. Η οικογένειά μου βέβαια ακόμα χλιαρή είναι, αλλά με αγάπη και ενδιαφέρον θα τους εξηγήσω και θα προσπαθήσω να τους φέρω πιο κοντά και αυτούς.

Ελπίζω στο έλεος του Θεού και είμαι αισιόδοξος τώρα. Όμως πριν, είχα πάθει κατάθλιψη. Γιατί δεν έβρισκα άκρη, ούτε λύση στα προβλήματά μου.

Θα σας περιγράψω τα προβλήματα που αντιμετώπισα σχετικά με τις σαρκικές ηδονές.

Όντας παιδί του Γυμνασίου, ανακάλυψα το σώμα μου, ήρθα σε πρώτη φορά επαφή με τον Αυνανισμό και την αυτοϊκανοποίηση. Δεν ήξερα πως να αντιδράσω τότε, ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα, ανακάλυπτα ένα ένστικτό που υπήρχε μέσα μου. Τι έπρεπε να κάνω; Καλό είναι αυτό; Κακό είναι; Δεν ήξερα. Δεν είχα όμως και το θάρρος να μιλήσω στους γονείς μου για αυτό, τους σεβόμουν απεριόριστα και τους σέβομαι και τους αγαπώ. Όμως, τους ντρεπόμουν.

Κάποιοι από τους φίλους μου και και τους συμμαθητές μου στο σχολείο ήδη είχαν ξεκινήσει να αυνανίζονται, σε σημείο που με χαρακτήρισαν και καθυστερημένο, ότι καθυστέρησα δηλαδή κιόλας να το ξεκινήσω. Για να μην πολυλογώ, μόνος μου τελικά θεώρησα ότι κάτι τέτοιο είναι φυσιολογικό. Ότι είναι και αυτό μια λειτουργία του σώματος. Και συνέχισα να το κάνω, χωρίς να ξέρω σε τι άσχημο δρόμο μπαίνω. Σιγά σιγά, η κατάστασή μου και ο εθισμός μου σε αυτό χειροτέρευσε...

Στο Πανεπιστήμιο, έφτασα να είμαι τρομερά φιλήδονος, να βλέπω τσόντες για να ικανοποιήσω αυτό μου το πάθος. Σιγά σιγά οι άσχημες ταινίες δεν με ικανοποιούσαν, γιατί όπως ξέρετε τα πάθη δεν ικανοποιούνται ποτέ αντιθέτως σε ρίχνουν όλο και πιο πολύ σε άλλα ακόμη χειρότερα...

Έφτασα να βλέπω διαστροφές και σιχαμερά θεάματα για να ικανοποιήσω την διαστροφή αυτή. Και σιχάθηκα τον εαυτό μου για αυτό πάρα πολύ. Εξάλλου, διαστροφές άμα θέλεις να βρεις δεν θα δυσκολευτείς και πολύ. Τρια κλικ είναι στον υπολογιστή σου. Όμως και φαινομενικά "νορμαλ" βιντεοκλίπ, ταινίες, σειρές, περιοδικά ευρείας κυκλοφορίας είναι μέχρι αηδίας γεμάτα με διαστροφές.

Καταστρέφεις το σώμα σου με αυτήν την πρακτική. Και αυτό το κατάλαβα μόνο τώρα, που προσπαθώ να το σταματήσω.

Επίσης, δεν μπορείς να το σταματήσεις μόνος σου. Πρέπει να εξομολογηθείς, για να σε βοηθήσει ο Θεός αλλά και εσύ όμως να αγωνιστείς. Τότε ξεπερνιέται αυτό σιγά σιγά και ηρεμείς, και είσαι μετά πολύ ωραία με το σώμα σου.

Αυτά τα έζησα από πρώτο χέρι, και δεν δέχομαι κανένα να μου πει ότι δέν είναι έτσι, καί ότι είναι αλλιώς !

Γιατί έπαθα και έμαθα...

Οι Γονείς να πάρουν θέση για αυτό το πολύ σοβαρό θέμα και να μιλάνε στα παιδιά τους, γιατί αλλιώς θα τα μάθουν από αλλού..Και θα τρομάξετε ως γονείς αν δείτε από ποιους και πως τα μαθαίνουν.

Στο Πανεπιστήμιο, ξεκίνησα και έκανα την πρώτη μου προγαμιαία σχέση. Έτσι θεωρούσα ότι ήταν το σωστό..να κάνω μια σχέση και αν μου πάει καλά οκ να προχωρήσω και σοβαρά. Ήμουν τόσο ευτυχισμένος όταν τελικά κατάφερα να έχω μια κοπέλα! Η τουλάχιστον έτσι νόμιζα τότε. Μπήκα με καλή διάθεση σε αυτή τη σχέση, όπως θέλω να πιστεύω και η κοπέλα εκείνη. Όμως, στην πορεία η σχέση αυτή με ζημίωσε πάρα πολύ, με τραυμάτισε ψυχικά και σωματικά. Και η κοπέλα πιστεύω ζημιώθηκε.

Αμέλησα τις σπουδές μου, έγινα φιλήδονος και αποζητούσα μόνο απολαύσεις. Επίσης θύμωσα άσχημα εναντίον της μητέρας μου που με παρατηρούσε για κάποια θέματα, και μετάνιωσα πικρά για αυτό. Δοκίμασα άλλες 2 σχέσεις. Μια ήταν εντελώς σαρκική, μέγιστο πάλι σφάλμα. Δεν αποκόμισα κάτι από αυτήν ίσα ίσα, μόνο στενοχώρια και κατέστρεψα την σχέση μου με τον Θεό. Μόνο ζημία δηλαδή. Η τελευταία σχέση μου αν και αυτή καλοπροαίρετη, δεν κατάληξε πουθενά. Τώρα πλέον αποδέχομαι ξεκάθαρα ότι οι σχέσεις αυτές ήταν πορνείες.

Για τις ζημιές που έπαθα εγώ λέω δεν πειράζει, θα τις ξεπεράσω σιγά σιγά με την βοήθεια του Θεού. Ελπίζω να μην ζημίωσα πολύ τις κοπέλες αυτές και θα προσευχηθώ στον Θεό ότι ζημία έκανα αν γίνεται να αποκατασταθεί...

Προέτρεψα την τελευταία κοπέλα μου με όμορφο τρόπο να εξομολογηθεί, και να κοιτούσαμε να επισημοποιούσαμε την σχέση μας και να την μετατρέπαμε ως δεσμό ενώπιον του Θεού.

Τελικά δεν δέχτηκε να εξομολογηθεί και έτσι εξαιτίας και άλλων προβλημάτων (σχέση από απόσταση, έλλειψη επαγγελματικής αποκατάστασης από εμένα) οικονόμησε ο Θεός και χωρίσαμε. Μετά κατάλαβα ότι και εγώ δεν την αγαπούσα τόσο όσο πίστευα. Ήμουνα δηλαδή υποκριτής. Είναι φιλότιμη κοπέλα, όμως και πιστεύω θα οικονομήσει ο Θεός και για αυτήν, παρόλο που σφάλαμε πολύ ενώπιον του.

Το συμπέρασμά μου είναι το εξής:

Ακόμα και καλοπροαίρετα να πάτε σε μια σχέση, αν δεν την ευλογήσει ο Θεός διαμέσου του μυστηρίου του Γάμου, οι εγωισμοί, τα πάθη, και οι σαρκικές ηδονές θα σας κάνουν δυστυχισμένους. Δυστυχισμένος έγινα και εγώ μέσα σε αυτές τις σχέσεις, αν και νόμιζα ότι ήμουν καλά.

Αυτό πρέπει να καταλάβουμε. Ο Θεός δεν μας λέει να μην κάνουμε κάτι έτσι, από βίτσιο, από καπρίτσιο δηλαδή. Μας το λέει για το καλό μας, ως καλός Πατέρας που είναι. Μας λέει το πως να είμαστε ευτυχισμένοι. Πραγματικά ευτυχισμένοι. Και δεν στερούμαστε και τίποτα! Ιδέα μας είναι. Ίσα ίσα, θα είμαστε κοντά στο Θεό, θα έχουμε χαρά στην καρδιά μας, θα αγωνιζόμαστε, και θα κάνουμε και την οικογένειά μας αργότερα και θα είμαστε πολύ ευτυχισμένοι.

Στην κατάστασή μου αυτή, που λέτε, έπεσα και σε άλλα αμαρτήματα, γιατί όλα είναι ένας φαύλος κύκλος - η αλλιώς ο πλατύς δρόμος της αμαρτίας που λένε και οι Πατέρες μας. Άμα τον πάρεις αυτόν τον δρόμο, κατρακυλάς εύκολα και το χειρότερο σιγά σιγά χωρίς να το καταλαβαίνεις. Μέθη εκτός ελέγχου σε διάφορα φοιτητικά πάρτι, απροθυμία να μελετήσω τα μαθήματά μου, ψέματα σε γονείς, και πολλά άλλα.

Με λίγα λόγια, κατέστρεφα σιγά σιγά την ζωή μου και εδώ, αλλά και για όταν θα έφευγα από τον κόσμο τούτο...

Ο καλός Θεός ευτυχώς με λυπήθηκε για το άθλιο κατάντημα μου και με ελέησε. Ένοιωθα πολύ άσχημα για την κατάστασή μου και έπαθα κατάθλιψη, γιατί ένοιωθα ότι η ζωή μου έφτασε σε ένα τέλμα και δεν μπορούσα να κάνω κάτι για να πάω καλά. Ήξερα ότι μόνος μου δεν μπορούσα να διορθωθώ.

Βοηθήθηκα πάρα πολύ από ένα βίντεο (μαγνητοσκοπημένη ομιλία) του γέροντα Πορφύριου από το youtube σχετικά με την κατάθλιψη, γιατί πραγματικά είχα πάθει κατάθλιψη. Προσευχήθηκα στον Θεό, να με βοηθήσει για να μπορέσω να πάω να εξομολογηθώ, γιατί ντρεπόμουν και δεν πήγαινα. Έλεγα μέσα μου: και άμα πέσω σε κακό παπά και με μαλώσει και με διώξει;

Είχα και ένα βιβλίο του γέροντα Παϊσίου και με παρηγόρησε πολύ.

Τελικά, με ελέησε ο Θεός και τα κατάφερα. Πήγα στην ενορία μου χωρίς να ξέρω κανένα και χωρίς να ρωτήσω κανένα και βρήκα τον ιερέα εκεί. Και είναι ένας πάρα πολύ καλός παππούλης που όχι μόνο δε με μάλωσε, αλλά μου έδειξε πολύ αγάπη! Μέσα στα κλάματα, έκανα την πρώτη μου εξομολόγηση.

Και από τότε ειλικρινά άλλαξε η ζωή μου. Αλάφρωσα πολύ μέσα στην καρδιά μου. Τα πάθη μου βέβαια δεν έφυγαν από την μια μέρα στην άλλη. Θέλουν αγώνα αυτά κάθε μέρα. Αλλά τώρα όμως νοιώθω ότι ο Θεός με βοηθάει και ότι μπορώ να παλέψω! Πριν δεν μπορούσα καν. Ήμουν σαν αλυσοδεμένος στα πάθη.

Από τότε πήγα και άλλες φορές στην εξομολόγηση και θα συνεχίζω να πηγαίνω και όσο μπορώ θα παλέψω με τα πάθη μου πάντα μαζί με τον Θεό, γιατί μόνος μου δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Το μυστήριο αυτό το θεωρώ το μεγαλύτερο δώρο στην ζωή μου.

Διαμέσου του αγώνα, ελπίζω να με αξιώσει ο Θεός να πάρω ευλογία από τον πνευματικό μου κάποια μέρα και να κοινωνήσω, γιατί μέχρι τώρα κοινωνούσα αναξίως (όποτε και αν κοινωνούσα...).

Νόμιζα ότι ο κόσμος σήμερα είναι καλός, γεμάτος ευκαιρίες, επιλογές, ελευθερίες. Έπαθα τεράστιο ΣΟΚ όταν συνειδητοποίησα σε τι κατάσταση βρίσκεται σήμερα η κοινωνία μας.

Θέλει τρομερή προσπάθεια για να κρατηθούμε σήμερα οι νέοι. Οι σειρήνες και οι διαστροφές είναι παντού, κυριολεκτικά παντού. Θέλει διάθεση αγώνα αλλά όμως άμα είμαστε κοντά στο Χριστό μπορούμε να πάμε καλά, γι΄ αυτό και πρέπει οπωσδήποτε να εξομολογούμαστε.

Όμως νομίζω ότι ο καλός μας ο Χριστός, η Παναγία μας, οι Άγιοι μας τα γνωρίζουν αυτά και θα μας συμπαρασταθούν, φτάνει να το παλέψουμε και να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας. Φτάνει να θέλουμε να ακολουθήσουμε ένα φαινομενικά θλιμμένο δρόμο, αλλά όμως είναι θλιμμένος αυτός ο δρόμος? Μπορεί να μην έχεις ηδονές και απολαύσεις, έχεις όμως χαρά!

Μέσα στα προβλήματά σου, έχεις ευτυχία μέσα σου! Τι τις θέλεις τις ηδονές, τις σχέσεις το ένα το άλλο άμα είσαι σφιγμένος, κακοδιάθετος, δυστυχισμένος, μίζερος και μακριά από τον Θεό; Άμα κάνουμε αυτά που μας λέει η Ορθοδοξία μας και οι Πατέρες μας, ο Πνευματικός μας, θα έχουμε χαρά μέσα μας, και τα προβλήματά μας θα μπορέσουμε να λύσουμε με όμορφο τρόπο και πολύ καλά θα πάμε και στην ζωή μας.

Συγχωρέστε με για το μέγεθος του email και σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

Με αγάπη Χριστού, Χαρ. Τ. -- Αθήνα






Αγαπητέ αδελφέ εν Χριστώ.

Πήραμε το μήνυμά σας και είδαμε τις πολύ σωστές και κατασταλαγμένες θέσεις σας. Συνοπτικά θα λέγαμε ότι η «ιστορία επαναλαμβάνεται» και το λέμε αυτό γιατί διαβάζοντας την «οδοιπορία» αυτή της ζωής σας είναι σαν να βλέπαμε και τους δικούς μας εαυτούς πρίν από πολλά βεβαίως χρόνια, όταν κι΄ εμείς ζούσαμε «εν αγνωσία και ζόφο θανάτου…»

Το γεγονός ότι πήρατε στροφή προς τον Θεό σ΄ αυτή την καταραμένη εποχή πού ζούμε, όπου χιλιάδες ψυχές είναι απελπισμένες και απογοητευμένες μη γνωρίζοντας από πού να πιαστούνε, μόνο σε θαύμα να το αποδώσετε και στην αγάπη του μόνου και Αληθινού Θεού πού θέλει όλοι οί άνθρωποι να σωθούνε έστω και εάν όλοι αυτοί οί άνθρωποι δεν θέλουνε από μόνοι τους να σωθούνε…

Άσε πού μερικοί σώζονται «σπρωχνόμενοι» από τον Θεό ( μέσω διαφόρων περιστάσεων ) για να σωθούνε ! Συνεπώς να δοξάζετε καθημερινά τον Θεό για την επιστροφή σας…



Μας γράφετε ότι «Μέσα στα κλάματα, έκανα την πρώτη μου εξομολόγηση…», και πράγματι τά δάκρυα στην Εξομολόγηση ( και ειδικώς στις πρώτες μας Εξομολογήσεις ) είναι το πρώτο και μεγάλο σημάδι ότι ο Χριστός δέχθηκε την ειλικρινή μετάνοιά μας. Τά δάκρυα αυτά δεν είναι όλα δικά μας αλλά κυρίως είναι μία δωρεά του Θεού προς τον μετανοημένο άνθρωπο, και μακάρι να είχαμε πάντα τέτοια δάκρυα…

Αλλά, δυστυχώς αδελφέ, δεν έχουμε…

Μας γράφετε ότι «πάθατε και μάθατε…» και αληθινά αυτή η εμπειρία έχει μεγάλη αξία, γιατί άλλο είναι να βγείς μετά και να μιλάς θεωρητικά περί αμαρτίας και περί μετανοίας, και άλλο είναι να έχουμε ζήσει πάνω στο τομάρι μας πάθη και βίτσια, αμαρτίες και αθλιότητες και να έχουμε ξεφύγει από αυτές μέσα από διάφορους δρόμους πού ο Θεός και η συνείδηση μάς έδειξε….

Ένας μεγάλος λαϊκός θεολόγος των τελευταίων χρόνων, ο μεγαλύτερος στην Ελλάδα θα λέγαμε, υπήρξε ο αείμνηστος Δημήτριος Παναγόπουλος, πού πρίν μετανοήσει και γίνει πραγματικός Χριστιανός ήταν ένας άνθρωπος της πιάτσας του Πειραιά , δεινός γλεντζές και μεγάλος χαρτοπαίκτης…

Μετανόησε μέσα από πολύ μυστηριώδεις συνθήκες, ο Χριστός του έδωσε σπουδαία χαρίσματα και ξεκίνησε ένα ιεραποστολικό έργο με απλό και πρακτικό λόγο μια και γνώριζε καλά την αμαρτία, μιλώντας σε όλη την Ελλάδα και στο Εξωτερικό και συγκεντρώνοντας εκατοντάδες κόσμου στις αίθουσες πού μιλούσε…

Αυτή τήν «εσωτερική» λεγόμενη ιεραποστολή, και ομολογία του Χριστού ως Θεού και Σωτήρα του κόσμου και σε άλλους ανθρώπους, ίσως χρειαστεί να την κάνουμε κι΄ εμείς κάποτε, ως μετανοημένοι γνώστες της αμαρτίας και του τρόπου πολέμου της και πολύ καλά κάνατε πού προσπαθήσατε να μεταφέρετε και το Χριστιανικό μήνυμα καί στις κοπέλες πού πρίν μαζί τους αμαρτάνατε…

Κι΄ αυτό γιατί ο αμαρτωλός πού γίνεται μετά έστω ένας μικρός «ιεραπόστολος» βοηθώντας και άλλους με τον λόγο του και την ομολογία του, στο τέλος θα καλύψει πλήθος και δικών του αμαρτιών όπως άλλωστε και ο άγιος Αδελφόθεος Ιάκωβος μας παραγγέλνει στην επιστολή του :

« γιγνωσκέτω, ότι ο επιστρέψας αμαρτωλόν εκ πλάνης οδού αυτού, σώσει ψυχήν εκ θανάτου και καλύψει πλήθος αμαρτιών» ( Καθολική επιστολή Ιακώβου Ε΄20 )

Σήμερα, ο κόσμος θέλει από κάπου να πιαστεί, και υπάρχουν ακόμη άνθρωποι πού θέλουν να ακούσουν έναν λόγο Θεού, έναν διαφορετικό λόγο, έναν λόγο στηρίξεως, πού μπορεί στην αρχή να τον πάρουν ξώφαλτσα και ακόμη να μας ειρωνευτούν αλλά μετά τον ξανασκέφτονται…

Μερικοί απ΄ αυτούς μάλιστα ίσως να είναι καί έτοιμοι να πέσουν από κανένα μπαλκόνι, ή να βάλουν μια θηλιά στο λαιμό τους νομίζοντας ότι «έτσι τελειώνουν…».

Αλλά δυστυχώς, μόλις πεθαίνουν βλέπουν ότι δεν ξεμπερδέψανε όπως νόμιζαν αλλά ότι πάθανε το χειρότερο κακό της ζωής τους, μια και εκ των πραγμάτων πέφτουν στην Κόλαση με ότι αυτό δυσμενώς και αιωνίως συνεπάγεται και κυρίως με την συγκατοίκησή τους με τυράννους δαίμονες…

Συνεχίστε τον αγώνα σας λοιπόν, διαβάζετε πνευματικά βιβλία, και κυρίως να εξομολογείστε και να κοινωνάτε τακτικά ( με την άδεια πάντα του πνευματικού σας ), και τότε κανένα πάθος και κανένας δαίμονας υποκινητής των παθών ( γιατί αυτοί υποδαυλίζουν τις αδυναμίες μας…) δεν θα μπορέσει να σας βάλει στο χέρι του…

Να θυμάστε πάντα αδελφέ, ότι χωρίς αυτά τα δύο μυστήρια τής «Μετάνοιας – Εξομολόγησης» και «Αγίας Κοινωνίας» ο άνθρωπος δεν μπορεί να αντισταθεί από μόνος του στο κακό !

Βάζουμε λοιπόν με τα μυστήρια αυτά τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό μέσα μας, βάζουμε έναν «χωροφύλακα» θα λέγαμε στην καρδιά μας , πού τον τρέμουν οί δαίμονες και μετά δεν μπορούν να μας πειράξουν, είτε εσωτερικά ( με τα εσώτερα πάθη), είτε εξωτερικά ( μέ εξωτερικά ερεθίσματα αλλά και μέσω άλλων ασέμνων προκλήσεων αλλά και κακοποιών ανθρώπων…)

Φυλαχθείτε ακόμη από τους αισχρούς και πονηρούς λογισμούς πού σπέρνουν στο μυαλό μας οί δαίμονες, και στέκονται μετά παραπέρα και μας κοιτάζουν, περιμένοντας να δούνε εάν θα «φυτρώσουν» και θα γίνουν και πράξη εκ μέρους μας…

Οί αμαρτωλές σκέψεις πάντα θα βουϊζουν γύρω μας αλλά άς μη κάνουμε και το μυαλό μας αεροδρόμιο και πεδίο προσγειώσεως των…

Βέβαια αυτά όλα τα αόρατα εμείς δεν τα βλέπουμε ( και αλλοίμονο εάν τα βλέπαμε…), τα έχουν δεί όμως άγιοι ασκητές και μας τα έχουν περιγράψει, άσε πού καμιά φορά παραχωρεί ο Θεός και τους βλέπουμε κι΄ εμείς λίγο, ή και τους ακούμε και τότε μας πιάνει φόβος και σύγκρυο…

Μάθετε ακόμη την προσευχή του Ιησού, το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με», μια προσευχή για την οποία έχουν γραφτεί δεκάδες βιβλία με το καλύτερο εξ΄ αυτών «Οί περιπέτειες ενός προσκυνητού» και εάν το βρείτε σε κάποιο Χριστιανικό βιβλιοπωλείο αγοράστε το. Πρόκειται περί ενός αληθινού θησαυρού και πολύ θα ωφεληθείτε…

Φιλικά

Ο Χριστός και η Παναγιά μαζί σας...


Πηγή: Κιβωτός


Ἀπὸ τῶν πολλῶν μου ἁμαρτιῶν, ἀσθενεῖ τὸ σῶμα, ἀσθενεῖ μου καὶ ἡ ψυχή· (Άξιον εστίν)

Άβαταρ μέλους
Σακης
Δημοσιεύσεις: 316
Εγγραφή: Πέμ Απρ 08, 2021 3:29 pm

Re: Η σημερινή νεολαία.

Δημοσίευσηαπό Σακης » Σάβ Μάιος 08, 2021 3:08 pm

Δεν θεωρώ ότι ευθύνη φέρουν μόνο οι γονείς για την πορεία των παιδιών τους.Αν ήταν έτσι τότε η γενιά των Boomers(άτομα 41-69 ετών) που γεννήθηκε στον ανεπτυγμένο/πρώτο κόσμο θα έπρεπε να ήταν ευσεβείς πιστοί αφού μεγάλωσαν από τους γονείς τους δίπλα στην εκκλησία οι πιο πολλοί.Αλλα τα παιδιά τους δεν ακολούθησαν τον δρόμο στον οποίο τους μεγάλωσαν οι γονείς τους.Γι αυτό θα κατηγορήσουμε και πάλι τους γονείς τους;Προφανως και στη σημερινή εποχή οι περισσότεροι γονείς δεν μεταδίδουν τις αξίες της πίστης και της αρετής στα παιδιά τους.

Ομως και να τις μετέδιδαν στον κόσμο που ζούμε θεωρώ ότι δεν θα απέτρεπε και πάλι μεγάλο μέρος της σημερινής νεολαίας να κάνει του κεφαλιού της αν ζούσε σε κοινωνίες παρόμοιες με τις κοινωνίες των σημερινών ανεπτυγμένων χωρών.Ας είμαστε ειλικρινείς αυτό δεν έχει συμβεί μόνο στην Ελλάδα.Σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο επικράτησε μια κουλτούρα ανέσεων και υλιστικής καλοπέρασης που αυξανεται όσο περισσότερες ανέσεις συνηθίζει να απολαμβάνει μια οικογένεια.Αυτο ήταν κάτι που οι παλιότερες γενιές δεν είχαν γνωρίσει.Αρα ας μην κατηγορουμε τόσο εύκολα τους γονείς ως κύριους υπαίτιους αν τα παιδιά τους ξεφεύγουν του σωστού δρόμου.Οι νέοι είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για την δική τους πορεία και τις επιλογές που κάνουν όπως αντίστοιχα και οι γονείς τους έχουν ευθύνη για τις επιλογές που έκαναν και θα κάνουν.



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Η σημερινή νεολαία.

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Σάβ Μάιος 08, 2021 10:57 pm

Σάκη πόσων χρόνων είσαι;

Επίσης έχεις ακουστά το: "αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα";

Ή το πολύ λαϊκό: το μήλο κάτω απ' τη μηλιά θα πέσει;


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Σακης
Δημοσιεύσεις: 316
Εγγραφή: Πέμ Απρ 08, 2021 3:29 pm

Re: Η σημερινή νεολαία.

Δημοσίευσηαπό Σακης » Κυρ Μάιος 09, 2021 10:09 am

31 ετών γίνομαι σύντομα.Τα έχω ακούσει όσα λες αλλά δεν τα ασπάζομαι απόλυτα.Συμφωνω ότι ο γονέας έχει ένα μερίδιο ευθύνης για τον χαρακτήρα και την στάση ζωής που θα πλάσει το παιδί του αλλά διαφωνώ στο να φορτώνεται απαραίτητα κατά κύριο λόγο στον γονέα τυχόν κακή συμπεριφορά του παιδιού του.Υπαρχουν άτομα που μεγάλωσαν με πολύ αγάπη από τους γονείς τους και δυστυχώς υπέπεσαν σε σφάλματα (ναρκωτικά ας πούμε).Στον σημερινό ανεπτυγμένο κόσμο η συμπεριφορά των νέων δεν καθορίζεται μόνο από την διαπαιδαγώγηση των γονιών τους αλλά και από το περιβάλλον που ζούνε και τα ΜΜΕ.Αν υπεύθυνοι για τον χαρακτήρα των παιδιών τους ήταν μόνο οι γονείς τους δεν θα βλέπαμε την γενιά των Boomers που μεγάλωσαν από τους γονεις τους δίπλα στην εκκλησία,με το που ενηλικιωθούν να τραβάνε τον δικό τους ξεχωριστό δρόμο ζωής σκεφτόμενοι ότι έτσι επαναστατούν.Γι αυτό λέω ας μην ρίχνουμε συνέχεια τις κατηγορίες μας κατά των γονέων και ας κοιτάξουμε λίγο και τα παιδιά τους.
Επίσης η θεωρία ότι οι γονείς παίζουν τον μεγαλύτερο ρόλο για την πορεία που θα πάρουν τα παιδιά τους αναιρεί κατά κάποιον τρόπο την διδασκαλία της εκκλησίας για την ελεύθερη βούληση δηλαδή ότι ο κάθε άνθρωπος ευθύνη φέρει για την δική του ζωή και τις αποφάσεις και πράξεις του και όχι για των άλλων.Το μήλο που λέει η λαϊκή ρήση είναι άβουλο χωρίς ελεύθερη βούληση για να διαλέξει κάτω από πού θα πέσει.Οι άνθρωποι όμως δεν είναι άβουλοι.



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Η σημερινή νεολαία.

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Μάιος 10, 2021 6:08 pm

Σάκη έχεις παιδιά;

Η ευθύνη των γονέων για τις πράξεις των παιδιών έχει σχέση και με την ηλικία των παιδιών. Υπάρχουν παιδιά που μεγάλωσαν σωστά από τους γονείς τους, αλλά στράβωσαν ύστερα. Και το αντίστροφο φυσικά, αφού ο Θεός σε όλους δίνει ευκαιρία σωτηρίας.

Όμως, η συμπεριφορά των γονέων γενικότερα, όχι μόνο προς τα ίδια τα παιδιά, δίνει το καλό ή το κακό παράδειγμα στα παιδιά (paradigm=πρότυπο). Το παιδί, όταν γεννιέται είναι άγραφο χαρτί. Προσπαθεί μέσα από τις εικόνες που προσλαμβάνει, να καταλάβει τη ζωή και να διαμορφώσει τη στάση του απέναντι σε ότι συμβαίνει γύρω του. Οι περισσότερες συμπεριφορές διαμορφώνονται αντιγράφοντας τα πρόσωπα του άμεσου περιβάλλοντος, που συνήθως είναι οι γονείς. Στην εφηβική ηλικία όλοι οι νέοι έχουν την τάση να αμφισβητούν τα πάντα και κυρίως αυτά που δεν έχουν καταλάβει ή αυτά που περιέχουν αντιφάσεις. Σ' αυτή τη φάση η συμπεριφορά των γονιών πρέπει να είναι διάφανη και τεκμηριωμένη. Οποιαδήποτε προσπάθεια άσκησης εξουσίας ή απόκρυψης της αλήθειας δυναμώνει την αμφισβήτηση.

Με λίγα λόγια, όταν οι γονείς μεγαλώνουν τα παιδιά Χριστιανικά με λόγο, έργο και παράδειγμα, και τα παιδιά νιώσουν, όταν η αγάπη στο Χριστό είναι ένας τρόπος ζωής που καλύπτει πλήρως όλες τις ανάγκες του ανθρώπου, τότε μεγαλώνοντας, ακόμη κι αν προς στιγμήν το αμφισβητήσουν, θα επανέλθουν, αφού τίποτε έξω απ' το Χριστό και την Εκκλησία δεν προσφέρει την ίδια πνευματική ολοκλήρωση.

Αν οι γονείς έχουν προβλήματα με τον εαυτό τους, μεταξύ τους ή με την κοινωνία, αυτά τα προβλήματα θα μεταφερθούν και στα παιδιά και θα τα κάνουν απολύτως ανέτοιμα να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τη ζωή σαν ενήλικοι.

Παρακαλώ το Θεό να μας συγχωρήσει για τα λάθη που κάναμε στην ανατροφή των παιδιών μας, κυρίως αυτά που τα απομάκρυναν απ' Αυτόν.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Η σημερινή νεολαία.

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Μάιος 10, 2021 6:14 pm

Θέλω να διευκρινίσω, ότι πράγματι το "αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα" δεν προέρχεται από την Αγία Γραφή. Άλλωστε η ερμηνεία του είναι αμφιλεγόμενη. Η λέξη παιδεύω σημαίνει "εκπαιδεύω" σωστά ή λάθος.

Οι Εβραίοι πάντως δίδασκαν, ότι τα παιδιά ενδέχεται να τιμωρούνται από τον Θεό για τις αμαρτίες των γονέων τους. Έτσι πολλές φορές απέδιδαν τις εκ γενετής αναπηρίες στις αμαρτίες των γονέων. Την πεποίθηση αυτή εκφράζουν οι Μαθητές του Κυρίου, όταν τον ρώτησαν: "1 Καί παράγων είδεν άνθρωπον τυφλόν εκ γενετής· 2 και ηρώτησαν αυτόν οι μαθηταί αυτού λέγοντες· Ραββί, τις ήμαρτεν, ούτος ή οι γονείς αυτού, ίνα τυφλός γεννηθή; 3 απεκρίθη Ιησούς· Ούτε ούτος ήμαρτεν ούτε οι γονείς αυτού, αλλ' ίνα φανερωθή τα έργα τού Θεού εν αυτώ" (Ιωαν. θ' 1-3). Όπως φαίνεται από το χωρίο, ο Χριστός διέψευσε ουσιαστικά αυτή την άποψη των Εβραίων.

Η παροιμία: "το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει" είναι στατιστικά ακριβής, υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις (όχι στις μηλιές πάντως :mrgreen: ).


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.


Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 2 και 0 επισκέπτες