Η Εκκλησία δεν είναι πολιτικό κόμμα. Οι Ιεράρχες είναι Ποιμένες και όχι ηγέτες. Κρίνονται από το πνευματικό και το κοινωνικό τους έργο και όχι από τη δημοφιλία τους.
Ο μακαριστός Χριστόδουλος ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής (αλλά είχε και πολλούς εχθρούς), ενώ ο Αθηνών Ιερώνυμος είναι πιο αποτελεσματικός, ιδίως στο κοινωνικό έργο, που σήμερα έχει ανάγκη η κοινωνία. Ο Θεός επιλέγει ή επιτρέπει Ποιμένες στην Εκκλησία Του, ανάλογα με το πνευματικό συμφέρον του ποιμνίου, όπως Εκείνος μόνο το γνωρίζει. Ενίοτε ακόμη και ο σκανδαλισμός είναι αναγκαίος, γιατί υπενθυμίζει την κατάντια της κοινωνίας μας.
Και παρακαλώ μη βαριέστε να διαβάζετε τις μακροσκελείς δημοσιεύσεις
. Η παραπάνω μελέτη του Μητροπολίτη Αχελώου είναι εξαιρετικά εμπεριστατωμένη (αν και 10 χρόνια παλιά).