Ο Μ. Βασίλειος δεν περιμένει από τη Γραφή όλες τις απαντήσεις, θεωρώντας αναγκαία την επιστημονική έρευνα: «...πολλά απεσιώπησεν (η Γραφή), τον ημέτερον νουν γυμνάζουσα προς εντρέχειαν (διερεύνηση), εξ ολίγων αφορμήν παρεχομένη επιλογίζεσθαι (να συναγάγει)… (ΕΠΕ 4, 72/4).
Τα επάνω αποτελούν ένα τμήμα του κειμένου που έχει παρατεθεί εδώ:
viewtopic.php?f=23&t=1372#p10023Ο συγγραφέας εμφάνισε κουτσουρεμένο το παραπάνω τμήμα. Απεσιώπησε να αναφέρει, τι, κατά τον Μέγα Βασίλειο απεσιώπησε η Γραφή. Ήτοι:
Το ύδωρ, τον αέρα, το πύρ. Ας παρατεθεί λοιπόν πιο συμπληρωμένο το τμήμα αυτό:
«...πολλά απεσιώπησεν (η Γραφή), ύδωρ, αέρα, πύρ… τον ημέτερον νουν γυμνάζουσα προς εντρέχειαν, εξ ολίγων αφορμήν παρεχομένη επιλογίζεσθαι τα λειπόμενα. επεί ούν ούκ είρηται περί ύδατος ότι εποίησεν ο Θεός, είρηται δε ότι αόρατος ήν η γη, σκόπει σύ κατά σεαυτόν τίνι παραπετάσματι καλυπτομένη ούκ εξεφαίνετο... λειπόμενον τοίνυν εστί νοείν ημάς ύδωρ επιπολάζειν τη επιφανεία της γής…» (ΕΠΕ 4, 72/4).
Μετάφραση Στέργιου Σάκκου:
«…απεσιώπησε πολλά (η Γραφή), το ύδωρ, τον αέρα, το πύρ, και όσα αποτελούνται απ’ αυτά. ολ’ αυτά είνε φανερόν ότι έγιναν μαζί με όλον τον κόσμον ως συστατικά του, τα παρέλειψεν όμως η διήγησις γυμνάζοντας τον νούν μας εις ευστροφίαν, διότι από τάς ολίγας αφορμάς που του δίδει τον προκαλεί να συλλαμβάνη επί πλέον και τα υπόλοιπα. Επειδή λοιπόν δια το ύδωρ δεν ελέχθη ότι το «εποίησεν ο Θεός», ελέχθη όμως ότι «η γή ήν αόρατος», σκέψου σύ μόνος σου με ποίον παραπέτασμα εκαλύπτετο και δεν εφαίνετο… Αυτό που υπολείπεται λοιπόν είνε να εννοήσωμεν, ότι το ύδωρ εσκέπαζε την επιφάνειαν της γής…»
Με πιο απλά και λίγα λόγια:
«Επειδή η Γραφή δεν είπε ότι το νερό το δημιούργησε ο Θεός, είπε όμως ότι η γη ήταν αόρατη, πρέπει να βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψει ώστε να βρούμε, τι ήταν αυτό που σκέπαζε τη γή = το νερό.»
Καταλαβαίνει τώρα ο κάθε αναγνώστης, ότι από τα πιο πάνω βγαίνει το συμπέρασμα, ότι ο Μέγας Βασίλειος, δεν οδηγεί τη σκέψη μας, ώστε να εννοήσουμε ότι αυτά που απεσιώπησε η Γραφή είναι τα της εξέλιξης, όπως θέλει ο συγγραφέας του κειμένου. Διότι ο Μέγας Βασίλειος είναι σαφέστατος. Ότι η έρευνά μας «χωράει» ΜΟΝΟ σε όσα απεσιώπησε η Αγία Γραφή. Οπότε συμπεραίνεται ότι η θέση του Μεγάλου Πατέρα της Εκκλησίας μας είναι η εξής: Η Αγία Γραφή σε θέματα που ΔΕΝ απεσιώπησε, αλλά είναι αποκαλυπτική και επεξηγηματική, δεν χρειάζεται να βάζουμε το μυαλό μας να δουλέψει, ώστε να βρούμε εμείς τάχα καλύτερες εξηγήσεις.
Ερωτώ λοιπόν:
Απεσιώπησε η Αγία Γραφή τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός δημιούργησε όλα τα ζώα; Όχι βέβαια.
Απεσιώπησε η Αγία Γραφή τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο; Όχι βέβαια.
Προκειμένου ο Θεός να δημιουργήσει τα ζώα:
«Καὶ εἶπεν ὁ Θεός• ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν κατὰ γένος, τετράποδα καὶ ἑρπετὰ καὶ θηρία τῆς γῆς κατὰ γένος. καὶ ἐγένετο οὕτως» (Γεν. 1,24).
Εδώ βλέπουμε ότι ο Θεός προστάζει τη γη να βγάλει ζώα,
σε διαφορετικά είδη, αποκλείοντας από τότε την εξελικτική διαδικασία.Προκειμένου ο Θεός να δημιουργήσει τον άνθρωπο:
«καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς, καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν» (Γεν. 2,7).
«καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ Θεός, λέγων• αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς καὶ ἄρχετε τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς γῆς καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆς γῆς.» (Γεν. 1,28)
Εδώ, βλέπουμε ότι ο Θεός δεν δίνει εντολή στη γη να βγάλει τον άνθρωπο, αλλά ο ίδιος τον πλάθει.
Δηλαδή: Ο τελείως διαφορετικός τρόπος με τον οποίο δημιούργησε ο Θεός τον άνθρωπο, συνετέλεσε ώστε να έχει τα τελείως διαφορετικά και ΜΟΝΑΔΙΚΑ χαρακτηριστικά του.
Με αποτέλεσμα να κυριαρχεί - σύμφωνα με την αποδειχθείσα πρόρρηση του Θεού - σε ΟΛΗ την υπόλοιπη ζωντανή ύπαρξη.
Αποκαλυπτικότατη λοιπόν η Αγία Γραφή στα παραπάνω, χωρίς να αποσιωπά ούτε το ελάχιστο. Οπότε δεν χρειάζεται να βάζουμε το μυαλό μας να δουλέψει, ώστε να βρούμε εμείς τάχα καλύτερες εξηγήσεις (= θεωρία της εξέλιξης) από τις αποδεδειγμένες περιγραφές της Αγίας Γραφής. Τις οποίες ο Μέγας Βασίλειος, ως είναι φυσικό, τις θεωρεί ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΕΣ.
Άραγε έχει θέση ο Μεγάλος Πατέρας, σχετικά με το χρόνο που χρειάστηκε για να συντελεσθεί η δημιουργία του κόσμου; Και βέβαια έχει. Συμβαδίζει απόλυτα με τις περιγραφές της Αγίας Γραφής:
Ελέχθη λοιπόν το «εν αρχή εποίησε», δια να διδαχθώμεν, ότι ο κόσμος εδημιουργήθη χωρίς παρέλευσιν χρόνου, αμέσως μόλις εξεφράζετο η βούλησις του Θεού.
(Εξαήμερος, τόμος 4ος, Α΄ 25. Μετάφραση Στέργιου Σάκκου).
Στο σημείο αυτό απαραίτητο είναι να επισημανθούν τα εξής:
Μα τον Μέγα Βασίλειο βρήκε να παρουσιάσει ο συγγραφέας του κειμένου, ως υποστηρικτή της εξέλιξης;
Ο Μέγας Βασίλειος, οποιαδήποτε «επιστημονική» θεωρία, συγκρινόμενη με τις αποδεδειγμένες περιγραφές της Αγίας Γραφής, τη χαρακτηρίζει «μωρανθείσαν σοφίαν». Ιδού:
Δι’ αυτήν λοιπόν την αιτίαν να θεωρήσω τα λόγια του Πνεύματος κατώτερα από την μωρανθείσαν σοφίαν;… Αυτό νομίζω δεν το αντελήφθησαν μερικοί, και επεχείρησαν να προσδώσουν εις το κείμενο (της Γραφής) κάποιαν δήθεν «σοβαρότητα» προερχομένη από την διάνοιάν των, και να χρησιμοποιήσουν σειράς παραγωγικών αποδείξεων και αλληγορικάς ερμηνείας. Αλλ’ αυτό σημαίνει ότι θεωρεί κανείς τον εαυτόν του σοφώτερον από τα λόγια του Πνεύματος, και με το πρόσχημα της εξηγήσεως παρεισάγει τας δικάς του αντιλήψεις. Επομένως να εννοούνται όπως εγράφησαν.(Εξαήμερος, τόμος 4ος, Θ΄4. Μετάφραση Στέργιου Σάκκου).
Βεβαίως, το: «Αυτό νομίζω δεν το αντελήφθησαν μερικοί, και επεχείρησαν να προσδώσουν εις το κείμενο (της Γραφής) κάποιαν δήθεν «σοβαρότητα» προερχομένη από την διάνοιάν των», προσαρμόζεται και σε ορισμένους σημερινούς, που υποστηρίζουν, ότι τάχα μπορούν να συμβαδίσουν, ως «σοβαρές» εξηγήσεις των περιγραφών της Αγίας Γραφής, οι προερχόμενες από την φαντασία των «επιστημόνων», θεωρίες του Big Bang, του πρώτου μορίου, της εξέλιξης, και της χρονολόγησης δισεκατομμυρίων ετών!!!
Σαφέστατη λοιπόν η θέση του Μεγάλου Βασιλείου: Η ασφαλής ενημέρωσή μας, για το πως και πριν πόσο χρόνο δημιουργήθηκε το σύμπαν και η ζωή, προέρχεται ΜΟΝΟ, από την κατά γράμμα ερμηνεία των αποδεδειγμένων περιγραφών της Αγίας Γραφής = «να εννοούνται όπως εγράφησαν».
Προς επίρρωση των παραπάνω, παρατίθεται ένα τμήμα από την Θεία Λειτουργία που έγραψε ο Μέγας Βασίλειος:
…πλάσας γαρ τον άνθρωπον, χούν λαβών από της γής, και εικόνι τη ση, ο Θεός, τιμήσας, τέθεικας αυτόν εν τω παραδείσω…
Όπως αντιλαμβάνεστε ο Μέγας Βασίλειος, αντιγράφει την περιγραφή της Αγίας Γραφής.
Ας αναφερθεί και η ξεκάθαρη θέση ενός άλλου εμπλεκόμενου, στο κείμενο, Πατέρα της Εκκλησίας. Του Άγιου Γρηγορίου Νύσσης, που με τις ρητορικές ερωτήσεις του, οι οποίες εννοούν το Θεό, αποκλείει την εξελικτική διαδικασία:
Τις τον πηλόν τούτον κατ’ εικόνα του θείου χαρακτήρος εμόρφωσεν;… τις εξικοικισθέντα με του παραδείσου και του ξύλου της ζωής έξω γενόμενον και τω βαρβάρω της υλικής ζωής συγκαλυφθέντα, επί την πρώτην έλκει μακαριότητα;… (Ε.ΠΕ. 8.29-31).
Είναι φανερό ότι και Άγιος Γρηγόριος Νύσσης δέχεται την κατά γράμμα ερμηνεία στα παραπάνω αναφερόμενα, που εμπεριέχονται στην Γένεση, αποδοκιμάζοντας την εξέλιξη.