Ορθοδοξία και Επιστήμη

Η Ορθοδοξία απέναντι στις προκλήσεις της σημερινής εποχής.

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΘΕΟΣ

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Δευτ Δεκ 21, 2015 10:08 am

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6
Αναφερθήκαμε στους Ρωμαίους, τους Ιουδαίους, τους εθνικούς, όσους δηλαδή δεν ήταν Χριστιανοί, αποδεδειγμένα, από τα ίδια τα γραπτά τους κείμενα. Ας αναφερθούμε τώρα και στους Χριστιανούς, που μαρτύρησαν και αυτοί για τον Ιησού Χριστό, όχι μόνο με τα έργα τους, τα κείμενά τους, αλλά και με την θυσία της ίδιας της ζωής τους. Γεννιέται αβίαστα το ερώτημα: εκατομμύρια άνθρωποι θυσίασαν την ζωή τους και διώχθηκαν για το τίποτα; την στιγμή που αρκούσε να πουν, με λόγια, ότι απορρίπτουν τον Ιησού Χριστό, και να αποκατασταθούν απόλυτα, δεν το δέχτηκαν, αλλά πέθαναν μαρτυρικά.
Το 1945 ο καθηγητής του Εβραϊκού Πανεπιστημίου E. Sukenik ανακάλυψε μετά από ανασκαφές δύο τάφους κοντά στην Ιερουσαλήμ, στους οποίους ήταν σκαλισμένες επιγραφές. Χαράχθηκαν γύρω στο 50 μ.Χ. Ήταν ικεσίες προς τον Ιησού Χριστό, να αναστήσει από τους νεκρούς τα πρόσωπα που ήταν μέσα στον τάφο! Κανείς ποτέ δεν αμφισβήτησε την γνησιότητα των ευρημάτων ούτε την χρονολογία που χαράχθηκαν, γύρω στο 50 μ.Χ.!
Οι άνθρωποι που πέθαναν το 50 μ.Χ. ήταν σύγχρονοι του Χριστού. Δεν άκουσαν για Αυτόν, έζησαν στο περιβάλλον όπου έδρασε, και του αποδίδουν την δύναμη να τους αναστήσει από τους νεκρούς. Τον επικαλούνται με τα κείμενα που υπάρχουν στον ίδιο τους τον τάφο, να τους χαρίσει την αιώνια ζωή!
Σημαντικές πληροφορίες για την ζωή και το έργο του Ιησού Χριστού, δίνει η Αγία Γραφή. Λέω σημαντικές και όχι όλες τις πληροφορίες, γιατί αυτό θα ήταν αδύνατο.
Ο ίδιος ο Ιωάννης αναφέρει «έστι δε και άλλα πολλά όσα εποίησε ο Ιησούς, άτινα εάν γράφηται καθ εν, ουδέ αυτόν οίμαι τον κόσμον χωρήσαι τα γραφόμενα βιβλία» (κ΄ 30 και κα΄ 25).
Πράγματι, ο Ιησούς Χριστός έδρασε τρία χρόνια, πάνω από χίλιες ημέρες. Όμως τα ευαγγέλια αναφέρονται σε σαράντα περίπου από αυτές τις ημέρες (κατά τον κ. Τρεμπέλα στις Απολογητικές του μελέτες). Τα λόγια που αποδίδουν οι Ευαγγελιστές στον Ιησού Χριστό, θα χρειαζόταν έξι περίπου ώρες για να τα πει!
Η Καινή Διαθήκη δεν είναι μια συστηματική ιστορική πραγματεία, ούτε οι ευαγγελιστές υπήρξαν επιστήμονες βιογράφοι. Αυτό που υπάρχει στην Καινή Διαθήκη, είναι η ζωή, το έργο και η διδασκαλία του Ιησού, τόση ώστε να πείθεται κάθε άνθρωπος ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο υιός του Θεού, και ο νόμος του είναι η νέα διαθήκη μεταξύ Θεού και ανθρώπων.
Ο Ιωάννης το λέει: «ταύτα γέγραπται ίνα πιστεύσητε ότι ο Ιησούς εστίν ο Χριστός ο Υιός του Θεού, και ίνα πιστεύοντες ζωήν έχετε εν τω ονόματι αυτού» (κ.31).
Η Καινή Διαθήκη λοιπόν αναγκαστικά περιέχει ένα μέρος από την παράδοση της εκκλησίας, που γράφτηκε για πρακτικούς λόγους. Η Αγία Γραφή, με την Ιερή Παράδοση που δεν γράφτηκε, αποτελεί το σύνολο των γνώσεων που έχει ένας Χριστιανός για τον Ιησού Χριστό και την διδασκαλία του.
Ο Άγγλος παπυρολόγος C. Roberts διαπίστωσε ότι ο πάπυρος που ανακάλυψε ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Βαρκελώνης Κάλαγγαν, στα σπήλαια του Κουμράν κοντά στη Νεκρή Θάλασσα, το 1955, γράφτηκε το 50 μ.Χ. Ο πάπυρος αυτός έχει περικοπή από το κατά Μάρκο Ευαγγέλιο.
Δεκάδες, εκατοντάδες ευρήματα απέδειξαν οριστικά ότι:
α) Τα Ευαγγέλια Λουκά και Μάρκου γράφτηκαν πολύ νωρίς, λίγα μόλις χρόνια μετά τον θάνατο του Χριστού. Οι Πράξεις των αποστόλων πριν το 60 μ.Χ. Το Ευαγγέλιο του Ματθαίου γράφτηκε πριν το 60 μ.Χ. Οι εκτιμήσεις διαφέρουν κατά λίγα μόνο χρόνια, κανείς σύγχρονος όμως δεν δέχεται ότι γράφτηκαν από άτομα που δεν έζησαν την ζωή, το έργο και την σταύρωση του Ιησού Χριστού.
β) Το Ευαγγέλιο του Ιωάννη και η αποκάλυψη, γράφτηκαν λίγα χρόνια αργότερα. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι ο Ιωάννης θεωρεί πολλά από τα στοιχεία των άλλων ευαγγελίων γνωστά και δεν τα αναφέρει πάλι, όμως τονίζει ιδιαίτερα στοιχεία από την διδασκαλία του Ιησού, που σαν μαθητής του άκουσε άμεσα.
Ο Ματθαίος, γιος του Αλφαίου, λεγόταν πρώτα Λευίς, όταν δε ακολούθησε τον Χριστό, πήρε το όνομα Ματθαίος. Ήταν τελώνης από την Καπερναούμ και πλούσιος. Απαρνήθηκε τα πάντα, ακολούθησε τον Χριστό. Μετά την σταύρωση και την πεντηκοστή κήρυξε το Ευαγγέλιο στους Εβραίους, στα Ιεροσόλυμα και την Παλαιστίνη. Πήγε στους Πάρθους, όπου μαρτύρησε για τον Χριστό. Έγραψε το ευαγγέλιό του για να αποδείξει στους Εβραίους ότι ο Ιησούς είναι ο υιός του Θεού, απόγονος του Αβραάμ, της φυλής Ιούδα, της γενιάς Δαβίδ, ακριβώς όπως είπαν οι προφήτες.
Ο Μάρκος αρχικά λεγόταν Ιωάννης, είναι ο νέος που ακολουθεί τους αποστόλους Πέτρο, Βαρνάβα, Παύλο. Ο Μάρκος διασώζει την διδασκαλία του αποστόλου Πέτρου, λέει ότι του είπε ο Πέτρος για τον Χριστό. Μαρτύρησε στην Αλεξάνδρεια. Το ευαγγέλιό του το έγραψε για να διδάξει όχι τους Εβραίους, όπως ο Ματθαίος, αλλά τους ειδωλολάτρες Ρωμαίους και τους εθνικούς. Ασχολήθηκε όχι να αποδείξει ότι κατάγεται από τον Δαβίδ ο Ιησούς αλλά με την ζωή και το έργο του.
Ο Λουκάς ήταν γιατρός. Έγραψε το τρίτο ευαγγέλιο και τις πράξεις των αποστόλων. Είναι ιδιαίτερα μεθοδικός, σαφής, χρησιμοποιεί ιατρική ορολογία στην περιγραφή των ασθενειών και θεραπειών από τον Ιησού. Καταγόταν από την Αντιόχεια. Υπήρξε μαθητής και του Παύλου, του οποίου παρακολούθησε το μαρτύριο στη Ρώμη. Κήρυξε στη Δαλματία και στη Γαλλία.
Ο Ιωάννης, μαθητής του Χριστού από νεαρή ηλικία, έγραψε το τέταρτο ευαγγέλιο, τις τρεις καθολικές επιστολές και την αποκάλυψη. Ήταν αγράμματος ψαράς, γιος του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης. Κήρυξε στην Ασία, με κέντρο την Έφεσο, εξορίστηκε στην Πάτμο (λόγω των διωγμών του Δομητιανού). Αποτελεί πραγματικό θαύμα πως ένας ψαράς έγραψε ένα βιβλίο όπως η αποκάλυψη!
Εδώ φαίνεται καθαρά η «άνωθεν» στήριξη και βοήθεια. Μου θυμίζει τον Μωυσή που έλεγε: «Κύριε, ανάθεσε το έργο μου σε κανέναν άλλο, γιατί εγώ είμαι βραδύγλωσσος και βραδύλαλος, ποιμένας προβάτων εδώ και σαράντα χρόνια!». Και όμως έγραψε την γέννεση, που αιώνες μετά, όταν γεννήθηκαν οι επιστήμες, την θεωρούν ένα απολύτως ακριβές σύγγραμμα.
Ο Παύλος ήταν ο πιο μορφωμένος από τους αποστόλους. Είχε ανώτατη μόρφωση, από τον ξακουστό δάσκαλο του νόμου Γαμαλιήλ. Η σπουδή ήταν «κατά ακρίβεια του πατρώου νόμου». Ο Παύλος είχε αναδειχθεί σε ραββίνο, δάσκαλο του Εβραϊκού νόμου, ήταν δε ένα από τα πιο δυναμικά στελέχη των Εβραίων. Στην Ιερουσαλήμ έδρασε με μεγάλο φανατισμό εναντίον των Χριστιανών, σε σημείο ώστε όταν έγινε ο ίδιος Χριστιανός, οι άλλοι Χριστιανοί για καιρό εξακολουθούσαν να τον φοβούνται. Ο Παύλος ήταν μια πολύ ιδιαίτερη προσωπικότητα. Η ζωή και η δράση του προκαλούν κατάπληξη και στους άπιστους.
Έγραψε 14 επιστολές μοναδικής αξίας. Οι πρώτες γράφτηκαν από το 52 μ.Χ. και πάντως όλες πριν το 65 μ.Χ., οπότε και μαρτύρησε στη Ρώμη. Σε αυτές φανερώνεται ένας άνθρωπος όχι απλά μορφωμένος, αλλά μεγαλοφυής. Ικανός να συλλογίζεται και να αποδεικνύει, να χειρίζεται τις γραφές και τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, άριστος στο να αποδεικνύει τον συλλογισμό του. Άνθρωπος ατρόμητος, με ισχυρότατη θέληση, ανίκητος από τις απέραντες κακουχίες, δυσκολίες, ξυλοδαρμούς, φυλακίσεις.
Ήταν «κατά νόμον Φαρισαίος» (Φιλιπ. γ΄ 5) και όμως άφησε μια λαμπρή σταδιοδρομία, γεμάτη τιμές και δόξες, και διάλεξε έναν δρόμο γεμάτο κόπους, οδύνες, φυλακίσεις, κατατρεγμούς. Γιατί; Τι συνέβη στη ζωή του και άλλαξε; Τι έπρεπε να συμβεί στη δική μας ζωή για να υπάρχει τέτοια απόλυτη και παράλογη μεταστροφή; Φαίνεται από τις επιστολές του να είναι άνθρωπος με ελαττωμένη κρίση; Να δέχεται αβίαστα ότι δεν έχει καλά εξετάσει; Γιατί θεώρησε όλη του την προηγούμενη ζωή ένα τίποτα, και το μόνο που είχε αξία ήταν ο Χριστός; (Φιλιπ. γ΄ 7, Α΄ Κορινθ. ιε 31, Α΄ Κορινθ. ια΄ 23).
Ας φανταστούμε τον εαυτό μας, να αγωνιζόμαστε να σπουδάσουμε, να ολοκληρώνουμε τις σπουδές, να αρχίζουμε με επιτυχία μια εργασία που έχει την μεγαλύτερη εκτίμηση και τις υψηλότερες απολαβές. Ξαφνικά, σταματάμε την δουλειά, κατηγορούμε τους πρώην φίλους και συνεργάτες μας και αρκούμενοι μόνο σε «τροφές και κλινοσκεπάσματα» να αρχίσουμε να περπατάμε από πόλη σε πόλη, από χωριό σε χωριό, και να διδάσκουμε τις απόψεις μας. Να μας δέρνουν, να μας φυλακίζουν, να πεινάμε, εμείς όμως να συνεχίζουμε ακατάπαυστα τον δρόμο μας. Από τα γραπτά μας φαίνεται ότι δεν τρελαθήκαμε, αλλά έχουμε ένα μυαλό άξιο θαυμασμού. Τι πρέπει να γίνει για να υπάρξει μια τόσο μεγάλη μεταστροφή στη ζωή μας;
Ο Παύλος περιγράφει αναλυτικά την εμπειρία του. Είδε καθαρά τον Χριστό να εμφανίζεται μέσα σε φως που υπερέβαινε το φως του ήλιου. Δεν τον είδε στον ύπνο του, ούτε σε όραμα, αλλά μέρα, ενώ περπάταγε. Δεν ήταν αφελής, ήξερε να ξεχωρίζει το πραγματικό από τι ψεύτικο. Μόνο μια τέτοια εμπειρία ήταν ικανή να αλλάξει την ζωή του Παύλου τόσο ριζικά. Και αυτό έγινε. Η ζωή του σφραγίζει την ειλικρίνεια της μαρτυρίας του, πέρα από κάθε αμφιβολία.
Ο Παύλος άλλωστε είπε ότι ο Χριστιανισμός είναι τόσο παράξενη για την εποχή του διδασκαλία, που φαινόταν στους Έλληνες μωρία (χαζομάρα) ενώ στους Ιουδαίους σκάνδαλο. Πράγματι, οι Έλληνες δεν κατανοούσαν την ανάσταση των νεκρών, και οι Ιουδαίοι δεν ήθελαν να πιστέψουν ότι ο μεσσίας που περίμεναν θα ήταν όπως είπε ο Ησαΐας και όχι ένας λαμπρός βασιλιάς που θα τους οδηγούσε σε λαμπρές επιτυχίες. Ο Παύλος λοιπόν καταλάβαινε ότι αυτά που δίδασκε, έμοιαζαν με μωρία για άλλους και ήταν σκάνδαλο σε άλλους. Ένας φανατικός ποτέ δεν δέχεται ότι αυτά που λέει είναι δυνατό κανείς να τα θεωρήσει μωρία. Ο Παύλος όμως δεν υπήρξε ποτέ φανατικός. Καταπλήσσει με την κατανόηση που δείχνει στην αδυναμία των άλλων, με την αγάπη και τις πατρικές συμβουλές, που δείχνουν έναν ανώτερο ψυχικά άνθρωπο.
Ο Ιάκωβος ήταν παιδί του Ιωσήφ, του κατά κόσμο πατέρα του Χριστού. Γι΄ αυτό λέγεται αδελφός του Χριστού. Το παιδί αυτό ο Ιωσήφ το είχε αποκτήσει από προηγούμενο γάμο, πριν μνηστευτεί την Μαρία, την μητέρα του Χριστού. Μεγάλωσε στο ίδιο σπίτι ο Ιάκωβος με τον Χριστό, και τα ευαγγέλια τον αναφέρουν με σαφήνεια αδελφό του Κυρίου. Ο Ιάκωβος διακρίθηκε για την αγιότητά του και την ηθική του τελείωση, έγινε δε ο πρώτος επίσκοπος της εκκλησίας των Ιεροσολύμων που ιδρύθηκε μετά την πεντηκοστή.
Ο Ιάκωβος έγραψε επιστολή «Προς τις δώδεκα φυλές των Εβραίων που βρίσκονται στη διασπορά». Κυκλοφόρησε ανάμεσα στους Εβραίους λίγα μόλις χρόνια μετά την σταύρωση του Χριστού. Η επιστολή απευθύνεται στη γενιά που έζησε ταυτόχρονα με τον Χριστό, που γνώριζαν την ιστορία της ζωής και του έργου του, και διακρίνεται για το ηθικό της περιεχόμενο.
Τα 25 από τα 27 βιβλία λοιπόν της Καινής Διαθήκης γράφτηκαν από αυτόπτες μάρτυρες που «σενέφαγαν και συνέπιον» μαζί με τον Χριστό, τον γνώρισαν καλά, το έργο του, τα θαύματά του, την διδασκαλία του, την ζωή του (Πράξεις 41, Α΄ Ιωάννου α΄ 1, Β΄ Πέτρου α΄16). Γράφτηκαν λίγα χρόνια μετά την σταύρωση, εκτός από το κατά Ιωάννη ευαγγέλιο, που γράφτηκε λίγα χρόνια αργότερα από τα άλλα. Οι πρώτοι Χριστιανοί που διάβασαν την Καινή Διαθήκη, είχαν ζήσει οι ίδιοι τα γεγονότα, και δεν είναι δυνατό να θυσίασαν την ζωή τους στους διωγμούς που ακολούθησαν για μια ψεύτικη διδασκαλία.
Ήταν αφελείς οι πρώτοι Χριστιανοί; Δέχονταν χωρίς έλεγχο, με πίστη μόνο, ότι τους έλεγαν και ότι τους έγραφαν; Καθόλου. Έχουμε πολλά παραδείγματα που αποδεικνύουν το αντίθετο. Για παράδειγμα ας αναφέρουμε τον άγιο Ειρηναίο, επίσκοπο της Λυών στη Γαλλία που γεννήθηκε το 140 μ.Χ. Σε συγγράμματα λοιπόν του Αγίου Ειρηναίου βλέπουμε να ασχολείται με την αποκάλυψη του Ιωάννη, και να λέει ότι το κείμενο που αυτός χρησιμοποιεί είναι το «εν πασι τοις σπουδαιοις και αρχαιοις αντιγραφοις» και ότι «περι αυτού μαρτυρούντων εκείνων των του Ιωάννην εορακότων». Διορθώνει δε ένα άλλο κείμενο της αποκάλυψης, που εμφάνιζε κάποιες διαφορές.
Σήμερα έχουμε στα χέρια μας 4.000 χειρόγραφα που περιέχουν την Καινή Διαθήκη, ολόκληρη ή κατά τμήματα. Έχουμε τον Σιναϊτικό κώδικα και τον κώδικα του Βατικανού. Τον Αλεξανδρινό κώδικα και τον κώδικα του Βέζα. Τόσα και τόσα αντίγραφα που γράφτηκαν σε τόσο μακρινές περιοχές της γης, τόσο παλαιά, και συμφωνούν στο περιεχόμενο!
Οι μικρές διαφορές στις λέξεις ή στη σειρά των λέξεων που παρουσιάζουν, δεν αλλάζουν σε τίποτα το νόημα και την ουσία του περιεχομένου του αρχικού κειμένου. Τα μικρά λάθη των αντιγραφέων διορθώνονται εύκολα, όταν υπάρχουν τόσο πολλά αντίγραφα των αρχικών κειμένων, από κάθε γωνιά του αρχαίου κόσμου. Η απλή παραβολή των κειμένων δείχνει καθαρά ποιο ήταν το αρχικό κείμενο, αυτό που έδωσαν οι πιο πολλοί αντιγραφείς! Η ουσία όμως ποτέ, σε κανένα αντίγραφο, δεν αλλοιώνεται!
Είμαστε απόλυτα σίγουροι για το κείμενο των ευαγγελίων. Είναι τελείως ανυπόστατος και επιστημονικά απαράδεκτος ο συλλογισμός «μήπως προστέθηκαν ή αφαιρέθηκαν λέξεις από τον Χριστό». Πως συνεννοήθηκαν όλοι οι αντιγραφείς, σε τόσο μακρινές περιοχές, σε μια εποχή που το ταξίδι ήταν μια περιπέτεια; Ας δούμε όμως, άλλα αρχαία κείμενα, που τα δεχόμαστε σαν αυθεντικά, σε πόσα αντίγραφα τα έχουμε.
Τα έργα του Ιούλιου Καίσαρα τα έχουμε σε 9-10 αντίγραφα, που το πιο παλαιό γράφτηκε 900 χρόνια μετά τον θάνατο του Καίσαρα. Η ιστορία του Θουκυδίδη που γράφτηκε 460-400 π.Χ. διασώθηκε χάρη σε 8 χειρόγραφα, που το παλαιότερο γράφτηκε τον δέκατο αιώνα μετά Χριστό δηλαδή 1.400 χρόνια μετά τον Θουκυδίδη!
Ο Ηρόδοτος, όμοια με τον Θουκυδίδη. Ο Όμηρος, ακόμη χειρότερα, το πιο «αρχαίο» του αντίγραφο που έχουμε είναι του δέκατου τρίτου αιώνα μετά Χριστό! Για τον Πλάτωνα, είμαστε ευτυχείς που βρήκαμε ένα αρχαιότερο αντίγραφο των έργων του, του ενάτου αιώνα μετά Χριστό.
Κανείς ποτέ δεν αμφισβήτησε την γνησιότητα των έργων του Θουκυδίδη και του Ηρόδοτου και ας βρέθηκαν ελάχιστα αντίτυπα, και ας είναι το παλαιότερο αντίτυπο δεκατέσσερις αιώνες μεταγενέστερο του συγγραφέα! Και όμως, τα ευαγγέλια που έχουμε παπύρους και αντίγραφα από την εποχή, την γενιά που έζησε ο Χριστός, πολύ περισσότερα δε από κάθε άλλο έργο αρχαίου συγγραφέα, ε, αυτά λοιπόν βρήκαν να αμφισβητήσουν ορισμένοι υλιστές επιστήμονες! Τον Όμηρο, που το πρώτο αντίγραφο από τα έργα του που έχουμε, γράφτηκε 2.000 χρόνια μετά τον θάνατό του, δεν τον αμφισβητούν. Τον Χριστό, που όλα τα έργα που αναφέρονται στη ζωή του γράφτηκαν από την γενιά που έζησε μαζί του, που έχουμε τόσα αρχαία κείμενα από διαφορετικές πηγές, τον αμφισβητούν!
Αυτή λοιπόν είναι η «στρατευμένη επιστήμη», η επιστήμη δηλαδή που έχει υποταχθεί σε έναν σκοπό, που εργάζεται για να αποδείξει ένα προκατασκευασμένο συμπέρασμα.
Πόσο διαφέρει από την ελεύθερη επιστήμη, που ερευνά με συνέπεια και μέθοδο τα ευρήματα, με ραδιοανθρακική χρονολόγηση, με αρχαιολογικά ευρήματα, με γλωσσολογικές μεθόδους και καταλήγει αβίαστα στο συμπέρασμα ότι «το ασφαλέστερο σε γνησιότητα κείμενο είναι η Καινή Διαθήκη και γενικά η Αγία Γραφή».
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Βερολίνου Hanw Lietzmann τονίζει ότι είναι σπανιότατη για την αρχαία φιλολογία μια τέτοια πληθώρα πηγών. Ο διάσημος παπυρολόγος καθηγητής F. Kenyon στο έργο του «The Bible and archaeology» γράφει «Και τα τελευταία στηρίγματα των αμφιβολιών για τα κείμενα των γραφών που έφτασαν ων εμάς, έχουν πια ανατραπεί».
Οι υλιστές εξακολουθούν να αναφέρουν τις μικροδιαφορές λέξεων, που υπάρχουν στα διάφορα αντίγραφα, και ας μην αλλοιώνουν το περιεχόμενο. Είναι όμως αυτονόητο, ένας αντιγραφέας να κάνει κάποια μικρά λάθη στις λέξεις ή στη σειρά των λέξεων, που δεν πέφτουν στην αντίληψή του, αφού δεν αλλάζει το νόημα των όσων γράφει. Ένα ακόμη σαθρό επιχείρημα των «ορθολογιστών», όπως αυτοαποκαλούνται είναι: «Οι συγγραφείς στόχευαν στη δική τους δόξα, γι” αυτό έγραψαν τα βιβλία τους».
Είναι πολύ εύκολο να αναιρεθεί αυτό το επιχείρημα. Αν διαβάσει κανείς τα Ευαγγέλια, παρατηρεί ότι κανείς από τους συγγραφείς δεν επιδιώκει την δική του δόξα. Απεναντίας, επικρίνουν τον εαυτό τους και τονίζουν τα λάθη τους. Ας θυμηθούμε πόσο έχει τονιστεί η άρνηση του Πέτρου «πριν αλέκτωρ λαλήσει». Τον Ματθαίο, που αποκαλεί τον εαυτό του Τελώνη στην προηγούμενη ζωή του. Τον ύπνο των μαθητών, όταν τους είχε ζητήσει ο Κύριος στη Γεθσημανή να αγρυπνήσουν μαζί του. Την απιστία του Θωμά. Τον Παύλο, που στις επιστολές του αποκαλεί τον εαυτό του «έκτρωμα» (Α΄ Κορινθίους ιε 8) «ελάχιστο των αποστόλων» (ιε, 9) «πρώτο των αμαρτωλών» (Α΄ Τιμοθ. α΄ 13).
Άλλη εκδοχή των υλιστών είναι ότι «απόκρυψαν τα ελαττώματα του Χριστού, ωραιοποίησαν την διδασκαλία του, αλλοίωσαν το πρόσωπό του». και αυτό είναι επιχείρημα που δεν έχει στηρίγματα. Ποιος από τους ψαράδες-μαθητές του, ήρθε να διορθώσει το τέλειο ηθικό κήρυγμα, την χωρίς προηγούμενο τελειότητα της διδασκαλίας του Χριστού;
Ο Χριστός, που απάντησε και αποστόμωσε τους πιο μορφωμένους από τους Φαρισαίους, που τους άφηνε άλαλους με τα λόγια του, χρειάστηκε «αναθεώρηση» από τους μαθητές του;
Ας δούμε όμως, η περιγραφή του Χριστού είναι ανάλογη με την περιγραφή κάποιου που θα ήθελαν οι μαθητές να προβάλλουν σαν σημαντικό, σπουδαίο, μεσσία;
Μας τον παρουσιάζουν πτωχό, χωρίς σπίτι, χωρίς υπάρχοντα, κάνουν λόγο για τον κόπο που αισθανόταν στην οδοιπορία, την πείνα του, την δίψα του. Έρχεται σε επικοινωνία με αμαρτωλούς, με τελώνες, με πόρνες και μάλιστα συγχωρεί την προηγούμενη ζωή τους. «ούτε εγώ σε καταδικάζω. Πήγαινε και μηκέτι αμάρτανε».
Μια γυναίκα που είχε μοιχεύσει, συμφώνα με τον Μωσαϊκό νόμο έπρεπε να θανατωθεί με πετροβολισμό! Ο Χριστός με ένα «μηκέτι αμάρτανε» την συγχωρεί! Αυτό ήταν απίστευτο για την κοινωνία αυτή. Οι εχθροί του πάντα του προσάπτουν «αμαρτωλούς προσδέχεται και συνεσθίει αυτοίς» (Λουκά ιε 1).
Οι εχθροί του τον κατηγορούν για άρχοντα των δαιμονίων. Τον πιάνουν, τον φτύνουν, τον κοροϊδεύουν, τον δέρνουν, τον σταυρώνουν ανάμεσα στους ληστές. Που βλέπουν οι υλιστές την διήγηση που αποβλέπει στη βελτίωση της εικόνας του Χριστού; Για εκείνη την εποχή, όλα αυτά αποτελούσαν την κάθοδο στο τελευταίο σκαλί της κοινωνικής κλίμακας!
Ας δούμε όμως αναλυτικά τις απόψεις όσων ισχυρίζονται ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός.


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΘΕΟΣ

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Τρί Δεκ 22, 2015 10:54 am

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7
O Dupuis (1742-1809) διατύπωσε μια παράδοξη θεωρία για τον Ιησού Χριστό. Σετρίτομο έργο του (L΄ origine de tous les cuttes ou la teligion universelle) αναφέρει:
«Ο Ιησούς συμβολίζει τον ήλιο. Οι δώδεκα απόστολοι συμβολίζουν τα δώδεκα ζώδια. Γι΄ αυτό η γέννηση του Χριστού συμπίπτει με την ακμή του χειμώνα, όταν ο ήλιος δείχνει ταπεινωμένος από την δύναμη του σκότους. Η ανάσταση συμπίπτει με την ανατολή της άνοιξης, οπότε το φως θριαμβεύει στο σκοτάδι».
Δεν δίνει σημασία ο Dupuis ούτε στο Ταλμούδ, ούτε στις συντριπτικές αποδείξεις που αναφέρθηκαν, που αφήνουν έξω από κάθε αμφιβολία ότι ο Ιησούς Χριστός έζησε για 33 χρόνια στη γη.
Αν ακολουθήσουμε τον συλλογισμό του Dupuis, μπορούμε να αποδείξουμε με ανάλογο τρόπο ότι καμία από τις ιστορικές προσωπικότητες δεν υπήρξε στ΄ αλήθεια.
Χαρακτηριστικό είναι το έργο του J. Peres «Comme quoi Napoleon n΄ a jamais existe», όπου ο Peres ακολουθεί την «μέθοδο» του Dupuis και αποδεικνύει ότι ο Μέγας Ναπολέων δεν υπήρξε ποτέ! Γράφει ο Peres «O Nαπολέων ήρθε από την Ανατολή, ανήλθε στον θρόνο της Γαλλίας, και κατέληξε στις δυτικές θάλασσες όπου και πέθανε. Παριστάνει λοιπόν τον ήλιο.
Ο Ναπολέων είχε τρεις αδελφές και τέσσερις αδελφούς. Και ο Απόλλων είχε αδελφές τις τρεις χάριτες και αδελφούς τις τέσσερις εποχές του χρόνου, (που στη γαλλική γλώσσα που γράφτηκε το βιβλίο έχουν γένος αρσενικό). Άρα, ο Ναπολέων είναι παράσταση μυθική του Απόλλωνα. Μάλιστα, το όνομα Ναπολέων θα μπορούσε να προέρχεται από το Απόλλων», βάσει αληθοφανών ισχυρισμών του Peres!
Καταλαβαίνουμε όλοι, πόσο αυθαίρετοι είναι οι συλλογισμοί του Dupuis, και που καταλήγουμε, αν αρνηθούμε όλες τις ιστορικές πηγές και αρχίζουμε να κάνουμε συλλογισμούς, χωρίς στοιχεία, χωρίς άλλα δεδομένα.
Όλοι οι συγγραφείς που ισχυρίστηκαν ότι δεν υπήρξε ο Χριστός, αναιρέθηκαν εύκολα από δεκάδες άλλους επιστήμονες που είχαν πλήθος ιστορικές αποδείξεις και αρχαιολογικά ευρήματα. Οι αρνητές λοιπόν του Χριστού, τελικά δέχτηκαν ότι υπήρξε ο Ιησούς, δεν δέχονται όμως ότι υπήρξε Θεός.
Σήμερα, λοιπόν βλέπουμε πλέον να κυκλοφορούν βιβλία που αρνούνται την θεότητα, όχι την ύπαρξη του Ιησού Χριστού.
Υπήρξε λοιπόν. Τι ήταν όμως; Άνθρωπος, λένε οι αρνητές του. Τότε, ήταν απατεώνας, αφού ισχυρίστηκε ότι είναι Θεός, ενώ ήξερε καλά ότι κοροϊδεύει τους συνανθρώπους του! Ας δούμε όμως τι ισχυρίστηκαν οι αρνητές.
O Herman Reimarus (1694-1768) σε τεράστιο έργο, χιλιάδων σελίδων, ισχυρίζεται συνοπτικά τα εξής:
Βάση του Χριστιανισμού υπήρξε η απάτη. Ο Ιησούς ήθελε να ανέβει στον θρόνο του Δαβίδ και συνεννοήθηκε με τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, να υποστηρίζει ο ένας τον άλλο!! Είχε κανονιστεί η εξέγερση για τις μέρες του Πάσχα, αλλά ο Ιησούς, ελπίζοντας στην υποστήριξη του κόσμου, εξεγέρθηκε μόνος του νωρίτερα, πράγμα που οδήγησε τους άλλους αρχηγούς της επανάστασης να τον συλλάβουν και να τον κατηγορήσουν, ώστε τελικά να σταυρωθεί.
Οι μαθητές του συνέχισαν την απάτη, για ιδιοτελείς σκοπούς.
Συνεννοήθηκαν για 50 μέρες, έκλεψαν το σώμα από τον τάφο, και ισχυρίστηκαν ότι αναστήθηκε.
Σε μια κρίση ειλικρίνειας όμως ο Reimarus αναφέρει ότι «είναι παράδοξο, οι άνθρωποι αυτοί δίδαξαν την τελειότερη και αγνότερη ηθική διδασκαλία που υπήρξε ποτέ».
Είναι αλήθεια παράδοξος ο συλλογισμός του Reimarus.
Κάποιοι απατεώνες, με τον πιο ανέντιμο και ανειλικρινή τρόπο προσπάθησαν να επιβάλλουν την πιο μυθική και αγνή διδασκαλία που υπήρξε ποτέ στη γη! Τι παράξενο!
Αρκετά συγγράμματα αναίρεσαν απόλυτα την παράξενη άποψη του Reimarus. O Weinel γράφει χαρακτηριστικά «Ο Reimarus δεν έχει καταλάβει τίποτα από την ιστορική έρευνα, και τρομάζω από την ποσότητα της παραφροσύνης, που διαφαίνεται». Ο Ηase γράφει ότι το βιβλίο του Reimarus ήταν προϊόν «ζώντος και αποκαλυμμένου μίσους».
Σήμερα, κανείς πια δεν υποστηρίζει τις απόψεις αυτές.
O Bahrdt έγραψε ένδεκα τόμους, όπου ισχυρίζεται τα εξής:
Ο Ιησούς ήταν αρχηγός της αίρεσης των Εσσαίων, που είχε πολλά μέλη σε όλες τις κοινωνικές τάξεις όχι μόνο στην Παλαιστίνη, αλλά και στην Αίγυπτο και την Βαβυλώνα. Στην ίδια αίρεση ανήκε ο Ιωσήφ από Αριμαθαίους, που ζήτησε το σώμα του Ιησού. Να λοιπόν πως έγιναν τα πράγματα.
Οι Εσσαίοι βρήκαν τον νόθο Ιησού, που είχε πολλά χαρίσματα. τον πήραν υπό την προστασία τους και τον στήριξαν, ώστε έγινε όργανο της κίνησης τους. Όταν ο νεαρός Ιησούς έμαθε στην Ιερουσαλήμ για τον θάνατο του Σωκράτη στην Αθήνα, αναλύθηκε σε δάκρυα (!) και ζήλεψε την φήμη και την δόξα του Έλληνα φιλόσοφου. Στο περιβάλλον του υπήρξε ένας Πέρσης γιατρός, που τον δίδαξε για δύο φάρμακα, ένα για τους οφθαλμούς και ένα για τις νευρικές νόσους. Δίπλα του ο Ιησούς είχε τον ευαγγελιστή Λουκά που ήταν πολύ καλός γιατρός.
Ο Ιησούς και ο Λουκάς, με τις γνώσεις και του Πέρση γιατρού, ήταν εύκολο να κάνουν κάποιες θεραπείες που εντυπωσίασαν, και δημιούργησαν την φήμη των θαυμάτων. Ο Ιησούς αισθανόταν συχνά τύψεις για την υποκρισία του ότι κάνει θαύματα, αλλά δεν γινόταν διαφορετικά.
Θα σταματήσουμε την διήγηση του Bahrbt, γιατί είναι προφανές ότι ο συγγραφέας έχει ιδιαίτερη μυθοπλαστική ικανότητα. Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί οι ισχυρισμοί, δεν στηρίζονται πουθενά, γεννήθηκαν απλά στο μυαλό του συγγραφέα.
Οι επικριτές του τον κατηγορούν για «άγνοια», «μυθιστορηματική φαντασία», «έλλειψη της παραμικρής γνώσης επιστημονικής έρευνας» κλπ.
O Harnack μάλιστα παρατηρεί ότι «δεν είναι δυνατό ο Ιησούς να είχε την παραμικρή σχέση με τους Εσσαίους. Οι Εσσαίοι δεν είχαν καμιά επαφή με αμαρτωλούς ή ακάθαρτους. Πλενόντουσαν τελετουργικά πολλές φορές την μέρα, και ήταν τελείως αντίθετοι σε οποιαδήποτε επικοινωνία με αμαρτωλούς, ακάθαρτους, άπιστους. Ο Ιησούς απεναντίας κατηγορήθηκε ότι είχε συνεχή επικοινωνία με αμαρτωλούς, έτρωγε μαζί τους, προσπαθούσε να τους επαναφέρει σε ηθικό δρόμο.
O Paulus, αρνητής του Χριστού και αυτός (σαν θεού), προσπάθησε να αποφύγει τον σκόπελο της απόδοσης δόλου και αγυρτείας σε έναν δάσκαλο τέλειας ηθικής. Προσπάθησε να αποδώσει σε άλλες αιτίες, εκτός από δόλο, τα θαύματα. Ας παρακολουθήσουμε τον συλλογισμό του.
Ο τυφλός θεραπεύτηκε με κολλύριο. Τα δαιμόνια έφυγαν με καταπραϋντικό. Η νηστεία, στην πραγματικότητα ήταν μια σωστή δίαιτα, που βοηθάει τον πάσχοντα να αυτοθεραπευτεί. Ο Ιησούς δεν πέθανε στον σταυρό, απλά λιποθύμησε. Τον έβαλαν στο μνήμα, αφού τον άλειψαν με μεγάλης ποσότητας αρώματα. Ο σεισμός που έγινε, κύλησε από μόνος του τον λίθο! Τα αρώματα τον συνέφεραν, όπως ο αιθέρας συνεφέρει κάποιον λιπόθυμο! Βγήκε έξω, βρήκε τα ρούχα του κηπουρού, τα έβαλε, και έτσι λέει το ευαγγέλιο ότι «τον νόμισαν για τον κηπουρό» (!). Κανείς δεν έμαθε από εκεί και πέρα πως έζησε και πως πέθανε.
Αλήθεια, ο Paulus λέει ότι ο Ιησούς δεν προσπάθησε να κάνει θαύματα, απλά οι άλλοι τον παρεξήγησαν! όμως, δεν είναι δόλος, να αφήνει τους μαθητές να πιστεύουν ότι κάνει θαύματα, χωρίς να τους λέει την αλήθεια; Ήταν λοιπόν κάποιος, που του ήρθαν τα πράγματα βολικά, και απλά άφησε τους άλλους να πιστεύουν ότι είναι θεός!
Δεκάδες είναι τα βιβλία που αμφισβήτησαν την θεότητα του Ιησού. Αν τα κατατάξουμε σε κατηγορίες, υποστηρίζουν:
α) Ότι ήταν ένας επιδέξιος απατεώνας
β) Ότι ήταν ηθικός, αλλά οι άλλοι παρεξήγησαν την ύπαρξη και την παρουσία του
γ) Ότι ήταν ένας ασήμαντος, αλλά οι μαθητές και ο Παύλος του έδωσαν ιδιότητες που ποτέ δεν είχε, για δικό του όφελος.
Όμως, πουθενά δεν φαίνεται στην ιστορία το όφελος. Οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα υπέστησαν διωγμούς, και όμως δεν πρόδωσαν την πίστη τους. Απεναντίας, ο Χριστιανισμός, παρά τους χιλιάδες μάρτυρες, εξαπλώθηκε με απίστευτη ταχύτητα, χάρη στην αυταπάρνηση και την απόλυτη πίστη των πρώτων Χριστιανών. Ποιο όφελος είχε ο Παύλος, ο Ματθαίος, ο Πέτρος, οι μαθητές; Μόνο μια εξήγηση υπάρχει. Το όφελος προφανώς δεν υπήρξε στον κόσμο αυτό. Η βασιλεία του Χριστού, όπως ο ίδιος ο Ιησούς είπε, δεν είναι βασιλεία αυτού του κόσμου. Μόνο για κάτι το απόλυτα βέβαιο θυσιάστηκαν οι μαθητές, ο Παύλος, οι πρώτοι Χριστιανοί.
Η ηθική διδασκαλία του Χριστιανισμού αποτελεί κάτι το ανεπανάληπτο. Οι αρνητές του Ιησού, όλοι, δέχονται την ηθική τελειότητα της διδασκαλίας αυτής. Πολλοί παραδέχονται ότι δεν μπορούν να εξηγήσουν πως συμβιβάζεται η τελειότητα της διδασκαλίας και η αγυρτεία του διδασκάλου. Αν οι μαθητές έφτιαχναν έναν ψεύτικο Χριστό, δεν θα πέθαιναν για να υποστηρίξουν το ψέμα που οι ίδιοι δημιούργησαν.
Ας δούμε όμως, με συντομία, την διδασκαλία του Ιησού.


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΘΕΟΣ

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Τετ Δεκ 23, 2015 10:18 am

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8
Διαβάζοντας με προσοχή τα λόγια που είπε ο Ιησούς, παρατηρούμε αμέσως ένα καταπληκτικό χαρακτηριστικό. Τα πιο βαθιά νοήματα, οι τελειότερες ηθικές διδασκαλίες, είναι διατυπωμένες με πολύ απλά λόγια!
Αυτό δεν είναι αυτονόητο. Οι φιλόσοφοι όλων των εποχών δεν απευθύνονται στον απλό άνθρωπο. Απευθύνονται στους λίγους, τους μορφωμένους, που μπορούν να παρακολουθήσουν τους συλλογισμούς, τα διανοήματά τους. Το ξετύλιγμα των σκέψεων συχνά αναγκάζει και τους πιο μορφωμένους να διαβάζουν ερμηνευτικά σχόλια, παρατηρήσεις άλλων φιλοσόφων και συγγραφέων πάνω στο ίδιο θέμα, να κάνουν σύνθετους συλλογισμούς.
Ο Χριστός όμως απευθύνεται στον απλό άνθρωπο. Λέει όλα αυτά, που κανείς φιλόσοφος δεν προσέγγισε, και τα λέει με απλότητα. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν μπορεί να καταλάβει τον λόγο του Χριστού.
«Όσα θέλετε να σας κάνουν οι άνθρωποι, αυτά και εσείς να κάνετε σε αυτούς» λέει ο Ιησούς.
«Με όποιο μέτρο κρίνετε, με το ίδιο μέτρο θα κριθείτε. Αν συγχωρείτε τους άλλους, θα σας συγχωρέσει ο ουράνιος πατέρας. Αν δεν συγχωρείτε τους συνανθρώπους σας, ούτε ο ουράνιος πατέρας θα σας συγχωρέσει».
Απλό, εύληπτο, υπέροχο. Διδάσκει την αγάπη, την καλοσύνη. Χτυπάει τον εγωισμό και την φιλαυτία. Αποτελεί το άριστο θεμέλιο μιας κοινωνίας.
Πάρα πολλοί από τους απλούς λόγους του Ιησού, είναι σήμερα παροιμίες σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας δούμε μερικούς λόγους:
«απόδοτε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι»,
«ουκ έχει που την κεφαλήν κλίναι»,
«εκ του περισεύματος της καρδίας το στόμα λαλεί»,
«πολλοί εισί οι κλητοί, ολίγοι δε οι εκλεκτοί»,
«τον μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σαρξ ασθενής» και τόσα άλλα.
Οι εκφράσεις, ο λόγος, είναι τόσο χαρακτηριστικά που φαίνεται αμέσως κάτι αν το είπε ή όχι ο Ιησούς. Το ύφος είναι μοναδικό. Ας δούμε παραδείγματα
«Αιτείται και δοθήσεται υμίν, ζητείτε και ευρήσετε, κρούετε και ανοιγήσεται υμίν».
«Δεύτε προς πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι και εγώ αναπαύσω υμάς».
«Οι έσχατοι έσονται πρώτοι, και οι πρώτοι έσχατοι».
ο Ιησούς χρησιμοποίησε αριστοτεχνικά την λεγόμενη Σωκρατική μέθοδο, με την οποία οδηγούσε τους μαθητές ή τους άλλους ανθρώπους να δώσουν μόνοι τους την σωστή απάντηση. Χρησιμοποίησε πάρα πολλές εικόνες από την καθημερινή ζωή, και παρομοιώσεις, για να γίνει απόλυτα κατανοητός. Με τις παραβολές έδωσε διαχρονικά μηνύματα, με τρόπο που άμεσα γίνονται αντιληπτά από τους απλούς ανθρώπους όλων των εποχών.
Η σπορά, η συγκομιδή, οι πονηροί και οι αγαθοί εργάτες, ο ποιμένας, το πρόβατο, ο έμπορος των μαργαριταριών, η δραχμή που χάθηκε, πένθος, χαρά, λύπη, δάκρυα, πλούτος, φτώχεια, πείνα, δίψα, υγεία, ασθένεια, όλες οι παραστάσεις που έχουν οι άνθρωποι από την ζωή τους πάνω στη γη, έγιναν διήγηση, παραβολή, διδασκαλία, από όπου βγήκε το τέλειο ηθικό κήρυγμα, που όμοιό του ποτέ δεν ακούστηκε.
Ας δούμε λίγα σημεία της πρωτοφανούς αυτής διδασκαλίας.
1. Η ύπαρξη του Θεού
Δίπλα στο φρέαρ της Σαμάρειας, ο Ιησούς είπε σε μια γυναίκα: Ο Θεός είναι πνεύμα, που δεν μπορεί να κλειστεί σε τοπικά όρια και εθνικούς φραγμούς. Είναι πανταχού παρών, έτοιμος να ακούσει όποιον του μιλάει. «Πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντες αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν».
2. Ο Θεός είναι πατέρας
Ζητάει, στην Κυριακή προσευχή, να αποκαλούμε τον Θεό πατέρα. «Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς». Είναι ένας πατέρας που ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους. Απαντάει στις προσευχές, αρκεί να φερόμαστε στους ανθρώπους, όπως θέλουμε να μας φερθούν και αυτοί! Θεέ, συγχώρεσέ μας, όπως και εμείς συγχωρούμε τους συνανθρώπους μας, λέει η Κυριακή προσευχή.
3. Η βασιλεία των ουρανών
Η ψυχή είναι αθάνατη. Ο κόσμος αυτός, αποτελεί τόπο κρίσης. Η αμοιβή των δικαίων και των ταπεινών είναι η αιώνια ζωή. «Εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδιά, ου μη εισέλθετε εις την βασιλείαν των ουρανών» είπε ο Ιησούς. Και «ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται».
Το αναστάσιμο «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, και τοις εν τοις μνήμασιν ζωήν χαρισάμενος» εκφράζει με τον πιο φανερό τρόπο την πίστη των Χριστιανών στην αιώνια ζωή. Ο «τον Θάνατο καταπατήσας» υποσχέθηκε ότι θα πάρει τους δίκαιους κοντά του, εκεί που είναι ο ουράνιος πατέρας.
4. Η εντολή της αγάπης
Είναι η πιο σημαντική εντολή. Η αγάπη αυτή είναι πρωτόγνωρη, περιλαμβάνει όσους μας μισούν, μας αδικούν. Η αγάπη έχει την δύναμη να συνετίσει και να διορθώσει πολλούς, την στιγμή που η αντιπαράθεση και ο θυμός τους κάνουν όλους χειρότερους.
«Αγαπάτε τους εχθρούς υμών, ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς, καλώς ποιείτε τους μισούντας υμάς και προσεύχεστε υπέρ των επηρεαζόντων υμας και διοκόντων υμάς».
5. Οι εχθροί της ψυχής
Ο μαμμωνάς. Το χρήμα και τα υλικά αγαθά. Αν αυτά γίνουν πρώτος στόχος του ανθρώπου, αυτός γίνεται άδικος, εγωιστής, φέρνει την δυστυχία στους άλλους ανθρώπους. Η απληστία, η πλεονεξία, η αγωνία της απώλειας, σημαδεύουν την προσωπικότητα και της δίνουν απάνθρωπα χαρακτηριστικά.
Η μέριμνα. Η αγωνιώδεις φροντίδα, τι θα γίνουμε, τι θα κάνουμε, μήπως γίνει ότι φοβόμαστε. Ο Ιησούς δίδαξε την φυσιολογική φροντίδα, που βάζει τα υλικά αγαθά στη δεύτερη θέση, αφήνοντας για την πρώτη θέση την προσπάθεια για βελτίωση την αγάπη, την εμπιστοσύνη στον Θεό. Ο άνθρωπος πρέπει να δείχνει εμπιστοσύνη στον ουράνιο πατέρα, να μην φέρεται με τον φόβο και την αγωνία που δείχνουν άτομο που δεν πιστεύει ότι μπορεί ο Θεός να το προστατέψει και να το βοηθήσει.
Η φιλαυτία. Ο άνθρωπος που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, δεν αγαπάει κανέναν. Φέρεται στους άλλους υποτιμητικά, χωρίς ενδιαφέρον και αγάπη. Προσπαθεί να τους χρησιμοποιήσει για να πετύχει ότι πιστεύει ότι δικαιούται. Εκμεταλλεύεται, καταπιέζει, θεωρεί «υπάνθρωπους» πολλούς από τους συνανθρώπους του.
6) Η αλληλοβοήθεια.
Ο Ιησούς τονίζει με έμφαση την ανάγκη να βοηθάμε ο ένας τον άλλο. Φτάνει στο σημείο να θεωρεί τον εαυτό του οφειλέτη, αν προσφέρουμε βοήθεια σε κάποιον συνάνθρωπό μας! «Αφού προσφέρατε σε έναν από τους πτωχούς αδελφούς σας, σε εμένα προσφέρατε» λέει!
Η επί του όρους ομιλία, αποτελεί το καταστατικό της Χριστιανικής πίστης. Αιώνες οι άνθρωποι σκύβουν πάνω από το ευαγγέλιο του Ματθαίου, και μένουν έκπληκτοι από το ηθικό ύψος, στο οποίο ανεβάζει ο Ιησούς τον άνθρωπο.
Ας δούμε ένα τμήμα από την επί του όρους ομιλία του Ιησού Χριστού.
Είναι άξιο ιδιαίτερης προσοχής ότι προσπαθεί να κτυπήσει την ρίζα του κακού. Αντί για το «μη φονεύσεις» ζητάει το «μη οργισθείς κατά του αδελφού σου». πράγματι, η οργή οδηγεί στο μίσος, τον εγωισμό, την κακία, καμιά φορά και τον φόνο. Αν κάποιος δεν οργισθεί, δεν φτάνει ποτέ στα επόμενα στάδια.
Αντί για το «μη μοιχεύσεις» ο Ιησούς λέει «μη επιθυμήσεις την γυναίκα του πλησίον σου». Πράγματι, μετά την επιθυμία ακολουθεί μια κατάσταση που περιέχει έλλειψη ικανοποίησης για όσα έχουμε, κακία για τους άλλους, αχαριστία, έλλειψη αγάπης για τον σύζυγο της γυναίκας, προσπάθεια ίσως να κερδίσουμε την εύνοια του αντικειμένου του πόθου, και μια κατηφόρα, που κλονίζει οικογένειες, αφήνει παιδιά ορφανά, δημιουργεί θανάσιμο μίσος, συμπλοκές, δίκες, φόνους.
Τα χειρότερα εγκλήματα, τα πιο θανάσιμα αμαρτήματα που οδήγησαν μικρά παιδιά στην απόγνωση, ξεκίνησαν από μια απλή επιθυμία, μια έλξη, που αφέθηκε ενεξέλεγκτη, δυνάμωσε, καλλιεργήθηκε, και οδήγησε σε τραγικές συνέπειες όσους φταίνε και όσους δεν φταίνε.
Ας δούμε την υπέροχη αυτήν διδασκαλία. Αν ο άνθρωπος την ακολουθήσει, πράγματι, «δεν θα περπατήσει στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το φως της ευτυχίας στη ζωή».
«Όταν ποιήσεις ελεημοσύνη, μη σαλπίσεις έμπροσθέν σου, ώσπερ οι υποκριταί ποιούσιν εν τας συναγωγαίς και εν ταις ρύμαις όπως δοξασθώσι υπό των ανθρώπων».
Ο Ιησούς ενδιαφέρεται για τα βαθύτερα κίνητρα της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Θέλει να κάνουμε ελεημοσύνη, αλλά από αγάπη, όχι για επίδειξη. Αξία έχει η ειλικρινής, η άδολη προσφορά.
Αιώνες αργότερα, το marketing έχει ανακαλύψει την αξία της προσφοράς, σαν διαφήμιση. «Αυτή η εκδήλωση έγινε με την ευγενική χορηγία της … εταιρίας» διαβάζουμε. Όμως, αυτό αποτελεί είδος διαφήμισης! Αυτό ακριβώς κάνουν και οι άνθρωποι που υπερηφανεύονται: «Ξέρεις πόσους φτωχούς έχω βοηθήσει;» ή «να βοηθάς τους φτωχούς, όπως εγώ». Σύμφωνα με τον Ιησού «έλαβαν ήδη τον μισθόν αυτών». Η αμοιβή τους δόθηκε από τους ανθρώπους. Όταν όμως κάποιος βοηθάει χωρίς επίδειξη, «ο πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ, αποδώσει σοι εν τω φανερώ».
Ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά». Δεν μπορούμε να έχουμε στην ίδια θέση το Θεό και το χρήμα. Θα εργαζόμαστε, θα απολαμβάνουμε τα υλικά αγαθά, όμως θα βοηθάμε τους συνανθρώπους μας, και θα κερδίζουμε ότι μπορούμε να κερδίσουμε τίμια. Όχι αδικώντας τους άλλους. Όχι να κερδίζουμε κάνοντας τους άλλους δυστυχισμένους. Όποιος αγαπήσει το χρήμα πάνω από όσο πρέπει, σίγουρα θα αδικήσει, θα σπείρει δυστυχία, θλίψη. Δεν θα έχει αγάπη, κατανόηση, ανθρωπιά. «Ου δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν» λέει ο Ιησούς. Πράγματι, υπάρχει σύγκρουση!
Αν κάποιος θέλει να κερδίσει όσο γίνεται περισσότερα χρήματα, γρήγορα θα καταλάβει ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει μένοντας τίμιος και δίκαιος. Ο διπλανός του, που αδικεί και κλέβει, πρόσκαιρα θα έχει περισσότερα. Όμως, μαζί με τα περισσότερα χρήματα, η συνείδησή του, που τον πληροφορεί ότι είναι άδικος, του δηλώνει ότι ο Θεός δεν πρόκειται να τον βοηθήσει. Στηρίζει λοιπόν την ελπίδα του στα χρήματα, και προσπαθεί με αυτά να «εξασφαλίσει» όσο γίνεται περισσότερο.
Όμως, κάθε έξυπνος άνθρωπος καταλαβαίνει ότι με τα άδικα χρήματα κανείς δεν αγοράζει τα πάντα.
Ο Έλβις Πρίσλεϋ, η Μαίριλυν Μονρόε, ο Αριστοτέλης Ωνάσης, σίγουρα είχαν πολλά χρήματα. Δεν μπόρεσαν όμως να αγοράσουν την ευτυχία, ούτε να εξασφαλίσουν την μακροζωία. Πέθαναν νωρίτερα και πιο δυστυχισμένοι, από πολλούς απλούς ανθρώπους που έχουν λίγα υλικά αγαθά, έχουν όμως την εμπιστοσύνη τους στον Θεό.
«Αιτείτε, και δοθήσεται υμίν, ζητείτε, και αυρήσετε, κρούετε, και ανοιγήσετε υμίν. Πας γαρ ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και τω κρούοντι ανοιγήσεται. Τις έστιν εξ υμών άνθρωπος, ον εάν αιτήσει ο υιός αυτού άρτον, μη λίθω επιδώσει αυτώ; και εάν ιχθύν αιτήσει, μη όφιν επιδώσει αυτώ; είναι ουν υμείς, πονηροί όντες, οίδατε δόματα αγαθά διδόνται τοις τέκνοις υμών, πόσω μάλλον ο πατήρ υμών ο εν τοις ουρανοίς δώσει αγαθά τοις αιτούσιν αυτόν;»
Ο Ιησούς μας προτρέπει να ζητάμε. Να ζητάμε και θα μας δοθεί! Είναι υπόσχεση, και την έχουμε δει πολλές φορές στη ζωή μας να εκπληρώνεται.
Ναι, θα μου πείτε όποιος προσεύχεται, του δίνει ο Θεός αυτό που ζητάει; Έχω ξέρω πολλούς που ζητούν, και ο Θεός δεν τους δίνει τίποτα!
Ο Χριστός μας προτρέπει να ζητάμε, και θα μας δοθεί. Δεν λέει ψέματα. Αν διαβάσουμε προσεκτικά, μας λέει πως πρέπει να ζητάμε ώστε να εισακουστούμε.
α) Ας προσέξουμε το λόγια Του «αν προσεύχεσαι και θυμηθείς ότι ο αδελφός σου έχει κάτι εναντίον σου, σταματά την προσευχή, πήγαινε, συμφιλιώσου με τον αδελφό σου, και μετά έλα και προσευχήσου για να εισακουστείς».
Πριν προσευχηθούμε, πρέπει να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους, να μην έχουμε αδικήσει κανέναν, ή, αν έχουμε αδικήσει, να επανορθώσουμε! Διαφορετικά, ο Θεός αρνείται και αυτός να μας ακούσει!
Πόσοι από εμάς, που παραπονιόμαστε, ότι δεν μας ακούει ο Θεός, δεν μισούμε, δεν έχουμε εγωισμό, δεν αδικούμε! Ας συμφιλιωθούμε, ας έχουμε αγάπη, τιμιότητα, δικαιοσύνη. Τότε, ας προσευχηθούμε.
Καλώ όποιον διαβάζει αυτές τις γραμμές να το δοκιμάσει. Τότε, ας πετάξει στα σκουπίδια αυτό το βιβλίο. Ο Θεός θα του φανερωθεί, τόσο έντονα, τόσο χαρακτηριστικά στη ζωή του, που «οι αποδείξεις» αυτού του βιβλίου, είναι πλέον άχρηστες. Αν αποκτήσουμε προσωπικά πείρα σε κάτι, δεν χρειαζόμαστε πια αποδείξεις! Το είδαμε, το αισθανθήκαμε, είδαμε απίστευτα πράγματα να συμβαίνουν έξω από κάθε λογική στη ζωή μας, και γνωρίζουμε. «Μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες» λέει ο Ιησούς, αλλά όμως στηρίζει την πίστη μας με έργα που, καθένας από εμάς, ας κρίνει αν αποτελούν προϊόν τύχης ή απάντησης του Θεού.
β) Να ζητάμε πράγματα που θα μας ωφελήσουν, στον δρόμο για ευτυχία, υγεία, ηθική βελτίωση. Δεν έχει νόημα να ζητάμε πράγματα με τα οποία θα αδικηθούν άλλοι (Θεέ μου τιμώρησέ τον), θα κάνουμε επίδειξη (Θεέ μου θέλω ένα καινούργιο αυτοκίνητο), θα μας βλάψουν (Θεέ μου, ας κερδίσω το λαχείο, να μην έχω ανάγκη κανέναν).
Αλήθεια, αν κερδίσουμε πεντακόσια εκατομμύρια στο λαχείο, θα μας βλάψει; Πολύ πιθανό. Οι ενενήντα στους εκατό από εμάς θα βλαφτούν. Ο άνθρωπος όταν έχει πολλά χρήματα και «δεν έχει ανάγκη κανέναν», γίνεται υπερήφανος, εγωιστής, αποκτά αίσθημα ανωτερότητας. Αρχίζει και περιφρονεί τους φτωχούς, απορεί «πως ζούνε» μερικοί άνθρωποι, σιχαίνεται «τους βρωμιάρηδες» (που ίσως δεν έχουν νερό να πλυθούν), ειρωνεύεται τους «μικροαστούς με τις συνήθειές τους».
Ο μεγάλος πλούτος και η μεγάλη δυστυχία, είναι οι δύο δρόμοι που απομακρύνουν με ασφάλεια τον άνθρωπο από τον Θεό. Το συμφέρον όμως του ανθρώπου βρίσκεται στην ηθική του τελείωση, όχι στην επίδειξη.
Ο άνθρωπος πρέπει να απολαμβάνει την ζωή, να χαίρεται, όμως να αισθάνεται ότι εξαρτάται από τον Θεό. Να μην πιστέψει όπως ο πλούσιος της παραβολής «Ψυχή μου, έχεις πολλά αγαθά, κείμενα εις έτη πολλά». Γιατί, το αύριο, κανείς δεν το γνωρίζει, ούτε το αγοράζει.
γ) Να μοιάζουμε με τα παιδιά. Να έχουμε ψυχή παιδιού. Να ζητάμε κάτι από τον Θεό, όπως ένα παιδί από τον πατέρα του. Όχι όπως ο Φαρισαίος «Θεέ μου, σε ευχαριστώ που είμαι καλός, τίμιος, και όχι σαν εκείνο εκεί τον Τελώνη». Γιατί ο Θεός «υπερηφάνοις αντιτάσσεται», και στους ταπεινούς μόνο δίνει χάρη.
δ) «Ου πας ο λέγων μοι Κύριε, Κύριε εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών, αλλά ο ποιών το θέλημα του πατρός μου του εν τοις ουρανοίς».
Δεν έχουν νόημα τα μεγάλα και ωραία λόγια, οι ωραίες εκφράσεις, οι επικλήσεις. Σημασία έχει μόνο να εφαρμόζουμε την διδασκαλία του Χριστού, που με λίγα λόγια: «Πάντα όσα αν θέλητε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι ούτω και υμείς ποιείτε αυτοίς. Ούτος γαρ εστίν ο νόμος και οι προφήται».
Δοκιμάστε. Σας βεβαιώνω ότι θα έχετε τις αποδείξεις που θέλετε. Όποιος εφαρμόσει τους απλούς αυτούς κανόνες, θα έχει όλες τις αποδείξεις. Θα ζητήσει και θα λάβει. Θα κρούσει και θα του ανοιχθεί. Η γαλήνη και η ευτυχία που θα κερδίσει, θα είναι τα επιπλέον, αυτά που έλαβε χωρίς να τα ζητήσει. Αυτή είναι η εξήγηση και για τους πρώτους Χριστιανούς. Θα δει τι κατάλαβαν, και άφησαν τα είδωλα και τις υλικές απολαύσεις που έφερνε μαζί η παλιά Θρησκεία.
Παρουσιάζεται σήμερα ο Θεός στη ζωή μας; Γίνονται θαύματα σήμερα; Ο Χριστός είναι ο ίδιος, τότε, τώρα, και στους αιώνες. «Η γη θα παρέλθει, οι λόγοι μου όμως δεν θα παρέλθουν» είπε. Η καλύτερη απόδειξη είναι πάντα η προσωπική εμπειρία.


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΘΕΟΣ

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Πέμ Δεκ 24, 2015 9:49 am

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9
Όταν διαβάσει κάποιος τους προφήτες, μένει έκπληκτος! Τα έργα τους γράφτηκαν αιώνες ολόκληρους πριν τον Χριστό, και αποτελούν κορυφαία έργα της Εβραϊκής φιλολογίας. Πιστεύω ότι λίγοι άνθρωποι έχουν διαβάσει προσεκτικά τα βιβλία αυτά.
Είναι πολύ ενδιαφέρον να αναζητήσουμε τον Χριστό ανάμεσα στις γραμμές τους.
Ας ξεκινήσουμε την σύντομη προσπάθειά μας από τον Δαβίδ.
Προφητεύει με καταπληκτικό τρόπο για τον Χριστό. Τι λέει;
Ο Χριστός θα είναι απόγονος του Δαβίδ. Θα είναι βασιλεύς και θα βασιλεύσει με δικαιοσύνη και αλήθεια. Θα υπερασπίσει τους φτωχούς. Θα είναι θεός, που γεννήθηκε πρόκειται πάντων των αιώνων. Θα κατέβει από τον ουρανό και θα είναι Θεός, Κύριος, δυνατός, θα λατρεύεται αιωνίως. Πριν από την δόξα του όμως θα υποστεί φρικτά πάθη, θα τον χλευάσουν. Θα του τρυπήσουν τα χέρια και τα πόδια, θα βάλουν σε κλήρο τα ρούχα του. Θα υποφέρει από βασανιστική δίψα. Θα βγει ένδοξος από τον τάφο του και θα βασιλεύσει αιώνια με ειρήνη και δικαιοσύνη, σε όλους τους λαούς.
Είναι απίστευτη αυτή η προφητεία! Δεν μπορεί να μιλάει για άνθρωπο ο Δαβίδ, αφού τονίζει ότι θα είναι Θεός, γεννημένος πρόκειται πάντων των αιώνων, και θα βασιλεύσει αιώνια, όχι στο Ισραήλ, αλλά σε όλα τα έθνη.
Ας δούμε όμως μερικούς από τους χαρακτηριστικούς ψαλμούς του Δαβίδ.
«Ώρυξαν (τρύπησαν) χείρας μου και πόδας μου» (Ψαλμός κα΄ 17)
«Διαμερίσαντο τα ιμάτιά μου εαυτοίς, και επί τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον» (κα΄ 19)
«Ο Θεός, ο Θεός μου, πρόσχες μοι… ινατί εγκατέλειπές με;» (κα΄ 16)
«Είπεν ο Κύριος τω Κυρίω μου» (ρθ΄ 1)
«Κάθου εκ δεξιών μου εως αν Θω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου» (ρθ΄ 1)
«Και προσκυνήσουσιν αυτώ πάντες οι βασιλείς της γης, πάντα τα έθνη δουλεύσωσιν αυτω. Έσται το όνομα αυτου ευλογημένο εις τους αιώνας. Και ευλογημένον το όνομα της δόξης αυτού εις τον αιώνα και εις τον αιώνα του αιώνος» (οα΄ 5-19)
Αλήθεια, μίλαγε ο Δαβίδ για έναν άνθρωπο; Ποιος είναι αυτός που θα προσκυνήσουν όλοι οι βασιλείς της γης; Τι εννοεί ο βασιλιάς Δαβίδ «είπεν ο Κύριος τω Κυρίω μου; Δεν εννοεί είπε ο Θεός στον Χριστό; Ποιος ήταν κύριοι για τον βασιλιά Δαβίδ, οι απόγονοί του;
«Συ ιερεύς εις τον αιώνα κατά την τάξιν Μελχισεδέκ» (ρθ΄ 4)
«Φάγονται πένητες και εμπλησθήσονται και αινέσουσιν Κύριον οι εκζητούντες αυτόν· ζήσονται αι καρδίαι αυτών εις αιώνα αιώνος» (κα΄ 27)
«Εκ γαστρός πρόκειται εωσφόρου εγέννησά σε» (β΄ 7)
«Κρίνει τους πτωχούς του λαού και σώσει τους υιούς των πενήτων και ταπεινώσει συκοφάντην» (οα΄ 4)
Ο Δαβίδ καταλαβαίνει ότι προφητεύει. Γράφει στο Β΄ Βασιλέων 23, 2 «Πνεύμα Κυρίου ελάλησεν εν εμοί, και ο λόγος αυτού επί γλώσσης μου».
Πριν τον Δαβίδ, ας θυμηθούμε τον Ιακώβ, που μάζεψε τα δώδεκα παιδιά του λίγες στιγμές πριν πεθάνει. Αφού επέκρινε τον Συμεών και τον Λευϊ, μίλησε προφητικά για τον γιο του Ιούδα: «Ουκ εκκλείψει άρχων εξ Ιούδα και ηγούμενος εκ των μηρών αυτού, εως εάν έλθη ώ απόκειται και αυτός προσδοκία εθνών».
Είναι απίθανο, ένας πατέρας που πεθαίνει και χαιρετάει τα 12 παιδιά του, να ξεχωρίσει ένα από αυτά, και να του πει ότι από την ρίζα του θα γεννηθεί κάποιος που προσδοκούν τα έθνη, όλος ο κόσμος δηλαδή! Όχι το χωριό, η πόλη, το κράτος του Ισραήλ, αλλά όλος ο κόσμος! Κάτι που πράγματι έγινε!
Βέβαια, προηγήθηκε η υπόσχεση του Θεού στον Αβραάμ. Ακόμη και σήμερα περιμένουν οι Εβραίοι την εκπλήρωση της υπόσχεσης του Θεού. Ας δούμε, ποια είναι η υπόσχεση του Θεού στον Αβραάμ.
«Πληθύνω το σπέρμα σου, ως τους αστέρες του ουρανού και ως την άμμο την παρά το χείλος της θαλάσσης. Ευλογηθήσονται εν τω σπέρματί σου πάντα τα έθνη της γης, ανθ΄ ων υπήκουσας της εμείς φωνής» (Γεν. κβ΄ 16).
Η υπόσχεση του Θεού επαναλήφθηκε στον Ισαάκ
«και ευλογηθήσονται εν τω σπέρματί σου πάντα τα έθνη της γης» (Γέννεση, κη΄ 14).
Χιλιάδες χρόνια πέρασαν. Μόνο ο Χριστός επαληθεύει αυτές και τόσες άλλες προφητείες.
Ας δούμε όμως την συνέχεια, πριν βγάλουμε συμπέρασμα.
Ας πάμε στον Ησαΐα, που προφητεύει με τόσο χαρακτηριστικό τρόπο για την έλευση του Ιησού Χριστού.
«Δώσει, λέγει Κύριος, αυτός υμίν σημείον. Ιδού η παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν και καλέσει το όνομα αυτού Εμμανουήλ» (ζ΄ 14)
«Παιδίον εγεννήθη ημίν, υιός και εδόθη υμίν· ου η αρχή εγενήθη επί του ώμου αυτού και καλείται το όνομα αυτού μεγάλης βουλής άγγελος, θαυμαστός σύμβουλος, Θεός ισχυρός, εξουσιαστής, άρχων ειρήνης, πατήρ του μέλλοντος αιώνος» (θ΄ 6)
«Μεγάλη η αρχή αυτού, και της ειρήνης αυτού ουκ έστιν όριον. Επί του Θρόνου Δαβίδ και την βασιλείαν αυτού κατορθώσαι αυτήν και αντιλαβέσθαι αυτής κρίματι και εν δικαιοσύνη από του νυν και εις τον αιώνα» (θ΄ 7)
«Εξελεύσεται ράβδος εκ της ρίζας Ιεσσαί και άνθος εκ της ρίζας αναβήσεται. Και αναπαύσεται επ΄ αυτόν το πνεύμα του Θεού, πνεύμα σοφίας και συνέσεως, πνεύμα βουλής και ισχύος, πνεύμα γνώσεως και ευσεβείας. Εμπλήσει αυτόν πνεύμα φόβου Θεού· Ου κατά την δόξαν κρινεί, ουδέ κατά την λαλιάν ελέγξει. Αλλά κρινεί ταπεινώ κρίσιν και ελέγξει τους ταπεινούς της γης· και πατάξει γην τω λόγω του στόματος αυτού και εν πνεύματι διασφάλιση χειλέων ανελεί ασεβή. Και έσται δικαιοσύνη αζωσμένος την οσφυν αυτού και αλήθεια ειλημένος τας πλευράς (ια΄ 1)
«Και επί τω ονόματι αυτού έθνη ελπιούσι» (μβ΄ 1).
Όπως ο Δαβίδ, έτσι και ο Ησαίας, 800 χρόνια πριν την έλευση του Χριστού, είδε καθαρά τον μαρτυρικό του θάνατο και μάλιστα με σημαντικές λεπτομέρειες
«Τον νώτον μου έδωκα εις μάστιγας, τας δε σιαγόνας μου εις ραπίσματα, το δε πρόσωπόν μου ουκ απέστρεψα από αισχύνης εμπτυσμάτων» (ν΄ 6)
«ανομίαν ουκ εποίησε, ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματι αυτού» (νγ΄ 9)
«από των ανομιών του λαού μου ήχθη εις θάνατον» (νγ΄ 8)
«ούτος τας αμαρτίας ημών φέρει και περι ημών οδυνάται. Αυτός ετραυματίσθη διασφάλιση τας αμαρτίας ημών, τω μώλωπι αυτού ημεις ιάθημεν» (νγ΄ 4, 5)
«ως πρόβατον επί σφαγήν ήχθη και ως αμνός εναντίον του κείροντος αυτόν άφωνος, ούτως ουκ ανοίγει το στόμα αυτού» (νγ΄ 7)
«και εν τοις ανόμοις αλογίσθη και αυτός αμαρτίας πολλών ανήνεγκε και διασφάλιση τας αμαρτίας αυτών παρεδόθη» (νγ΄ 12).
Είναι φανερό, ότι ο Χριστός που περίμενε το Ισραήλ δεν θα ήταν ένας ένδοξος βασιλιάς, που θα οδηγούσε τον λαό αυτόν σε νίκες και κατακτήσεις, αλλά ο υιός του Θεού, που θα μαρτυρούσε «διασφάλιση τας αμαρτίας ημων».
Δεκάδες είναι οι προφητείες που προαναγγέλλουν με αξιοθαύμαστο τρόπο την έλευση του Χριστού.
Στις «ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ» του Π. Τρεμπέλα μπορεί να διαβάσει όποιος ενδιαφέρεται μια θαυμαστή ανάπτυξη (τόμος Δ και Ε).
Ας δούμε όμως και εδώ λίγες προφητείες που θεωρώ πολύ σημαντικές. Η προφητεία του Μιχαία «από Βηθλεέμ της κόμης όπου ήν Δαβίδ, ο Χριστός έρχεται» είναι πολύ σημαντική. Αρκετοί υλιστές συγγραφείς κατηγορούν τον Χριστό ότι «προσάρμοσε την ζωή του ώστε όλα να γίνουν σύμφωνα με τις προφητείες, για να πείσει ότι είναι ο αναμενόμενος Χριστός».
Τον κατηγορούν δηλαδή για κοινό απατεώνα. Την παραπάνω προφητεία, τον Μιχαία την αποσιωπούν, γιατί δεν είναι φυσικά δυνατό ένας άνθρωπος να διάλεξε και τον τόπο γέννησής του για να πείσει τους άλλους!
Τα λόγια του Μιχαία «και συ με Βηθλεέμ, γη Ιούδα, ουδαμώς ελαχίστη είναι εν τοις ηγεμόσι Ιούδα· εκ σου γαρ εξελεύσεται ηγούμενος, όστις ποιμανεί τον λαόν μου» που αναφέρονται στο β΄ κεφάλαιο του Ματθαίου, φανερώνουν ότι οι Ισραηλίτες γνώριζαν από που θα έρθει ο Μεσίας.
Αυτό φαίνεται και από τις πληροφορίες που δόθηκαν στον Ηρώδη, όταν γεννήθηκε ο Ιησούς.
Ο Ησαϊας μίλησε, αιώνες πριν για τον Ιωάννη τον βαπτιστή. Στο μ΄ κεφάλαιο του Ησαΐα βλέπουμε
«Φωνή βοώντος εν την ερήμω. Ετοιμάσατε την οδόν του Κυρίου, ευθείας ποιείτε τους τριβούς του Θεού ημών».
«οφθήσεται η δόξα Κυρίου και όψεται πάσα σαρξ το σωτήριον του Θεού».
Πράγματι, πριν τον Χριστό, ετοίμασε την οδό του Κυρίου ο Ιωάννης ο Πρόδρομος. Οι υλιστές αναγκάζονται, για να δικαιολογήσουν την εκπλήρωση της προφητείας, να συμπεράνουν ότι υπήρξε συνεννόηση του Ιωάννη και του Ιησού, για να εξαπατήσουν τον Εβραϊκό λαό. Ο Ιωάννης βέβαια μαρτύρησε, χωρίς να φανερώσει «το κόλπο». Αυτό δεν μπορούν να το εξηγήσουν.
Ο Ζαχαρίας και ο Ιερεμίας αναφέρουν τα αργύρια, που πήρε ο Ιούδας για να παραδώσει τον Ιησού. Αυτό το τονίζει και ο Ματθαίος (κζ΄ 9-10). Στον Ζαχαρία βλέπουμε «Ρίψον εις τον κεραμέα αυτήν την λαμπράν τιμήν, εις την οποίαν εξετιμήθης από αυτούς. Και έλαβον τα τριάκοντα αργύρια και έριψα αυτά εν τω οίκω κυρίου, εν τω κεραμει».
Πράγματι, ο Ιούδας αγόρασε με τα 30 αργύρια που κέρδισε από την προδοσία του, τον αγρό του κεραμέως!
Η μία έκπληξη διαδέχεται την άλλη. Πως να μην σκεφτούμε τον Χριστό, όταν διαβάζουμε την προφητεία του Δαβίδ, στον ξθ΄ ψαλμό «Έδωκαν εις το βρώμα μου χολήν και εις την δίψαν μου επότησαν με όξος».
Κάθε ένας από εμάς, ας βγάλει το δικό του συμπέρασμα.
Υπήρξε άλλος, εκτός του Ιησού, στον οποίο εκπληρώθηκαν οι προφητείες;
Εκπληρώθηκαν πράγματι οι προφητείες, ή κάποιοι «προφήτες» είπαν κάποιες γενικότητες και στον Ιησού ταιριάζουν μερικά από αυτά; Ή, μήπως ο Ιησούς Χριστός, είναι ο υιός του Θεού, που σύμφωνα με το Θεϊκό σχέδιο, ήρθε στη γη να λυτρώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία και να του χαρίσει αιώνια ζωή, διδάσκοντας τον ηθικό νόμο που όμοιός του δεν ακούστηκε ποτέ στη γη και η έλευσή του προαναγγέλθηκε από αιώνες με θαυμαστή ακρίβεια.


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΘΕΟΣ

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Σάβ Δεκ 26, 2015 11:35 am

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10
Ας δούμε τώρα ένα κείμενο που γράφτηκε πριν από δεκάδες αιώνες, και προκαλεί έκπληξη για την ακρίβεια της επιστημονικής περιγραφής. Έναν αιώνα πριν, θεωρούσαν «εκστατικό όραμα», «μύθοι» κλπ.
«Τσακήσονται οι σάρκες αυτών, εστηκότων αυτών επί τους πόδας αυτών, και οι οφθαλμοί αυτών ρυήσονται εκ των ώτων αυτών, και η γλώσσα αυτών τακήσεται εν τω στόματι αυτών» (Ζαχαρίας ΙΔ΄ 12).
Αλήθεια, ποιο όπλο υπήρχε εκείνη την εποχή, που μπορούσε να προκαλέσει τέτοια αποτελέσματα; Το τόξο, τα βέλη, το μαχαίρι, η σφενδόνα, ο κριός;
Διαβάζοντας μια επιστημονική περιγραφή των αποτελεσμάτων της ατομικής βόμβας, θυμήθηκα τον Ζαχαρία.
«Όταν πέσει μια ατομική βόμβα, οι επιπτώσεις στον πληθυσμό εξαρτώνται από την απόσταση που βρίσκεται ο καθένας από το σημείο της έκρηξης… Όσοι βρίσκονται μέσα σε μια πρώτη ζώνη, ανάλογα την ισχύ της βόμβας, τήκονται και εξαφανίζονται…
Όσοι βρίσκονται σε μια δεύτερη ζώνη, παθαίνουν τα εξής: Λιώνουν οι σάρκες τους, τα μάτια τους, η γλώσσα τους, παραμένουν δε μόνο τα κόκκαλα που αντέχουν σε μεγαλύτερες θερμοκρασίες…»
Ο λόγος του Ζαχαρία έμεινε ανεξήγητος για πολλούς αιώνες. Οι υλιστές συγγραφείς βρήκαν ευκαιρία, και τον ένταξαν στη σφαίρα της φαντασίας, του οράματος, της έκστασης στην οποία οδηγείται κανείς από χρήση ναρκωτικών ουσιών και μέθης, και τόσα και τόσα άλλα. Σήμερα, κανείς δεν μπορεί να μη δει την προφητεία, για το τέλος αυτού του κόσμου. Θα γίνει λοιπόν θερμοπυρηνικός πόλεμος…
Ο Πέτρος στη Β΄ επιστολή του (γ΄ 10) λέει «ήξει δε η ημέρα του Κυρίου, εν ή ουρανοί ριζηδόν παρελεύσονται. ΤΑ ΔΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΥΣΟΥΜΕΝΑ ΛΥΘΗΣΟΝΤΑΙ, και η γη και τα εν αυτή έργα κατακαήσεται».
Η γη λοιπόν είχε μια αρχή, όπως απέδειξε η επιστήμη. Η ενέργεια του σύμπαντος συνεχώς υποβαθμίζεται, και όλοι οι επιστήμονες σήμερα δέχονται ότι θα υπάρξει ένα τέλος. Τι λέει η γραφή;
«Ο ουρανός και η γη παρελεύσονται» (Ματθ. 24, 35)
«Αμήν λέγω υμίν, εως αν παρέλθει ο ουρανός και η γη…» (Ματθ. 5, 18)
«Ο ουρανός και η γη παρελεύσονται» (Λουκάς 21, 33)
«Και είδον ουρανόν καινόν και γη καινήν» (Αποκάλυψη 21, 1)
«καινούς δε ουρανούς και γη καινή προσδοκώμεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί» (Β΄ Πέτρου 3, 13).
 
Την εποχή που γράφτηκε το ευαγγέλιο, υπήρχαν πολύ λίγοι άνθρωποι ακόμη πάνω στη γη. Δεν υπήρχε μόλυνση, ούτε τα ανθρώπινα μέσα για να προκληθούν οικολογικές καταστροφές. Φαινόταν λοιπόν για αιώνες περίεργο το γεγονός ότι η γη και ο ουρανός θα παρέλθουν. Κανείς δεν έκανε τότε τέτοιες σκέψεις. Απεναντίας θεωρούσαν τον ουρανό και την γη θεότητες, και οι θεοί δεν ήταν λογικό να «παρέλθουν».
Ακόμη και ο Ησαϊας όμως το είπε «Έσται γαρ ο ουρανός καινός και η γη καινή…», οκτώ αιώνες πριν από τον Χριστό!
Ζούμε σε μια εποχή, που καταλαβαίνουμε όλο και περισσότερο τον λόγο του Θεού. Σήμερα ξέρουμε τι εννοούσαν οι προφήτες και ο Ιωάννης με τις περιγραφές της πυρηνικής έκρηξης, τι εννοούσε ο Πέτρος. Καταλάβαμε τι είναι το «χάραγμα». Ανακαλύψαμε ότι ο Μωυσής είχε δίκαιο, τόσο πολύ που μόνο κάποιος που δεν θέλει να το δει, δεν το βλέπει.
Πλησιάζουν οι έσχατες ημέρες; Ο λόγος του Θεού μας απαγορεύει να κάνουμε τέτοιες υποθέσεις!
«Γρηγορείτε ουν, ότι ουκ οίδατε την ημέρα ουδέ την ώρα εν η ο υιός του ανθρώπου έρχεται» (Ματθ. 25, 13)
«Ουχ υμών εστι γνωναι χρόνους ή καιρούς ους ο πατήρ έθετο εν την ιδία εξουσία» (Πραξ. Α΄, 7)
«Ήξει δε η ημέρα Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί» (Πετρ. Β΄ 3, 10).
Αντί λοιπόν να συναγωνιζόμαστε ο ένας τον άλλον σε ικανότητα πρόβλεψης, έτοιμοι! Ας λέμε «ελθέτω η βασιλεία σου», όπως λέει η προσευχή που μας δίδαξε ο Ιησούς. Αν πράγματι εφαρμόζουμε την Χριστιανική διδασκαλία, ήδη βιώνουμε την ειρήνη, την χαρά, την ευτυχία, την πρόγευση δηλαδή της αιώνιας ζωής.


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΘΕΟΣ

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Κυρ Δεκ 27, 2015 10:15 pm

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11
Υπάρχουν πολλοί, που δέχονται την αλήθεια των ευαγγελίων. Δεν έχουν όμως διαβάσει οι ίδιοι αναλυτικά και προσεκτικά τα θεόπνευστα αυτά κείμενα, και παρασύρονται εύκολα σε σφάλματα.
Μια μέρα βρέθηκα σε μια παρέα, και κάποιος από τους γνωστούς μου είπε: «Ο Χριστός ήταν ένας τέλειος άνθρωπος. Δεν ισχυρίστηκε ποτέ ο ίδιος ότι ήταν Θεός. Οι μαθητές του τον θεοποίησαν. Πέστε μου, που είπε ότι είναι Θεός» και περισσότεροι από δέκα νέοι άνθρωποι, δεν είχαν τίποτα να απαντήσουν.
Πρέπει να μελετήσουμε με προσοχή τα ευαγγέλια και όλη την αγία γραφή. Τότε, θα βοηθήσουμε πολλούς καλοπροαίρετους συνανθρώπους μας, που απλά δεν γνωρίζουν την αλήθεια, αλλά αν την ακούσουν, αμέσως την καταλαβαίνουν και η ζωή τους αλλάζει.
Αλήθεια, είπε ποτέ ο Ιησούς ότι είναι Θεός; Φυσικά και το είπε. Ας δούμε μερικά από τα εδάφια
«Αμήν, αμήν λέγω υμίν, πριν Αβραάμ γενέσθαι εγώ ειμί» (Ιωάννης 8, 58).
«Τίνα με λέγουν οι άνθρωποι είμαι;» ρωτάει ο Χριστός τους μαθητές του,
και απαντάει ο Πέτρος
«Συ ει ο Χριστός, ο υιός του Θεού του ζώντος»
Ο Χριστός, αυτός που περίμεναν, που προανάγγειλαν οι προφήτες.
Ο Χριστός του απαντάει:
«Μακάριος είσαι, διότι σαρξ και αίμα δεν σοι αποκάλυψε τούτο, αλλά ο πατήρ μου εν τοις ουρανοίς… Θέλω σοι δώσοι τα κλειδία της βασιλείας των ουρανών…»
Ο άπιστος Θωμάς είπε «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου». Αν ο Ιησούς δεν ήταν Θεός, και δεν τον διόρθωσε, δεν θα έπρεπε να είναι απατεώνας;
Ας δούμε με συντομία μερικά ακόμη εδάφια
«εν τω ονόματι Ιησού παν γόνυ κάμψη επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων» (Φιλ. 2, 10)
«ος εστιν εικων του Θεού του αοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως» (Κολ. 1, 15) 
«Θεός εφανερώθη εν σαρκί» (Α΄ Τιμοθ. 3, 16)
«Η βασιλεία η εμη ουκ εστιν εκ του κόσμου τούτου» (Ιωάννη 18, 36)
«Ινα σε ειδήτε ότι εξουσίαν έχει ο υιός του ανθρώπου αφιένει αμαρτίας επί της γης» (Μάρκου 2, 5)
«αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι» (Λουκ. 7, 48).
Στο δικαστήριο ο αρχιερέας έσκισε τα ρούχα του σε ένδειξη αγανάκτησης, γιατί ο Ιησούς «βλασφήμησε», αφού είπε ότι είναι ο υιός του Θεού.
«Και τότε όψονται τον υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν νεφέλαις» (Μαρκ. 13, 26) 
«Τον δε αρχηγόν της ζωής απεκτείνατε, ον ο Θεός ήγειρε εκ νεκρών, ου ημείς μάρτυρες εαμέν» (Πράξεις 3, 15).
Δεκάδες εδάφια μπορούμε να αναφέρουμε. Μπορούμε όμως να επικαλεστούμε και την κοινή λογική. Ο Παύλος, οι απόστολοι, μαρτύρησαν και το πρόσωπό τους έλαμπε από χαρά, γιατί θα συναντούσαν τον Χριστό.
Έλεγαν όλοι ψέματα, και πέθαναν για να αποδείξουν το ψέμα τους; Για πιο λόγο, για ποιο όφελος;
Έχω ακούσει την παράξενη άποψη: «Εδώ, στη γη είναι ο παράδεισος, εδώ και η κόλαση. Όλα εδώ πληρώνονται, όπως λέει και η παροιμία».
Αρχικά, η κοινή λογική λέει ότι όχι, δεν πληρώνονται όλα εδώ. Στη γη βασιλεύει η αδικία.
Ο Ιησούς Χριστός υποσχέθηκε ότι θα αποδώσει δικαιοσύνη, και θα κρίνει τους ανθρώπους σύμφωνα με τις πράξεις τους.
«Δια τούτο και υμείς γίνεσθε έτοιμοι, ότι η ώρα ου δοκείτε ο υιός του ανθρώπου έρχεται» (Ματθ. 24, 44)
«Ιδού, έρχεται μετά των νεφελών, και όψεται αυτόν πας οφθαλμός» (Αποκάλυψη 1, 7)
«οίδατε ότι η ημέρα του Κυρίου, ως κλέπτης εν νυκτί ούτως έρχεται» (Α΄ Θεσ. 5, 1)
«πως φύγητε από τις κρίσεως» (Ματθ. 23, 33)
«εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων» (Ματθ. 22, 13-25, 30)
Ο ίδιος ο Ιησούς τόνισε στους μαθητές του, ότι όποιος αρνηθεί τον λόγο του και διώξει τους αποστόλους του, θα τιμωρηθεί αυστηρότερα από ότι τιμωρήθηκαν τα Σόδομα και Γόμορα (Ματθαίος 10, 15).
Ο Ιησούς μας τονίζει συνεχώς ότι θα κριθούμε
«Μη κρίνετε ίνα μη κριθείτε: εν ώ γαρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, και εν ω μέτρω μετρείτο μετρηθήσεται υμήν (Ματθ. 7, 1).
Δεν διστάζει ο Ιησούς να τονίσει
«Πορεύεσθε απ΄ εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον» (Ματθ. 25, 41).
«Δεύτε οι ευλογημένοι του πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένων υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου» (Ματθ. 25, 34).
«Πορεύομαι ετοιμάσαι τόπον υμίν» (Ιωάννου 14, 2).
«Θησαυρίζετε θησαυρός εν ουρανώ» (Ματθ. 6, 20).
«Την δε ψυχήν μη δυναμένων αποκτείναι» (Ματθ. 10, 28).
«ποιήσατε εαυτοίς φίλους εκ του μαμωνά της αδικίας ίνα, όταν εκλίπητε, δέξωνται υμάς εις τας αιωνίους σκηνάς» (Λουκάς 16, 9).
Αλήθεια, ας σκεφτούμε την προτροπή αυτήν του Χριστού. Να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας με τα χρήματα που είναι τόσο άδικα μοιρασμένα στη γη. Έτσι, θα γίνουμε δεκτοί από αυτόν στην κρίση. Μετά από όλα αυτά, δεν νομίζω ότι μπορεί κάποιος να πει ότι ο Ιησούς δεν είπε με σαφήνεια που είναι ο παράδεισος και που η κόλαση! Πάντως, όχι στη γη!
Ας προσέχουμε λοιπόν τι λέμε. Ας σκεπτόμαστε. Πέφτουμε σε σοβαρά σφάλματα, χωρίς να το καταλάβουμε.
Εμπιστευόμαστε μάγους, μέντιουμ, αστρολόγους, ζώδια, οιωνούς, όταν κάθε σοβαρός άνθρωπος, και οι επιστημονικοί σύλλογοι (π.χ. οι αστρονόμοι, οι ψυχολόγοι κλπ.) λένε καθαρά ότι όλα αυτά είναι αυθαίρετα. Ο λόγος του Θεού σε πολλά σημεία τα καταδικάζει με αυστηρότητα!
«Πειράζει που διαβάζουμε τα ζώδιά μας;» ρωτάνε οι μαθητές μου.
«Πειράζει που τα πιστεύετε. Για δύο λόγους: Πρώτο, διότι δείχνετε ότι δεν είστε έξυπνοι. Είναι δυνατό να εξαρτάται η ζωή μας από τα «άστρα» και όχι από την δική μας προσπάθεια, πρωτοβουλία, αυτενέργεια, θέληση; Και δεύτερο, ο Θεός που το απαγορεύει, ξέρει ότι θα οδηγηθούμε σε λάθος δρόμο. Αντί να στρέφουμε την προσοχή μας στις δικές μας ενέργειες, θα κοιτάμε τι είπαν τα άστρα για μας!»
Ο άνθρωπος πρέπει να νοιώθει υπεύθυνος για τις πράξεις του, και να προσπαθεί να διαμορφώσει το μέλλον του, επιδιώκοντας το καλλίτερο γι΄ αυτόν μέσα στα όρια του Θεϊκού νόμου, που είναι ο απόλυτος φυσικός νόμος» απαντάω.
Αλήθεια, αφού όλα αυτά είναι τόσο προφανή, τόσο βέβαια, σύμφωνα με την απλή λογική, αλλά και σύμφωνα με κάθε μορφής επιστημονική έρευνα, γιατί είναι πιστοί Χριστιανοί μόνο ένα μικρό ποσοστό από τους συνανθρώπους μας;
Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε γιατί:
α) «Πιστεύεις σήμερα, τον εικοστό πρώτο αιώνα;» ακούω συχνά να μου λένε. Σίγουρα, αυτοί οι άνθρωποι κάνουν ένα λογικό σφάλμα. Τι σχέση έχει ο αιώνας με την ύπαρξη του Θεού;
Αν δούμε για παράδειγμα μια καινούργια πολυκατοικία, καταλαβαίνουμε ότι την έφτιαξε ένας αρχιτέκτονας, ενώ αν δούμε μια παλιά πολυκατοικία, ένα παλιό κτίσμα, ή έστω την Ακρόπολη, δεν καταλαβαίνουμε ότι όλα αυτά φτιάχτηκαν από κάποιον; Δεν υπάρχει πλέον η έννοια της δημιουργίας επειδή βρισκόμαστε στον εικοστό αιώνα;
β) «Σήμερα, την εποχή των κομπιούτερ, της επιστήμης, εσύ ακόμη πιστεύεις;»
Πράγματι, το κομπιούτερ με βοήθησε πολύ να συλλέξω στοιχεία από πολλά πανεπιστήμια, μέσω του Internet. μόνο που τα στοιχεία αυτά αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο από ότι ισχυρίζονται πολλοί άνθρωποι. Αποδεικνύουν ότι όλα έγιναν με μια Θαυμαστή, μοναδική ακρίβεια, που δεν οφείλεται στην τύχη, στη σύμπτωση. Αλήθεια, θα μπορούσε να φτιαχτεί «κατά τύχη» ένας υπολογιστής; Όχι φυσικά. Τότε, πως θα μπορούσε να φτιαχτεί κατά τύχη ο κόσμος, με όλες τις θαυμαστές ρυθμίσεις που περιγράφτηκαν στις πρώτες σελίδες του βιβλίου;
Κοιτάζοντας τον υπολογιστή, και επικοινωνώντας μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα με κάθε γωνιά του πλανήτη, τις βιβλιοθήκες, τα πανεπιστήμια, τις προσωπικές σελίδες των επιστημόνων, σκέφτομαι, αν είναι δυνατό να πιστεύουν σοβαρά ότι πριν από μερικές γενιές είμαστε πίθηκοι! Ακόμη και στην αρχαιότητα υπήρξαν τα περίφημα επτά θαύματα του κόσμου, που προκαλούν και σήμερα έκπληξη και θαυμασμό.
γ) Οι άνθρωποι φοβούνται την ειρωνεία. Πράγματι, το πνεύμα της ειρωνείας, είναι σατανικό πνεύμα. Η γελοιοποίηση του συνανθρώπου μας κρύβει κακία, μοχθηρία, εγωισμό. Όλα αυτά όμως είναι τόσο έξυπνα κρυμμένα πίσω από το «χιούμορ». Με το πρόσχημα ότι κάνουμε την ζωή μας πιο χαρούμενη προκαλούμε στον συνάνθρωπό μας την δυστυχία.
Κάθε άνθρωπος φοβάται μήπως τον ειρωνευτούν. Χρειάζεται μεγάλη δύναμη χαρακτήρα, για να μπορούμε να μένουμε σταθερά στον στόχο μας, στις πεποιθήσεις μας, χωρίς να φοβόμαστε «τι θα πουν οι άλλοι».
Οι χριστιανοί είναι ισχυρές προσωπικότητες. Ξέρουν τι θέλουν, και δεν λυγίζουν μπροστά στον φόβο της ειρωνείας. Αν γνωρίζουν καλά την Χριστιανική διδασκαλία, γρήγορα γίνονται πολύ αγαπητοί, για πολλούς λόγους. Φέρονται με αγάπη σε όλους. Προσπαθούν να μη δημιουργούν προβλήματα, και επί πλέον προσπαθούν να διευκολύνουν τους άλλους να λύσουν τα δικά τους. Δεν απειλούν την ευτυχία των συνανθρώπων τους. Δεν επιβουλεύονται την περιουσία τους, την οικογένεια τους.
Είναι ένα στήριγμα σε όποιον δυστυχήσει ακολουθώντας τις κοσμικές αυταπάτες. Τελικά, κερδίζουν.
Βέβαια, οι Χριστιανοί τα πετυχαίνουν όλα αυτά, γιατί δεν είναι μόνοι τους. Έχουν ένα στήριγμα που είναι ακαταμάχητο «Είναι σκληρό να κλωτσάς σε πέτρα» είπε ο Κύριος στον νεαρό Παύλο, πριν πιστέψει. Και, ο Παύλος αργότερα είπε, αν ο Θεός είναι μαζί μας, τι σημασία έχει ποιος είναι εναντίον μας;
δ) Οι άνθρωποι απιστούν βλέποντας το κακό παράδειγμα. 
Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο, άνθρωποι «καθώς πρέπει» όπως δάσκαλοι, καθηγητές, ιερείς, να αποδεικνύεται ότι είναι κλέφτες, εκμεταλλευτές, παιδεραστές, τελείως διεφθαρμένοι.
Τι εντύπωση προκαλεί, ένας ιερέας, που την μια μέρα λέει «Οι δε δειλοί και άπιστοι και βδελυκτοί και φονείς και πόρνοι και μάγοι και πάντες οι ψεύσται, θέλουσι έχει την μερίδα αυτών εν την λίμνη την καιομένη με πυρ και θείου» και την άλλη μέρα αποδεικνύεται ότι ο ίδιος ο ιερέας ανήκει σε μια από αυτές τις κατηγορίες!
Τι σκέφτονται τότε οι άνθρωποι; Άρα, μας κορόϊδευε! Τίποτα από αυτά που έλεγε δεν πιστεύει, τίποτα δεν είναι αλήθεια. Μας κοροϊδεύουν, για να μπορούν να μας ελέγχουν ευκολότερα!
Είναι κατανοητή η οργή που προκαλούν οι υποκριτές που βρίσκονται ανάμεσά μας. Εμπορεύονται την πίστη μας, κερδίζουν από την προσπάθειά μας να πλησιάσουμε τον Θεό.
Μοιάζουν με τους εμπόρους που έδιωξε ο Χριστός από τον ναό λέγοντάς τους ότι έκαναν σπήλαιο ληστών τον οίκο του Θεού.
Πρέπει όμως να είμαστε αντικειμενικοί. Τα λίγα αυτά παραδείγματα, όση οργή και αν προκαλούν, δεν πρέπει να μας κρύβουν και τους τόσους άξιους ιερείς, που αγωνίζονται με αυταπάρνηση μέσα σε αντίξοες συνθήκες, να διδάξουν τον λόγο του Θεού.
Να δούμε τους τόσους καλούς ανθρώπους, που κάνουν ένα πολύ αξιόλογο έργο, αλλά είναι ταπεινοί, δεν το προβάλλουν. Ο τύπος και τα μέσα ενημέρωσης προβάλλουν μόνο το κακό. Αν σήμερα κλέψει ένας ιερέας, θα γίνει πρώτη είδηση σε όλα τα δελτία ειδήσεων. Θα ακούσουμε «Οι ιερείς κλέβουν». Θα δημιουργηθεί η εντύπωση ότι οι περισσότεροι κλέβουν. Κανείς δεν θα σκεφτεί ότι «ένας ιερέας έκλεψε, αλλά πόσες χιλιάδες ιερείς κάνουν αυτά που διδάσκουν».
Να προσπαθήσουμε πάντα να είμαστε αντικειμενικοί. Να μη μας παρασύρει η οργή, ο συναισθηματισμός, αλλά να κρίνουμε ήρεμα, εκτιμώντας όλα τα δεδομένα.
Αν ανακαλύψουμε μερικά κίβδηλα νομίσματα κανείς δεν θα συμπεράνει «άρα, όλα τα νομίσματα είναι κίβδηλα».
Αν ανακαλύψουμε μερικούς κίβδηλους ιερείς και δασκάλους, δεν είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι όλοι είναι κίβδηλοι.
ε) Οι άνθρωποι απιστούν βλέποντας τις δοκιμασίες. 
Αλήθεια, μπορεί μια αρρώστια, μια δοκιμασία, να είναι καλή για τον άνθρωπο; Ναι, γιατί οι πιο πολλοί τότε μόνο θυμούνται τον Θεό. Όσο τα πράγματα πάνε καλά, οι άνθρωποι βουλιάζουν στην αναζήτηση του πλούτου, τον εγωισμό, την ειρωνεία για τους πιο φτωχούς. Όταν βρεθούν σε αληθινή ανάγκη, θυμούνται ότι δεν είναι αυτάρκεις, δεν αγοράζονται με τα χρήματα ούτε η υγεία, ούτε η ευτυχία. Παρακαλούν τον Θεό να τους βοηθήσει και κάποιοι επιστρέφουν στην προσευχή, στην κατανόηση της μικρότητάς τους.
Πολλοί άνθρωποι θέλουν τον Θεό συνεργάτη στη δουλειά τους. Έχω δει εμπόρους να σταυρώνουν το πρώτο χιλιάρικο της είσπραξης, για να έρθουν κι άλλα. Αυτό που έχει πρώτα όμως σημασία για τον άνθρωπο, είναι η ηθική βελτίωση, η επιδίωξη της προσωπικής αξίας, η σκέψη της μέλλουσας κρίσης. Αυτό έχει και για τον Θεό την πρώτη προτεραιότητα. Μια αρρώστια, μια δυστυχία, αν μας ξαναφέρει στον δρόμο του Θεού, είναι μεγάλη ευτυχία για τον άνθρωπο.
Ο πλούτος και η ευτυχία δεν πρέπει να απομακρύνουν κανέναν από τον στόχο του, απεναντίας θα πρέπει να γίνονται τα μέσα να δίνεται αγάπη και βοήθεια σε συνανθρώπους μας. Είναι τόσο μεγάλη η χαρά που αισθάνεται ο άνθρωπος όταν μάθει να δίνει, και όχι μόνο να παίρνει!
Κανείς δεν θα περάσει στη γη αδοκίμαστος. την στιγμή της δοκιμασίας, πρέπει να δοξάζουμε τον Θεό, και να τον παρακαλούμε να μας βοηθήσει, όπως τα παιδιά τον πατέρα τους. Είναι σίγουρο, ότι η ευλογία που θα ακολουθήσει, θα είναι μεγαλύτερη από την δοκιμασία. Προτείνω να διαβάσετε τον «Ιώβ», ένα από τα αριστουργήματα που κρύβονται μέσα στην Παλαιά Διαθήκη.
Αναφέρεται ακριβώς σε αυτούς τους προβληματισμούς.
στ) Οι άνθρωποι παρασύρονται από την φιλοσοφία.
Υπάρχουν φιλοσοφικά ρεύματα, που οδηγούν τον άνθρωπο κατ΄ ευθείαν στην καταστροφή. Υπάρχουν όμως και ιδέες, που είναι λογικοφανείς, αληθοφανείς, ύπουλα όμως περιέχουν το σπέρμα της καταστροφής.
Άκουσα κάποτε στο Πανεπιστήμιο την άποψη «Δεν πιστεύω τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι ελεύθερος»
Όμορφο ακούγεται. Ιδιαίτερα αυτό το τελευταίο «είμαι ελεύθερος». μόνο που είναι τελείως παράλογο. Τι σχέση έχει η ελευθερία του ανθρώπου, με το «δεν ελπίζω τίποτα»! Κάποιος που δεν ελπίζει τίποτα, δεν έχει σχέδια, όνειρα, προοπτική, δεν μπορεί να είναι ούτε δημιουργικός, ούτε ευτυχισμένος. Ευτυχία, ακόμη και με την κοσμική έννοια, είναι να βάζουμε κάποιους στόχους και να τους πετυχαίνουμε. Αν δεν πιστεύουμε τίποτα, δεν ελπίζουμε τίποτα, τότε δεν βρίσκουμε νόημα και περιεχόμενο στη ζωή.
Μου έρχεται στον νου ο υπεράνθρωπος του Νίτσε. Οι Χιτλερικοί «άριοι» και οι «κατώτεροι υπάνθρωποι». Οι «αράπηδες» και οι λευκοί. Οι «ευγενείς», οι «αριστοκράτες» και ο «λαός», οι «μικροαστοί». Δεν υπάρχει διάκριση, που να μην έχει θεμελιωθεί πάνω σε μια φιλοσοφική θεωρία.
Οι περισσότερες όμως φιλοσοφικές ιδέες χωρίζουν τους ανθρώπους. Βάζουν φράγματα, στεγανά ανάμεσά τους. Δημιουργούν πάλη ανάμεσα στις τάξεις εξόντωση του υπανθρώπου από τον υπεράνθρωπο, εκμετάλλευση του μαύρου από το λευκό, της μειοψηφίας από την πλειοψηφία.
Πόσο διαφορετικός αλήθεια είναι ο Χριστιανισμός, όταν εφαρμόζεται! «Δεν υπάρχει δούλος, ούτε ελεύθερος, όλοι είσαστε αδέλφια και έχετε πατέρα τον Θεό» είπε ο Ιησούς Χριστός.
Δυστυχώς, υπήρξαν πολλοί υποκριτές και μέσα στις εκκλησίες, ιδιαίτερα κάποιοι ξένοι «ιεραπόστολοι». Υιοθέτησαν την δουλεία, την καταπίεση του ανθρώπου από άνθρωπο, αγνοώντας τον λόγο του Χριστού που υποτίθεται ότι δίδασκαν.
Αν εφαρμοζόταν η Χριστιανική διδασκαλία, δεν θα έπρεπε να υπάρχει η αδικία και η καταπίεση που υπάρχει στις μέρες μας. Ο εργοδότης, έπρεπε να φέρεται με αγάπη και καλοσύνη στους εργαζόμενους, να μην τους εκμεταλλεύεται τόσο απροκάλυπτα, τόσο απάνθρωπα, αλλά να χρησιμοποιεί τον πλούτο του για το κοινό καλό, το δικό του και των ανθρώπων που εργάζονται μαζί του. Έχει σοβαρή ευθύνη για την συμπεριφορά του.
Ο εργαζόμενος τότε στον εργοδότη θα όφειλε να είναι τίμιος και ειλικρινής. Δεν θα τον οδηγούσε η αδικία που βλέπει, να γίνεται συχνά ψεύτης, υποκριτής, να κάνει πως δουλεύει χωρίς να προσπαθεί πραγματικά. Θα έβλεπε ότι του φέρονται με αγάπη, και θα όφειλε να φερθεί και αυτός με ειλικρίνεια, διαφορετικά θα ήταν αδικαιολόγητος, ένοχος. Και τώρα είναι ένοχος όταν είναι ανειλικρινής, αλλά ωθείται σε μια τέτοια συμπεριφορά από τον εργοδότη, που είναι συνένοχος. Ο ένας σπρώχνει τον άλλον στον γκρεμό, και τελικά όλοι μαζί καταστρέφονται εργοδότες και εργαζόμενοι.
Αν εφαρμοζόταν ο Χριστιανισμός στην πράξη, σαν θεμέλιο της κοινωνίας, δεν θα έβρισκαν έδαφος για να αναπτυχθούν τα υλιστικά κινήματα, που κερδίζουν οπαδούς λέγοντας ότι θα φέρουν δικαιοσύνη.
Πράγματι, ο άνθρωπος διψάει για δικαιοσύνη. Όσοι φέρονται άδικα, απάνθρωπα, προκαλούν δίκαιους τριγμούς στον κοινωνικό ιστό. Δημιουργούν έχθρα, μίσος, οδηγούν την κοινωνία σε έκρηξη. Δεν θα χαρούν την αδικία τους για πολύ, ούτε σε αυτήν την ζωή, ούτε στην άλλη.
Όταν δεν εφαρμόζεται ο λόγος του Θεού, αρχίζουν οι ανθρώπινες προσπάθειες. Δυστυχώς, είναι ατελείς απόπειρες, καταπιεστικές, που περιέχουν μίσος, εκδίκηση, επιβολή. Θυμίζουν συχνά την προσπάθεια του Αδάμ και της Εύας, που πήραν φύλλα συκιάς για να φτιάξουν τα πρώτα τους ρούχα, να ντυθούν!
Η ανθρώπινη δικαιοσύνη και τα φιλοσοφικά ρεύματα συχνά θυμίζουν τους ήρωες των τηλεοπτικών παραγωγών του Hollywood. Ένας «καλός», παρατηρεί ότι υπάρχει αδικία, σκοτώνει επί δύο ώρες μερικές δεκάδες «κακούς» και η ταινία τελειώνει, αφήνοντας τους θεατές με την αίσθηση ότι επιβλήθηκε δικαιοσύνη.
Η δικαιοσύνη του Θεού όμως μιλάει για την ρίζα του κακού. Αν την ακολουθήσουμε, θα γίνει η γη πολύ καλύτερη, και θα δουν οι υλιστές πως γίνεται το όραμά τους πραγματικότητα. Αν όμως δεν την ακολουθήσουμε, ας είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε τις συνέπειες.
ζ) Η έλλειψη αγάπης από μερικούς Χριστιανούς.
Συχνά με έκπληξη παρατηρώ ότι κάποιοι Χριστιανοί μισούν τους Εβραίους. «Αυτοί σταύρωσαν τον Χριστό» λένε.
Ο Χριστός, ήρθε στη γη για να σταυρωθεί, για να μας ελευθερώσει από το προπατορικό αμάρτημα. Δεν έγινε τίποτα, που να μην το ήθελε. Όταν μισούμε τους Εβραίους, επειδή σταύρωσαν τον Χριστό, κάνουμε τον Χριστό αδύναμο, που δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην ανθρώπινη θέληση.
Δεύτερο, το μίσος δεν επιτρέπεται για κανέναν λόγο στους Χριστιανούς. Πρέπει να υπάρχει αγάπη για όλους.
Τρίτο, η συλλογική ευθύνη, είναι αντιχριστιανική ιδεολογία. Δεν μπορεί για ένα λάθος να φταίνε όλοι. Υπάρχουν σε κάθε ομάδα, σε κάθε τάξη, σε κάθε λαό, οι καλοί και οι κακοί. Έχω γνωρίσει πολύ καλούς Εβραίους, και πολύ κακούς Εβραίους, όπως έχω γνωρίσει πολύ καλούς Χριστιανούς, και πολύ κακούς Χριστιανούς. Η αγάπη τους σπρώχνει
όλους προς το καλό, ενώ το μίσος τους οδηγεί όλους αντίθετα από το θέλημα του Θεού. Είναι απίστευτο, να μισούμε στο όνομα του Χριστού, που είπε να αγαπάμε τους εχθρούς μας, και να κάνουμε καλό ακόμη και σε αυτούς που μας αδικούν και μας καταριόνται!
Δεν επιτρέπεται «Χριστιανικές» ομάδες να έρχονται αντιμέτωπες και να χτυπάει η μία την άλλη (!), να βρίζονται (!), να επιβάλλουν το «Χριστιανικά ορθό» με την βία. Αυτοί είναι ένοχοι για την απομάκρυνση χιλιάδων ανθρώπων από την εκκλησία και τον λόγο του Χριστού. «Αλίμονο σε όσους σκανδαλίσουν έναν από τους απλούς ανθρώπους που με ακολουθούν» είπε ο Χριστός, και αυτοί, δυστυχώς, σκανδαλίζουν χιλιάδες.
Ας προσέξουμε λοιπόν, να μην διώχνουμε με την συμπεριφορά μας, τους ανθρώπους από τον λόγο του Χριστού. Ας έχουμε στο μυαλό μας την πρώτη και βασική εντολή. Να αγαπάμε τον Θεό κάνοντας το θέλημά του, και τον συνάνθρωπό μας σαν τον εαυτό μας. Η ευτυχία που θα νοιώσουμε, είναι η πρόγευση μιας ζωής, που δεν θα την σταματήσει ο θάνατος.


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΘΕΟΣ

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Δευτ Δεκ 28, 2015 8:44 pm

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Γιατί έγραψα αυτό το βιβλίο; Μήπως ο Θεός έχει ανάγκη από διαφήμιση; Μήπως χρειάζεται τους ανθρώπους; Μήπως έχει ανάγκη από προπαγάνδα, όπως τα πολιτικά κόμματα;
Ο Θεός δεν έχει ανάγκη από την πίστη μας. Υπάρχει σήμερα, υπήρξε πάντα, θα υπάρχει πάντα, ανεξάρτητα από εμάς. Εμείς έχουμε ανάγκη από τον Θεό.
Εμείς δεχόμαστε στη ζωή μας το μήνυμα του ευαγγελίου, και η ζωή μας αλλάζει. Αποκτάει νόημα, σκοπό, περιεχόμενο.
Δεν φοβόμαστε τον Θάνατο. Βαδίζουμε με σιγουριά και πίστη, όπως ένα παιδί που κρατάει από το χέρι τον πατέρα του, και νοιώθει απόλυτη ασφάλεια.
Το βιβλίο αυτό είναι αποτέλεσμα της φρίκης που ένοιωσα, όταν κατάλαβα ότι χιλιάδες άνθρωποι γύρω μας έχουν λανθασμένη εικόνα για τα πορίσματα της επιστήμης. Πιστεύουν ότι η επιστήμη οδηγεί στην αθεΐα, ενώ οδηγεί στον Θεό! Με βέβαιο και απόλυτο τρόπο!
Εύχομαι το βιβλίο αυτό να αποτελέσει αφορμή για σκέψη. Ζητώ συγνώμη για την παρορμητική γραφή, και τις φιλολογικές ατέλειες. Για μένα είχε σημασία μόνο το κυνήγι της επιστημονικής αλήθειας. Όπως με βοήθησαν κάποιοι άνθρωποι, έτσι ελπίζω, με αληθινή αγάπη για όλους τους αναγνώστες μου, να βοηθήσω και εγώ με την σειρά μου κάποιους συνανθρώπους που μου να «μην περπατήσουν στο σκοτάδι, αλλά να έχουν φως της ζωής».
Αν κάποιος από τους αναγνώστες έχει απορίες πάνω σε αυτά που έγραψα, και μπορώ να τον βοηθήσω, με μεγάλη ευχαρίστηση θα δεχτώ τα σχόλια του.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. «ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ»
2. «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ»
3. «ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ» (5 ΤΟΜΟΙ) του Π. Τρεμπέλα
4. «Ο άνθρωπος μέσα στο σύμπαν» Αστερίου Χατζηνικολάου
5. «Ιησούς ο Χριστός» Λεωνίδα Διαμαντόπουλου
6. «Αρχαιολογία και Αγία Γραφή» Νικολάου Βασιλειάδη
7. «Χριστός ο αληθινός Θεός» Δημητρίου Κόκορη
8. «A brief history of Time» Stephen Hawking
9. «The first three minutes» Steven Weinberg
10. «God and the astronomers» Robert Jastrow
11. «The Big Bang» Joseph Silk
12. «Κοσμολογία» Κοντόπουλου-Κωστάκη
13. «Αστροφυσική» Δ. Κωστάκη
14. «Η κόμη της Βερενίκης» Γ. Γραμματικάτη
15. «God and the New Physics» Paul Davies
16. «The Bible science and creation (Coder-Maxwell-Howe)
17. «Υπομνήματα στην Παλαιά Διαθήκη» (8 τόμοι) Π. Τρεμπέλα
18. «Το μυστήριο του θανάτου» Νικ. Βασιλειάδη
19. «Υπάρχει Θεός» Τιμοθέου Κιλίφη
20. «Ιησούς Χριστός» Τιμοθέου Κιλίφη
21. «Ραδιενέργεια» Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης
22. The archaeology of Ralestine and the Bible-From the stone age to Christianity-Recent discoveries in Bible Lands (W. F. ALBRIGHT)
23. «Faith and the physical world» David Dye
24. «Science return to God» James Jauncey
25. «Εβραϊκή αρχαιολογία» Βασ. Βέλλα
26. «Τι πρόσφερε ο Χριστιανισμός» Λεωνίδα Διαμαντόπουλου
27. «Foundation of Modern Physical Science» Holton
28. «Forces and Fields in Special Relativity» Ganley
Η αναζήτηση στο Internet με την μηχανή αναζήτησης Metacrawler πάνω στα θέματα της αστρονομίας, της κυτταρικής βιολογίας, της ραδιοχρονολόγησης, της ατομικής φυσικής, της βιβλικής αρχαιολογίας, βοήθησαν σημαντικά. Αν κάποιοι αναγνώστες έχουν δυνατότητα έρευνας στο Internet, θα ωφεληθούν ιδιαίτερα. Συνιστώ τις βιβλιοθήκες των Πανεπιστημίων, τις προσωπικές σελίδες των επιστημόνων, την εγκυκλοπαίδεια Britannica.


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΘΕΟΣ

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Τρί Δεκ 29, 2015 7:35 pm

Αποσπάσματα από διάσημους επιστήμονες σχετικά με την πίστη τους στον Θεό

Johannes Kepler [1571-1630] 
Αστρονομία / νόμοι της κίνησης των πλανητών
«Είχα την πρόθεση να γίνω  θεολόγος για να εξερευνήσω τον Θεό … αλλά τώρα βλέπω πόσο ένδοξος  είναι ο Θεός, και μέσα από την αστρονομία που τελικά επέλεξα να ακολουθήσω,
«Οι ουρανοί διηγούνται τη δόξα του Θεού.» όπως λέει η Αγιά Γραφή.»
«Είμαι Χριστιανός … πιστεύω … αποκλειστικά και μόνο στη χάρη του Ιησού Χριστού … Αυτός είναι καταφύγιο και παρηγοριά.»
«Ας χαθώ εγώ, αν έτσι πρέπει για να υψωθεί το όνομα του Θεού Πατέρα » «Ο Θεός είναι Δημιουργός μοναδικός στο είδος του που δημιούργησε τη φύση και τη ζωή από το τίποτα.»…
Μπλεζ Πασκάλ [1623-1662] Φυσικός, ασχολήθηκε με την υδροστατική, και εφεύρε την αριθμομηχανή » Ιησούς Χριστός, έχω διαχωρίσει πολλές φορές τον αυτό μου από Αυτόν: Έχω φύγει από Αυτόν, Τον έχω αρνηθεί, Τον έχω σταυρώσει.
Δεν θέλω να ξαναφύγω από αυτόν.
Μπορούμε να μείνουμε κοντά σε αυτόν μόνο με τους τρόπους που διδάσκει το ευαγγέλιο.
Αν και η ολική απάρνηση του ευαγγελίου είναι γλυκιά  Εγώ προτιμώ ολική υποταγή στον Ιησού Χριστό … » {Από ένα χειρόγραφο του, ημερομηνία Δευτέρα 23 Νοεμβρίου, 1654 βρέθηκε μέσα σε παλτό του την ημέρα του θανάτου του} «Γνωρίζοντας τον Θεό χωρίς να αναγνωρίζουμε τη δική μας αθλιότητά κινδυνεύουμε να υπερηφανευθούμε. Γνωρίζοντας τη δική μας αθλιότητά, χωρίς να γνωρίζουμε τον Θεό κινδυνεύουμε να απελπιστούμε». [Pascal – Pensees τεύχος 527]
Ο Robert Boyle [1627-1691]
Ιδρυτής της σύγχρονης χημείας / με ενδιαφέροντα επίσης στην θερμοδυναμική
Πρόεδρος Ιεραποστολικής οργάνωσης για τη διάδοση του Ευαγγελίου στη Νέα Αγγλία. Χρηματοδότησε  τη μετάφραση της Βίβλου στα Iρλανδικά, Τουρκικά και Αραβικά. Συγγραφέας του  βιβλίου «The Christian Virtuoso » το οποίο αφορούσε τη μελέτη της φύσης από την χριστιανική άποψη.
Συγγραφέας του χριστιανικού λατρευτικού βιβλίου, «Occasional Reflections » Μετά το θάνατό του εκδόθηκε το βιβλίο «οι  Διαλέξεις του Βoyle» που ήταν διαλέξεις που αφορούσαν την υπεράσπιση του Χριστιανισμού «Από ένα κομμάτι της ζωής του Χριστού που γνωρίσαμε μέσα από την Αγία Γραφή, θα μπορέσουμε να τον κατανοήσουμε καλύτερα» «Τα πάθη του Χριστού, ο θάνατος Του, η ανάσταση και η ανάληψή Του, και όλα αυτά τα θαυμαστά έργα που έκανε κατά τη διάρκεια της παραμονής του πάνω στη γη, για να βεβαιώσει την ανθρωπότητα ότι είναι ο Θεός  αλλά και άνθρωπος.»
Ο Sir William Herschel [1738-1822]
Αστρονόμος. Ανακάλυψε τον πλανήτη Ουρανό, αρκετά νεφελώματα, και εξερεύνησε διάφορους αστέρες. Πρώτος περίγραψε με ακρίβεια την λειτουργία του Γαλαξία
«Όλες οι ανθρώπινες ανακαλύψεις φαίνεται να γίνονται μόνο για την επιβεβαίωση όλο και περισσότερο των αληθειών που περιέχονται στις Ιερές Γραφές. » «Αν κάποιος είναι αστρονόμος  και άθεος πρέπει να είναι απλά τρελός.»
Louis Pasteur [1822-1895]
Πατέρας της Μικροβιολογίας, ανέπτυξε την «παστερίωση»
«Όσο πιο πολύ μελετώ τη φύση , τόσο πιο πολύ μένω κατάπληκτος με το έργο του Δημιουργού της.» «Η επιστήμη φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά στο  Θεό.»

Ο Sir Lister Joseph [1827-1912]
Βελτίωσε τις μεθόδους χειρουργικών επεμβάσεων. «Είμαι πιστός στα θεμελιώδη δόγματα του χριστιανισμού»
Ο Sir Isaac Newton [1642-1727]
Γνωστός επίσης για τους τρεις νόμους της κίνησης που θέσπισε: 1) Νόμος της αδράνειας
2) Δύναμη = επιτάχυνση * μάζα
3) Η αρχή της δράσης και αντίδρασης
Προσπάθησε να ερμηνεύσει το βιβλίο του προφήτη Δανιήλ της Παλαιάς Διαθήκης και εξέδωσε ένα σύγγραμμα με τις ερμηνείες του πάνω σε αυτό.
«Σχετικά με τους έσχατους καιρούς και το τέλος, λίγοι θα σώσουν την ψυχή τους. Αυτοί που θα στρέψουν την προσοχή στις προφητείες, και θα επιμείνουν στην μελέτη της Αγίας Γραφής, εν μέσω πολλής αντίδρασης και διωγμού από τους ενάντιους.» «Υπάρχουν πολύ περισσότερα σημεία γνησιότητας και αλήθειας στην Αγία Γραφή από ό, τι σε οποιοδήποτε άλλη ιστορία.»  «Αυτό το πράγμα [αναφερόταν σε ένα μοντέλο του ηλιακού μας συστήματος σε κλίμακα] δεν είναι παρά μόνο μια μικροσκοπική απομίμηση ενός πολύ μεγαλύτερου συστήματος του οποίου τους κανόνες λειτουργίας όλοι σας ξέρετε, και δεν είμαι διατεθειμένος να σας πείσω ότι αυτό το απλό παιχνίδι  (το μοντέλο) έχει δημιουργηθεί χωρίς να επέμβει κάποιος κατασκευαστής. Παρόλα αυτά, κάθε άθεος, πιστεύει ότι το γνήσιο σύμπαν έχει δημιουργηθεί χωρίς κάποιον κατασκευαστή – δημιουργό ! Παρακαλώ τώρα απαντήστε σύμφωνα με αυτή την συλλογιστική σκέψη σε τι αποτέλεσμα καταλήγετε ; «


Ο Samuel Morse [1791-1872]
Ο εφευρέτης του τηλέγραφου
«Εκπαίδευση χωρίς  θρησκεία ενεδρεύει τον κίνδυνο υποκατάστασης άγριων θεωριών για την απλότητα των κανόνων του Χριστιανισμού». Πρώτο μήνυμα που έστειλε από το ηλεκτρικό τηλέγραφο: «Αυτό κατόρθωσε ο Θεός!» {Αυτό βρίσκεται στην Αγία Γραφή. Αριθμοί 23:23} {Το μήνυμα στάλθηκε από ένα δωμάτιο του Ανώτατου  Δικαστήριο μέσα στο Καπιτώλιο σε μία αποθήκη σιδηροδρόμων στην Βαλτιμόρη. 24η Μαΐου του 1844} {Σε μία επιστολή, Ο  Samuel Morse έγραψε «Αυτό κατόρθωσε ο Θεός!», υπογραμμίζοντας τη λέξη «ΘΕΟΣ» δύο φορές!}

Ο Jean-Henri Fabre [1823-1915]
Εντομολογία, Βιολογία
Συγγραφέας της 8-τόμης εγκυκλοπαίδειας «Αναμνηστικά της εντομολογίας» στη οποία αναλύει λεπτομερώς των τρόπο ζωής και τη ιστορία προέλευσης πολλών ειδών. «Χωρίς Αυτόν, δεν καταλαβαίνω τίποτα. Χωρίς Αυτόν, όλα είναι σκοτάδι … Κάθε περίοδος έχει της εμμονές της.  Θεωρώ τον αθεϊσμό σαν μια εμμονή. Είναι η ασθένεια της εποχής. Θα μπορούσατε να πάρετε το δέρμα μου από μένα πιο εύκολα από ότι την πίστη μου στο Θεό. «


George Washington Carver
Γεωχημικός, εφεύρε του πάνω από 300 προϊόντα
«Χωρίς το Σωτήρα μου, δεν είμαι τίποτα.» «Μου αρέσει να σκέφτομαι τη φύση ως ένα  απεριόριστο ραδιοτηλεοπτικό σταθμό, μέσω του οποίου ο Θεός μας μιλάει κάθε ώρα, και τόμο που πρέπει να κάνουμε εμείς είναι απλά να συντονιστούμε σε αυτόν τον ρυθμό» «Ο Θεός θα μας αποκαλύψει πράγματα που ποτέ δεν αποκάλυψε νωρίτερα, αντον εμπιστευτούμε.  Στο εργαστήριο μου δεν έχω βιβλία η εγχειρίδια  καθώς δεν θέλω να με καθοδηγούν αυτά , σε ότι κάνω θέλω να με καθοδηγεί ο Θεός»
Τζέιμς Κλερκ Μάξγουελ [1831-1879]
Στατιστική Θερμοδυναμική, πεδίο εξισώσεων του ηλεκτρισμού, του μαγνητισμού και του φωτός. «Καμία  θεωρία εξέλιξης  δεν μπορεί να θεμελιωθεί σε ότι αφορά την ομοιότητα των μορίων, για να συμβεί εξέλιξη προϋποθέτονται συνεχείς αλλαγές. » «Παντοδύναμε Θεέ, που δημιούργησες τον άνθρωπο κατ’εικόνα σου, και τον έκανες μια ζωντανή ψυχή που θα μπορούσε να ασκήσει εξουσία πάνω στη Γη μετά από Σένα, σε άλλα δημιουργήματά σου, δίδαξέ μας από τα έργα σου πως μπορούμε αυτά να  χρησιμοποιήσουμε για το καλό μας και δώσε μας δύναμη για να σε υπηρετήσουμε, ώστε να πράττουμε τον ευλογημένο Λόγο σου και να πιστεύουμε σε εκείνον τον οποίον απέστειλες για να μας λυτρώσει από τις αμαρτίες μας. Όλα αυτά τα ζητάμε στο όνομα του Ιησού Χριστού» (μια προσευχή που βρέθηκε στις σημειώσεις του Maxwell)
Ο Maxwell  ήταν χρόνια πιστός και «εργάστηκε»  πολύ στην εκκλησία που ήταν δίπλα στο σπίτι του..

Μάικλ Φαραντέι [1791-1867]
Εφευρέτης της ηλεκτρικής γεννήτριας και του μετασχηματιστή.
Ανακάλυψε το  βενζόλιο – το οποίο χρησιμοποιείται για να φτιαχτούν  πλαστικά, νάιλον και βαφές. Έφτιαξε πρώτος τους δοκιμαστικούς σωλήνες. Περιέγραψε τη θεωρία του πεδίου. * Έχει χαρακτηριστεί από τον Αλβέρτο Αϊνστάιν ως το θεμέλιο για τις μετέπειτα δικές του επιστημονικές ανακαλύψεις του * Ενεργό μέλος στην εκκλησία του για πάνω από 20 χρόνια «Προβληματισμοί; δεν έχω τίποτα. Είμαι ακουμπισμένος μόνο σε βεβαιότητες.» Γνωρίζω σε ποιόν έχω πιστέψει και είμαι πεπεισμένος ότι αυτός είναι σε θέση να διατηρήσει αυτό που έχω διαπράξει μέχρι εκείνη την ημέρα εκείνη. » (ακριβώς τα ίδια λόγια χρησιμοποιεί και ο Απόστολος Παύλος  σε μια επιστολή του, ΤΙΜΟΘΕΟΣ Β’1, 12)» «Ένας Χριστιανός βρίσκει τον οδηγό του μέσα στο Λόγο του Θεού, και δεσμεύει την σωτηρία της ψυχής του στα χέρια του Θεού. Δεν ψάχνει για την εξασφάλιση της επίγειας ζωής του, παρόλο που ο Λόγος μπορεί να του την δώσει, και αν το μυαλό του είναι ενοχλημένο από τις έγνοιες και τους φόβους που χαμού του, δεν μπορεί πάει πουθενά αλλού, εκτός από  την προσευχή στο θρόνο της χάρης του Θεού και στην μελέτη της Αγίας Γραφής. »
«Δεδομένου ότι η ειρήνη είναι αποκλειστικά ένα από τα δώρα του Θεού” και δεδομένου ότι μόνο αυτός που τη δίνει στα παιδία του, γιατί φοβόμαστε; Από την στιγμή που το μεγαλύτερο δώρο του ήταν ότι έδωσε για εμάς τον μονογενή  του υιό΄.». – [1861 επιστολή του]
«Η Βίβλος, και μόνο αυτή, χωρίς προσθήκες η αφαιρέσεις, είναι ο μοναδικός, επαρκής οδηγός για κάθε άνθρωπο, ανά πάσα στιγμή και σε κάθε περίπτωση … Γιατί η πίστη στη Θεότητα και το έργο του Χριστού είναι  δώρο του Θεού στον άνθρωπο, και η απόδειξη μας σε αυτή την πίστη είναι η υπακοή στις εντολές του Χριστού. «

Τζέιμς Πρέσκοτ Τζάουλ [1818-1889]
Περιέγραψε το πρώτο νόμο της θερμοδυναμικής: Ο νόμος της διατήρησης της ενέργειας.
[ Ο Αμερικανός βιοχημικός Isaac Asimov, δήλωσε ο πρώτος νόμος της θερμοδυναμικής είναι «Μια από τις πιο σημαντικές γενικεύσεις στην ιστορία της επιστήμης»] Κινητική θεωρία των αερίων «Joule-Thomson» φαινόμενο – η  βάση της ψύξης. Μια μονάδα ενέργειας [έργο] στη φυσική ονομάζεται «Joule»»Είναι προφανές ότι μια γνωριμία με τους φυσικούς νόμους δεν  σημαίνει τίποτα λιγότερο από μια απλή γνωριμία με το μυαλό του Θεού και τον τρόπο έκφρασής του». «Οι νόμοι που διατηρούν το σύμπαν … διέπονται από την κυρίαρχη βούληση του Θεού» «Μετά από τη γνώση του, και την υπακοή στο θέλημα του Θεού, ο επόμενος στόχος θα πρέπει να είναι για εμάς να μάθουμε κάτι από τα χαρακτηριστικά της σοφίας,της δύναμης, και της καλοσύνης του, όπως αυτά τα στοιχεία αποδεικνύονται από  τα έργα των χειρών του.

Ο Λόρδος Κέλβιν [1824-1907]
Φυσικός, νόμοι της θερμοδυναμικής, απόλυτη κλίμακα θερμοκρασίας, εφευρέτης «Όσον αφορά την προέλευση της ζωής και της επιστήμης … επιβεβαιώνεται θετικά μια δημιουργική δύναμη.» «Συντριπτικά ισχυρές αποδείξεις του ευφυούς σχεδιασμού της ζωής  βρίσκονται γύρω μας … η αθεϊστική ιδέα είναι τόσο παράλογη που δεν μπορώ ούτε καν να την σχολιάσω.»


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΘΕΟΣ

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Τετ Δεκ 30, 2015 8:39 pm

Υπολογιστές υπέρ του Μωυσή.

Υπολογιστικά συστήματα με τα κατάλληλα προγράμματα, κατάφεραν να προσομοιάσουν το άνοιγμα της Ερυθράς Θάλασσας στο πέρασμα του Μωυσή. Και τώρα οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι πράγματι έγινε. Δείτε πως.

Δεν είναι μύθος! Μελέτη Αμερικανών ερευνητών με τη βοήθεια προσομοίωσης σε υπερσύγχρονο υπολογιστή ισχυρίζεται ότι τα βιβλικά νερά της ερυθράς θάλασσας άνοιξαν για να περάσουν οι κυνηγημένοι Ισραηλίτες από τους Αιγύπτιους.
Έως σήμερα μια τέτοια μοντελοποίηση δεν είχε γίνει. Μπορεί τα βιβλικά κείμενα να αναφέρονται στην ύπαρξη ενός ανατολικού άνεμου που βοήθησε ένα στενό κομμάτι της ερυθράς θάλασσας να ανοίξει αλλά κάτι τέτοιο δεν είχε αποδειχτεί.
Όπως αναφέρει η Βίβλος ο Μωυσής με χιλιάδες κόσμου εγκατέλειψε την περιοχή ενώ τον κυνηγούσε ο στρατός των Φαραώ. Κατόρθωσαν να διασχίσουν την ερυθρά θάλασσα και να σωθούν.
Κάτι τέτοιο ακούγεται σαν φαντασίωση, αλλά η ερευνητική ομάδα του Εθνικού Κέντρου Ατμοσφαιρικής Έρευνας (NCAR) και του Πανεπιστημίου του Κολοράντο δημιούργησε ένα μοντέλο προσομοίωσης σε υπολογιστή για να αποδείξει ότι μπορεί να συμβεί.
Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες το φαινόμενο αυτό ονομάζεται «wind setdown" όπου ένας ισχυρός και επίμονος άνεμος μπορεί υπό ορισμένες συνθήκες να ωθήσει τα ύδατα προς τα πάνω και έτσι να δημιουργηθεί ένα λεπτό κενό.
"Ο διαχωρισμός των υδάτων μπορεί να κατανοηθεί μέσω της δυναμικής των υγρών. Ο άνεμος μετακινεί το νερό με τρόπο σύμφωνο με τους φυσικούς νόμους, δημιουργώντας ένα ασφαλές πέρασμα ανάμεσα στο νερό και μετά επιτρέπει ξανά στο νερό να εισβάλει και να καλύψει το πέρασμα", δήλωσε ο Ντριους. 

 Στο παρελθόν και άλλοι επιστήμονες είχαν αποπειραθεί να ερμηνεύσουν το πέρασμα της Ερυθράς Θάλασσας μέσω φυσικών εξηγήσεων. Κάποιοι πρότειναν ότι ένα τσουνάμι μπορεί να ανάγκασε τα νερά αρχικά να υποχωρήσουν και έπειτα να επανέλθουν γρήγορα. Κάποιοι άλλοι υποστήριξαν ότι είναι εφικτό ένας ισχυρός και επίμονος άνεμος να χαμηλώσει πολύ το επίπεδο του νερού σε μια περιοχή, ώστε να μπορούν να τα διασχίσουν περπατώντας οι άνθρωποι.


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.

Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 10076
Εγγραφή: Κυρ Αύγ 19, 2012 12:18 pm
Τοποθεσία: ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗ

Re: ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΘΕΟΣ

Δημοσίευσηαπό ΦΩΤΗΣ » Πέμ Δεκ 31, 2015 7:35 pm

Υπολογιστής αποκαλύπτει την αλήθεια της Γραφής


Το περιστατικό δημοσιεύθηκε στο τεύχος Ιουλίου 1970 του περιοδικού Avionics News (Αεροπορικά νέα), μηνιαίας εκδόσεως της Aircraft Electronics Association Inc., η οποία εδρεύει στην Σαρασότα της Φλόριδας. ΗΠΑ (Sarasota, Florida).
 Γνωρίζατε, ότι το διαστημικό πρόγραμμα ασχολείται στο να αποδείξει, ότι αυτό το οποίον έχει αποκληθεί «μύθος» στην Αγία Γραφή είναι αληθές;
 Ο κ. Harold Hill (Χάρολτ Χίλλ), Πρόεδρος της Curtis Engine Company (Εταιρία Κούρτις Έντζιν), εκ Βαλτιμόρης (Πολιτεία Μαίρυλαντ, Η.Π.Α.) και Σύμβουλος στο διαστημικό πρόγραμμα διηγείται τα ακόλουθα: "Νομίζω, ότι ένα από τα πλέον εκπληκτικά πράγματα, τα οποία μας παρέχει σήμερα ο Θεός, συνέβη τελευταίως στους αστροναύτες μας και τους διαστημικούς επιστήμονες εις το Green Beld Md (Γκρήιν Μπέλτ, της Πολιτείας Μαί-ρυλαντ).
Αστροναύτες και επιστήμονες προσπάθουσαν να προσδιορίσουν την θέση του ηλίου, της σελήνης και των πλανητών στον διαστημικό χώρο μετά 100 και 1000 έτη από τώρα.
Πρέπει να γνωρίζουμε την θέση αυτή, ώστε να μην αποστείλουμε τεχνητούς δορυφόρους, οι οποίοι θα συγκρουσθούν αργότερα επί τινος άστρου κατά την διάρκεια των περιστροφών του.
 Οφείλουμε να καθορίσουμε (προσδιορίσουμε) την τροχιά των τεχνητών δορυφόρων, λαμβάνοντας υπ' όψη την διάρκεια της ζωής των και την προσεχή θέση των πλανητών, ούτως ώστε να μην αποτύχει οριστικώς (will not bog down) η όλη προσπάθεια της αποστολής.
 Για τον σκοπό αυτόν τέθηκε σε λειτουργία ηλεκτρονικός υπολογιστής, ο οποίος άρχισε να καταμετρά διά μέσου των αιώνων τον χρόνο, προ των ημερών και μετά τις ημέρες μας.
 (Σ.Μ. Τούτο έπρεπε να γίνει διά να καθορισθούν οι συντεταγμένες των ουρανίων σωμάτων κατά το περασμα των αιώνων).
 Αιφνιδίως όμως ο ηλεκτρονικός υπολογιστής «μπλοκαρίσθηκε» (came to a halt).
 O υπολογιστής σταμάτησε και έδωσε κόκκινο σήμα, το οποίο σήμαινε, ότι συνέβαινε κάποιο λάθος ή ως προς τας πληροφορίας, πού του έδωσαν, ή ως προς τα αποτελέσματα, τα όποια εξήγοντο, συγκρινόμενα προς τα δεδομένα (standards).
 Οι χειριζόμενοι τον ηλεκτρονικό υπολογιστή κάλεσαν τούς τεχνικούς διά να τον ελέγξουν, αυτοί όμως μετά τον έλεγχο βεβαίωσαν: «Είναι τέλειος». O επικεφαλής των εργασιών της I .Β .Μ. ρώτησε «τί συμβαίνει; τί δεν πηγαίνει καλά;» 
 Στην ερώτηση του οι επιστήμονες του Διαστημικού Κέντρου απήντησαν:"Λοιπόν, βρήκαμε ότι λείπει μία ημέρα από το διάστημα κατά τούς παρελθόντας αιώνας." (Well, we have found there is a missing in space in elapsed time).
 Εις την αμηχανία των άρχισαν να ξύνουν νευρικά το κεφάλι των και να τραβούν τα μαλλιά των.
Αλλά δεν εύρισκαν απάντηση.
 Ένας όμως εκ των μελών τής ομάδας, ο οποίος ήταν πιστός (ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ), είπε κάποιαν στιγμή, «ξέρετε, όταν ήμουν μαθητής του βιβλικου Σχολείου, μας είχαν ειπεί. ότι ο ήλιος εστάθη ακίνητος εις τον ουρανό».
 Οι συνάδελφοι του δεν τον πίστευσαν.
Αφού όμως δεν είχαν άλλην απάντηση εις το ανεξήγητο αίνιγμα τους, του είπαν:«Απόδειξε μας αυτό πού λέγεις».
Εκείνος πήρε μιαν Αγία Γραφή, ανέτρεξε εις το βιβλίο του Ιησού τού Ναυή, όπου βρήκαν την συγκεκριμενη γραφη.
 Ιησούς του Ναυή Ι' - 8 -14, βρήκαν ότι ό Κύριος λέγει στον Ιησού τού Ναυή:(Ιησους του Ναυη Ι - 8): Και είπε Κύριος προς τον Ιησούν, Μη φοβηθής αυτούς· (τούς εχθρούς σου) διότι παρέδωκα αυτούς εις την χείρα σου· δεν θέλει σταθή έμπροσθέν σου ουδείς εξ αυτών.
Ο Ιησούς του Ναυή έπρεπε να τελείωση την καταδίωξη των εχθρών του εν όσο ήταν ημέρα · εάν ερχοταν το σκοτάδι της νυκτας, δεν θα επιτύγχανε η καταδίωξη. Γι' αυτό ο Ιησούς του Ναυή παρακάλεσε τον Κύριο να κάνει θαύμα, ετσι ώστε ό ήλιος να μείνει ακίνητος.

 Ιησoυς του Ναυη Ι' - 12 - 13 - : (12) Τότε ελάλησεν ο Ιησούς προς τον Κύριον, καθ' ην ημέραν ο Κύριος παρέδωκε τους Αμορραίους έμπροσθεν των υιών Ισραήλ, και είπεν ενώπιον του Ισραήλ, Στήθι, ήλιε, επί την Γαβαών, και συ, σελήνη, επί την φάραγγα Αιαλών. (13) Και ο ήλιος εστάθη και η σελήνη έμεινεν, εωσού ο λαός εξεδικήθη τους εχθρούς αυτού. Δεν είναι τούτο γεγραμμένον εν τω βιβλίω του Ιασήρ; Και εστάθη ο ήλιος εν τω μέσω του ουρανού, και δεν έσπευσε να δύση έως μιας ολοκλήρου ημέρας. Και πράγματι ο ήλιος εστάθη και η σελήνη έμεινε ακίνητος.
 Ο ήλιος έμεινε ακίνητος εις το μέσον του ουρανού.
 Δεν προχωρούσε προς την δύση του επί μια ολόκληρη ημέρα.
Εγινε λοιπον αυτο το φοβερο γεγονος.
 Κατόπιν τούτου ό διαστημικός επιστήμων είπε: «Ιδού η μία ημέρα, η οποία μας λείπει». Η πληροφορία αυτή προγραμματίσθηκε εις τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, ο οποίος προέβη σε υπολογισμούς για τον χρόνο, πού ανεφέρετο το περιστατικό.
Ο υπολογιστής απήντησε, ότι συμφώνει, αλλ' όχι ακριβώς. Ο παρελθών χρόνος, ο οποίος έλειπε κατά την ημέρα, περί τής όποιας ομίλει το βιβλίο του Ιησού του Ναυή, δεν ήτο μια. πλήρης ημέρα. Ήτον μόνον 23 ώρες και 20 λεπτά.
 Οι επιστήμονες άνοιξαν και πάλι την Αγία Γραφή και διάβασαν μετά προσοχής το κείμενο. Παρατήρησαν λοιπόν, ότι εις το Εβραϊκό κείμενο λεει: «έως μιας ολοκλήρου ημέρας» (Σ .Μ. Δηλαδή o ήλιος εστάθη όχι ολόκληρη, όχι πλήρη ημέρα, αλλά περίπου μια ημέρα). Οι μικρες αύτες λέξεις της Αγίας Γραφής «έως μιας ολοκλήρου ημέρας» είναι πραγματικα τοσο σπουδαιες ωστε να μπορουμε να βγαλουμε το σωστο και τελειο συμπερασμα.
 Εν τούτοις οι επιστήμονες παρέμεναν ακόμα σε απορία, διότι, εάν συνέχιζαν να λείπουν 40 λεπτά, θα αντιμετώπιζαν δυσχέρειες διά τα μελλοντικά 1000 έτη.
 Έπρεπε να βρεθούν τα ελλείποντα 40 λεπτά, διότι ό αριθμός αυτός θα επολλαπλασιάζετο πολλές φορές κατά την τροχιά. Αλλα ο πιστός επιστήμων (ο οποίος υπέδειξε το εδαφιο από τον Ιησού τού Ναυή) ενεθυμήθη επίσης, ότι κάπου γράφεται στην Αγία Γραφή, ότι ο ήλιος επέστρεψε εις τα οπίσω. Οι συνάδελφοί του επιστήμονες τον ειρωνεύθηκαν, ότι έχασε τα λογικα του. Παρά ταύτα άνοιξαν την Αγία Γραφή και ανέγνωσαν από το 20ο (Κ') κεφάλαιο του βιβλίου της Β' Βασιλεων στα εδαφια 1 εως 6 - και - 8 εως 11. 
 Εκεί αναφέρεται, ότι ο ετοιμοθάνατος βασιλιας Εζεκίας εδέχθη την επίσκεψη τού προφήτου Ησαΐα, ο οποίος τον βεβαίωσε, ότι δεν θα αποθάνει, αλλά θα ζήση.
Ο Εζεκίας όμως δεν επίστευσε εις τον λόγο του προφήτου και εζήτησε αποδείξεις.Ποίαν απόδειξη θα έχω, ότι θα με θεραπεύσει ό Κύριος; είπε στον προφητη Ησαΐα (εδαφ. 8).
 Και ό Ησαΐας του απήντησε: Η σκιά του ηλιακού ωρολογίου θα προχώρηση δέκα βαθμίδας εμπρός ή δέκα βαθμίδας προς τα πίσω. (Σ .Μ. Το ηλιακό ωρολόγιο, περί της σκιάς του οποίου γίνεται λόγος, ήταν μία όρθια στήλη, η οποία ήτο τακτοποιημένη εις σειρά βαθμίδων ούτως ώστε η σκιά της στήλης αυτής να δεικνύει τις ώρες αναλόγως το πού έπεφτε η σκιά του ηλίου).
 Και ο Εζεκίας απήντησε στον Ησαια : Δεν είναι και τόσο θαυμαστό , εάν ή σκιά του ήλιου προχωρήσει «δέκα βαθμούς» προς τα εμπρός. Θαυμαστό είναι η σκιά να υποχωρήσει «δέκα βαθμούς εις τα πίσω» (εδαφ. 10). O προφήτης Ησαΐας .συνεχίζει η Αγία Γραφή, παρακάλεσε τον Κύριο διά το θαύμα τούτο (ώστε να πεισθεί ό βασιλεύς). Και το θαύμα έγινε! «Επέστρεψε η σκιά εν τοις αναβαθμοίς εις τα πίσω δέκα βαθμούς», δηλαδη η σκιά του ηλίου υπεχώρησε εις τα σκαλοπάτια 10 βαθμούς προς τα πίσω (εδαφ. 11). Δέκα βαθμοί αντιστοιχούν προς 40 λεπτά ακριβώς. Ωστε 23 ώρες και 20 λεπτά του βιβλίου Ιησού του Ναυή, συν 40 λεπτά του βιβλίου της Β' Βασιλεών, συμπληρώνουν τας 24 ώρες, οι οποίες έλειπαν.
Τις ώρες αυτες έπρεπε οι επιστήμονες να ενσωματώσουν εις τούς υπολογισμούς τους (they had to log in the log book), ως την απολεσθείσα (ΧΑΜΕΝΗ) ημέρα του σύμπαντος». Και ο Χάρολτ Χίλλ καταλήγει: «Δεν είναι τούτο καταπληκτικό; Ο Θεός μας, προκαλεί σύγχυση στούς επιστήμονες, διότι τούς υποχρεώνει να αναγνωρίζουν την αλήθειά Του» (Our God is rubbing their noses in His «truth». That is right).


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.


Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 9 και 0 επισκέπτες