ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ

[ΦΩΤΗΣ]

Οἱ Χριστιανοί στούς ἔσχατους χρόνους (1΄)
Μακαριστός Ἐπίσκοπος Καντιώτης
ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ καί προφητεία
(γιά τήν ἀνδρεία πού πρέπει νά ἔχουν οἱ ἀληθινοί Χριστιανοί)

Ἀφιερωμένο σέ ὅσους βαπτίζουν
τόν ἔλεγχο "κατάκριση"
γιά νά γεμίσουν μέ ἐνοχές τό ποίμνιο
καί γιά νά ράψουν τά ὁμολογοῦντα στόματα!!!




Δέν σᾶς θεωρῶ ἀκροατάς, ἀλλά συναγωνιστάς...
Ἔχετε κάποιο ἐνδιαφέρον θρησκευτικό, πού εἶναι σπάνιο πρᾶγμα σήμερα, καί αἰσθάνεσθε ἔνα πόνο γιά τά ἐκκλησιαστικά πράγματα. Γι' αὐτό τό λόγο θέλω νά σᾶς ἀνακοινώσω τά ἑξῆς ἀναγκαῖα.
Ὥς στρατιῶται Χριστοῦ, ὡς πιστά τέκνα τῆς Ἐκκλησίας, δέν πρέπει νά ἀδιαφοροῦμε γιά τά ἐκκλησιαστικά θέματα, ἀλλά νά δείχνουμε ζωηρόν ἐνδιαφέρον γιά τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ.
Πρέπει οἱ Χριστιανοί νά εἶναι ἀγωνισταί. Καί ὅταν λέμε νά εἶναι ἀγωνισταί, δέν ἐννοοῦμε νά πάρουν ρόπαλα, τουφέκια, καραμπῖνες, ὅπλα. Ὄχι. Μακριά αὐτά ἀπό μᾶς.
Χρειαζόμεθα ὅπλα πνευματικά. Καί πνευματικά μας ὅπλα εἶναι:
• ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ· εἶναι:
• ἡ διαμαρτυρία μας,
• εἶναι οἱ φωνές μας,
• τό "αἶσχος",
• ὅλο αὐτό τό κλίμα τό ὁποῖο μποροῦμε νά δημιουργήσωμε, πού εἶναι τό φραγγέλλιο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τό ὁποῖο θά πρέπῃ νά ὑψώσουμε διαμαρτυρόμενοι γιά τήν ἀθλία κατάστασι τῆς κοινωνίας.
Στά μαρτυρολόγια μένουμε κατάπληκτοι βλέποντας τήν ἀνδρεία τῶν Χριστιανῶν. Ἐμφανίζονταν μπροστά στούς αὐτοκράτορας καί τούς τυράννους καί φωνάζανε·
Αἶσχος,
ντροπή σας,
ἀπάνθρωποι καί σκληροί!...
Διεμαρτύροντο γιά τήν σκληρότητά των. Τούς πιάνανε κι αυτούς καί τούς βασανίζανε. Τέτοιοι ζωντανοί Χριστιανοί ἦταν ἐκεῖνοι.


Ἔχουν σύστημα οἱ ἄθεοι νά γκρεμίσουν τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Γι' αὐτό πρέπει νά εἴμαστε ἕτοιμοι νά ὑπερασπίσουμε τά ἱερά καί τά ὅσια. Νά μήν ἀναπαυώμεθα στό "ἔχει ὁ Θεός" καί στό "πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς" (Ματθ. 16.18). Ἀσφαλῶς δέν θά σβήσῃ ἡ Ἐκκλησία· ἀλλά μπορεῖ νά σβήσῃ ἀπό τήν Ἑλλάδα, ὅπως ἔσβησε καί ἀπό τή Μικρά Ἀσία. Ποῦ εἶναι ἡ Ἐκκλησία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας; ποῦ εἶναι οἱ πενήντα μητροπόλεις της; ποῦ εἶναι οἱ ναοί της; ποῦ εἶναι τά μοναστήρια της; ποῦ εἶναι τά προσκυνήματά της; ποῦ εἶναι τά λείψανά της; ποῦ...; ποῦ;...ποῦ;...;
Ἄν ἔχετε διάθεση ν' ἀγωνισθῆτε, ὑπάρχει ἐλπίς νά νικήσωμε· ἄν δέν ἔχετε διάθεση, θά μᾶς σαρώσῃ τό κῦμα τῆς ἀπιστίας τῆς ἀθεΐας καί ὅλων τῶν αἱρέσεων.
Ἐγώ σήμερα-αὔριο φεύγω, γέρος ἄνθρωπος εἶμαι. Ἀλλά σᾶς προειδοποιῶ καί σᾶς λέγω·
Θά δῆτε πολλά δεινά στήν πατρίδα μας, φοβερώτερα ἀπό ὅ,τι εἴδαμε ἐμεῖς. Ἀλλά ὅ,τι καί ἄν συμβῇ, καί τά ἄστρα νά πέσουν καί τά ποτάμια νά στερέψουν καί τά πάντα νά καταστραφοῦν, ἕνα θά μείνῃ· Ἰησοῦς ὁ ναζωραῖος, ὅν παῖδες ὑμνεῖτε εἰς πάντας τούς αἰῶνας· ἀμήν.

Ἔκδοσις: Ἀνδρονίκη Π. Καπλάνογλου

[ΦΩΤΗΣ]

Οἱ Χριστιανοί στούς ἔσχατους χρόνους (2΄)
Μακαριστός Ἐπίσκοπος Καντιώτης
ΚΥΡΙΟ ΓΝΩΡΙΣΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ Ο ΔΙΩΓΜΟΣ
(καί συγκολονιστικές προφητεῖες!)



"Ἐν πᾶσι τοῖς διωγμοῖς ὑμῶν" (Β΄ Θεσ. 1, 4)
Ἐκεῖ πᾶμε. Θά ἐπανέλθουμε στούς ἀποστολικούς χρόνους. Αὐτό θά γίνῃ ἤ μέσα ἀπό τήν Ἐκκλησία ἤ ἀπ' ἔξω μέ ἐξωτερικό διωγμό. Ὅπως στή Ρωσία ἦταν ἑκατομμύρια ψευτοχριστιανοί. Μετά ἦρθε τό μεγάλο κόσκινο καί κοσκινίστηκαν οἱ Χριστιανοί. Τώρα ὑπάρχουν λίγοι, ἀλλά πραγματικοί Χριστιανοί. Ζήτημα μέσα στή Μόσχα, πού εἶναι 8 ἑκατομμύρια, νά ὐπάρχουν 100-200 Χριστιανοί. Ἀλλ' αὐτοί ἔχουν μέσα τους δύναμι. Ὅ βίος τους, τό παράδειγμά τους, ἡ αὐτοθυσία τους τό δείχνει.
Ἐδῶ ἐμεῖς εἴμαστε ὅλοι χριστιανοί τοῦ γλυκοῦ νεροῦ. Ἄν πιστεύαμε στό Θεό, θά εἴχαμε ἐγκαταλείψει κάθε ἄλλη κοσμική ἀσχολία. Τί νά τά κάνῃς τ' ἄλλα· τό Εὐαγγέλιο ποιός ἐφαρμόζει .Στή Θεσσαλονίκη ὅμως τότε ἦταν πραγματικοί Χριστιανοί. Καί ἀπόδειξις, ὅτι δέν λυγίζανε στούς διωγμούς. Ἐκεῖνα τά πτωχαδάκια πάλευαν μ' ὅλες τίς ἀρχές καί τίς ἐξουσίες, πού ἦταν ἐχθρικές. Αὐτοί οἰ λίγοι Χριστιανοί ἐθεωροῦντο ἀμελητέοι, δέν τούς ὑπολόγιζαν· καί ὅμως αὐτοί ἦρθαν σέ ρῆξι μέ ὅλους τούς ἰσχυρούς τῆς Θεσσαλονίκης καί ὑπέστησαν πολλούς διωγμούς.
Ἀλλά καί πάντοτε τά πτωχαδάκια διώκονται, καί μένουν κοντά στό Χριστό. Οἱ ἄλλοι, πού ἔχουν ἀξιώματα, ὡς ἐπί τό πλεῖστον πολεμοῦν τόν Χριστό. Θά γίνῃ διωγμός. Θά τά δῆτε ἐσεῖς πού θά ζήσετε, ἐγώ γέρος ἄνθρωπος εἶμαι. Θά γίνῃ διωγμός, καί θά δῆτε ὄλους τούς δασκαλάκους νά προσκυνᾶνε τό κόκκινο θηρίο. Τριάντα χιλιάδες εἶναι ὅλοι οἱ δάσκαλοι· ζήτημα νά μείνουν ἑκατό πού νᾶ ποῦν· Προτιμοῦμε νά γίνουμε λοῦστροι στήν πλατεῖα τῆς πόλεως, παρά νά κηρύττουμε ἀθεΐα. Ὅλοι οἱ ἄλλοι, μέ ὅση εὐκολία χειροκροτοῦσαν τόν Παπαδόπουλο, μέ ὅση εὐκολία χειροκροτοῦσαν τόν Καραμανλῆ, μέ τήν ἴδια εὐκολία θά χειροκροτοῦνε καί τόν ἀντίχριστο. Θά τά δῆτε αὐτά.Συμφέρον καί μόνο συμφέρον εἶναι σήμερα οἱ ἄνθρωποι, καί τίποτε περισσότερο. Τέτοιοι εἶναι καί οἰ δάσκαλοι καί οἱ καθηγηταί καί οἱ ἀξιωματικοί, γιατί ὄχι καί οἱ παπᾶδες καί οἱ δεσποτάδες-δέν κάνω καμμία διάκριση.
Δέν ἦρθε ἀκόμη ἡ ὥρα τοῦ ἀντιχρίστου· ὅταν θά ἔρθη, θά τό δοῦμε. Μιλάει παρακάτω ὁ ἀπόστολος γιά τήν ὥρα τοῦ ἀντιχρίστου. Διαμάντια ἄθραυστα εἶναι οἱ πραγματικοί Χριστιανοί. Στήν Ἀμερική κοπίασαν πάρα πολύ γιά νά κόψουν ἔνα διαμάντι, νά τό χωρίσουν στά δύο. Δέν σπαέι εὔκολα τό διαμάντι. Σπάει τό σφυρί πού τό κτυπᾷ, ἀλλά τό διαμάντι δέν σπάει. Ἔτσι εἶναι καί ὁ ἀληθινός Χριστιανός. "Ἐν πᾶσι τοῖς διωγμοῖς". Ὄχι ν' ἀντέξουμε σέ ἕναν μόνο διωγμό ἤ σέ δύο, ἀλλά σέ ὄλους τούς διωγμούς.
Ὑπέφεραν οἱ Χριστιανοί τῆς Θεσσαλονίκης· ἦταν πραγματικοί ἥρωες. Μακάρι νά ἐπανέλθουμε σ' αὐτούς τούς Χριστιανούς. Νά ἔχουμε λίγους Χριστιανούς, ἀλλά ζωντανούς. Γιατί ν' ἀσχολούμεθα μέ ὅλους; Δέν πά' ν' ἀνάβῃ αὐτός φωτιές καί ν' ἀγαπᾷ τήν πυρολατρία; Δέν πά' νά' νε μασόνος καί ροταριανός; Δέν θ' ἀσχολούμεθα μ' αὐτούς. Τώρα ἀσχολούμεθα ἀναγκαστικῶς μέ ὅλους.
Ἐάν ὑποθέσουμε, ὅτι ξεκαθαρίζουν τά πράγματα καί μένουν ἐδῶ στήν πόλι 200 μέ 300 Χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι θά ποῦν· "Θέλουμε νά ζήσουμε χριστιανικά", δέν ὑπάρχει μεγαλύτερη χαρά. Οἱ ἄλλοι, ὅ,τι θέλουν ἄς κάνουν. Καί χαύρα καί τζαμί νά κτίσουν, δέν θά ἔχουμε καμμιά εὐθύνη. Δέ βλέπεις τίς γιορτές ποῦ τίς περνᾷ ὁ πρωθυπουργός τῆς χώρας ἀλλά καί οἱ ἄλλοι; Στά ρεβεγιόν, ὄχι στήν ἐκκλησία!...

Φωνάζουν ὅλοι οἰ ἀνόητοι, οἱ ἐγωισταί καί τά ἐπιπόλαια πνεύματα καί λένε παραμύθια· "Ἔξω οἱ Εὐρωπαῖοι, ἔξω οἱ Ἀμερικάνοι", καί ἡ Ἀμερική ὅλόκληρη ζῇ μέσα στήν καρδιά μας! Ζοῦμε ὄπως οἱ Ἀμερικάνοι. ὁ ἀμερικανισμός ἐπικράτησε μέσα στήν καρδιά τῶν Ἑλλήνων. Ἐνῷ θά ἦταν προτιμότερο ν' ἀγαπᾶμε τούς Ἀμερικάνους σάν ἀνθρώπους, ἀλλά νά μισοῦμε τόν ἀμερικανισμό. ὁ ἀμερικανισμός εἶναι ἡ κατάρα τῆς ἀνθρωπότητος. Εἶναι εὐδαιμονισμός, εἶναι γκαγκστερισμός, εἶναι χιλιασμός, εἶναι μασονισμός, εἶναι πηγή τῶν αἱρέσεων.
Λίγοι, λοιπον, ἦταν οἱ Χριστιανοί τῆς Θεσσαλονίκης, ἀλλά ζωντανοί. Ἔχει ἀξία ὄχι τό ποσόν ἀλλά τό ποιόν. Πότε θ' ἀποκτήση ἡ Ἐκκλησία μας τέτοιους ζωντανούς Χριστιανούς; Ἔτσι ἦταν οἱ πρῶτοι Χριστιανοί. ὑπέφεραν ἀπό διωγμούς, ἀλλά δέν λύγιζαν. Γι' αὐτό τούς ἐπαινεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος.


Ἔκδοσις: Ἀνδρονίκη Π. Καπλάνογλου

[ΦΩΤΗΣ]

Οἱ Χριστιανοί στούς ἔσχατους χρόνους (3΄)
Μακαριστός Ἐπίσκοπος Καντιώτης
ΕΜΜΕΣΟΣ ΔΙΩΓΜΟΣ-ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ
(συγκλονιστική ἀποκάλυψη γιά τήν Ἐκκλησία
καί προφητεία!)



Ἔμμεσος διωγμός εἶναι τά διατάγματα, πού βγάζουν συνεχῶς καί ἀκαταπαύστως, διά τῶν ὁποίων προσπαθοῦν νά ἐξευτελίσουν τήν Ἐκκλησία. Διατάσσουν καί ὁρίζουν ἄλλα πράγματα, τά ὁποῖα καταδικάζει ἡ Ἐκκλησία. Τά ἐγκωμιάζουν καί τά παρουσιάζουν ὡς ὡραῖα. (βλέπε τώρα "ἀντιρατστιστικό" νόμο-φίμωτρο, νομοθεσία ὑπέρ Θρησκευτικῶν Κοινοτήτων τῶν ἀλλοδόξων κλπ...). Ὡς ἐπί παραδείμγατι τόν γυμνισμό. Γυμνισμός δέν ὐπῆρχε ἐδῶ στήν Ἑλλάδα· ἀλλοῦ ἦταν. Ἐν τούτοις ὅμως, ὅταν πήγαμε ἐκεῖ στό ὑπουργεῖο νά διαμαρτυρηθοῦμε, εἶπαν ὅτι "Οἱ γυμνισταί εἶναι οἱ πλέον ἐνάρετοι ἄνθρωποι. Εἶναι ἠθικοί καί ἀνώτεροι. Ἔχουν ἀνώτερο εἶδος πολιτισμοῦ...". Τό μαῦρο ἔγινε ἄσπρο, καί τό ἄσπρο μαῦρο. Φθάσαμε, λοιπόν, σ' αὐτή τήν ἀμοραλιστική (χωρίς ἤθη) κοινωνία.
Ἡ ἐκκλησία μας σήμερον πολεμεῖται, πολεμεῖται ἐμμέσως. Πολεμεῖται ἐσωτερικῶς καί ἐξωτερικῶς. Πολομεῖται ἀπό ἀθέους καί ἀπίστους, πού ἔχουν κυριολεκτικῶς λύσσα. Δέν τό πίστευα· στήν Ἱεραρχία κάποιος δεσπότης, πού εἶναι πολύ μπασμένος σ' αὐτά τά θέματα καί σχετίζεται μέ διάφορα στρώματα τῆς κοινωνίας, μᾶς ἔλεγε πρό ἐτῶν, πρό πέντε ἐτῶν νομίζω·"Ἔχουν συνεδριάσει οἱ κεφαλές τῶν ἀθέων καί ἀπίστων καί ἔχουν ἕνα σύνθημα· "Γκρεμίστε τήν Ἐκκλησία". Θέλουν νά γκρεμίσουν τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί χρησιμοποιοῦνε ὅλα τά μέσα".

Πολομεῖται ἠ Ἐκκλησία μας ἀπό ραδιοφώνου. Πολομεῖται ἀπό τηλεοράσεως. Πολομεῖται ἀπό τάςστήλας τῶν ἐφημερίδων. Πολεμεῖται ἀπό περιοδικά. Πολοεμεῖται ἀπό φωτογραφίες. Πολεμεῖται ἀπό διάφορα κέντρα νυκτερινά. Πολεμεῖται συνεχῶς καί ἀκαταπαύστως, καί προσπαθοῦν νά τή διαλύσουν τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Βεβαίως ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἱδρυτήν ὄχι ἄνθρωπον ἀλλά τόν Θεάνθρωπο, καί εἶναι γνωστό ὅτι"πύλαι ἅδου οὐ κατσχύσουσιν αὐτῆς" (Ματθ. 16, 18).
Ἡ Ἐκκλησία θά νικήσῃ διά τῆς συμβολῆς ὅλων μας. Καί ἐμεῖς ὡς στρατιῶται, ὡς πιστά τέκνα τῆς Ἐκκλησαίς, δέν πρέπει νά ἀδιαφορήσωμε γιά τήν κατάστασιν αὐτή, ἀλλά νά δείξωμε ζωηρόν ἐνδιαφέρον.
Καί σᾶς ἀναφέρω μερικές περιπτώσεις.
Σέ μία ἐπαρχία τῆς μητροπόλεώς μας ἔφθασε ἕνα κοπάδι χιλιαστῶν μέ τσουβάλια ἔντυπα.
Πᾶνε κάποιοι Χριστιανοί στίς ἀρχές καί λένε· -Ἦρθαν χιλιασταί, προστατεῦστε τήν πόλι. -Δέν μποροῦμε νά κάνουμε τίποτε, ἀπαντοῦν· ἔχουμε διαταγή νά μήν τούς πειράζουμε. Ἔχουμε δημοκρατία. Τό μόνο πού μποροῦμε νά κάνωμε-ἄκου, δηλαδή, γελοῖο πρᾶγμα-ἄν πετάξουνε χαρτιά στό δρόμο, θά τούς μηνύσωμε γιά τήν ρύπανση τῶν δρόμων!...
Ἄκου πράγματα. Ρυπαίνουν τίς ψυχές, σκορπίζουν δηλητήριο καί φαρμάκι στίς ψυχές, καί αὐτό δέν εἶναι τίποτε. Ἄν ρυπάνουν τούς δρόμους μέ τά χαρτικά, αὐτό εἶναι τό κακό! Αὐτό εἶναι ἔμμεσοςδιωγμός στήν Ἐκκλησία. Οἱ χιλιασταί εἶναι προνομιοῦχοι Ἕλληνες· εἶναι προστατευόμενοι τοῦ κράτους. Εἶναι ἐλεύθεροι ὄχι μόνο νά μοιράζουν τά φυλλάδιά τους, ὄχι μόνο νά ἔχουν τυπογραφεῖα, ὄχι μόνο νά περιοδεύουν ἐλευθέρως κάθε γωνιά τῆς Ἑλλάδος, ἀλλά ἀκόμα καί τό σπουδαῖο, ἀπαλλάσσονται τῆς ἐνόπλου στρατείας. Ὅλα τά παιδιά τῆς Ἑλλάδος στρατεύονται κάι εἶναι στόν Ἕβρο ποταμό, οἱ μόνοι πού δέν στρατεύονται σήμερα εἶναι οἱ χιλιασταί (Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ). Κατάλαβες; Τέτοια προνόμια δίνουν στούς ἐχθρούς τῆς Ἐκκλησίας. Τό λένε καί οἱ ἴδιοι οἱ χιλιασταί, ὅτι πουθενά δέν ἔχουμε τόση ἐλευθερία δράσεως ὅπως στήν Ἑλλάδα. Εἶναι δηλαδή ἠ πατρίδα μας ἕνα ἀμπέλι ξέφραγκο.
Καί ὅμως, ἐνῷ ἔχουν τόση ἐλευθερία δράσεως, πρέπει νά σᾶς πῶ μετά χαρᾶς ὅτι τό σχέδιό τους ἀπέτυχε. Δέν κατώρθωσαν τίποτα, τίποτα ἀπολύτως. Γιατί; Δυό-τρεῖς ἄνθρωποι τούς ἐνίκησαν ἐνήργησαν δραστηρίως. Ὁ δέ παπᾶς ἀνέβηκε στό καμπαναριό κάι χτυποῦσε πένθιμα τήν καμπάνα. ΟἹ ἄλλοι δύο τούς πῆραν ἀπό πίσω καί ἐνημέρωναν τόν κόσμο.
Ἡ πολεμική αὐτή τοῦ κράτους πρός τήν Ἐκκλησάι εἶναι ἔμμεσος· εἶναι διωγμός ὅλων ἐκείνων τῶν στοιχείων τά ὁποῖα ἀπαρτίζουν τήν Ὀρθοδοξία.
Δέν βλέπετε τώρα, πῶς τό κράτος ξευτελίζει τήν Ἐκκλησία; (Καί ποῦ νά ζοῦσες καί τώρα Μακαριστέ!...). Μαζευτήκανε ὅλοι οἱ δεσποτάδες καί εἴπανε ὁμοφώνως· Ὄχι στό αὐτόματο διαζύγιο! Λόγια, λόγια χωρίς ἀντίκρυσμα. Ἐγώ ἔβλεπα καί καταλάβαινα ποῦ θά πάῃ ἡ κατάστασις. Λοιπόν, φωνάζανε ὅλοι τους. Αὐτό τό διαζύγιο εἶναι ἀντιχριστιανικό, ἀντιχριστιανικό!...Οὐδείς ἐτόλμησε νά πῇ, ὅτι τό αὐτόματο διαζύγιο εἶναι χριστιανικό.
Ἦρθε κατόπιν τό συναινετικό διαζύγιο, ἀκόμα χειρότερο δηλαδή. Πάλι φωνές οἱ δεσποτάδες·
ἀντισυνταγματικό, ἀντσυνταγματικό τό συναινετικό!...Εἶναι ἀποφάσεις αὐτές, γραμμένες σέ ἐγκυκλίους, σέ φυλλάδια, σέ συλλαλητήρια στήν Ἑλλάδα, πού τό καταδικάζουν. Ὕστερα ἀπ' αὐτά ὅλα τά λόγια, ὕστερα ἀπό τίς φωνές αὐτές, τί κάνανε; Ἔρχεται ὁ εἰσαγγελέας, φέρνει τό αὐτόματο ἤ συναινετικό διαζύγιο, καί λέει· Δεσπότη ὑπόγραψε.
Καί ὐπογράφει ὁ δεσπότης ἀπό κάτω!
Ὑπάρχει ἐκκλησία; Ὄχι, νά μοῦ πῆτε ἄν ὐπάρχῃ ἐκκλησία πλέον. Τήν ὥρα πού ὑπογράφουν οἱ δεσποτάδες, ὑπογράφουν τήν καταδίκη τους. Πνευματική αὐτοκτονία εἶναι αὐτό. Καί γιά μᾶς δέ βλέπετε τί κάνουν;
Τά' χουμε γράψει καί τά' χετε διαβάσει. Δύο φύλλα ἐξέδωκα. Τό ἕνα λέει "Τί θά πράξετε;" καί τό ἄλλο μέ πασχαλινό θέμα, εἰς τά ὁποῖα φαίνονται ἐκεῖ εὐκρινῶς οἱ διαθέσεις τῶν κρατούντων, τῶν σημερινῶν κυβερνώντων, οἱ ὁποῖοι ζητοῦν νά ἐξευτελίσουν τελείως τήν Ἐκκλησία. Θέλουν νά τήν ὐποτάξουν, νά γίνῃ ἡ Ἐκκλησία κρατική. Ἤδη, εἶναι κρατική, ἀλλά θά γίνῃ ἀκόμα περισσότερο κρατική. Καί τήν νύχτα, κτά τίς 2 μέ 3 ἡ ὥρα μετά τά μεσάνυχτα, μαζευτήκανε αὐτοί καί ψηφίασανε τροπολογία, διά τῆς ὀποίας μόνο ἠ φωτοφαφία μας λείπει. Θέλουν νά μᾶς ἐκδιώξουν ἐκ τῆς ἕδρας μας γιά τό μεγάλο ἔγκλημα πού κάναμε· διότι τέλος πάντων, παρ' ὅλη τήν ἀτέλεια κάι ἁμαρτωλότητά μας, κρατοῦμε τήν Ὀρθοδοξία.
Λοιπόν, διωγμός ἐναντίον τῆς πίστεως, ἐναντίον τῶν πιστῶν, ἐναντίον τῶν δογμάτων, ἐναντίον τῆς ἠθικῆς, ἐναντίον ὄλων αὐτῶν. Δυστυχῶς δέν ὐπάρχει πνεῦμα ἀντιστάσεως καί ἀγωνιστικότητος, ἰδίως τῶν ἀρχιερέων καί τοῦ κλήρου!


Ἔκδοσις: Ἀνδρονίκη Π. Καπλάνογλου

[ΦΩΤΗΣ]

Οἱ Χριστιανοί στούς ἔσχατους χρόνους (4΄)
Μακαριστός Ἐπίσκοπος Καντιώτης
ΑΜΕΣΟΣ ΔΙΩΓΜΟΣ-ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ
(καί προφητεία!)



Ἕτσι πορουσιάζεται ὁ διωγμός. Ἐν τούτοις ὅμως, μέσ' στό λαό μας, ὑπάρχει μιά μερίς λαοῦ πού ἀγνωνίζεται. Ὑπάρχει, εἶναι γεγονός. Μέ τήν καλλιέργεια, μέ τό κήρυγμα, μέ τήν κατήχηση, μέ τήν ἐξομολόγηση, μέ προσπαθείας πολλάς καί διαφόρους, μέ τά βιβλία, μέ τά περιοδικά που εἴχαμε τήν ἐλευθερία καί τά κυκλοφορήσαμε, κ.λ.π., ἔχει δημιουργηθῆ μιά γενεά φοβουμένων τόν Κύριον. Πόσοι εἶναι; ὁ ἀριθμός των εἶναι ἄγνωστος, ὁ Θεός τούς ξέρει. Δέ μποροῦμε νά τούς μετρήσουμε, δέ μποροῦμε νά τούς ἀριθμήσουμε πόσοι εἶναι.
Πάντως δέν εἶναι πολλοί. Καί ὄχι μονο δέν εἶναι πολλοί, ἀλλά καί δέν εἶναι ζωντανοί. Δέν ἔχουν τή ζωντάνια πού εἶχαν οἱ Χριστιανοί τῶν πρώτων αἰώνων.
Καί συνεπῶς, ὅπως πηγαίνουμε, τώρα μέν τροπικῶς εἴμεθα χωρισμένοι ἀπό τούς ἄλλους, τροπικῶς δέν ἔχομε σχέσεις. Δηλαδή· ναί μέν ζοῦμε μέσα στήν ἴδια κοινωνία, ἀλλά μεθαύριο θά δημιουργηθοῦν τοιαῦται συνθῆκαι, τοιαῦτα γεγονότα, ἕνεκα τῶν ὁποίων δέν θά μποροῦμε πλέον νά μένωνεν μαζί τους· ὄχι μόνο τροπικῶς ἀλλά καί τοπικῶς θά χωρίσωμεν, καί τοπικός
θά γίνῃ ὁ χωρισμός. Αὐτοί θά μᾶς ἀναγκάσουν σέ ἕνα τοιοῦτον τοπικόν χωρισμό.


Ἔκδοσις: Ἀνδρονίκη Π. Καπλάνογλου

[ΦΩΤΗΣ]

Οἱ Χριστιανοί στούς ἔσχατους χρόνους (5΄)
Μακαριστός Ἐπίσκοπος Καντιώτης
ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΕΚΔΙΩΞΟΥΝ...
(προφητεία!)





Αὐτοί, λοιπόν, (οἱ πολιτικοί) οἱ πλεονέκται καί οἱ φιλάργυροι καί ἄδικοι, οἱ ὁποῖοι δέν γνωρίζουν οὔτε προσφορά οὔτε θυσία οὔτε τίποτα, ἔχουν τέτοιο μῖσος γιά τά χριστιανικά ἱδρύματα, πού δέν ἀποκλείεται νά ἔρθουν μιά ὡραία πρωΐα ἐδῶ πέρα καί ὅπου ἄλλου ὐπάρχουν κέντρα χριστιανικά σ' ὅλη τήν Ἑλλάδα, νά χτυπήσουν τήν πόρτα καί νά ποῦν·
-Εἴμαστε ἀντιπρόσωποι, εἴμεθα ἐξουσία.
-Τί ἐξουσία;
-Μέχρι τό βράδυ θ' ἀδειάσετε τό οἴκημα. Τό χρειαζόμεθα, νά τό κάνωμε κέντρο νεότητος.
-Μά..., μοῦ...
-Τίποτα. Τό βράδυ θά φύγετε. Ὅπως μήπκατε, ἔτσι θά φύγετε. Ὅ,τι εἶναι μέσα εἶναι δικό μας· δέν θά πάρετε τίποτα ἀπολύτως. (Αὐτό ἐλέχθη τό 1983 σέ ἵδρυμα τῆς Κοζάνης καί ἔκλεισε κατ' αὐτόν τόν τρόπο 20 χρόνια ἀργότερα...! Ὅμως τό λεγόμενον ἀφορᾶ καί τό μέλλον, ὅπως θά διαβάσετε παρακάτω...).
Ὁπότε πλέον τί θά κάνῃς; Δέ μπορῇς νά παραμείνῃς μέσα, διότι κινδυνεύει ἡ ζωή σου, θά ἐκτελεσθῇς.
Καί θά γίνῃ αὐτό καθ' ἅπασαν τήν Ἑλλάδα· θά ἐκκενωθοῦν ὅλα αὐτά τά ἱδρύματα. Κόποι, μόχθοι, ἐργασία, κέντρα πνευματικά, πού ἀκούγονταν ψαλμωδίαι πρός τόν Θεόν καί ὔμνοι καί ἤτανε κέντρα λατρείας κ.λ.π., ὅλα αὐτά θά κλείσουν διά μιᾶς.

[ΦΩΤΗΣ]

Οἱ Χριστιανοί στούς ἔσχατους χρόνους (6΄)
Μακαριστός Ἐπίσκοπος Καντιώτης
ΠΟΣΟΙ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ; (Χριστιανοί...)
(προφητεία!)

Σ Υ Ν Τ Α Ρ Α Κ Τ Ι Κ Ο Σ Λ Ο Γ Ο Σ!





Γεννᾶται λοιπόν τό ἐρώτημα· ἐμεῖς εἴμεθα προετοιμασμένοι γιά μιά τοιαύτη Ἐκκλησία; (ὑπό διωγμόν).Ὅταν πέσῃ τό κόσκινο τοῦ διωγμοῦ, ὅπως στήν Ἀλβανία καί σέ ἄλλες χῶρες, πόσοι θά μείνουμε;


Μιά κορυφή τοῦ Θαβώρ εἶναι ἐδῶ πέρα· ἀλλά θά λείψῃ αὐτήν ἡ κορυφή. Τώρα εἶστε πολλές.
Ὅταν ἀρχίσῃ ὁ διωγμός, ἀπό τίς ὀγδόντα-ἑκατό πού εἶστε ἐδῶ, -νά μή σᾶς φανῇ παράξενο-ζήτημα ἄν μείνετε δέκα· πέντε ἄν μείνετε. Θά φύγουν, θά φύγουν, θά φύγουν. Θά τά δῆτε αὐτά. Ἐγώ δέ θά ζῶ πλέον γιά νά δῶ αὐτα΄τά τραγικά γεγονότα. Τά ἔζησα αὐτά τά γεγονότα, καί τά ξέρουν ἐδῶ πέρα ὅσοι εἶναι. Θά βγῇ ἕνα βιβλίο, τό ὁποῖο θά περιγράψῃ τά πρό σαράντα ἐτῶν συμβάντα· ὄχι γία τή δόξα τή δική μου, ἀλλά για νά τιμήσουμε τάς περιστάσεις ἐκείνας. Ἦρθε ἡμέρα κατά τήν ὁποία, ἐνῶ εἶχα σαράντα-πενήντα κοντά μου, ὅλοι μέ ἐγκατέλειψαν-πλήν ἑνός προσώπου, τοῦ Γεωργίου Παφίλη. Μόνο αὐτός δέν μέ ἐγκατέλειψε· ἔμεινε σταθερός καί ἀκλόνητος. Ὅλοι μέ ἐγκατέλειψαν.
Λοιπόν, μήν νομίζετε ὅτι στό Θαβώρ θά περάσετε ὅλη σας τή ζωή. Θά' ρθῃ ἡ ἐγκατάλειψις καί ὁ διωγμός. Καί θά πεινάσωμε καί θά γυμνητεύσωμε, τά πάντα θά ὑποστοῦμε γιά τόν Χριστό. Θά ἔχωμε ἐμεῖς τόν ἡρωϊσμόν τῶν μαρτύρων αὐτῶν; Τότε θά παρουσιασθοῦν καί νέοι νεομάρτυρες. Τοιοῦτοι νεομάρτυρες παρουσιάζονται στή Ρωσία καί στήν Ἀλβανία. Τό τί συμβαίνει στίς χῶρες αὐτές εἶναι ἄγνωστον. Τώρα ἐμεῖς πήγαμε στήν ἐκκλησία, λειτουργηθήκαμε, ἀκούσαμε τό Εὐαγγέλιο καί τό κήρυγμα, καί ἐπιστρέψαμε στά σπίτια μας ὑπό ἐλεύθερον ἤλιον τέλος πάντων, μολονότι ἔμμεσος εἶναι ὁ διωγμός ἐναντίον τῶν ἰδεῶν τοῦ Εὐαγγελίου. Μετά θ' ἀρχίσῃ καί ὁ ἄμεσος διωγμός. Πᾶς Χριστιανός θά καταδιώκεται, ἀκόμα καί τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ ἄν κάνῃ.
Δέν τά λέγω αὐτά διά νά σᾶς σκορπίσω τήν ἀπογοήτευση. Σᾶς τά λέω, γιατί εἶναι καθρέφτης αὐτός, εἰς τόν ὁποῖο καθρεφτιζόμεθα, γιά νά φθάσωμε καί ἐμεῖς στά ὕψη τῶν ἁγίων· ἀλλά καί γιατί πρέπει νά ξέρετε τήν ἀλήθεια.
Πολλά λόγια ἔχομε πεῖ, πάρα πολλά λόγια, καί ὁλίγη οὐσία ὑπάρχει. Δέν μιλοῦσαν γιά τόν Χριστό ἐκεῖνοι· καί ὅμως ἡ συναναστροφή των ἤτανε καθαρῶς χριστιανική. "Ἄνευ λόγου κερδηθήσονται". Αὐτό εἶναι.Ἐπῆλθε μία κρυάδα στούς Χριστιανούς, ψυγεῖο ἔγινε ὁ τρόπος τῆς ζωῆς τους. Τίς οἶδε τάς βουλάς τοῦ Θεοῦ; Τίς οἶδε ἀπ' αὐτή τή νέκρα πού ὑπάρχει σήμερα στήν Ἑλλάδα τί θά βγάλῃ ὁ Θεός;


Ἔκδοσις: Ἀνδρονίκη Π. Καπλάνογλου

[ΦΩΤΗΣ]

Οἱ Χριστιανοί στούς ἔσχατους χρόνους (7΄)
Μακαριστός Ἐπίσκοπος Καντιώτης
"ΔΕΝΜΕΜΕΛΗΔΕΣ" ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ
ΞΥΠΝΗΣΤΕ!







Ἀδελφοί, "ἐσχάτη ὥρα ἐστίν" (Α΄ Ἰωάν. 2, 18). Ἀπό τό ὑπερπέραν, ὄπου ἀναπαύονται οἱ ἥρωες καί οἱ μάρτυρες τῆς φυλῆς μας, ἀκούεται φωνή·
Δενμεμέληδες (ἀπό τό "δέν μέ μέλλει", δέν μέ νιάζει) Ἕλληνες καί Ἑλληνίδες, διατί κοιμᾶσθε; Διατί ζῆτε ἀδιάφοροι καί ἀναίσθητοι; Ἐάν πιάσῃ φωτιά εἰς τό σπίτι σας, δέν μένετε ἀδιάφοροι, ἀλλά σπεύδετε νά διασώστε ὅ,τι προλάβετε ἀπό τήν ὐλικήν σας περιουσίαν. Ἀλλ' ἰδού τώρα μία πυρακαϊά ἀπείρως φοβερωτέρα τῆς ὐλικῆς, πυρκαϊά πού καθημερινῶς προσλαμβάνει μεγαλυτέρας διαστάσεις καί ἐντείνεται καί ἐπεκτείνεται σφοδρότατα καί ἀπειλεῖ ἠθικῶς καί θρησκευτικῶς νά πυρπολήσῃ τό πᾶν. Ὁ εὐλογημένος αὐτός πνευματικός οἶκος πού λέγεται ὀρθόδοξος Ἑλλάς, κόποι αἰώνων, κινδυνεύει νά γίνῃ παρανάλωμα τοῦ πυρός.


Ἑλλάς! Ὀρθοδοξία! Γι' αὐτά, ἀκόμη καί τό αἷμα μας!
Ἐμπρός εἰς τό φρικτόν αὐτό θέαμα θά μείνετε ἀδιάφοροι; Δέν πρέπει νά μείνετε ἀδιάφοροι. Καιρός νά ἐγερθῆτε ἐκ τοῦ πνευματικοῦ ληθάργου, νά ἐξεγερθῆτε καί νά πολεμήσετε μέ τά νόμιμα μέσα πού παρέχει τό φιλελεύθερον κάι δημοκρατικόν πολίτευμα τῆς πατρίδος, μέ τήν φωνήν σας. μέ πίστιν ἀκατάβλητον ἀγωνισθῆτε, ἀγωνισθῆτε μέ ἐπιμονήν καί μέ σύστημα. Καί τότε νά εἶσθε βέβαιοι, ὅτι οἰ δαίμονες τῆς κολάσεως, ὁποιονδήποτε χρῶμα καί ἄν ἔχουν, θά ἐξαφανισθοῦν καί ἡ Ἑλλάς θά παραμείνη χώρα Ὀρθοδοξίας.
Ἔκδοσις: Ἀνδρονίκη Π. Καπλάνογλου

[ΦΩΤΗΣ]

Οἱ Χριστιανοί στούς ἔσχατους χρόνους (8΄)
Μακαριστός Ἐπίσκοπος Καντιώτης
ΤΙ ΘΑ ΔΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ...
(καί προφητεία!)








Μέ τήν ἀμετανοησία καί τήν ἀποστασία μας, ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ...ἀναπόφευκτος!
Ὁ Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός πάλεψε μέ τό μεγάλο θηρίο, τόν πάπα, πού τόσα χρόνια βασανίζει τόν κόσμο. Καί τώρα στά χρόνια μας-τί θά δοῦνε τά ματάκια μας..., προτιμότερο νά μᾶς πάρῃ ὁ Θεός ἀπό τόν κόσμο τοῦτο, πρά να΄δοῦμε τίς κακές ἡμέρες πού ἔρχονται-κακκά σημάδια ἔχομε. ἄς γλεντᾶνε, ἄς διασκεδάζουν, ἄς βγάζουν τά μάτια τους· ἔρχεται ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ. Χειρότερη ἀπό ἐκείνη πού ζήσαμε τό 1940. Θυμᾶστε τήν πεῖνα, θυμᾶστε τή δυστυχία, θυμᾶστε τή σκλαβιά; Θυμᾶστε αὐτά πού ζήσαμε ὅλοι ὅσοι μείναμε πιστοί στήν πατρίδα καί τήν Ἐκκλησία; Ἔρχονται πάλι τέτοιες ἡμέρες.

Θεολόγοι, παπᾶδες, δεσποτάδες, πατριαρχάδες μᾶς λένε να πᾶμε νά προσκυνήσουμε τόν πάπα.Πέφτουμε ἀπό τό θρόνο, μά τόν πάπα δέν τόν προσκυνᾶμε. Καί τρεῖς μητροπόλεις, τῆς Ἐλευθερουπόλεως τῆ Φλωρίνης καί τῆς Παραμυθιᾶς, παύσαμε τό μνημόσυνο τοῦ πατριάρχου Ἀθηναγόρα (ποῦ νά ζοῦσες τώρα Μακαριστέ νά ἔβλεπες τί γίνεται!...). Γιατί; Θέλει μέ τό ζόρι νά μᾶς κάνῃ φράγκους. Δέν θά γίνουμε φράγκοι. Τό γράψαμε στόν Ἀθηναγόρα· εἴμεθα ἕτοιμοι καί τό θρόνο καί τή ζωή μας νά χάσωμε, παρά νά προκυνήσωμε τόν πάπα. Ἔρχονται τέτοιες κακές ἡμέρες· ὅλοι θέλουν νά πᾶμε στόν πάπα.
Ἐγώ νομίζω, ὅτι πρέπει νά μείνουμε ὀρθόδοξοι. Ὀρθόδοξοι ὅπως καί οἱ πατέρες μας, ὀρθόδοξοι ὅπως γενεαί γενεῶν, ὅπως φωνάζει ὁλόκληρος ἡ Ἱστορία. Εἴμαστε παιδιά τῶν προμάχων τῆς Ὀρθοδοξίας, τοῦ Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ καί τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου, εἴμεθα παιδιά τοῦ Ἁγίου Νικολάου, εἴμεθα παιδιά τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, εἴμεθα παιδιά τῆς Ὀρθοδοξίας, καί κανείς μας μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ δέν θά τήν ἀρνηθῇ.
ἄς παρακαλέσωμε τόν Θεό, νά μᾶς κρατήσῃ ὅλους ἑνωμένους, πιστούς εἰς τήν Ἁγία μας Ὀρθοδοξία, τῆς ὁποίας τό κάλλος εἶναι ἀμήχανον καί ἡ δόξα εἶναι ἀπερίγραπτος.

Ἔκδοσις: Ἀνδρονίκη Π. Καπλάνογλου

[ΦΩΤΗΣ]

Οἱ Χριστιανοί στούς ἔσχατους χρόνους (9΄)
Μακαριστός Ἐπίσκοπος Καντιώτης
ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΙ;
(καί προφητεία!)






Λέμε τώρα ὅτι πιστεύομε, ὅτι εἴμεθα Χριστιανοί· ἄν παρουσιαστῇ διωγμός, ὅπως παρουσιάστηκε στήν περίπτωσι τῆς ἁγίας Φιλοθέης καί τῶν ἄλλων μαρτύρων, τί θά κάνουμε;
Τώρα ἔχομε κάποια ἐλευθερία· ἀν συμβῇ καί σ' ἐμᾶς αὐτό πού παρουσιάστηκε στήν Ἀλμπάνια, πού δέν ἐπιτρέπεται οὔτε σταυρό νά κάνουνε, ἄραγε θά σταθοῦμε, θά μείνουμε σταθεροί καί ἀκλόνητοι; Αὐτό πρόκειται νά ἐξετάσουμε καί νά ἐρευνήσουμε.

Νά ἐξετάσουμε τόν ἑαυτό μας, ἄν μᾶς καλέσουν κ' ἐμᾶς ὅπως ἐκάλεσαν τούς μάρτυρας καί ζητήσουν τή μαρτυρία τῆς πίστεώς μας, θά τήν δώσωμε ἤ θά ἀρνηθοῦμε καί θά γίνουμε λιποτάκται;
Ἡ ἱστορία ἀναφέρει τά πρόσωπα τῶν μαρτύρων, ἀλλά δέν ἀναφέρει τά πρόσωπα τῶν λιποτακτῶν, πού εἶναι πολύ περισσότερα. Ἐάν ἐδῶ ἐμαρτύρησε μία γυναίκα, ὑπῆρξαν ἄλλες πού ἀρνήθησαν τόν Χριστό. Πρέπει νά τό ἀντιμετωπίσουμε αὐτό τό θέμα. Νά ἐξετάσουμε καί νά ἐρευνήσουμε τόν ἑαυτό μας ἐάν θά ἀντέξουμε σ' ἕναν διωγμό. Μποροῦμε ἐμεῖς νἀ ἀντέξωμε τά μαρτύρια, τά ὁποῖα ὑπέστη ἡ ἁγία Φιλοθέη; Ἔχουμε διάθεσι;
Πρέπει νά διαθέσουμε τόν ἑαυτό μας γιά τό μαρτύριο. Νά εἴμεθα ἕτοιμοι. Νά προετοιμάσουμε τόν ἑαυτό μας διά τέτοια σκληράν ἡμέρα, ἡ ὁποία ἔρχεται.
Ἐάν ἔρθῃ τέτοιο καθεστώς ἄθεο, καί μόνο νά συγκεντρωθοῦμε ἐδῶ πέρα θά ἀπαγορεύεται. Καί θά ἔρθῃ ἀσυτνόμος τοῦ ἄθεου καθεστῶτος, γιά νά μᾶς σημειώσῃ. Δέ θά μποροῦμε νά κάνουμε συγκεντρώσεις, πού κάνουμε τώρα, δέ θά μποροῦμε νά κάνουμε κατασκηνώσεις, δέ θά μποροῦμε νά ἔχουμε οἰκοτροφεῖα, δέ θά μποροῦμε νά ἐκκλησιαζώμεθα, δέ θά μποροῦμε νά ἔχουμε τίποτα ἀπολύτως. Θά πᾶμε τότε στήν ἐκκλησία τῶν κατακομβῶν, θά πᾶμε στήν ἐποχή τῆς τουρκοκρατίας, πού κρυφά τελοῦσαν τά μυστήρια. Σέ τέτοια περίοδο πηγαίνουμε.
Ὁ Θεός νά βάλῃ τό χέρι Του καί νά δώσῃ "λύτρωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ" (Ψαλμ. 110, 9).


Ἔκδοσις: Ἀνδρονίκη Π. Καπλάνογλου

[ΦΩΤΗΣ]

Οἱ Χριστιανοί στούς ἔσχατους χρόνους (10΄)
Μακαριστός Ἐπίσκοπος Καντιώτης
ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΘΥΕΛΛΑ!
(καί προφητεία!)







Αὐτά τά ὀλίγα εἶχα νά πῶ προχείρως ἐδῶ στήν ἀγάπη σας καί παρακαλῶ τόν Θεό νά ἰσχυροποιηθῆτε. Γιατί θά περάσωμεν μεγάλην θύελλα. Θά περάσῃ μεγάλη θύελλα ἡ πατρίς μας. Τά λέμε αὐτά καί δέν τά αἰσθανόμεθα, καί δέν ἐνθυμούμεθα τούς μάρτυρες τῆς Ἀλβανίας καί τῶν ἄλλων ἀθέων καθεστώτων τί τραβοῦνε, τί ὑποφέρουνε.
Ἐμεῖς ἐδῶ στήν Ἑλλάδα εἴμεθα εὐτυχῶς ἡ μόνη χώρα τῶν Βαλκανίων πού ἀπολαμβάνει ἐλευθερίαν. Δέν ἔχομε κ' ἐμεῖς αὐτήν τήν πίεσιν πού αἰσθάνονται ἄλλοι· ἀπολαμβάνομε τά ἀγαθά μιᾶς δημοκρατικῆς ζωῆς. Θά τά ἔχωμε πάντοτε αὐτά;...
Μακάρι ὁ Θεός νά μᾶς ἀξιώσῃ καί μαρτυρίου. Εἴδατε τί ἔλεγε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός;"Χριστέ μου", ἔλεγε, "ὅπως ἐσύ ἔχυσες τό αἷμα σου γιά μένα, ἀξίωσε με κ' ἐμένα νά χύσω τό αἷμα μου γιά σένα".
Αὐτό πνεῦμα ἔχωμε.


Ἔκδοσις: Ἀνδρονίκη Π. Καπλάνογλου