ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ

[ΦΩΤΗΣ]

Οἱ Χριστιανοί στούς ἔσχατους χρόνους (21΄)
Μακαριστός Ἐπίσκοπος Καντιώτης
Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ!
7.
(προφητεῖες!)





6. Θά τόν συντρίψῃ (τόν ἀντίχριστο) σύντομα ὁ Θεός.

"Ὅν ὁ Κύριος ἀναλώσει τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ καί καταργήσει τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς παρουσίας αὐτοῦ" (ἐ.ἄ. στίχ. 8).
Ἀλλά δέ θά μπορέσῃ νά σταθῇ γιά πολύ ὁ ἀντίχριστος. Δέν θά εἶναι παντοκράτορας, δέν θά εἶναι αἰώνιος. Θά τόν συντρίψῃ ὁ Θεός.
Εἴδατε τί γίνεται ὅταν τό μεγάλο δάσος πάρῃ φωτιά; Οἱ λύκοι, οἱ ἀλεποῦδες, οἱ ἀρκοῦδες, κάτω στήν Ἀφρική τά λιοντάρια, οἱ λεοπαρδάλεις, οἱ καμῆλες, πού ζοῦνε ἐπί γενεές γενεῶν μέσα σ' αὐτά τά δάση κ' ἔχουν ἐκεῖ τίς φωλιές τπου, ὅταν πιάσῃ φωτιά τά βλέπεις τσούκ, τσούκ, τσούκ, φεύγουν ὅλα.
Ὅπως λοιπόν μπροστά στή φωτιά ὅλα τά θηρία τοῦ δρυμοῦ φεύγουν, ἔτσι-λέει ἐδῶ ἠ Ἁγία Γραφή-, ὅταν ἔρθῃ ὁ Χριστός, ὅταν γίνῃ ἡ ἐμφάνισις τῆς παρουσίας του, δέν θά μπορέσουν αὐτοί νά σταθοῦν. Θά ἐξαφανιστοῦν κάι θά συντριβῇ ὁ ἀντίχριστος. Καί "ἀναλώσει τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ καί καταργήσει τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς παρουσίας αὐτοῦ". Στήν ἐμφάνιση τοῦ Χριστοῦ δέν θά μπορῇ νά σταθῇ "ὁ ἄνομος", θά ἐξαφανισθῇ καί θά συντριβῇ.
(συνεχίζονται τά σημεῖα ἐλεύσεως τοῦ ἀντιχρίστου...)

Ἔκδοσις: Ἀνδρονίκη Π. Καπλάνογλου

[ΦΩΤΗΣ]

Οἱ Χριστιανοί στούς ἔσχατους χρόνους (22΄)
Μακαριστός Ἐπίσκοπος Καντιώτης
Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ!
8.
(προφητεῖες!)







8. Γιατί νά ἔρθῃ ὁ ἀντίχριστος; Γιατί ὁ Θεός δέν τόν καταργεῖ;.
Θά πῇ κάποιος· Γιατί νά' ρθῇ ὁ ἀντίχριστος; Δέν μπορεῖ ὁ Θεός νά τόν καταργήσῃ ἀμέσως; Γιατί θά τόν ἀφήσῃ νά πάρῃ ἐξουσία; (Λένε ἐδῶ, ὅτι τρισήμισυ χρόνια θά κυβερνήσῃ τήν ἀνθρωπότητα· ἄλλοι λένε περισσότερα, ἄλλοι λιγώτερα). Γιατί λοιπόν ὁ Θεός θά τόν ἀφήσῃ; Γιά νά τυραννήσῃ τήν ἀνθρωπότητα; Δέν εἶναι αὐτό φοβερό;
Ἀπαντῶ. Τό πιό σπουδαῖο προσόν τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ ἐλευθερία. Ἀφοῦ δέν θέλει ὁ ἄνθρωπος νά τόν κυβερνᾷ ὁ Χριστός, θά τόν κυβερνήσῃ ὀ ἀντίχριστος. Εἶναι μυστήριο πρᾶγμα· δέν θέλει ἠ ἀνθρωπότης τόν Σωτῆρα της, τόν Χριστό· θέλει τόν Βαραββᾶ.

Ἐκείνη ἡ Μεγάλη Παρασκευή εἶναι ἕνα δρᾶμα συγκλονιστικό. Ὁ καημένος ὁ Πιλᾶτος, πού κρατοῦσε τό ρωμαϊκό δίκαιο, "Ἔ", σοῦ λέει, "ποῦ πᾶνε αὐτοί; Τούς ἔθρεψε, τούς πότισε, τούς θεράπευσε, τούς ἀνέστησε καί νεκρούς. Τέλος πάντων, τόσο σκληροί θά μείνουν ἀπέναντί του· θά τόν λυπηθοῦν". Γι' αὐτό τούς παρουσίασε ἕναν κακοῦργο, τόν Βαραββᾶ, πού τά χέρια του ἦταν βουτηγμένα μέσα στό αἷμα, καί τούς εἶπε·-Ἔχω τόν Χριστό, ἔχω καί τόν Βαραββᾶ· ποιόν ἀπό τούς δύο προτιμᾶτε, ποιόν νά ἐλευθερώσω; Φώναξαν ὅλοι·-Τόν Βαραββᾶ...
Κ' ἐμεῖς τό ἴδιο ζητᾶμε. Θέλουμε οἱ Βαραββᾶδες νά μᾶς κυβερνήσουν. Κι ἀφοῦ τούς Βαραββᾶδες διαλέγουμε, αὐτοί θά μᾶς κυβερνοῦν. Ἔχω πολλά σχετικά παραδείμγατα νά σᾶς παρουσιάσω. Τέτοιος εἶναι ὁ κόσμος.
Ὅταν πρίν ἀπό τριάντα χρόνια περιώδευα τήν ἐπαρχία τῶν Γρεβενῶν, ἔφτασα σ' ἕνα χωριό.
Τότε ἤμουν ἱεροκήρυκας. Δέν εἶχα οὔτε ἀυτοκίνητο γιά νά μέ κατηγοροῦν (μολονότι τό αὐτοκίνητο τό ἔχω δωρεάν καί δέν ξοδεύει πολλα καύσιμα, γιατί εἶναι μέ πετρέλαιο· δέν ἔδωσα δραχμή γιά ν' ἀγοράσω αὐτοκίνητο). Τότε εἶχα τό ὑπ' ἀριθμόν ἕνα αὐτοκίνητο· περπατοῦσα χιλιόμετρα μέ τά πόδια.
Πάω λοιπόν σ' ἔνα χωριό, χτυπῶ τήν καμπάνα, καί δέν ἔρχεται κανένας. Ξέρανε, ὅτι πῆγα νά τούς κηρύξω τό εὐαγγέλιο καί νά τούς μιλήσω γιά τόν Χριστό. Τό βράδυ κοιμήθηκα στό καμπαναριό...
Σέ λίγο ἔρχεται στά πράγματα ἕνας "Βαραββᾶς"· ἦταν τοῦ κόμματος. Εἶπα μέσα μου· "Ἀφοῦ δέ θέλετε τόν Χριστό, ἀπό δαύτους θά κυβερνηθῆτε". Μετά ἀναστέναζαν· παρέλαβε αὐτός τήν ἐξουσία στό χωριό, κι ἄρχισε τό ξύλο καί τήν τυραννία.
Τούς εἶδα μετά στά Γρεβενά, σ' ἐλεεινή κατάσταση. Μπῆκαν σέ κάτι παράγκες. Πῆγα, τούς βρῆκα· τούς κατάλαβα. "Δέν εἶστε", τούς λέω, "ἀπό τό τάδε χωριό;". "Ἄ", λένε, "παππούλη, ἐμεῖς ὅταν ἦρθες, πήγαμε νά βροῦμε αὐτόν, γιατί ἐλπίζαμε ὅτι αὐτός θά μᾶς σώσῃ καί θά μᾶς βοηθήσῃ...".
Ἔτσι λοιπόν σκότος καί Βαραββᾶν ἐκλέγει ἡ ἀνθρωπότης. δέ θέλω νά ἐπεκταθῶ περισσότερο...
Θά παρουσιαστῇ ἕνας-ὅπως ἕνας ἦταν κι ὁ Χριστός-, θά παρουσιαστῇ μέσα στούς ἀιῶνες ἕνα πρόσωπο πού θά ἔχῃ τεραστία δύναμη. Θά συγκεντρώσῃ ὅλες τίς ἐξουσίες στά χέρια του. Θά κάνῃ τέρατα καί σημεῖα. Θά διαλύσῃ καί θά ξευτελίσῃ τήν ἀνθρωπότητα. Καί "ἄξια ὥν ἐπράξεμ θ' ἀπολαμβάνωμεν" (πρβλ. Λουκ. 23, 41).
Πολλοί εἶναι οἱ ἀντίχριστοι. Ἀλλά ὁ καθαυτό ἀντίχριστος δέν ἦρθε ἀκόμα. Ὅπου νά' ναι ἐμφανίζεται. Αὐτή εἶναι ἡ γνώμη μου. Ὅλα αὐτά τά προμηνύματα (διαφθορά, ἀναρχία, ἐκφυλισμός) δέν εἶναι καλά...
Ἡ ἀναρχία ξαπλώνεται παντοῦ. Ὅταν θά ἐπικρατήσῃ, θά ἔρθῃ ὁ ἀντίχριστος καί θά πῇ· Ἐγώ εἶμαι τό κράτος, ἐγώ εἶμαι ὁ Θεός· δέν σοῦ χρειάζεται, δέν ἔχεις ἀνάγκη ἀπό ἄλλο Θεό...
"Μή πεποίθατε ἐπ' ἄρχοντας, ἐπί υἱούς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία" (Ψαλμ. 145, 3). Μή στηρίζετε τίς ἐλπίδες σας σέ ἀνθρώπους, ἀτελεῖς, ἁμαρτωλούς, γεμάτους ἐλαττώματα. Ἐλπίζετε μονάχα στόν Κύριο.
Θά ἐκλέξουμε λοιπόν ἐμεῖς, ἡ ἀνθρωπότητς, Ἰησοῦν τόν Ναζωραῖον; Ἄν τόν ἐκλέξουμε, χαρά καί εὐτυχία.Δέν τόν ἐκλέγουμε; "Ἄξια ὧν ἐπράξαμεν ἀπολαμβάνομεν" (Λουκ. ἐ.ἀ.). Καί ἡ μεγαλύτερή μας τιμωρία θά εἶναι ὁ ἀντίχριστος, ὁ ὀποῖος ἔρχεται καί θά τούς ταπεινώσῃ ὄλους.
(συνεχίζονται τά σημεῖα ἐλεύσεως τοῦ ἀντιχρίστου...)




Ἔκδοσις: Ἀνδρονίκη Π. Καπλάνογλου

[ΦΩΤΗΣ]

Οἱ Χριστιανοί στούς ἔσχατους χρόνους (23΄)
Μακαριστός Ἐπίσκοπος Καντιώτης
Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ!
9.(τελευταῖο γιά τά σημεῖα ἐλεύσεως)
(προφητεῖες!)
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ,
ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΖΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ!!!





9. Ποιοί θά πέσουν στά δίχτυα τοῦ ἀντιχρίστου;
"Ἀνθ' ὧν τήν ἀγάπην τῆς ἀληθείας οὐκ ἐδέξαντο εἰς τό σωθῆναι αὐτούς" (Β΄ Θεσ. 2, 10).
Λέει ἐδῶ ποιοί θά πέσουν στά δίχτυα τοῦ ἀντιχρίστου. Θά πέσουν ἄραγε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι; Ὄχι, δέν θά πέσουν ὅλοι· διότι τότε θά ἦταν ἄδικος ὁ Θεός. Θά πέσουν μόνο ὅσοι εἶναι χάνοι.
Ξέρετε τούς χάνους; Εἶναι κάτι ψάρια πού πιάνονται ἀμέσως ἀπό τόν ψαρᾶ, γιατί ταξιδεύουν μέσα στή θάλασσα μ' ἀνοιχτό τό στόμα-ἐνῶ ὑπάρχουν ἄλλα ψάρια πού δύσκολα πιάνονται.
Θά πέσουν λοιπόν στά δίχτυα τοῦ ἀντιχρίστου αὐτοί, οἱ ὁποῖοι δέν εἶναι σέ θέση νά κάνουν διάκριση. Θά πέσουν, ὄπως λέει ἐδῶ, ὅσοι "τήν ἀγάπην τῆς ἀληθείας οὐκ ἐδέξαντο". Αὐτοί πού δέν δέχθηκαν καί δέν ἀγάπησαν τήν ἀλήθεια. Ἡ δέ Ἀλήθεια εἶναι ὁ Χριστός (βλ. Ἰωάν. 14,6)...
Θά πέσουν στά δίχτυα τοῦ σατανᾶ ἐκεῖνοι πού θά τό θέλουν. Γιατί οἰ ἄνθρωποι δέν εἶναι χάνοι καί ψάρια, ἀλλά ἔχουν κάποιο μυαλό καί κάποια διάθεση. Ἄλλοι δέν ἔχουν καλή διάθεση, ἔχουν χάσει τά ἀνώτερα αἰσθητήρια καί ζοῦν σάν ρεμάλια...
Θά συλληφθοῦν στά δίχτυα τῆς ἀπάτης αὐτοί πού δέν ἔχουν διάθεση,πού δέν ἀγαποῦν τήν ἀλήθεια, πού τούς ἀρέσει νά ζοῦνε στό ψέμα.
Οἱ ἄνθρωποι πού ἀγαποῦν τήν ἀλήθεια εἶναι πολύ λίγοι...
Ὑπάρχει πνεῦμα πλάνης στόν κόσμο. Καί ζοῦμε σ' ἕνα τεράστιο παγκόσμιο ρεῦμα πλάνης, πού ἀρχίζει ἀπο τά μικρότερα καί φθάνει ἕως τά μεγαλύτερα. Θά πέσουν, λέει ἐδῶ ὁ ἀπόστολος, στά δίχτυα τοῦ ἀντιχρίστου ὄχι ὅλοι, ἀλλά αὐτοί που δέν ἔχουν καλή διάθεση. Αὐτοί πού τεντώνουν τ' αὐτιά τους πότε ἐδῶ καί πότε ἐκεῖ...
Φρικτή εἶναι ἡ κατάσταση. Πνεῦμα πλάνης ἐξαπλώνεται μέ καταπληκτικό ρυθμό. Δέν εἶναι τίποτε, σοῦ λέει, ἡ μοιχεία· δέν εἶναι τίποτε ἡ πορνεία· δέν εἶναι κακά πράγματα αὐτά· τί κάθεσαι καί μοῦ λές ἐσύ;...


Οἱκουμενισμός: ὁ σύγχρονος "Ἰούδας"!
Τό προφήτευσε αὐτό ἡ Ἁγία Γραφή. Εἶπε, ὅτι θά ἔρθῃ ἡμέρα, πού οἱ ἄνθρωποι, ἐνῶ θά πορνεύωνται καί θά κάνουν τά αἴσχη, θά τό θεωροῦν κάτι ἀθῶο σά νά πίνουν ἕνα ποτήρι νερό, ἕνα γλυκό πιοτό ("ἐβδελυγμένος καί ἀκάθαρτος ἀνήρ, πίνων ἀδικίας ἴσα ποτῷ" (Ἰώβ 15, 16). Αὐτό εἶναι τό πνεῦμα τῆς πλάνης πού θά ἔχῃ τεράστια διάδοση. Καί αὐτά μέν θά συμβαίνουν στόν κόσμο, πού θά πέφτῃ στά δίχτυα πού ἁπλώνει ἡ ἁμαρτία.

Φοβερώτερο ἀπό τόν θάνατο
Ἐσεῖς πού πιστεύετε στόν Χριστό; Θά ἦτο φοβερώτερο ἀπό τόν θάνατο, ἄν σᾶς ἔλεγαν ὅτι κάποια ἀπό σᾶς θά προδώσῃ τήν πίστι της (ἀπευθυνόταν σέ γυναικεῖο ἀκροατήριο...). Τό νά πεθάνουμε εἶναι φυσικό πρᾶγμα, τό νά προδώσουμε τήν πίστι εἶναι ἀπαίσιο καί ἀποτρόπαιο. "Κάποιος ἀπό σᾶς", εἶπε ὁ Χριστός στούς μαθητάς, "θά μέ προδώσῃ", καί ἐγένετο διαταραχή μεταξύ τῶν μαθητῶν (Ματθ. 26, 21 κ.ἐ.).


Ἔκδοσις: Ἀνδρονίκη Π. Καπλάνογλου

[ΦΩΤΗΣ]

Οἱ Χριστιανοί στούς ἔσχατους χρόνους (24΄)
Μακαριστός Ἐπίσκοπος Καντιώτης
"Ἔχει ὁ Θεός", ἀλλά κ' ἐμεῖς ν' ἀγωνιστοῦμε
(καί συγκλονιστικές προφητεῖες!)







"Ἔχει ὁ Θεός", ἀλλά κ' ἐμεῖς ν' ἀγωνιστοῦμε.
Μερικοί ἴσως θά ποῦνε· "Ἔχει ὁ Θεός...".
Ἔχει ὁ Θεός ἀσφαλῶς. Δέν γίνεται τίποτε πάνω στή γῆ ἄν δέν θέλῃ ὁ Θεός. Ὁ Θεός ὄμως θέλει πάνω στή γῆ νά εἴμαστε ἀγωνισταί.
Στά μαρτυρολόγια, πού διαβάζουμε ὅτι κρεμοῦσαν τούς Χριστιανούς μπροστά σέ αὐτοκράτορας καί τούς καίγανε, μένει κανείς κατάπληκτος βλέποντας τήν ἀνδρεία των. Ξέρετε, ὅτι ἐμφανίζονταν οἱ Χριστιανοί μπροστά στούς αὐτοκράτορας καί τούς τυράννους καί φώναζαν· "Αἶσχος, ντροπή μας, ἀπάνθρωποι καί σκληροί...". (κατέκριναν κι αὐτοί....κατά τούς ἀγαπολογοῦντας...). Διεμαρτύροντο, ἤλεγχαν, καί τότε τούς πιάνανε καί μαρτυροῦσαν. "Εἰσπήδησις" λεγόταν αὐτό. Τέτοιοι ζωντανοί Χριστιανοί ἦταν ἐκεῖνοι.
Αὐτό πού σᾶς λέω τό πιστεύω` ὅτι μία μαχητική ὁμάδα ἀθέων μπορεῖ νά δκαλύσῃ τήν ἐνορία. Καί ἔχουν σύστημα αὐτοί, γιά νά γκρεμίσουν τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Γι' αὐτό κ' ἐμεῖς πρέπει νά εἴμαστε ἕτοιμοι νά ὐπερασπίσουμε τά ἱερά καί τά ὅσια. Καί νά μή λέμε μόνο "Ἔχει ὁ Θεός..." καί "πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουνσιν αὐτῆς" (Ματθ. 16, 18). Ἀσφαλῶς, δέ θά σβήσῃ ἡ Ἐκκλησία ἀπό τόν κόσμο· ἀλλά μπορεῖ νά σβήσῃ ἀπό τήν Ἑλλάδα, ὅπως ἔσβησε ἀπό τή Μικρά Ἀσία. Ποῦ εἶναι ἡ Ἐκκλησία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας; Ποῦ εἶναι οἱ πενήντα μητροπόλεις, ποῦ εἶναι οἱ ἄλλες ἐκκλησίες της, ποῦ εἶναι τά μοναστήρια της, ποῦ εἶναι τά προσκυνήματά της, ποῦ εἶναι τά λείψανά της, ποῦ..., ποῦ..., ποῦ...; Δέν φανήκαμε ἀντάξιοι, καί τά χάσαμε ὅλα αὐτά. Ὅπως λοιπόν δέ φανήκαμε ἀντάξιοι καί ἦρθε ἡ μοιραία στιγμή τῆς μικρασιατικῆς καταστροφῆς, ἔτσι θά ἔρθῃ καί ἡ μοιραία στιγμή πού ὁ Θεός θά δώσῃ κλῶτσο καί θά μᾶς πετάξῃ καί θά πάῃ ὁ Χριστιανισμός κάτω στήν Ἀφρική. Θ' ἀλλάξῃ τόπο. Θά φύγῃ μακριά. Θά πάῃ ἀλλοῦ, μέσα στίς Ἰνδίες, μέσα στήν Κίνα θά πάῃ. Ἐμεῖς θά εἴμεθα ἀνάξιοι.
Ἐγώ τούς εἶπα· Βρέ παιδιά προσέξτε, ὁ κίνδυνος τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἐκ τῶν αἱρέσεων. Τρακόσες αἱρέσεις (παλαιά δεδομένα, τώρα εἶναι τρισχειρότερα...) ὑπάρχουν. Ἐξέλεξαν τήν Ἑλλάδα ὡς τόπον ὄλων τῶν αἱρέσεων. Εἶναι ἡ μόνη γωνιά τοῦ πλανήτου πού τοιαύτη ἐλευθερία ἐδόθη. Συνεπῶς καί ὁ κίνδυνος ἐκ τῆς ἀθεΐας δέν εἶναι μικρός. Καθ' ἥν στιγμή στή Ρωσία κλονίζεται ὁ ὑλισμός, ἐδῶ ἐμεῖς, πάντοτε ὀπισθοδρομικοί, θά εἴμεθα τελευταῖοι πού θά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό αὐτό τό μικρόβιο. Μεγάλος εἶναι ὁ κίνδυνος τῆς ἀθεΐας καί τῶν αἱρέσεων.
Ἔκδοσις: Ἀνδρονίκη Π. Καπλάνογλου

[ΦΩΤΗΣ]

Οἱ Χριστιανοί στούς ἔσχατους χρόνους (25΄)
Μακαριστός Ἐπίσκοπος Καντιώτης
Δέν θά σωθῆτε!
( προφητεία!)
Καί σχόλιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ


Ἄς κοινωνᾶτε, ἄς ἐξομολογῆσθε· δέν θά σωθῆτε, ἐάν δέν ἀνοίγετε καί τό στόμα σας γιά τόν Χριστό!
Ὁ Χριστιανισμός ἔφθασε μέχρι σ' ἐμᾶς διά τῆς διαδόσεως τοῦ εὐαγγελίου, ἡ ὁποία εἶναι ἱερά ὑποχρέωσις παντός Χριστιανοῦ. Καί εἶναι ψευτοχριστιανός αὐτός ὁ ὁποῖος δέν ἀνοίγει τό στόμα του νά μιλήσῃ γιά τόν Χριστό!
Ἔκδοσις: Ἀνδρονίκη Π. Καπλάνογλου

[ΦΩΤΗΣ]

Οἱ Χριστιανοί στούς ἔσχατους χρόνους (26΄)
Μακαριστός Ἐπίσκοπος Καντιώτης
Φωτίζει ὁ Θεός τούς πιστούς!





Φωτίζει ὁ Θεός καί τόν πιό ἀγράμματο ἄνθρωπο ν' ἀποστομώνῃ τόν πιό αὐθάδη ἐπιστήμονα. Ἐγώ δέ θά ξεχάσω στό χωριό μου ἕναν παπᾶ ἀγράμματο, πού ἔβαλε στή θέσι του ἕναν αὐθάδη φοιτητή.
Ἦρθε ἕνας τελειόφοιτος φοιτητής τῆς ἰατρικῆς στό χωριό μου, ἄθεος καί ὁπαδός τοῦ Δαρβίνου. Ὁ φοιτητής ἐκεῖνο τόν καιρό ἦταν πολύ σπάνιο πρᾶγμα, κομήτης ἦτο.
Ἄ α α! κάνανε καί τόν κοιτάζανε, λέει σπουδαῖα πράγματα! Καί αὐτός ἔλεγε· Δέν ὑπάρχει Θεός καί τό ἕνα καί τό ἄλλο. Νά λοιπόν καί ἔρχεται ὁ παπᾶς καί τούς ρωτᾷ·

-Τί συζητᾶτε αὐτοῦ.
-Μᾶς λέει ὅτι δέν ὑπάρχει Θεός, ἀπήντησαν.
-Κ' ἐσεῖς δέν τόν βάζετε στήν θέση του;
-Ποιό ἐπιχείρημα ἔχεις, τοῦ λέει ὁ παπᾶς.
-Νά, λέει. ποιός εἶδε τόν Θεό;
-Πῶς σέ λένε; τό ρωτάει ὀ παπᾶς.
-Γιῶργο, ἀπήντησε.
-Ἔλα δῶ, βρέ Γιῶργο, ἀνέβα πάνω στό πεζούλι (ἦταν καλοκαίρι κι ὁ ἥλιος ἔκαιγε). Σήκωσε τό κεφάλι σου καί κοίταξε κατάματα τόν ἥλιο.
-Ἄ, ἀστειεύεσαι ρέ παππούλη; νά τυφλωθῶ; ἀπαντᾷ ὁ ἄθεος φοιτητής. Δέ μπορῶ νά κοιτάξω τόν ἥλιο.
-Βρέ ἠλίθιε, τοῦ λέει τότε ὁ παπᾶς, τόν ἥλιο δέ μπορεῖς νά κοιτάξῃς καί τό Θεό θέλειςνά δῇς;
Ἁπλοϊκός ἄνθρωπος ἦταν ὁ παπᾶς, καί ἔβαλε στή θέσι του τόν ἄθεο φοιητητή. Τί θεολογία, τί φιλολογία κ.λ.π.; Καί μόνο αὐτός; Τόσοι καί τόσοι ἄλλοι εἶναι, πού τούς φωτίζει ὁ Θεός. Φωτίζει ὁ Θεός τούς πιστούς."...Γέγραπται γάρ· Ἀπολῶ τήν σοφίαν τῶν σοφῶν, καί τήν σύνεσιν τῶν συνετῶν ἀθετήσω. Ποῦ σοφός; ποῦ γραμματεύς; ποῦ συζητητής τοῦ αἰῶνος τούτου; Οὐχί ἐμώρανεν ὁ Θεός τήν σοφίαν τοῦ κόσμου τούτου;" (Α΄ Κορ. 1, 19-20).


Ἔκδοσις: Ἀνδρονίκη Π. Καπλάνογλου

[ΦΩΤΗΣ]

Οἱ Χριστιανοί στούς ἔσχατους χρόνους (27΄)

Μακαριστός Ἐπίσκοπος Καντιώτης
Καί ἄν ἀκόμα ἡ κοινωνία εἶναι Σόδομα καί Γόμορρα!...





Ὦ Θεέ μου, τί ὡραῖο Εὐαγγέλιο μᾶς ἄφησες! Εἶναι ἀθάνατα. Ὅπως ὁ ἥλιος δέν παλιώνει, ἔτσι καί τό Εὐαγγέλιο δέν παλιώνει. Εἶναι αἰώνια. Ἐσεῖς λοιπόν ἔχετε μεγάλο ρόλο νά παίξετε στήν κοινωνία. Νά' ρθῆτε σέ ρῆξι μέ τό δαιμονικό κόσμο. Νά πᾶτε κόντρα μέ τό ρεῦμα. Νά κρατήσετε τήν ἁγνότητά σας. Νά διώξετε μακριά τούς ἀπατεῶνες καί τούς ἐκμεταλλευτάς τῆς παρθενικῆς σας ζωῆς. Ἀλλιῶς, πρός τί ἔρχεσθε ἐδῶ; Δέν γίνεται νά εἶστε καί μέ τό διάβολο καί μέ τό Θεό. Ἄμα σᾶς ἀρέσῃ ἡ κοσμική ζωή, πηγαίνετε στόν κόσμο· ἐσεῖς θά πονέσετε καί θά κλαύσετε.
Κανένας δέ μετάνοιωσε, πού ἔζησε χριστιανική ζωή· ἀντιθέτως πολλοί ἔκλαυσαν καί μετανόησαν φρικτά, πού ἔφυγαν ἀπό τό δρόμο τοῦ Θεοῦ.
Αὐτά εἶχα νά σᾶς πῶ. Καί σᾶς συμβουλεύω τό ἑξῆς. Πρέπει νά δημουργήσετε ἕνα δικό σας περιβάλλον.Αὐτό λέει κ' ἕνας μεγάλος ἰατροφιλόσοφος, ὁ Καρρέλ. Αὐτός ἔγραψε ἕνα βιβλίο πού φέρει τόν τίτλο "Ὁ ἄνθρωπος, αὐτός ὁ ἄγνωστος". Παγκοσμίου φήμης βιβλίο, εἶναι μεταφρασμένο σέ πολλές γλῶσσες. Ἐκεῖ λέει, μέ ποιόν τρόπο μπροεῖ νά σωθῇ ὁ κόσμος.
Κάθε ἄνθρωπος ἔχει τή δύναμι νά δημιουργῇ ἕνα δικό του περιβάλλον, ὥστε κανείς νά μή μπορῇ νά τόν ἐπηρρεάσῃ. Ὁ ἄνθρωπος, ἔστω καί μόνος, ἔστω καί μέσα στήν πιό διεφθαρμένη κοινωνία, μπορεῖ νά καλλιεργῇ γύρω του ἕνα καθαρό κλίμα.
Καί ἄν ἀκόμα μείνῃς ἕνας ἐπί τῆς γῆς, καί ἄν ἀκόμη τό περιβάλλον σου εἶναι Σόδομα καί Γόμορρα καί κατακλυσμός, μπορεῖς ἄν θέλῃς, διά τῆς δυνάμεως τοῦ Θεοῦ, νά ζήσῃς ἠθικόν βίνον, σύμφωνα μέ τό Εὐαγγέλιο.
Φτιάξτε παρέες, λέει ὁ Καρρέλ, δυό-δυό, τρεῖς-τρεῖς,. Δημιουργῆστε παρέες σ' ὅλη τήν κοινωνία·καί μέσα στό Σικάγο, στή Νέα Ὑόρκη, στό Παρίσι, στήν Ἀθήνα, παντοῦ· σέ κάθε πόλι καί χωριό.Δημιουργῆστε παρέες, συντροφιές-συντροφιές, καί ζῆστε τή χριστιανική ζωή. Οἱ ὀλίγες αὐτές συντροφιές καί οἱ συνομιλίες οἱ χριστιανικές θά δημιουργήσουν ἕνα ἰσχυρό ρεῦμα ἀντιστάσεως.
Ἀλλά γιατί νά χρησιμοποιοῦμε καί νά θαυμάζουμε τά λόγια ἑνός ἐπιστήμονα, πού εἶναι ἕνα μηδενικό μπροστά στό Χριστό; Τό εἶπε ὁ Χριστός·"Ὅπου εἰσί δύο ἤ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τό ἐμόν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμί ἐν μέσῳ αὐτῶν" (Ματθ. 18, 20)˘
Φτιάξτε τέτοιες ὁμάδες, πού θά εἶναι μαζί σας ὁ Χριστός· ἔτσι θά σταθῆτε. Τώρα παίζετε μιά μέ τό Χριστό μιά μέ τόν κόσμο. Δέν εἶστε σταθερές (μιλοῦσε σέ γυναῖκες ὁ Μακαριστός).

Ἔκδοσις: Ἀνδρονίκη Π. Καπλάνογλου

[ΦΩΤΗΣ]

Οἱ Χριστιανοί στούς ἔσχατους χρόνους (28΄)
Μακαριστός Ἐπίσκοπος Καντιώτης
Ὀργανωθεῖτε εἰς τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ!







Νά κάνετε ἁλυσίδα. Τά πρῶτα χρόνια τοῦ χριστιανισμοῦ, τούς πρώτους αἰῶνας, οἱ Χριστιανοί ἦταν ἑνωμένοι, εἶχαν ἁλυσίδα· τρεῖς, τρεῖς, τρεῖς..., πρός τιμήν τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ὅπως στή Ρωσία· ἐκεῖ ἕνα μικρό ἀθῶο παιδάκι, χαριτωμένο, πῆγε στόν παπᾶ καί τοῦ λέει:
-Θέλω νά σοῦ πῶ κάτι στό αὐτί.
-Τί ἔχεις νά μοῦ πῇς; ρωτᾶ ὁ παπᾶς.

-Νά, λέει ὁ μικρός, τώρα γινήκαμε τρεῖς. Στή γειτονιά μου εἶναι ἄλλα δυό παιδιά, πού συμφωνοῦν μέ τίς ἰδέες τίς χριστιανικές, καί γινήκανε τρεῖς.
Λοιπόν κ' ἐσεῖς, εἰς τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου, νά ὀργανωθῆτε κατά τριάδας. Σᾶς βάζω κανόνα· καθένας ἀπό σᾶς ὄχι μόνος του, ἀλλά τρεῖς-τρεῖς, τρεῖς-τρεῖς. Εἶστε 130; νά γίνετε 400, 500. Εἶστε σύμφωνοι;


Ἔκδοσις: Ἀνδρονίκη Π. Καπλάνογλου

[ΦΩΤΗΣ]

Οἱ Χριστιανοί στούς ἔσχατους χρόνους (29΄)
Μακαριστός Ἐπίσκοπος Καντιώτης
Μή ζητᾶτε τήν καλοπέρασι!
"...εἰς τό καταξιωθῆναι ὑμᾶς τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ"




Νά εἶστε ἕτοιμοι γιά θυσίες. Νά μή ζητᾶτε τήν καλοπέρασί σας. Διότι εἶπε ὁ Χριστός· "Ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλά θαρσεῖτε, ἐγώ νενίκηκα τόν κόσμον" καί "Εἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ, γινώσκετε ὅτι ἐμέ πρῶτον ὑμῶν μεμίσηκεν" (Ἰωάν. 16, 33· 15,18). Ὅσο περισσότερο ζοῦμε τήν χριστινιακή ζωή κάι δροῦμε μέσα στήν κοινωνία καί παρουσιάζομε τήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, τόσο περισσότερο οἱ ἄθεοι θά μᾶς μισοῦν, θά εἴμεθα τό ἀντικείμενο τοῦ μίσους των. Νά "χαίρετε" τότε καί νά "ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθός ὑμῶν πολύς ἐν τοῖς οὐρανοῖς" (Ματθ. 5, 12).

Αὐτά σᾶς συμβουλεύω, παιδιά μου. Νά διαβάζετε πνευματικά βιβλία· τόν "Ἀόρατο πόλεμο", τά "Πνευματικά Γυμνάσματα", τόν "Προορισμό τοῦ ἀνθρώπου". Καί νά ζῆτε πνευματική ζωή, ἐξομολουγούμενοι στόν πνευματικό σας πατέρα καί κοινωνοῦντες.
Καί νά δέεσθε καί ὑπέρ ἐμοῦ τοῦ ἁμαρτωλοῦ, νά μέ ἐλεήσῃ ὁ Θεός ἐν ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως. Νά μή μέ λησμονῆτε στάς προσευχάς σας. Ἔχω ἀνάγκη τῶν προσευχῶν σας, ὅσο δέν φαντάζεσθε.
Ὁ Θεός μαζί σας.

"...εἰς τό καταξιωθῆναι ὑμᾶς τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ"
Νά γιατί εἶναι ἀναγκαῖος ὁ διωγμός. Γιά νά καταξιωθοῦμε τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Κάνουν κακό στούς Χριστιανούς οἱ ἄθεοι καί οἱ ἀντίχριστοι. Ὄχι ὅμως διότι εἶναι δυνατοί, ἀλλά διότι ὁ Θεός τό ἐπιτρέπει, γιά νά ἐξευτελισθοῦν οἰ δῆθεν δυνατοί ἀπό τούς ἀδυνάτους, καί νά καταξιωθοῦν οἱ ἀδύνατοι τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Μποροῦσε ὁ Θεός νά στείλῃ ἀστροπελέκια καί νά τούς κάψῃ ὅλους, καί δέ θά μποροῦσαν νά κάνουν κακό· ἀλλά ἦταν ἀναγκαῖο οἱ Χριστιανοί νά περάσουν ἀπ' αὐτή τήν ὁδό. Διότι μία εἶναι ἡ ὁδός ἡ ἄγουσα εἰς τούς οὐρανούς, ἕνα ὄνομα ἔχει· εἶναι ἡ ὁδός τῶν θλίψεων. "Διά πολλῶν θλίψεων δεῖ ὑμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ" (Πράξ. 14,22). Αὐτή τήν ὁδό ἐβάδισε ὁ Χριστός, τήν ὁδό τοῦ Γολγοθᾶ. Αὐτήν πρέπει νά βαδίσουν καί οἱ Χριστιανοί. Καί ἀπόδειξις ὅτι εἶναι ἕνας πιστός Χριστιανός, εἶναι ὅταν ἔχῃ θλίψεις. Ὅταν ζῇ καλά καί δέν ἔχῃ θλίψεις, σημαίνει ὅτι κάτι δέν πάει καλά.

Ἔκδοσις: Ἀνδρονίκη Π. Καπλάνογλου

[ΦΩΤΗΣ]

Οἱ Χριστιανοί στούς ἔσχατους χρόνους (30΄)
Μακαριστός Ἐπίσκοπος Καντιώτης
Νά εἶστε πρότυπα






Θά δώσετε τή μάχη. Θά δώσετε κραταιάν μάχη μέσα στήν κοινωνία. Καί θά γίνετε πρότυπα. Γιατί ἔχουμε ἀνάγκη προτύπων· καί ὀρθῶς τό ὑπουργεῖον ἔθεσε θέμα στούς διαγνισμους "Ποιά εἶναι τά πρότυπα".
Εἶχε ἡ Ἑλλάς παλαιά πρότυπα· πρότυπα ἱερέων, πρότυπα ἀρχιερέων, πρότυπα στρατηγῶν, πρότυπα πολιτικῶν· ἦταν γεμάτη ἀπό πρότυπα. Καί εἶναι ἀνάγκη ἡ νεότης μας νά ἔχῃ πρότυπα. Ἄν τώρα πάσχῃ ἡ νεότης μας, εἶναι γιατί δέν ἔχει τέτοια πρότυπα.

Εὐχόμεθα καθεμία ἀπό σᾶς (ἀπευθυνόταν σέ γυναικεῖο ἀκρωατήριο ἐν προκειμένῳ, ἀλλά ἰσχύουν γιά ὅλους τά λεγόμενα!) νά γίνῃ πρότυπο. Πρότυπο μέσα στήν κοινωνίαν αὐτή. Καί ὅσες ἀπό σᾶςἐκλέξετε τήν ἔγγαμον ζωήν, νά εῖστε πρότυπα μητέρων καί γιαγιάδων, ὅπως στήν ἀπέραντη Ρωσία, πού αὐτές κράτησαν ὐπό διωγμόν 75 χρόνια τήν ὀρθόδοξο πίστι.
Νά εἶστε πρότυπα. Νά εἶστε φῶτα, καί νά ἀντλῆτε πνευματικόν φῶς ἀπό τό ἀκήρατον φῶς. Τό δέ ἀκήρατον φῶς, ὁ ἄδυτος ἥλιος, εἶναι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός· ὅν, νεανίδες, ὑμνεῖτε κάι ὑπερυψοῦτε εἰς πάντς τούς αἰῶνας· ἀμήν.

Ἔκδοσις: Ἀνδρονίκη Π. Καπλάνογλου