Σύγρονες Μεταστροφές προς την Ορθοδοξία

Η Ορθοδοξία απέναντι στις προκλήσεις της σημερινής εποχής.

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Α.Γ.
Δημοσιεύσεις: 824
Εγγραφή: Παρ Φεβ 12, 2016 11:46 pm

Re: Σύγρονες Μεταστροφές προς την Ορθοδοξία

Δημοσίευσηαπό Α.Γ. » Τρί Φεβ 27, 2018 3:56 pm

Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς της Σερβίας (+1979) λέει ότι η κάθε ψυχή, ακόμη κι ενός αθέου, είναι Θεονοσταλγική, Χριστονοσταλγική, ότι διψάει για το Χριστό, ότι νοσταλγεί τον Δημιουργό της...!



Άβαταρ μέλους
Μάνος
Δημοσιεύσεις: 3027
Εγγραφή: Σάβ Δεκ 30, 2017 11:29 pm
Τοποθεσία: Ηράκλειο Κρήτης

Re: Σύγρονες Μεταστροφές προς την Ορθοδοξία

Δημοσίευσηαπό Μάνος » Τρί Φεβ 27, 2018 3:59 pm

Τον νοσταλγεί, αλλά αστοχεί στον τρόπο (αμαρτάνω=αστοχώ). Τις πρεσβείες του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς να έχουμε!


Ἀπὸ τῶν πολλῶν μου ἁμαρτιῶν, ἀσθενεῖ τὸ σῶμα, ἀσθενεῖ μου καὶ ἡ ψυχή· (Άξιον εστίν)

Α.Γ.
Δημοσιεύσεις: 824
Εγγραφή: Παρ Φεβ 12, 2016 11:46 pm

Re: Σύγρονες Μεταστροφές προς την Ορθοδοξία

Δημοσίευσηαπό Α.Γ. » Τρί Φεβ 27, 2018 11:23 pm

Ναι έτσι είναι! Αμην να έχουμε τις πρεσβείες αυτού του σύγχρονου Αγίου! :)



Α.Γ.
Δημοσιεύσεις: 824
Εγγραφή: Παρ Φεβ 12, 2016 11:46 pm

π. Συμεών Γρηγοριάτης από το Περού – Από τον Ρωμαιοκαθολικισμό, Ορθόδοξος Μοναχός στο Άγιο Όρος

Δημοσίευσηαπό Α.Γ. » Τετ Φεβ 28, 2018 9:47 am

Εικόνα

π. Συμεών Γρηγοριάτης από το Περού

Από τον Ρωμαιοκαθολικισμό, Ορθόδοξος Μοναχός στο Άγιο Όρος


Περουβιανός Συμεών Γρηγοριάτης:

«Μιά μέρα συνάντησα στό Παρίσι σ᾽ ἕνα ἑστιατόριο ἕναν ὀρθόδοξο μοναχό πού ἐπρόκειτο ν᾽ ἀλλάξη ὁλόκληρη τή ζωή μου. “Ἡ ὀρθοδοξία ἀνακεφαλαιώνεται σ᾽ αὐτά τά λόγια, μοῦ εἶπε. Ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος γιά νά γίνη ὁ ἄνθρωπος θεός κατά χάριν καί μετοχήν. Καί αὐτό σημαίνει ὅτι ὅπως ὅταν βάλης ἕνα σίδερο στή φωτιά τό σίδερο γίνεται φωτιά διά τῆς συμμετοχῆς στό πῦρ, ἔτσι κι ὅταν ὁ ἄνθρωπος μετέχη τοῦ θείου πυρός γίνεται κι αὐτός καί πῦρ καί φῶς καί θεός κατά χάριν”.

Αὐτός μοῦ εἶπε τότε ὅτι στήν Ἑλλάδα ὑπάρχει μιά χερσόνησος ὅπου οἱ μοναχοί ἐπαναλαμβάνουν τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ ὥσπου νά γραφῆ στίς καρδιές τους. Τόν ρώτησα τότε ἄν ὑπάρχουν ποιητές στήν ὀρθοδοξία καί μοῦ ἀπάντησε ὅτι ὑπάρχουν πολλοί, κι ἕνας ἀπ᾽ αὐτούς εἶναι ὁ Ἅγιος Συμεών, ὁ νέος θεολόγος, πού ἔγραψε ὔμνους ἔρωτος γιά τό Θεό.

Ὅμως, ἡ πρώτη μου ἐπαφή μέ τήν ὀρθοδοξία ἔγινε μιάν αὐγή στή Λίμα ὅπου μέ τόν ἀγαπημένο μου ξάδερφο Φερνάντο περπατούσαμε στούς ἄδειους δρόμους μετά ἀπό μιά νύκτα ἀγρυπνίας ὅπου φτιάχναμε ἕνα κολάζ. Αὐτή τήν ὥρα πέφτει μιά δροσούλα στή Λίμα, ἡ γῆ μυρίζει λιγάκι, κι ἐκείνη τήν ὥρα ξεφουρνίζουν τ᾽ ἀρτοπωλεῖα καί μυρίζει ψωμί ἡ ἀτμόσφαιρα. Μιά τέτοια ὥρα περάσαμε ἀπό τήν ὀρθόδοξη ἐκκλησία κι ὁ Φερνάντο μοῦ πρότεινε νά μποῦμε:

—Εἶναι ὡραῖα ἐκεῖ μέσα: ἔχουν σταφύλια, κρασί, ἄρτους.

Ἐγώ φαντάσθηκα κάτι σάν ἀρχαιοελληνικό συμπόσιο καί φυσικά δέχθηκα (γέλια). Ἦταν ἀνοικτή, ἀλλά ἄδεια —λίγο πρίν ξημερώση. Μ᾽ ἐντυπωσίασε βαθειά ἡ σιγή πού βασίλευε ἐκεῖ, οἱ εἰκόνες στούς τοίχους καί τ᾽ ἀναμμένα καντήλια. Καί δεξιά μου ἕνα τραπεζάκι γεμάτο ἀρτίδια —τά πρόσφορα τά ὁποῖα συνηθίζουν νά κάνουν οἱ Ρῶσοι μοῦ φάνηκαν τόσο κομψά, καί νομίζω γιά πρώτη φορά στή ζωή μου ἔκλεψα κάτι. Λίγο μετά τό ἄφησα πάνω στό πήλινο χέρι τοῦ Δημιουργοῦ πού εἶχε φτιάξει ὁ Φερνάντο στό στούντιό του, καί λίγο ἀργότερα μ᾽ “ἔκλεψε” μέ τόν ἴδιο τρόπο ἡ ὀρθοδοξία, ὅπως συνηθίζει».

Από το Βιβλίο: Ἀρχιμ. Ἰωάννου Κωστώφ, Θεός Ἐφανερώθη - Από τόν Ἀθεϊσμό στό Χριστό, ἐκδ. Ἁγ. Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός (2108220542), Ἀθήνα 2011

Πηγή:

Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός



Α.Γ.
Δημοσιεύσεις: 824
Εγγραφή: Παρ Φεβ 12, 2016 11:46 pm

Η αξιόπιστη μαρτυρία μίας γυναίκας από την Σερβία που ήθελε νά γίνει Προτεστάντισσα

Δημοσίευσηαπό Α.Γ. » Κυρ Μαρ 04, 2018 11:06 am

Εικόνα

Η αξιόπιστη μαρτυρία μίας γυναίκας από την Σερβία

που ήθελε νά γίνει Προτεστάντισσα


Μᾶς ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς ὁ “Χρυσόστομος της Σερβίας” (+1956):

«Τήν ἱστορία, πού θά διαβάσετε μᾶς τήν διηγήθηκε μία γυναῖκα ἀπ᾽ τό χωριό Ζάμπαλ, στήν Μπάτσκα τῆς Σερβίας. Αὐτή ἡ γυναῖκα προσευχόταν καί πήγαινε τακτικά στή Θ. Λειτουργία, κρατώντας σταθερά τήν Ὀρθόδοξη Πίστη.

Μία μέρα ἦρθε σέ αὐτή κάποιος αἰρετικός, πού πουλοῦσε αἱρετικά βιβλία. Ξεκίνησε νά τῆς μιλάη καί νά τῆς λέη ὅτι ἡ αἵρεσί του εἶναι ἡ πιό σωστή στόν κόσμο. Τήν κάλεσε νά ἔρθη σέ αὐτούς, στή συνάντησί τους, γιά νά ἀκούση καί νά μάθη περισσότερα. Ἡ γυναῖκα, ἔχοντας ἀπορίες γιά τήν πίστι της, ἀποφάσισε νά πάη στή συνάντησι τῶν αἱρετικῶν, τό ἑπόμενο Σαββάτο.

Ὅταν ἔφτασε Παρασκευή, πρίν νά πάη γιά ὕπνο στάθηκε μπροστά στήν εἰκόνα τοῦ Σωτήρα καί προσευχήθηκε μέ τόν ἑξῆς τρόπο: “Κύριε, Σέ ἐσένα παραδίνω τόν ἑαυτό μου, Ἐσύ ὁδήγησέ με στό δρόμο τῆς σωτηρίας”.

Τήν ἴδια νύκτα στόν ὕπνο της εἶδε ἕνα παράξενο ὄνειρο: Εἶδε Μάρτυρες τοῦ Χριστοῦ νά πεθαίνουν γιά τήν πίστι τους. Κάποιους νά τούς σκοτώνουν μέ σπαθί, ἄλλους νά τούς καῖνε στή φλόγα, καί ἄλλους νά τούς ξεσχίζουν σέ κομμάτια τά ἄγρια ζῶα. Εἶδε καί κάποιους ἄλλους νά τούς σταυρώνουν… Στά ξαφνικά ἡ γυναῖκα εἶδε ἕνα κεφάλι κομμένο νά κυλάη πρός τό μέρος της. Τῆς ἦρθε τότε ἡ σκέψι ὅτι αὐτό τό κεφάλι ἦταν τό κεφάλι τοῦ Τιμίου Προδρόμου καί ἄρχισε νά συνομιλῆ μέ αὐτό.

Τό κεφάλι τῆς εἶπε: “Βλέπεις τί ἔζησαν αὐτοί οἱ ἄνθρωποι γιά τήν ἀληθινή Πίστι; Ἐσύ τώρα ἐγκαταλείπεις τήν Πίστι σου καί ψάχνεις ἄλλη;”.

Ἡ γυναῖκα ξύπνησε πολύ φοβισμένη. Ἀπό τότε δυνάμωσε πολύ περισσότερο ἡ πίστι της στήν Ὀρθοδοξία καί πῆγε ποτέ στήν συνάντησι τῶν αἱρετικῶν».

Ορθοδοδία - Coming Home - Orthodoxy



Α.Γ.
Δημοσιεύσεις: 824
Εγγραφή: Παρ Φεβ 12, 2016 11:46 pm

π. Jeremy Krieg, Αυστραλία: Απο τον Προτεσταντισμό στην Ορθοδοξία – Ένας Αυστραλός επιστήμονας γίνεται Ορθόδοξος Ιερέας

Δημοσίευσηαπό Α.Γ. » Δευτ Μαρ 05, 2018 7:23 am

Εικόνα

π. Jeremy Krieg, Αυστραλία: Απο τον Προτεσταντισμό στην Ορθοδοξία

Ένας Αυστραλός επιστήμονας γίνεται Ορθόδοξος Ιερέας


Ο Jeremy Krieg γεννήθηκε στην Νότια Αυστραλία και είναι ένα από τα τρία παιδιά μιας θρησκευόμενης χριστιανικής οικογένειας με γερμανικές ρίζες. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι πρόγονοί του μετανάστευσαν στην Αυστραλία γύρω στο 1840 οπότε και ασπάστηκαν τον Λουθηρανισμό.

Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ της εφημερίδας της Αυστραλίας “Νέος Κόσμος” «Οι γονείς μου ήταν εκείνοι που πρώτοι δίδαξαν και εμπότισαν σε μένα τον ίδιο, αλλά και στα δύο μου αδέλφια, την αγάπη για το θεό και τη σημασία της χριστιανικής πίστης» εξηγεί σε συνέντευξή του στο «Νέο Κόσμο» ο 40χρονος σήμερα Ελληνορθόδοξος Ιερέας, ο οποίος είναι και πτυχιούχος Ηλεκτρονικής Μηχανολογίας, Φυσικών Επιστημών και Μαθηματικών.

«Όταν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου εργάστηκα ως μηχανικός λογισμικού στον τομέα της άμυνας σε μια εταιρία που έφερε την ονομασία Defence Science Technology Organisation και μετέπειτα σε μια εταιρία ηλεκτρονικού διαδικτύου. Στην ηλικία των 28 χρόνων, συνειδητοποίησα ότι, παρά τις όποιες σπουδές μου και τη δυνατότητα που αυτές μου έδιναν να απαντήσω σε πολύπλοκα ζητήματα φυσικής, μαθηματικών και μηχανολογίας, αδυνατούσα να βρω απαντήσεις σε βαθύτερα ζητήματα που με απασχολούσαν και αφορούσαν την πίστη μου, η οποία ήδη αποτελούσε σημαντικό κομμάτι της ζωής μου» εξηγεί ο π. Ιερεμίας, ο οποίος με αφετηρία την διαπίστωση αυτή αποφάσισε να μελετήσει και να εντρυφήσει σε θρησκευτικά ζητήματα με απώτερο σκοπό να ανακαλύψει την αλήθεια για την πίστη του και -ει δυνατόν- να αλλάξει τη ζωή του, προσαρμόζοντάς την σε όποια αλήθεια ανακάλυπτε για την Χριστιανοσύνη.

«Καθώς μεγάλωνα, είχα έρθει σε επαφή μόνο με τις θεωρίες του Λουθηρανισμού, ενώ η αλήθεια είναι ότι αν και ανέκαθεν έτρεφα ιδιαίτερη εκτίμηση σε ό,τι αφορά την αξία των Χριστιανικών Μυστηρίων, απέρριπτα την ιδέα της ύπαρξης ενός Πάπα και γι’ αυτό έως τότε ένιωθα να με εκφράζει μερικώς μόνο ο Λουθηρανισμός.
«Παρ’ όλα αυτά εξακολουθούσα να πιστεύω ότι ορισμένα διδάγματα της Λουθηρανικής πίστης δεν ταυτίζονταν με όσα εγώ αντιλαμβανόμουν ως αλήθεια, γι’ αυτό και ξεκίνησα να μελετώ τα διδάγματα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αρχικά μέσα από το διαδίκτυο και μετέπειτα ακολουθώντας σπουδές Θεολογίας».

Ο πατέρας Ιερεμίας υποστηρίζει ότι αυτό που τον «τράβηξε» στην Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ότι -σε αντίθεση με τις υπόλοιπες- αυτή παραμένει πιστή σε όσα διακηρύττει και δεν αλλοιώνει ούτε επιτρέπει συμβιβασμούς «στο όνομα» της συλλογικής ένταξης και της καθολικής ενότητας.
Πεπεισμένος για την ορθότητα της απόφασής του, ο Αυστραλός μηχανολόγος επισκέφθηκε αρχικά την λιβανέζικη Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία υπάγεται στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αντιόχειας και το 2005 πήρε την μεγάλη απόφαση να βαφτιστεί ορθόδοξος.

«Λίγο αργότερα ξεκίνησαν οι πρώτες μου επαφές με την Ενορία Ιεράς Μονής
Αγίου Νεκταρίου Croydon και, συγκεκριμένα, με την ομάδα πιστών εκεί, η οποία λειτουργούσε υπό την αιγίδα του αρχιμανδρίτη Σιλουάν» λέει ο πατήρ Ιερεμίας, ο οποίος δύο χρόνια αργότερα γνώρισε εκεί τη σημερινή σύζυγό του Ιωάννα, παιδί Ελλήνων μεταναστών με καταγωγή από την Ήπειρο και τον Πόντο, με την οποία ενώθηκε με τα δεσμά του γάμου την Κυριακή του Θωμά 2009.

«Συνεχίσαμε και εγώ και η πρεσβυτέρα να έχουμε ενεργή συμμετοχή στην Ενορία, να διδάσκουμε στο κατηχητικό και να ψέλνω στη λειτουργία».

Η αφοσίωση και το έργο του ζευγαριού τράβηξε την προσοχή του θεοφιλεστάτου Επισκόπου Δορυλαίου κ.κ. Νικάνδρου, ο οποίος προσέγγισε τον νεαρό τότε μηχανολόγο και του πρότεινε να χειροτονηθεί και να γίνει επίσημα μέλος της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας.
«Με την ευλογία του αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ. Στυλιανού, χειροτονήθηκα διάκονος στις 12 Μαΐου 2012 από τον θεοφιλέστατο Επίσκοπο Δορυλαίου κ.κ. Νίκανδρο, και ιερέας στα τέλη του ίδιου χρόνου, οπότε και ξεκίνησα να λειτουργώ τα Σαββατοκύριακα ως εθελοντής ενώ συνέχισα να εργάζομαι ως μηχανικός».
Τα τελευταία δύο χρόνια ο πατέρας Ιερεμίας εργάζεται ως διευθυντής του Ελληνικού Κέντρου Πρόνοιας «Αγία Φιλοθέη» ενώ τα ελληνικά του βελτιώνονται μέρα με τη μέρα.

«Μαθαίνω την γλώσσα μαζί με την κορούλα μου, η οποία ήρθε στο κόσμο σχεδόν ένα μήνα μετά την χειροτονία μου και ήταν, μάλιστα, το πρώτο παιδάκι που βάφτισα. Την ονομάσαμε Στυλιανή για να τιμήσουμε τον άγιο αφού γεννήθηκε στις 26 Νοεμβρίου και θεωρούμε μεγάλη ευλογία το γεγονός πως η κόρη μου ήταν το πρώτο παιδί στο οποίο διάβασα τις προσευχές της 8ης μέρας και της Σαρακοστής.

Πόσο δύσκολο, όμως, είναι για τον ίδιο τον πατέρα να βρίσκεται σε ένα περιβάλλον όπου όλοι οι «αδελφοί» του είναι Έλληνες και πώς του συμπεριφέρονται οι ελληνορθόδοξοι πιστοί;

«Με υποδέχτηκαν όλοι πολύ θερμά, με όλη τους την καρδιά και μάλιστα πιστεύω πως όσοι με γνωρίζουν είναι μαζί μου πολύ πιο επιεικείς από ό,τι θα ήταν αν δεν ήμουν ξένος» παραδέχεται ο πάτερ Ιερεμίας, ο οποίος είναι ο τρίτος κατά σειρά ιερέας που χειροτονήθηκε σε Ελληνορθόδοξη Εκκλησία της Αυστραλίας χωρίς να είναι Έλληνας ενώ όπως μας αποκαλύπτει δεν είναι πλέον μόνος στην Πολιτεία της Νότιας Αυστραλίας αφού πρόσφατα η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία υποδέχθηκε ακόμα έναν «ξένο» στους κόλπους της, τον πάτερ Δανιήλ.

«Με τον πατέρα Δανιήλ είμαστε και κουμπάροι, αλλά και ζωντανή απόδειξη ότι η Ορθοδοξία δεν έχει γλώσσα και πατρίδα. Γι’ αυτό συμβουλεύω όλους όσοι επιθυμούν να ακολουθήσουν το ταξίδι αυτό να οπλιστούν με υπομονή και επιμονή για να μπορέσουν να ξεπεράσουν όλα τα εμπόδια και τις τυχόν δυσκολίες έχοντας το βλέμμα τους διαρκώς στραμμένο σε έναν και μοναδικό στόχο: να φτάσουν στην πραγματική αλήθεια, που δεν είναι άλλη από την πίστη στην ορθοδοξία.

«Ελπίζω ότι βλέποντας ανθρώπους σαν εμάς να ασπάζονται την Ορθόδοξη Πίστη και άλλοι συνάνθρωποι μας θα αρχίσουν να αναρωτιούνται και να ερευνούν την πίστη μας, κατανοώντας πως η Ορθοδοξία που υπηρετούμε δεν ξεχωρίζει Έλληνες, Σέρβους, Ρώσους, Ρουμάνους, αλλά ανήκει σε όλους και είναι η ύψιστη έκφραση αγάπης του Θεού στον κόσμο αυτό» καταλήγει ο πατήρ.

Πηγή: Μεταστροφές στην Ορθοδοξία - Conversions to Orthodoxy



Α.Γ.
Δημοσιεύσεις: 824
Εγγραφή: Παρ Φεβ 12, 2016 11:46 pm

Δύο Προτεστάντες καθηγητές του Πανεπιστημίου Harvard της Μασαχουσέτης των ΗΠΑ ζητούν να γίνουν Ορθόδοξοι

Δημοσίευσηαπό Α.Γ. » Δευτ Μαρ 05, 2018 8:36 pm

Εικόνα

Δύο Προτεστάντες καθηγητές του Πανεπιστημίου Harvard

της Μασαχουσέτης των ΗΠΑ ζητούν να γίνουν Ορθόδοξοι


Ἄς ἀναγράψουμε ἐδῶ μιά περίπτωσι παρόμοια μ᾽ ἐκείνην τοῦ π. Βill Caldaroni· τήν προσέλευσι στήν Ὀρθοδοξία μέσῳ συγκρίσεων:

Ὁ Δρ. Χ. Γιαμβριᾶς, καθηγητής Ἀνωτάτης Γεωπονικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν, μέ ἐπιστολή του στό περ. Ἀκτίνες γράφει: Ὁ καθηγητής Βιοχημείας στό Harvard Χαράλ. Ἀντωνιάδης σέ ὁμιλία του στήν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν «μᾶς εἶπε ὅτι πρό ὀλίγου καιροῦ τόν ἐπισκέφθηκαν δύο καθηγητές τοῦ Πανεπιστημίου Harvard, ὁ ἕνας τῆς Ψυχιατρικῆς καί ὁ ἄλλος τῆς Ἱστορίας καί τοῦ εἶπαν: “Κύριε Ἀντωνιάδη, θέλουμε νά γίνουμε μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας”. ῞Οταν τούς ρώτησε ὁ κ. Ἀντωνιάδης, τί εἶναι αὐτό πού τούς κάνει νά πάρουν μία τέτοια σοβαρή ἀπόφασι, τοῦ ἀπάντησαν, ὅτι ἐσεῖς στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχετε διατηρήσει ὅλη τήν παράδοσι τῆς πρώτης Χριστιανικῆς Ἐκκλησίας καί δέν ἔχετε νοθεύσει τό Χριστιανισμό. Μελετήσαμε, προτοῦ λάβουμε αὐτή τήν ἀπόφασι, ὅλες τίς Χριστιανικές Ἐκκλησίες καί καταλήξαμε σ᾽ αὐτό τό συμπέρασμα”. Καί ὁ καθηγητής Ἀντωνιάδης εἶπε, τελειώνοντας, ὅτι μέ αὐτό τό γενονός, θέλω νά σᾶς μεταφέρω τό μήνυμα ὅτι ἔχουμε ἐμεῖς οἱ ῞Ελληνες τό θησαυρό τῆς Ὀρθοδόξου παραδόσεως, γιά τόν ὁποῖο πρέπει νά αἰσθανώμασθε ὑπερήφανοι, συγχρόνως ὅμως καί ὑπεύθυνοι ἀπέναντι τῆς Ὀρθοδόξου πίστεώς μας. Νομίζω ὅτι περιττεύουν τά σχόλια σέ μιά τέτοια ὁμολογία πίστεως, ἀπό ἕνα κορυφαῖο καί διεθνῶς ἀναγνωρισμένο ῞Ελληνα ἐπιστήμονα».

Από το Βιβλίο: Ἀρχιμ. Ἰωάννου Κωστώφ, ΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, Ἀπό τόν Προτεσταντισμό στην Ορθοδοξία, ἐκδ. Ἅγ. Ἰωάννης Δαμασκηνός (2108220542), Ἀθήνα 2011



Άβαταρ μέλους
Αναστάσιος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 5436
Εγγραφή: Παρ Αύγ 04, 2017 1:57 pm
Τοποθεσία: Νέα Μάκρη, Ηλιούπολη (για όσο θα σπουδάζω)

Re: Δύο Προτεστάντες καθηγητές του Πανεπιστημίου Harvard της Μασαχουσέτης των ΗΠΑ ζητούν να γίνουν Ορθόδοξοι

Δημοσίευσηαπό Αναστάσιος » Δευτ Μαρ 05, 2018 8:49 pm

Πολύ ωραίο πάτερ μου!


«Εγώ ειμί το φως του κόσμου ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής...»

Α.Γ.
Δημοσιεύσεις: 824
Εγγραφή: Παρ Φεβ 12, 2016 11:46 pm

Re: Δύο Προτεστάντες καθηγητές του Πανεπιστημίου Harvard της Μασαχουσέτης των ΗΠΑ ζητούν να γίνουν Ορθόδοξοι

Δημοσίευσηαπό Α.Γ. » Δευτ Μαρ 05, 2018 9:10 pm

Γεια Αναστάσιε!!

Χαίρομαι που σαρεσε!

:) :) :)



Α.Γ.
Δημοσιεύσεις: 824
Εγγραφή: Παρ Φεβ 12, 2016 11:46 pm

Η μεταστροφή του Αμερικανού π. Αθανασίου Kone & της οικογένεια του από τον Προτεσταντισμό στην Ορθοδοξία

Δημοσίευσηαπό Α.Γ. » Τρί Μαρ 06, 2018 9:02 am

Εικόνα

Εικόνα

Η μεταστροφή του Αμερικανού π. Αθανασίου Kone

& της οικογένεια του από τον Προτεσταντισμό στην Ορθοδοξία

╰⊰¸¸.•¨*

Σύγχρονο θαύμα του Αγίου Γερμανού της Αλάσκας μέσω

του π. Σεραφείμ Rose της Καλιφόρνια, ΗΠΑ


Το 1741 η ρωσική εξερευνητική αποστολή των Βίτους Μπέριγκ και Αλεξέι Τσιρικώφ ανακάλυψε τις Αλεούτες Νήσους και έδωσε το έναυσμα για την αποίκιση της αχανούς εκτάσεως της Αλάσκας. Σύντομα κατέφθασαν έμποροι, κυνηγοί γουνοφόρων ζώων και τυχοδιώκτες κάθε λογής, άπληστοι για τα πλούτη της περιοχής, και στα βήματα τους ακολούθησαν θαρραλέοι ιεραπόστολοι, οι όποιοι, αψηφώντας τους κινδύνους, το δριμύ κλίμα και την εχθρότητα των αποίκων, ήλθαν για να σπείρουν τον σπόρο του Ευαγγελίου μεταξύ των ιθαγενών. Αυτοί οι ιεραπόστολοι ίδρυσαν την Ορθόδοξη Εκκλησία του Νέου Κόσμου την στερέωσαν στον βράχο της πίστεως και την κόσμησαν με τα δάκρυα της ασκήσεως και το αίμα του μαρτυρίου.

Ό όσιος πατήρ ημών Γερμανός, ο όποιος εκάρη μοναχός το 1783 στην ονομαστή Μονή Βαλαάμ στις όχθες της λίμνης Λατόγκα, ήταν ένας άπ' αυτούς τους αξιοθαύμαστους ιεραποστόλους. Με ζήλο υποτάχθηκε στον άγιο ηγούμενο Ναζάριο, πού τον έστειλε, μαζί με άλλους τρεις ιερομόναχους, το 1793, για ιεραποστολή στην Αλάσκα. Υπέστησαν οδοιπορία στις αχανείς παγωμένες εκτάσεις, πηγαίνοντας από νησί σε νησί με σαθρά πλεούμενα, κήρυτταν αδιάκοπα τα λόγο του Ευαγγελίου, προτρέποντας τους ιθαγενείς να κάψουν τα είδωλα τους, να εγκαταλείψουν την πολυγαμία και τα παγανιστικά ήθη τους για να ασπασθούν τα ευαγγελικό ήθος και να λάβουν τον φωτισμό του αγίου Βαπτίσματος.

Γενικά, τους επιφυλασσόταν καλή υποδοχή· ορισμένοι όμως ιθαγενείς, παρακινούμενοι από σαμάνους μάγους, αντιστέκονταν στο κήρυγμα και συμπεριφέρονταν με εχθρότητα στους ιεραποστόλους. Κάποιοι ιεραπόστολοι βρήκαν μαρτυρικό τέλος και οι υπόλοιποι έφυγαν πίσω για τη Ρωσία. Ό άγιος Γερμανός όμως παρέμεινε, μόνος πλέον στο ιεραποστολικά αυτά έργο. Εγκαταστάθηκε στην τότε ακατοίκητη νησίδα Έλατόνησο (σημ. Spruce Island ) κοντά στα Κόντιακ, την οποία μετονόμασε «Νέο Βαλααμ» και μιμούμενος τον τρόπο των αρχαίων Πατέρων έγινε «Ιεραπόστολος» με την υψίστη έννοια της λέξεως· κάνοντας με την πολιτεία του να ακτινοβολήσει ή εικόνα της Βασιλείας των ουρανών. Αποσύρθηκε εν εαυτό και εν Θεώ σε ένα μικρά κελλί φτιαγμένο άπα σανίδια, δίχως καμία άνεση, εκτεθειμένος σε όλα τα στοιχεία της φύσεως, με νηστεία, αδιάλειπτη προσευχή και σκληρή εργασία. Συγχρόνως προσέφερε το γνήσιο λόγο του Ευαγγελίου και τη φιλανθρωπική βοήθεια στους ιθαγενείς, βαπτίζοντας τους στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Αντιμετώπισε ακόμα διωγμό, συκοφαντία και ξυλοδαρμό άπα κάποιους Ιθαγενείς. Έκοιμήθη εν ειρήνη στις 13 Νοεμβρίου τα 1835, σε ηλικία 81 ετών.

Ό όσιος Γερμανός παραμένει ολοζώντανος για τους Χριστιανούς της Αλάσκας και για την Ορθόδοξο Εκκλησία της Αμερικής, με τα θαύματα του. Σήμερα δυο ορθόδοξα μοναστήρια συνεχίζουν των αγώνα του αγίου Γερμανού στα νησί του Spruce. Παραθέτουμε ένα σύγχρονο θαύμα του αγίου, το όποιο (και με τη σημμετοχή του π. Σεραφείμ Rose) οδήγησε τον πρώην προτεστάντη Αθανάσιο Κοne και την οικογένεια του στην Ορθοδοξία. Σήμερα ο Αθανάσιος Κone, ή σύζυγος του και τα παιδιά του είναι πιστά μέλη μιας ενορίας στην πολιτεία του Washington των ΗΠΑ.

Αφήγηση Αθανασίου Kone:

Το 2003 ζούσα με την σύζυγο μου και την δίχρονη κόρη μου στο νησί του Κόντιακ της Αλάσκας. Εκείνο τον καιρό ήμουν πολύ απασχολημένος με την προτεσταντική ιεραποστολή στο νησί. Είχα μελετήσει την προτεσταντική θεολογία και ήμουν καλά καταρτισμένος ώστε να γίνω πάστορας.

Δούλευα ανάμεσα στους ιθαγενείς της Αλάσκας, οι όποιοι ήταν όλοι Ορθόδοξοι, άλλα εγώ ως προτεστάντης θεωρούσα την Ορθοδοξία ως μια ασήμαντη και διαλυμένη θρησκεία συνυφασμένη με το παρελθόν.

Το καλοκαίρι του 2003, υπηρέτησα ως διευθυντής προτεσταντικής κατασκηνώσεως της περιοχής των Νησιών Κόντιακ.

Ήταν ένα πολύ δημοφιλές και επιτυχημένο πρόγραμμα, κοντά στην υπέροχη ακτή της θαλάσσης Pestrikoff στο νησί του Spruce. Κατά τη διάρκεια της κατασκηνωτικής περιόδου αποφασίσαμε να κάνουμε ένα περίπατο στο ασκηταριο του αγίου Γερμανού της Αλάσκας. Καθώς περπατούσαμε στο μονοπάτι κατευθυνόμενοι προς το ναό, ξαφνικά μια υπέροχη εύωδία γέμισε την ατμόσφαιρα. Μύριζε κάτι ανάμεσα σε τριαντάφυλλο ή θυμίαμα, αλλά δεν θύμιζε ούτε το ένα ακριβώς ούτε το άλλο. Ή γυναίκα μου, μου είπε:

— Μυρίζω κάτι σαν θυμίαμα. Είχα την εντύπωση ότι οι μοναχοί δεν μένουν εδώ αλλά στην άλλη πλευρά του νησιού.

— Ναι, της απάντησα, δεν μένει κανείς εδώ.

Καταλάβαμε πώς κάτι παράδοξο συνέβαινε. Η ευωδία πότε ήταν πολύ έντονη και πότε όχι. Δύο λεπτά αργότερα μια ομάδα ανθρώπων ήλθε από την κατασκήνωση. Καθώς μας προσπερνούσαν, ένας από τους ιθαγενείς γέροντες μας ρώτησε τι συμβαίνει.

Εξηγήσαμε και σ' αυτόν αλλά και στους υπόλοιπους τι γινόταν, όμως κανείς τους δεν μύριζε τίποτε. Μετά από λίγο, καθώς εξερευνούσαμε το χώρο, μια ιθαγενής γυναίκα (η Judy Simeonoff) ρώτησε την κόρη μου αν ήθελε να δοκιμάσει νερό από το άγιασμα του αγίου. Βεβαίως ή κόρη μου έφυγε τρέχοντας ξοπίσω της. Εγώ δεν είχα καμιά πρόθεση να πιω από το άγιασμα, μιας και μόνο ή σκέψη ότι το νερό μπορούσε να έχει «ιδιαίτερες δυνάμεις» ήταν ακατανόητη για την προτεσταντική μου λογική. Άλλα μιας και ήπιε ή κόρη μου, ήπια και εγώ.

Το ίδιο έκανε και ή σύζυγος μου. Την ήμερα εκείνη ή σύζυγος μου είχε ένα πολύ δυνατό πονοκέφαλο και είπε ότι όταν ήπιε το άγιασμα ο πονοκέφαλος εξαφανίστηκε. Δεν μπορούσα να ερμηνεύσω όλα όσα συνέβησαν στο νησί του Spruce... Ως προτεστάντες ή σύζυγος μου και εγώ τα ερμηνεύσαμε με το μόνο τρόπο που μπορούσαμε, λέγοντας δηλαδή ότι ήταν το άγιο Πνεύμα και ότι ο άγιος Γερμανός ήταν άνθρωπος της προσευχής. Τίποτα από τις εμπειρίες αυτές δεν μας ωθούσε να σκεφτούμε να γίνουμε Ορθόδοξοι. Ήταν εύκολο απλώς να εκλογικεύσουμε τα πράγματα.

Όμως λίγο καιρό αργότερα είδα ένα παράξενο όνειρο. Στο όνειρο είδα πολλά πρόσωπα από την Ορθόδοξη ακαδημία του αγίου Ιννοκέντιου της Αλάσκας να προσεύχονται για μένα και εγώ να κλαίω γοερά... Τότε μου παρουσιάστηκε ένας ιερέας. Φορούσε το μαύρο ράσο, είχε μια ατημέλητη γενειάδα και το πρόσωπο του έλαμπε. Μου είπε ότι ονομάζεται Seraphim Rose.

Και ξεκίνησε να μου λέει πολλά πράγματα από την ζωή μου και ότι επί πλέον είχα μια κλίση από τον Θεό να γίνω Ορθόδοξος και μάλιστα ιερέας. Εγώ άρχισα να διαφωνώ μαζί του, λέγοντας του ότι δεν ήθελα να γίνω Ορθόδοξος και να φορέσω το μαύρο ράσο και το μαύρο καπέλο.

Πριν να δω το όνειρο αυτό δεν είχα ακούσει καμία φορά το όνομα Seraphim Rose. Σαν προτεστάντης δεν αισθανόμουν άνετα με το να με επισκέπτονται ιερείς στον ύπνο μου· προ παντός ένας που είχε πεθάνει, γιατί αυτό είχα συμπεράνει για εκείνον τον ιερέα.

Συνήθως τα όνειρα μ' αφήνουν αδιάφορο, όμως εκείνο το όνειρο ούτε μπορούσα να το ξεχάσω αλλά ούτε και να το αγνοήσω. Μου ερχόταν πολύ συχνά στο μυαλό. Την επόμενη μέρα πήγα να βρω έναν Ορθόδοξο ιερέα, πού ήδη γνώριζα, τον π. Παΐσιο, τον διευθυντή της ακαδημίας του αγίου Ιννοκέντιου.

Κάθισα στο γραφείο του και του είπα πώς είχα αρχίσει να χάνω τα λογικά μου. Τον ρώτησα αν γνώριζε κανέναν ιερέα με το όνομα Seraphim Rose. Ο π. Παΐσιος αμέσως χάρηκε και μου είπε πώς τον γνωρίζει δίνοντας μου ένα μεγάλο βιβλίο για την ζωή του. Τότε του διηγήθηκα το όνειρο μου.

Πήρα σπίτι το βιβλίο αυτό και άρχισα να το διαβάζω το Σαββατοκύριακο. Θαύμασα την ζωή του π. Σεραφείμ. Ήταν μια Ορθοδοξία πού αγνοούσα. Το κυριότερο πράγμα πού με εντυπωσίασε ήταν ο τρόπος με το όποιο ο π. Σεραφείμ άφησε τους Εκκλησιαστικούς Πατέρες να αποτυπώσουν την σκέψη τους και τον τρόπο ζωής τους πάνω του.

Δεν μπορούσα με την λογική μου να καταλάβω όλα όσα γίνονταν. Όλα όμως είχαν επηρεάσει βαθειά την ψυχή μου.

Άρχισα να ρωτάω για να μάθω ότι μπορούσα και να διαβάζω βιβλία. Πήγα ακόμα και στην σκήτη του αρχαγγέλου Μιχαήλ στο νησί Spruce για ένα Σαββατοκύριακο. Μου έκανε πολύ εντύπωση ή πνευματική ατμόσφαιρα εκεί. Όταν εισήλθα στους χώρους της μονής, αισθάνθηκα να με διακατέχει μια πραγματική ειρήνη. Όλα επηρέασαν βαθειά το νου μου.

Τόσο ή σύζυγος μου όσο κι εγώ ήμασταν αφοσιωμένοι στην τοπική προτεσταντική εκκλησία και έτσι αυτό πού ξανοιγόταν μπροστά μας, μια σχέση με την ορθοδοξία, δεν ήταν κάτι πού αναζητούσαμε.

Αντιθέτως, επειδή πιστεύαμε ότι είχαμε «τακτοποιήσει» την ζωή μας, ή ιδέα και μόνο μας αναστάτωνε.
Όταν ένας καλός μου φίλος μου είπε ότι δεν γίνεται να κατανοήσω την Ορθοδοξία χωρίς να προσεύχομαι, άρχισα να διαβάζω το Ορθόδοξο μικρό απόδειπνο. Τρεις μήνες μετά διάβαζα μια προσευχή του Μεγάλου Βασιλείου και κατάλαβα ότι αυτός ο άνθρωπος μέσα σε 25 μόνο γραμμές είχε συνοψίσει τα αναγκαία στοιχεία πού χρειαζόμαστε να έχουμε, προκειμένου να πλησιάσουμε τον Θεό. Θυμάμαι τον εαυτό μου να σκέφτεται, για πρώτη φορά, πώς αυτός ο άνθρωπος πραγματικά είχε γνωρίσει τον Θεό και πώς ίσως εγώ δεν τον έχω γνωρίσει ακόμη.

Την Πεντηκοστή του 2006, υστέρα από πολλές δοκιμασίες στην προετοιμασία μας για να γίνουμε Ορθόδοξοι, ή σύζυγος μου, ή κόρη μου και εγώ βαπτιστήκαμε στην Ορθόδοξη Εκκλησία του Αγίου Σιλουανού στο Walla, Walla, Washington.

Εξιστορώντας όλες τις «επισκέψεις» των αγίων πού βιώσαμε και πού γίνανε για μας το εφαλτήριο μιας νέας πορείας προς την Εκκλησία, θα ήθελα να προσθέσω ότι αυτά δεν μας συνέβησαν επειδή αποτελούσαμε κάτι το ιδιαίτερο στα μάτια του Θεού.

Ήταν απλώς το έλεος του Θεού. Πιστεύω όμως πώς ήξερε ο Θεός τι δυσκολίες και τι θλίψεις θα αντιμετωπίζαμε καθώς θα γινόμασταν Ορθόδοξοι και γι` αυτό ήθελε να μας στερέωση στην πίστη ότι ή Ορθοδοξία είναι ή πραγματική και ή δική Του Εκκλησία.

Ως μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας, βρήκαμε ένα πνευματικό βάθος πού είναι πραγματικά εκπληκτικό, καθώς μαθαίνουμε να βιώνουμε τη ζωή της ταπεινώσεως μέσα στην Εκκλησία.

Ή Ορθοδοξία είναι πολύ πιο πλήρης άπ' ότι είχα ποτέ φανταστεί, με την πνευματική κληρονομιά των αγίων, τον πλούτο των διδασκαλιών τους, την σοφία της Εκκλησίας, τις εορτές, την προσευχή.

Επικαλούμαι συχνά την βοήθεια του Αγίου Γερμανού της Αλάσκας και του π. Σεραφείμ (πόσο στ' αλήθεια έχω ξεφύγει από τις προτεσταντικές μου συνήθειες!), να μας κρατήσει στην «βασιλική οδό» της Εκκλησίας.

Από το Περιοδικό: Σπίθα, Απρίλιος 2010, THE ORTHODOX WORD, Nο. 254, σσ. 143-147, Μτφρ.: Ι. Μονή Αγ. Αυγουστίνου Φλωρίνης

Πηγή:

Η Ορθοδοξία στην Αλάσκα - Alaska of my heart




Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 5 και 0 επισκέπτες