Ποια είναι τα όρια της φιλανθρωπίας;

Η Ορθοδοξία απέναντι στις προκλήσεις της σημερινής εποχής.

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
Σιτάρι
Δημοσιεύσεις: 466
Εγγραφή: Τετ Απρ 18, 2018 4:39 pm
Τοποθεσία: Ελένη

Re: Ποια είναι τα όρια της φιλανθρωπίας;

Δημοσίευσηαπό Σιτάρι » Παρ Ιαν 04, 2019 9:05 pm

Η ελεημοσύνη είναι υλική, πνευματική και διακονία
Εχω ένα παράδειγμα του ανηψιού μου, ο οποίος ( στα 35 είναι) καθώς είδε ένα που ζητάγε χρήματα, σταμάτησε το αυτοκίνητό του και του έδωσε ότι μπορεσε. Η αδερφή μου ήταν μαζί του, απλά του είπε εντάξει όλα καλά, όμως σταμάτησες, αυτός μπορεί κιόλας να έχει περισσότερα, να μην έχει ανάγκη κτλ
Κι απαντησε ο ανηψιος μου...: Μακάρι να μην τα έχει ανάγκη και να έχει περισσότερα:

Ας γίνεται από καλή προαίρεση δλ

Η διάκριση επίσης έχει κι ακόμη μια παράμετρο, θα πρέπει αυτός που θα ελέησουμε να το δέχεται και χαιρεται

Η πνευματική ελεημοσύνη πχ είναι κάποια θέματα που συζητάμε με κάποιο και τον αφορουν και του λέμε, κάτι πνευματικό το οποίο θα τον αναπαύσει

Η διακονία είναι να συμμετέχεις στην ενορία σου ή κι αλλού, σε μονές πχ βοηθώντας από καθαριοτητα ως το να βρεις ηλεκτρολόγο
Για τις γυναίκες επίσης το να φτιάχνεις κάποια εδέσματα σε γιορτές, συναντήσεις
Η διακονία είναι να βοηθάς ανήμπορους, πολλοί λένε για γονείς. Σαφώς, όμως εάν είναι ξένοι, δεν είναι υποχρέωση μας,οπότε, μετράει ως γνήσια ελεημοσύνη διακονίας. Προσοχή, πρέπει να το θέλει ο άλλος, να υπάρχει διάκριση δλ και φυσικά διάκριση κι από τη κοινωνία. Αν θες εσύ, θέλει ο γερακος, όμως δε θέλουν τα παιδιά του να τον επισκεπτεσε; Για χιλιους δύο λόγους.
Διακονία και πνευματική ελεημοσυνη είναι να επισκεπτεσε νοσοκομεία,φυλακές, ορφανοτροφεία μαζι με κάποιο σύλλογο
Και πολλά άλλα


Κάποτε ένας έλεγε, Χριστέ μου θα κάνω κάθε μέρα μια καλή πράξη κυρίως υλικη και πνευματική ελεημοσυνη
Όμως το έκανε μηχανικά όχι από αγάπη
Μετά από χρόνια πολλά, βρέθηκε ο ίδιος σ ανάγκη κι ήρθε ο Χριστός κι άφησε έξω από τη πόρτα του χωρίς να χτυπήσει να μπει στο σπίτι, πολλά πράγματα

Γιατί Χριστέ μου είπε; Ο Χριστός του έδωσε την απάντηση ήδη

Ότι έδωσες πήρες δε σε ξέχασα
Έστω δλ κι έτσι, έστω, πρέπει να ελεουμε

Κι η αγάπη του Χριστού τόσο απέραντη

Απο κει κι ύστερα έμαθε να αγαπάει

Πόσο δύσκολο το καλό. Πόσο εύκολο το κακο και το ουδέτερο έστω αν δεν μπορούμε το καλό

Ουε κι αλλιμονο η αμαρτία. Τρομερή η δύναμη της

Καθώς κυλησε η ζωή μου κατάλαβα, ο Χριστός όμως είναι πανευσπλαχνος
Μέσω πνευματικού και με προσευχές στην Παναγία θα γυρίσει να μας ξαναδεί

Εμείς..έχουμε πρόσωπο να τον δούμε;

Και φυσικά προσοχή και στην υπερηφάνεια. Εγώ έδωσα, εγώ αυτό εγώ εκείνο. Είναι κακό.Ουδετερη στάση οποτε


Εικόνα


Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 8 και 0 επισκέπτες

cron