Πόσα παιδιά να κάνουμε;

[Νίκος]

Σήμερα τα περισσότερα ζευγάρια παντρεύονται σε ηλικία μεταξύ 30 και 40 ετών και κάνουν ένα ή το πολύ δυο παιδιά. Η συνηθέστερη δικαιολογία γι αυτή τη συμπεριφορά είναι η επαγγελματική αποκατάσταση και τα έξοδα. Η δικαιολογία αυτή συνήθως υποκρύπτει δυο πράγματα, την έλλειψη εμπιστοσύνης στην Πρόνοια του Θεού και την απροθυμία των γονιών να κάνουν παραχωρήσεις στην καλοπέραση τους.



Ας δούμε τι λένε για το θέμα αυτό οι μακαριστοί Γέροντες Παΐσιος και Ιάκωβος Τσαλίκης:

Η ανθρώπινη λογική στο θέλημα του Θεού για την τεκνογονία.

Πολλές φορές ανδρόγυνα μου εκφράζουν την ανησυχία τους για το θέμα της τεκνοποιίας και ζητούν την γνώμη μου. Άλλα σκέφτονται να κάνουν ένα-δύο παιδιά και άλλα θέλουν να αποκτήσουν πολλά παιδιά. Αυτό όμως που τους συμφέρει είναι να αφήνουν το θέμα της τεκνοποιίας στον Θεό. Να εμπιστεύονται την ζωή τους στην θεία Πρόνοια και να μη βάζουν δικά τους προγράμματα. Πρέπει να πιστεύουν ότι ό Θεός, που φροντίζει για τα πετεινά του ουρανού, πολύ περισσότερο θα φροντίσει για τα δικά τους παιδιά...
Μερικοί προσπαθούν πρώτα να τακτοποιήσουν όλα τα άλλα και υστέρα να σκεφθούν για παιδιά. Δεν λαμβάνουν υπ' όψιν τους καθόλου τον Θεό. Άλλοι πάλι λένε: «σήμερα είναι δύσκολη ή ζωή, ένα παιδί φθάνει, γιατί και αυτό με δυσκολία το μεγαλώνεις», και δεν κάνουν άλλα παιδιά. Δεν καταλαβαίνουν πόσο αμαρτάνουν μ' αυτήν την τοποθέτηση, γιατί δεν αφήνονται με εμπιστοσύνη στον Θεό. Ο Θεός έχει σπλάγχνα. Μόλις δη ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν, δεν Του είναι δύσκολο να μην τους δώσει άλλα παιδιά.
Ξεκινούν πολλοί να παντρευτούν, χωρίς να σκεφθούν ότι πρέπει να έχουν και ως σκοπό να κάνουν παιδιά και να τα αναθρέψουν χριστιανικά. Δεν θέλουν πολλά παιδιά, για να μην έχουν σκοτούρες, και έχουν στα διαμερίσματα σκυλιά, γατιά... Στην Αυστραλία έχουν γηροκομείο για σκύλους, για γάτες..., ακόμη και νεκροταφείο για τα ζώα! Οί άνθρωποι, έτσι όπως πάνε, θα μεγαλώνουν ποντίκια και θα τα κάνουν κονσέρβες, για να ταΐζουν τα γατιά, θα μεγαλώνουν λαγούς και κουνέλια και θα τα κάνουν κονσέρβες, για να ταΐζουν τα σκυλιά, και άλλοι άνθρωποι θα πεθαίνουν από την πείνα! Και βλέπεις, άμα σκοτώσει κανείς ένα σκυλί, μπορεί να πλήρωση περισσότερα απ' όσα αν σκότωνε έναν άνθρωπο. Εξαρτάται φυσικά και από το τίνος θα είναι το σκυλί... Που φθάσαμε!... Ό άνθρωπος στην εποχή μας αξίζει λιγότερο και από ένα σκυλί!

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ'
"ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ"


Όταν η σύζυγος μου έμεινε έγκυος στο πρώτο μας παιδί είχαμε πολύ σοβαρά προβλήματα και πήγαμε να συμβουλευτούμε το Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη στη Μονή Οσίου Δαυίδ. "Μη στενοχωριέστε παιδιά μου", μας είπε, "όταν ο Θεός δίνει ένα παιδί δίνει και τα προικιά του. Όλα θα διορθωθούν." Και πράγματι μέχρι να γεννηθεί η κόρη μας όλα είχαν διορθωθεί και σήμερα η κόρη μας είναι 25 χρονών.

Τα παιδιά είναι συνδημιουργία Θεού και ανθρώπου και κατά τούτο είναι μεγάλη ευλογία. Όταν το ζευγάρι αφήνει στα χέρια του Θεού με εμπιστοσύνη το θέμα της τεκνοποιίας, τότε ο Θεός κανονίζει να τους δώσει όσα παιδιά αντέχουν, αλλά τα περιβάλει και με μεγάλη ευλογία και προκόβουν στη ζωή τους. Δέστε πόσο προκομμένα είναι τα περισσότερα παιδιά των Χριστιανικών πολύτεκνων οικογενειών.

Και μη μου πείτε πως θα τα ζήσουμε και πως θα τα σπουδάσουμε. Αυτά είναι δικαιολογίες που βασίζονται στην ανθρώπινη λογική και στην άρνηση του εγωισμού μας ν΄αφεθούμε στο θέλημα του Θεού. Αυτό που για μας φαντάζει δύσκολο και ακατόρθωτο, με τη Χάρι του Θεού είναι εύκολο κι ευλογημένο.

"25 Διά τούτο λέγω υμίν, μη μεριμνάτε τή ψυχή υμών τι φάγητε και τι πίητε, μηδέ τώ σώματι υμών τι ενδύσησθε· ουχί η ψυχή πλείόν εστιν της τροφής και το σώμα τού ενδύματος; 26 εμβλέψατε εις τα πετεινά τού ουρανού, ότι ου σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκας, και ο πατήρ υμών ο ουράνιος τρέφει αυτά· ουχ υμείς μάλλον διαφέρετε αυτών; 27 τις δε εξ υμών μεριμνών δύναται προσθείναι επί την ηλικίαν αυτού πήχυν ένα; 28 και περί ενδύματος τι μεριμνάτε; καταμάθετε τα κρίνα τού αγρού πώς αυξάνει· ου κοπιά ουδέ νήθει· 29 λέγω δε υμίν ότι ουδέ Σολομών εν πάση τή δόξη αυτού περιεβάλετο ως έν τούτων." (Ματθ. κεφ. 6)

[ORTHODOXIA]

Μια ενδιαφέρουσα δημοσίευση που βρήκα για το θέμα αυτό.

Ναι, είμαι πολύτεκνη μάνα και θέλω να με σέβεται η πατρίδα μου.



Είμαι μητέρα 4 ανήλικων παιδιών και συνέχεια ακούω πολλά και διάφορα για το γεγονός ότι θελήσαμε με το σύζυγο μου να κάνουμε τέσσερα παιδιά όπως ..τηλεόραση δεν έχετε ; Εγώ μόνο στην ιδέα των τεσσάρων παιδιών τρελαίνομαι ! Πως αντέχεις;
Το τελευταίο που άκουσα είναι «εμείς θα πληρώνουμε για τα παιδιά που εσύ έκανες»; Ένιωσα ότι ζω στον απόλυτο παραλογισμό και ο λόγος που γράφω αυτό το μήνυμα είναι ότι νιώθω πίκρα και οργή …
Τι έγινε τελικά εμείς οι πολύτεκνοι είμαστε οι ηλίθιοι της πατρίδας;
Σοβαρά μιλάμε ;
Γιατί τέρμα τα «αστεία» περί αγαθιάρηδων που δεν έχουν τι να κάνουν από το να σπέρνουν παιδιά.
Μιλούσαμε για δημογραφικό και ξαφνικά λύθηκε μπροστά στην σημερινή οικονομική κατάσταση και με όλα αυτές τις ελληνοποιήσεις ;
Όταν αποφάσισα να κάνω οικογένεια σταμάτησα να εργάζομαι θέλοντας έτσι να αφοσιωθώ στο μεγαλύτερο για μένα δώρο που μου έδωσε ο Θεός, τα παιδιά μου.
Τα πρώτα χρόνια, μου ήταν δύσκολο να πω ότι το επάγγελμα μου είναι τα οικιακά αλλά τώρα νιώθω περήφανη γιατί μεγαλώνω τα παιδιά μου. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου άνεργο γι’ αυτό και δεν έχω κάρτα ανεργίας.
Θεωρώ ότι μέσα σ αυτή την κοινωνία που δεν παράγει τίποτε ότι εγώ έκανα κάτι και κάνω κάτι, μεγαλώνω τα παιδιά μου. Δεν θα αφήσω κανένα να μου μειώνει αυτό που κάνω.
Δεν σ αφήνω «κύριε» να λες ότι εσύ πληρώνεις για τα παιδιά μου γιατί δεν πληρώνεις αλλά εγώ πληρώνω για σένα.
Δεν μου έδωσε ποτέ κανείς και δεν ζήτησα από κανένα έτσι μεγάλωσα, ναι είμαι Ελληνίδα. Δεν θα μιλήσω για όσους δεν σέβονται την πολυτεκνική μου ιδιότητα και όσους μέσα από το «σύστημα» απαξιώνουν αυτήν την ιδιότητα.
Δεν έκανα παιδιά για να έχω ειδική μεταχείριση, ούτε για να «χωθώ κάπου».
Ναι, είμαι πολύτεκνη μάνα και θέλω να με σέβεται η πατρίδα μου γιατί μεγαλώνω τέσσερα παιδιά με αξίες, με όνειρα, με στόχους . Κάποιοι θέλουν να μου τα στερήσουν και αυτά.
Ναι, θέλω να μου φέρεστε με σεβασμό, να μου αφήσετε να έχω την αξιοπρέπεια να μεγαλώσω τα παιδιά μου ελεύθερα, στον εδαφικό χώρο που οι πρόγονοί μου με θυσίες μου χάρισαν, με το όνομα της περιοχής μου γιατί είμαι από την Μακεδονία και μόνο μια υπάρχει. Κάποιοι θέλουν να μου κλέψουν και το όνομα αυτό.
Ναι, αφήστε μου το δικαίωμα όταν ο άντρας μου ασκεί ένα λειτούργημα να μπορώ να ΑΝΑΘΡΕΨΩ το παιδιά μου και μην του κόβετε το μισθό μέσα στα πλαίσια μιας ισοπεδωτικής πολιτικής που τελικά αγγίζει μόνο αυτούς που εργάζονται χωρίς να έχουν κλέψει ποτέ .
Αντιλαμβάνεται κανείς ότι τελικά δεν παράγουμε τίποτα σαν έθνος , σαν λαός. Θάψαμε στο υπέρμετρο καταναλωτισμό και την εφήμερη καλοπέραση τα πάντα ακόμη και την ελπίδα που έρχεται με την γέννηση ενός παιδιού.
Χάθηκε η αξιοπρέπεια, το φιλότιμο , ο σεβασμός στα όσια και τα ιερά.
Χάθηκε η ταυτότητα του Έλληνα που τον έκανε αθάνατο στο πέρασμα των αιώνων.
Χάθηκε η ελπίδα, τα όνειρα, η ιστορία, η περηφάνια, το μεράκι του, ο ενθουσιασμός του Έλληνα.
Χάθηκε αλλά δεν πέθανε , το βλέπεις μέσα στα μάτια των παιδιών μας , στο χαμογελαστό πρόσωπό τους .
Τα παιδιά είναι το μέλλον μας και σ αυτά πρέπει να επενδύσουμε .

Πηγή: /klassikoperiptosi.blogspot.com