"Για του Χριστού την πίστη την αγία και την πατρίδα''

Γενικότερα θέματα που αφορούν την Ορθοδοξία και το Χριστιανισμό.

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
Γαβριήλ
Δημοσιεύσεις: 110
Εγγραφή: Τετ Αύγ 01, 2012 3:36 pm

"Για του Χριστού την πίστη την αγία και την πατρίδα''

Δημοσίευσηαπό Γαβριήλ » Πέμ Αύγ 30, 2012 2:27 pm

"Για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία"
Τετάρτη, 09 Μάρτιος 2011 - Συντάχθηκε απο τον/την Για την Romfea.gr - Σπύρος Μπαζίνας

Εικόνα

Στο βαθμό που η ιστορία δεν γράφεται ούτε ξαναγράφεται με μια μονομερή τηλεοπτική συζήτηση από μερικούς όχι και τόσο επιφανείς ιστορικούς, οι αντιδράσεις για την τηλεοπτική σειρά «1821» είναι κατανοητές.

Είναι σαφής η προσπάθεια να αγνοηθεί η προσφορά της Εκκλησίας στον αγώνα. Αλλά η άπελπις αυτή προσπάθεια απλά προκαλεί θυμηδία.

Έστω κι αν αγνοήσουμε τον Γρηγόριο τον Ε’, τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, τον Παπαφλέσσα, τον Αθανάσιο Διάκο και τόσους άλλους εθνομάρτυρες κληρικούς (τα ματωμένα ράσα του Σπύρου Μελά), δεν είναι ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Νικηταράς, και τόσοι άλλοι λαϊκοί αγωνιστές Εκκλησία;!

Ματαιοπονούν οι λοιπόν οι «διαφωτισμένοι», νεοφανείς, τηλεοπτικοί ιστορικοί. Αργά η γρήγορα ο καθένας τους θα κατανοήσει ότι «σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν».

Το γεγονός ότι η επανάσταση του 1821 έγινε «για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία» δεν κρύβεται. Και δεν κρύβεται γιατί, όπως σωστά δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξη του ο Αμερικής Δημήτριος, «οι Έλληνες δεν είμαστε σημερινοί σ' αυτό τον πλανήτη, έχουμε μια ιστορία», έχουμε και ιστορία και ιστορική συνείδηση.

Το γεγονός αυτό όμως δεν κρύβεται και για ένα άλλο λόγο. Γιατί μέρα με τη μέρα γιγαντώνεται μέσα μας η πεποίθηση ότι και στην σημερινή εποχή έχουμε ανάγκη ενός τέτοιου επαναστατικού φρονήματος, όχι απλά για να σώσουμε την οικονομία, η ακόμη την με αίμα ηρώων και μαρτύρων (και με τα ματωμένα ράσα) κερδισμένη εθνική ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα μας, αλλά κυρίως για να υπερασπίσουμε τα όσια και τα ιερά μας, την πίστη και τον πολιτισμό μας.

Κανένα μνημόνιο, καμία επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής, μείωση επιτοκίων, ελεγχόμενη πτώχευση, αναδιάρθρωση η όπως αλλιώς βαφτίσουν την σχεδιαζόμενη υποδούλωση μας, δεν μας σώζει.

Απλά γιατί το θέμα δεν είναι κυρίως οικονομικό. Είναι θέμα κυρίως θέμα ελευθερίας και ταυτότητας. Ποιοι είμαστε, ποιες είναι οι αξίες με τις οποίες ζούμε και για τις οποίες είμαστε έτοιμοι και να πεθάνουμε; Είναι πάντα οι ίδιες, «του Χριστού η πίστη η αγία και της πατρίδος η ελευθερία».

Μπήκαμε ήδη στην Σαρακοστή, στην περίοδο της πνευματικής αφύπνισης, των πνευματικών αγώνων. Με το καλό να βαδίσουμε με τον Κύριο της ζωής και του θανάτου τον Γολγοθά, να φτάσουμε στην Σταύρωση και να αξιωθούμε να ζήσουμε και την Ανάσταση της Πίστης και του Γένους μας.

Μεσολαβεί η διπλή γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της εθνικής μας παλιγγενεσίας. Ας την γιορτάσουμε, λαμπρά, όπως αξίζει σε αυτούς που αξιώθηκαν να συνεχίζουν τέτοια παράδοση, στο Γένος που έχει δώσει εκατομμύρια μάρτυρες και αγίους, στο Γένος στο οποίο ακόμη αποβλέπουν τουλάχιστον οι Ορθόδοξοι λαοί, αν όχι ο κόσμος όλος που ορθοφρονεί, να κρατήσει ψηλά την σημαία του «Εν Τούτω Νίκα», να διασώσει στην εποχή μας την αγιοπατερική και φιλοκαλική παράδοση της ερήμου, και με αυτήν το μήνυμα της σωτηρίας του κόσμου.

Οι πρόσφατες κινήσεις της Ιεραρχίας και ιδίως η εγκύκλιος «Προς τον Λαό» δείχνουν ότι θα βαδίσουμε και πάλι, όπως πάντα, ως Γένος άγιο, βασίλειο ιεράτευμα. Αμήν. Γένοιτο.


Πηγή: http://www.romfea.gr



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: "Για του Χριστού την πίστη την αγία και την πατρίδα''

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Πέμ Αύγ 30, 2012 2:28 pm

Μήνυμα της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος
ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ
Η Ορθόδοξη Εκκλησία και η Επανάσταση του 1821


Εικόνα

Είναι υποχρέωση, αλλά και δικαίωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος να ενημερώνει το ποίμνιο Της για ορισμένα σοβαρά ζητήματα, πνευματικά, κοινωνικά, εθνικά, εκπαιδευτικά. Ο λαός μας δεν πρέπει να παραπληροφορείται ή να πέφτει θύμα ιδεολογικών προπαγανδών και μονομερών θεωρήσεων της Ιστορίας μας, στην οποία η προσφορά της Εκκλησίας υπήρξε σημαντική. Γι΄ αυτό και η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος εκφράζει την έντονη ανησυχία Της για την επιχειρούμενη προσπάθεια διαστρεβλώσεως της Νεοελληνικής Ιστορίας με διάφορους τρόπους.

Στην εποχή μας παρουσιάζεται ένα κίνημα μοντέρνου αθεϊσμού, το οποίο διαστρέφει τα γεγονότα και επιχειρεί να σβήσει τον ιστορικό ρόλο της Εκκλησίας και να αμφισβητήσει την ελληνορθόδοξη ταυτότητα του λαού μας. Ειδικότερα, εμφανίζεται μια προσπάθεια καταγραφής και αποτυπώσεως μιας άλλης «Ιστορίας», σχετικά με την Επανάσταση του 1821. Μιάς Ιστορίας διαφορετικής ως προς τα γενεσιουργά αίτια και αλλότριων προσεγγίσεων ως προς τα πρόσωπα και τούς πρωταγωνιστές της εποχής. Μια άλλη καταγραφή, η οποία επιδιώκει την επικοινωνιακή της επιτυχία μέσα από την προβολή μιας ιδεολογικής ερμηνείας των γεγονότων και των προσώπων, διατυπώνοντας μια αλλού είδους προοπτική και προσεγγίζονται μονόπλευρα τα γεγονότα.

Όλα αυτά τα τεχνάσματα δεν είναι Ιστορία, γιατί Ιστορία είναι αυτό πού προέρχεται, καταγράφεται και διασώζεται μέσα αλλά και διαμέσου της διαχρονικής συνειδήσεως του Έθνους.

Θεωρούμε, λοιπόν, χρήσιμο να υπενθυμίσουμε ορισμένες αλήθειες για την Τουρκοκρατία, την Επανάσταση του 1821 και την Ελληνορθόδοξη Ταυτότητα του Γένους.

Η Άλωση ήταν ένα γεγονός πού καταλύπησε ολόκληρο τον Ελληνισμό και την Οικουμένη πέρα ως πέρα. Οι θρήνοι πού γράφτηκαν και τραγουδήθηκαν τότε είναι χαρακτηριστικοί. Η παρακαταθήκη πέρασε στον μεταβυζαντινό Ελληνισμό, πού κράτησε με επίγνωση την παράδοση του Έθνους. Την ίδια ακριβώς ώρα η καρδιά του έπαλλε τραυματισμένη στον αυτό ρυθμό. Στην Κύπρο ο ποιητής βάζει στο στόμα του τελευταίου βασιλιά τούτα τα λόγια, πού σημαίνουν την ανάγκη να μην κοπεί το νήμα της ελληνορθόδοξα παράδοσης του λάου μας•

«…κόψετε το κεφάλι μου, Χριστιανοί Ρωμαίοι
επάρετέ το, Κρητικοί, βαστάτε το στην Κρήτη,
να το ιδούν οι Κρητικοί να καρδιοπονέσουν…».

(Ανακάλημα της Κωνσταντινούπολης)

Υπό το καθεστώς της Βενετοκρατίας, η Κρήτη κατόρθωσε να συνεχίσει τη βυζαντινή παράδοση στην τέχνη, τα Γράμματα, το θέατρο, τις φιλολογικές σπουδές. Σιγά σιγά η ελληνική παιδεία, με τη φροντίδα της Εκκλησίας, άρχισε να βελτιώνεται. Με απόφαση της τοπικής συνόδου, πού πραγματοποιήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1593 στο Βλάχ – Σεράι της Κωνσταντινούπολη, η Εκκλησία ανέλαβε την παιδεία του Γένους, γεγονός πού οι ιστορικοί του νέου Ελληνισμού (Βακαλόπουλος κ.λπ.) θεωρούν «ορόσημο» για την ελληνική παιδεία. Στον 7ο κανόνα της Συνόδου αυτής πού συγκροτήθηκε με την προεδρία του Πατριάρχη Ιερεμία Β’ του Τρανού, αναφέρεται• «Ώρισεν η Αγία Σύνοδος, έκαστον επίσκοπον εν τη εαυτού παροικία, φροντίδα και δαπάνην την δυναμένην ποιείν ώστε τα θεία και τα ιερά γράμματα δύνασθαι διδάσκεσθαι, βοηθείν δε κατά δύναμιν τοις εθέλουσι διδάσκειν και τοις μαθείν προαιρουμένοις, εάν των επιτηδείων χρείαν έχωσιν».

Αυτό δεν υλοποιήθηκε παντού και αμέσως. Εντούτοις και πέρα από την Κωνσταντινούπολη δημιουργήθηκαν νέα σχολεία, γιατί η παιδευτική στάθμη είχε προηγουμένου σημειώσει πτώση. Έτσι στα τέλη του 16ου αι. σημειώνεται στη Μακεδονία, την Ήπειρο, τον Μοριά και τα νησιά του Αιγαίου αξιόλογη ανάπτυξη εκπαιδευτικών κέντρων. Οι μοναστικές κοινότητες του Άγιου Όρους και των Μετεώρων, και γενικά τα μοναστήρια, απέβησαν πνευματικές εστίες, όπου γνώρισε ακμή η αγιογραφία, λειτούργησαν βιβλιογραφικά εργαστήρια, φανερά και «κρυφά σχολειά», όπου οι συνθήκες δεν ήταν πρόσφορες, και πλήθος κοινωφελών ιδρυμάτων. Ο Καθηγητης Ν. Γ. Σβορώνος στο έργο του «Επισκόπηση της Νεοελληνικής Ιστορίας» παρατηρεί:

«Η Εκκλησία, όταν πέρασε το πρώτο χτύπημα της κατάκτησης, θα συνεχίσει το έργο της ανασυγκρότησης της πνευματικής ζωής των Ελλήνων. Σ’ όλη την περίοδο από τον 15ο-17ο αϊ. υπήρξε η κατευθυντήρια δύναμη του Έθνους. Επικεφαλής της εθνικής αντίστασης σε όλες τις μορφές της, εργαζόμενη για το σταμάτημα των εξισλαμισμών, συμμετέχοντας σ’ όλες τις εξεγέρσεις, ακόμη και διευθύνοντας τες (έχει δείξει μεγάλο αριθμό νεομαρτύρων, πού είναι σύγχρονα και ήρωες της χριστιανικής πίστης και της εθνικής αντίστασης), ρυθμίζει επίσης την πνευματική ζωή».

Όπου δεν υπήρχε συγκροτημένο σχολείο, όταν επιθυμούσε κάποιος να μορφώσει το παιδί του, το έστελνε κοντά σ’ ένα παπά ή μοναχό, για να διδαχθεί το αλφαβητάρι και τα πρώτα γράμματα (αυτά πού αποκαλούσαν περιφρονητικά οι λόγιοι «κολλυβογράμματα», αλλά παρείχαν τις πρώτες βάσεις για την ανάγνωση και τη γραφή).

Τα μικροκινήματα που προηγήθηκαν

Εύστοχα ο αείμνηστος Καθηγητής – Ακαδημαϊκός Ι. Ν. Θεοδωρακόπουλος έχει παρατηρήσει ότι την επομένη κιόλας της Άλωσης, η αντίσταση των Ελλήνων έγινε πνευματική, για να εξελιχθεί και πάλι σε ένοπλη και να λάβει το Εικοσιένα τη μορφή του μεγάλου Σηκωμού. Ως τότε σημειώθηκαν πολλά μικροκινήματα. Ήδη στον 16ο αι. (1585) πραγματοποιήθηκε εξέγερση των αρματολών της Βόνιτσας Θεόδωρου Γρίβα και της Ηπείρου Πουλιού Δράκου και Μαλάμου, πού ξεσηκώθηκαν κατά των Τούρκων, οι όποιοι όμως κατέστειλαν την εξέγερση τους. Επικεφαλής των κινημάτων αυτών ήταν συνήθως κληρικοί και επίσκοποι.

Στον 17ο αι. (1611) έγινε στα Γιάννενα ξεσηκωμός αγροτών, πού υποκινήθηκε από έναν επίσκοπο της Εκκλησίας, τον πρώην Λαρίσης Διονύσιο τον Φιλόσοφο, πού προηγούμενο επαναστατικό εγχείρημα του κατά των Τούρκων (1600) του στοίχισε τον θρόνο. Η εξέγερση τη φορά αυτή (Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 1611) απείλησε τα Γιάννενα, γεγονός πού εξόργισε τους Τούρκους. Συνέλαβαν τον Διονύσιο σε ένα σπήλαιο, όπου είχε καταφύγει, και τον έγδαραν ζωντανό. Παραγέμισαν το δέρμα του με άχυρα και τον διαπόμπευσαν ντυμένο με τα αρχιερατικά του άμφια στην πόλη, για να το στείλουν μετά στην Υψηλή Πύλη μαζί με 85 κεφάλια άλλων επαναστατών. Στην εκδικητική τους μανία κατέστρεψαν τη μονή του Αγίου Δημητρίου του Διχούνη, πού ήταν η μετάνοια και το ορμητήριο του Διονυσίου.

Η προσδοκία των υπόδουλων Ελλήνων να απελευθερωθούν, δεν τους εγκατέλειψε ποτέ. Τα βλέμματα τους στρέφονταν προς την ομόδοξη Ρωσία, το «ξανθόν γένος», για το όποιο μιλούσαν οι λαϊκές προφητείες, όπως η αποδιδόμενη στον Αγαθάγγελο, περιμένοντας βοήθεια. Στο Μοριά ο μητροπολίτης Λακεδαιμόνιας Ανανίας Λαμπάρδης από τη Δημητσάνα ηγήθηκε επαναστατικού κινήματος, πού απέβλεπε στην αποτίναξη του τουρκικού ζυγού από την Πελοπόννησο. Άλλοι αρχιερείς, όπως ο Π. Πατρών, ο Κορίνθου και ο Κερνίτσης συνεργάσθηκαν μαζί του. Προδόθηκαν όμως στους Τούρκους, οι όποιοι το 1764 ή 1767 συνέλαβαν τον επίσκοπο Ανανία και τον αποκεφάλισαν.

Αγιορείτης μοναχός, κουρά της μονής Φιλόθεου, ο θρυλικός Πατροκοσμάς ο Αιτωλός (1714-1779), ο «άγιος των σκλάβων», αφού πήρε την ευχή του Πατριάρχη, όργωσε κυριολεκτικά την Ελλάδα από τη μια άκρη ως την άλλη, ξυπνώντας συνειδήσεις και φωτίζοντας τούς Έλληνες και διακινούμενος με καταπληκτική ταχύτητα ανάμεσα σε πεδιάδες και βουνά. Δεν έβρισκε ξεκούραση ούτε το μεσημέρι με τον καυτό ήλιο, εξοικονομώντας πολύτιμο χρόνο για την επιτέλεση του σπουδαίου εθνεγερτικού και παιδευτικού έργου του. Ο φλογερός εκείνος λαϊκός διδάχος, πού ακριβοδίκαια ονομάστηκε «Εθναπόστολος», πλήρωσε με μαρτυρικό τέλος την ανυπολόγιστης αξίας και σημασίας προσφορά του στο ελληνορθόδοξο Γένος του.

Το 1770, στα γνωστά Ορλωφικά, και πάλι κληρικός, ο επίσκοπος Μαυροβουνίου, με τον Σταυρό στο χέρι πήγαινε από χωριό σε χωριό καλώντας όλους σε «ιερό πόλεμο» κατά των κατακτητών. Στους αδελφούς Ορλώφ πού ήλθαν από τη Ρωσία συμπαραστάθηκαν όλοι οι τοπικοί επίσκοποι, όπως ο Πατρών Παρθένιος, πού επιτέθηκε κατά των Καλαβρύτων, ο Κορίνθου Μακάριος πού κατέλαβε τον Ισθμό, ο Κορώνης, ο Μεθώνης, της Καλαμάτας.

Με το αίμα του πρωτομάρτυρα της ελληνικής ελευθερίας αγίου Γρηγορίου του Ε’, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, βάφτηκε στις 10 Απριλίου 1821 η πανεθνική εξέγερση του Γένους. Όπως γράφει ο Μακρυγιάννης στα «Απομνημονεύματα» του, ο Γρηγόριος ήταν εκείνος πού στήριξε το έργο της Φιλικής Εταιρείας και την περιέσωσε από διάλυση. Ξένος διπλωμάτης, ο Ολλανδός επιτετραμμένος στην Πόλη Γκάσπαρντ Τέστα σε έκθεση του προς το Υπουργείο των Εξωτερικών της χώρας του, πού έφερε στο φώς ο αείμνηστος Καθηγητής Γεώργιος Θ. Ζώρας, έγραφε: «Ο αρχηγός ούτος της Εκκλησίας, ονόματι Γρηγόριος, είχεν εξελεγχθή ως συνένοχος και κύριος υποκινητής της συνωμοσίας των Ελλήνων. Πιστοποιηθείσης της συμμετοχής του δια σαφών αποδείξεων και εγγράφων ο σουλτάνος του επέβαλε την ποινήν την οποίαν επέσυρε το κακούργημα του».

Δραστήριο μέλος της Φιλικής Εταιρείας, μεταξύ άλλων κληρικών, ήταν ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόφιλος ο Παγκώστας από την Πάτμο. Στις 29 Απριλίου 1821 οι κάτοικοι της Σύμης έστειλαν στον Δωδεκανήσιο ιεράρχη τον Νικήτα Χατζηϊωάννου ζητώντας οδηγίες για τον Αγώνα. Ιδού η απάντηση του εθνεγέρτη Πατριάρχη:

«Κάτοικοι των νήσων, όσοι μένετε ακόμη υπό τον τουρκικόν ζυγόν, εγέρθητε, λάβετε τα όπλα υπέρ της κοινής ελευθερίας, οι έχοντες καράβια μικρά ή μεγάλα οπλίσατε αυτά και ενωθήτε με τον ελληνικόν στόλον συγκροτούμενον από τας ναυτικάς δυνάμεις των Υδριωτών και Σπετζιωτών και Ψαριανών, και υποσχόμενοι ελευθερίαν όλου του Αιγαίου πελάγους».

Η πίστη των Αγωνιστών του 1821

Ο Αγώνας δεν έγινε μόνο για την πατρίδα, αλλά και για τη θρησκεία. Στην Προκήρυξη του ο Γεωργάκης Ολύμπιος τόνιζε: «Εμπρός αδέλφια. Ας πεθάνουμε κοιτάζοντας άφοβα το θάνατο στα μάτια. Ζήτω η θρησκεία και η ελευθερία της Ελλάδος. Θάνατος στους βαρβάρους». Τα μοναστήρια τροφοδοτούσαν τούς αρματολούς και παρείχαν καταφύγιο στους διωκόμενους. Συχνά γίνονταν εστίες αντίστασης (μονή Σέκου, μονή Αρκαδίου κ.λπ.). Ο στρατηγός Μακρυγιάννης με τον αυθεντικό λόγο του έχει γράψει: «…αυτά τα μοναστήρια ήταν τα πρώτα προπύργια της επανάστασής μας. Ότι εκεί ήταν και οι τζεμπιχανέδες (πυριτιδαποθήκες) μας και όλα τ’ αναγκαία του πολέμου, ότ’ ήταν παράμερον και μυστήριον από τούς Τούρκους».

Οι απλοί κληρικοί συγκρότησαν στις ενορίες τους ένοπλα σώματα, τέθηκαν επικεφαλής τους και έλαβαν ενεργό μέρος στην εξέγερση. Άλλοι από αυτούς άφησαν την τελευταία τους πνοή στο πεδίο της τιμής και άλλοι μαρτύρησαν στα χέρια των Τούρκων. Κι όσοι επιβίωσαν πένονταν έχοντας δώσει όλη την περιουσία τους στην Επανάσταση. Στο Αρχείο Αγωνιστών της Εθνικής Βιβλιοθήκης σώζονται πολλά έργα πού μαρτυρούν τη συμβολή του Ορθόδοξου κλήρου και μοναχισμού στο Εικοσιένα και υπογράφονται από κορυφαίους και άλλους οπλαρχηγούς. Σε 14 αριθμεί ο Μητροπολίτης πρώην Λήμνου Βασίλειος Γ. Ατέσης τούς εθνομάρτυρες αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος από το 1821 – 1869.

Και ποιός μπορεί να λησμονήσει τα πρωτοπαλίκαρα της λευτεριάς μας, τον Αθανάσιο Διάκο (Αλαμάνα), τον Γρηγόριο Δικαίο – Παπαφλέσσα (Μανιάκι), τον καλόγερο Σαμουήλ (Κούγκι). Και ακόμη πλήθος ιερωμένων πού έδρασαν στον Ιερό Αγώνα του Έθνους μας, όπως ο Βρεσθένης Θεοδώρητος, ο Άρτης Πορφύριος, ο Αθηνών Θεόφιλος, ο Έλους Άνθιμος, ο Σαλώνων Ησαΐας, ο Ρωγών Ιωσήφ κ.ά., οι όποιοι έλαβαν μέρος στις διάφορες φάσεις της Επανάστασης. Τούς οπλαρχηγούς της Αχαΐας όρκισε ο Παλαιών Πατρών Γερμανός. Στην πρώτη ομάδα εθνομαρτύρων αρχιερέων ανήκουν ο πρώην Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλος, ο Δέρκων Γρηγόριος, ο Αγχιάλου Ευγένιος, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός, οι επίσκοποι Πάφου, Κιτίου, Κυρηνείας. Συνήθως οι Τούρκοι τους αποκεφάλιζαν ή τούς κρεμούσαν.

Η ευόδωση της Εθνεγερσίας του 1821 είναι πραγματικό θαύμα. Το συμπέρασμα πού βγαίνει από όλες τις ιστορικές πηγές, απομνημονεύματα, επιστολές, έγγραφα, περιηγητικά κείμενα και άλλες γραπτές μαρτυρίες της εποχής εκείνης είναι ότι οι παράτολμοι αγωνιστές, πού ανέλαβαν το μεγάλο εγχείρημα, είχαν πλήρως διαμορφωμένη ελληνορθόδοξη συνείδηση, ακλόνητη πίστη, πολέμησαν στο όνομα του αγίου Τριαδικού θεού, στον οποίο και βάσιζαν τις ελπίδες τους και από τον οποίο αντλούσαν τη βεβαιότητα για τη νίκη. Ζούσαν όλοι ευχαριστιακή ζωή. Ο Μακρυγιάννης γράφει σε άλλο σημείο των «Απομνημονευμάτων» του: «Του λέγω, Κόπιασε η γενναιότη σου και σ’ αυτήνε την μπατάγια την σημερινή θα γένει ο Θεός αρχηγός, και με την δύναμη του θα λυπηθεί εμάς και την πατρίδα μας… Τι θα κάνεις, μου λέγει, σε τόσο πλήθος Τούρκων; Είναι ο Θεός του λέγω, και κάνει ο ίδιος!».

Στους περιηγητές της περιόδου κάνουν εντύπωση οι μεγάλες περίοδοι νηστειών πού τηρούν οι Έλληνες. Κάποιος από αυτούς σημειώνει ότι μόλις τελειώνει η μία, αρχίζει η άλλη. Στα «Απομνημονεύματα» του ο ηρωικός Γέρος του Μοριά, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης σημειώνει: «…Έκατσα έως πού εσκαπέτισαν με τα μπαϊράκια τους, οπέ εκατέβηκα κάτου, ήταν μια εκκλησιά εις τον δρόμον (η Παναγιά εις το Χρυσοβίτζι) και το καθησιό μου ήτον οπού έκλαιγα την Ελλάς, Παναγία μου, βοήθησε και τούτην την φοράν τους Έλληνας να εμψυχωθούν- και επήρα ένα δρόμο κατά την Πιάνα…». Παρακάτω ο ίδιος γράφει: «23 ώρες εβάσταξε ο πόλεμος. Εκείνην την ημέρα ήτον Παρασκευή, και έβγαλα λόγον ότι, Πρέπει να νηστεύωμε όλοι δια δοξολογίαν εκείνης της ημέρας, και να δοξάζεται αιώνας αιώνων ως ου στέκει το έθνος, διατί ήτον η ελευθερία της πατρίδος…».

Αυτοί οι άνδρες μας χάρισαν την λευτεριά μας, πού δεν έκαναν ορθολογιστικές σκέψεις, αλλά με τη βαθιά πίστη τους είχαν την προστασία του Θεού. Όπως ο λιονταρόψυχος Καραϊσκάκης, πού κατέφυγε στη βοήθεια των Αγίων, σαν τότε πού βρέθηκε στο μοναστήρι του Αγίου Σεραφείμ, πάνω από τη Λιβάδια, κι έπεσε στα πόδια μαζί με τούς άντρες του και του έταζε: «Βοήθησε μας, Άγιε Σεραφείμ, να διώξουμε τον Κιούταγα από την Αθήνα, να γλιτώσουμε τούς κλεισμένους Χριστιανούς και να κάνουμε τούς Τούρκους δεύτερη Αράχωβα, και να σου φέρω χρυσό καντήλι στον τάφο σου και λαμπάδες εκατό ίσα με το κορμί μου και να στολίσω σαν παλάτι το μοναστήρι σου…».

Στο όνομα του Τιμίου Σταυρού επιχειρούσε κάθε εξόρμηση του ο γενναίος ναυμάχος της Ύδρας Ανδρέας Μιαούλης. Στον «Άρη» του είχε τοποθετήσει ένα μεγάλο ξύλινο Σταυρό, όπου έβαλε να χαράξουν κάθετα: «Σταυρού τύπος, εχθροίς τρόμος» και οριζόντια, «Σταυρός πιστών στήριγμα».

Έτσι, όταν το Έθνος απελευθερώθηκε και συντάχθηκαν τα Συντάγματά του, άρχιζαν όλα, όπως άλλωστε και το σημερινό, με επίκληση της Αγίας και Αδιαιρέτου και Ομοουσίου Τριάδος. Αυτή υπήρξε και είναι η πίστη και η δύναμη του ελληνικού λάου, η Ορθοδοξία κιβωτός της σωτηρίας του και σώτειρα του Γένους πανθομολογούμενη, συστατικό σπουδαίο της συνείδησης και της ταυτότητας τους. Όπως έγραφε ο αείμνηστος Φώτης Κόντογλου, «Σ’ αυτό τον τόπο Ορθοδοξία και Ελλάδα πάνε μαζί».

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος

Πηγή: ecclesia.gr (αναδημοσίευση vatopaidi.wordpress.com)


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: "Για του Χριστού την πίστη την αγία και την πατρίδα''

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Πέμ Αύγ 30, 2012 2:29 pm

Μητροπολίτης Φθιώτιδος: «Η Ε­θνε­γερσία του 1821 δεν είναι μύθος»
Τρίτη, 15 Μάρτιος 2011

Εικόνα

«...ο Ιερός αγώνας του 1821 διαβάλλεται και τα αγνά ελατήρια των ηρώων διαστρεβλώνονται και παρερμηνεύονται». Αυτό σημειώνει μεταξύ άλλων ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος, με αφορμή τους Εορτασμούς για τον Επίσκοπο Ταλαντίου Νεόφυτο.

«Οι επετειακοί εορτασμοί εις μνήμην του Επισκόπου Νεοφύτου συμπίπτουν με μια πολυ­τά­ραχη εποχή, κατά την οποία ο Ιερός αγώνας του 1821 διαβάλλεται και τα αγνά ελατήρια των ηρώων διαστρεβλώνονται και παρερμηνεύονται» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Νικόλαος και συνεχίζει: «Η Ε­θνε­γερσία του 1821 δεν είναι μύθος. Ιδού οι ζω­ντανές αποδείξεις. Οι μορφές των αγω­νιστών του '21. Μεταξύ τους και ο δικός μας Επί­σκο­πος Νεόφυτος, ο οποίος μας καλεί να ακολουθήσομε τα ίχνη των βημάτων του, υπερα­σπι­ζόμε­νοι τα υψη­λό­τερα ιδανικά της πίστεως και της πατρίδος, διά τα οποία πολύ εμόχθησε και αγω­­νί­σθη­κε».

Ακολουθεί το σχετικό Εγκύκλιο σημείωμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου με αφορμή τους Εορτασμούς για τον Επίσκοπο Ταλαντίου Νεόφυτο.

Πρός
Κλῆρο, Ἄρχοντες καί λαό
τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Ἀγαπητοί ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ.
Ἀποστολική ἐπιταγή εἶναι τό «Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν, οἵτινες ἐλάλη­σαν ὑμῖν τόν λόγον τοῦ Θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες τήν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τήν πί­στιν» (Ἑβρ. 13.7). Ἔχομε ἱερό χρέος νά ἐνθυμούμεθα μέ εὐγνωμοσύνη τούς πατέρες μας, οἱ ὁ­ποῖοι μᾶς ἐδίδαξαν τόν δρόμο τῆς ἀρετῆς καί φωταγώγησαν τή ζωή τῆς κοινωνίας μας μέ τό πα­ρά­δειγμά τους. Ὁ σεβασμός καί ἡ ἀγαθή μνήμη, ἰδιαιτέρως σήμερα, φωτίζει τήν πορεία τοῦ μέλ­λο­ντός μας καί προβάλλει παραδείγματα πρός μίμησιν σέ μία κοινωνία πού καθαιρεῖ τίς ἀξίες καί ἀπαξιώνει ὅ,τι ἔχει σχέση μέ τόν ἐσωτερικό περίκοσμο τῆς προσωπικότητος.

Ἕνα λαμπρό ὄνομα, πού κοσμεῖ τήν ἱστορία τῆς πόλεως τῆς Ἀταλάντης καί ὁλοκλήρου τῆς Ἑλλάδος, εἶναι ὁ Ἐπίσκοπος Ταλαντίου Νεόφυτος, εἰς τιμήν καί μνήμην τοῦ ὁποίου ἡ Ἱερά Μη­τρόπολίς μας θά ἀφιερώσει μεγάλο ἀριθμό λα­τρευ­τι­κῶν, πνευματικῶν καί πολιτιστικῶν ἐκδη­λώσεων, ἐφέτος καί τοῦ χρόνου, μέ τήν εὐ­καιρία συμπληρώσεως 150 χρόνων τό 2011 ἀπό τῆς κοιμήσεώς του καί 250 χρόνων τό 2012, ἀπό τῆς γεννήσεώς του.

Ἡ ἀρχή τῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων διά τόν ἔνθερμο ζηλωτή τῆς Ἐκ­κλη­σίας καί ἀτρό­μη­το ἀγωνιστή τῆς πατρίδος, γίνεται ἀπό τήν ἱστορική πρωτεύουσα τῆς Λοκρίδος Ἀταλάντη, πού­ πανηγυρίζει τήν μνήμη τῶν προστατῶν της Ἁγίων Θεο­δώρων, μέ τήν τέλεση ἐπιμνη­μοσύ­νου δεήσεως καί τήν κατάθεση στεφάνου ἐνώ­πιον τῆς προτομῆς τοῦ Ἱεράρχου, πού στολίζει τήν πλα­τεία τοῦ Μητρο­πο­λι­τι­κοῦ Ναοῦ. Θά ἐπακολουθήσουν πολλές ἐκδηλώσεις, Θεῖες Λειτουρ­γίες, συναυ­λίες, ἑσπερίδες, ὁμιλίες, βάσει προγράμματος, τό ὁποῖο θά λάβετε ἐγκαίρως.

Ὄντως ὁ ἐπί 30 χρόνια Ἐπίσκοπος τῆς Ἀταλάντης Νεόφυτος, ὑπῆρξε μεγάλη ἐκ­κλη­σια­στι­κή καί ἐθνική προσωπικότης, ἡ ὁποία διέλαμψε στήν πιό κρίσιμη πε­ρίο­δο τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνο­υς. Δικαίως ὀνομάσθηκε «φαεινός τῆς πατρίδος καί τῆς Ἐκ­κλησίας ἀστήρ», «χρυσός καθα­ρός φέρων ἀμόλυντον ἐν ἑαυτῷ τόν τύπον τῆς εἰ­κόνος τοῦ Θεοῦ».

Ὁ Ταλαντίου Νεόφυτος Μεταξᾶς ἐγεννήθη στήν Ἀθήνα τό 1762. Μετά τά ἐγκύ­κλια γράμ­μα­τα στήν γενέτειρά του, ἔχων ἔφεση πρός τήν Ἱερωσύνη, χειροτο­νή­­θηκε Διάκονος στήν Ἱερά Μονή Πεντέλης, μετονομασθείς ἀπό Νικόλαο σέ Νεό­φυ­το. Ἔπειτα μετέβη στήν Κωνστα­ντι­νού­πο­λη καί ἐπιστρέψας διετέλεσε Διάκονος τοῦ Ἐπισκόπου Ταλαντίου Γαβριήλ, τόν ὁποῖο διε­δέ­χθη καί στήν Ἐπισκοπή τό 1803. Μέ τήν ἔκρηξη τῆς ἐπαναστάσεως στήν Πελοπόννησο, πρώτη ἀπό τήν Στε­ρεά Ἑλλάδα μέ τήν προτροπή τοῦ Νεοφύτου, ἐξεγέρθηκε ἡ Ἀταλάντη κατά τῶν Τούρ­­κων.

Περιζωσμένος τήν σπάθη ἠγεῖτο τῶν πολεμιστῶν τῆς ἐπαρχίας του, ἐνθαρ­ρύ­νων αὐτούς στόν ἱερό ἀγῶνα. Τόν Μάρτιο τοῦ 1821 στόν Ὅσιο Λουκᾶ Βοιωτίας, μα­ζί μέ τόν Σαλώνων Ἡσαΐα εὐ­λό­γησε καί ἁγίασε τά παλικάρια τοῦ Ἀθανασίου Διά­κου. Καί ἀργότερα ὅταν ἔμαθε, ὅτι ὁ Ἀθα­νάσιος Διάκος κυκλώθη­κε στήν Ἀλα­μά­να ἀπό πολυαρίθμους βαρβάρους, ἔσπευσε ἄν καί ἦταν ἀσθενής, μέ ὅσους ἄ­θροι­­σε ἀπό τήν Λοκρίδα, γιά νά σώσει τόν γενναῖο ἥρωα. Δυστυχῶς ὅμως δέν κα­τώρ­θωσε νά φθάσει πρίν τήν καταστροφή. Ἀμέσως μετά, μετέβη στήν Πελο­πόν­­νη­σο, γιά νά μεριμνήσει γιά τήν σύσταση Κυβερνήσεως. Τόν Νοέμβριο τοῦ 1821 στήν Ἄμφισσα συ­νε­κάλεσε συνέλευση τῶν κατοίκων τοῦ ἀνατολικοῦ τμή­μα­τος τῆς Στερεᾶς καί στήν Θεία Λει­τουρ­γία ἐξεφώνησε περίφημο λόγο, μέ τόν ὁποῖο ἀπε­δείκνυε τήν ἱερότητα τῆς ἐπαναστάσεως κατά τοῦ τυράννου. Διετέλεσε πρόε­δρος τοῦ Ἀρείου Πάγου καί ὑπέστη πολλές περιπέτειες καί καταδρομές. Ὅ­ταν ἐπλη­ροφορήθη γιά τήν ἄφιξη τοῦ Ὑψηλάντου πῆγε, διά νά τόν χαι­ρετήσει καί ζητήσει στρατεύματα καί πολεμικά ἐφόδια γιά τήν ἀπελευ­θέ­ρω­ση τῆς Βοιωτίας. Μέχρι τέλους τοῦ ἀγῶνος ἐργάσθηκε ἀόκνως ἐνισχύων καί προ­στα­τεύων τούς ἀγωνιστάς καί προσφέρων τά πάντα γιά τήν ἀνόρθωση καί πρόο­δο τῆς πατρίδος.

Σέ ὅλες τίς Ἐθνοσυνελεύσεις ἦταν παρών καί διέπρεψε μέ τήν φλογερή θρη­σκευ­­τικότητά του καί τόν ἐθνικό του ζῆλο. Τόν Μάρτιο τοῦ 1824 ὁρίσθηκε το­πο­τη­ρη­­τής Ἀθηνῶν μετά τόν θάνατο τοῦ Μητροπολίτου Ἀθηνῶν Διονυσίου, ἀνεψιοῦ τοῦ Πατριάρχου Γρηγορίου τοῦ Ε΄. Σέ ὅλα τά συμβούλια γιά τήν σύνταξη νόμων, τα­κτο­ποίηση ἐκκλησιαστικῶν θεμάτων, ἐπίλυση διαφό­ρων προβλημάτων ἦταν πα­­ρών ὁ Νεόφυτος, λόγῳ τῆς ἐναρέτου διαγωγῆς του καί τῶν ὑπέρ τοῦ Ἔ­θνους ἀγώ­­νων του. Τό ἔτος 1833 μέ τήν ἀνακήρυξη τοῦ Αὐτοκεφάλου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλ­­λά­δος, ὁρίσθηκε Μητροπολίτης Ἀττικῆς καί ἐχρημάτισε ἐπί πολλά χρόνια μέ­χρι τοῦ θανάτου του τό 1861 πρῶτος Μητροπολίτης Ἀθηνῶν καί πρόεδρος τῆς Ἱε­ρᾶς Συνόδου. Ἐκοιμήθη σέ ἡλι­κία 99 ἐτῶν.

Ὁ Νεόφυτος ὑπῆρξε μεγάλη Ἐκκλησιαστική καί Ἐθνική προσωπικότης. Εἶχε μόρ­­φωση ἐκ­κλη­σιαστική, βίο ἐνάρετο, πολυσήμαντη ποιμαντορία, σπάνια ὀξύ­νοια, ἀγάπη γιά τήν πα­τρί­δα, πάθος γιά τήν ἐλευθερία. Ἦταν ἐκεῖνος πού ζώ­σθη­κε πετραχήλι καί καριοφύλι γιά τοῦ Χρι­στοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καί τῆς πα­τρί­δος τήν ἐλευθερία.

Ὑπῆρξε ἕνας ἀπό τούς πιό μεγάλους ἀγωνιστές Ἱεράρχες πού ἐτίμησαν τήν Ἐκ­κλησία καί τήν Ἑλλάδα καί δικαίως κατατάσσεται στήν πρώτη τάξη τῶν ἀγω­νι­στῶν τοῦ 1821.

Οἱ ἐπετειακοί ἑορτασμοί εἰς μνήμην τοῦ Ἐπισκόπου Νεοφύτου συμπίπτουν μέ μιά πολυ­τά­ραχη ἐποχή, κατά τήν ὁποία ὁ Ἱερός ἀγώνας τοῦ 1821 διαβάλλεται καί τά ἁγνά ἐλατήρια τῶν ἡρώων διαστρεβλώνονται καί παρερμηνεύονται. Ἡ Ἐ­θνε­γερσία τοῦ 1821 δέν εἶναι μῦθος. Ἰδού οἱ ζω­ντανές ἀποδείξεις. Οἱ μορφές τῶν ἀγω­νιστῶν τοῦ '21. Μεταξύ τους καί ὁ δικός μας Ἐπί­σκο­πος Νεόφυτος, ὁ ὁποῖος μᾶς καλεῖ νά ἀκολουθήσωμε τά ἴχνη τῶν βημάτων του, ὑπερα­σπι­ζό­με­νοι τά ὑψη­λό­τερα ἰδανικά τῆς πίστεως καί τῆς πατρίδος, διά τά ὁποῖα πολύ ἐμόχθησε καί ἀγω­­νί­σθη­κε.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί.
Σᾶς καλῶ ὅλους νά συμμετάσχετε στίς ἐκδηλώσεις τιμῆς καί μνήμης τοῦ μεγάλου Ἱεράρχου καί νά γεμίσετε τήν ψυχή σας μέ τήν φιλοπατρία του καί τίς ἀρετές του.

Ἄς εἶναι αἰωνία ἡ μνήμη τοῦ ἐπιφανοῦς καί ἐνδόξου αὐτοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ καί Ἐθνικοῦ ἀν­δρός, τοῦ Ἐπισκόπου Ταλαντίου Νεοφύτου.

Ἄς εὔχεται ἐνώπιον τοῦ Κυρίου γιά τήν Ἐπισκοπή του, γιά τήν Ἐκκλησία μας καί τήν φιλ­τά­τη πατρίδα μας Ἑλλάδα.

Μετά πατρικῶν εὐχῶν
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ο ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Πηγή: anagrafes.com


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Zenon
Δημοσιεύσεις: 113
Εγγραφή: Τετ Αύγ 01, 2012 3:07 pm

Re: "Για του Χριστού την πίστη την αγία και την πατρίδα''

Δημοσίευσηαπό Zenon » Πέμ Αύγ 30, 2012 2:31 pm

"Σκάει" το παραμύθι για το 1821
Τρίτη, 22 Μάρτιος 2011 - Συντάχθηκε απο τον/την Παναγιώτης Ασημακόπουλος

Εικόνα

Όπως το τζιτζίκι. Λέει, λέει, λέει και μετά από την πολλή ζέστη…. πουφ! Μας λένε και μας γράφουν για τους «μύθους του 1821» και μετά έρχεται η ζεστή ιστορική κριτική μέσω των πηγών και μετατρέπει τις υψηλές θεωρίες τους σε κούφια κελύφη.

Γι’ αυτό και κάθε χρόνο έχουμε νέα παραγωγή. Φέτος έχει την τιμητική της η τηλεόραση με μια σειρά, η οποία συχνά αυτοαναιρείται, καθώς σοβαροί ιστορικοί «αδειάζουν» όσα δημοσιογραφικά, ανεύθυνα και ατεκμηρίωτα ακούστηκαν νωρίτερα.

Το στοιχειώδες πρώτο μάθημα της Ιστορίας στο σχολείο, αλλά και το στοιχειώδες μάθημα λογικής για όλους τους νοήμονες, είναι ότι δεν μπορείς να καταλάβεις ένα ιστορικό γεγονός ή να αποτιμήσεις σωστά την προσφορά ενός ιστορικού προσώπου, αν δεν τα κρίνεις με τα δεδομένα της εποχής τους.

Πώς να καταλάβεις, βρε αδερφέ, τα προβλήματα μεταφοράς ανθρώπων και εμπορευμάτων κατά το 18ο αιώνα, μέσα στην αμαξάρα σου και με 140 χλμ. στην Εθνική οδό;

Επίσης, στοιχειώδης επιστημοσύνη και ιστορική εντιμότητα επιβάλλει τη χρήση παραπομπών, πηγών και γραπτών μαρτυριών για ό,τι ισχυρίζεσαι και γράφεις.

Στην επιχείρηση «κατάρρευση των μύθων του 21» ούτε το ένα ούτε το άλλο ισχύει. Συνεχίζουν την ακατάσχετη ιδεολογικοποίηση της ιστορίας – με σαφή βέβαια προσανατολισμό – και μας σερβίρουν την ψευτοκουλτούρα τους με ύφος εκατό καρδιναλίων.

Από τα μαργαριτάρια της «επιστημονικής ιστορικής» παραγωγής τους, ταπεινά σταχυολογώ όσα λένε για τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄ (εννοείται χωρίς να παραπέμπουν πουθενά.

Δεν ξέρω επίσης αν επιτρέπουν να μιλήσουμε για θεία φώτιση…). Προδότης, φιλότουρκος, πολέμιος της Επανάστασης ο Πατριάρχης. Αφόρισε τον Υψηλάντη.

Ένας μάλιστα έκανε την «ευφυή» σύγκριση μεταξύ της αντεθνικής ιδιότητας του Γρηγορίου και του επαναστατικού ήθους του Κοραή…
Βρε γκιαούρ (που θα έλεγε και ο πολυχρονεμένος…), το ίδιο είναι να είσαι απλός λόγιος – διανοούμενος, το ίδιο είναι να είσαι Πατριάρχης ενός υπόδουλου γένους;

Το ίδιο είναι να ζεις και να γράφεις στην ασφάλεια του Παρισιού με το να είσαι στην Πόλη, μέσα στην καυτή ανάσα του Σουλτάνου;
Άσε που από πλευράς εκκλησιαστικού και κανονικού δικαίου, αυτό που έκανε ο Γρηγόριος δεν είναι έγκυρος αφορισμός. Κάτι που δεν το ήξεραν οι Τούρκοι.

Αλλά δεν το γνωρίζουν (και ούτε φροντίζουν να το μάθουν) και οι σύγχρονοι αυτόκλητοι αποδομητές της ιστορίας.
Κι ας πούμε ότι ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄ αψηφούσε τη διαταγή του Σουλτάνου για αφορισμό του Αγώνα κι έβγαινε δημόσια και στήριζε την Επανάσταση. Τι θα γινόταν;

Για τον ίδιο, τίποτε περισσότερο απ’ ότι έγινε. Μπορεί να φανταστεί κανείς πόσο θα ήταν το μέγεθος της σφαγής των υποδούλων, των αμάχων και των γυναικόπαιδων της Πόλης και όπου άλλού μπορούσε να φτάσει το εκδικητικό χέρι του Τούρκου; Και δε μου λες, βρε φωτισμένε, γιατί μετά από λίγες ημέρες, ανήμερα του Πάσχα, τον κρέμασαν οι Τούρκοι στην πύλη του Πατριαρχείου;

Έτσι για πλάκα, να δουν πώς είναι να κρεμάς τον Εθνάρχη του γένους ή επειδή κατάλαβαν αυτό που εσύ ακόμη δεν μπορείς να καταλάβεις; Ότι δηλαδή, ο αφορισμός ήταν ένα πρόσχημα και μια υπεκφυγή για να αποφευχθούν τα χειρότερα;

Γιατί δεν κάνετε τον κόπο να διαβάσετε μαρτυρίες της εποχής για την προσωπικότητα και το έργο του Εθνομάρτυρα Γρηγορίου και για τη σχέση που αυτός είχε με την προετοιμασία του αγώνα; Γιατί δεν ερευνάτε τι είπαν οι «αφορισθέντες»;

Δύσκολο πράγμα η Ελευθερία και αποκτάται με κόπους και θυσίες. Και μάλιστα, η ελευθερία του πνεύματος και του μυαλού ακόμη δυσκολότερη. Σε ορισμένους, η αλλεργία τους για το ρόλο και τη θέση της Εκκλησίας στην ιστορία του έθνους, τούς ωθεί να παρουσιάζουν την πολεμική και άρνηση ως πρόοδο. Σαν την αλεπού στο παζάρι.

Α, έχω και μια απορία: Άραγε, όλοι αυτοί οι φωτισμένοι upgraded ιστορικοί θα επιχειρήσουν ποτέ την κατάρρευση των μύθων πρόσφατων ιστορικών περιόδων του Ελληνισμού, όπου οι ιδεολογικοί πάτρωνές τους δεν είχαν και το ρόλο του αγγέλου; Ή δεν συμφέρει, καθώς ζουν αρκετοί αυτόπτες και αυτήκοοι ακόμη;

Υ.Γ. Το άρθρο είναι αναδημοσίευση της ενότητας "Ημέρα πένθους η 25η Μαρτίου" με ορισμένες αλλαγές και συμπληρώσεις, η οποία υπάρχει στο βιβλίο μου, Θα κάτσεις φρόνιμα; Εκπαιδευτικές και θεολογικές αταξίες, Ηράκλειο 2010, σελ. 68-70.

Πηγή: www.romfea.gr



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: "Για του Χριστού την πίστη την αγία και την πατρίδα''

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Πέμ Αύγ 30, 2012 2:31 pm

Μητροπολίτης Κονίτσης: «Κλείστε τ' αυτιά σας στις σειρήνες που προπαγανδίζουν υπέρ των εξ ανατολών γειτόνων μας και τους παρουσιάζουν ότι δήθεν μας προσφέρουν "κλάδον ἐλαίας"».
Δευτέρα, 21 Μάρτιος 2011

Εικόνα

Στα γεγονότα του 1821 και στην προσφορά της Εκκλησίας στον Εθνικό Αγώνα, αναφέρετε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. Ανδρέας σε σχετικό εγκύκλιο σημείωμα με αφορμή τα 190 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση.

« Θλίβεται βαθύτατα κανείς, όταν βλέπει και ακούει από την τηλεόραση κυρίως, κάποιους δημοσιογράφους να υποστηρίζουν, "ότι πριν από το 1821 δεν υπήρχε συγκροτημένη ελληνική εθνική συνείδηση"» αναφέρει ο κ. Ανδρέας ενώ για τις τουρκικές ταινίες που προβάλλονται από την Ελληνική τηλεόραση σημειώνει πως φανερώνουν «μια απαράδεκτη τουρκολαγνεία».

Τέλος καλεί όλους να κλείσουν μέσα στην καρδιά τους το Χριστό και την Ελλάδα. «Μόνον έτσι, θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αποφασιστικά τους δύσκολους καιρούς, που απειλούν την Ελλάδα μας», καταλήγει.

Ακολουθεί η Εγκύκλιος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. Αδρέα για την 25η Μαρτίου.

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-

Καθὼς ἐφέτος συμπληρώνονται ἑκατὸν ἐνενήντα (190) χρόνια ἀπὸ τὴν ἔναρξη τοῦ Ἀγῶνος τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας, ἡ σκέψη μας γυρίζει στὸ ἱστορικὸ Μοναστήρι τῆς Ἁγίας Λαύρας. Ἐκεῖ, στὶς 25 Μαρτίου 1821, μαζεύτηκαν ὅλοι οἱ ὁπλαρχηγοὶ τῆς περιοχῆς Βοστίτσας (Αἰγίου) καὶ Καλαβρύτων καὶ μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν φλογερὸ πατριώτη, Μητροπολίτη Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανό, ἐκήρυξαν τὴν Ἐπανάσταση ἐναντίον τῶν Τούρκων, ποὺ τοὺς καταδυνάστευαν τετρακόσια (400) ὁλόκληρα χρόνια, ἀφ' ὅτου ἔγινε ἡ ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως (29 Μαΐου 1453).

-Β-

Κατὰ τὴν διάρκεια αὐτοῦ τοῦ μακροῦ χρονικοῦ διαστήματος, οἱ Ἕλληνες ἔκαναν πολλὲς ἐπαναστάσεις γιὰ ν' ἀποτινάξουν τὸν τουρκικὸ ζυγό. Ὅλες, ὅμως, ἀπέτυχαν. Καὶ κατεπνίγησαν στὸ αἷμα τῶν Ἐπαναστατῶν, ἀλλὰ καὶ ἐπέφεραν τὴν καταστροφὴ τῶν περιοχῶν, ὅπου αὐτὲς ἐκδηλώθηκαν. Ἡ πιὸ σημαντικὴ ἦταν ἐκείνη τοῦ 1770, ποὺ ἔγινε μὲ τὴν παρακίνηση τοῦ Ρώσου ναυάρχου Ὀρλώφ, ποὺ ὅμως καὶ αὐτή, ἀπέτυχε. Τότε, ἀκριβῶς, συνέβησαν τὰ περιβόητα "Ὀρλωφικά", οἱ πρωτοφανεῖς, δηλαδή, σφαγὲς καὶ λεηλασίες τῶν Τούρκων σὲ βάρος τῶν ἐξεγερθέντων Ἑλλήνων. Τότε, ἐπίσης, καταστράφηκε ἐκ θεμελίων καὶ ἡ ἱστορικὴ Μοσχόπολις τῆς Βορείου Ἠπείρου ἀπὸ τοὺς βάρβαρους καὶ ἀπολίτιστους Τουρκαλβανούς.

-Γ-

Ἀλλὰ οἱ ἀποτυχίες αὐτὲς δὲν ἐλύγισαν τὸ φρόνημα τῶν ραγιάδων καὶ τὸν ἀνύστακτο πόθο τους γιὰ τὴν Ἐλευθερία. Ἔτσι, ὅταν ἦλθε ὁ κατάλληλος καιρός, ποὺ ἡ Θεία Πρόνοια εἶχε ὁρίσει, οἱ Ἕλληνες ξεσηκώθηκαν. Στὶς 23 Μαρτίου 1821 ὁ Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης μὲ τοὺς γενναίους καὶ ἀνυπότακτους Μανιάτες του, ἐλευθέρωνε τὴν Καλαμάτα, ἐνῷ στὶς 25 Μαρτίου 1821 ὑψωνόταν στὴν Ἁγία Λαύρα τὸ Λάβαρο τῆς Ἐπαναστάσεως. Ἐπειδὴ δὲ στὶς 25 Μαρτίου εἶναι ἡ μεγάλη γιορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, γι' αὐτὸ ἡ ἡμερομηνία αὐτὴ καθιερώθηκε ὡς ἐπίσημη ἔναρξη τοῦ Ἀγῶνος τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας. Καί, πραγματικά, δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρξῃ ὡραιότερος συμβολισμὸς ἀπὸ αὐτόν : Ὅτι, δηλαδή, ὁ τιτάνιος ἐκεῖνος Ἀγώνας ἦταν κάτω ἀπὸ τὴν σκέπη τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας.

-Δ-

Βέβαια, στὸν Ἀγῶνα ἐκεῖνον ἔγιναν καὶ κάποια λάθη · ὑπῆρξαν καὶ ξεσυνέριες ὡρισμένων καπεταναίων. Εἶναι οἱ ἀνθρώπινες ἀδυναμίες, ποὺ δὲν λείπουν ποτὲ καὶ ἀπὸ πουθενά. Ἐν τούτοις, ἔλαμψε ἡ ἀρετὴ καὶ ἡ ἀνδρεία πολλῶν ἄλλων. Οἱ μορφὲς τοῦ Κολοκοτρώνη, τοῦ Μακρυγιάννη, τοῦ Μάρκου Μπότσαρη, τοῦ Διάκου, τοῦ Ἀνδρούτσου, τοῦ Καψάλη, τοῦ Ἐπισκόπου Ρωγῶν Ἰωσὴφ καὶ τοῦ Ἐπισκόπου Σαλώνων Ἡσαΐα - γιὰ νὰ ἀναφέρουμε ἐνδεικτικὰ μερικοὺς ἀπὸ τοὺς θρυλικοὺς ἀγωνιστές - ἔλαμψαν στὸ ἐθνικὸ καὶ στὸ παγκόσμιο στερέωμα καὶ προκάλεσαν τὸν θαυμασμὸ τῶν ξένων, ἐνῷ ἔφεραν στὴν ἀγωνιζόμενη Ἑλλάδα πολλοὺς Φιλέλληνες, ὅπως ὁ Λόρδος Βύρων, ὁ Θωμᾶς Γόρδων, ὁ Ἰάκωβος Μάγερ κ.ἄ., ποὺ πρόσφεραν μὲ ἀνιδιοτέλεια καὶ αὐταπάρνηση τὶς πολύτιμες ὑπηρεσίες τους πρὸς τὴν ἀναγεννώμενη ἀπὸ τὴν τέφρα της Ἑλλάδα. Ἄς εἶναι ἡ μνήμη τους αἰωνία !

-Ε-

Ὅμως, θλίβεται βαθύτατα κανείς, ὅταν βλέπῃ καὶ ἀκούῃ ἀπὸ τὴν τηλεόραση κυρίως, κάποιους δημοσιογράφους νὰ ὑποστηρίζουν, "ὅτι πρὶν ἀπὸ τὸ 1821 δὲν ὑπῆρχε συγκροτημένη ἑλληνικὴ ἐθνικὴ συνείδηση" καὶ ὅτι ἡ Ὀθωμανικὴ κυριαρχία ἦταν - οὔτε λίγο, οὔτε πολύ - ἰδεώδης (!), ἀφοῦ οἱ Ἕλληνες, ἐπὶ τουρκοκρατίας "περνοῦσαν καλά", "μὲ δικαιώματα καὶ ἐλευθερίες"...

Ἀλλ' οἱ ἀπόψεις αὐτὲς φανερώνουν, ἄν μή τι ἄλλο, μιὰ ἀπαράδεκτη τουρκολαγνεία, ἡ ὁποία στὶς ἡμέρες μας ἔχει πάρει σημαντικὲς διαστάσεις, ἀφοῦ ἄλλωστε τουρκικὲς ταινίες προβάλλονται συχνὰ ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ τηλεόραση. Καὶ λίγο - λίγο καὶ ἀνεπαίσθητα, προκαλοῦν ἄμβλυνση τοῦ ἐθνικοῦ μας αἰσθήματος καὶ τῶν ὑποχρεώσεων, ποὺ ἔχουμε ἔναντι τῶν ἡρώων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι μὲ τὴν φλόγα τῆς καρδιᾶς τους καὶ μὲ τὸ αἷμα τους ἀποτίναξαν τὸν ἀπάνθρωπο καὶ βάρβαρο τουρκικὸ ζυγὸ καὶ μᾶς ἐχάρισαν τὴν ἐλευθερία.

-ΣΤ-

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
Κλεῖστε τ' αὐτιά σας στὶς σειρῆνες ποὺ προπαγανδίζουν ὑπὲρ τῶν ἐξ ἀνατολῶν γειτόνων μας καὶ τοὺς παρουσιάζουν ὅτι δῆθεν μᾶς προσφέρουν "κλάδον ἐλαίας". Σκύψτε μὲ εὐλάβεια στὸν Ἀγῶνα τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας. Καὶ κλεῖστε μέσα στὴν καρδιά σας τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἑλλάδα. Μόνον ἔτσι, θὰ μπορέσουμε νὰ ἀντιμετωπίσουμε ἀποφασιστικὰ τοὺς δύσκολους καιρούς, ποὺ ἀπειλοῦν τὴν Ἑλλάδα μας.

Μὲ αὐτὲς τὶς σύντομες καὶ ἁπλὲς σκέψεις σᾶς χαιρετῶ ὅλους, εὐχόμενος νὰ εἶναι τὰ χρόνια σας πολλὰ καί, πρὸ παντός, καλά, μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Στέλνω, ἀκόμη, τὴν εὐλογία καὶ τὴν ἀγάπη μου, στοὺς Βορειοηπειρῶτες καὶ στοὺς Κυπρίους ἀδελφούς, καθὼς καὶ στὰ μαθητικά, στὰ ἐργαζόμενα καὶ φοιτητικὰ νειᾶτα καὶ στὰ στρατευμένα παιδιὰ τῆς Πατρίδος μας. Νὰ ζῇ ἡ Ἑλλάδα μας καὶ ἡ ἀκριτική μας Ἐπαρχία.

Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ


Πηγή: anagrafes.com


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
ORTHODOXIA
Δημοσιεύσεις: 355
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:09 pm
Τοποθεσία: Ομάδα Διαχείρισης

Re: "Για του Χριστού την πίστη την αγία και την πατρίδα''

Δημοσίευσηαπό ORTHODOXIA » Πέμ Αύγ 30, 2012 2:32 pm

Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος “Η ιστορία δεν ξαναγράφεται”
Τετάρτη, 23 Μάρτιος 2011 - Συντάχθηκε απο τον Μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνάτιο

Εικόνα

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στην πατρίδα μας έντονη και συστηματική προσπάθεια επανεγγραφής της ιστορίας, τα αποτελέσματα της οποίας αναδεικνύουν τις βαθύτερες προθέσεις της: την αποδόμηση και αλλοίωση της ιστορικής γνώσης και αλήθειας, κυρίως όσον αφορά στην περίοδο του αγώνα της Εθνικής Παλιγγενεσίας και στον ρόλο της Εκκλησίας στην επανάσταση για την ελευθερία.

Η προσπάθεια αυτή δε κρύβεται. Παρουσιάζεται δε ως αναγκαιότητα(!), στο πλαίσιο της διαμόρφωσης καλών σχέσεων με γειτονικά κράτη, απαλλαγμένων από τις ιστορικές εκείνες αναφορές που δήθεν δηλητηριάζουν και υποσκάπτουν την καλή γειτονία.

Παρουσιάζεται, επίσης, ως καρπός δήθεν σύγχρονης επιστημονικής επεξεργασίας, η οποία επιθυμεί να δει τα ιστορικά γεγονότα από μια σύγχρονη(!) οπτική γωνία.

Το μόνο που καταφέρνει, τελικά, είναι να τα αντικρύσει υπό το πρίσμα απροκάλυπτων ιδεολογικών αγκυλώσεων που αντιπροσωπεύουν μόνο τον υποκειμενισμό των εκφραστών τους και τίποτα άλλο.

Στρατευμένα όργανα αυτής της προσπάθειας γίνονται, Εφημερίδες και τηλεοπτικοί Σταθμοί, μετρημένοι Πανεπιστημιακοί Καθηγητές και νεόκοποι ιστορικοί, για τους οποίους η Εκκλησία και ο διαχρονικός ρόλος Της στην ιστορική πορεία αυτού του τόπου ήταν πάντοτε αφορμή μίζερης και, εν πολλοίς, άδικης κριτικής.

Το χειρότερο, όμως, είναι ότι η γεμάτη σκοπιμότητες προσπάθεια αλλοίωσης της ιστορικής πραγματικότητας, διεισδύει, τεχνηέντως και στα βιβλία Ιστορίας, όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης, γεγονός που συνιστά ύψιστο κίνδυνο για τη νέα γενιά, αλλά και το μέλλον της πατρίδας.

Η προσπάθεια να γαλουχηθούν οι νέες γενιές χωρίς γνήσια και αυθεντική γνώση ή και καθόλου ιστορική γνώση, συνιστά εγκληματική πρόκληση, καθότι αποσκοπεί στη δημιουργία άνευρων και ανιστόρητων πολιτών, οι οποίοι δύσκολα θα αγαπήσουν και θα υπερασπιστούν μία πατρίδα, της οποίας το ιστορικό υπόβαθρο αγνοούν.

Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η απόκρυψη της ιστορικής αλήθειας για την εξυπηρέτηση οποιονδήποτε σύγχρονων σκοπιμοτήτων επιτυγχάνει τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.

Και αυτό γιατί, κατά τη γνώμη μας, δε μπορεί οι σχέσεις των κρατών και των λαών να κτίζονται πάνω σε εσκεμμένες ιστορικές αλλοιώσεις, πάνω σε ανακρίβειες και να κρύβονται πίσω από χρωματισμένες παρωπίδες.

Αντιθέτως, η ειλικρινής και ανδρεία αναμέτρηση με την ρεαλιστική ιστορική καταγραφή, είναι ο μόνος τρόπος για να λυτρωθούν οι λαοί από τις σκοτεινές πτυχές της ιστορίας τους και να προχωρήσουν στο μέλλον, πατώντας σταθερά στην αλήθεια.

Για τους παραπάνω λόγους, διατρανώνουμε την ανάγκη καταγραφής της ιστορικής αλήθειας, όπως την παραλάβαμε από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές, και διαδηλώνουμε, με τόλμη και παρρησία, προς κάθε κατεύθυνση, πως Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΡΑΦΕΤΑΙ.

Πηγή: romfea.gr



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: "Για του Χριστού την πίστη την αγία και την πατρίδα''

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Πέμ Αύγ 30, 2012 2:33 pm

Εγκύκλιος του Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμά για την 25η Μαρτίου
Ημ. Δημοσίευσης: Mar 24, 2011 - εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας

Εικόνα

Προς το Χριστεπώνυμον Πλήρωμα
της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Εορτάζουμε σήμερα ως Χριστιανοί την σωτηρία μας και ως Έλληνες την Ελευθερία μας. Ζούμε το θαύμα της αποκαλύψεως του μυστηρίου της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους, αλλά και το θαύμα της Παλιγγενεσίας του Ελληνικού μας έθνους.

Εορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Μυστήριο με άπειρο βάθος, το οποίο ως ορθόδοξοι Χριστιανοί νιώθουμε και δοξάζουμε τον Τριαδικό Θεό μας.

Αισθανόμαστε σήμερα ως πιστά μέλη της Εκκλησίας μας την άπειρη αγάπη του Θεού Πατέρα μας, ο οποίος χρησιμοποίησε σαν γέφυρα μεταξύ ουρανού και γης την Παναγίας μας, για να κατέβει ο Σαρκωθείς Θεός ως άνθρωπος στη γη και να σώσει τον άνθρωπο.

Χαίρουμε και πανηγυρίζουμε γιατί πλέον όλοι μας, ως αμαρτωλοί, μπορούμε με την σάρκωση του Κυρίου μας να ελευθερωθούμε από την δουλεία της αμαρτίας, από την φθορά και τον θάνατο, να γίνουμε κατά χάριν Θεοί.

Χαίρουμε και δοξάζουμε τον Θεό μας, ευγνωμονούμε την Παναγία μητέρα μας για την ουράνια δωρεά.

«Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον…»

Σήμερα όμως εορτάζουμε και την επέτειο της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας. Εορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της αναστάσεως και της απελευθερώσεως του δούλου γένους μας από τον βαρύτατο τουρκικό ζυγό των τετρακοσίων χρόνων.

Σήμερα, ο νους μας τρέχει από την πικρή κερκόπορτα της Βασιλεύουσας ως την γλυκειά ημέρα της αναστάσεως και της ελευθερίας της πατρίδος μας. Σκέπτεται την πικρή σκλαβιά, την απανθρωπιά των κατακτητών, το φρικτό παιδομάζωμα, τις ταπεινώσεις των αδελφών προγόνων μας, τις εκατόμβες των αγίων νεομαρτύρων, τα φρικτά μαρτύριά τους, τους ποταμούς των αιμάτων που χύθηκαν.

Σήμερα ο νους μας τρέχει στα κακοτράχαλα βουνά, στα λαγκάδια όλης της πατρίδος, στα νησιά μας τα μαρτυρικά, στις θάλασσές μας.

Βλέπουμε σαν λιοντάρια τους γενναίους προμάχους της ελευθερίας μας να τρέχουν στον θάνατο πολεμώντας, όπως στα Δερβενάκια, στα Ψαρά, στη Χίο, στη Γραβιά, στην Αλαμάνα, στο Σούλι, στο Ζάλογγο, στη Νάουσα, στο μαρτυρικό Μεσολόγγι μας. Τους θαυμάζουμε, τους καμαρώνουμε, τους χειροκροτούμε.

Όλοι ντύθηκαν την πανοπλία της ψυχικής τόλμης, για να γίνουν εθελοντές στον άγιο αγώνα, για να πεθάνουν και να μας χαρίσουν την δυνατότητα να αναπνέουμε ελεύθερο αέρα.

Είναι γεγονός πως ήταν άνθρωποι. Άνθρωποι με αδυναμίες κι αυτοί. Όμως δεν νικήθηκαν από τα πάθη τους. Κυριαρχήθηκαν από την άσβεστη δίψα της αρετής και της ελευθερίας. Πάλαιψαν με την στέρηση, την γύμνια, την πείνα και την δίψα. Δεν επαναστάτησαν για το «τι φάγωμεν η τι πίωμεν». Τα παραμέλησαν όλα - και την «αμαρτωλή ειρήνη» - για χάρη της ελευθερίας. Θυσιάστηκαν για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία.

Ποιός άλλος τόλμησε να σηκώσει χέρι κατά των Τούρκων; Οι φτωχοί ραγιάδες τόλμησαν. Γιατί αγαπούσαν την πατρίδα, την Ελλάδα και την ελευθερία της. Δεν άντεχαν άλλο την σκλαβιά. Και την ελευθέρωσαν. Όλοι μαζί κληρικοί και λαϊκοί, προύχοντες και λαός, αδελφωμένοι και συναθλούντες.

Ολόκληρο νέφος αρχιερέων, ιερέων, μοναχών, όπως ο μεγάλος μας πολιούχος Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο μαρτυρικός Πατριάρχης Γρηγόριος Ε’, ο Σαλώνων Ησαΐας, ο Ρωγών Ιωσήφ, ο καλόγερος Σαμουήλ, ο Αθανάσιος Διάκος, ο ηγούμενος Γαβριήλ του Αρκαδίου και αναρίθμητοι άλλοι, κατακρεουργήθηκαν για να φυτέψουν, να τροφοδοτήσουν και να προσφέρουν το δένδρο της Ελευθερίας και τους γλυκείς καρπούς του.

Κι όλοι αγωνίσθηκαν και νίκησαν στηριζόμενοι στην ορθόδοξο πίστη του Χριστού μας. Η εθνεγερσία ήταν «ουράνιος κίνησις», όπως λέει ο Γεώργιος Τερτσέτης. Φωτισμένη η ψυχή των σκλάβων από το αιώνιο φως του Χριστού και θρεμμένη με το αίμα των μαρτύρων της Εκκλησίας μας, ώρμησαν στην μάχη για την αποτίναξη του κατακτητού.

Το ράσο κρατούσε αναμμένη τη φλόγα της Πίστεως και της Ελευθερίας. Κάτω από τους θόλους των ναών, με το φως του καντηλιού, εμπρός στην εικόνα του Χριστού, της μεγάλης μητέρας της Παναγίας μας και των αγίων, ο παπαδάσκαλος του Κρυφού Σχολειού διαιώνιζε σταθερά την εθνική και ελληνική συνείδηση, θέριευε την ελπίδα της λευτεριάς. Έτσι ανατράφηκαν οι ήρωες, οι νεομάρτυρες, οι γίγαντες της θυσίας και της νίκης. Έτσι ανδρώθηκαν και ελευθέρωσαν την Ελλάδα.

Αγαπητοί, σήμερα, αυτή την διπλή γιορτή της Πίστεως και της Ελευθερίας, ας σταθούμε με ευγνωμοσύνη, με καρδιακή ευχαριστία. Ας ευχαριστήσουμε τον Λυτρωτή μας Χριστό, την Παναγία μας, αλλά και τους ενδόξους ήρωες της εθνεγερσίας μας. Μη φανούμε αχάριστοι.

Κάποιοι σήμερα, αυτοαποκαλούμενοι πολιτισμένοι και ελεύθεροι, μας προκαλούν, μας αναγκάζουν να αρνηθούμε τον ελευθερωτή Χριστό μας και το γνήσιο πνεύμα, το περιεχόμενο και το σκοπό της εθνεγερσίας μας.

Διαστρέφουν την γνήσια Ιστορία μας, θολώνουν τον Αγώνα των ηρώων μας, προσβάλουν τη Θυσία τους, δηλητηριάζουν τη νέα γενιά μας, την παραπληροφορούν.

Εμείς σήμερα, ας πάρουμε τις σωτήριες αποφάσεις μας. Όσοι θέλουμε να γίνουμε αυθεντικοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί και Έλληνες, μην δεχθούμε να μας αγγίξουν οι υλόφρονες, υλιστικές και ανιστόρητες φωνές∙ φωνές που υπηρετούν σκοτεινούς σκοπούς.

Ας κλείσουμε στην καρδιά μας το γνήσιο φρόνημα και μήνυμα του 1821 κι ας το μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά μας, ηρωικό και γάργαρο.

Εύχομαι ο Χριστός και η Ελλάδα να γεμίζει την καρδιά μας για να επιτύχουμε τη σωτηρία και να μένουμε πάντοτε αδούλωτοι Έλληνες.

Μετά πατρικών ευχών
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ

Πηγή: amen.gr


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
ORTHODOXIA
Δημοσιεύσεις: 355
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:09 pm
Τοποθεσία: Ομάδα Διαχείρισης

Re: "Για του Χριστού την πίστη την αγία και την πατρίδα''

Δημοσίευσηαπό ORTHODOXIA » Πέμ Αύγ 30, 2012 2:34 pm

ΠΟΠΗ έγραψε:Σεραφείμ "Τα χώματα που πατάμε είναι γεμάτα με αίμα ηρώων"

Εικόνα

Με μεγαλοπρέπεια εορτάστηκε ο Ευαγγελισμός της Υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας αλλά και η εθνική εορτή επί τη επετείω της ελληνικής επαναστάσεως του 1821 στην Ιερά Μητρόπολη Καστορίας.

Το απόγευμα της παραμονής τελέσθηκε Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Καστοριάς, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ, ο οποίος στο σύντομο λόγο του προς το εκκλησίασμα αναφέρθηκε τόσο στη σημασία της εορτής του ευαγγελισμού αλλά και στην εορτή του έθνους μας παροτρύνοντας το εκκλησίασμα να τοποθετήσουν όλοι στο μπαλκόνι του σπιτιού τους της ελληνική σημαία.

O κ. Σεραφείμ μίλησε για αυτούς που δεν δίστασαν να σταθούν στην πρώτη γραμμή της μάχης όταν χρειάστηκε και να χάσουν και τη ζωή τους για του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδος μας της ελευθερία.

"Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τα χώματα που πατάμε είναι γεμάτα με το αίμα των ηρώων της πατρίδος μας, όσο κι αν έχουν βαλθεί να μας το βγάλουν από τη μνήμη μας. Και εάν ημείς σιωπήσομεν, οι λίθοι κεκράξονται", κατέληξε ο Σεβασμιώτατος.

Ανήμερα της εορτής τελέσθηκε η Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του ακρίτα Επισκόπου κ. Σεραφείμ, ο οποίος και προεξήρχε στην τελετή της δοξολογίας επί τη εθνική εορτή.

Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ο πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Αρχιμανδρίτης Αθανάσιος Γιαννουσάς, ανέγνωσε την εγκύκλιο του Σεβασμιωτάτου για τη μεγάλη αυτή Θεομητορική εορτή του Ευαγγελισμού της Παναγίας μας.

Ο Μητροπολίτης Καστορίας μεταξύ άλλων αναφέρεται σε μια ομιλία του Αγίου Γερμανού Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως για τον ευαγγελισμό, και καλεί το λαό να πανηγυρίσει την εαρινή αυτή εορτή με ευγνωμοσύνη στο πάντιμο πρόσωπο της Παναγίας.

"Ευγνωμοσύνη, αφού η Θεοτόκος έγινε η σκάλα, με την οποία ο Θεός κατέβηκε στη γη και έγινε άνθρωπος για τη δική μας σωτηρία και ο άνθρωπος ανέβηκε στον ουρανό και έγινε κατά χάριν Υιός του Θεού".

"Ευγνωμοσύνη, σ’ εκείνη που έγινε ο έμψυχος ναός του Θεού, φιλοξενώντας στα πανάχραντα σπλάχνα της Εκείνον, δηλαδή τον Υιό του Θεού, που κατέστησε τους ανθρώπους ναούς του Αγίου Πνεύματος".

"Με ευγνωμοσύνη, ακόμη και με ικεσία, με παράκληση και δέηση, σ’ εκείνην που είναι το «αγαλλίαμα» και το «σέβασμα» όλου του κόσμου, στην όντως αγαθή Παρθένο Μαρία για την θερμή πρεσβεία στον «εξ’ αυτής ενανθρωπήσαντα, Υιόν και Λόγον του Θεού»".

Μετά το τέλος της Δοξολογίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καστορίας κ. Σεραφείμ, μετέβη στο μνημείο των ηρώων της πόλεως Καστοριάς, όπου τέλεσε την επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των μαρτυρικώς τελειωθέντων αδελφών και πατέρων αλλά παρακολούθησε και την καθιερωμένη μαθητική και στρατιωτική παρέλαση, ευλογώντας τη μαθητιώσα νεολαία και τη στρατευμένη γενιά της Ελλάδος.

πηγη: romfea.gr



Άβαταρ μέλους
ORTHODOXIA
Δημοσιεύσεις: 355
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:09 pm
Τοποθεσία: Ομάδα Διαχείρισης

Re: "Για του Χριστού την πίστη την αγία και την πατρίδα''

Δημοσίευσηαπό ORTHODOXIA » Πέμ Αύγ 30, 2012 2:34 pm

ΠΟΠΗ έγραψε:Αρχιεπίσκοπος Αθηνών: Δεν μπορώ να ανεχθώ να υποτιμούν την επανάσταση του 1821

Συνέντευξη στο Σωτήρη Σταθόπουλο
Εικόνα

ΞΕΣΠΑΣΕ ο Αρχιεπίσκοπος εναντίον των όσων προβάλλονται για την Επανάσταση του 1821. Ο κ. Ιερώνυμος σε συνέντευξη του στη Real news χαρακτηρίζει «καθοδηγούμενο» το ντοκιμαντέρ της τηλεόρασης του ΣΚΑΪ και δηλώνει: «Δεν μπορώ να ανεχθώ να υποτιμούν την επανάσταση». Παράλληλα ο Αρχιεπίσκοπος εκφράζει την πλήρη αντίθεσή του στις επιθέσεις που δέχονται το τελευταίο διάστημα οι πολιτικοί. «Είναι ένα είδος τρομοκρατίας αυτό που συμβαίνει», τονίζει ο προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας.

Ποια είναι η άποψη σας όσον αφορά αυτά που προβάλλονται το τελευταίο διάστημα για την Επανάσταση του 1821;
Τα όσα παρουσιάζονται δεν είναι τυχαία, είναι καθοδηγούμενα. Υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων τους οποίους δεν θα ήθελα να τους χαρακτηρίσω και οι οποίοι έχουν αυτά τα πιστεύω και θα ήθελαν αυτά τα ιδεώδη να τα σκορπίσουν στον κόσμο και ιδιαίτερα στη νέα γενιά. Εγώ, ως ένας ηλικιωμένος άνθρωπος που έχω μια θέση, που έχω διαβάσει αρκετά για την ιστορία του γένους μας δεν μπορώ να ανεχθώ αυτή την υποτίμηση της 25ης Μαρτίου και το κατάντημα όπως την παρουσιάζουν. Η Εκκλησία είναι ένα θεσμός που δεν επιθυμεί να δημιουργεί ούτε οξύτητες ούτε επιθετικότητες αλλά έχει ευθύνες στην πορεία του τόπου και, επομένως όταν τα πράγματα εκτραχύνονται πέρα από εκεί που επιτρέπουν οι κόκκινες γραμμές πρέπει να λέει τις θέσεις της.

Η στάση σας αυτή είναι και μια απάντηση σε άσους ιεράρχες σάς επικρίνουν για το γεγονός ότι δεν παρεμβαίνετε;
Εγώ δεν πρόκειται να αλλάξω χαρακτήρα. Όπως ήμουν, έτσι είμαι και έτσι θα είμαι, θα μιλήσω όταν νομίζω ότι θα πρέπει να μιλήσω, αλλά θα κάνω πάντα αυτό που πρέπει να κάνω.

Πως κρίνετε τις επιθέσεις που δέχονται το τελευταίο διάστημα οι πολιτικοί;
Αυτά είναι ανεπίτρεπτα πράγματα. Ο πολίτης έχει στα χέρια του ένα όπλο, την ψήφο, με αυτό τον τρόπο τιμωρεί ή επιβραβεύει, αλλά οι Έλληνες όταν πηγαίνουν να ψηφίσουν, ψηφίζουν κατά τον δικό τους τρόπο. Επομένως είναι η ώρα να τιμωρηθούν και αυτοί. Δεν συμφωνώ με τις επιθέσεις εναντίον των πολιτικών προσώπων, είναι αδικία αυτό που γίνεται, είναι ένα είδος τρομοκρατίας και η ευθύνη είναι και των κυβερνώντων, των ιεραρχών, του λαού και πολύ περισσότερο των δημοσιογράφων.

Σε προηγούμενη συνέντευξη σας στη Real news, είχατε δηλώσει πως υπάρχει κίνδυνος «τη λύση στην κρίση να τη δύσουν τα πεζοδρόμια». Έχετε την ίδια άποψη και σήμερα;
Υπάρχει πίεση, οι πολίτες αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες οι οποίες δεν μπορούν εύκολα να αντιμετωπιστούν με τα σημερινά δεδομένα και δημιουργούν ένα κλίμα άσχημο. Εγώ εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να μη μας οδηγήσουν τα πράγματα σε αυτό που είχα πει. Διότι αν σαλευθεί ο κοινωνικός ιστός της ιστορίας είναι δύσκολο να δημιουργηθεί εκ νέου. Δεν θέλω να πω ότι είναι κάτι που περιμένουν, αλλά είναι κάτι το οποίο είναι επικίνδυνο. Θέλω να πιστεύω ότι αυτή η «αναπνοή», αυτή η «ανάσα» που μας δόθηκε από τις Βρυξέλλες θα βοηθήσει την οικονομική κατάσταση. Αλλά πρέπει να το πάρουμε είδηση όλοι μας ότι πρέπει όλοι να δουλεύουμε, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι θα πρέπει άλλοι να αμείβονται με περισσότερα χρήματα και άλλοι με λιγότερα. Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι να κοιτάμε τους συνανθρώπους μας που υποφέρουν και να σταθούμε δίπλα τους.

Ο επικεφαλής της Αρχής για την Καταπολέμηση του Μαύρου Χρήματος υποστήριξε σε επιτροπή της Βουλής ότι έχουν βγάλει εκτός χώρας χρήματα ακόμα και καλόγριες. Τη γνωρίζετε την υπόθεση;
Δεν μας έχει ενημερώσει κανένας γι' αυτό το θέμα. Να μας πει τα ονόματα. Να μας πουν ποιες είναι, για να αναζητήσουμε ευθύνες. Εγώ την Τρίτη θα προτείνω στη Σύνοδο να ζητήσουμε τον κατάλογο με τα ονόματα, προκειμένου να δούμε ποιες είναι και αν ανήκουν στην Ελλαδική Εκκλησία.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΖΑΜΠΕΛΗ

Πολλά γράφτηκαν τις προηγούμενες ημέρες για την αποχώρηση του Αντώνη Ζαμπέλη και την παραίτηση του μητροπολίτη Ιωαννίνων από την Υπηρεσία Οικονομικών της Εκκλησίας...
Έχει δημιουργηθεί μια παραφιλολογία γύρω από την υπόθεση με τον κ. Ζαμπέλη - που ήταν και είναι φίλος μου - η οποία είναι εκ του πονηρού. Ο άνθρωπος αποσπάστηκε από την Εμπορική Τράπεζα στην ΕΚΥΟ και είχε μια ημερομηνία λήξεως με ημερομηνία 31 Μαρτίου.

Μόλις άλλαξε το καθεστώς της τράπεζας, πριν από δύο χρόνια, ο Γάλλος διευθυντής με επισκέφθηκε και μου είπε ότι τον χρειάζονται. Του ζήτησα να τον αφήσει ακόμα για ένα χρονικό διάστημα. Λίγες μέρες μετά, μου έστειλε επιστολή στην οποία μου τονίζει ότι μπορεί να μείνει σε εμάς μέχρι τις 31 Μαρτίου. Ζήτησα εκ νέου να ανανεωθεί η θητεία του και μου απάντησε αρνητικά.

Δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο. Επομένως, όλα αυτά που λέγονται δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Ο μητροπολίτης Ιωαννίνων, τον οποίο εκτιμώ, δεν επιθυμεί να συνεχίσει στη θέση του προέδρου της ΕΚΥΟ, έχει ορισμένες επιφυλάξεις. Εγώ δεν έχω τίποτα άλλο να του πω, παρά να τον ευχαριστήσω για όσα μας προσέφερε.

πηγη: anagrafes.com





Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 4 και 0 επισκέπτες