Είναι εχθρική η Εκκλησία σε κάθε τι καινούργιο;

[Νίκος]

Μάνο γνωρίζω πολύ καλά από τις δικές μου πηγές ότι όσα γράφεις είναι διαστρέβλωση της ιστορίας από τους νεοειδωλολάτρες και τους δυτικούς εχθρούς της Ορθοδοξίας. Δεν περιέχουν ίχνος αλήθειας. Για παράδειγμα είναι γνωστό ότι ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας απουσίαζε από την Αλεξάνδρεια, όταν κάποιοι ανεγκέφαλοι φανατισμένοι σκότωσαν την Υπατία. Επίσης είναι γνωστό ότι η βιβλιοθήκη κάηκε κατά τη διάρκεια ταραχών και όχι κατ΄εντολή του Θεοδόσιου. Η τάση ν΄αποδίδονται όλα τα κακά στους Χριστιανούς μου θυμίζει το Νέρωνα, που έβαλε φωτιά στη Ρώμη για να συνθέσει μια τέλεια ωδή και στη συνέχεια, επειδή το πλήθος ξεσηκώθηκε εναντίον του έριξε το φταίξιμο στους Χριστιανούς.

Ο ελληνικός πολιτισμός παρήκμασε και υποδουλώθηκε στους Ρωμαίους εξ αιτίας της ηθικής του παρακμής και της διχόνοιας μεταξύ των Ελλήνων, που δυστυχώς είναι πανταχού παρούσα μέσα στην ιστορία μας. Οι Ορθόδοξοι μοναχοί, σαν πιο μορφωμένοι, διέσωσαν το μεγαλύτερο μέρος των γραπτών κειμένων που διασώζεται σήμερα, είτε διατηρώντας όσα κειμήλια ανακάλυψαν, είτε αντιγράφοντάς τα. Είναι τουλάχιστον τεράστια αδικία αντί ν' αναγνωρίζουμε τη συμβολή της Εκκλησίας στη διατήρηση του ελληνικού πνεύματος μέσα από τα κείμενα και τη σοφία των Ελλήνων Πατέρων και με τη διάσωση μεγάλου μέρους των αρχαίων κειμένων, να την κατηγορούμε ότι προσπάθησε να σβήσει το ελληνικό πνεύμα.

Αγαπητέ φίλε κατάλαβε σε παρακαλώ ότι ο Θεός επέλεξε το ελληνικό έθνος ως φορέα διάδοσης του Ευαγγελίου. Για το σκοπό αυτό ο Θεός χάρισε στους Έλληνες αυτή την πολιτιστική πρόοδο και φρόντισε μέσω του Αλεξάνδρου να διαδοθεί στο μεγαλύτερο μέρος του τότε γνωστού κόσμου. Το ελληνικό πνεύμα, επομένως, ως φορέα του Ευαγγελίου δεν ήταν δυνατόν ποτέ να το θεωρεί εχθρό η Εκκλησία.

Θα επιμείνω επίσης, ότι ακόμη κι αν έγιναν κάποια λάθη από συγκεκριμένα πρόσωπα, όποια κι αν ήταν αυτά, αυτό οφείλεται στην αδυναμία της ανθρώπινης φύσης και σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να χρεώνεται στο Χριστό και την Εκκλησία. Πολλοί από τους Αγίους της Εκκλησίας μας έκαναν στη ζωή τους μεγάλα λάθη, το μεγαλείο τους όμως ήταν ότι τα αναγνώρισαν, μετενόησαν και δια του Θείου Ελέους και τη βοήθεια της Χάριτος αναδείχθηκαν σε Αγίους. Ο Χριστός δέχεται μετανοούντα κάθε άνθρωπο είτε υπήρξε ληστής ή πόρνη ή ηγέτης με μεγάλα λάθη ή ακόμη και διώκτης των Χριστιανών κι αυτή είναι η τεράστια διαφορά της πίστης μας απ' οποιαδήποτε θρησκεία, ότι αναγνωρίζει την αδυναμία της ανθρώπινης (μεταπτωτικής) φύσης και τη βοηθά, εφ' όσον υπάρχει ειλικρινής προαίρεση, να την υπερβεί και να υψωθεί πάνω απ' αυτή στην αγιότητα.

[Νίκος]

«Μακράν η διαλεκτική σχέση. Μακράν η πολύσχημος Γεωμετρία. Μακράν η κενέμφατος Αλγεβρα. Μακράν κάθε ανθρώπινη επιστήμη και μάθησις. Εις τα εξ αποκαλύψεως δεν ζητείται απόδειξις, αλλά πίστις».

Αυτή τη φράση τη θεωρείς απόδειξη ότι η Εκκλησία ήταν εναντίον των επιστημών. Μα φίλε μου διάβασέ τη καλύτερα. Η φράση αυτή απλά λέει ότι στα εξ αποκαλύψεως Μυστήρια του Θεού δεν χωρεί επιστημονική απόδειξη, αλλά μόνο πίστη. Έχεις καμιά αμφιβολία γι αυτό; Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν αξία οι επιστήμες γενικότερα ή ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για απόδειξη στα θέματα πίστεως;

Οι μεγαλύτεροι διαφωτιστές του έθνους Κοσμάς ο Αιτωλός, Ευγένιος Βούλγαρης, Κύριλλος Λούκαρις, Άνθιμος Γαζής, Νικηφόρος Θεοτόκης και πολλοί άλλοι (πλην του Κοραή) ήταν κληρικοί. Το είδες αυτό γραμμένο πουθενά.

Πηγή: http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_ma ... file=8.htm

[eleanna]

http://www.oodegr.com/oode/dogma/erevna1.htm

Μέρος 1ο

"Πίστευε και μη ερεύνα". Είναι Χριστιανικό δόγμα;

Συχνά ακούμε τη φράση: "Πίστευε και μη ερεύνα". Όμως συνήθως δεν γνωρίζουμε ποιος την πρωτοείπε, και αν πράγματι είναι αυτό ένα Χριστιανικό δόγμα!

Η παραδοξότητα της φράσης

Η φράση αυτή, πράγματι είναι ένα μυστήριο. Και ο λόγος είναι ο εξής: Αυτοί που τη λένε, αν είναι Χριστιανοί, είναι άνθρωποι είτε αγράμματοι, είτε άσχετοι με τη Χριστιανική πίστη. Αν πάλι τη λέει μη Χριστιανός, (άπιστος ή Προτεστάντης), την αποδίδει στους Χριστιανούς ως μομφή σκοταδισμού. Θέλει να λέει δηλαδή, ότι οι Χριστιανοί πιστεύουν τυφλά σε όσα τους λένε, χωρίς έρευνα, και ότι αυτός είναι ο τρόπος τους. Όμως κανένας από αυτούς δεν ξέρει να μας πει, από πού προκύπτει αυτή η φράση, και αν πράγματι ποτέ οι Χριστιανοί πίστευαν σε κάτι τέτοιο!

Από την άλλη μεριά, όταν ακούμε αυτή τη φράση από Χριστιανούς που γνωρίζουν την πίστη τους, τη λένε μόνο για να μεμφθούν άλλους, ή για να αρνηθούν ότι αυτό είναι ένα Χριστιανικό δόγμα.

Είναι λοιπόν μια φράση τύπου: "ράδιο αρβύλα" που λένε και οι φαντάροι. Τη λένε πολλοί, όμως όλοι τους έχουν μεσάνυχτα για την προέλευσή της, και για την αξιοπιστία της!

Τι συμβαίνει λοιπόν; Πώς είναι δυνατόν, να είναι μια φράση Χριστιανική, αλλά οι Χριστιανοί που γνωρίζουν την πίστη τους, να την αρνούνται; Πώς είναι τότε δυνατόν, αυτοί που τη λένε, να τη θεωρούν πίστη των Χριστιανών όταν οι Χριστιανοί δεν την αναγνωρίζουν; Και πώς αυτοί που την αποδίδουν στους Χριστιανούς, δεν ξέρουν να μας πουν από πού προκύπτει; Είναι ή δεν είναι η φράση αυτή Χριστιανικό δόγμα; Γιατί κανείς δεν γνωρίζει να μας διαφωτίσει επαρκώς για την προέλευση και τη σημασία της;



Προσπάθειες αναίρεσης της φράσης

Είναι εντυπωσιακό, ότι τη φράση αυτή, προσπάθησαν να την αναιρέσουν, τόσο οι Χριστιανοί, όσο και οι Προτεστάντες, για να μεμφθούν τους Χριστιανούς, που υποτίθεται ότι την αποδέχονται. Και για την αναίρεσή της, χρησιμοποιήθηκαν οι δύο εξής τρόποι:

1. Αντιπαράθεση Αγιογραφικού εδαφίου:

Ο πρώτος αυτός τρόπος, είναι ένας τρόπος ημιμάθειας, που προκαλεί ειρωνικό μειδίαμα σε όσους γνωρίζουν. Αυτός ο τρόπος αναίρεσης, ξεκίνησε από ημιμαθείς Προτεστάντες, και πέρασε σε Χριστιανούς που δεν γνωρίζουν την πίστη τους. Έτσι ώστε σήμερα, από κοινού, Προτεστάντες και άσχετοι Χριστιανοί, να τον παπαγαλίζουν.

Προσπαθούν λοιπόν να πουν ότι αυτή η ρήση δεν είναι Χριστιανική, χρησιμοποιώντας το εδάφιο της Αγίας Γραφής που βρίσκεται στο Ιωάννης 5/ε: 39. Συνήθως δεν ξέρουν ούτε καν πού βρίσκεται, και λένε μόνο: "Η Αγία Γραφή λέει: "Ερευνάτε τας γραφάς", άρα πρέπει να ερευνάμε, και το "πίστευε και μη ερεύνα είναι αντιχριστιανική ρήση".

Πράγματι, στο εδάφιο εκείνο, λέει αυτή τη φράση. Όμως δεν λέει μόνο αυτή! Ολόκληρο το εδάφιο είναι το εξής, μαζί με το επόμενο εδάφιο, το 40: "39 ερευνάτε τας γραφάς, ότι υμείς δοκείτε εν αυταίς ζωήν αιώνιον έχειν· και εκείναί εισιν αι μαρτυρούσαι περί εμού· 40 και ου θέλετε ελθείν προς με ίνα ζωήν έχητε". Με απλά λόγια, στο εδάφιο αυτό, λέει ο Χριστός: "Ερευνάτε τις γραφές, επειδή θεωρείτε ότι έτσι θα βρείτε ζωή, και (πράγματι), αυτές είναι που μαρτυρούν για Εμένα. Αλλά δεν θέλετε να έρθετε προς Εμένα, για να έχετε ζωή".

Όπως παρατηρείτε, το εδάφιο δεν έχει καμία σχέση με τη χρήση που κάνουν οι ημιμαθείς εκείνοι, που το χρησιμοποιούν εναντίον του: "Πίστευε και μη ερεύνα". Γιατί αν και πράγματι υπάρχει στο εδάφιο η φράση: "ερευνάτε τας γραφάς", δεν είναι μόνη της. Οι ημιμαθείς χρησιμοποιούν τη φράση ξεκομμένη, και όταν τη χρησιμοποιούν έτσι, φαίνεται ως Προστακτική. Σαν να προστάζει δηλαδή ο Χριστός, να "ερευνάμε τις γραφές". Όμως ο Χριστός, δεν χρησιμοποιεί εκεί προστακτική.

Η φράση "ερευνάτε τας γραφάς", είναι μέρος μιας ευρύτερης πρότασης, όπου ο Χριστός λέει ότι καλή είναι μεν η έρευνα των Γραφών, αλλά για να βρει κάποιος ζωή, πρέπει να πιστέψει και να ΠΑΕΙ στον Χριστό, ο οποίος μαρτυρείται προφητικά από τις γραφές.

Ο Χριστός εδώ λοιπόν, ούτε αρνείται την έρευνα των γραφών, αλλά ούτε την προστάζει. Μάλιστα λέει ότι δεν είναι το σημαντικότερο πράγμα για τη σωτηρία, μάλιστα είναι και ανεπαρκής από μόνη της! Και αυτό σημαίνει, ότι ΚΑΚΩΣ χρησιμοποιούν κάποιοι αυτό το εδάφιο, ενάντια στο "Πίστευε και μη Ερεύνα".

2. Πονηριά με τα σημεία στίξης

Ο δεύτερος τρόπος που χρησιμοποιείται για την αναίρεση του: "Πίστευε και μη ερεύνα", είναι διπλά πονηρός.

Κάποιοι, όταν ακούνε αυτή τη φράση με την οποία φυσικά δεν συμφωνούν, σκέφτοναι πονηρά: "Λες να υπάρχει πράγματι αυτή η φράση στην Ορθόδοξη γραμματεία, και να διαψευσθώ αν την αρνηθώ;" Προτιμούν λοιπόν, αντί να την αρνηθούν, να την ΑΛΛΟΙΩΣΟΥΝ και να αντιστρέψουν το νόημά της. Λένε λοιπόν σε όσους τους κατηγορούν για το: "Πίστευε, και μη Ερεύνα":

"-Βάζετε λάθος το κόμμα στη φράση. Το κόμμα πάει στο "μη", και όχι στο "πίστευε". Η φράση είναι: "Πίστευε και μη, ερεύνα". Δηλαδή: "Είτε πιστεύεις, είτε όχι, να ερευνάς". Έτσι και τη φράση κρατάνε, και αντιστρέφουν το νόημά της, νιώθοντας ασφαλείς! Αν όμως κάποιος τους ρωτήσει: "Πού το βρήκατε αυτό γραμμένο με το κόμμα έτσι;", φυσικά δεν ξέρουν να του απαντήσουν. Γιατί είναι και αυτή μια εντελώς αυθαίρετη θέση.

Πιστεύουμε ότι θα συμφωνείτε μαζί μας, ότι το θέμα έχει "σασπένς"! Είναι πολύ ενδιαφέρον, το τι συμβαίνει γύρω από μια φράση, την οποία ΟΥΔΕΙΣ γνωρίζει από πού προκύπτει, αλλά τόσοι πολλοί τη χρησιμοποιούν, ή αγωνίζονται με αλλοιώσεις να την αναιρέσουν!

Όμως μην απελπίζεστε. Υπάρχει σαφέστατη λύση, και θα τη δούμε στη συνέχεια.



Αποδέχεται η Ορθόδοξη Εκκλησία την έρευνα της πίστης;

Ως "Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας", αντιλαμβάνεστε ότι αυτό είναι ένα ερώτημα που μας αφορά άμεσα. Γιατί αν ίσχυε το: "Πίστευε και μη Ερεύνα", πώς θα ήταν δυνατόν εμείς να ερευνούμε το Χριστιανικό δόγμα, και να είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί; Και όσο κι αν προκαλεί γέλιο, αυτό είναι ένα ερώτημα, που μας έχει τεθεί πολλές φορές στα χρόνια της ιστοσελίδας μας, από άσχετους ανθρώπους, που έχουν δέσει στο μυαλό τους το: "Πίστευε και μη ερεύνα", ως σίγουρο Χριστιανικό δόγμα. Είναι ευκαιρία λοιπόν, να απαντήσουμε με το άρθρο αυτό και σε όλους αυτούς.

Ας δούμε παραδείγματα που καλούν σε έρευνα, από την Ορθόδοξη υμνογραφία:

Η Ανάσταση του Χριστού, είναι το κεντρικό Χριστιανικό δόγμα. Αν λοιπόν η Εκκλησία μας επιτρέπει, και μάλιστα μας ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ να ερευνήσουμε την ίδια την Ανάσταση του Χριστού, πόσο μάλλον όλα τα άλλα! Δείτε τι λέει ένα τροπάριο της Κυριακής του Θωμά:

Χαίρεις ερευνώμενος!
Διό, Φιλάνθρωπε,
Προς τούτο προτρέπεις τον Θωμάν.

Όχι μόνο ο Χριστός δεν είπε στον ("άπιστο") Θωμά "πίστευε και μη ερεύνα", αλλά τον προέτρεψε να ελέγξει με τα ίδια του τα χέρια τις τρύπες από τα καρφιά Του!

Αυτά τα απλά, αποτελούν απόδειξη, πως η Ορθοδοξία ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ να ερευνήσουμε... Είναι πολύ ενδιαφέρουσα επ' αυτού η υμνολογία της Κυριακής του Θωμά από το Πεντηκοστάριο. Η υμνολογία της ημέρας είναι εκπληκτική! Ρίξτε αν θέλετε μια ματιά στην εξής ιστοσελίδα: http://www.tcgalaska.com/glt/

Προσέξτε ότι οι Πατέρες λένε ότι ο Θωμάς απουσίασε "οικονομικώς" στην πρώτη εμφάνιση του Κυρίου (δηλαδή κατ' οικονομίαν!) έτσι ώστε να αποδειχθεί η Ανάσταση και με έρευνα.


1ο
Των Μαθητών δισταζόντων,
τη ογδόη ημέρα, επέστη ο Σωτήρ, ού ήσαν συνηγμένοι,
και την ειρήνην δους τω Θωμά εβόησε:
Δεύρο Απόστολε, ψηλάφησον παλάμας, αις τους ήλους έπηξαν.
Ω καλή απιστία τού Θωμά!
των πιστών τας καρδίας εις επίγνωσιν ήξε,
και μετά φόβου εβόησεν:
Ο Κύριός μου και ο Θεός μου, δόξα σοι.

2ο
Των θυρών κεκλεισμένων, επέστης Χριστέ προς τους Μαθητάς,
Τότε ο Θωμάς, οικονομικώς ουχ ευρέθη μετ' αυτών,
έλεγε γάρ, ου μη πιστεύσω, εάν μη ίδω καγώ τον Δεσπότην,
ίδω την πλευράν, όθεν εξήλθε το αίμα, το ύδωρ, το βάπτισμα,
ίδω την πληγήν, εξ ης ιάθη το μέγα τραύμα ο άνθρωπος,
ίδω, πώς ουκ ην, ως πνεύμα, αλλά σάρξ και οστέα.
Ο τον θάνατον πατήσας, και Θωμάν πληροφορήσας,
Κύριε, δόξα σοι.

Πιστεύουμε ότι τα παραπάνω είναι επαρκή, για να δείξουν ότι η Χριστιανική πίστη είναι πίστη ΕΡΕΥΝΑΣ και τεκμηρίωσης και όχι ευπιστίας.[1]



Η προέλευση του "πίστευε και μη ερεύνα".

Η ιδεολογία αυτή, της "πίστης χωρίς έρευνα", με άλλα λόγια φυσικά, ανάγεται στην αρχαιότητα. Ανιχνεύσαμε τις καταβολές της, από τη φιλοσοφία του Πλάτωνα. Ίσως είναι και αρχαιότερη, και απλώς ο Πλάτωνας την επανέλαβε.

Ο Πλάτωνας μέσα στο θεολογικό του πνεύμα ουδέποτε χρησιμοποίησε αλληγορική ερμηνεία των μύθων ή την κριτική τους, αλλά ανάφερε πάντοτε με σεβασμό τους "θεούς" (Φίληβ. 12, c) «το δ΄ εμόν δέος αεί προς τα των θεών ονόματα ουκ έστι κατ΄ άνθρωπον αλλά πέρα του μεγίστου φόβου». Αυτά ήταν επιδράσεις της ευσεβούς του καταγωγής την οποία παρέλαβε κατά τα παιδικά του χρόνια. Η καρδιά του είχε νικήσει και σ’ αυτόν τις αμφιβολίες του πνεύματος, και στον Τίμαιο (40, d) αναγνωρίζει την παραδιδόμενη Ομηρική και Ησιόδεια γένεση και την σειρά τους:

«καίπερ άνευ τε εικότων και αναγκαίων αποδείξεων»

Αυτή η φράση, είναι: "πίστευε και μη ερεύνα", με άλλα λόγια. Δεν χρειάζονται αποδείξεις δηλαδή για να δεχθεί την πίστη αυτή.

Φυσικά το "πίστευε και μη ερεύνα" υπήρχε σε κάθε περίοδο και σε κάθε περιοχή της ανθρώπινης ιστορίας, (με γνωστότερο τον Παπικό μεσαίωνα), ως πρακτική αυτών που δεν είχαν επιχειρήματα, για να στηρίξουν τις απόψεις τους. Όμως μια τέτοια αναζήτηση δεν είναι του παρόντος άρθρου.[2]



Το Χριστιανικό: "Πίστευε και μη ερεύνα"

Παρ' όλα αυτά που ήδη είπαμε, τι θα λέγατε, αν σας διαβεβαιώναμε, ότι εν τέλει, το: "πίστευε και μη ερεύνα", είναι πραγματικά Χριστιανική ρήση; Απίστευτο; Ας το ΕΡΕΥΝΗΣΟΥΜΕ!

Γράφει ο Αθανάσιος Θεολόγος:

"...ΑΛΛΑ ΠΙΣΤΕΥΕ ΕΙΣ ΠΑΤΕΡΑ, ΜΗ ΕΡΕΥΝΗΣΕΙΣ ΔΕ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ
ΠΡΟΣΚΥΝΕΙ ΤΟΝ ΥΙΟΝ, ΜΗ ΠΟΛΥΠΡΑΓΜΟΝΩΝ ΤΗΝ ΑΥΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ
ΑΝΥΜΝΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ, ΜΗ ΕΚΖΗΤΩΝ ΤΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ..." (Αθανάσιος Θεολόγος, Quaestiones ad Antiochum Vol 28 page 600 line 27 - 31.)

Το "πίστευε και μη ερεύνα" λοιπόν, δεν είναι έτσι σκέτο στη Χριστιανική του μορφή. Έχει συγκεκριμένη εφαρμογή. Το Χριστιανικό "πίστευε και μη ερεύνα", ισχύει ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΚΤΙΣΤΟΥ. Δηλαδή ισχύει μόνο για το: "ΠΩΣ" της Αγίας Τριάδος. Για τίποτα άλλο!

Και ο λόγος είναι ότι αυτά τα ζητήματα είναι καταστάσεις εκτός χρόνου, έξω από την εμπειρία μας, και είναι ασύλληπτα. Και γίνονται κατανοητά, μόνο για όσους ΤΑ ΒΙΩΣΟΥΝ όταν ενώνονται με τον Θεό και καθίστανται άχρονοι, συνεπώς ΘΕΟΛΟΓΟΙ. Οι άλλοι δεν είναι δυνατόν να τα κατανοήσουν, όπως ο εκ γενετής τυφλός δεν κατανοεί το κόκκινο χρώμα, όσο κι αν του το εξηγήσεις. Αν ο τυφλός σου ζητάει επίμονα: "Πες μου ΠΩΣ είναι το κόκκινο χρώμα", θα του εξηγήσεις μεν ΤΙ είναι, αλλά πάλι δεν θα το εννοήσει εμπειρικά. Και στο τέλος θα του πεις: "μη το ψάχνεις". Έτσι και για την Αγία Τριάδα. Μπορούμε να κατανοήσουμε με την έρευνα το "Τι" είναι, και "Ποιος" είναι ο Θεός. Αλλά ποτέ δεν θα μπορέσουμε να καταλάβουμε το "Πως".

Μόνο λοιπόν ΣΤΟ "ΠΩΣ" ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ έχει εφαρμογή η "μη έρευνα". Να καταλαβαίνουμε τι λέμε. Το "τι" και το "ποιος", ακόμα και στην Αγία Τριάδα είναι ερευνήσιμο, και μάλιστα καλούμαστε να το ερευνάμε.



Συμπέρασμα:

Οι Χριστιανοί είναι ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ. Πιστεύουν με βάση αποδείξεις. Ο Θεός χαίρει ερευνώμενος. Και μας προτρέπει, να ερευνήσουμε όχι μόνο τα της πίστεως, αλλά και Αυτόν τον Ίδιο! Αλλά επειδή είμαστε κτιστά όντα, η δυνατότητα κατανόησής μας, φτάνει μόνο στο ΤΙ, και στο ΠΟΙΟΣ. Ποτέ δεν θα μπορέσουμε να εννοήσουμε το "ΠΩΣ", δηλαδή την Άκτιστη Θεία Ουσία. Επειδή είναι άχρονη και άπειρη. Όπως ένας εκ γενετής τυφλός δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι τα χρώματα. Αυτά είναι πράγματα που τα κατανοείς μόνο εξ' εμπειρίας.

Όσοι λοιπόν νομίζουν ότι οι Χριστιανοί είναι ευκολόπιστοι και δεν ερευνούν την πίστη τους, κάνουν λάθος. Και όσοι νομίζουν ότι το "πίστευε και μη ερεύνα" έχει γενική εφαρμογή, πάλι κάνουν λάθος. Και όσοι νομίζουν ότι μπορούν με την έρευνα να "εξετάσουν" την ουσία του Θεού, πάλι λανθάνουν.

Σας προτρέπουμε λοιπόν, να συνεχίσετε να ερευνάτε εντατικά όπως εμείς, το "ΤΙ" και το "ΠΟΙΟΣ" της πίστεως. Για να μπορέσουμε όλοι μας κάποτε, εξ εμπειρίας, βιώσουμε τη Θεία Ζωή.



Επειδή από κάποια αθεο-παγανιστικά στοιχεία έγινε προσπάθεια να παραποιηθεί το παρόν άρθρο, ή να δοθούν δήθεν περισσότερα "ντοκουμέντα" υπέρ τής εσφαλμένης άποψης που κατηγορεί τη Χριστιανική πίστη για το δόγμα αυτό, θεωρήσαμε χρήσιμο να συνεχίσουμε το θέμα σε ένα δεύτερο άρθρο, με θέμα: «Πίστευε και μη ερεύνα» και Εκκλησιαστική Πίστη: Ερμηνείες και παρερμηνείες. Μέρος 2ο, ώστε να εκτεθούν για μια φορά ακόμα οι διαστρεβλωτές.

[DAVOUT]

Αδέλφια!!!!!
Το να θεωρεί κάποιος ότι οι πηγές μου δεν είναι αξιόπιστες δεν αποτελεί σοβαρό επιχείρημα! Το να μου παραθέσει κάποιος την βιογραφία του Μεθόδιου Ανθρακίτη για παράδειγμα από άλλη πηγή όπου θα φαίνεται ότι η εκκλησία αγκάλιασε τις απόψεις του ή έστω τις συζήτησε ...τότε ναι θα το δεχτώ και θα παραδεχτώ ότι αυθαιρετώ στα κείμενά μου. Αυτά για τον αδελφό Αναστάσιο ο οποίος ναι μεν θίγει τις πηγές μου αλλά δεν παραθέτει άλλες όπου τα λεγόμενά μου αμφισβητούνται. Και ρωτώ...Μπορείς να αμφισβητήσεις την αλήθεια όσως αναφέρω για τα πρόσωπα που αναφέρω. Επίσης παρακάλεσα να αφήσουμε το ναό της του Θεού Λόγου Σοφίας εκτός, όσο αφορά την ιατρική, την φιλοσοφία, τα μαθηματικά έχει κάτι να επιδείξει το Βυζάντιο????


Αδελφέ Νίκο μελέτησα το κείμενο που μου παραθέτεις με το σύνδεσμο και είναι πραγματικά ενδιαφέρον. Φαντάζομαι βέβαια ότι ο αδελφός Αναστάσιος δεν θα αμφισβητήσει τις πηγές αυτές, ούτε όμως και εγώ καθώς τις έψαξά και δεν βρήκα κάτι αντίθετο.....
Επίσης χαίρομαι που αναγνωρίζεις ότι όντος κάποιοι εκπρόσωποι της εκκλησίας έχουν διαπράξει λάθη, αυτό είναι το νόημα όσων επισημαίνω.Πρέπει να αποβληθεί η τάση να αποδεχόμαστε δογματικά πως ότι λέει ο κάθε εκπρόσωπος της εκκλησίας είναι σωστό...θέλει ψάξιμο.
Εξαίρεση (για εμένα) η καινή διαθήκη. Η οποία έγινε με επιφώτηση πνεύματος Αγίου. Αυτήν τη δέχομαι δογματικά καθώς ασχολείται πραγματικά με θεολογικά θέματα, δεν έχει αντιφάσεις και μιλάει για σοβαρά ΣΟΒΑΡΑ θέματα και όχι για ανοιγμένα τριγώνια και πως θα καθαριστούν τα εντόσθιά του (Βλέπε το γνωστό λήμα του Λευιτικού). Οταν ο ευαγγελιστής Ιωάννης ξεκινά με το ΕΝ αρχή ήν ο Λόγος... ανατριχιάζω.
Ομως Νίκο ας είμαστε ρεαλιστές γιατί ενώπιων του Θεού ουδέν κρυπτόν, το να υπερασπιζόμαστε το ότι οι εκπρώσωποι της εκκλησίας δεν είναι κτητικοί και δεν θέλουν τη διατήρηση των κεκτημένων είναι σαν να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας.
http://freeinquiry.gr/pro.php?id=267
Σου παραθέτω και εγώ ενα σύνδεσμο, όμως θέλω να καταλάβεις ότι δεν είμαι εχθρικός απέναντι στην εκκλησία, ούτε παγανιστής, ούτε δωδεκαθειστής ούτε τίποτα άλλο από αυτές τις αηδίες!! Είμαι Ελληνας και νιώθω πληγωμένος που ο πνευματικός φορέας με πούλησε στο παρελθόν για την καρέκλα, τα φράγκα και τα κεκτημένα. Δεν ξέρω αν θες να με καταλάβεις, δεν ξερω καν αν μπορείς να αντιληφθείς πόσο υποφέρω όταν βλέπω τη χώρα που γέννησε τον Αλέξανδρο μια και τον μνημόνευσες κάπου, να είναι από την ρωμαική εποχή και μετά έρμαιο της ιστορίας. Διαμάχες, έριδες και ηθική παρακμή είχαμε και στον πελοπονησιακό πόλεμο, όμως τέτοιο χάλι όπως αυτό του Βυζαντίου δεν υπήρξε (εννοω μετά το 1025 που πέθανε ο Βασίλειος ο Β ο Βουλαγαροκτόνος). Από εκείνη την περίοδο και μέχρι τις μέρες μας η εκκλησία δεν στάθηκε στο ύψος της, δεν επιτέλεσε το σκοπό της.
Αυτή είναι η γνώμη μου αδέλφια και ελπίζω να μην μου κρατάτε κακία. Είμαι απλά απογοητευμένος, θλιμένος και κουρασμένος...
Ας είναι καλά ο πάτερ Κωνσταντίνος στο ασκληπιείο της Βούλας στο ναό του Αγίου Παντελεήμονα που με ξεκουράζει λίγο με τις νουθεσίες του!!!!![

[Anastasios68]

Αγαπητέ Μάνο δεν αμφισβητώ μόνο εγώ την αξιοπιστία των πηγών σου αλλά και ο Νίκος (τουλάχιστον αυτό κατάλαβα από τα όσα έγραψε). Το να παραθέσω μία άλλη πηγή για κάθε ένα από τα θέματα που ανέφερες δεν μπορώ να το κάνω για τον απλούστατο λόγο ότι αν το επιχειρούσα θα έπρεπε να έχω πρόσβαση σε μία αξιόπιστη ηλεκτρονική βιβλιοθήκη που να περιέχει διατριβές επιστημόνων της Ιστορίας και θα το έκανα βάζοντας τουλάχιστον δύο για κάθε ένα θέμα: μία που θα παρουσίαζε μία άποψη και μία αντίστοιχη που θα παρουσίαζε μία άλλη. Με τον τρόπο αυτό θα μας δινόταν η δυνατότητα να κάνουμε αντιπαράθεση γεγονότων και απόψεων για ΚΑΘΕ ένα από τα παραδείγματα που ανέφερες. Πέρα από την τεράστια προσπάθεια που απαιτεί ένα τέτοιο εγχείρημα, δεν είμαι σίγουρα ο καταλληλότερος να το επιχειρήσει καθώς έχω σπουδάσει Πληροφορική και όχι Θεολογία ή Ιστορία.
Νομίζω πως είμαι σαφής επί της εγκυρότητας της Wikipedia: ο κάθε ένας μπορεί να μπει σε αυτή και να αλλάξει ένα άρθρο, να το μεταβάλλει ή να το αυξήσει ή να το μειώσει σε μέγεθος και αυτό από μόνο του δεν καθιστά τη Wikipedia έγκυρη πηγή.
Σε ότι αφορά την πηγή που παραθέτεις στην τελευταία σου δημοσίευση. Βρε Μάνο μου, δεν θέλω να σου κάνω τον έξυπνο, είναι πολύ πιθανό οι σπουδές σου να είναι πολύ μεγαλύτερες από τις δικές μου, αλλά πες μου πως είναι δυνατόν να δεχτώ τα όσα γράφει το άρθρο αυτό όταν:
α) Δεν αναφέρει ΠΟΥΘΕΝΑ από που προέρχονται τα όσα αναφέρει. Μία επιστημονική μελέτη έχει ΠΑΝΤΟΤΕ στο τέλος τη βιβλιογραφία στην οποία βασίζεται και εντός της παραπομπές. Δεν ύπαρχει τίποτε από όλα αυτά στο άρθρο.
β) Είναι σαφές ότι ο ιστοχώρος που φιλοξενεί το άρθρο είναι εχθρικός κατά του Χριστιανισμού. Εκτός του άρθρου είναι γεμάτος δεξιά και αριστερά με αρνητικά "τσιτάτα" εναντίον του. Ο καθένας μπορεί να το κάνει αυτό, μπορώ σήμερα κιόλας να φτιάξω έναν πανομοιότυπο ιστοχώρο στον οποίο να βάλω το ίδιο άρθρο στο οποίο να γράψω ότι θέλω που να είναι εντελώς αντίθετο. Δεν θα έχει αυτό όμως καμία σημασία αν δεν αναφέρω σαφώς και λεπτομερώς που βασίζονται οι απόψεις μου. Σεβαστές οι απόψεις όλων μας, χωρίς όμως αποδείξεις είναι απλά απόψεις.
Δεν νομίζω ότι ουδείς μας δέχεται την ύπαρξη της Εκκλησίας χωρίς να πιστεύει πως οι άνθρωποί Της έκαναν λάθη. Κάποια από αυτά ήταν μεγάλα. Όμως στο ζήτημα αυτό θα συμφωνήσω με τα όσα είπε ο Νίκος. Προ του Χριστιανισμού η έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ήταν ανύπαρκτη και ο άνθρωπος θεωρείτω αντικείμενο και περιουσιακό στοιχείο. Η γυναίκα σε πολλές κοινωνίες ήταν πολίτης Δ' κατηγορίας, ούτε καν Β'. Με τον Χριστιανισμό όλα αυτά άλλαξαν καθώς και άλλα πολλά προς το καλύτερο.
Συγχώρεσέ με, δεν έχω καμία πρόθεση να σου επιτεθώ, πιστεύω τα όσα λες για τη σχέση σου με την Εκκλησία και δεν αμφισβητώ τις αγαθές προθέσεις σου. Και εγώ έχω πολλές φορές τις αμφιβολίες μου και ασκώ κριτική. Κάθε φορά όμως διαπιστώνω ότι το πραγματικά προοδευτικό πνεύμα βρίσκεται εντός της Εκκλησίας και ο πραγματικά συντηρητικός κόσμος βρίσκεται εκτός Αυτής. Είναι σαν το παράδειγμα που ανέφερα με την Ελληνίδα συγγραφέα. Ενώ δεν έχει στην κατοχή της το Βυζαντινό προσευχητάρι, καταδικάζει συλλήβδην την Εκκλησία ως σκοταδιστική. Αντίθετα, οι Αμερικανοί που το έχουν, που δεν είναι καν Ορθόδοξοι, που διεξάγουν ανεξάρτητη επιστημονική έρευνα καταλήγουν στο ακριβώς αντίθετο συμπέρασμα! Ποιον από τους δύο λοιπόν να πιστέψω;

[Achilleas]

Η αληθινή ιστορία τής Υπατίας

Επειδή μεγάλος "ντόρος" γίνεται με τη θανάτωση της φιλοσόφου και μαθηματικού Υπατίας και για το ποιος τη θανάτωσε, παραθέτω το παρακάτω άρθρο, ώστε να ακουστεί και η άποψη της Ορθοδόξου Εκκλησίας, γιατί έχει επικρατήσει μόνο η άλλη.

πηγή:http://www.oodegr.com/
neopaganismos/diogmoi/ypatia1.htm



Ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, έχει κατασυκοφαντηθεί στη Δύση από πολλούς αστήρικτους δήθεν ιστορικούς, και τον τελευταίο καιρό συκοφαντείται ειδικά στην Ελλάδα, από τους ειδωλολάτρες, τους αθεϊστές και ακραίες Προτε- σταντικές ομάδες. Όμως η άδικη και κακόβουλη επίθεση κατά του αγίου, θα φανεί από τα στοιχεία που θα παραθέσουμε στη συνέχεια.

Ο άγιος Κύριλλος κατηγορείται από διαφόρους ανιστόρητους ως υπεύθυνος για την απάνθρωπη ΠΟΛΙΤΙΚΗ δολοφονία μας διάσημης φιλοσόφου, που ονομαζόταν Υπατία, το 415 Κ.Χ. Προσπαθούν να τον παρουσιάσουν ως "φονιά" χωρίς καμία απολύτως απόδειξη, απλούστατα γιατί δεν υπάρχει! Δεν θα αγνοήσουμε όμως την πρόκληση αυτή, γιατί αν και δεν υπάρχουν στοιχεία εναντίον τού αγίου Κυρίλλου, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΥΠΕΡ ΤΟΥ. Θα παραθέσουμε λοιπόν τις ιστορικές αποδείξεις τής περιόδου εκείνης, με τα γεγονότα τής Αλεξάνδρειας γύρω από το φόνο τής Υπατίας.

Εδώ θα γίνει ένα ξεκαθάρισμα των γεγονότων που οδήγησαν στον άδικο χαμό μιας φιλοσόφου, της ονομαστής Υπατίας. Ο φόνος τής Υπατίας, βαρύνει αποκλειστικά τους αυτουργούς του εγκλήματος.

Οι άστοχες «βολές» κάποιων νέο - Εθνικών που θέλουν να μπλέξουν τον Άγιο Κύριλλο σε αυτά τα γεγονότα δεν ευσταθούν ιστορικώς. Το γιατί θα το δείτε παρακάτω. Το δυστυχέστερο πάντως είναι ότι ο χαμός της Υπατίας δεν ήταν ο μόνος εκείνης της περιόδου. Τα πνεύματα ήσαν «αναμμένα» στην Αλεξάνδρεια, σε αυτήν την πόλη που ανακατεύονταν διάφοροι πληθυσμοί με διαφορετικές κουλτούρες. Εθνικοί, Ορθόδοξοι, Μονοφυσίτες, Ιουδαίοι κ.α.

Διάδοχος του Πατριάρχη Θεόφιλου αναγορεύθηκε ο ανεψιός αυτού Κύριλλος, αρχιερέας από το έτος 412 μέχρι του θανάτου του το 444. Από την στιγμή της εκλογής του καταπολέμησε τους εν Αλεξάνδρεια Νοβατιανούς και τους Ιουδαίους (Σωκράτης 7, 7-13). Παρά τα επί Θεοφίλου συμβάντα, στην Αλεξάνδρεια υπήρχαν ακόμη αρκετοί Εθνικοί και στον Κάνωπο. Ο Άγιος Κύριλλος μετακόμισε εκεί (Αμπουκύρ) τα λείψανα των μαρτύρων Κύρου και Ιωάννου και τοποθέτησε αυτά στον υπό του Θεοφίλου ανεγερθέντα ναό των Ευαγγελιστών. Έκτοτε μέγα προσκύνημα απέβη ο ναός αυτός. Εκεί συνεχώς ο Κύριλλος τελούσε την θεία λειτουργία και κήρυττε τον θείο λόγο. Η ειδωλολατρεία εξαφανίστηκε από τον Κάνωπο.

Αλλά στην Αλεξάνδρεια οι Εθνικοί στηρίζονταν στη φιλόσοφο Υπατία, θυγατέρα του φιλοσόφου Θέωνος, που προκαλούσε όλη την προσοχή της πόλεως με την σοφία της. Ο Συνέσιος διαπρεπής επίσκοπος Πτολεμαΐδας έγραφε επιστολές προς αυτήν, μαρτυρώντας τον γενικό θαυμασμό προς την σοφή αυτή γυναίκα. Υπήρχαν όμως και πολλοί Χριστιανοί, που έβλεπαν την Υπατία δυσμενώς. Πολυάριθμοι δε ήταν και οι Ιουδαίοι στην Αλεξάνδρεια και διάφορα μέτρα του Κύριλλου κατ΄ αυτών εύρισκαν αντιμέτωπο τον τότε έπαρχο της Αλεξάνδρειας Ορέστη, ο οποίος διέκειτο εχθρικά προς τον ιεράρχη.

Με υπόδειξη των Ιουδαίων ο Ορέστης συνέλαβε τον γραμματικό Ιέρακα, φίλο του Αγίου Κύριλλου, ως διακείμενο να πράξει στάση του λαού και διέταξε να μαστιγωθεί. Μάταια ο Κύριλλος ειδοποίησε τους προύχοντες των Ιουδαίων να μην προκαλούν τέτοια επεισόδια. Αλλά εκείνοι αποθρασύνθηκαν και την νύχτα προκάλεσαν μεγάλες ταραχές διαδίδοντας την φήμη ότι πυρπολούνταν ο ναός του Αγίου Αλεξάνδρου. Τρέχοντας οι Χριστιανοί να σώσουν τον ναό έπεσαν σε ενέδρα των Ιουδαίων οι οποίοι και φόνευσαν πολλούς. Ο άγιος Κύριλλος την άλλη μέρα κατέσχε τις συναγωγές των Ιουδαίων και βοηθούμενος από τον λαό απέλασε τους Ιουδαίους από την Αλεξάνδρεια δημεύοντας και την περιουσία των πρωτουργών των δολοφονιών έναντι των χριστιανών.

Ο Κύριλλος όπως φαίνεται διενέργησε βάση ειδικών δικαιωμάτων του πάπα Αλεξανδρείας . Αλλά ο έπαρχος Ορέστης διαμαρτυρήθηκε προς τον αυτοκράτορα και μάταια ο Κύριλλος με πρεσβεία και με προσωπική συντυχίας ζήτησε να ομιλήσει με τον πρώτον διότι εκείνος δεν τον δεχόταν. Ο Ορέστης αγέρωχα απέκρουε κάθε συνδιαλλαγή τηρώντας συνεχώς στάση εχθρικότατη προς τον Κύριλλο.

Πολλοί από τους μοναχούς της Νιτρίας εξ αλόγου ζήλου κινούμενοι ήλθαν στην Αλεξάνδρεια να υπερασπίσουν τον επίσκοπο κατά του έπαρχου. Μια μέρα αφού τον επισκέφτηκαν άρχισαν να τον αποκαλούσαν ειδωλολάτρη, αλλά εκείνος αποδιώκοντας την επίθεση στον Κύριλλο έλεγε διαμαρτυρόμενος ότι βαπτίστηκε στην Κων/πολη από τον πατριάρχη Αττικού.

Ένας εκ των μοναχών ο Αμμώνιος έρριψε μια πέτρα στο κεφάλι του Ορέστη τραυματίζοντάς τον και προκαλώντας πανικό των παρευρισκομένων. Αλλά μετά από λίγο ο Αμμώνιος συλλαμβάνεται βασανίζεται και στην ανάκριση πεθαίνει. Ο Κύριλλος πήρε τον Αμμώνιο και τον ονόμασε μάρτυρα, μετά από αυτή τη φρικτή δολοφονία του στα χέρια τών ειδωλολατρών.

Δυστυχώς αυτή η ασυμφωνία Κυρίλλου και Έπαρχου είχε κι άλλο θύμα εκτός τους Αμμωνίου. Την περίφημη Υπατία. Επειδή σε αυτήν φοιτούσε ο Ορέστης και επειδή νομίσθηκε από το πλήθος ότι αυτή υπέθαλπε το μίσος έναντι του Ορέστη κατά του επισκόπου, μια μέρα του Μαρτίου 416 ή 415, επιστρέφοντας επί δίφρου εις το σπίτι της, ένας όχλος φανατικών την συνέλαβε και αφού εν αλαλαγμό την έσυρε στο Καισάρειο, γδύνοντας την, με όστρακα σκληρά την έγδαραν φονεύοντάς και διασπώντας της τα μέλη. Έπειτα την έσυραν στην τοποθεσία Κιναρώνα και την έκαψαν.

Ο φόνος της Υπατίας περιγράφεται στα γραπτά του ιστορικού του 5ου αιώνα Σωκράτη του Σχολαστικού με αποτροπιασμό:

"Όλοι οι άνθρωποι την σεβόταν και την θαύμαζαν για την απλή ταπεινοφροσύνη του μυαλού της. Ωστόσο, πολλοί με πείσμα την ζήλευαν και επειδή συχνά συναντούσε και είχε μεγάλη οικειότητα με τον Ορέστη, ο λαός την κατηγόρησε ότι αυτή ήταν η αιτία που ο Επίσκοπος και ο Ορέστης δεν γίνονταν φίλοι. Με λίγα λόγια, ορισμένοι πεισματάρηδες και απερίσκεπτοι κοκορόμυαλοι με υποκινητή και αρχηγό τους τον Πέτρο, έναν οπαδό αυτής της Εκκλησίας, παρακολουθούσαν αυτή τη γυναίκα να επιστρέφει σπίτι της γυρνώντας από κάπου. Την κατέβασαν με τη βία από την άμαξά της, την μετέφεραν στην Εκκλησία που ονομαζόταν Caesarium, την γύμνωσαν εντελώς, της έσκισαν το δέρμα και έκοψαν τις σάρκες του σώματός της με κοφτερά κοχύλια μέχρι που ξεψύχησε, διαμέλισαν το σώμα της, έφεραν τα μέλη της σε ένα μέρος που ονομαζόταν Κίναρον και τα έκαψαν." «αποδύσαντες τε την εσθήτα οστράκοις ανειλον και ψεδηλόν διασπάσαντες επί του καλούμενου Κυναρίωνα τα μέλη σύραντες πυρί κατηνάλωσαν» !!!!!!.

Συμπέρασμα: Βλέποντας τα στοιχεία της περιόδου παρατηρούμε ότι ο Ορέστης ενεργούσε σαν Εθνικός έναντι του Κύριλλου και όλα αυτά υπό την βασιλεία του Θεοδοσίου! Και μάλιστα υπέρ των Ιουδαίων και εναντίον των Χριστιανών. Πού είναι άραγε αυτή η σύμπραξη Ιουδαϊσμού - Χριστιανισμού κατά το περίφημο Εθνικό «επιχείρημα» Ιουδαιο - Χριστιανισμός; Πού είναι άραγε αυτή η απόλυτη προστασία των χριστιανών και της Εκκλησίας από τις εχθρικές πράξεις των Εθνικών ή ανάποδα που είναι το ολοκληρωτικό «κυνηγητό» των Εθνικών από τον χριστιανό αυτοκράτορα Θεοδόσιο; Γιατί ο Κύριλλος δεν απευθύνεται στον Θεοδόσιο ώστε να παρακαμφθεί ο Ορέστης εφόσον η εκκλησία υποτίθεται ότι είναι ένα και το αυτό με τους αυτοκράτορες; (άποψη Εθνικών)

Αντιθέτως εδώ βλέπουμε τον Ορέστη πάμπολλες φορές να κινείται όχι μόνο έναντι του Κυρίλλου αλλά κυρίως έναντι των Χριστιανών της Αλεξάνδρειας. Και μην μας διαφεύγει το εξής: πέρασαν πολύ λίγα χρόνια από το πέρας των Εθνικών διωγμών και τα πνεύματα είναι πολύ αναμμένα (βλέπε δοσίλογους, συγγενείς χαμένους κ.α.) Οι απόψεις περί Ιουδαϊκής ανάμειξης δεν είναι καθόλου απίθανες αλλά αντιθέτως ευσταθούν ιστορικά απολύτως. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ιουδαϊκή εξελληνισμένη παροικία στην Αλεξάνδρεια αριθμούσε πολυπληθή μέλη. Εκείνα τα χρόνια επίσης υπάρχει συνεχής αιματοχυσία μεταξύ Εβραίων και Χριστιανών (βλέπε και σφαγή 250.000 χριστιανών στην Κύπρο από τους Ιουδαίους) και αυτή η αιματοχυσία θα συνεχισθεί δυστυχώς και αργότερα. Επίσης ένεκα διαφορών των Χριστιανών και των Ιουδαίων σημειώθηκε στάση κατά του Ορέστη το 415, μόλις ένα χρόνο νωρίτερα από το θάνατο της δύστυχης Υπατίας. Ο Εβραϊσμός ήταν πάντοτε εχθρός με τον Χριστιανισμό διότι ο τελευταίος σπίλωνε τους Ιουδαίους.

Το τραγικότατο αυτό γεγονός αναμφίβολα καταλύπησε τον Άγιο Κύριλλο αλλά αυτός κατηγορήθηκε ότι υποκίνησε τον όχλο. Την κατηγορία αυτήν διατύπωσε μετά από έναν αιώνα ο ακμάζων Εθνικός φιλόσοφος Δαμάσκιος αλλά χωρίς αποδείξεις. Ο δυσμενώς διακείμενος προς τον Κύριλλο εκκλησιαστικός ιστορικός Σωκράτης (7,15) μας πληροφόρησε ότι επί κεφαλής του όχλου που δολοφόνησε την Υπατία ήταν ο αναγνώστης Πέτρος και ότι αυτό το γεγονός "ου μικρόν μώμον Κυρίλλω και τη Αλεξανδρέων εκκλησία ειργάσατο", δεν είπε όμως ότι ο Κύριλλος ήταν ο αίτιος του φόνου της Υπατίας. (παρ' ταύτα το έγκλημα παραμένει έγκλημα)

Αλλά από τις 28 Σεπτεμβρίου 416 εκδόθηκε από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Β' νόμος περί των κληρικών και των "παραβαλάνων" της Αλεξάνδρειας. Οι "παραβαλάνοι", αποτελούντες ειδικό σώμα 500 ανδρών ευρισκόμενο υπό της εντολές του Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας υπήχθησαν δια του αυτού νόμου υπό την δικαιοδοσία του έπαρχου Αλεξανδρείας. Ως δικαιολογία της μεταβολής αυτής ήταν ότι το σώμα αυτό ενέσπειρε τον τρόμο και την φρίκη στην Αλεξάνδρεια δια των αταξιών αυτού. Ο λαός της Αλεξάνδρειας ζήτησε από τον αυτοκράτορα στέλνοντας του πρεσβεία να λάβει τα μέτρα του κατά των παραβαλάνων. Είναι προφανές ότι το διάβημα αυτό αφορούσε τα γεγονότα της Υπατίας. Αλλά αξιοσημείωτο είναι ότι η πρεσβεία αυτή του λαού ζήτησε από τον αυτοκράτορα όπως διατάξει ώστε να μην απομακρυνθεί από εκεί ο Αρχιεπίσκοπός τους Κύριλλος.

Η αίτηση αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι όταν ο αρχιεπίσκοπος Κύριλλος έλειπε από την Αλεξάνδρεια οι "παραβαλανείς" προέβαιναν σε ταραχές. Σημειωτέον δε ότι το διάβημα του λαού της Αλεξάνδρειας να μένει εκεί ο Κύριλλος για προστασία τους, προήλθε από οπαδούς του Ορέστη και όχι του Κύριλλου και από φίλους του Ορέστη προερχόταν και η πρεσβεία και όχι από εκείνους τους Κύριλλου. Σε αυτήν την επιστολή δεν γινόταν ούτε ένας υπαινιγμός για την ενοχή του Κύριλλου. Αλλά αντιθέτως η πρεσβεία με σεβασμό εκφράστηκε γι αυτόν και δια των αιτήσεων της μαρτυρούσε ότι η διαρκής παρουσία αυτού στην Αλεξάνδρεια θεωρείτο ως εγγύηση για τη συγκράτηση της τάξεως και τη συγκράτηση των παραβαλάνων και την πρόληψη νέων αιματηρών επεισοδίων.

Ο Αυτοκράτορας Θεοδόσιος έκρινε σκόπιμο να υπάγει αυτούς κάτω από τις διαταγές του Επάρχου. Από δε τις λεπτομέρειες καθίσταται αναντίρρητο ότι ο Κύριλλος κατά την διάρκεια της δολοφονίας της Υπατίας απουσίαζε από την Αλεξάνδρεια. Οι εχθροί του Κύριλλου Νεστοριανοί συνυφαίνοντας πλήθος κατ' αυτού κατηγορίες ουδέποτε τόλμησαν να υπαινιχθούν ότι αυτός υπήρξε ο ηθικός αυτουργός του εγκλήματος. Φαίνεται δε μάλλον ότι ο φανατισμός του Επάρχου Ορέστη συνετέλεσε εις την έξαψη του φανατισμού των παραβαλάνων, των μοναχών και του αιγυπτιακού όχλου ο οποίος από την εποχή του Θεόφιλου διατέθηκε δυσμενέστατα κατά των εμμενόντων εις την Εθνική θρησκεία Ελλήνων της Αλεξάνδρειας. Δυστυχώς οι αιματηρές σκηνές ήταν συνηθισμένες στην πόλη αυτή.

Μετά από τα παραπάνω, όσοι κατηγορούν τον άγιο Κύριλλο, αποδεικνύονται συκοφάντες, καθώς όχι μόνο ο Άγιος Κύριλλος δεν είχε σχέση με το φόνο, αλλά αντιθέτως θεωρείτο ακόμα και από τους ειδωλολάτρες, ως απαραίτητος για να υπάρχει στην περιοχή τάξη και ειρήνη.

Οι λόγοι που ο άγιος Κύριλλος κατηγορείται τόσο έντονα και άδικα, είναι το πλούσιο έργο που άφησε πίσω του, εις βάρος των εχθρών της Εκκλησίας. Αναιρώντας το έργο του Ιουλιανού του Παραβάτη, με τίτλο «κατά των Γαλιλαίων» (δηλαδή των Χριστιανών), έγραψε απολογητική αναίρεση με τίτλο: «υπέρ της των Χριστιανών ευαγούς θρησκείας, προς εν αθέοις Ιουλιανόν». Από τα πολλά συγγράμματά του κατά των Νεστοριανών έγραψε τρεις «προσφωνητικούς λόγους περί της ορθής πίστεως εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν». Έγραψε και σύντομο διάλογο «περί αγίας τε και ομοουσίου Τριάδος». Από τις ομιλίες του είναι περίφημη η «προς την Αγίαν Μαρίαν» που αποτελεί τον πιο υπέροχο ύμνο της εκκλησιαστικής αρχαιότητας προς τη Θεοτόκο.

Είχε εχθρούς τους αιρετικούς Νοβατιανούς και Νεστοριανούς, τους Ιουδαίους και τους Ειδωλολάτρες, που όλοι είχαν συμφέρον να τον κακολογήσουν.

Το ενδιαφέρον όμως της υπόθεσης, είναι κάτι που οι Ειδωλολάτρες το αποκρύπτουν περί της Υπατίας:

Ο Συνέσιος ο Κυρηναίος (+416), καθηγητής και θαυμαστής της Υπατίας, μέσα από την αλληλογραφία του με την Υπατία άφησε την πληροφορία ότι η νεοπλατωνική φιλόσοφος είχε εκφράσει την επιθυμία της να γίνει Χριστιανή: "ποθώ γαρ Χριστιανή αποθανείν".

Όχι μόνο λοιπόν δεν υπήρχαν θρησκευτικοί λόγοι του φόνου της Υπατίας, αλλά ο φόνος αυτός εργάσθηκε κατά της Χριστιανικής Εκκλησίας, επειδή η θαυμάσια αυτή γυναίκα, αγαπούσε τον Χριστό και την Εκκλησία Του. Αλλά οι ψευδείς συκοφάντες τού Νεοπαγανισμού, προσπαθούν να παρουσιάσουν την πολιτική αυτή δολοφονία ως θρησκευτική, για να φανούν ως θύματα. Φωνάζει ο κλέφτης αν φοβάται ο νοικοκύρης!

Γι' αυτό, επειδή η Υπατία ήταν Χριστιανή προσύλητη, η Εκκλησία σύμφωνα με κάποιες μελέτες, την τιμά ως Χριστιανή, και μάλιστα ως ΑΓΙΑ, επειδή είχε την πρόθεση να βαπτισθεί και δεν πρόλαβε λόγω της δολοφονίας της. Τιμάται με το όνομα: Αγία Αικατερίνη, στις 12 Ιουλίου (Για την ταύτιση Αγίας Αικατερίνης και Υπατίας, δες το βιβλίο της Μ. Dzielska, σσ. 209/210. Πρβλ. R. Richardson, The Starlovers, N.Y. 1967. Επίσης, το βιβλίο «Παγανιστικός Ελληνισμός ή Ελληνορθοδοξία;» π. Γ. Μεταλληνού, Εκδ. Αρμός 2003). Μια ταύτιση όμως, για την οποία δεν είναι όλοι πεπεισμένοι, θεωρώντας ότι η Αγία Αικατερίνη είναι διαφορετικό πρόσωπο, που μαρτύρησε στην ίδια εποχή και περιοχή.

[Νίκος]

Αδέλφια!!!!!
Το να θεωρεί κάποιος ότι οι πηγές μου δεν είναι αξιόπιστες δεν αποτελεί σοβαρό επιχείρημα! Το να μου παραθέσει κάποιος την βιογραφία του Μεθόδιου Ανθρακίτη για παράδειγμα από άλλη πηγή όπου θα φαίνεται ότι η εκκλησία αγκάλιασε τις απόψεις του ή έστω τις συζήτησε ...τότε ναι θα το δεχτώ και θα παραδεχτώ ότι αυθαιρετώ στα κείμενά μου. Αυτά για τον αδελφό Αναστάσιο ο οποίος ναι μεν θίγει τις πηγές μου αλλά δεν παραθέτει άλλες όπου τα λεγόμενά μου αμφισβητούνται. Και ρωτώ...Μπορείς να αμφισβητήσεις την αλήθεια όσως αναφέρω για τα πρόσωπα που αναφέρω. Επίσης παρακάλεσα να αφήσουμε το ναό της του Θεού Λόγου Σοφίας εκτός, όσο αφορά την ιατρική, την φιλοσοφία, τα μαθηματικά έχει κάτι να επιδείξει το Βυζάντιο????


Αδελφέ Νίκο μελέτησα το κείμενο που μου παραθέτεις με το σύνδεσμο και είναι πραγματικά ενδιαφέρον. Φαντάζομαι βέβαια ότι ο αδελφός Αναστάσιος δεν θα αμφισβητήσει τις πηγές αυτές, ούτε όμως και εγώ καθώς τις έψαξά και δεν βρήκα κάτι αντίθετο.....
Επίσης χαίρομαι που αναγνωρίζεις ότι όντος κάποιοι εκπρόσωποι της εκκλησίας έχουν διαπράξει λάθη, αυτό είναι το νόημα όσων επισημαίνω.Πρέπει να αποβληθεί η τάση να αποδεχόμαστε δογματικά πως ότι λέει ο κάθε εκπρόσωπος της εκκλησίας είναι σωστό...θέλει ψάξιμο.
Εξαίρεση (για εμένα) η καινή διαθήκη. Η οποία έγινε με επιφώτηση πνεύματος Αγίου. Αυτήν τη δέχομαι δογματικά καθώς ασχολείται πραγματικά με θεολογικά θέματα, δεν έχει αντιφάσεις και μιλάει για σοβαρά ΣΟΒΑΡΑ θέματα και όχι για ανοιγμένα τριγώνια και πως θα καθαριστούν τα εντόσθιά του (Βλέπε το γνωστό λήμα του Λευιτικού). Οταν ο ευαγγελιστής Ιωάννης ξεκινά με το ΕΝ αρχή ήν ο Λόγος... ανατριχιάζω.
Ομως Νίκο ας είμαστε ρεαλιστές γιατί ενώπιων του Θεού ουδέν κρυπτόν, το να υπερασπιζόμαστε το ότι οι εκπρώσωποι της εκκλησίας δεν είναι κτητικοί και δεν θέλουν τη διατήρηση των κεκτημένων είναι σαν να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας.
http://freeinquiry.gr/pro.php?id=267
Σου παραθέτω και εγώ ενα σύνδεσμο, όμως θέλω να καταλάβεις ότι δεν είμαι εχθρικός απέναντι στην εκκλησία, ούτε παγανιστής, ούτε δωδεκαθειστής ούτε τίποτα άλλο από αυτές τις αηδίες!! Είμαι Ελληνας και νιώθω πληγωμένος που ο πνευματικός φορέας με πούλησε στο παρελθόν για την καρέκλα, τα φράγκα και τα κεκτημένα. Δεν ξέρω αν θες να με καταλάβεις, δεν ξερω καν αν μπορείς να αντιληφθείς πόσο υποφέρω όταν βλέπω τη χώρα που γέννησε τον Αλέξανδρο μια και τον μνημόνευσες κάπου, να είναι από την ρωμαική εποχή και μετά έρμαιο της ιστορίας. Διαμάχες, έριδες και ηθική παρακμή είχαμε και στον πελοπονησιακό πόλεμο, όμως τέτοιο χάλι όπως αυτό του Βυζαντίου δεν υπήρξε (εννοω μετά το 1025 που πέθανε ο Βασίλειος ο Β ο Βουλαγαροκτόνος). Από εκείνη την περίοδο και μέχρι τις μέρες μας η εκκλησία δεν στάθηκε στο ύψος της, δεν επιτέλεσε το σκοπό της.
Αυτή είναι η γνώμη μου αδέλφια και ελπίζω να μην μου κρατάτε κακία. Είμαι απλά απογοητευμένος, θλιμένος και κουρασμένος...
Ας είναι καλά ο πάτερ Κωνσταντίνος στο ασκληπιείο της Βούλας στο ναό του Αγίου Παντελεήμονα που με ξεκουράζει λίγο με τις νουθεσίες του!!!!!

Η απόψεις σου για την Εκκλησία είναι απαράδεκτες. Το ίδιο απαράδεκτο είναι να επιλέγεις όσα βιβλία της Αγίας Γραφής συμφωνούν με τις απόψεις σου και να απορρίπτεις τα υπόλοιπα. Αυτά αγαπητέ δεν είναι έρευνα, αλλά εμπαθείς παρωπίδες. Εσύ δεν προσπαθείς να βρεις την αλήθεια, αλλά πηγές να επιβεβαιώσουν τις απόψεις σου.

Απόδειξη όσων λέω είναι ότι δεν διαβάζεις προσεκτικά τις δημοσιεύσεις των συνομιλητών σου ή προτιμάς ν΄απαντάς μόνο σ' εκείνα που σε βολεύουν και να αγνοείς τα υπόλοιπα. Λυπάμαι αλλά αρχίζω ν΄αναρωτιέμαι για την ειλικρίνεια της παρουσίας σου σ΄αυτό το χώρο.

(Παρεμπιπτόντως ο Μεθόδιος Ανθρακίτης ήταν επίσης κληρικός.)

[DAVOUT]

Πολύ καλά λοιπόν, αφού δεν δεχεστε τη συζήτηση εφόσον θίγει τα κεκτημένα σας αντίο, μείνετε στην ωραία σας ατμόσφαιρα δεν σας ξαναενοχλώ, δεν ξαναγράφω δεν ξαναυπάρχω. Παρεπιπτώντος Νίκο ο αντισημητισμός που με τυφλώνει και κλείδωσες το topic ήταν όλος από την Παλαιά Διαθήκη (ψιλά ...γράμματα)..
Τέλος και τω Θεώ Δόξα!!

[Γιώργος1998]

Είναι εχθρική η Εκκλησία σε κάθε τι καινούργιο;



Αγαπητοι εν Χριστώ αδελφοί!!!
Επιθυμώ να αναφέρω προ όλων, ότι είμαι Χριστιανός ορθόδοξος βαπτισμένος στο όνομα της Αγίας - Ομοουσίου και Αδιαρέτου Τριάδος!.
Το θέμα που επιθυμώ να θίξω (αν βέβαια εγκριθεί από το site), είναι η εχθρικότητα που η εκκλησία δίχνει απέναντι σε κάθε τι καινούργιο προκειμένου να διατηρήσει τα κεκτημένα της. Τα επιχειρήματα που έχω και τα οποία θα ήθελα να συζητηθούν είναι τα κάτωθι
1) H φράση του Λουκά Νοταρά ότι «... καλύτερα το σαρίκι του Σουλτάνου παρά η τιάρα του Πάπα» τη στιγμή που η πόλη έπεφτε και χιλιάδες κόσμου θα έχαναν τις ζωές τους. Φυσικά η κλίκα των Θεοσεβούμενων ιεραρχών δεν νοιάστηκε ούτε και πειράχτηκαν τα κεκτημένα της καθώς ο Γεννάδιος από σκλάβος......έγινε Πατριάρχης!!!! Η προδοσία στο μεγαλείο της!!!
2) Ο θάνατος της Υπατίας της Αλεξανδρινής φαίνεται να βαραίνει κατά μεγάλο μέρος τον Αγιο πατριάρχη Αλεξανδρείας Κύριλλο. Αλήθεια τι γίνεται με το ου φονεύσεις. Αποτελούσε η Υπατία κίνδυνο για τη χριστιανική θρησκεία ή μήπως έβλαπτε τα κεκτημένα των εκπροσώπων της νέας θρησκείας;
3) Πως από εκεί που οι έλληνες δίδασκαν φιλοσοφία, ιατρική, αστρολογία και ήταν η πηγή της γνώσης κατέληξαν επι Βυζαντίου να ελπίζουν μόνο σε θεύματα για να σωθούν. Μήπως οι άρχοντες της νέας θρησκείας στη μανία τους να εξαλέιψουν κάθε τι ελληνικό (μη ξεχνάμε το κλείσιμο της σχολής στην Αθήνα το 529μχ από τον Ιουστινιανό) μαζί με τις σχολές κατήργησαν και τις επιστήμες;
4) Μην ξεχνάμε ότι η εκκλησία έδωσε (με το ζόρι) στον Ηρακλειο για την εκστρατεία των περσων τα χρυσα καντήλια της Αγιας Σοφίας, μετά την επιστροφή του ομως από την εκστρατεία ζήτησε την αποπληρωμή του «δανείου» με όσα αυτό σημαίνε για τις απλες μάζες των Βυζαντινών (έγινε του μεσοπροθέσμου και τότε). Καλά την ευαγγελική περικοπή για το ότι δεν μπορείς να υπηρετείς δύο αφέντες...κατά Ματθαίον 6, 24 δεν θα το λάβει ποτέ η εκκλησία υπόψη της;
Εκτός των ανωτέρω υπάρχουν και πλείστα άλλα παραδείγματα όπου φαίνεται πως όταν τα κεκτημένα της εκκλησίας θίγονται τότε εκείνη αντιδρά.Υπάρχει ο θρύλος ότι ο Παλαιον πατρών Γερμανός είχε ένα καριοφύλι στην πλάτη για να ευλογήσει την επανάσταση. Επίσης ο πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε, ο οποίος έχει ανακυρηχθεί αγιος (εορτάζει στις 10 Απριλίου) αφόρισε τους επαναστάστες του 1821.
Διασαφηνίζω ότι δεν είμιαι ούτε αιρετικός ούτε κακόβουλος ούτε θέλω να σκανδαλίσω κανένα. Απλώς στηριζόμενος στο μελετάτε τας γραφάς και επειδή το forum προσφέρεται για συζητήσεις θα ήθελα τη γνώμη σας επι των θεμάτων.

Νομίζω ότι η Υπατία δολοφνήθηκε από Κόπτες και οι Κόπτες νομίζω κάψανε την βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας.Ο ρόλος της εκκλη΄σιας στην επανάσταση το 1821 ήταν καθροστικός.Δεν πρέπει να ξεχνάται.Ο Γρηγόριος ο Ε αφόρισε τους επαναστάτες αναγκαστικά για να σώσει τον Ελληνισμό της Πόλης.