"Όταν το ράσο, γίνεται σημαία...''

Γενικότερα θέματα που αφορούν την Ορθοδοξία και το Χριστιανισμό.

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6867
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

"Όταν το ράσο, γίνεται σημαία...''

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Σεπ 03, 2012 5:53 pm

"Οι Ιερείς της Αιγιάλειας είναι εδώ μαζί σας"
Ημ. Δημοσίευσης: Jun 6, 2011 - newsdesk Amen.gr

Εικόνα

Με την παραπάνω φράση τιτλοφορείται η τελευταία ανάρτηση του μητροπολίτη Αιγιαλείας και Καλαβρύτων Αμβρόσιου στο προσωπικό του ιστολόγιο, όπου - μια μέρα μετά την άνευ προηγουμένου συγκέντρωση των «Αγανακτισμένων» στην πλατεία Συντάγματος – μεταφέρει στο κοινό τις εντυπώσεις από τη συμμετοχή των κληρικών της επαρχίας του, που πήγαν στην Αθήνα με δική του προτροπή για να ενώσουν τις φωνές του τιμημένου ράσου με αυτές των χιλιάδων δυσαρεστημένων πολιτών.

Ακολουθεί η ανακοίνωση του μητροπολίτη Αιγιαλείας Αμβρόσιου:


"Οι Ιερείς της Αιγιάλειας είναι εδώ μαζί σας"
Με το σύνθημα αυτό χαραγμένο πάνω σε ένα πανό, αντιπροσωπεία από 40 Ιερείς της περιοχής της Αιγιάλειας της Ιεράς Μητροπόλεως χθές το απόγευμα (Κυριακή 5η Ίουνίου) μετέβησαν με πούλμαν από το Αίγιο στην Αθήνα, στην πλατεία Συντάγματος, προκειμένου να συμπαρασταθούν στους εκατοντάδες χιλιάδες συγκεντρωμένους εκεί "αγανακτισμένους πολίτες", οι οποίοι με την εκεί παρουσία τους εκφράζουν την οργή, την αγανάκτηση και το θυμό τους απέναντι στην μνημονιακή πολιτική.


Αφορμή για την ενέργεια αυτή των Ιερέων μας, στάθηκε το γεγονός ότι καθημερινά πλέον ως εφημέριοι είναι δέκτες όχι μόνο της οικονομικής ανέχειας, λόγω των επώδυνων οικονομικών μέτρων, που μέρα με τη μέρα καθιστούν δυσβάστακτη την επιβίωση των συνανθρώπων μας, αλλά και της αγωνίας και ανησυχίας τους για την υποθήκευση της εδαφικής μας κυριαρχίας και της εθνικής μας ακεραιότητας με τους ἀντισυνταγματικούς και παράνομους όρους του Μνημονίου, όπως δικηρύσσει ο Καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου κ. Γεώργιος Κασιμάτης.

Οι περισσότεροι από τους συγκεντρωμένους εκεί αγανακτισμένους πολίτες, μόλις αντίκρυσαν τους ιερείς μας, αντέδρασαν με έντονα χειροκροτήματα και θερμές επιδοκιμασίες, συνοδευόμενες από συνθήματα όπως:

«Μπράβο σας!»,
«Επιτέλους οι ιερείς είναι κοντά μας!»,
«Έτσι, να είστε κοντά σε μας, κοντά στο λαό!»,
«Παπά κάνε μια ευχή να φύγουν οι κλέφτες από τη Βουλή!»,
«Παπά μπροστά, παπά γερά με τσαμπουκά!»,
«Να μιλήσει η Εκκλησία και ο Αρχιεπίσκοπος!»,
«Είστε οι πρώτοι που ήρθατε!».

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός, ότι οι συγκεντρωμένοι άνοιγαν διάδρομο για να περάσουν οι ιερεἰς μας, με αποτέλεσμα μέσα σε λίγα μόλις λεπτά της ὠρας να βρεθούν από το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο στην Πλατεία Συντάγματος, έξω από τη Βουλή, στο κέντρο των εκδηλώσεων.

Ως αμελητέα εξαίρεση από τον γενικό αυτό κανόνα μπορεί να αναφερθούν κάποιες σποραδικές φωνές αρνητικής αποδοχής των ιερέων μας εκ μέρους ωρισμένων, οι οποίοι μέ τον τρόπο αυτό εξέφραζαν την απουσία της Διοικήσεως της Εκκλησίας από τα προβλήματα και τις δυσκολίες, που αντιμετωπίζουν σήμερα οι Έλληνες και γενικώτερα η Χώρα μας.

Κάποιοι χρησιμοποίησαν την γνωστή καραμέλλα για την εκκλησιαστική περιουσία, για την διανομή της στο Λαό ή για την φορολόγηση της περιουσίας αυτής. Τούτο συμβαίνει διότι ο περισσότερος κόσμος δεν έχει επαρκή ενημέρωση ως προς το γεγονός ότι η Εκκλησία φορολογείται κατά τρόπο ληστρικό με κίνδυνο να διακοπή το κοινωνικό της έργο. Σήμερα οι Ναοί μας δυσκολεύονται πάρα πολύ στο να αντιμετωπίσουν τα λειτουργικά τους ἐξοδα.

Το μήνυμα το οποίο μας μετέφεραν οι Ιερείς μας, εκφράζοντας τον ενθουσιασμό, την ικανοποίηση και την συγκίνησή τους, είναι ότι σήμερα αποτελεί επιτακτική ανάγκη η Εκκλησία να σταθεί δίπλα στο Λαό, να τον αφουγκραστεί και να ασκήσει μια ουσιαστική ποιμαντική όχι απλά και μόνο για να του επιλύσει τις συνέπειες της οικονομικής του ανέχειας αλλά κυρίως για να του δώσει πνευματικά εφόδια, που θα τον βοηθήσουν να αλλάξει την κοινωνία και να στηριχθεί σε ηθικές αξίες και ιδανικά.

Αίγιον, 6 Ιουνίου 2011
+ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Πηγή: amen.gr


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6867
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: "Όταν το ράσο, γίνεται σημαία...''

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Σεπ 03, 2012 5:53 pm

Όταν το ράσο, γίνεται σημαία….
Ημ. Δημοσίευσης: Jun 7, 2011 - ου Αρχιμανδρίτου του Οικουμενικού Θρόνου π.Θωμά Ανδρέου, Ιεροκήρυκος Ι.Μ. Ελευθερουπόλεως

Εικόνα

Με αισθήματα χαράς, είδα αναρτημένο video, στην ιστοσελίδα ΑΜΕΝ.gr , των Ιερέων από την Αιγιαλεία, που βρέθηκαν στο πλευρό των ‘’αγανακτισμένων’’, τους οποίους κάποιοι ,παρά τα εξελικτικά γεγονότα που σηματοδοτούν την νεώτερη Ελληνική Ιστορία, συνεχίζουν να τους αποκαλούν απλώς ….δυσαρεστημένους!!! και όχι αγανακτισμένους πολίτες. Δεν κατανοούν δυστυχώς, πως άλλο, στην πλούσια Ελληνική γλώσσα μας, σημαίνει δυσαρέσκεια και άλλο αγανάκτηση.

Βέβαια, ο λόγος που κάθισα να γράψω τούτες τις σκέψεις, δεν είναι αυτός, γιατί η εξελικτική πορεία των πραγμάτων θα βοηθήσει φαντάζομαι όποιον δεν μπορεί να διακρίνει την έννοια των λέξεων, σε λίγο να την κατανοήσει πλήρως!
Θέλω μόνο να σταθώ, στις ελάχιστες φωνές αντίδρασης κάποιων, που την ώρα που το πλήθος χειροκροτούσε και άνοιγε δρόμο να περάσουν οι Έλληνες Παπάδες, αυτοί οι λίγοι, οι άξεστοι και αγενείς, θεώρησαν καλό μέσα στην θολούρα και την ψευτοκουλτούρα τους να γιουχάρουν τους Παπάδες που άφησαν τα σπίτια τους για να κατέβουν στην Αθήνα και να συμπαρασταθούν στον λαό που ωδινάται από την πολιτική λιτότητας και τα μέτρα που υποθήκευσαν την τύχη της Ελλάδος.

Αυτοί, οι λίγοι, δεν είχαν το θάρρος, όχι να χειροκροτήσουν ,όπως έκαναν όλοι οι άλλοι, μικροί και μεγάλοι , αλλά αν μη τι άλλο να αφήσουν τους Παπάδες να σταθούν δίπλα τους σε μια εποχή που η ενότητα και η ομοψυχία είναι απαραίτητη για τον Ελληνικό λαό. Και όμως, παρά τα ελάχιστα γιουχαΐσματα , οι λεβέντες Παπάδες δεν κάναν πίσω, δεν κιότεψαν παρά αγέρωχοι προχώρησαν μέχρι την κεντρική πλατεία επευφημούμενοι και χειροκροτούμενοι απ’ όλους όσους στα πρόσωπα τους έβλεπαν μια υπαρκτή Εκκλησία, μια Εκκλησία που μιλά στον Λαό Της κοιτώντας στον στα μάτια! Η περίπτωση της ομάδος των Ιερέων από την Αιγιαλεία, δεν ήταν η μοναδική, αφού μεμονωμένα πολλοί Ιερείς μαζί με τις οικογένειες τους, πήγαν κοντά στον λαό να εκφράσουν την συμπαράσταση τους και να πουν πως το έργο της Εκκλησίας, διαχρονικά, ήταν, είναι και θα είναι ,να στέκεται δίπλα στο λαό της ,στον κόσμο που ενίσχυσε όχι απλά με την παρουσία Της τόσα χρόνια, αλλά ενίοτε και με το αίμα Της!

Αν κάποιοι δεν θέλουν τους Παπάδες, είναι δικό τους πρόβλημα. Οι Παπάδες, οι Έλληνες Παπάδες, έμαθαν να ζουν για αυτόν τον λαό, μαζί με τον λαό. Δίνουν παιδιά και εγγόνια στην κοινωνία προσφέροντας θεληματικά την ζωή τους, ‘’ λύτρον αντί πολλών’’. Και εμείς οι Ιερομόναχοι, κάτι προσπαθούμε να προσθέσουμε με την παρουσία μας σ’αυτήν την κοινωνία, προσφέρουμε την ζωή μας στην Εκκλησία και πεθαίνουμε για την Εκκλησία. Για αυτό λέω Παπάδες, γιατί εμείς οι Παπάδες, μάθαμε από τα μικράτα χρόνια μας να ζούμε και να αναπνέουμε για τον ευλογημένο λαό που η Εκκλησία μας εμπιστεύθηκε να ποιμαίνουμε. Πώς θα ήταν δυνατόν στην περίπτωση αυτή ο Ιερός Κλήρος να μείνει απαθής; Είδα τον κόσμο που χειροκροτούσε βλέποντας το πανό που έγραφε: ‘’ Οι Ιερείς της Αιγιαλείας είμαστε μαζί σας’’. Ε! Δεν υπάρχει πιο μεγάλη χαρά από τούτη εδώ, να βλέπεις στον δρόμο παπάδες και λαό μαζί να αγωνιούν και ν’ αγωνίζονται.

Ακόμα λοιπόν και αν κάποιοι, ελάχιστοι, θέλησαν να εκφράσουν την δυσαρέσκεια τους με τα γιουχαϊτά τους το μόνο που κατάφεραν ήταν να καλυφτούν από τα χειροκροτήματα των υπολοίπων ! Να καταλάβει όλος ο κόσμος, πως οι Παπάδες, είναι κομμάτι δικό του, έβαλαν και αυτοί ‘’πλάτη’’ όπως ζητήθηκε τώρα απ’ όλο τον Ελληνικό λαό, με την μείωση της μισθοδοσίας τους όπως και των υπολοίπων και δεν διστάζουν ποτέ, το τιμημένο ράσο που φορούν να το κάνουν σημαία, γιατί αυτό είναι το ράσο για την Ελλάδα μας, ένα αθάνατο, ακατάλυτο και διαχρονικό σύμβολο που είναι τόσο μεγάλο ώστε να μπορεί να αγκαλιάσει όλο τον κόσμο. Επίσης η Εκκλησία, στήριξε ,στηρίζει και θα στηρίζει το λαό της σε όλες τις δύσκολες στιγμές του ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΨΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑΤΙ Ο ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ! Ας το καταλάβουν όλοι αυτό, όλοι όσοι νομίζουν πως με λαϊκισμό θα προσβάλουν την Εκκλησία, σαν τον ‘’έξυπνο’’ από την Κρήτη, που μόλις είδε τον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης μπροστά του, του φώναζε να πουλήσει το εγκόλπιο που φορούσε για να ταΐσει χιλιάδες κόσμου. Και καλά του έκανε ο Αρχιεπίσκοπος και ανέβηκε στο βήμα και του φώναξε:’’ Έλα να το πάρεις και πήγαινε να το πουλήσεις’’ αλλά αυτός, εξαφανίστηκε, ανώνυμος και μικρός μέσα στο πλήθος. Λες και αν πουλήσουμε όλοι μας τους σταυρούς και τα εγκόλπια θα σωθεί η Ελλάδα! Εδώ βγαίνουν Αρχιερείς και λένε πως και τα καντήλια αν χρειαστεί θα πουληθούν για το λαό- σάμπως δεν έγινε και αυτό όταν χρειάστηκε η Πατρίδα; - και έχεις μερικούς ανεγκέφαλους ,που νομίζουν πως οι Κληρικοί, παντός βαθμού είναι οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας… Αλλά και αν βρέθηκε ,ένας δυο, που δεν μπόρεσαν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, τους τακτοποίησε και ο Θεός και οι άνθρωποι. Τι πλέον θέλεις;

Σε αυτές τις περιπτώσεις ,το μόνο που μπορείς να σκεφθείς είναι το πόσο ευτυχισμένος είσαι με αυτό που κουβαλάς, που άλλοτε γίνεται σταυρός και άλλοτε δάφνινο στεφάνι, το ράσο που δηλώνει, αυτό που υπηρετείς με θυσιαστική αγάπη ,η οποία και ολοκληρώνεται στο πρόσωπο του άλλου. Αυτός, ο άλλος, έχει ανάγκη, στην ώρα της δυσκολίας και της αγωνίας του να αισθανθεί κοντά του την Εκκλησία. Σε τέτοιες στιγμές, εμείς, οι Παπάδες κάθε Ιερατικής Βαθμίδος αυτού του τόπου, δεν διστάζουμε να τρέξουμε κοντά στον άνθρωπο και να απλώσουμε το χέρι, όχι για να του ζητήσουμε ,αλλά για να του δώσουμε. Αυτές οι στιγμές, είναι οι πιο ωραίες της Ιεροσύνης μας, στιγμές που δεν μπορούν να αποτυπωθούν σε μια φωτογραφία, που δεν μπορούν να γίνουν γνωστές από ένα γεγονός, στιγμές κατά τις οποίες το τιμημένο ράσο μας, γίνεται σημαία….

Πηγή: amen.gr


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6867
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: "Όταν το ράσο, γίνεται σημαία...''

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Σεπ 03, 2012 5:54 pm

Γι αυτό οι υποστηρικτές αυτής της "προσκυνημένης" πολιτικής χτυπούν με τόση λύσσα το ράσο και την Εκκλησία, επειδή ξέρουν ότι όταν το ράσο γίνεται σημαία ο λαός ακολουθεί με ενθουσιασμό.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
ORTHODOXIA
Δημοσιεύσεις: 355
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:09 pm
Τοποθεσία: Ομάδα Διαχείρισης

Re: "Όταν το ράσο, γίνεται σημαία...''

Δημοσίευσηαπό ORTHODOXIA » Δευτ Σεπ 03, 2012 5:55 pm

Μεσογαίας Νικόλαος: "Όχι μόνο αγανάκτηση αλλά και επανάσταση"
Τρίτη, 07 Ιούνιος 2011 - Συντάχθηκε απο τον/την Αιμίλιος Πολυγένης

Εικόνα

«Θεωρώ ότι αυτή είναι η κατεξοχήν στιγμή που Εκκλησία πρέπει να βρίσκεται δίπλα στο λαό, Εκκλησία που σιωπά και απουσιάζει από την αγωνία του κόσμου αυτοαναιρείται», δήλωσε στη Romfea.gr πριν από λίγο ο Σεβ. Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος.

Επίσης, ο κ. Νικόλαος πρόσθεσε ότι «και δεν πρέπει να είναι κοντά στο κόσμο για να επιδεικνύει την παρουσία της, αλλά για να αποδεικνύει την σχέση της με τον λαό, να ομολογεί την διαφωνία της με το σύστημα που μας προδίδει και να φανερώνει την ετοιμότητα της. Να πάρει πρωτοβουλίες, και να αναλάβει ευθύνες».

«Είναι η μόνη που μπορεί να μεταμορφώσει την αγανάκτηση σε υγιή επανάσταση, η Εκκλησία συμπαθεί τους πονεμένους, κατανοεί τους αγανακτισμένους, αλλά προχωρεί με τους επαναστατημένους», πρόσθεσε χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Μεσογαίας.

Κλείνοντας ο κ. Νικόλαος, επεσήμανε: «Αυτό που χρειάζεται ο τόπος, δεν είναι μόνο η αγανάκτηση αλλά και η επανάσταση. Η αγανάκτηση βγάζει διαμαρτυρία, η επανάσταση δίνει ελπίδα ανατροπής, ανοίγει δρόμους στα αδιέξοδα».

Πηγή: romfea.gr



Άβαταρ μέλους
Anastasios68
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 3833
Εγγραφή: Πέμ Ιούλ 26, 2012 10:31 am
Τοποθεσία: Πεύκη
Επικοινωνία:

Re: "Όταν το ράσο, γίνεται σημαία...''

Δημοσίευσηαπό Anastasios68 » Δευτ Σεπ 03, 2012 5:55 pm

Τόσα χρόνια ο Λαός μας δέχεται λανθασμένη πληροφόρηση σε ότι αφορά την Εκκλησία. Διαρκώς ακούγωνται υπερ-πολυποίκιλες φωνές εναντίον της. Ποιον να πρωτοθυμηθώ από δήθεν "διανοούμενους" που εκτοξεύουν "τσιτάτα" που στερούνται οποιασδήποτε επιστημονικής βάσης και απόδειξης, μέχρι τους πολύχρωμους αιρετικούς που καταφθάνουν στην Ελλάδα για να μας..."μάθουν όσα δεν ξέρουμε για τον Κύριο".
Από όλα τα παραπάνω τίποτα δεν έμεινε. Όλα δοκιμάστηκαν και όλα απέτυχαν, όσο και αν οι υποστηρικτές τους δεν τα απαρνούνται (συχνά για ίδιον όφελος).
Παραμένει κάτι όμως ακλόνητο και οι ελπίδες μας πια είναι πάνω Της: η Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, δηλαδή η Ορθοδοξία.


«ὃς δ' ἂν εἲπῃ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ, ῥακά, ἒνοχος ἒσται τῷ συνεδρίῳ»
Κατά Ματθαῖον, Κεφ. 5, 22

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6867
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: "Όταν το ράσο, γίνεται σημαία...''

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Σεπ 03, 2012 5:55 pm

Όπως έχουμε πει πολλές φορές τα αίτια της παγκόσμιας και της ντόπιας οικονομικής κρίσης δεν είναι οικονομικά ή πολιτικά, αλλά καθαρά πνευματικά. Η φιλαυτία, η απληστία, η αδιαφορία για τον συνάνθρωπο, η εγκατάλειψη των αξιών και των ιδανικών οδήγησαν την πολιτική και την πατρίδα μας σ΄αυτό το χάλι.

Επομένως οι μόνιμες λύσεις για τα σημερινά προβλήματα μπορούν να προέλθουν μόνο από την Εκκλησία. Η Εκκλησία είναι η μόνη που μπορεί να επαναφέρει να ιδανικά και τις αξίες και να διορθώσει την κοινωνία διορθώνοντας ένα ένα τα μέλη της. Μόνο που ο δρόμος αυτός είναι μακρύς και δύσκολος και απαιτεί την προσωπική συναίνεση και τον αγώνα του καθενός από μας και όλων μαζί σαν σύνολο. Το τέλος ενός τέτοιου ανηφορικού δρόμου είναι βέβαιο, μας το εγγυάται ο ίδιος ο Χριστός, και η ανθρώπινη κοινωνία θα διορθωθεί και θ΄ αποκτήσει την προοπτική της Άνω Βασιλείας.

Όμως, δυστυχώς, όλ' αυτά δεν είναι κατανοητά, επειδή τα τελευταία χρόνια έχουμε μάθει να ζητάμε γρήγορα αποτελέσματα και συνήθως μετρήσιμα με υλικούς ή οικονομικούς ή πολιτικούς όρους. Η ανθρώπινη αλληλεγγύη, η τιμιότητα, η αξιοκρατία παρ΄ότι είναι απ΄όλους επιθυμητή δεν ακούγονται και πολλές προτάσεις για το πως μπορεί να εξασφαλιστεί από τα υπάρχοντα πολιτικά και οικονομικά συστήματα ή πως αποτιμάται με υλικούς ή οικονομικούς όρους.

Επομένως εμείς δεν έχουμε παρά να στραφούμε για τη λύση των προβλημάτων μας στη μόνη σταθερή αξία των τελευταίων 20 αιώνων, την Εκκλησία, και να ζητήσουμε πηγή έμπνευσης και καθοδήγησης, κι ας αφήσουμε όσους δεν καταλαβαίνουν να συνεχίσουν ν΄αναζητούν λύσεις μέσα στα θολά νερά.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
ORTHODOXIA
Δημοσιεύσεις: 355
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:09 pm
Τοποθεσία: Ομάδα Διαχείρισης

Re: "Όταν το ράσο, γίνεται σημαία...''

Δημοσίευσηαπό ORTHODOXIA » Δευτ Σεπ 03, 2012 5:56 pm

Αλεξανδρουπόλεως 'Ανθιμος: «Οι συγκεντρώσεις των "αγανακτισμένων" έχουν δίκαιες αφορμές»
Τετάρτη, 08 Ιούνιος 2011 - Συντάχθηκε απο τον/την Αιμίλιος Πολυγένης

Εικόνα

Στο Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων «Romfea.gr» μίλησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος, με αφορμή τις συγκεντρώσεις των «Αγανακτισμένων Πολιτών».

Ο κ. Άνθιμος μεταξύ άλλων τόνισε: «Οι συγκεντρώσεις των "αγανακτισμένων πολιτών" έχουν δίκαιες αφορμές και θα μπορούσαν να φέρουν σοβαρά αποτελέσματα, όμως, απουσιάζουν η ελπίδα και η μετάνοια. Ελπίδα που θα εδράζεται επάνω σε όραμα και σε ακλινή προσανατολισμό.

«Μετάνοια για όσα μέχρι τώρα πράξαμε, ιδιώτες, δημόσιοι υπάλληλοι, πολιτικοί. Η ελπίδα απαιτεί υπευθυνότητα και η μετάνοια διορθώνεται με "δουλειά". Ειδ' αλλως, το κίνημα θα " ξεφουσκώσει" και είναι κρίμα!», πρόσθεσε χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως.

Εν συνέχισε, ότι «οι μισθοί μας ήταν η προσωποποίηση της αδικίας. Αυτό ήταν αδύνατο να συνεχιστεί. Μας περιδίνιζε σε μανία πλουτισμού ή διασπαθίζονταν αλόγιστα».

«Η αδικία αυτή, ας μην συνεχιστεί με περικοπές που θα φέρουν εξαθλίωση και βία. Υπάρχουν τρόποι να εξοικονομηθούν χρήματα χωρίς να καταστρέψουμε αυτό που θέλουμε να διορθώσουμε», υπογράμμισε κλείνοντας.

Πηγή: romfea.gr



Άβαταρ μέλους
Georgios
Δημοσιεύσεις: 12
Εγγραφή: Πέμ Αύγ 02, 2012 1:14 pm

Re: "Όταν το ράσο, γίνεται σημαία...''

Δημοσίευσηαπό Georgios » Δευτ Σεπ 03, 2012 5:57 pm

Εικόνα

Εχθές βρέθηκα σε μια ομιλία που παρίστατο και ο καθηγούμενος της Ι.Μ.Βατοπαιδίου Α.Όρους, Γ.Εφραίμ. Παραθέτω ένα μόνο μέρος της ομιλίας του γέροντος,για να μην κουράσω, που απευθύνεται στους "αγανακτισμένους" και στους Έλληνες που υποφέρουν σήμερα γενικότερα.Όποιος ενδιαφέρεται να διαβάσει όλη την ομιλία παραθέτω το ανάλογο link κάτω από το κείμενο..

" ... Ουσιαστικά σήμερα δεν ζούμε κρίση των θεσμών, αλλά κρίση του ανθρωπίνου προσώπου σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας, της πολιτικής, της οικονομίας, της τέχνης, της επιστήμης, καθώς και σε κάθε μορφή διοίκησης. Δηλαδή η κρίση εντοπίζεται στο ανθρωπολογικό οντολογικό επίπεδο. Ο μεταμοντέρνος άνθρωπος έχει λησμονήσει ότι το οντολογικό του περιεχόμενο είναι θεοειδές. Δεν ζει εν μετανοία. Δεν αγωνίζεται για να αποκτήσει ενάρετη κατάσταση. Και κατά συνέπεια δεν θέλει να κάνει οικογένεια, δεν αντιλαμβάνεται την προσφορά του μοναχισμού, δεν αγαπά την πατρίδα του, δεν θέλει να κυβερνάται, αλλά και δεν μπορεί να κυβερνά σωστά.

Αυτές τις ημέρες παρατηρούμε το νέο φαινόμενο του «αγανακτησμένου πολίτη» αλλά και των απεργών διαδηλωτών. Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες μαζεύτηκαν στους δρόμους ως διαμαρτυρία για τα τεκταινόμενα στην χώρα μας. Πόσο ωφέλιμο θα ήταν, αν όλοι αυτοί οι άνθρωποι αντιλαμβάνονταν το πνεύμα της μετανοίας και προσεύχονταν μέσα στις εκκλησίες; Ο ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός δεν θα άλλαζε την τρέχουσα κατάσταση; Ο Θεός που δέχθηκε την μετάνοια και άκουσε τις προσευχές των Νινευιτών και η πόλη δεν καταστράφηκε –παρά το αρχικό του θέλημα– μπορεί να κάνει το ίδιο και σε κάθε περίπτωση.

Η Ελλάδα μας έχει περάσει και άλλες μεγάλες οικονομικές κρίσεις και οδυνηρές καταστάσεις πολέμων στο παρελθόν και άντεξε και επέζησε, γιατί υπήρχε ακόμη ορθή αντίληψη για τον θεσμικό ρόλο των προσώπων, που λειτουργούσαν ως αντισώματα. Χρειάζεται μετάνοια, μεγάλη μετάνοια, βαθιά μετάνοια με επίγνωση και ο Θεός δεν θα μας εγκαταλείψει.

Η οικονομική κρίση είναι απόρροια της θεσμικής και ουσιαστικά της ανθρωπολογικής κρίσεως. Πως ένας άνθρωπος με εμπαθή και σκοτισμένο νου, με ιδιοτελή συμφέροντα μπορεί να κάνει σωστή διαχείριση των υλικών αγαθών; Λέει ο προφήτης Δαβίδ, «πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ου ελαττωθήσονται παντός αγαθού» (Ψαλ. 33,11). Ποιοί ήταν αυτοί οι πλούσιοι που πείνασαν; Οι κακοί διαχειριστές του πλούτου, αυτοί που δεν ζούσαν εν μετανοία με την άσκηση των αρετών, αλλά με ιδιοτέλεια, με την ικανοποίηση όλων των φιληδόνων παθών τους. Και ποιοί είναι αυτοί που δεν θα στερηθούν από κανένα αγαθό; Αυτοί που επικαλούνται το όνομα του Κυρίου, αυτοί που ζουν εν μετανοία με την τήρηση των εντολών του Θεού.

Μας έλεγε ο μακάριος Γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, ότι στους δύσκολους χρόνους της κατοχής οι συνοδείες στο Άγιον Όρος που έκαναν τα πνευματικά τους, δεν χάθηκαν, δεν πείνασαν, σε αντίθεση με άλλες που είχαν πλούσια υλικά αγαθά και παραμελούσαν τα πνευματικά τους. Αυτό το πνεύμα παραλάβαμε και εμείς από τους Γεροντάδες μας και επιθυμούμε να το παραδώσουμε και στην επόμενη γενεά. Η προτεραιότητα, η επιμονή στα πνευματικά, στην άσκηση, στην κάθαρση της καρδίας με το φλογερό πνεύμα της μετανοίας, στην επιπόθηση και προσκόλληση στην αγάπη του Χριστού, στην λατρεία του ζώντος προσωπικού Θεού. Γι’ αυτό και σε αυτήν την δύσκολη περίοδο για την Μονή μας με δεσμευμένους τους λογαριασμούς για δυόμισι περίπου χρόνια, τίποτε δεν έλειψε στην Αδελφότητα. Η ιδιαίτερη πρόνοια της Παναγίας μας φροντίζει και για το παραμικρό. Η Αδελφότητα πληθαίνει, είναι ειρηνική, ενωμένη και αγαπημένη προς δόξαν Χριστού. ... "

http://www.pemptousia.com/2011/06/%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%B1-%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%83/



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6867
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: "Όταν το ράσο, γίνεται σημαία...''

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Δευτ Σεπ 03, 2012 5:58 pm

Γιώργο, έχω δημοσιεύσει ολόκληρη την ομιλία του Γέροντα στην κατηγορία Πνευματικά Μηνύματα.


Να ένας ακόμη Ιεράρχης που παίρνει θέση για την τρέχουσα δεινή κατάσταση της Πατρίδας μας:

Κισάμου Αμφιλόχιος: "Το κράτος φεύγει, η Εκκλησία μένει"
Πέμπτη, 16 Ιούνιος 2011 - Συντάχθηκε απο τον/την Μητροπολίτης Κισάμου Αμφιλόχιος

Εικόνα

Ξαφνιασμένοι από τα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας αναζητούμε, μάταια, την αιτία του κακού.

Ματαιοπονούμε γιατί αρνούμαστε να συνειδητοποιήσουμε ότι το κακό άρχισε από την πρωτεύουσα της παρακμής μας.

Η 'βασιλεύουσα', με χιτώνα κακοΰφαντο στη Δύση βρίσκεται υπό μερική κατοχή των αποκλήρων, που δεν έσπευσαν εδώ υποκινούμενοι από τις υποσχέσεις ενός νέου πορθητή για δηλώσεις και λάφυρα, αλλά από την ανάγκη να εξασφαλίσουν τον επιούσιο άρτο.

Δεν φτάνει αυτό. Ρημώνουν οι τόποι και τα χωριά μας. Κάποτε υπήρχαν Δημοτικά Σχολεία, έκλεισαν κι αυτά. Υπήρχε αστυνομικός σταθμός.

Έφυγε και μεταφέρθηκαν οι αρμοδιότητες στη γειτονική ή και σε πιο μακρινή πόλη.

Λειτουργούσε γραφείο των ΕΛΤΑ ή κάποια θυρίδα Τραπέζης. Πάνε, έφυγαν. Ο

'Καποδίστριας' και ο 'Καλλικράτης' κατήργησαν και τη βαθμίδα της κοινοτικής αυτοδιοίκησης που έδινε μια αίσθηση ζωντάνιας στις μικρές κοινωνίες.

Τώρα ταξιδεύει χιλιόμετρα ο κάτοικος του χωριού για να βρει το Δημαρχείο.

Όλα πωλούνται και υποτάσσονται στη λογική της λιτότητας. Το κράτος, λοιπόν, έφυγε από τα χωριά. Και τι έμεινε;.

Το κτύπημα της καμπάνας είναι το μόνο που έχει απομείνει σ’ αυτούς τους ανθρώπους για να μην απογοητευθούν τελείως και φύγουν.

Μόνον ο ιερέας. δάσκαλος και γιατρός μαζί. Παιδαγωγός και παρηγορητής. Παρών, δίπλα και μαζί τους στις πιο μεγάλες χαρές και στις πιο μεγάλες λύπες.

Στήριγμα, παρηγοριά, ηθική συμπαράσταση, πνευματική συμβουλή, κοινωνική διακονία. Κινδυνεύει να καταργηθεί και αυτός. Σταμάτησαν οι διορισμοί των ιερέων, ξεχνώντας οι αρμόδιοι ότι οι ιερείς δεν είναι απλοί δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά θρησκευτικοί λειτουργοί.

Ότι δεν επιτελούν απλά ένα πνευματικό, κοινωνικό, πολιτιστικό έργο, αλλά ότι σηκώνουν στους ώμους τους την ελπίδα και την παρηγοριά του κόσμου.

Τι θα απογίνουν τα χωριά και οι άνθρωποί μας;

Σ’ αυτή τη δύσκολη εποχή με την πολυσχιδή κρίση κινδυνεύει η κοινωνία μας να κυριευθεί από απελπισία και απαισιοδοξία.

Η πίστη στον Θεό και η συμπαράσταση του κλήρου μας, αυτών των απλοϊκών μα γνήσιων και αυθεντικών παπάδων μας, μπορούν να ρίξουν βάλσαμο στην ψυχή του λαού μας.

Αυτές τις ώρες, όπως σημειώνει και ένας φωτισμένος ιεράρχης, είναι η κατ’ εξοχήν στιγμή που η Εκκλησία πρέπει να βρίσκεται δίπλα στον λαό.

Εκκλησία που σιωπά και απουσιάζει από την αγωνία του κόσμου αυτοαναιρείται.

Όχι για να επιδεικνύει την παρουσία Της, αλλά για να αποδεικνύει τη σχέση Της με τον λαό, να ομολογεί τη διαφωνία της με το σύστημα που μας προδίδει και να φανερώνει την ετοιμότητά Της.

«Είναι η μόνη που μπορεί να μεταμορφώσει την αγανάκτηση σε υγιή επανάσταση. Η Εκκλησία συμπαθεί τους πονεμένους, κατανοεί τους αγανακτισμένους, αλλά προχωρεί με τους επαναστατημένους. Η αγανάκτηση βγάζει διαμαρτυρία, η επανάσταση δίνει ελπίδα ανατροπής, ανοίγει δρόμους στα αδιέξοδα».

Είναι καιρός να διερωτηθούμε: Μήπως υπάρχουν πράγματα που δεν πωλούνται;

Πηγή: romfea.gr


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Georgios
Δημοσιεύσεις: 12
Εγγραφή: Πέμ Αύγ 02, 2012 1:14 pm

Re: "Όταν το ράσο, γίνεται σημαία...''

Δημοσίευσηαπό Georgios » Δευτ Σεπ 03, 2012 5:59 pm

το φοβόμουν αυτό..
αν το κρίνεται περιττό παρακαλώ αφαιρέστε το παραπάνω σχόλιο..




Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 7 και 0 επισκέπτες

cron