Εκτροπή του οικογενειακού θεσμού το σύμφωνο συμβίωσης

Γενικότερα θέματα που αφορούν την Ορθοδοξία και το Χριστιανισμό.

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
Achilleas
Δημοσιεύσεις: 2082
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 7:09 pm

Εκτροπή του οικογενειακού θεσμού το σύμφωνο συμβίωσης

Δημοσίευσηαπό Achilleas » Τετ Δεκ 11, 2013 9:15 pm

ΔΙΣ: «Εκτροπή του οικογενειακού θεσμού το σύμφωνο συμβίωσης»
του Αντώνη Τριανταφύλλου
11 Δεκεμβρίου 2013, 14:43

Εικόνα

Αρνητική θέση για την προωθούμενη νομοθετική πρωτοβουλία καθιέρωσης του συμφώνου συμβίωσης και στην Ελλάδα έλαβε η Εκκλησία της Ελλάδος μέσω της ΔΙΣ. Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος στην ανακοίνωσή της για την τρίτη συνεδρίασή της τον μήνα Δεκέμβριο καταθέτει την κοινή της αγωνία για το παρόν και το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας, σημειώνοντας ότι καθημερινά το ανθρώπινο πρόσωπο περιφρονείται και ο ιερός του χαρακτήρας υποτιμάται, ενώ απαξιώνεται κάθε ευγενής προοπτική του. «Ό,τι αποϊεροποιείται, ευτελίζεται. Και ο,τι ευτελίζεται, πωλείται πιο εύκολα στην αγορά» αναφέρει χαρακτηριστικά το ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου.

Η ΔΙΣ κάνει λόγο για «εκτροπές του οικογενειακού θεσμού που μεταμφιέσθηκαν σε εναλλακτικές μορφές οικογένειας, όπως το κυοφορούμενο σύμφωνο συμβίωσης». Η Ιερά Σύνοδος εκτιμά ότι πλέον «η οικογένεια δεν θεωρείται πια "μικρή Εκκλησία", αλλά μετατρέπεται σε απλό σύμφωνο συμβίωσης. Με αυτό τον τρόπο, όμως, επιβεβαιώνεται ακόμη μια φορά η αποτυχία των ανθρωπίνων σχέσεων. Αυτή η ανθρώπινη σχέση προϋποθέτει την αγάπη. Χωρίς την αγάπη, με όσα επιχρίσματα και αν καλλωπισθεί η σχέση, δεν έχεις τίποτα».

Τέλος, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος υπογραμμίζει ότι «η Εκκλησία μας καλείται να διαμορφώσει τη μαρτυρία της, καθώς και την ποιμαντική αντιμετώπιση όλων των νέων εναλλακτικών σχημάτων του ιδιωτικού βίου της εποχής μας, που αντιστρατεύονται την παραδοσιακή οικογένεια ενώ περιφρονούν τη διδασκαλία Της, η οποία σκοπό έχει την ενδυνάμωση των μελών της στη έμπονη πορεία τους προς τη Βασιλεία του Θεού, λαμβάνοντας σοβαρά υπ ὄψιν Της όλα τα φαινόμενα που αλλοιώνουν τον οικογενειακό βίο».

http://www.amen.gr


Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην.

Άβαταρ μέλους
Achilleas
Δημοσιεύσεις: 2082
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 7:09 pm

Βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ υπέρ συμφώνου συμβίωσης

Δημοσίευσηαπό Achilleas » Τρί Δεκ 17, 2013 11:28 pm

Βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ υπέρ συμφώνου συμβίωσης για ομόφυλους

Εικόνα

Την υποχρέωση της ελληνικής κυβέρνησης να συμμορφωθεί με την πρόσφατη καταδικαστική για την Ελλάδα απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για το σύμφωνο συμβίωσης και να συμπεριλάβει σε αυτό και τα ομόφυλα ζευγάρια, υπογράμμισαν σε σημερινή συνέντευξη Τύπου η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ.

Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βασιλική Κατριβάνου αναφέρθηκε στο σχέδιο νόμου και την τροπολογία που έχει καταθέσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για ένα διευρυμένο σύμφωνο συμβίωσης, ώστε να συμπεριληφθούν σε αυτό τα ομόφυλα ζευγάρια και να υπάρχουν ασφαλιστικά, κληρονομικά, οικονομικά, περιουσιακά και εργασιακά δικαιώματα γι’ αυτά. “Το να συμπεριλαμβάνονται τα ομόφυλα ζευγάρια στο σύμφωνο συμβίωσης είναι για εμάς στοιχειώδες θέμα ισονομία και δημοκρατίας και ενισχύει το αίσθημα κοινωνικής συνοχής για όλους. Είναι βασικό αστικό δικαίωμα, οι ομόφυλοι να παντρεύονται και να υιοθετούν παιδιά”, επεσήμανε, και πρόσθεσε: “Το σύμφωνο συμβίωσης θα είναι μια σημαντική νίκη, που θα αλλάξει τους όρους του διαλόγου στην ελληνική κοινωνία όσον αφορά τα στερεότυπα και τους αποκλεισμούς”.

Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Κώστας Τριαντάφυλλος παρατήρησε ότι η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου βάζει στην πολιτική συζήτηση ένα θέμα που μέχρι τώρα δεν ήταν κεντρικό ζήτημα, ενώ η Βουλή για πρώτη φορά στην ιστορία της προχωρά, έπειτα από πρόταση 17 βουλευτών, στη σύσταση μόνιμης ειδικής επιτροπής που θα βλέπει πώς εναρμονίζεται η εθνική νομοθεσία στη Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και στη σχετική νομολογία. Ο ίδιος επεσήμανε ότι γίνεται προσπάθεια ώστε το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο να περιλαμβάνει στον λόγο του μίσους και τις περιπτώσεις σεξουαλικού προσανατολισμού και τις διαφορετικές ταυτότητες φύλου.

Αναφερόμενη σε σχετικά σχέδια νόμου για τις αλλαγές στο σύμφωνο συμβίωσης που έχουν καταθέσει τόσο η ΔΗΜΑΡ, όσο και το ΠΑΣΟΚ, η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Μαρία Γιαννακάκη παραδέχθηκε ότι η πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ είναι πληρέστερη, “και όταν έρθει προς συζήτηση νομίζω ότι θα πρέπει να στηριχθεί γιατί σ’ αυτά τα θέματα δεν μπορούν να υπάρχουν κομματικές γραμμές”.

Η κ. Γιαννακάκη παραδέχθηκε, εξάλλου, ότι στη ΔΗΜΑΡ, όπως και σε άλλα κόμματα, δεν υπάρχει ομοφωνία γύρω από το θέμα της τεκνοθεσίας για τα ομόφυλα ζευγάρια. “Είναι ένα σημείο που προκαλεί τριγμούς και σκεφτήκαμε ότι σε μια πρόκληση ονομαστικής ψηφοφορίας θα περνούσε πολύ πιο εύκολα ως πρώτο βήμα το σύμφωνο συμβίωσης”.

“Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει, εκτός από την αποζημίωση των ομόφυλων ζευγαριών που προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, να αλλάξει τον νόμο για το σύμφωνο συμβίωσης, γιατί κινδυνεύει ως και με αποπομπή από το Συμβούλιο της Ευρώπης”, εξήγησε από την πλευρά του ο γενικός γραμματέας της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Βαγγέλης Μάλλιος, ο οποίος εκπροσώπησε νομικά μαζί με τον συνταγματολόγο Νίκο Αλιβιζάτο τα τέσσερα ομόφυλα ζευγάρια που προσέφυγαν κατά της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. “Όλοι έχουμε τα ίδια θεμελιώδη δικαιώματα. Η ελληνική Πολιτεία οφείλει να παρέμβει ρυθμιστικά και να μην αρνείται ένα θεμελιώδες δικαίωμα των ατόμων διαφορετικού σεξουαλικού προσανατολισμού, το δικαίωμα να διαμορφώσουν οι ίδιοι την κοινή τους ζωή”, πρόσθεσε ο κ. Μάλλιος.

[ΣΧΟΛΙΟ ΚΑΤΑΝΥΞΗΣ:
ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΝΑ ΜΗΝ ΨΗΦΗΣΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ, ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ - ΠΡΟΑΓΩΓΟΥΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΩΜΑΛΙΑΣ.]


Πηγή: http://katanixis.blogspot.gr


Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Εκτροπή του οικογενειακού θεσμού το σύμφωνο συμβίωσης

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Τετ Δεκ 18, 2013 10:38 pm

Όπως αναφέρει η απόφαση της ΔΙΣ και μόνο η ύπαρξη του σύμφωνου συμβίωσης είναι ένας επικίνδυνος εκφυλισμός του Γάμου, που μαζί με τον πολιτικό γάμο οδηγούν στην ευρύτερη καθιέρωση των ελεύθερων σχέσεων και της παλλακείας ως αποδεκτών υποκατάστατων του Μυστηρίου του Γάμου.

Το Μυστήριο του Γάμου είναι για μας τους Χριστιανούς, ο μόνος τρόπος να ενωθούν ένας άνδρας και μια γυναίκα ενώπιον Θεού και ανθρώπων σε ένα ευλογημένο ανδρόγυνο, για τη δημιουργία μιας νέας οικογένειας με παιδιά ή χωρίς (αν δεν δώσει ο Θεός).

Ο ευτελισμός του γάμου με την καθιέρωση του πολιτικού γάμου, ολοκληρώθηκε με την εφεύρεση του σύμφωνου συμβίωσης, όπου δεν υπάρχει πια ούτε η ψευδαίσθηση της τελετής ενώπιον των ανθρώπων.

Προσωπικά το βάθος της κατάντιας, με την νομιμοποίηση του συμφώνου συμβίωσης για τους ομοφυλόφιλους, θα με άφηνε παγερά αδιάφορο, αν δεν το θεωρούσα σαν δούρειο ίππο για την σύντομη καθιέρωση και του πολιτικού γάμου για ομοφυλόφιλους.

Μου κάνει εξαιρετική εντύπωση η προσπάθεια που καταβάλουν οι ομοφυλόφιλοι να νομιμοποιήσουν με κάθε τρόπο το πάθος τους. Εάν είναι τόσο σίγουροι ότι αυτό που κάνουν είναι σωστό, γιατί ζητούν απεγνωσμένο συγχωροχάρτι και αποδοχή από την κοινωνία, με όποιο τρόπο μπορούν; Είναι βέβαιο, ότι προσπαθούν με τον τρόπο αυτό να σιγάσουν τη φωνή της συνειδήσεως, που βοά μέσα τους ότι αυτό που κάνουν είναι διαστροφή και ντροπή τουλάχιστον ενώπιον των ανθρώπων, αφού Θεό οι περισσότεροι δεν παραδέχονται.

Τι να πω και για τους λαϊκιστές πολιτικούς, που τάχα για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παραβλέπουν ανερυθρίαστα την τεράστια ζημιά που κάνει στην δομή και τη σταθερότητα της κοινωνίας η σταδιακή απαξίωση του Γάμου και η αντικατάστασή του από φτηνά ή και εκφυλισμένα υποκατάστατα. Με τον τρόπο αυτό δεν υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, βάζουν μια ακόμη βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Achilleas
Δημοσιεύσεις: 2082
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 7:09 pm

Re: Εκτροπή του οικογενειακού θεσμού το σύμφωνο συμβίωσης

Δημοσίευσηαπό Achilleas » Πέμ Δεκ 19, 2013 12:38 am

Μας λένε ότι η ομοφυλοφυλία είναι στη ζωή μια πραγματικότης στην κοινωνία. Βεβαίως είναι μία πραγματικότης. Και η κλοπή, ο βιασμός, η κτηνοβασία, η παιδεραστία, η δολοφονία, η απάτη και πολλά άλλα αδικήματα είναι πραγματικότητες. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τα αναγνωρίσουμε και να τα δικαιώσουμε? Η ομοφυλοφυλία είναι μία πράξη ενάντια στη φύση και κατ' επέκταση του Θεού. Είναι αμάρτημα. Ο Θεός έπλασε τον άνδρα και τη γυναίκα. Δεν υπάρχει άλλο γένος. Η ομοφυλοφυλική πράξη δεν είναι μόνο πράξη ενάντια στη φύση αλλά και αντικοινωνική. Και το κυριώτερο, είναι μία ασθένεια, σύμφωνα με τα συγγράματα επιφανών ψυχιάτρων και ιατροδικαστών. Πέραν της Ορθοδόξου Εκκλησίας όλα τα άλλα δόγματα και οι άλλες θρησκείες καταδικάζουν και τιμωρούν κάποιες από αυτές την πράξη της ομοφυλοφιλίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι μουσουλμάνοι (που ο κύριος Χρυσοχοΐδης ανυπομονεί να τους κάνει τζαμί) τιμωρούν την ομοφυλοφυλία με θάνατο!


Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην.

Άβαταρ μέλους
Φωτεινή
Δημοσιεύσεις: 2060
Εγγραφή: Παρ Νοέμ 29, 2013 9:01 am
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Re: Εκτροπή του οικογενειακού θεσμού το σύμφωνο συμβίωσης

Δημοσίευσηαπό Φωτεινή » Πέμ Δεκ 19, 2013 8:19 am

Σε μια συζήτηση που είχα κάποτε με μια ιατρό,μου είχε πει κι αυτή πως στα βιβλία της Ιατρικής λέει πως η ομοφυλοφιλία δεν θεωρείται φυσιολογική.Αυτό μάλλον δεν το γνωρίζουν οι πολιτικοί ή δεν θέλουν να το γνωρίζουν!Και με το πρόσχημα τα ανθρώπινα δικαιώματα και την πίεσή τους από την Ευρώπη,θέλουν να περάσουν το σύμφωνο συμβίωσης.Αν είχαν Θεό μέσα τους αυτά δεν θα γινόταν!Εγώ πιστεύω επιπλέον,ότι υποστηρίζοντας όλο αυτό,θέλουν να κερδίσουν ψήφους από τη συγκεκριμένη ομάδα της κοινωνίας!Ο Θεός να βάλει το χέρι Του!!!


Μη φοβάσαι, μόνο πίστευε.
Μάρκος ε' 36

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Εκτροπή του οικογενειακού θεσμού το σύμφωνο συμβίωσης

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Πέμ Δεκ 19, 2013 9:56 am

Η Εκκλησία της Ελλάδος για οικογένεια και σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης
Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 18 Δεκεμβρίου 2013 - Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr

Εικόνα

Έγκύκλιο σημείωμα εξέδωσε πριν από λίγο η Εκκλησία της Έλλαδος, όπου κάνει έκκληση στον λαό να διαφυλάξει της αρχές της οικογενείας και του γάμου.

Επίσης η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος εκφράζει την έντονη αντίδρασή της, για το λεγόμενο "σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης" τονίζοντας ότι πρόκειται για εναλλακτική μορφή μόνιμης συμβίωσης και όχι για μορφή "χαλαρού" γάμου.

Ακολουθεί αναλυτικά η εγκύκλιος "ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ":

Τέκνα ἐν Κυρίω ἀγαπητά,

Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας συνῆλθε τόν παρελθόντα Ὀκτώβριο ἐν μέσῳ καί πάλι ποικίλων κοινωνικῶν καί οἰκονομικῶν προβλημάτων, σέ μία καμπή κρίσιμων ἀνακατατάξεων. Ὡς κοινωνία, καλούμαστε νά ὑπερβοῦμε σύνθετα προσκόμματα καί σοβαρές παθογένειες καί στρεβλώσεις.

Ὡς Ἐκκλησία, καταθέτουμε τήν κοινή μας ἀγωνία γιά τό παρόν καί τό μέλλον τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας καί ἀναλογιζόμαστε τίς εὐθύνες μας καί τίς δυνατότητες ἐκπληρώσεως τῆς ἀποστολῆς μας σέ στιγμές φθορᾶς καί εὐτελισμοῦ τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, ὑποτιμήσεως τοῦ ἱεροῦ χαρακτήρα του καί ἀπαξιώσεως οὐσιωδῶν πνευματικῶν ἀξόνων τοῦ κοινοῦ μας βίου.

Καί ἐνῶ ἡ κοινωνία νοσεῖ βαθύτατα, τό βασικό της κύτταρο, ἡ οἰκογένεια, ἀργά ἀλλά σταθερά, ἀλλοιώνεται καί διαλύεται.

Δέν γίνεται ὅμως νά μᾶς διαφεύγει τό γεγονός ὅτι ὁ θεσμός τῆς οἰκογένειας ἀποτελεῖ διαχρονικά τό πιό ἐγγυημένο καί ἀσφαλέστερο κοινωνικό πλαίσιο γιά τήν ὀρθή διαπαιδαγώγηση καί τήν ἀγωγή τῶν νέων μελῶν τῆς κοινωνίας μας.

Ἡ οἰκογένεια διαπλάθει τίς παιδικές ψυχές «ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου» καί προετοιμάζει τά ἐνεργά μέλη τῆς κοινωνίας, τούς ἀνθρώπους ὅλων τῶν ἐπαγγελμάτων, τούς κάθε εἴδους ἡγέτες ἑνός τόπου.

Ἀποτελεῖ κοινό τόπο ἡ διαπίστωση ὅτι στίς μέρες μας ὁ οἰκογενειακός θεσμός δοκιμάζεται δεινά καί πλήττεται, καθημερινά καί συχνά ἀθέατα, ἀπό πολλές ἐκπτώσεις καί στρεβλώσεις.

Κάθε ἐκτροπή ἀπό τήν ὑγιῆ πορεία τῆς οἰκογένειας ὁδηγεῖ σέ διάφορες ἀλλοιώσεις. Βεβαίως, ὁ κίνδυνος νά ἐκπέσει ἡ οἰκογενειακή συμβίωση σέ γυμνή σύμβαση ὑπῆρχε καί σέ παλαιότερες ἐποχές.

Σήμερα ὅμως, ὅλοι ἀναφέρονται κυρίως καί κατ’ ἐξοχήν στά ἀτομικά δικαιώματά τους καί λησμονοῦν τίς ὑποχρεώσεις τους. Ἡ ἴδια ἡ ἔννοια τοῦ φύλου ἤδη θεωρεῖται μεταβλητή καί ἐπαμφοτερίζουσα.

Ἡ ἱκανότητα νά διακρίνει κανείς τήν ἱερότητα τῆς ἑνώσεως τῶν δύο φύλων στόν σύγχρονο κόσμο μοιάζει νά χάνεται βαθμηδόν.

Γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, βεβαίως, ὁ γάμος δέν ἐγκαθιδρύει μόνο μία κοινή καί ἐμπειρική πορεία πρός τή θέωση καί τόν μεταμορφωμένο κόσμο τοῦ Θεοῦ• ἐγγυᾶται, μέ τήν γέννηση καί τήν ἀνατροφή τῶν τέκνων, ὄχι ἁπλῶς τή βιολογική ἐπέκταση τῆς ἀνθρωπότητας, ἀλλά κυρίως τήν πνευματική διαιώνιση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου.

Ὁ γάμος καί ἡ οἰκογένεια καθιστᾶ, συνεπῶς, τόν ἄνθρωπο συνδημιουργό τοῦ Θεοῦ καί τόν ἐπιφορτίζει μέ τή μεγαλύτερη εὐθύνη ἀπό ὅλες, τήν εὐθύνη ἔναντι τῶν παιδιῶν μας.

Ὁ ἱερός Χρυσόστομος προτρέπει τόν ἀκροατή του μέ τά ἀκόλουθα λόγια: «Ἐκκλησίαν ποίησόν σου τήν οἰκίαν· καί γάρ ὑπεύθυνος εἶ καί τῆς τῶν παιδίων σωτηρίας»· δηλαδή: «Κάνε τό σπίτι σου ἐκκλησία· γιατί εἶσαι ὑπεύθυνος καί γιά τή σωτηρία τῶν παιδιῶν σου».

Μέ τά λόγια τοῦ Ἀποστόλου Παύλου (Ἐφ 5, 32), τό μυστήριο τοῦ Γάμου «μέγα ἐστίν», «εἰς Χριστόν καί εἰς τήν ἐκκλησίαν». Κάθε οἰκογένεια διατηρεῖ μίαν ἱερή, μοναδική καί ἀνεπανάληπτη ἀξία, ἐφ’ ὅσον εἰκονίζει τό μυστήριο πού συνέχει καί συγκροτεῖ τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

Τοῦτο ὅμως σημαίνει ὅτι δέν μπορεῖ κανείς νά τήν ὑποβαθμίζει ἤ ἀκόμη καί νά τήν ὑποκαθιστᾶ. Μπροστά στή σύγχρονη καί πολυποίκιλη κρίση καί ἀγωνία τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, «ἐν ἡμέραις πονηραῖς, ἐν αἷς ἡ τῶν πολλῶν ἀγάπη ἐψύγη», ἡ χριστιανική ἀνασυγκρότηση τοῦ θεοΐδρυτου θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας μπορεῖ νά ἀποτελέσει τό καλύτερο φάρμακο σέ ὁποιαδήποτε διαβρωτική κατάσταση.

Χρειάζεται ὅμως νά μαρτυρήσουμε καί νά ἐπαναδιατυπώσουμε τή βαρύτατη ἀλλά σώζουσα, ζωοποιοῦσα καί λυτρωτική ἀλήθεια, ἡ ὁποία προκύπτει ἀπό κάθε σωστά δομημένη οἰκογένεια, ἀπό κάθε κατ’ οἶκον Ἐκκλησία.

Οἱ «ἐκτροπές τοῦ οἰκογενειακοῦ θεσμοῦ» ἤ οἱ ἀναδυόμενες «ἐναλλακτικές μορφές οἰκογένειας» στή σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα συνιστοῦν φαινόμενα πού ἀποδεικνύουν τήν ἐκκοσμίκευση καί τόν ἀποχριστιανισμό τῶν σύγχρονων δυτικῶν κοινωνιῶν –κοινωνιῶν καί λαῶν, ἐν τούτοις, μέ πλούσιο χριστιανικό παρελθόν.

Αὐτό, ἐν πολλοῖς, ἰσχύει καί γιά τήν ἑλληνική κοινωνία. Ἀπαιτεῖται, συνεπῶς, προβληματισμός καί μελέτη σοβαρή γιά τή διαφύλαξη καί τήν προκοπή τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ θεσμοῦ, τόν ὁποῖον ὀρθά ὀνομάζουμε καί «μικρή Ἐκκλησία».

Ἄλλωστε, καί αὐτό πού θεωρεῖται ὡς «κρίση» μπορεῖ τελικά, ἄν τό θελήσουμε, νά γίνει εὐκαιρία γιά ἀνασυγκρότηση. Νά σημάνει τήν κατάρρευση καί τό τέλος τοῦ παλαιοῦ τρόπου ζωῆς καί τήν ἀρχή μιᾶς νέας δημιουργίας ἐν Χριστῷ, τῆς ἀναπλάσεως τοῦ πεπτωκότος κόσμου.

Ὁ ὑλιστικός καί μηδενιστικός τρόπος ζωῆς, ἡ ἔκλειψη ἐκκλησιαστικοῦ ἤθους καί ἀληθινῆς ἀγάπης, τά νέα ἐργασιακά καί οἰκονομικά δεδομένα, οἱ ἀλλαγές τῶν ρόλων καί ἄλλοι ἐνδεχομένως παράγοντες, ἀλλοίωσαν καί «σμίκρυναν» τήν οἰκογένεια.

Ὁ μυστηριακός χαρακτήρας της, ἡ ὑπερβατική της ἀναφορά «εἰς Χριστόν καί εἰς τήν Ἐκκλησίαν», μοιάζει νά ἀτονεῖ ἤ νά μήν ὑφίσταται γιά πολλούς συνανθρώπους μας.

Ὅλοι αὐτοί οἱ λόγοι, ἴσως καί ἄλλοι, συνετέλεσαν στήν ἐμφάνιση μορφῶν γάμου καί ὀργάνωσης τοῦ οἰκογενειακοῦ βίου, οἱ ὁποῖοι, ὑπό τό φῶς τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας, θεωροῦνται ἐκτροπές τῆς οἰκογένειας καί, κατά τή σύγχρονη ἐκκοσμικευμένη ἀντίληψη, ἐναλλακτικές μορφές της.

Πρόκειται γιά τόν πολιτικό γάμο, τή μονογονεϊκή οἰκογένεια, τήν ἐλεύθερη συμβίωση καί τόν λεγόμενο γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων.

Κατά τήν πρόσφατη θέσπισή του, τό λεγόμενο Σύμφωνο ἐλεύθερης συμβίωσης ἀποτελεῖ καθεστώς διαφορετικό ἀπό τόν γάμο: πρόκειται γιά ἐναλλακτική μορφή μόνιμης συμβίωσης καί ὄχι γιά μορφή «χαλαρού» γάμου.

Κατά τή νομική προσέγγιση, ἐπιχειρεῖται νά ρυθμιστεῖ νομοθετικά ἕνα ὑπαρκτό κοινωνικό φαινόμενο, δηλαδή ἡ γέννηση παιδιῶν ἐκτός γάμου, οἱ μονογονεϊκές οἰκογένειες, πού συνεχῶς αὐξάνονται, καί οἱ ἀπροστάτευτες γυναῖκες ἀπό τή μακροχρόνια πολλές φορές ἐλεύθερη συμβίωση.

Ἀναμφίβολα, στήν κατηγορία αὐτή θά βρεθοῦν καί πολίτες πού εἶναι βαπτισμένοι ὀρθόδοξοι χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι ὅμως εἴτε δέν γνωρίζουν εἴτε ἐμφοροῦνται ἀπό ἰδέες καί ἀντιλήψεις ξένες καί ἀντίθετες πρός τή διδασκαλία, τήν παράδοση καί τό ἦθος τῆς Ἐκκλησίας.

Ὡστόσο, τό συγκεκριμένο σχῆμα συμβίωσης, νομοθετικά πλέον κατοχυρωμένο, μπορεῖ νά ἐπηρεάσει ἀρνητικά τή χριστιανική ἀντίληψη περί γάμου καί οἰκογένειας τῆς σύγχρονης ἑλληνικῆς κοινωνίας.

Ὁρισμένα μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ἐκεῖνα πού γιά διάφορους λόγους, ἐπιπόλαια κι ἀβασάνιστα, θά ἐπιλέξουν γιά κάποιο διάστημα ἤ καί μονίμως τόν συγκεκριμένο τρόπο ἐλεύθερης συμβίωσης, πρόκειται νά ἀρνηθοῦν τήν ἐκκλησιαστική ἱερολογία τῆς συζυγίας τους.

Ἡ Ἐκκλησία μελετᾶ εἰς βάθος τά φαινόμενα αὐτά καί μέ τή συμβολή στελεχῶν της, κληρικῶν καί λαϊκῶν, μέ ἐξειδικευμένες γνώσεις καί θεολογική συγκρότηση, διαμορφώνει τήν ἐκκλησιαστική μαρτυρία της, καθώς καί τήν ποιμαντική ἀντιμετώπιση ὅλων αὐτῶν τῶν νέων ἐναλλακτικῶν πρός τή συμβατική οἰκογένεια σχημάτων ὀργάνωσης τοῦ ἰδιωτικοῦ βίου στήν ἐποχή μας.

Στήν περίπτωση τῆς ἐλεύθερης συμβίωσης, βιώνουμε πλέον τή βαθιά θεολογική καί κοινωνική ἀλλοίωση τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας. Ἡ οἰκογένεια δέν θεωρεῖται πλέον «μικρή Ἐκκλησία», ἀλλά ἁπλή συμβίωση τοῦ ἑνός μέ τόν ἄλλον.

Ἡ ἱερολογία τοῦ Γάμου δίνει τήν ἐντύπωση βαρύτατης δέσμευσης καί φαντάζει σάν ἀναχρονιστικό γεγονός, σάν πράξη πού δέν ἔχει νόημα, ἐν τέλει ἁπλῶς σάν μία φολκλορική τελετή.

Δέν ἐκφράζει γιά ἐκείνους τίποτε τό ὑπαρξιακό οὔτε ἐνέχει ἐσχατολογικές ἤ ἄλλες μεταφυσικές προσδοκίες.

Ἡ αὔξηση τῶν διαζυγίων, ἀξιοπρόσεκτη στίς μέρες μας, ἀποκαλύπτει τήν ἐπιπολαιότητα τῶν σημερινῶν ἀνθρώπων καί τή ρηχότητα τῶν αἰσθημάτων σέ σχέση μέ τούς παλαιοτέρους, οἱ ὁποῖοι, ἀσφαλῶς δέν ἦταν τέλειοι, ὅμως οἱ γάμοι τους διαρκοῦσαν μιά ζωή.

Παρατηρεῖται ἐπίσης στήν ἐποχή μας τό φαινόμενο οἱ ἄνθρωποι δύσκολα νά ἀποφασίζουν νά προχωρήσουν σέ γάμο, συνεπῶς καί στή δημιουργία οἰκογένειας, ὄχι μόνον ἐξ αἰτίας ἀντικειμενικῶν δυσκολιῶν, τῆς οἰκονομικῆς κρίσης, τῆς ἀνεργίας καί τῆς δυσκολίας νά ἐνταχθοῦν στήν ἀγορά ἐργασίας, ἀλλά καί γιά ἄλλους δευτερεύοντες λόγους.

Παρά τήν κρίση τῶν μορφῶν τοῦ σύγχρονου κοινωνικοῦ βίου, ὁ κόσμος πάντοτε θά προσδοκᾶ ἀπό τήν οἰκογένεια καλούς καί καλλιεργημένους ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι θά τοῦ προσφέρουν τήν καλή καί δημιουργική του «ἀλλοίωση».

Σέ αὐτήν τήν ἀγωνιώδη προσδοκία τῆς ἐποχῆς, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἐκφράζει δημοσίως τή θεολογική της μαρτυρία καί συγχρόνως τήν συχνά ἀθέατη καί ἀθόρυβη ποιμαντική της διακονία καί προσφορά.

Σέ αὐτό τό πλαίσιο, ἡ ἐπαναθεώρηση τῆς οἰκογένειας, ἡ ὁποία εἶναι ἀπολύτως ἀναγκαία γιά τήν κατά Χριστόν ζύμωση τῆς κοινωνίας καί τήν ἐπί τά βελτίω ἀλλαγή, δέν σημαίνει τίποτε ἄλλο παρά τόν ἐκ νέου «ἐκκλησιασμό» της καί τήν ἐπανασύνδεσή της μέ τήν εὐχαριστιακή ἐμπειρία τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας.

Ἡ «μικρά Ἐκκλησία», ὅπως ὀνομάζει τήν οἰκογένεια ὁ ἱερός Χρυσόστομος, καλεῖται νά διευρυνθεῖ βιωματικά καί ὑπαρξιακά στίς διαστάσεις τῆς μεγάλης Ἐκκλησίας.

Ἀπαραίτητες εἶναι ἀκόμη τόσο ἡ πνευματική προετοιμασία τῶν νέων ζευγῶν στήν πορεία τους πρός τόν γάμο, ὅσο καί ἡ διαρκής στήριξή τους στήν οἰκοδόμηση τῆς μικρῆς τους Ἐκκλησίας, ὥστε νά μήν αἰσθάνονται ἐγκαταλελειμμένα ἀποκλειστικά στίς δικές τους δυνάμεις.

Ἡ ἀποστολή καί ἡ προσφορά τῆς Ἐκκλησίας πρός τήν κατεύθυνση αὐτή εἶναι ἡ δημόσια, μετά παρρησίας καί πρός κάθε κατεύθυνση κατάθεση τῆς μαρτυρίας της γιά ὅλον τον κόσμο, χωρίς διακρίσεις φύλου, ἡλικίας, κοινωνικῆς θέσης, ἐθνότητας ἤ πίστης, περί τοῦ νοήματος τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς καί τῆς ὑπερβάσεως τῆς φθορᾶς καί τοῦ θανάτου• περί τῆς δυνάμεως τῆς πίστεως στόν Χριστό• περί τῆς οἰκογενείας ὡς εὐλογημένης μορφῆς κοινωνίας προσώπων, ὄχι ὡς αὐτοαναφορικῆς ἑνώσεως ἀτόμων, καί ἡ παντοειδής στήριξη καί ὑπεράσπισή της.

Κάθε οἰκογένεια εἶναι ἀληθινά μία «μικρή ἐκκλησία» καί, ἑπομένως, ἀποτελεῖ πρόγευση καί δρόμο πρός τό μυστήριο τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ὁ Χριστός εἶναι ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας (Μτ 9, 15· 25, 1 κ.ἕ· Μκ 2, 19-20· Λκ 5, 34-35· Ἰω 3, 29) καί ὁ Ἴδιος ἀναφέρει στήν παραβολή τοῦ γαμήλιου δείπνου ὅτι «ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ βασιλεῖ, ὅστις ἐποίησεν γάμους τῷ υἱῷ αὐτοῦ» (Μτ 22, 2).

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος συμβουλεύει τούς ἄνδρες νά ἀγαποῦν τίς γυναῖκες τους «καθώς καί ὁ Χριστὸς ἠγάπησεν τήν ἐκκλησίαν καί ἑαυτὸν παρέδωκεν ὑπέρ αὐτῆς, ἵνα αὐτήν ἁγιάσῃ καθαρίσας τῷ λουτρῷ τοῦ ὕδατος ἐν ῥήματι, ἵνα παραστήσῃ αὐτός ἑαυτῷ ἔνδοξον τήν ἐκκλησίαν, μή ἔχουσαν σπίλον ἤ ῥυτίδα ἤ τι τῶν τοιούτων, ἀλλ’ ἵνα ᾖ ἁγία καί ἄμωμος» (Ἐφ 5, 25-27).

Ἡ «κατ’ οἶκον» μικρή αὐτή ἐκκλησία ὑφίσταται στήν πληρότητα καί τήν αὐθεντικότητά της ὡς ὀργανικό τμῆμα τῆς κατά τόπους Ἐκκλησίας καί ὄχι ἀνεξάρτητα ἀπό αὐτή.

Στή χριστολογική καί ἐκκλησιολογική της προοπτική ἡ οἰκογένεια βρίσκει τήν πραγματική της ἀξία καί γίνεται κοιτίδα γιά τήν ὁλοκλήρωση καί τελείωση τῶν μελῶν της.

Ἔξω ἀπό αὐτήν, κινδυνεύει νά μεταβληθεῖ σέ ἑστία ἀνάπτυξης ὁμαδικοῦ ἐγωισμοῦ καί ἰδιοτέλειας. Μέσα στήν ἴδια προοπτική ἐνεργεῖται ἡ ἑνότητα τῆς χριστιανικῆς οἰκογένειας καί ἡ ἱεράρχηση τῶν μελῶν της.

Ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ «εἴ τις θέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος καί πάντων διάκονος» (Μκ 9, 35) δέν ἰσχύει μόνο γιά τήν Ἐκκλησία, ἀλλά καί γιά τήν οἰκογένεια.

Τό πραγματικό πρόβλημα τοῦ Γάμου σήμερα δέν εἶναι τόσο ἡ διάσπαση τῶν σχέσεων, ἡ ἀσυμφωνία ἤ ἡ βαναυσότητα τοῦ ἑνός συζύγου πρός τόν ἄλλον, ὅσο ἡ εἰδωλοποίηση καί ἡ αὐτονόμηση τῆς οἰκογένειας, ἡ ἔλλειψη πορείας, μαρτυρίας καί προσανατολισμοῦ τοῦ Γάμου πρός τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Στήν περίπτωση αὐτή, ἡ οἰκογένεια ἔχει πάψει νά ὑπάρχει γιά τή δόξα τοῦ Θεοῦ καί νά ἀποτελεῖ μυστηριακή εἴσοδο στήν παρουσία Του.

Αὐτό πού διαλύει τόσο εὔκολα τή σύγχρονη οἰκογένεια καί κάνει τό διαζύγιο σχεδόν φυσική σκιά της, δέν εἶναι ἡ ἔλλειψη σεβασμοῦ πρός τόν οἰκογενειακό θεσμό, ἀλλά ἡ εἰδωλοποίησή του, ἡ ἄρνηση νά ἀποδεχθοῦμε τόν Σταυρό μέσα στόν Γάμο.

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι τά τελευταῖα χρόνια ἐκδηλώνεται περισσότερο τό ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον τῆς Ἐκκλησίας μας γιά τήν κατάσταση τῆς οἰκογένειας καί τή στήριξή της.

Σέ Συνοδικό ἐπίπεδο, στήν πατρίδα μας λειτουργεῖ, ὡς γνωστόν, ἀπό τό 1999, ἡ Εἰδική Ἐπιτροπή Γάμου, Οἰκογενείας, προστασίας τοῦ παιδιοῦ καί τοῦ δημογραφικοῦ προβλήματος, ἡ ὁποία, μέ τή σοβαρή καί ἐθελοντική ἐργασία τῶν μελῶν της, προσφέρει ἱκανό καί σπουδαῖο ἔργο, μέ τή διοργάνωση πανελλαδικῶν συνεδρίων, τήν ἐφαρμογή πιλοτικῶν ποιμαντικῶν προγραμμάτων, τήν κατάρτιση στελεχῶν καί ἄλλες δραστηριότητες.

Παράλληλα καί πρός τήν ἴδια κατεύθυνση ἐργάζεται καί ἡ Εἰδική Συνοδική Ἐπιτροπή Γυναικείων ζητημάτων. Ἐκτός τῶν ἄλλων, ἐξ ἴσου σημαντικό εἶναι καί τό πιλοτικό πρόγραμμα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου γιά τήν οἰκονομική ἐνίσχυση τῶν τρίτεκνων οἰκογενειῶν τῆς Θράκης, τό ὁποῖο ἀγόγγυστα ἐνισχύουν ἐδῶ καί 14 ἔτη ὅλες οἱ Ἱερές Μητροπόλεις.

Ἤδη πολλές ἀπό αὐτές, μέ τήν πρόθυμη καί ἀξιόλογη βοήθεια κληρικῶν καί λαϊκῶν, ἔχουν δημιουργήσει νέες δομές γιά τήν κατάρτιση τῶν γονέων καί τήν παροχή συμβουλευτικῆς στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν.

Σχολές προετοιμασίας τῶν ὑποψηφίων γιά γάμο, Σχολές Γονέων, Συμβουλευτικοί Σταθμοί, Κέντρα Στηρίξεως τῆς Οἰκογενείας (ΚΕ.Σ.Ο.), Βιωματικές Ὁμάδες, Συνέδρια, ὁμιλίες, ραδιοφωνικές καί τηλεοπτικές ἐκπομπές, ἐκδόσεις βιβλίων, κατασκηνώσεις, νεανικές συναντήσεις καί κατηχητικές συντροφιές, προσωπική-ἀτομική συμβουλευτική στό ἱερό μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως, στήριξη τῶν πολυτέκνων, τῶν ἄγαμων μητέρων καί παροχή ὑλικῆς βοήθειας ὅπου χρειάζεται, σέ χρήματα, τρόφιμα, ρουχισμό καί φάρμακα.

Ἡ ἐνημέρωση τῶν νέων καί τῶν μεγαλύτερων ζευγαριῶν καί ὁ διάλογος μαζί τους κρίνονται ποιμαντικά ἀπαραίτητες πρωτοβουλίες, ὥστε νά ὁδηγοῦνται πρός τήν «τελείαν ἀγάπην» καί νά προλαμβάνονται παράνομες σχέσεις, διαζύγια καί ἐκτρώσεις μεταξύ ἐκείνων πού, ἐνῶ δηλώνουν πιστοί καί προτιμοῦν τό ἐκκλησιαστικό μυστήριο, τό βιώνουν ὅμως μᾶλλον ἐπιφανειακά, ὡς πολιτιστικό αὐτονόητο.

Ἀκόμη, ἡ διεκδίκηση δικαιωμάτων ὑπέρ τῶν εὐπαθῶν κυρίως ὁμάδων δέν μπορεῖ νά εἶναι ἔξω ἀπό τό στοργικό ἐνδιαφέρον τῶν Ποιμένων.

Σέ κάθε περίπτωση, ἡ Ἐκκλησία μελετᾶ νέες μορφές ποιμαντικῆς δράσης προκειμένου νά ἀναζητήσει τούς ἐγγύς καί τούς μακράν καί νά μήν ἀφήσει καμία εὐκαιρία ἐπικοινωνίας μέ τίς οἰκογένειες νά χαθεῖ ἀνεκμετάλλευτη, ἀλλά νά εἶναι οὐσιαστικά καί ἐποικοδομητικά παροῦσα σέ κάθε χαρά ἤ θλίψη τῶν παιδιῶν της.

Δίχως νά ἐφησυχάζει ἀπό τή σπανιότητα τῶν περιπτώσεων, ἑτοιμάζεται νά ἀντιμετωπίσει ποιμαντικά τίς προσωπικές καί γαμικές σχέσεις πού ἀναπτύσσονται μεταξύ χριστιανῶν καί ἀλλοπίστων στό πλαίσιο τῆς θρυλούμενης ἀλλά ὑπαρκτῆς πλέον πολυπολιτισμικότητας καί τοῦ σαγηνευτικά προβαλλόμενου πλουραλισμοῦ.

Ἡ Ἐκκλησία, στίς σύγχρονες αὐτές συνθῆκες τῆς ραγδαίας ἐκκοσμίκευσης, θά συνεχίσει νά κατηχεῖ τόσο τούς πιστούς, ὅσο κι ἐκείνους πού ἐπιθυμοῦν νά ζοῦν ἐκτός τῶν κόλπων της, πρός τό βαθύτερο νόημα καί τή σημασία τῆς χριστιανικῆς οἰκογένειας, σέ μιά προσπάθεια ἐπανευαγγελισμοῦ τῶν ἀνθρώπων στήν ἐποχή τοῦ ἄκρατου μηδενισμοῦ καί τῆς γενικευμένης ἔκπτωσης κάθε νοήματος.

Στήν ἀποκατάσταση καί τήν ἐπανεύρεση τῆς χριστιανικῆς συνείδησης σχετικά μέ τό νόημα τῆς προσωπικῆς πίστης καί τῶν διαπροσωπικῶν σχέσεων τῶν ἀνθρώπων βρίσκεται καί τό νόημα τῆς οἰκογένειας σήμερα.

Μέ ἄπειρες ἐν Κυρίῳ Εὐχές
Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

† Ὁ Ἀθηνῶν Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος

Ὁ Ἀρχιγραμματεύς

† Ὁ Διαυλείας Γαβριήλ

Πηγή: Πρακτορείο εκκλησιαστικών ειδήσεων ΡΟΜΦΑΙΑ


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
Achilleas
Δημοσιεύσεις: 2082
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 7:09 pm

Re: Εκτροπή του οικογενειακού θεσμού το σύμφωνο συμβίωσης

Δημοσίευσηαπό Achilleas » Πέμ Δεκ 19, 2013 11:51 pm

Ας δείξουμε επί τέλους και μια φορά ως ένα θεοσεβές έθνος ότι έχουμε ταυτότητα και δεν υιοθετούμε ότι μας έρχεται απ' έξω. Τι πάει να πει ότι αν δεν υιοθετήσουμε το σύμφωνο συμβίωσης δεν θα είμαστε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Ίσα ίσα θα δείξουμε ότι υπερέχουμε πνευματικά από αυτούς. Πρέπει να δεχόμαστε ότι μας επιβάλουν οι βορειοευρωπαίοι που επί το πλείστον είναι μόνο κατ' όνομα χριστιανοί; Ας πούμε και κανένα όχι κάποια φορά! Ο μιμητισμός σε όλα τα καμώματα των ξένων δεν θα μας βγει σε καλό!


Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην.

Άβαταρ μέλους
Φωτεινή
Δημοσιεύσεις: 2060
Εγγραφή: Παρ Νοέμ 29, 2013 9:01 am
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Re: Εκτροπή του οικογενειακού θεσμού το σύμφωνο συμβίωσης

Δημοσίευσηαπό Φωτεινή » Παρ Δεκ 20, 2013 10:25 am

Συμφωνώ απόλυτα! Ο χρόνος και η Ιστορία απέδειξαν στο παρελθόν αρκετές φορές, πως με τη βοήθεια του Θεού και της Παναγίας μας τα καταφέραμε σε πολύ δύσκολες στιγμές! Γιατί δεν υψώνουμε το ανάστημά μας εδώ και τόσο καιρό ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω!!! Μήπως φταίει που απομακρυνθήκαμε σαν λαός από την ζεστή και στοργική αγκαλιά του Ουράνιου Πατέρα μας; Πιστεύω πως σε μεγάλο βαθμό αυτό είναι η αιτία, άρα πρέπει να επιστρέψουμε σε Εκείνον, να μετανοήσουμε και να αλλάξουμε τρόπο σκέψης και ζωής! Πρέπει να τηρούμε τους κανόνες ηθικής της Εκκλησίας μας και να αντιστεκόμαστε σε αυτά που μας επιβάλλουν οι άλλοι. Το να μιμούμαστε τους άλλους για να μη μας λένε «οπισθοδρομικούς» δεν μας ωφελεί!!! Ας δείξει ο καλός Θεός το έλεος Του και ας μας λυπηθεί!!!


Μη φοβάσαι, μόνο πίστευε.
Μάρκος ε' 36

Άβαταρ μέλους
Achilleas
Δημοσιεύσεις: 2082
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 7:09 pm

Re: Εκτροπή του οικογενειακού θεσμού το σύμφωνο συμβίωσης

Δημοσίευσηαπό Achilleas » Κυρ Δεκ 22, 2013 2:47 pm

Άκουγα σήμερα την ομιλία του κ. Βενιζέλου στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ και όταν αναφέρθηκε στο σύμφωνο συμβίωσης των ομοφυλοφύλων, είπε ότι εμείς σαν ΠΑΣΟΚ πρωτοστατήσαμε στην προώθησή του και οι αντιδράσεις πάνω σ' αυτό ήταν 'περίεργες" - έτσι τις χαρακτήρισε- από διάφορους πολιτικούς και αξιακούς θεσμούς. Περίεργο είναι, ότι ο κ. Βενιζέλος που υποτίθεται είναι "άνθρωπος της εκκλησίας" κρίνει περίεργες τις αντιδράσεις βάζοντας μέσα και τις αντιδράσεις των ιεραρχών. Τι περίμενε δηλαδή, ότι θα συμφωνούσαν;


Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην.

Άβαταρ μέλους
Toula
Δημοσιεύσεις: 1962
Εγγραφή: Τρί Ιούλ 31, 2012 3:32 pm
Τοποθεσία: Παναγιώτα, Αμπελόκηποι

Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης...

Δημοσίευσηαπό Toula » Παρ Φεβ 07, 2014 2:16 pm

Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης...

Τρεῖς λέξεις πού πολύ πρόσφατα διεκδικοῦν τήν παρουσία τους στό χῶρο τῶν ἀνθρωπίνων σχέσεων. Τρεῖς λέξεις πού δίδεται ἡ ἐντύπωση ὅτι κομίζουν κάτι τό νέο καί τό προοδευτικό στήν ζωή τῶν ἀνθρώπων. Ἀκούγοντας τες γιά πρώτη φορά ἔνιωσα μιά ἀπορία, ἀλλἀ καί μιά αἴσθηση ὅτι κάτι δέν ταιριάζει καλά.

Προσπαθῶ νά καταλάβω τήν πρόταση καί συνειδητοποιῶ ὅτι πρόκειται γιά τρεῖς λέξεις ὅπου ἡ μία ἀναιρεῖ τήν ἄλλη. Πόσο ἐλεύθερη μπορεῖ νά εἶναι μιά σχέση ἡ ὁποία χρειάζεται σύμφωνο; Τό σύμφωνο δέν ἔρχεται νά περιορίσει αὐτή τήν ἐλευθερία; Πόσο ἐλεύθερη μπορεῖ νά εἶναι μιά σχέση πού τήν ὀνομάζουμε συμβίωση; Ἡ συν+βίωση σάν πραγματικότητα δέν προϋποθέτει μιά ἐκχώρηση τῆς ἐλευθερίας σου στόν ἄλλο; Ἐάν μιλούσαμε γιά σύμφωνο συμβίωσης αὐτό θά ἦταν κατανοητό. Γιατί ὅμως προσθέτουμε τήν λέξη «ἐλεύθερης»;Γιά νά δείξουμε ὅτι εἴμαστε κάτι ἄλλο ἤ γιά νά κρύψουμε τήν γύμνια τῆς ψυχῆς μας; Ἀλλά σύμφωνο συμβίωσης εἶναι ὁ πολιτικός Γάμος. Γιατί χρειάζεται κάτι ἄλλο, κάτι διαφορετικό; Σέ τί συνίσταται λοιπόν αὐτή ἡ διαφορά;

Μέ προβληματίζει λοιπόν ἡ λέξη «ἐλεύθερη» ἀνάμεσα στίς ἄλλες δύο λέξεις: «σύμφωνο συμβίωσης». Ἀλήθεια! ἀπό ποιόν κινδυνεύει ἡ ἐλευθερία τῶν προσώπων ἐκείνων πού θά κάνουν τό σύμφωνο καί ἐπιχειροῦν νἀ τήν κατοχυρώσουν; :Γιατί ἐπιμένουν τόσο πολύ στόν ψευδεπίγραφο τίτλο «ἐλεύθερη συμβίωση»; Σέ ποιά περίπτωση αὐτή ἡ συμβίωση θά ἦταν ἀνελεύθερη; Νομίζω ὅτι πίσω ἀπό ὅλη αὐτή τήν ἱστορία προσπαθοῦμε νά κρύψουμε τήν κρίση καί τήν χρεοκοπία τῶν ἀνθρωπίνων σχέσεων πού χαρακτηρίζει πλέον τήν ζωή μας. Προσπαθοῦμε νά κρύψουμε τήν ἔλλειψη ἐμπιστοσύνης, προφανῶς τήν ἀπουσία τῆς ἀγάπης, τήν βεβαιότητα μας γιά τήν ἀνεντιμότητα τοῦ ἄλλου. Ποιοῦ ἄλλου; Μά, αὐτοῦ μέ τόν ὁποῖο θέλουμε νά συζήσουμε! Φοβόμαστε δηλαδή ὅτι ὁ ἄλλος, ἐάν δέν πάει καλά ἡ συμβίωσή μας, θά προσπαθήσει νά μᾶς ρίξει, δέν θά φερθεῖ μέ ἐντιμότητα στήν διανομή ὅσων ἀγαθῶν ἀποκτήσαμε μαζί. Μιά ἐλεύθερη σχέση, μέ τήν ἔννοια βέβαια τῆς ἐλευθερίας ὅπως τήν ἐννοῦμε, δέν προϋποθέτει σύμφωνα, ἀλλοιῶς δέν εἶναι ἐλεύθερη. Στό σύμφωνο λοιπόν μᾶς ὁδηγεῖ τό ὅτι στήν οὐσία αὐτοί οἱ δύο ἄνθρωποι πού συζοῦν δέν ἐμπιστεύονται ὁ ἕνας τόν ἄλλο καί προσπαθοῦν ὁ καθένας νά κατοχυρωθεῖ ἀπέναντι σ’αὐτόν «τόν ξένο» καί τόν «ἐν δυνάμει» ἐχθρό μέ τόν ὁποῖον θά συζήσει. Αὐτή εἶναι ἡ μόνη ἀλήθεια καί ἡ μόνη πραγματικότητα.

Ὁ Πολιτικός Γάμος εἶναι ἐπί τῆς οὐσίας ἕνα σύμφωνο συμβίωσης. Στήν περίπτωση διαλύσεως του προφανῶς προβλέπονται ὅλες ἐκεῖνες οἱ διαδικασίες κατοχυρώσεως τῶν προσώπων καί βέβαια ὁ γάμος αὐτός εἶναι ἡ νομιμοποίηση μιᾶς σχέσης. Ἀφοῦ λοιπόν ὑπάρχει ὁ πολιτικός Γάμος διατί ἐπινοήθηκε «τό σύμφωνο ἐλεύθερης συμβίωσης»; Πιθανῶς, ἀπ’ὅ,τι ἀκούγεται, μέ αὐτό θά μπορεῖ νά διαλυθεῖ πιό εὔκολα, πιό γρήγορα. Ἀλλά αὐτό ἀκριβῶς ἐπιβεβαιώνει τόν φόβο καί τήν ἔλλειψη τῆς ἐμπιστοσύνης ἀπέναντι στόν ἄλλο. Ἐκεῖ καταντήσαμε τίς ἀνθρώπινες σχέσεις μας στόν ἐσώτατο πυρήνα τους. Ἀλλά αὐτό δέν συνιστᾶ πρόοδο, οὔτε εἶναι κάτι νέο. Εἶναι ἡ ἐπιστροφή στήν βαρβαρότητα. Ἐπιβεβαιώνει τήν ἀνικανότητα τοῦ σημερινοῦ ἀνθρώπου νά ἐρωτεύεται καί νά ἀγαπᾶ. Τό σύμφωνο μιᾶς τέτοιας συμβίωσης ἔρχεται νά κατοχυρώσει τόν ὀγκόλιθο τοῦ ἐγωϊσμοῦ τοῦ σημερινοῦ ἀνθρώπου. Ἡ ἀγάπη εἶναι μιά κίνηση ἐκστατική. Βγαίνεις ἀπό τόν ἑαυτό σου γιά νά συναντήσεις τόν ἄλλο. Ἀνοίγεις τόπο στήν καρδιά σου γιά νά ζήσει ὁ ἄλλος. Δέν χρησιμοποιεῖς ἁπλῶς τόν ἄλλο γιά τίς ὅποιες ἀνάγκες σου καί ὅταν τόν βαρεθεῖς ἤ συναντήσεις κάποιον ἄλλο πού σοῦ ἀρέσει περισσότερο τότε λύεις τήν σύμβαση.

Ὅταν ἀγαπᾶς, ὅταν μπορεῖς νά ἀγαπᾶς, τότε ὁ ἄλλος δέν εἶναι ἡ ἀπειλή σου ἤ ἀκόμη χειρότερα ἡ κόλασή σου. Τότε ὁ ἄλλος εἶναι ἡ χαρά σου καί ὁ πλουτισμός σου. ΜΙά σχέση εἶναι ἀληθινά ἐλεύθερη ὅταν τήν συνέχει καί τήν συγκροτεῖ ἡ ἀγάπη. Στήν Ἐκκλησία καί στό Μυστήριο τοῦ Γάμου δέν ἀναζητοῦμε τή νομιμοποίηση μιᾶς σχέσης, ἀλλά τόν πλουτισμό της μέ τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τοῦ ὁποίου οἱ πρῶτοι καρποί εἶναι ἡ ἀγάπη, ἡ χαρά καί ἡ εἰρήνη.

Στήν προοπτική τοῦ «συμφώνου ἀν-ελεύθερης συμβίωσης» οἱ δύο ἄνθρωποι ἀκόμα κι’ἄν εἶναι μαζί εἶναι μόνοι, ὁ καθένας μένει στήν μοναξιά ἡ ὁποία δέν ὑπερβαίνεται μέ τό νά συνευρίσκονται στό ἴδιο κρεββάτι, ἀλλά μέ τό νά ἀγαπιοῦνται.

Φθάνουν πιά οἱ ψευδεπίγραφοι τίτλοι, φθάνουν τά ὡραῖα χρυσόχαρτα μέ τά ὁποῖα ἐπιχειροῦμε νά καλύψουμε τήν ἀσχήμια μας.. Φτάνει ἡ ψευτιά πού γέμισε τή ζωή μας.

Ἡ Πολιτεία πού θεσπίζει αὐτό τό σύμφωνο ἐπικαλεῖται τήν εὐρωπαϊκή πρακτική. Μά τόσο καιρό κατηγοροῦμε τήν Εὐρώπη γιατί «μᾶς πίνει τό αἷμα», γιατί μᾶς ἀφαιρεῖ τό ὀξυγόνο, γιατί μᾶς «πατάει στό λαιμό». Ξαφνικά ἀνακαλύψαμε τήν Εὐρώπη! Ξαφνικά ἡ Εὐρώπη ἔγινε τό πρότυπο καί τό παράδειγμά μας. Ἀκόμα ἕνα δεῖγμα ὑποτέλειας, φθηνοῦ μιμητισμοῦ καί ἄγνοιας τῆς δικῆς μας ἀρχοντικῆς παράδοσης πού ἤθελε τόν ἄνθρωπο, πρόσωπο ἀγάπης καί ὄχι ἀντικείμενο ἀπρόσωπης χρήσης.

Άρθρο του Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης Παύλου για το "Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης" που απέστειλε στο Amen.gr
http://euxh.gr




Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 11 και 0 επισκέπτες