Οι κυριότερη "συνήθεια" του Χριστιανού είναι να είναι απλός στους τρόπους και να απευθύνεται στους άλλους, ανεξαρτήτως ηλικίας, κοινωνικής θέσης και αξιώματος με αγάπη και σεβασμό.
Με βάση τα παραπάνω και στους κληρικούς που διακονούν την Εκκλησία φερόμαστε με ιδιαίτερο σεβασμό προς το σχήμα τους. Τους αποκαλούμε πάντοτε με την προσφώνηση Πατερ-...... και τους μιλάμε πάντα στον πληθυντικό.
Η προσφώνηση "ευλογείτε" δεν συνηθίζεται έξω στον κόσμο, αλλά κυρίως στα μοναστήρια. Μπορούμε να την χρησιμοποίσουμε χωρίς να ακουστεί περίεργη, όταν απευθυνόμαστε σε μοναχό (ή ιερομόναχο ή επίσκοπο). Σε έγγαμο κληρικό είναι προτιμότερο να πούμε την ώρα που του φιλάμε το χέρι "την ευλογία σας πάτερ". Αν δεν έχουμε σκοπό να του φιλήσουμε το χέρι, καλύτερα να μην πούμε τίποτε.
Η έκφραση "καλό παράδεισο" είναι παρεξηγήσιμη μεταξύ κοσμικών. Γι αυτό καλύτερα να την απευθύνουμε μόνο σ' αυτούς που ξέρουμε ότι θα την δεχτούν με ευχαρίστηση.