ΤΑ ΠΑΡΑΞΕΝΑ.

[ΜΑΝΩΛΗΣ]

Είδε τον Χριστό και επανήλθε



Τι ισχυρίζεται νεαρό παιδί

Ο 19χρονος σήμερα Zack Clements, από το Μπράουνγουντ του Τέξας, το 2015 κατέρρευσε στο γήπεδο ποδοσφαίρου, όπου προπονείτο.

Μεταφέρθηκε άμεσο στο νοσοκομείο παίδων στο Fort Worth, στο Τέξας.

Ήταν κλινικά νεκρός για 20 λεπτά και οι γιατροί ανησυχούσαν για ανεπανόρθωτες εγκεφαλικές βλάβες.

Ωστόσο, ως εκ θαύματος η καρδιά του Zack ξεκίνησε να χτυπά από μόνη της.

Ο έφηβος τέθηκε σε τεχνητό κώμα. Η θερμοκρασία του σώματος του μειώθηκε ώστε ο εγκέφαλος του να μπορέσει να επανέλθει μετά από το καρδιακό τραύμα.



Διηγήθηκε στους γονείς του κάτι που είχε δει.

Ισχυρίζεται πως είδε τον Ιησού, ο οποίος περιβαλλόταν από αγγέλους.

Αποκάλυψε ότι ο άνθρωπος δεν είχε πει το όνομά του, αλλά ήξερε ότι ήταν ο Ιησούς.

«Έβαλε το χέρι του στον ώμο μου και μου είπε ότι όλα θα πάνε καλά. Με έκανε να αισθάνομαι σημαντικός, με πρόσεχε», λέει ο Zack.

«Από τότε που συνέβη, νιώθω σαν να είμαι πιο δυνατός», παραδέχεται ο Zack. Αυτό που θέλω είναι ή ιστορία μου να γίνει γνωστή

http://www.el.gr/index.php/thriskia/orthodox/138-orthodox/48137-eide-ton-christo-kai-epanhlthe

[ΜΑΝΩΛΗΣ]

ΗΠΑ: Σχολείο και αστυνομία απαγόρεψαν σε μικρό μαθητή να μιλά για τον Χριστό



Η μητέρα ενός παιδιού της πρώτης δημοτικού του Δημοτικού Σχολείου Desert Rose στο Palmdale της Καλιφόρνιας «τόλμησε» να βάλει έναν στίχο της Βίβλου σε ένα αυτοκόλλητο στο συσκευασμένο μεσημεριανό γεύμα του γιου της.

Μαζί είχε βάλει και μία ιστοριούλα σχετικά με τον επίμαχο στίχο.

Ο μικρός γεμάτος ενθουσιασμό ξεκίνησε να μοιράζεται τις σημειώσεις με άλλα παιδιά κατά τη διάρκεια του γεύματος.

Όταν όμως ένα κορίτσι έδειξε στην δασκάλα το σημείωμα, λέγοντας πως ήταν «η πιο όμορφη ιστορία που είχε δει ποτέ», εκείνη απαγόρεψε στον μαθητή να ξαναμοιράσει σημειώσει με Λόγια του Χριστού.

Τελικά, του είπαν να «περιμένει μέχρι να τελειώσει το σχολείο για να το μοιραστεί με τους φίλους του στη μπροστινό πύλη,» όπερ και εγένετο από την πλευρά του μικρού.

Όμως και αυτό ενόχλησε, όταν 15 μαθητές «μαγνητίστηκαν» από την ανάγνωση των στίχων της Βίβλου στην πύλη μετά το σχολείο.

Το σχολείο ανέφερε στους γονείς πως ο μικρός μαθητής «έπρεπε να απομακρυνθεί εντελώς από τον χώρο του σχολείου και να συνεχίσει σε ένα δημόσιο πεζοδρόμιο».

Και αυτό έγινε και αυτό ενόχλησε.

Στο σπίτι της οικογένειας πήγε ο σερίφης και διέταξε τους γονείς να σταματ'ήσει ο μικρός την εν λόγω κοινή χρήση σημειώσεων, επειδή «κάποιος θα μπορούσε να προσβληθεί».

Θα δούμε πολλά προσεχώς και στην Ελλάδα.

http://www.el.gr/index.php/thriskia/panthriskia/157-panthriskia/25693-hpa-scholeio-kai-astynomia-apagorepsan-se-mikro-mathhth-na-mila-gia-ton-christo

[ΦΩΤΗΣ]

Γιατί συνηθίζεται να σκεπάζεται το κεφάλι των κεκοιμημένων; (Το σάβανο)


Η συνήθεια να σκεπάζεται το κεφάλι των κεκοιμημένων είναι πάρα πολύ παλιά και επικρατεί μέχρι και σήμερα μαζί με το σάββανο. 

Η συνήθεια αυτή διατηρείται και στις μοναχικές διατάξεις, όπου το κεφάλι του κεκοιμημένου από τη στιγμή που ενδύεται ο κεκοιμημένος τα μοναχικά του, παραμένει καλυμμένο μέχρι και αυτής της ταφής.

Το ειδικό αυτό ύφασμα που εκάλυπτε την κεφαλή του κεκοιμημένου έχει διάφορα ονόματα όπως: «σουδάριον προσώπου» κατά τον άγιο Γρηγόριο Νύσσης ή «κάλυμμα της θήκης» κατά τον άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο1. Αυτά τα καλύμματα φαίνεται – σύμφωνα με τη μαρτυρία του αγίου Γρηγορίου Νύσσης τα έπαιρνε κατά την ταφή ο πιστός λαός για ευλογία.

Έτσι «τα σουδάρια των προσώπων αυτού (ενν. του αγίου Μελετίου επισκόπου Αντιοχείας) εις φυλακτήρια των πιστών διετίλλετο» 2. Στον βίο της αγίας Μακρίνας της αδελφής του αγίου Γρηγορίου επισκόπου Νύσσης αναφέρει ο ίδιος: «Επειδή το ιερόν

κείνο πρόσωπον αι παρθένοι προσέβλεψαν… μιας τινός ατάκτως εκβοησάσης, ότι ουκέτι μετά την ώραν ταύτην το θεοειδές τούτο προσβλέψομεν πρόσωπον…» 3. Ακόμη και καθ’ όλην την νεκρική πομπή της μεταφοράς της οσίας Μακρίνας το πρόσωπό της παρέμεινε σκεπασμένο. Όταν έφθασε η ώρα της ταφής το πρόσωπο της ξεσκεπάστηκε.

Η συνήθεια της καλύψεως με το σάββανο συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Καθ’ όλη την διάρκεια των μεταφορών το λείψανο παραμένει καλυμμένο. Η αποκάλυψη του προσώπου γίνεται κατά την ώρα της νεκρώσιμης ακολουθίας και κατά τη στιγμή της ταφής.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος αναφέρει σχετικά με το σκέπασμα του προσώπου του κεκοιμημένου στο Εγκώμιό του για τον Μέγα Βασίλειο: «Προεκομίζετο μεν ο άγιος, χερσίν αγίων υψούμενος σπουδή δ’ ην εκάστω, τω μεν κρασπέδου λαβέσθαι, τω δε σκιάς, τω δε του ιεροφόρου σκίμποδος, και ψαυσαι μόνον τι γάρ εκείνου του σώματος ιερώτερον τε και καθαρώτερον; τω δε των αγόντων ελθείν πλησίον, τω δε της θείας απολαύσαι μόνης, ως τι κακείνης πεμπούσης όφελος» 4.

Στο κεφάλαιο αυτό πρέπει να προσθέσουμε και κάποια παράξενη και ξενική συνήθεια για την καθ’ ημάς Ανατολική Ορθόδοξο Εκκλησία που είναι το κλείσιμο και το σφράγισμα του φερέτρου του κεκοιμημένου προκειμένου να μην τον αντικρύσουν οι άνθρωποι και φοβηθούν. Υπογραμμίζουμε και σε άλλο σημείο του βιβλίου μας τη συνήθεια να μην έρχεται αντιμέτωπος ο άνθρωπος με τους νεκρούς.

Αυτό φανερώνει κάποια αποξένωση από την πραγματικότητα. Κάποιοι διατείνονται και λένε υποστηρίζοντας το σφράγισμα των φερέτρων ότι οι συγγενείς δεν πρέπει να βλέπουν τον κεκοιμημένο τους, για να μη χαλάσει η εικόνα που είχαν γι’ αυτόν όπως ήταν εν ζωή. Αυτή δεν είναι σωστή αντιμετώπιση. Δυστυχώς τελευταίως παρατηρείται η ίδια κατάσταση και σε εκκλησιαστικά πρόσωπα, επισκόπους και ιερείς, γεγονός που προξενεί αλλοίωση της ιεράς Παραδόσεώς μας.

1 ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ 4, P.G. 55,512.
2 ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΝΥΣΣΗΣ 1, P.G. 46,861.
3 ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΝΥΣΣΗΣ, σ. 84.
4 ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ, P.G. 36, AB.

dogma.gr

https://periergaa.blogspot.gr/2017/05/blog-post_765.html

[ΜΑΝΩΛΗΣ]

Μας ζητούν να κάνουμε νόμο του κράτους την ελεύθερη βλασφημία κατά του Χριστού



Σύμφωνα με τα λόγια του Χριστού, ο καθένας έχει δικαίωμα να επιλέξει ελεύθερα όποιον δρόμο θέλει, αρκεί να σέβεται το δικαίωμα του άλλου να κάνει το ίδιο.


Ο άθεος, για παράδειγμα, που ισχυρίζεται ότι δεν πιστεύει αλλά σέβεται τα πιστεύω του άλλου, δεν ενοχλεί.

Ο «άθεος» όμως, ο οποίος μέρα νύχτα τα βάζει με τον Χριστό (καθώς Εκείνος βρίσκεται συνεχώς στο στόχαστρο) και χλευάζει τα «πιστεύω» άλλων, είναι θεομάχος.

Έτσι, συνολικά 54 οργανώσεις «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», άθεων και «ουμανιστών» από όλο τον κόσμο, με κοινή ανακοίνωση που υπογράφουν όλοι και την οποία έστειλαν χθες Πέμπτη 2 Ιουνίου, στον Γενικό Γραμματέα Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, Κωστή Παπαϊωάννου, ζητούν την κατάργηση του νόμου περί βλασφημίας από τον ελληνικό ποινικό κώδικα.

Να μπορεί δηλαδή ο καθένας να βρίζει την Χριστό και την Παναγία δημόσια, αδιαφορώντας για τα πιστεύω των άλλων που θα τον ακούν.

Προσέξτε, όχι να ασκεί κριτική στον Χριστό δημόσια αλλά να βλαστημεί το όνομά του!

Υπενθυμίζεται ότι πως τον συγκεκριμένο νόμο διώκεται ο blogger Φίλιππος Λοΐζος για την σατυρικού περιεχομένου σελίδα «Γέροντας Παστίτσιος».

Βάλθηκε η Νέα Τάξη να κάνει στην Ελλάδα νόμο του κράτους την βλασφημία των θείων.

Έτσι θα καλυτερεύσει η ζωή μας; ΟΧΙ! Τότε τι πρόβλημα έχουν οι δήθεν «ανθρωπιστές»;

http://www.el.gr/index.php/thriskia/orthodox/138-orthodox/25720-mas-zhtoyn-na-kanoyme-nomo-toy-kratoys-thn-eleytherh-blasfhmia-kata-toy-christoy

[ΜΑΝΩΛΗΣ]

ΒΙΝΤΕΟ: Ο νέος Άγιος Νικόλαος στο σημείο μηδέν,στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης



Ο Σαντιάγο Καλατράβα σχεδίασε τον Νέο Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου,

σε μια θέση κοντινή με αυτήν του Ναού που έπεσε με τους δίδυμους Πύργους την 11η του Σεπτέμβρη.



http://www.el.gr/index.php/thriskia/orthodox/138-orthodox/40925-binteo-o-neos-agios-nikolaos-sto-shmeio-mhden,sto-manchatan-ths-neas-yorkhs

[ΜΑΝΩΛΗΣ]

Οι άγγελοι είναι αληθινοί;



Το ήξερα πως η κρίση που μαστίζει τον κόσμο επηρεάζει τον εγκέφαλο, αλλά τώρα επιβεβαιώθηκα.

Βρήκα λοιπόν μια δημοσκόπηση, η οποία καταλήγει στο ότι μια σημαντική πλειοψηφία των Αμερικανών πιστεύει ότι οι άγγελοι είναι πραγματικοί!

Κάποτε είχα διαβάσει πως το 38% πιστεύει ότι ο Ποπάι είναι αληθινό πρόσωπο.

Κάπου αλλού, είχα μάθει ότι σχεδόν το 40% δεν γνωρίζει ποιος είναι ο Ομπάμα…

Αμερικάνοι είναι, δικαιολογούνται.

Αλλά να είναι αληθινοί και οι άγγελοι;

Η δημοσκόπηση της AP-GfK poll καταλήγει στο ότι το 77% των ενήλικων Αμερικάνων πιστεύει στους αγγέλους.

Το ποσοστό αυτό βέβαια είναι μικρότερο από αυτό το οποίο σύμφωνα με μια πρόσφατη δημοσκόπηση πιστεύει στον Θεό (92%), αλλά υψηλότερο από το 34% που πιστεύει στα φαντάσματα και στους ιπτάμενους δίσκους.

Από το 77% όσων πιστεύουν στην ύπαρξη των αγγέλων, το 88% είναι Χριστιανοί, και το 94% εκκλησιάζεται συχνά.

Υπάρχουν όμως και αρκετοί μη Χριστιανοί, καθώς και πολλοί που δεν εκκλησιάζονται τακτικά, οι οποίοι παρόλα αυτά πιστεύουν στους αγγέλους.

Και τέλος, οι περισσότεροι είναι άνω των τριάντα ετών.

Βοήθειά μας.

http://periergaa.blogspot.gr/2016/12/blog-post_541.html

[Anastasios68]

Μανώλη μου, απ' ότι φαίνεται ο συντάκτης του άρθρου μοιάζει μάλλον άθεος και ειρωνεύεται την πίστη.
Γιατί το ανέβασες αυτό;

[ΦΩΤΗΣ]

ΦΟΒΕΡΟ! ΑΥΤΗ είναι η αρχαιότερη σωζώμενη Χριστιανική προσευχή


Ποια είναι η παλιότερη σωζώμενη προσευχή των Χριστιανών,με εξαίρεση το «Πάτερ ημών»; Πρόκειται για τον «επιλύχνιο ύμνο», ή αλλιώς το γνωστό «Φως ιλαρόν».

Φῶς ἱλαρὸν ἁγίας δόξης ἀθανάτου Πατρός,

οὐρανίου, ἁγίου, μάκαρος, Ἰησοῦ Χριστέ,

ἐλθόντες ἐπὶ τὴν ἡλίου δύσιν, ἰδόντες φῶς ἑσπερινόν,

ὑμνοῦμεν Πατέρα, Υἱόν, καὶ ἅγιον Πνεῦμα, Θεόν.

Ἄξιόν σε ἐν πᾶσι καιροῖς ὑμνεῖσθαι φωναῖς αἰσίαις,

Υἱὲ Θεοῦ, ζωὴν ὁ διδούς· διὸ ὁ κόσμος σὲ δοξάζει.

Σύμφωνα με όσα είναι γνωστά, πρωτοεμφανίζεται στο έργο Αποστολικές Διαταγές (αγνώστου συγγραφέ

ς), που χρονολογείται στα τέλη του 3ου αιώνα μΧ.

Σύμφωνα με μια αρχαία παράδοση, ο ύμνος αυτός αποδίδεται στον μάρτυρα Αθηνογένη, ο οποίος καθώς οδηγούνταν στο μαρτύριο, τον εκφώνησε (305 μΧ). Παρ’ όλα αυτά, σύγχρονοι μελετητές τοποθετούν την σύνθεσή του πολύ νωρίτερα. Αργότερα, ο πατριάρχης Ιεροσολύμων Σωφρόνιος (560-638 μΧ) τον συμπλήρωσε και για αυτό τον λόγο, σε σλαβονικά χειρόγραφα αναφέρεται λανθασμένα σαν συνθέτης του ύμνου.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η άποψη ορισμένων ερευνητών, ότι η ενδιάμεση στροφή του αποτελεί μεταγενέστερη προσθήκη, και ότι η αρχική μορφή του ήταν η εξής:

Φῶς ἱλαρὸν ἁγίας δόξης ἀθανάτου Πατρός,

οὐρανίου, ἁγίου, μάκαρος, Ἰησοῦ Χριστέ,

Ἄξιόν σε ἐν πᾶσι καιροῖς ὑμνεῖσθαι φωναῖς αἰσίαις,

Υἱὲ Θεοῦ, ζωὴν ὁ διδούς· διὸ ὁ κόσμος σὲ δοξάζει.
Πράγμα που μοιάζει και το πιθανότερο, καθώς δένει περισσότερο εννοιολογικά το κείμενο. Αν την μεταφράζαμε σε πολύ απλά νέο-ελληνικά θα ακούγονταν κάπως έτσι:

«Ευτυχισμένο Φως της άγιας δόξας του αθάνατου Πατέρα,

Του Ουράνιου, άγιου τρισευτυχισμένου, Ιησού Χριστέ,

Αξίζει να υμνείσαι πάντοτε με όμορφες φωνές,

Υιέ Θεού, που δίνεις Ζωή. Και για αυτό ο κόσμος σε δοξάζει»

Όπως και να έχει, παρατηρείται από την πρώτη στιγμή η «καθαρότητα» και η λιτότητα της προσευχής αυτής των πρώτων Χριστιανών: δεν έχει αναφορές σε υλικά αγαθά, ούτε σε καλοπέραση σε αυτόν τον κόσμο, ούτε περίτεχνα σχήματα λόγου. Απαλλαγμένη από την Εβραϊκή υλιστική νοοτροπία. Καθαρή. Απλή. Λιτή και απέριττη, όπως θα ταίριαζε στον αρχέγονο Ελληνικό Χριστιανισμό. Γεμάτη δύναμη, φως και ζωή. Αντάξια Εκείνου που τη χαρίζει απλόχερα.

https://periergaa.blogspot.gr/2017/05/blog-post_710.html

[ΦΩΤΗΣ]

Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος: Πώς ζητά από μόνος του να του αλλαχθούν τα άμφια – Ποια ήταν η τελευταία φορά



Συγκλονίζει ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος. Ζητάει από μόνος του να του αλλάξουμε τα άμφια. Τότε και μόνο τότε, μπορούμε να ανοίξουμε και την λάρνακα. Η λάρνακα δεν ανοίγει όποτε εμείς θελήσουμε, αλλά μόνο όταν το θελήσει και το αποφασίσει ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος.
Πως ειδοποιεί, όμως γιά την αλλαγή των αμφίων του ο Άγιος;
Ερχεται, όπως διηγείται ο πατέρας Ιωάννης, σε μιά καλή ψυχή και λέει στον ύπνο (σέ διάφορα μέρη, στη Ν. Υόρκη, στην Αυστραλία, στη Θεσσαλονίκη), έλα να χαιρετήσεις, είμαι ο Ιωάννης από την Ρωσία’ έλα στην εκκλησία μου και να πης στον Ιερέα ήρθε ο καιρός να μου αλλάξουν τους χιτώνες.
Έτσι έγινε το 1937, το 1955, το 1977 που έγινα αποδέκτης εγώ. Επήρα εγώ τίς πληροφορίες από πιστούς.
Το 2005 ξαναζήτησε ο Όσιος να γίνη αλλαγή αμφίων μετά 28 χρόνια που πέρασαν από το 1977.
Ο κ. Στυλιανός ξέρει ότι εδώ μαζί ξεκινήσαμε στον αγώνα. Μού είπε λευκανθήκαμε. Ο αγαπητός Στυλιανός ειναι πολλά χρόνια στον αγώνα, και να προσεύχεσθε γι’ αυτόν. Εγώ είμαι εδώ 43 χρόνια κληρικός και τρία χρόνια πρίν ως λαίκός, συνολικά 46 χρόνια και έχουμε δεί χιλιάδες και εκατομμύρια πιστούς να περνουν μπροστά από τον Άγιο Ιωάννη.
Τί έχουμε να μαρτυρήσουμε; Τί είδαμε στις αλλαγές; Το συγκλονιστικό είπαμε είναι ότι είδοποιεί ο ίδιος! Ετσι σε μιά κοπέλα είπε:Να ‘ρθής να δής το μαξιλάρι μου που θα είναι γεμάτο δάκρυα. Κλαίμε για σας τους νέους. Προσευχόμαστε ιδιαίτερα γιά σας στο Θεό να σας στηρίξη.
Όταν το 1977 ανοίξαμε και είδαμε το μαξιλάρι όλο καθαρό ήταν, όμως εδώ δίπλα στούς οφθαλμούς ήταν βρεγμένο με μιά μεγάλη κηλίδα από δάκρυα. Είδαμε όλη την κεφαλή του Αγίου να κινείται, και ο Σεβασμιώτατος και οι ιερείς.
Συγκλονιστικό! Παίρνουμε την λάρνακα και ερχόμαστε σε δύο τραπέζια και βάζουμε τον Άγιο. Αυτό που σεβάστηκε ο ίδιος ο Θεός, ετίμησε και εχαρίτωσε και εδόξασε, που χάρισε το δώρο της αφθαρσίας ως την Β΄ Παρουσία…”.
Διηγήσεις του Πατρός Ιωάννου Βερνέζου, Προϊσταμένου Ιερέως στον Όσιο Ιωάννη το Ρώσο, στο Νέο Προκόπι της Εύβοιας.

http://www.dogma.gr

[ΜΑΝΩΛΗΣ]

Μια ασπρόμαυρη εικόνα τον οδήγησε στον Χριστό



Ο δρόμος προς την αλήθεια δεν γυαλίζει αλλά φωτίζει

Τελευταία επειδή δεν έχει με τι άλλο να ασχοληθεί κάθεται με τις ώρες μπροστά στην τηλεόραση. Κοιμάται με τον ήχο της!

Σέβεται μέσα του τον Θεό αλλά εξωτερικά δεν προσπαθεί όσο πρέπει. Εγώ προσπαθούσα να τον βοηθήσω με τα λόγια μου να την παρατήσει και να ακούσει η να διαβάσει κάτι ωφέλιμο για την ψυχή του. Μάλιστα, ίσως τον πίεζα κιόλας διαβάζοντάς του πότε πότε φωναχτά κάποια κηρύγματα η κάποια αποσπάσματα από θρησκευτικά βιβλία. Εκείνος έδειχνε βέβαια ότι δεν ακούει. Πιστός στον ήχο της αγαπημένης του τηλεόρασης!

Όσο για προσευχή… Δεν το συζητάμε. Καμία προθυμία…

Μιά μέρα κρατούσα μια παράκληση του Χριστού και του έλεγα πάλι αν θέλει να την διαβάσει. Τίποτα εκείνος…

Όμως, τυχαία, άνοιξε το βιβλίο και είδε στην τελευταία σελίδα της παράκλησης την ασπρόμαυρη αυτή εικονίτσα με μια οικογένεια να προσεύχονται όλοι γονατιστοί στον Χριστό!

Πόσο τον άγγισε τότε!

Χάζεψε ώρα να την κοιτάει! Λες και κάποιος του έλεγε κάτι στην ψυχή του.

Μετά από λίγο με φωνάζει.

– Γυναίκα, μου λέει, έλα πάμε.

– Πού πάμε; του απαντώ.

– Έλα σου λέω. Πάμε να προσευχηθούμε…

Δεν πίστευα στα αυτιά μου. Θαύμα έγινε! είπα από μέσα μου. Μα είναι δυνατόν;

Τότε τον βλέπω, αυτόν που όλη μέρα δεν σηκωνόταν από την τηλεόραση, να γονατίζει και να προσεύχεται μπροστά στο εικονοστάσι.

– Γονάτισε κι εσύ, μου λέει. Έλα να κάνουμε την παράκληση!

Από τότε του έγινε συνήθεια.

Δοξάζω τον Θεό που μια ασπρόμαυρη ασήμαντη εικονίτσα έγινε αφορμή ο σύζυγός μου να αλλάξει και να γίνει το θαύμα που περίμενα στη ψυχή του.

Δεν ήταν καν έγχρωμη η βυζαντινή η αγιογραφία… Ένα απλό τυπωμένο γραμμικό σχέδιο ήταν μόνο στην τελευταία σελίδα μιάς παράκλησης!

Ότι δεν κατάφερα εγώ με τα λόγια μου τόσα χρόνια γάμου, το κατάφερε μια μικροσκοπική ασπρόμαυρη εικονίτσα που μίλησε στην ψυχή του! (Βήμα Ορθοδοξίας)

http://www.el.gr/index.php/thriskia/orthodox/138-orthodox/47734-mia-aspromayrh-eikona-ton-odhghse-ston-christo