Ορθοδοξία

Απλώς μοιράζομαι μαζί σας κάτι που είδα και τη σημερινή εποχή αρχίζει να σπανίζει.

Πριν την Καθαρή Δευτέρα έκανα επίσκεψη σε ένα νοσοκομείο. Εκεί είδα μια ανακοίνωση που πληροφορούσε για ένα συνέδριο/σεμινάριο για τη σκολίωση. Το πρόγραμμα ξεκινούσε με αγιασμό.

Δεν είναι πλέον αυτονόητο ότι γίνονται αγιασμοί σε τέτοια πράγματα.

Ακριβώς δεν είναι αυτονόητο. Οπότε το νέο είναι σίγουρα ευχάριστο!

Σπάνιο και ελπιδοφόρο για την εποχή μας!

Μια ωραία στιγμή από τους χθεσινούς Χαιρετισμούς.

Ένα αγοράκι γύρω στα 9-10, το είχαν καθίσει απέναντι από την εικόνα της Παναγίας μπροστά μπροστά. Για κάμποση ώρα είχε βάλει τον αγκώνα πάνω στο γόνατο και κοίταζε την Παναγία λες και της μιλούσε. Πολύ έντονα, την επεξεργαζόταν και είχε απορροφηθεί. Μη φανταστείτε ότι είχε βαρεθεί ή... χαζέψει. Γι αυτό μου έκανε εντύπωση.

Σκέφτηκα ότι τέτοιοι άνθρωποι που από παιδιά αγαπούν την εκκλησία, μεγαλώνουν και κάτι γίνονται, ιερείς κλπ.

Πολύ ωραίο!! Συγκηνιτικό! Δόξα Σοι ο Θεός! Η Παναγία να μας βοηθήσει με τις προσευχούλες αυτού του παιδιού και όλων των παιδιών γιατί είναι αγνά!