Ερωταποκρίσεις, Μικρές απορίες με μεγάλη σημασία

[Athanasios]

Επιγραμματικά όμως θα σου πω το εξής ένα: Οι Εβραίοι περίμεναν και περιμένουν έναν Βασιλειά. Έναν ηγέτη. Κάποιον καλαναθρεμένο που θα τους οδηγήσει ξανά στη δόξα.

Σϊγουρα λοιπόν ΔΕΝ περιμένουν κάποιον ρακένδυτο, απλό και "τραχύ" στα λόγια, ο οποίος θα τους "τη λέει" κιόλας! Γι' αυτό Τον σκότωσαν. Ούτε που έπαιρναν χαμπάρι Ποιόν σκότωναν....

Μας ξεπατωσες αδελφε μου μεχρι να το πεις. Ενω το μονο σιγουρο το οτι το ειχες απο την αρχη και για καποιο λογο δεν το ελεγες. Βαλτο οπου θελεις στις περισσοτερες ερωτησεις σου και δενει. Βλεπε πχ Ιωαννη.

[stratis]

Διότι πολύ απλά δεν ήξεραν Στρατή μου.

Δεν είμαι σίγουρος για αυτό. Άλλα λέει η παραβολή του αμπελώνα.

Κατά Ματθαίον

ΚΑ 37 ύστερον δε απέστειλε προς αυτούς τον υιόν αυτού λέγων· εντραπήσονται τον υιόν μου. 38 οι δε γεωργοί ιδόντες τον υιόν είπον εν εαυτοίς· ούτός εστιν ο κληρονόμος· δεύτε αποκτείνωμεν αυτόν και κατάσχωμεν την κληρονομίαν αυτού. 39 και λαβόντες αυτόν εξέβαλον έξω τού αμπελώνος και απέκτειναν.

[Athanasios]

Αυτη καθεαυτη η πραξη ηξεραν οτι ειναι αμαρτια.
Το οτι δεν ηξεραν σε ποιον αμαρτανουν ειναι η ουσια ή μηπως οχι;
Ο Χριστος γιατι πιστευεις φιλε Νεστορα ειπε "ου γαρ οίδασι τι ποιούσι";
Για την αμαρτια που εκαναν πιστευοντας οτι ειναι ανθρωπος και τον σκοτωσαν, ή για την αμαρτια που δεν τον αναγνωρισαν σαν Θεο ενω ειχαν ολα τα στοιχεια;
Τι απ' ολα συγχωρεσε;

[stratis]

Να σου πω γιατί τον σκότωσαν. Ο αμπελώνας το λέει ξεκάθαρα. Δεν τους ενδιέφερε αν ήταν Θεός ή θνητός. Τους πάταγε τον κάλο. Σε πόσα σημεία στο Ευαγγέλιο βλέπουμε ότι σχεδίαζαν να Τον εξοντώσουν; Σε πάρα πολλά. Τους έριχνε οινόπνευμα στις σαπισμένες πληγές τους και τους πονούσε. Τους ήλεγχε και ο σατανάς τους φούσκωνε τον εγωισμό και την αντίδραση. Τι είπε άλλωστε ο Καϊάφας γενόμενος άθελά του φυσικά προφήτης; "Συμφέρει να πεθάνει ένας για τους πολλούς". Διότι σαφώς συνέφερε απλά όχι όπως το έβλεπε ο Καϊάφας, δηλάδη να πεθάνει ο ένας για να ησυχάσουμε οι πολλοί.

[Γεώργιος]

Διαβάζοντας λίγο Γραφή και συγκεκριμένα περισσότερο προφητικά εδάφια, μου γεννήθηκε το ερώτημα. Γιατί άραγε χρησιμοποιείται και εκεί ο συμβολισμός και η κατά κάποιο τρόπο παραβολή; Σε εδάφια όπως η Αποκάλυψη και τα οράματα του Δανιήλ, πολλές φορές και ακριβώς αφού εμφανιστεί ένα όραμα στον προφήτη, έρχεται η εξήγηση με ποιο σαφή χαρακτηριστικά. Σαν πρώτη σκέψη, νομίζω ότι αυτό συμβαίνει ώστε είτε οι παραβολές, είτε οι προφητείες να έχουν γενικότερη 'εφαρμογή'. Οι συμβολισμοί για παράδειγμα στα οράματα του Δανιήλ, δε νομίζω να έχουν κάποια ιδιαίτερη αξία χωρίς αυτούς της Αποκάλυψης.
Η αναφορά του Ιησού στο βδέλυγμα της ερημώσεως (Ματ.), νομίζω, δε θα μπορούσε να γίνει αν δεν υπήρχε ο συμβολισμός στο κείμενο του Δανιήλ. Ενώ όμως οι παραβολές μπορούν να έχουν διαχρονικό χαρακτήρα στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και του Θεού, οι προφητείες άραγε μπορούν; Εάν έχουν διαχρονικό χαρακτήρα οι προφητείες, δηλαδή συνεχή και πολυδιάστατη εκπλήρωση, δεχόμαστε ότι η ιστορία της γης είναι κύκλος. Αυτό δε μπορεί να γίνει βέβαια αφού γνωρίζουμε και δεχόμαστε ότι έχει τέλος. Άρα, πώς ακριβώς εκπληρώνονται οι προφητείες και τι σχέση μπορεί να έχει αυτό με τις παραβολές;

[Νίκος]

Γεώργιε, ο Κυριός μας Ιησούς Χριστός είπε ο ίδιος γιατί μιλούσε με παραβολές κι όχι ξεκάθαρα. Το ίδιο πιστεύω ισχύει και για τις προ Αυτού προφητείες. Δηλαδή, είπε ο Κύριος ότι μιλά με παραβολές για να τον καταλάβουν μόνο εκείνοι που μπορούν να καταλάβουν κι όχι οι υπόλοιποι.

Ποιοι είναι λοιπόν εκείνοι που μπορούν να καταλάβουν; Μα εκείνοι που ζουν πνευματική ζωή και ζητούν τη βοήθεια της Θείας Χάριτος για να κατανοήσουν τις Γραφές. Η κατανόηση του Ευαγγελίου είναι αποκλειστικά θέμα της Θείας Χάριτος κι όχι των διανοητικών δυνατοτήτων που ανθρώπου. Έτσι πολλοί είν' εκείνοι που διαβάζουν το Ευαγγέλιο αλλά λίγοι εκείνοι που το κατανοούν. Οι περισσότεροι που προσπαθούν να το καταλάβουν χωρίς τη βοήθεια της Θείας Χάριτος καταλήγουν σε πλάνη ή σε αίρεση.

Μόνο όποιος αγαπά το Χριστό μ' όλη του την καρδιά και μελετά για να τον γνωρίσει καλύτερα, μπορεί να κατανοήσει και να εφαρμόσει τις Γραφές, ενώ όποιος αντιμετωπίζει τη Θεολογία σαν επιστήμη είναι χαμένος από χέρι.

[stratis]

Στο κατά Λουκάν

ΙΗ 30 ός ου μη απολάβη πολλαπλασίονα εν τώ καιρώ τούτω και εν τώ αιώνι τώ ερχομένω ζωήν αιώνιον. 31 Παραλαβών δε τους δώδεκα είπε προς αυτούς· Ιδού αναβαίνομεν εις Ιερουσόλυμα, και τελειωθήσεται πάντα τα γεγραμμένα διά των προφητών τώ υιώ τού ανθρώπου. 32 παραδοθήσεται γάρ τοίς έθνεσι και εμπαιχθήσεται και υβρισθήσεται και εμπτυσθήσεται, 33 και μαστιγώσαντες αποκτενούσιν αυτόν, και τή ημέρα τή τρίτη αναστήσεται. 34 και αυτοί ουδέν τούτων συνήκαν, και ήν το ρήμα τούτο κεκρυμμένον απ' αυτών, και ουκ εγίνωσκον τα λεγόμενα.

Αφού τους τα λέει όλα, πώς ήταν το ρήμα κεκρυμμένο; Να εννοεί ότι ο Θεός δεν άφησε να καταλάβουν σε ποιον αναφέρεται ο Ιησούς;

[Athanasios]

Ο Πετρος παραπανω ειπε στον Κυριο.<< Ιδού, ημείς αφήκαμεν πάντα και σε ηκολουθήσαμεν.>>
Από εδω βγαζω το συμπερασμα ότι εφοσον περιμεναν ότι θα ανταμοιφθουν, πιστευαν στο ότι είναι Θεος.
Εκεινο όμως που δεν φανταζονταν ηταν ότι ο ιδιος ο Θεος θα χλευαζοταν θα βασανιζοταν και θα σταυρωνοταν για εμας.
Περιμεναν οτι εφοσον ειναι Θεος και μπορουσε δεν θα επετρεπε στον εαυτο του κατι τετοιο. Δεν θα μπορουσαν κιολας να κατανοησουν ουτε να δικαιολογησουν μια τετοια ενεργεια στην κατασταση που βρισκοταν.

[stratis]

Πιστεύετε ότι το ανθρώπινο σώμα με τη μορφή που έχει και πλάστηκε είχε εξαρχής κάποιο συμβολισμό; Αποτελούσε κάποια προεικόνιση;

[Athanasios]

Γιατι ο Θεος δοξασε τη δικη μας φυση και την αγαπα περισσοτερο απο την φυση των αγγελων;

Για το θεμα αυτο θελησαν μερικοι να πουν οτι το εκανε ωστε εκει που πολλαπλασιαστηκε η αμαρτια να ξεχειλισει η χαρις. (Ρωμ. 5,21). Σ΄αυτους θα μπορουσε κανεις να απαντησει λεγοντας. Τοτε θα επρεπε μαλλον να σωθουν και οι δαιμονες. Διοτι σ΄ αυτους η αμαρτια πλεονασε και πλεοναζει περισσοτερο απο εμας. Ο Παυλος διδασκει τον τροπο της ενανθρωπησης του Χριστου και την μεγαλη αγαθοτητα του σ’ μας. Γιατι λεει. Το μυστηριο, το οποιο προορισε ο Θεος προαιωνια, (Κολοσ.1,26) δηλαδη τον ερχομο του σ’ μας, και την αγαθοτητα του. Ωστε λοιπον ο Θεος βρισκεται κοντα στο ανθρωπινο γενος, περισσοτερο απο ολη την κτιση, με δυο τροπους. Πρωτον μεν επειδη ειναι πλασμα των ιδιων των χεριων του και προτυπο της οικονομιας του, ορατος και αορατος, θνητος και αθανατος, οπως και ο Χριστος. Και δευτερον, οτι εγινε ο μονογενης μας και ομοουσιος και συμφιλιωτης και ομοιομορφος ανθρωπος, ωστε κατα ενα φυσικο λογο και τοπο συνδεεται και αγαπα το ομοφυλο και συγγενες και ομοουσιο του.