Ο Άνθρωπος ως πνεύμα

[Captain Yiannis]

Είχα κάνει μία ανάρτηση στο Άγιον Όρος" forum , και η οποία δεν συζητήθηκε καθόλου..

Αν δεν έχετε αντίρρηση ας το δούμε και μαζί, θα ήθελα την γνώμη σας.

Είχα γράψει ένα ρητό του Σωκράτη εκλαμβάνοντάς το ως Σπερματικό λόγο , και ως έχοντα σχέση με την ψυχοσύνθεση του ανθρώπου,

"Ουδείς εκών αμαρτάνει" ,
Δηλαδή , κανένας άνθρωπος εκουσίως, δεν μπορεί να πράξει το κακό ,

Το ερώτημα είναι , ισχυει και εν πάση περιπτώση , κινείται άραγε σε κάποια θεολογική βάση το παραπάνω , ή είναι απλά άλλο ένα ρητό , όπως αυτά που λένε διάφοροι , όπως παραδείγματος χάριν, Κρουτσώφ, Θεοδωράκης και άλλοι .

Ας μου επιτραπεί να μην χρησιμοποιώ πολλούς θεολογικούς όρους .
Τα παρακάτω , είναι το απαύγασμα της αντιλήψεως μου σχετικά , μετά από ότι έχω μελετήσει εδώ και εκεί, ασχολούμενος αρχικά με την αρχαία ιστορία των Ελλήνων , και επίσης , όταν ο Κύριος το επέτρεψε στην συνέχεια, με διάφορα πατερικά κείμενα ως διάπειρος προς τον Τριαδικό Θεό ελάχιστος ικέτης.
Άλλωστε οι θεολογικοί όροι δεν είναι κτήμα μου ακόμη ( το παλεύω όμως, με το βλέμμα στραμμένο προς τα πάνω).
Θεωρώ λοιπόν ότι , ο Αδάμ και η Εύα, όταν επικρατούσε η αρχαίγονη Δικαιοσύνη (Παραδείσια περίοδο), εαν ήταν μόνοι τους με τον Τριαδικό Θεό, και εννοώ χωρίς την παρουσία του διαβόλου , δεν θα είχαν υποπέσει στο αμάρτημα της παρακοής, και της εν συνεχεία πτώσεως τους, με όλα τα συνεπακόλουθα ,αποπομπή , θάνατο και τα λοιπά
-Αυτό βέβαια το στηρίζω εις το στοιχείο του καθ’ ομοίωσην , με το οποίο είναι πλασμένος ο άνθρωπος, και το οποίον στερείτε κακού.
Δεδομένου λοιπόν ότι το καθ’ ομοίωσην, εμπεριέχει την αγαθότητα του Θεού, άρα, κατ’ επέκταση , ο άνθρωπος , χωρίς παρέμβαση διαβολική , από μόνος του, δεν ρέπει προς το κακό και άρα είναι τίμιος. Εδώ δηλαδή , μεταπτωτικά , επικεντρώνετε η προσπάθεια της τιμιότητας του ανθρώπου


Βέβαια, ο Τριαδικός Θεός , μας έπλασε με το αυτεξούσιο , του οποίου καταλυτικός στρατηγός, αλλά όχι άρχων , είναι ο μισόκαλος-μισάνθρωπος, ο οποίος θέλει να αποδείξει στον Θεό (αν είναι δυνατόν) ότι όλο το ανθρώπινο ζωντανό γένος είναι κατώτερο είδος, και αυτός – ο διάβολος- είναι ο άρχων της κτίσεως.

.
Όπως είπαμε παρεμβαίνει ο παράγοντας, αυτεξούσιο και αυτοδιάθεση του ανθρώπου.

Το θέλημα του Θεού το ξέρουμε , το καλό το ξέρουμε , όπου απουσιάζει το καλό επίσης το ξέρουμε , και το χαρακτηρίζουμε κακό.
Έρχεται λοιπόν ο Εγωισμός , που άρχων του είναι ο διάβολο, και δεν είναι απλά ο άρχων του , αλλά είναι και ο αρχιστράτηγος του. Τι να σου κάνουμε τα καημένα τα ανθρωπάκια , γιατί ανθρωπάκια καταντήσαμε , -πάντως με αυτό δεν θέλω να πω ότι σαν μικροί που είμαστε μπορούμε να αποποιηθούμε της ευθύνης των πράξεων μας-. Αυτό το υπέροχο δημιούργημα του Θεού , έγινε υποχείριο του διαβόλου, με τον εγωισμό, ένα κατ’ εξοχήν γνώρισμα του διαβόλου.
Από μόνοι μας λοιπόν θεωρώ ότι είμαστε πλασμένοι άκακοι, πλήν όμως ο μισόκαλος διάβολος, με πλήρη την ευθύνη δικιά μας λόγω του αυτεξουσίου , μας πλανά, και εντέλει μας αποπλανά με την θέλησή μας , με τον εγωισμό που μας έχει εμφυτεύσει ,- και τον οποίο βέβαια δεν τον έχει εμφυτεύσει χωρίς την άδειά μας - , στον οποίο ενδίδουμε , με την αίρεση προς τον Θεό εις την οποία με την αποδοχή (πάλι αυτοβούλως) , της διαβολικής υιοθεσία , ενδίδουμε, και πολλά άλλα, τα οποία πλέον, ενεργούνται αυτεξουσίως , ικανοποιώντας το απόλυτο θέλημά μας , και ακόμα χειρότερα , γνωρίζοντας και τις συνέπειες αλλά παραβλέποντας τις , γιατί έχουμε απλά περιοριστεί στο παρόν .
Έχω την αίσθηση πάντως , ότι όλα αυτά συμβαίνουν, γιατί πάψαμε να πιστεύουμε σε Αυτόν , και έτσι δώσαμε χρεία τω πονειρώ δαίμονι κατακυριεύσε της αχρείας και παρημένης ψυχής μας. Μας καταδειναστεύει ο μισόκαλος στηριζόμενος στην δύναμη μας , την οποία χρησιμοποιούμε πλέον όχι για το αγαθό και το καλό , αλλά για την καλοπέραση μας, και η οποία αν μας λείψει ,τότε αποφασίζουμε την πράξη του κακού ( πάλι αυτοβούλως ) , μήπως και ξαναπετύχουμε την καλοπέραση.
Δεν ξέρουμε άραγε οι ελεεινοί, ότι ουδέν κακό αμιγές καλού.
Πολύ απλά λοιπόν λέω ότι , ενδίδουμε στις διαβολικές επιταγές, γιατί έτσι περνάμε καλύτερα , βολευόμαστε , και φτάνουμε μεχρι σημείου να ξεχάσουμε τον ΘΕΟ.
Πέτυχε λοιπόν ο μισάνθρωπος ? Όχι ακόμα . Όσο θα υπάρχει έστω και ένας Όσιος , ο Κύριος μας και ο Θεός μας δεν θα επιτρέψει να αφανιστούμε και έτσι να χαθεί το ανθρώπινο γένος , μας διαβεβαίωσε γιαυτό (Φιλοξενία του Αβραάμ) , ας προσευχόμαστε γιαυτό.

Νομίζω όμως ότι είδη σας κούρασα , έτσι επανερχόμενος στην αρχική μου θέση , λέω απλά ότι , είμαστε πλασμένοι να κάνουμε μόνο καλά έργα , αλλά τελικά με το αυτεξούσιο που έχουμε κάνουμε και λιγότερο καλά ή κακά . Για όλα πάντως είμαστε υπεύθυνοι.

Ναι η ευθύνη είναι δική μας , δεν θα παραστήσω τον Αδάμ , .... που είπε στον Θεό η Γυναίκα που έφτιαξες φταίει ,
και η Εύα , που είπε στον Θεό .... το φίδι που εσύ έφτιαξες φταίει.
Η Μετάθεση ευθυνών μόνο καλό δεν μας κάνει , αποδεδειγμένα, η μετάνοια όμως ……………...

Αν είναι ευλογημένο , και νομίζετε ότι υπάρχει περιθώριο συζητήσεως , ας το δούμε.

Ο Θεός να μας φωτίζει ,
και εμείς να αποφασίζουμε να ακολουθούμαι, τον δύσκολο δρόμο ΤΟΥ.

Δόξα τω Θεώ , Πάντων Ένεκεν

[Νίκος]

Δημοσιεύθηκε: Κυρ Νοέ 21, 2010 10:45 pm Θέμα δημοσίευσης:
Το "ουδείς εκών κακός" του Σωκράτη απαλλάσει τους ανθρώπους από την ευθύνη των λαθών τους και το ρίχνει στους θεούς τότε και σήμερα στο διάβολο. Δεν είναι σωστό όμως να ρίχνουμε όλα τα βάρη στο διάβολο. Όπως λες κι εσύ έχουμε ευθύνη για τις πράξεις μας. Ιδίως μετά την έλευση του Κυρίου στον κόσμο τη σταύρωση και την Ανάσταση Του, ο διάβολος λαβώθηκε θανάσιμα κι η εξουσία του πάνω στους Χριστιανούς περιορίζεται μόνο στα δικαιώματα, που εμείς οι ίδιοι του δίνουμε.

Το αυτεξούσιο είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του ανθρώπου ως εικόνας του Θεού. Χρησιμοποιώντας ο άνθρωπος με τη βούλησή του τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος σύμφωνα με το θέλημα του Θεού μπορεί να αξιωθεί κατά Χάριν να φτάσει στο καθ' ομοίωσιν, δηλαδή στη θέωση.

Ο διάβολος προσπαθεί να μας εμποδίσει στην προσπάθεια αυτή, μόνο όμως εφ' όσον του δίνουμε το δικαίωμα. Αν στις δοκιμασίες και τους πειρασμούς απαντάμε με αγώνα και επίκληση της Θείας βοήθειας, όταν η επίθεση ξεπερνά τις δικές μας δυνάμεις, κι αν κάθε φορά που πέφτουμε, ξανασηκωνόμαστε μέσω της Ιερά Εξομολόγησης, κι αν φροντίζουμε να έχουμε τα όπλα της Χάριτος πάντοτε διαθέσιμα μέσω των Μυστηρίων της Εκκλησίας μας, τότε ο διάβολος δύσκολα θα βρει τρόπο να μας βλάψει.

[Captain Yiannis]

Το "ουδείς εκών κακός" του Σωκράτη απαλλάσει τους ανθρώπους από την ευθύνη των λαθών τους και το ρίχνει στους θεούς τότε και σήμερα στο διάβολο. Δεν είναι σωστό όμως να ρίχνουμε όλα τα βάρη στο διάβολο. Όπως λες κι εσύ έχουμε ευθύνη για τις πράξεις μας. Ιδίως μετά την έλευση του Κυρίου στον κόσμο τη σταύρωση και την Ανάσταση Του, ο διάβολος λαβώθηκε θανάσιμα κι η εξουσία του πάνω στους Χριστιανούς περιορίζεται μόνο στα δικαιώματα, που εμείς οι ίδιοι του δίνουμε.

Το αυτεξούσιο είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του ανθρώπου ως εικόνας του Θεού. Χρησιμοποιώντας ο άνθρωπος με τη βούλησή του τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος σύμφωνα με το θέλημα του Θεού μπορεί να αξιωθεί κατά Χάριν να φτάσει στο καθ' ομοίωσιν, δηλαδή στη θέωση.

Ο διάβολος προσπαθεί να μας εμποδίσει στην προσπάθεια αυτή, μόνο όμως εφ' όσον του δίνουμε το δικαίωμα. Αν στις δοκιμασίες και τους πειρασμούς απαντάμε με αγώνα και επίκληση της Θείας βοήθειας, όταν η επίθεση ξεπερνά τις δικές μας δυνάμεις, κι αν κάθε φορά που πέφτουμε, ξανασηκωνόμαστε μέσω της Ιερά Εξομολόγησης, κι αν φροντίζουμε να έχουμε τα όπλα της Χάριτος πάντοτε διαθέσιμα μέσω των Μυστηρίων της Εκκλησίας μας, τότε ο διάβολος δύσκολα θα βρει τρόπο να μας βλάψει.

Νάναι ευλογημένο Νίκο.

Ας το θέσω λίγο διαφορετικά , διότι έριξα στον αέρα πολλά ερωτήματα αρχικά.

Υπάρχει περίπτωση ο Σωκράτης, και όχι μόνο ο Σωκράτης αλλά η Σιβυλα, ο Σόλον ο Πλάτων ο Αριστοτέλης , και τόσοι άλλοι, να είναι Άγιοι , λόγω της αναγγελίας από αυτούς , της ελεύσεως του Σωτήρος ( ίσως και με τις ευλογίες του Κυρίου μας, μετά από την εις Άδην κάθοδο Του)?
Θέλω να πώ αφού ήταν καλοί άνθρωπος , και εν γένη η ζωή του Σωκράτη π. χάριν, ήταν ενός καλού , γαλήνιου και γεμάτη αρετή ανθρώπου , ξέρουμε επιπλέον ότι τον κυνηγούσε το κακό (με μορφή ανθρώπων), το οποίο σθεναρά μαχόταν, και το οποίο εν τέλει τον θανάτωσε , υπάρχει λοιπόν , περίπτωση να έχει θεολογικό υπόβαθρο ο λόγος του/των ,με όποιες πιθανές αλλοιώσεις, λόγω της προ ελεύσεως του Κυρίου μας εποχής των.
Δες το επίσης ώς αίτιον και όχι σαν αποτέλεσμα, διότι το "..... εκών κακός" ήταν όπως πολύ καλά το θέτεις παραπάνω, το αποτέλεσμα, και το είχαν σαν δικαιολογία οι πρόγονοί μας , ενώ το "...... εκών αμαρτάνει" είναι το αίτιο, εις το οποίον αναφέρετε ο Σωκράτης., το οποίο δε διαφέρει και πολύ , μου δίνει όμως μία άλλη χροιά και σαν να διαφοροποιείτε κάπως .

Και προς Θεού, δεν είμαι αρχαιολάτρης, απλά βλέπω σε κάποιες εκφάνσεις της ζωής των προγόνων μας, μία καθαρά χριστιανική άποψη, η οποία ομοιάζει με την σημερινή εποχή, λες και δεν άλλαξε τίποτα μέσα στην πάροδο των Χιλιετιών.
Το μόνο που έχει αλλάξει είναι ότι, εν τω μεταξύ ήλθε ο Λυτρωτής του κόσμου, και δόξα τω Τριαδικώ Θεώ μας έλυσε το μετά θάνατον πρόβλημα (όπως μου λέει καμιά φορά ο Ιερομόναχος Συμεών Διονυσιάτης ).
Ευλογείτε.

[Νίκος]

Ποιος ξέρει Καπετάνιε; Μόνο ο Θεός γνωρίζει την κατάσταση της ψυχής κάθε ανθρώπου, όταν αναχωρεί απ' αυτό τον κόσμο για τον άλλο. Ο Απόστολος Παύλος λέει ότι, όσοι δεν γνώρισαν τον αληθινό Θεό κρίνονται σύμφωνα με τη συνείδησή τους. Επομένως υπάρχει πιθανότητα και κάποιοι απ' τους ανθρώπους που έζησαν προ Χριστου, εφ' όσον έζησαν σύμφωνα με τη συνείδησή τους να έχουν σωθεί.

Εμείς σαν Χριστιανοί ευχόμαστε για όλους τους ανθρώπους να μπουν στη Βασιλεία των Ουρανών και κανείς να μη στερηθεί για πάντα την Αγάπη, το Φως και τη Δόξα του Θεού και να βασανίζεται από την έλλειψή τους.