Είναι δυνατό ο Θεός να εγκαταλείπει τον άνθρωπο;

Θεολογικοί, φιλοσοφικοί και διάφοροι άλλοι προβληματισμοί, πάντοτε όμως με Ορθόδοξο υπόβαθρο.

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
Achilleas
Δημοσιεύσεις: 2082
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 7:09 pm

Είναι δυνατό ο Θεός να εγκαταλείπει τον άνθρωπο;

Δημοσίευσηαπό Achilleas » Πέμ Σεπ 06, 2012 4:19 pm

Στην αρχή ο άνθρωπος προσελκύεται από το Θεό με τη δωρεά της χάρης, κι όταν έχει πια προσελκυσθεί, τότε αρχίζει μια μακρά περίοδος δοκιμασίας. Δοκιμάζεται η ελευθερία του ανθρώπου και η εμπιστοσύνη του στο Θεό.

Στην αρχή οι αιτήσεις προς το Θεό, μικρές και μεγάλες, εκπληρώνονται συνήθως με γρήγορο και θαυμαστό τρόπο από το Θεό.

Όταν όμως έλθει η περίοδος της δοκιμασίας, τότε όλα αλλάζουν. Για το θερμό χριστιανό όλα στη ζωή του γίνονται δύσκολα και έρχονται δοκιμασίες, όπως: Η συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι του χειροτερεύει, παύουν να τον εκτιμούν, δεν το συγχωρούν, τον αδικούν στην εργασία του, πχ. η εργασία του δεν πληρώνεται σύμφωνα με το νόμιμο, το σώμα του εύκολα προσβάλλεται από ασθένειες. Η φύση, οι άνθρωποι, όλα στρέφονται εναντίον του. Παρότι τα φυσικά του χαρίσματα δεν είναι κατώτερα από τα χαρίσματα των άλλων, δεν του δίνεται η δυνατότητα να τα χρησιμοποιήσει.Γενικά υπομένει πολλές δοκιμασίες και το αποκορύφωμα είναι ότι νοιώθει τη θεία εγκατάλειψη.

Ο Θεός εγκαταλείπει τον άνθρωπο; Είναι δυνατό αυτό; Θα μπορέσει να έχει την υπομονή του Ιώβ? Ο Ιώβ έφθασε στα όρια, που δύσκολα μπορεί να ξεπεράσει ο άνθρωπος!

Πιστεύω πως όσο ισχυρότερη είναι η πίστη και η εμπιστοσύνη στο Θεό, τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η δοκιμασία.


Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Είναι δυνατό ο Θεός να εγκαταλείπει τον άνθρωπο;

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Πέμ Σεπ 06, 2012 4:20 pm

Ο Θεός ποτέ δεν εγκαταλείπει τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος εγκαταλείπει το Θεό και μένει μόνος του. Όταν ο Θεός επιτρέπει δοκιμασίες τότε είναι πάντα δίπλα στον άνθρωπο και τον στηρίζει, εφόσον ο άνθρωπος ζητήσει τη βοήθειά Του. Επομένως η στήριξή μας στις δοκιμασίες εξαρτάται από το αν συνειδητοποιούμε, ότι έχουμε ανάγκη τη βοήθεια του Θεού και με πόση εμπιστοσύνη στρεφόμαστε προς Αυτόν αναζητώντας τη παρηγοριά της Αγάπης Του. Όσο μεγαλύτερες είναι οι δυσκολίες κι όσο πιο πολύ εγκαταλειπόμαστε από τις δυνάμεις μας και την ανθρώπινη βοήθεια τόσο μεγαλύτερη είναι η δύναμη της παρηγοριάς της Θείας Χάριτος.

"28 Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς. 29 άρατε τον ζυγόν μου εφ' υμάς και μάθετε απ' εμού, ότι πράός ειμι και ταπεινός τή καρδία, και ευρήσετε ανάπαυσιν ταίς ψυχαίς υμών· 30 ο γάρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν εστιν. " (Ματθ. 11, 28-30)


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
stratis
Δημοσιεύσεις: 434
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:12 pm

Re: Είναι δυνατό ο Θεός να εγκαταλείπει τον άνθρωπο;

Δημοσίευσηαπό stratis » Πέμ Σεπ 06, 2012 4:21 pm

όταν ο άνθρωπος εγκαταλείπει το Θεό τότε και ο Θεός "εγκαταλείπει" τον άνθρωπο υπο την έννοια ότι δεν μπορεί να παρέμβει όταν ο άνθρωπος δε Τον θέλει στη ζωή του.



Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Είναι δυνατό ο Θεός να εγκαταλείπει τον άνθρωπο;

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Πέμ Σεπ 06, 2012 4:22 pm

Γιατί παραχωρεί ο Θεός τις θλίψεις και τα δεινά; (από το ημερολόγιο του Αγίου Ιωάννη της Κρονστάνδης)
29 Δεκεμβρίου, 2009 — VatopaidiFriend

Εικόνα

«Όλες οι θλίψεις, οι αρρώστιες, τα βάσανα, οι στερήσεις επιτρέπονται από τον Θεό για να βγάλουμε από μέσα μας την αμαρτία και να βάλουμε στη θέσι της την αρετή. Για να μάθουμε εκ πείρας πόσο άσχημο πράγμα είναι η αμαρτία και να τη μισήσουμε. Για να μάθουμε, πάλι εκ πείρας, την αλήθεια και την ομορφιά της αρετής και να την αγαπήσουμε με όλο μας το είναι. Ας υπομένω λοιπόν όλες τις θλίψεις γενναία, με ευγνωμοσύνη στον Κύριο, τον Ιατρό των ψυχών μας, τον λατρευτό μας Σωτήρα.»

«Οι θλίψεις είναι μεγάλο σχολείο. Μας διδάσκουν τη μηδαμινότητα και την αμαρτωλότητά μας. Μας εμπνέουν τη μετάνοια. Καθαρίζουν την ψυχή, την κάνουν να ανανήψη, τη χαριτώνουν. Μας αποσπούν από την αμαρτία και μας ενισχύουν στην πίστη, στην ελπίδα, στην αρετή.»

«Τα δεινά γίνονται αδιέξοδα όταν δεν υπάρχη χριστιανική ελπίδα. Κάποιος νοιώθει μέσα του το βάρος της αμαρτίας και τα μαύρα αισθήματά της. Αν δεν έχη χριστιανική ελπίδα, τί θα κάμη; Θα καταφύγη σε τεχνητά μέσα, για να αποδιώξη τη θλίψι του. Σε ένοχες ψυχαγωγίες και όχι στον Χριστό, που ο ζυγός του είναι ελαφρός (Ματθ. ια΄ 30), όχι στην προσευχή, όχι στη μετάνοια, όχι στο λόγο του Θεού, που είναι «ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν» (Α΄ Τιμ. γ΄ 16) και πηγή της ελπίδος (Ρωμ. ιε΄ 4). Αυτό συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις. Αλλά οι κοσμικές διασκεδάσεις τί δίνουν; Αφήνουν την ψυχή στο κενό, την ποτίζουν μεγαλύτερη πίκρα. Μερικοί καταφεύγουν ακόμη και στην αυτοχειρία. Η πείρα όμως των πιστών λέγει ότι ο Θεός δεν αδιαφορεί στην προσευχή μας. Και αυτή η πείρα στηρίζει την ελπίδα. Όποιος εξετάζει προσεκτικά τον εαυτό του, μπορεί εύκολα να διαβάση το συμπέρασμα αυτής της πείρας.»

Πηγή: Αγίου Ιωάννου της Κρονστάνδης, Η εν Χριστώ ζωή μου, μετάφραση Βασ. Μουστάκη, εκδόσεις Παπαδημητρίου (# 432, 439, 562) .


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Κρότων
Δημοσιεύσεις: 104
Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 12:59 pm
Τοποθεσία: Μάνος, Αθήνα
Επικοινωνία:

Re: Είναι δυνατό ο Θεός να εγκαταλείπει τον άνθρωπο;

Δημοσίευσηαπό Κρότων » Πέμ Σεπ 06, 2012 4:24 pm

Ο πόνος μας βγάζει από τα ανθρώπινα μέτρα…..

Εικόνα

του π. Νικολάου Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής

Τελικά αυτά τα «γιατί» δεν έχουν τις απαντήσεις που η φτώχεια και η αδυναμία μας περιμένει. Στη λογική αυτή συνήθως παραμένουν αναπάντητα.

Γι' αυτό και ο Χριστός για το θάνατο δεν είπε παρά ελάχιστα. Απλά ο Ίδιος τον επέλεξε και πόνεσε όσο κανένας άλλος. Και όταν αναστήθηκε ,το στόμα Του έβγαλε περισσότερη πνοή και λιγότερα λόγια.

Δεν είπε τίποτε για τη ζωή και θάνατο- μόνο προφήτευσε το μαρτύριο του Πέτρου. Ο πόνος δεν απαντιέται με επιχειρήματα . Ούτε η αδικία και ο θάνατος αντιμετωπίζονται με τη λογική.

Τα προβλήματα αυτά λύνονται με το εμφύσημα και την πνοή που μόνο ο Θεός δίνει. Λύνονται με το Άγιο Πνεύμα .

Ξεπερνιούνται με την ταπεινή αποδοχή του θελήματος του Θεού, που είναι τόσο αληθινό αλλά συνήθως και τόσο ακατανόητο.

Στο διάβα της, η δοκιμασία συνοδεύεται από το σφυροκόπημα των αναπάντητων ερωτημάτων.

Κι εμείς, γαντζωμένοι στα «μήπως», στα «γιατί», στα «αν», συντηρούμε τις ελπίδες και αντέχουμε την επιβίωση σε αυτό τον κόσμο , προσδοκώντας κάτι σίγουρο ή κάτι σταθερό.

Αυτό όμως συνήθως δεν εντοπίζεται στην προτεινόμενη από μας λύση, αλλά επικεντρώνεται στην απροσδόκητη, υπέρλογη θεϊκή παρηγοριά.

Κάθε προσπάθεια αντικατάστασής της με ανθρώπινα υποκατάστατα αδικεί εμάς τους ίδιους. Κάθε περιορισμός στην ασφυκτική θηλιά των ορθολογιστικών απαντήσεων μας παγιδεύει βαθύτερα στο δράμα μας.

Στο διάλογο με τον πόνο, την αδικία και το θάνατο είμαστε υποχρεωμένοι να βγούμε από τα ανθρώπινα μέτρα.

Αυτή είναι όχι μόνο η έξοδος από τη δοκιμασία αλλά και η ευεργεσία της.

Πηγή: ahdoni.blogspot.com



eleanna
Δημοσιεύσεις: 40
Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 3:39 pm

Re: Είναι δυνατό ο Θεός να εγκαταλείπει τον άνθρωπο;

Δημοσίευσηαπό eleanna » Πέμ Σεπ 06, 2012 4:25 pm

Οι θλίψεις και τα δεινά όταν αφορούν μικρά παιδάκια πώς εξηγούνται;;; Πιστεύει η ορθοδοξία στο λεγόμενο αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα; ή υπάρχουν κι άλλες εξηγήσεις κατά περίπτωση;



Πάνος
Δημοσιεύσεις: 1
Εγγραφή: Τρί Ιούλ 31, 2012 3:24 pm

Re: Είναι δυνατό ο Θεός να εγκαταλείπει τον άνθρωπο;

Δημοσίευσηαπό Πάνος » Πέμ Σεπ 06, 2012 4:26 pm

Είναι πολύ δύσκολο θέμα.
Πολλές φορές δεν εξηγείται με τη λογική το Σχέδιο του Θεού.

Από την άλλη πάντα μπορούμε να το σκεφτόμαστε διαφορετικά.

Για παράδειγμα ας σκεφτούμε ένα μωράκι που γεννιέται άρρωστο και πεθαίνει.
Ο νους μας πάει στον τεράστιο πόνο και στην ανείπωτη θλίψη. Και δεν σκεφτόμαστε ότι του παιδιού αυτού έχει σωθεί η ψυχή του με αυτό τον τρόπο.

Οσο για τις αμαρτίες των γονέων, όντως πολλές φορές παιδεύουν τα τέκνα.
Όμως δεν υπάρχει ποτέ καμμιά μεταφορά αμαρτιών από τον γονέα στα τέκνα, όπως και από τον Α στον Β. Δεν είναι οι αμαρτίες που "μεταφέρονται".
Κανένας μας δεν είναι υπεύθυνος για τις αμαρτίες των άλλων.
Μπορεί βέβαια να επηρεαζόμαστε, γιατί αυτό που "μεταφέρεται" είναι κάποιες συνέπειες και αποτελέσματα των αμαρτιών των γονέων ή του οποιουδήποτε.
Αυτό ίσως να βαραίνει τον προσωπικό σταυρό μας. Αλλά κανενός ο σταυρός δεν είναι βαρύτερος από αυτόν που μπορεί να σηκώσει.
Και η "μεταφορά" αυτών των συνεπειών των αμαρτιών μπορεί τελικά να ευεργετήσει αυτόν που το βάρος του σταυρού του αυξήθηκε, μπορεί να του το ανταποδώσει πολλαπλά ο Κύριος, ο Οποίος κανένα μα κανένα παιδί Του δεν εγκαταλείπει ποτέ.



Άβαταρ μέλους
Μαρίνα
Δημοσιεύσεις: 380
Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 1:46 pm

Re: Είναι δυνατό ο Θεός να εγκαταλείπει τον άνθρωπο;

Δημοσίευσηαπό Μαρίνα » Πέμ Σεπ 06, 2012 4:28 pm

ο Θεός είναι Αγάπη, δεν εγκαταλείπει ποτέ τον άνθρωπο. Συμφωνώ με τον Νίκο, ο άνθρωπος εγκαταλείπει τον Θεό και το Αγιο Πνεύμα και γενικότερα την Εκκλησια. Και με την πρώτη μας δοκιμασία που λέμε ότι έρχεται εκ Θεού (που ίσως να είναι και εκ Θεού) να Τον επικαλούμαστε για να μας βοηθήσει ή να λέμε ότι Αυτος φταίει. Ο Θεός μας "δίνει" οσα μπορούμε να αντέξουμε. Ή ακόμα καλύτερα Αυτός γνωρίζει την πορεία του καθένα μας πριν Καταβολής Κόσμου είναι δυνατόν να μας εγκαταλείψει? Οι πρωτόπλαστοι είχαν τον Παράδεισο κι όμως τον "εκατέλειψαν" με την μην υπακοή τους στα λόγια Του. Αν εμείς συνετίσουμε τον εαυτο μας και στρέψουμε το προσωπό μας στην Εκκλησία ακόμα και τον Θάνατο θα τον δούμε σαν "ευλογία" που θα συναντίσουμε τον Πλάστη μας, αρκεί να έχουμε εξομολογηθεί και να ζήσουμε μια Χριστιανική ζωή.

όπως λέει και ο ύμνος :....Τὸν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἐν εἰρήνῃ καὶ μετανοίᾳ ἐκτελέσαι, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα....

Τόσες αμαρτίες κάνουμε και μας έχει δώσει το Ιερό Μυστήριο την Εξομολόγησεις. Που ακόμα και αυτό το αγνοούμε (ο περισσότερος κόσμος συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου) μα απο έλλειψη καθοδήγησης, πίστης ή φόβου.

Μόνο Αγάπη είναι ο Θεός. Ακόμα και όταν μας πάρει τα πάντα αν έχουμε πίστη μας δίνει τα διπλάσια. Δεν ξέρω για ποιόν λόγο αλλά η ιστορία του Ιωβ με κάνει να νιώθω πολύ μικρή για ότι "χάνω" και κάνω "υπέυθυνο" των πραξεών μου, τον μόνο που δεν φταίει, τον Θεό αντί την αμαρτία μου.

και τέλος άσχετο απλά το διάβασα σήμερα ... ο Θεος αντιλήπτωρ μου ει, το Ελεός σου πραφθάσει με.... δεν ξέρω ακριβώς τι σημαίνει αλλά είναι υπέροχο.

και νομίζω οι πράξεις και το αποτέλεσμα των αμαρτιών των γονέων παιδευουν τα παιδιά. οι αμαρτιες δεν "μεταβιβάζονται" στους νεότερους ή σε άλλους.


Τον πανεύφημον Μάρτυν Χριστού Γεώργιον, Ιωαννίνων το κλέος και πολιούχον στερρόν, άσμασιν εγκωμίων άνευφημήσωμεν ότι ένήθλησε λαμπρώς, και κατήνεγκεν έχθρόν, του Πνεύματος τη δυνάμει και νυν άπαύστως πρεσβεύει, υπέρ των ψυχών ημών.

Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 6863
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
Τοποθεσία: Κοζάνη

Re: Είναι δυνατό ο Θεός να εγκαταλείπει τον άνθρωπο;

Δημοσίευσηαπό Νίκος » Πέμ Σεπ 06, 2012 4:29 pm

Ελεάννα η οπτική γωνία που βλέπουμε τα γεγονότα φταίει. Τα βλέπουμε και τα κρίνουμε από την οπτική γωνία αυτής της ζωής, ενώ ο Θεός τα βλέπει μέσα στην άπειρη Σοφία του σύμφωνα με το συμφέρον των ψυχών μας.

Βεβαίως ο Θεός δεν ευχαριστείται από τα βάσανά μας είτε είμαστε μικροί είτε μεγάλοι σε ηλικία, είτε είμαστε αμαρτωλοί είτε δεν μας βαραίνουν αμαρτίες (όπως τα μικρά παιδιά). Ο Θεός για να μας βοηθήσει να καταλάβουμε το πραγματικό μας συμφέρον, επιτρέπει μερικές φορές να υποστούμε τις συνέπειες των πράξεών μας. Μερικές φορές οι συνέπειες αυτές λειτουργούν σε βάρος αθώων, όμως ο Θεός είναι δίκαιος και κάθε βλάβη που θα υποστούμε χωρίς να φταίμε θα τη μετρήσει υπέρ μας στη Βασιλεία των Ουρανών.

Όσο για το "αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα" η ερμηνεία, ότι οι αμαρτίες των γονέων μεταφέρονται στα παιδιά ή ότι πληρώνουν τα παιδιά γι αυτές είναι εντελώς λάθος:

Εικόνα

"1 Καί παράγων είδεν άνθρωπον τυφλόν εκ γενετής· 2 και ηρώτησαν αυτόν οι μαθηταί αυτού λέγοντες· Ραββί, τις ήμαρτεν, ούτος ή οι γονείς αυτού, ίνα τυφλός γεννηθή; 3 απεκρίθη Ιησούς· Ούτε ούτος ήμαρτεν ούτε οι γονείς αυτού, αλλ' ίνα φανερωθή τα έργα τού Θεού εν αυτώ." (Ιωαν. 9, 1-3)

Τον τρόπο που ενεργεί ο Θεός, δεν μπορούμε να τον καταλάβουμε, επειδή:

1. Δεν γνωρίζουμε που οφείλεται κάθε γεγονός. Πολλές φορές οι αιτίες του βρίσκονται κρυμμένες μέσα στις ψυχές των ανθρώπων.

2. Δεν γνωρίζουμε πως ένα γεγονός επηρεάζει διαχρονικά τις ζωές όλων των εμπλεκόμενων.

3. Αξιολογούμε (όπως είπα και πιο πάνω) τα γεγονότα από λάθος οπτική γωνία.

Γι αυτό ας είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στη συμπεριφορά μας, απέναντι στο Θεό και τους άλλους ανθρώπους, ώστε να μη γινόμαστε αιτία κακών για τον εαυτό μας και τους άλλους κι ας μάθουμε να λέμε "Δόξα σοι ο Θεός" ακόμη κι αν δεν καταλαβαίνουμε τον τρόπο που ενεργεί η Αγάπη του για μας.


Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.

Άβαταρ μέλους
stratis
Δημοσιεύσεις: 434
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:12 pm

Re: Είναι δυνατό ο Θεός να εγκαταλείπει τον άνθρωπο;

Δημοσίευσηαπό stratis » Πέμ Σεπ 06, 2012 4:30 pm

Ας μην προσεγγίζουμε πάντα παιδιά με τα δικά μας μέτρα τις δυσκολίες. Κάποτε ήμουν κι εγώ παιδάκι. Έτσι κάποια στιγμή αρρώστησα και ξαναρρώστησα.

Δεν τα έβαλα με το Θεό, ούτε τότε ούτε τώρα. Μου αρκεί που είναι κοντά μου και το μόνο που ζητώ είναι να προστατεύει την οικογένειά μου, τα παιδιά που μου εμπιστεύτηκε και φυσικά να μας ελεήσει αφήνοντας μια γωνίτσα και για μας στη Βασιλεία Του. Όλα τα αλλα δε μετρούν.




Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 10 και 0 επισκέπτες