Μεταθανάτιες εμπειρίες

Θεολογικοί, φιλοσοφικοί και διάφοροι άλλοι προβληματισμοί, πάντοτε όμως με Ορθόδοξο υπόβαθρο.

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
Φωτεινή
Δημοσιεύσεις: 2060
Εγγραφή: Παρ Νοέμ 29, 2013 9:01 am
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Μεταθανάτιες εμπειρίες

Δημοσίευσηαπό Φωτεινή » Κυρ Ιαν 12, 2014 3:44 pm

ΜΙΑ ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ

Εικόνα

Τις ημέρες εκείνες έτυχε να συναντήσω στο ναό έναν εκπληκτικό, νεαρό άνδρα. Πλησίασε τον αδερφό μου στο τέλος της Θείας Λειτουργίας και του απεκάλυψε την ασυνήθιστη ιστορία της μεταστροφής του στο Χριστό. Στεναχωριόταν πολύ από τις ατελείωτες μετακινήσεις και συζητήσεις που γίνονταν τη στιγμή που οι ιερείς μεταλάμβαναν στο ιερό και ετοιμάζονταν για την έξοδο στην Ωραία Πύλη με το Άγιο Ποτήριο, για να κοινωνήσουν οι πιστοί.

Γιατί όλοι αρχίζουν να πηγαινοέρχονται αυτή την ιδιαίτερη, γεμάτη αδημονία, στιγμή, όταν ο Κύριος βρίσκεται στην Αγία Τράπεζα; ρώτησε τον αδελφό μου. Θέλω να σας διηγηθώ την ιστορία μου.

Ζούσα όπως η πλειοψηφία των νέων ανθρώπων της εποχής μας, μακριά από το Θεό, μέσα στη διαφθορά, διάγοντας έκλυτη ζωή με οινοποσία και άλλες αμαρτίες. Όσο κι αν με νουθετούσε και με ικέτευε η μητέρα μου, πιστή γυναίκα, ν’ αφήσω την αμαρτωλή ζωή, εγώ την αγνοούσα και μόνο γελούσα. Οι αφηγήσεις της, ότι υπάρχει Θεός και αιώνια ζωή, μου φαίνονταν ανοησίες. Γελούσα με τις επιπλήξεις της, ζητώντας της να μ’ αφήσει ήσυχο. Κάποια φορά, αργά τη νύχτα, επιστρέφοντας στο σπίτι με τη μοτοσυκλέτα, μετά από την καθιερωμένη βόλτα, είχα ένα ατύχημα και σκοτώθηκα. Απρόσμενα αισθάνθηκα ότι βρισκόμουν στον αέρα.

Κοίταζα μ’ έκπληξη το ματωμένο σώμα μου, μην κατανοώντας γιατί ήμουν διπλός, και στεκόμουν και ήμουν ξαπλωμένος. Αργότερα είδα κόσμο να τρέχει κοντά μου και να προσπαθεί να με συνεφέρει. Ήρθαν οι πρώτες βοήθειες και οι γιατροί προσπαθούσαν να με γυρίσουν στη ζωή. Όμως εγώ δεν ήθελα να επιστρέψω στο νεκρό σώμα μου. Με φορείο μ’ έβαλαν στο ασθενοφόρο και με πήγαν στο νεκροτομείο. Τη στιγμή εκείνη έστρεψα το βλέμμα μου προς τον ουρανό. Ξαφνικά είδα το Ζωντανό Χριστό τόσο πανέμορφο, τόσο ταπεινό και πράο, μέσα σε πύρινη λάμψη να στέκεται από επάνω μου και να με κοιτάζει.

- Γιατί ζεις έτσι; με ρώτησε ο Κύριος.
Εκείνη τη στιγμή, από το μεγάλο φόβο που κατείχε την αμαρτωλή ψυχή μου, κουβαριάστηκα κι αναφώνησα:

- Κύ-ρι-ε, συγ-χώ-ρε-σε με!!! και άκουσα την απάντηση…

- Για τις αμαρτίες σου και την ακάθαρτη ζωή σου είσαι άξιος του Άδη. Όμως οι προσευχές και το κλάμα της μητέρας σου έφθασαν σε Εμένα. Σε συγχωρώ και σε στέλνω πίσω στη γη. Πήγαινε και μάθε ότι η σωτηρία βρίσκεται μόνο στην Εκκλησία, μέσω της μετάνοιας και της Αγίας Κοινωνίας.

Εκείνη τη στιγμή, ξαφνικά, αισθάνθηκα πάλι να μπαίνω στο σώμα μου και από τους φοβερούς πόνους, άρχισα, να βογκώ και να στριφογυρίζω. Οι γιατροί έμειναν έκπληκτοι. Αντί για το νεκροτομείο, με μετέφεραν στο νοσοκομείο για εγχείριση. Ο Θεός με επέστρεψε στη ζωή.

Και να, λοιπόν, τώρα θεραπευμένος, με ιδιαίτερη ευλογία έρχομαι στη Θεία Λειτουργία σ’ αυτό το μοναστήρι. Με φόβο αναμένω πότε θα βγει ο ιερέας με το Άγιο Ποτήριο για να προσκυνήσω το Ζωντανό Θεό, ο οποίος μου αποκάλυψε ότι με την Κοινωνία του Αγίου Σώματος και του Αίματος Του, μπορούμε να σωθούμε και να κληρονομήσουμε την αιώνια ζωή. Να, γιατί με απορία και σύγχυση κοιτάζω τους ανθρώπους που πηγαινοέρχονται ενώπιον του μεγάλου Μυστηρίου, διαταράσσοντας την ευλογημένη ατμόσφαιρα, όταν πράγματι ο Ίδιος ο Κύριος έρχεται από την Ωραία Πύλη, προτείνοντας τον Εαυτό Του για τροφή.

Και έβαλε το χέρι του αδελφού μου, σφίγγοντας το σε γροθιά, στο τεράστιο βαθούλωμα που υπήρχε στο κρανίο του, μετά το χτύπημα με τη μοτοσυκλέτα. Μ’ αυτό ήθελε ν’ αποδείξει την αυθεντικότητα όλων όσων βίωσε και διηγήθηκε.
Αυτή η αληθινή ιστορία βαθιά μας συγκλόνισε. Συχνά τη διηγούμαι στα κηρύγματα μου, σαν αληθινή μαρτυρία εκείνης της ανείπωτης Αγάπης, την οποία έφερε ο Κύριος από τους ουρανούς, καλώντας όλους τους αμαρτωλούς σε μετάνοια, ώστε ν’ αναγεννηθούν μέσω της Αγίας Κοινωνίας και να έλθουν προς την Αλήθεια.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ ΣΤΟ ΦΩΣ. ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΟΓΚΑΝ

Πηγή: http://agioskosmasoaitolos.wordpress.com


Μη φοβάσαι, μόνο πίστευε.
Μάρκος ε' 36

Άβαταρ μέλους
Φωτεινή
Δημοσιεύσεις: 2060
Εγγραφή: Παρ Νοέμ 29, 2013 9:01 am
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Re: Μεταθανάτιες εμπειρίες

Δημοσίευσηαπό Φωτεινή » Κυρ Ιαν 12, 2014 4:52 pm

Υπάρχουν μεταθανάτιες εμπειρίες;

Εικόνα

Τα φαινόμενα των μεταθανάτιων εμπειριών έχουν αυξηθεί κατά πολύ τα τελευταία χρόνια λόγω του ότι, με την πρόοδο της ιατρικής επιστήμης, χρησιμοποιούνται νέες τεχνικές διεγέρσεως της σταματημένης καρδίας για την επαναφορά των «κλινικά νεκρών». Υπάρχουν επίσης και δυνατά φάρμακα που χορηγούνται πλέον κατά κόρον στους βαριά ασθενείς, τα όποια φέρνουν παραισθήσεις. Επομένως έχουμε δύο είδη εμπειριών, τις όποιες πρέπει να τις ξεχωρίσουμε, διότι είναι διαφορετικές. Οι εμπειρίες του «κλινικά» νεκρού και οι εμπειρίες των «πρόθυρων του θανάτου» του.

Ο ψυχίατρος Ραιημόντ Μούντυ εξέδωσε το 1975 ένα βιβλίο με μεταθανάτιες εμπειρίες, από το όποιο πουλήθηκαν δύο εκατομμύρια αντίτυπα! Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει τις εμπειρίες εκατόν πενήντα ατόμων που ήταν κλινικά νεκροί και συνοψίζει και σχολιάζει τα κοινά σημεία των εμπειριών αυτών, βγάζοντας συμπεράσματα περί της καταστάσεως της ψυχής στη μετά το θάνατο ζωή. Ακολούθησαν στη συνέχεια και άλλα άρθρα, κυρίως της δόκτορος Ελίζαμπεθ Κιούμπλερ-Ρος, της οποίας οι διαπιστώσεις είναι όμοιες με εκείνες του δόκτορος Μούντυ.

Ο π. Σεραφείμ Ρόουζ, ορθόδοξος Ρώσος μοναχός, μελέτησε τα θέματα αυτά με βάση τους ορθόδοξους Πατέρες και μας παρουσιάζει αναλυτικά τις απόψεις του. Υπάρχουν, μας λέει, κοινά σημεία στις περιγραφές των προσώπων που είχαν μεταθανάτιες εμπειρίες. Αυτές είναι:

1. Η εξωσωματική εμπειρία:

Το πρώτο πράγμα που συμβαίνει σ’ έναν άνθρωπο που πεθαίνει είναι ότι αφήνει το σώμα του και εξακολουθεί να υπάρχει εντελώς χωριστά απ’ αυτό, χωρίς να χάνει ούτε στιγμή τη συνείδησή του.

Αναφέρει ο Δρ Μούντυ για κάποιον που είχε μια τέτοια μεταθανάτια εμπειρία, αφηγείται τα εξής: «Τους έβλεπα να προσπαθούν να με επαναφέρουν στη ζωή. Ήταν πραγματικά παράξενο. Δεν ήμουν πολύ ψηλά. Ήταν σχεδόν σαν να βρισκόμουν σ’ ένα βάθρο, όχι όμως πολύ επάνω απ’ αυτούς· μόλις που κοίταζα από πάνω τους. Προσπαθούσα να τους μιλήσω, αλλά κανείς δεν μπορούσε να με ακούσει, κανείς δεν με πρόσεχε».

2. Η συνάντηση με άλλους:

Ο Δρ Μούντυ αναφέρει περιπτώσεις ανθρώπων που μόλις βγήκαν από το σώμα ή και όταν ψυχορραγούσαν, είδαν διάφορα γνωστά ή άγνωστα τους πρόσωπα κεκοιμημένα:

«Ο γιατρός με είχε ξεγράψει και είπε στους συγγενείς μου ότι ψυχορραγούσα… Έβλεπα ένα πλήθος ανθρώπων να αιωρούνται μαζί μου, γύρω μου, στο ταβάνι του δωματίου μου. Ήταν όλοι άνθρωποι που είχα γνωρίσει στη προηγούμενη ζωή μου, αλλά τότε είχαν ήδη όλοι πεθάνει. Αναγνώρισα τη γιαγιά μου, μία συμμαθήτρια μου από το σχολείο και πολλούς συγγενείς και φίλους… Ήταν μια πολύ ευτυχισμένη στιγμή και ένιωσα ότι ήλθαν να με προστατεύσουν και να με οδηγήσουν».

3. Η θέα φωτεινής ύπαρξης:

Τα περισσότερα άτομα περιγράφουν την εμπειρία αύτη σαν εμφάνιση ενός φωτός που η λαμπρότητά του αυξάνεται ταχύτατα. Όλοι το αναγνωρίζουν σαν κάποια ύπαρξη με συγκεκριμένη προσωπικότητα, γεμάτη ζεστασιά και αγάπη που μαγνητίζει κυριολεκτικά αυτόν που μόλις έχει πεθάνει. Ο προσδιορισμός της ταυτότητας αυτοί του όντος φαίνεται να εξαρτάται από το θρησκευτικό υπόβαθρο του ανθρώπου. Αυτό καθεαυτό δεν έχει συγκεκριμένη μορφή. Μερικοί λένε ότι είναι ο Χριστός και άλλοι ότι είναι Άγγελος:

«Άκουσα τους γιατρούς να λένε ότι ήμουν νεκρός και την ιδία στιγμή ένιωσα να κλυδωνίζομαι ή μάλλον κάτι σαν να έπλεα ή πετούσα… Όλα γύρω μου ήταν κατάμαυρα, εκτός από αυτό το φως που ήταν ορατό αρκετά μακριά από μένα. Ήταν ένα πολύ λαμπρό φως, άλλα στην αρχή δεν ήταν πολύ μεγάλο. Όσο όμως πλησίαζε, όλο και μεγάλωνε».

Και όταν κάποιος άλλος πέθανε, ένιωσε να πλέει «προς το αγνό, κρυστάλλινο και καθαρό φως… Δεν υπάρχει τέτοιο φως πάνω στη γη και γι’ αυτό δεν μπορώ να το περιγράψω. Δεν είδα βέβαια κάποιο πρόσωπο μέσα σε αυτό το φως, κι όμως είναι σίγουρο πως έχει μια ιδιαίτερη οντότητα. Είναι ένα φως τέλειας κατανοήσεως και αγάπης…».

Δεν είναι φυσικά καθόλου εύκολο να κρίνουμε τις εμπειρίες αυτές με τις δικές μας δυνατότητες και προϋποθέσεις. Ούτε μπορούμε πάλι να τις δεχόμαστε ανεξέλεγκτα και να είμαστε ευκολόπιστοι σε τέτοιες περιγραφές, γιατί μπορεί ο διάβολος να τις εκμεταλλευτεί και να μας ρίξει σε πλάνη. Αλλά ούτε είναι σωστό να εξομοιώνουμε τις εμπειρίες αυτές, αλλά πρέπει να θέτουμε τις πληροφορίες μας στη διάκριση έμπειρου και αγίου Πνευματικού Πατρός, ο οποίος μπορεί να μας τοποθετήσει για την κάθε περίπτωση. Διότι άλλες εμπειρίες είναι προεκτάσεις ψυχολογικών καταστάσεων, άλλες είναι σατανικές ενέργειες και άλλες προέρχονται από τη Χάρη και την ευλογία του Θεού.

Αλλά και στον Ευεργετινό βρίσκουμε τέτοια περιστατικά που αναφέρονται στη μεταθανάτια «εξωσωματική» ζωή. Επομένως οι εξωσωματικές εμπειρίες δεν είναι μόνο σύγχρονα φαινόμενα, υπάρχουν και στην εκκλησιαστική παράδοση.

Συγκεκριμένα, αναφέρει ο Ευεργετινός για ένα νέο που ήθελε να γίνει μοναχός και η μητέρα του τον παρακαλούσε να μην το κάνει, για να μην την αφήσει μόνη. Αλλά εκείνος έφυγε, λέγοντας της ότι θέλει να σώσει την ψυχή του! Έπειτα από λίγο πέθανε η μητέρα του και μετά αρρώστησε και ο μοναχός, ήλθε στο χείλος του θανάτου, βγήκε από το σώμα η ψυχή του και αρπάχθηκε στον τόπο που βρίσκονταν οι κολαζόμενοι. Εκεί συνάντησε και την μητέρα του, η οποία μάλιστα εξεπλάγη όταν τον είδε και τον ρώτησε, πώς αυτός βρίσκεται στον χώρο των κολαζόμενων, αφού έγινε μοναχός για να σώσει την ψυχή του! Και τότε ακούστηκε φωνή που έλεγε να τον πάρουν από τον τόπο εκείνο. Αμέσως επανήλθε στον εαυτό του από την έκσταση, την εξωσωματική εμπειρία, και διηγείτο ό,τι είδε και άκουσε στους παρευρισκόμενους αδελφούς. Αυτό βέβαια έγινε «κατ’ οικονομίαν» και δεν μπορούμε να ξέρουμε γιατί ο Θεός το επέτρεψε.

Από το παράδειγμα αυτό όμως συμπεραίνουμε. Όπως ήδη είπαμε, ότι οι εξωσωματικές εμπειρίες δεν είναι μόνο σύγχρονες καταστάσεις, αναφέρουν και τα πατερικά συγγράμματα τέτοιες εμπειρίες. Η διαφορά είναι ότι οι σύγχρονοι, και μάλιστα οι Δυτικοί, μας αναφέρουν εμπειρίες που έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό τους τη διαπίστωση ότι όλα μετά το θάνατο είναι ήρεμα, υπάρχει το φωτεινό ον που όλους τους επισκιάζει και δεν χρειάζεται να φοβόμαστε το θάνατο. Δεν υπάρχει Κρίση. Δεν υπάρχει Κόλαση και επομένως τίποτε δεν είναι αμαρτία. Ας ζήσουμε λοιπόν όπως θέλουμε, ας ρίχτουμε στις ηδονές!

Αλλά μήπως είναι κι αυτό ένα τέχνασμα του διαβόλου για να μας αποσπάσει από την εν Χριστώ ζωή;

(«Θάνατος, Ανάσταση και Αιώνια ζωή». Εκδ. Ετοιμασία, Ι.Μ.Τιμίου Προδρόμου, Καρέα )

Πηγή: http://www.diakonima.gr


Μη φοβάσαι, μόνο πίστευε.
Μάρκος ε' 36

Άβαταρ μέλους
Φωτεινή
Δημοσιεύσεις: 2060
Εγγραφή: Παρ Νοέμ 29, 2013 9:01 am
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Re: Μεταθανάτιες εμπειρίες

Δημοσίευσηαπό Φωτεινή » Κυρ Ιαν 12, 2014 6:27 pm

ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΙΕΡΕΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΟΝ ΖΩΗ

Εικόνα

Θεέ μου, πάρε με!

Πόσοι άνθρωποι σε δύσκολες στιγμές δεν το λένε!
Οι περισσότεροι όμως δε γνωρίζουν ότι είναι αμαρτία κι ότι αποτελεί έλλειψη υπομονής κι ελπίδας στη βοήθεια του Θεού. Το ακόλουθο όμως περιστατικό, το βεβαιώνει ξεκάθαρα. Το διηγήθηκε με πολλή ταπείνωση και συναίσθηση ένας σεβαστός ιερέας, ο οποίος έχει πνευματικά παιδιά και στην επαρχία και στην Αθήνα.
Είπε: «Εγώ, αφ’ ότου έγινα ιερέας, με κυνήγησε η συκοφαντία (το σύγχρονο μαρτύριο). Πότε με τον έναν τρόπο, πότε με τον άλλον, με πίκραιναν και με καταρράκωναν πολλοί, με ψευδείς κατηγορίες. Αυτό γινόταν επανειλημμένα. Τόσο πόνεσα και τόσο κουράστηκα, που λύγισα κι αρκετές φορές είπα: «Θεέ μου, πάρε με!». Και τελικά, με πήρε!»...
Όσοι τον άκουγαν έμειναν κατάπληκτοι να τον κοιτούν, σκεπτόμενοι πόση ενοχή έχουν όσοι κατηγορούν, ιδίως τους ιερωμένους... Πόση αμαρτία συσσωρεύουν στην ψυχή τους, ιδίως όταν σπρώχνουν σε απελπισία τις ψυχές που κατηγορούν! Λες και τους εξουσιοδότησε ο Θεός να κρίνουν τον κόσμο...
Ο σεμνός κληρικός συνέχισε την αφήγησή του, λέγοντας:
«Έπαθα ανακοπή καρδιάς. Μου συνέβη στην Αθήνα. Εκείνη τη στιγμή βρισκόμουν εν μέσω γνωρίμων και πνευματικών τέκνων μου. Αμέσως με μετέφεραν στο νοσοκομείο. Εκεί οι γιατροί προσπάθησαν πολύ να ξεκινήσουν την καρδιά, αλλά δεν έγινε τίποτα. Στο τέλος είπαν: «Δε γίνεται τίποτα με τον παππούλη πάρτε τον στο νεκροτομείο!».
Εγώ τώρα, και τι δεν έζησα τις έξι αυτές ώρες που ήμουν νεκρός! Κατ’ αρχάς, ένιωθα τον Άγγελό μου να με συντροφεύει κι να με περιβάλει προστατευτικά σε μια πορεία, που στην αρχή ήταν κάπως δύσκολη, αλλά αμέσως μετά ανοδική, προς ένα θεσπέσιο, γλυκύτατο φως. Κατά τη διαδρομή, πολλά κακά πνεύματα φώναζαν επιθετικά και με κατηγορούσαν. Μια από τις κατηγορίες ήταν η εξής:
- Πού τον πας αυτόν; Ήταν φιλοχρήματος. Ενώ είχε υποσχεθεί ακτημοσύνη, είχε χρήματα δικά του…! Ο άγιος Άγγελος όμως τους απέκρουε κι έλεγε:
- Αυτό δεν είναι αλήθεια! Τα χρήματα που είχε ήταν του Μοναστηριού και τα διαχειριζόταν.
Τελικά φθάσαμε σ’ ένα μέρος που φαινόταν να είναι σύνορο δύο περιοχών. Εκεί άκουσα τον εξής διάλογο που έκανε ο Άγγελός μου με την Υπεραγία Θεοτόκο. Άκουσα μάλιστα και τη γλυκύτατη, αλλά κάπως αυστηρή φωνή Της.
Ο Άγγελός μου έλεγε:
- Υπεραγία Θεοτόκε, να οδηγήσω τον παππούλη στη Βασιλεία του Υιού Σου;
Εκείνη απάντησε:
- Όχι! Γιατί έχει κάνει μια σοβαρή αμαρτία.
- Τι αμαρτία, Δέσποινά μου; Ο παππούλης ήταν καλός (άρχισε να με υπερασπίζει, ενώ ένιωθα τα δάκρυά του να πέφτουν ζεστά πάνω στον τράχηλό μου!), έχτισε Μοναστήρι, βοήθησε ψυχές να σωθούν...
- Αυτό είναι αλήθεια, απάντησε η Θεοτόκος. Αλλά, δεν έκανε υπομονή στον αγώνα που είχε, κι έλεγε στον Υιό μου πάρε με και πάρε με. Λοιπόν, πήγαινέ τον πίσω, να τελειώσει με υπομονή τον αγώνα του και μετά θα εισέλθει στη Βασιλεία του Υιού μου.
Καθώς γυρίζαμε με τον άγιο Άγγελο, είδα τον Παράδεισο και την Κόλαση. Αυτά που γράφουν τα βιβλία του Θεού, είναι αλήθεια! Τα είδα με τα μάτια μου!…
Όταν φθάσαμε στο νοσοκομείο, με αποστροφή μπήκα στο νεκρό παγωμένο σώμα μου. Έκανα οκτώ ώρες για να κινήσω τις πρώτες κλειδώσεις των δαχτύλων των χεριών μου! Απ’ το παίξιμο των βλεφάρων μου αντιλήφτηκε τη νεκρανάσταση μου πρώτη η αδελφή μου, κι αναστατώθηκε όλο το νοσοκομείο.
Σιγά-σιγά συνήλθα κι από τότε προσέχω και κάνω υπομονή αδιαμαρτύρητα σε ό,τι επιτρέπει η αγάπη του Θεού. Πρέπει να κερδίσουμε τον Παράδεισο, αδελφοί μου, πρέπει με την υπομονή μας να κερδίσουμε την ψυχή μας!»


Αυτά είπε ο παππούλης και με τα τελευταία λόγια η φωνή του κόπηκε απ’ τη συγκίνηση…


Μη φοβάσαι, μόνο πίστευε.
Μάρκος ε' 36

Άβαταρ μέλους
Γιώργος1998
Δημοσιεύσεις: 50
Εγγραφή: Δευτ Σεπ 25, 2017 7:51 pm

Re: Μεταθανάτιες εμπειρίες

Δημοσίευσηαπό Γιώργος1998 » Τρί Νοέμ 21, 2017 8:10 pm




Πέτρος
Δημοσιεύσεις: 1646
Εγγραφή: Πέμ Φεβ 19, 2015 9:32 am

Re: Μεταθανάτιες εμπειρίες

Δημοσίευσηαπό Πέτρος » Τετ Μαρ 13, 2019 9:47 pm




Πέτρος
Δημοσιεύσεις: 1646
Εγγραφή: Πέμ Φεβ 19, 2015 9:32 am

Re: Μεταθανάτιες εμπειρίες

Δημοσίευσηαπό Πέτρος » Τετ Μαρ 13, 2019 10:03 pm

Το ίδιο και εδώ:

Λίγο πριν τη νέα χρονιά ήρθε στο κατηχητικό του Αγίου Αθανασίου στην Δράμα, ένας Δραμινός, ο Απόστολος, ήρθε προσκεκλημένος από τον παπα Κώστα για να μιλήσει για τη σπάνια εμπειρία που έζησε πριν από 30 περίπου χρόνια, όταν ήταν 27 ετών και εργαζόταν στα καράβια. Την περίοδο εκείνη το καράβι του ήταν στην Χαλκίδα για κάποιες εργασίες.

Κάποια στιγμή, άκουσε συνάδελφό του να καλεί σε βοήθεια και έτρεξε να δει τι γίνεται… και όντως κρεμόταν στο χείλος του αμπαριού με άμεσο κίνδυνο να πέσει από ύψος 10 μέτρων. Έτρεξε να τον βοηθήσει και πάνω στην κίνηση που έκανε πιάνοντάς τον όπως όπως, έπεσαν και οι 2 από εκεί.

Ο φίλος του προσγειώθηκε επάνω σε κάποια σίδερα 2 μέτρα χαμηλότερα, ενώ ο ίδιος έπεσε στο πάτωμα του αμπαριού από ύψος 10 μέτρων.

Από εκεί και μετά περιγράφει τι είδε με τα μάτια της ψυχής του… Η μεταθανάτια εμπειρία του είναι τόσο συγκλονιστική!

Σου στέλνω λοιπόν το ηχητικό από την μαγνητοφωνημένη ομιλία του Απόστολου, που είναι σήμερα 56-57 ετών και εργάζεται ως λογιστής στη Δράμα.

Πηγή: https://www.pentapostagma.gr/2019/02/%c ... C%CE%91%29



Άβαταρ μέλους
Αναστάσιος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 5436
Εγγραφή: Παρ Αύγ 04, 2017 1:57 pm
Τοποθεσία: Νέα Μάκρη, Ηλιούπολη (για όσο θα σπουδάζω)

Re: Μεταθανάτιες εμπειρίες

Δημοσίευσηαπό Αναστάσιος » Τετ Μαρ 13, 2019 10:33 pm

Μέγας είσαι Κύριε και Θαυμαστά τα Έργα Σου!


«Εγώ ειμί το φως του κόσμου ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής...»


Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 10 και 0 επισκέπτες

cron