Ένας ανηψιός μου που παντρεύτηκε με πολιτικό γάμο, θέλησε να βαπτίσει το παιδάκι του στην εκκλησία του χωριού μας. Ο ιερέας του χωριού, ο οποίος τοποθετήθηκε πριν μισό χρόνο από τη Μητρόπολη, επικαλούμενος το προηγούμενο του πολιτικού γάμου, δεν δέχτηκε να το βαπτίσει. Οι γονείς του τότε και πολλοί συγγενείς, αφού εξέφρασαν κάποια δυσφορία, απευθύνθηκαν στον ιερέα του χωριού της μητέρας του μωρού που ανήκει στην ίδια Μητρόπολη. Ο ιερέας αυτός, ο οποίος τυγχάνει συνταξιούχος, δέχτηκε και τέλεσε τη βάπτιση.
Με αφορμή το γεγονός αυτό, θα ήθελα τη γνώμη σας για το ποιος ιερέας έπραξε σωστά. Μήπως αυτή η διγλωσσία δημιουργεί σύγχιση στους πιστούς? Ύπάρχει όριο σ' αυτό που λέμε "κατ' οικονομία"?
Η δικιά μου γνώμη είναι ότι καλώς βαπτίστηκε το παιδί, γιατί το ίδιο δεν φταίει σε τίποτε να στερηθεί τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος, επειδή οι γονείς του δεν τέλεσαν θρησκευτικό γάμο. Και στο κάτω κάτω, δεν ξέρουμε, έστω και καθυστερημένα, ότι μπορεί κάποια στιγμή να αποφασίσουν να τον τελέσουν.